apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

irāvaṇaṉ (p. 50) s. The king of Lunka or Ceylon, killed by Rama, இலங்கை வேந்தன். Wils. p. 74. RAVAN'A. இராவணசன்னியாசி, s. A name of Ravana when he disguised himself under the mask of a hermit. 2. (fig.) A deceitful person. இராவணன்மந்திரி, s. The minister of Ravana, மகோதரன். 2. (fig.) A deceitful person, a hypocrite, கபடன். இராவணன்மீசை, s. A species of grass resembling the whiskers of Ravana, ஓர்புல், Spinifex squarrosus, L. இராவணாத்தம்--இராவணாஸ்தம், s. A kind of lute formed with a hollow cocoanut-shell, ஓர்யாழ். இராவணி, s. The eldest son of Ravana--as இந்திரசித்து. Wils. p. 74. RAVAN'I. (p.) 48)

irāvuttṉ (p. 50) s. (Hin.) A horseman, a horse-soldier, trooper, குதிரைச்சேவ கன். (c.) இராவுத்தாங்கம், s. An amusement in which men or women ride in disguise through the streets at festivals. 51)

oḷi (p. 84) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To hide, conceal, put out of sight, secret, cloak, மறைக்க. 2. To keep a thing unrevealed, to disguise, conceal in the mind, மனதிலடக்க. 3. v. n. To hide, steal away, elope, flee into concealment, lurk unseen, desert, பதுங்கியிருக்க. காரியத்தைச்சொல்லாமலொளித்துப்போட்டான். . . . He has concealed the matter. 2. He has not told the secret. ஒளித்துக்கொள்ள, inf. To conceal one's self, to hide, மறைந்துகொள்ள. 2. To conceal a thing, மறைத்துக்கொள்ள. ஒளித்துத்திரிய, inf. To stray, wander in private, in a state of concealment. ஒளித்துவிளையாட, inf. To play at hide and seek, கண்பொத்திவிளையாட. மோதிரமொளித்துவிளையாடல். The game or play of hiding a ring. ஒளிப்பு, v. noun. Hiding, concealing, concealment, lurking, ஒளிக்கை. 2. Absconding, slinking or stealing away, escaping, desertion, பதுங்குகை. 3. Secret, covert, disguise, மறைவு. ஒளிப்புமறைப்புப்பண்ணாமற்சொல்லு. Tell all, conceal nothing. ஒளிப்பாகச்செய்ய, inf. To practise vice secretly--commonly in concert. ஒளிப்பிடம், s. A hiding place, an ambush, a covert, மறைவிடம். 16)

kr (p. 96) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To conceal, hide, cloak, cover, disguise, ஒளித்துவைக்க. 2. To steal, pilfer, plunder. திருட. 3. To be niggardly, to withhold, refuse to give, &c., கொடாதிருக்க. 4. v. n. To abscond, hide one's self, ஒளித்துக் கொள்ள. 5. To be unseen, be invisible, hidden--as a spirit, மறைய. (p.) கரவாதுவந்தீயுங்கண்ணன்னார். Those dear as one's eyes who never refuse to bestow their gifts-- (குறள்.) கரந்துறைகோள், s. Unseen planets. கரந்துறைச்செய்யுள், s. A poem so constructed as to conceal another poem within it, மிறைக்கவியிலொன்று. கரப்பு, v. noun. Stealing, pilfering. 2. Hiding, concealing. 3. Refusal, denial, withholding. கரவு, v. noun. Concealment, hiding, cloaking, sang froid, assumed or pretended ignorance, ஒளித்தல். 2. Stealing, theft, deception, subtlety, craft, insidiousness, களவு. கரவாகநிற்கிறான். He is insincere, hides something in his heart, is in alliance with the foe while pretending friendship. நெஞ்சிற்கரவுடையார்தம்மைக்கரப்பர். Those who are insincere will hide themselves. (மூதுரை.) கரவர்--கரவோர், s. Thieves, தி ருடர். 2. Deceivers, crafty persons, வஞ் சகர். (p.) 55) *

kuyil (p. 124) s. Words; declamation, சொல். 2. The Koil or Indian cuckoo, a bird celebrated in Indian poetry for the sweetness of its notes, ஓர்பறவை. It is said to lay its eggs in a crow's nest, and leave them to be hatched and the young reared. There are two species; the black and the striped; [ex குயில், to utter.] (See கருங்குயில், புள்ளிக் குயில், or வரிக்குயில்.) 3. A tube, pipe, a hollow cylinder, துளையுடைப்பொருள். அவள்பாடுகிறதுகுயில்கூவுகிறதுபோலிருக்கிறது.... She sings as a cuckoo. குயில்கூவ, inf. To sing, to warble--as the குயில். 2. [prov.] To present a pleasing, thriving aspect--as growing corn. குயின்மொழி--குயில்மொழி, s. Soft, sweet speech, like the notes of a Koil bird. 2. (fig.) Licorice, அதிமதுரம். (M. Dic.) குயிலன், s. Indra--as having assumed the disguise of a Koil bird, during the flight from his paradise to Srekáli in Southern India, இந்திரன். 14)

kōlm (p. 151) s. Form, shape, symmetry, external or general appearance, உருவம். 2. Beauty, gracefulness, handsomeness, அழகு. 3. Ornaments, embellishments, அலங்கரிப்பு, ஒப்பனை. 4. Costume, appropriate dress, attire--as for a drama; livery; mode of dress, உடைக்கோலம். 5. Trappings, ornament, equipment, habiliment, படைக்கோலம். 6. Mein, air, manner, figure, guise, நடைக்கோலம். 7. Distinguishing or characteristic marks, symptoms, appearances, character; &c., சுபாவக்கோலம். 8. Lines or figures, made on a floor, wall, sacrificial pot, &c., ornamental devices, மாக்கோலம். 9. Lines, figures or marks with sandal-paste, &c., on women's breasts and men's arms, சந்தனக்கோலம். 1. A stream, நீரோட்டம். 11. Arecanut, பாக்கு. 12. A kind of the garden plant--as பீர்க்கு. 13. (சது.) A bird, the feathered tribe in general, பறவை. தேவகோலம், s. Divine majesty. கோலங்கட்ட, inf. [prov.] To attair for a dramatic performance, to put on a mask or costume. தலைவிரிகோலயாய்த்திரிகிறாள். She wanders, or roams about with dishevelled hair. இவன்கோலக்காரன். He is a sport-maker. கோலங்காட்ட, inf. To affect grandeur, or a pompous appearance; to assume a mean or too fine a dress; to make a parade, to appear beautiful either by nature or art. 2. [loc.] To present the bridegroom and the bride to the company at a marriage. கோலங்கொள்ள, inf. [prov.] To assume a peculiar dress, style or appearance. 2. To manifest symptoms of desease, to put on the appearance of sorrow, regret, gaiety, levity, pleasantry, &c. 3. To assume a rainy appearence--as the clouds. அவன்பெண்பிள்ளைக்கோலமாயிருக்கிறான். He acts a woman's part. கோலமாற, inf. To be charged--as the appearance, features, dress, &c. 2. To be disguised in, or to represent, a new character. கோலமெடுக்க, inf. To assume a shape. 2. To disguise one's self. கோலம்பண்ண--கோலம்புனைய, inf. TO ornament, to adore, beautify; to deck. கோலம்புனைபெண்--கோலஞ்செய்வா ள், s. A lady's dressing maid. (p.) கோலம்போட--கோலமிட--கோல மெழுத, inf. To mark ornamental lines &c., on a person, wall or floor. எல்லாருந்தடுக்கின்கீழ்நுழைந்தாலவன் கோலத்தி ன்கீழேநுழைவான். When all creep under a little mat, he creeps under an ornamented covering, i. e. he is very artful. கோலம்வர, inf. To go in procession. காலாகோலம், s. Irregularity, confusion. பிறந்தகோலம், s. Nakedness. மணக்கோலம், s. A procession of the bridegroom before his marriage. மழைக்கோலம், s. Rainy appearance, cloudiness. 21) *

ciri (p. 185) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To laugh, smile, simper, titter, நகைக்க. 2. v. a. To ridicule, பரிகாசம்பண்ண. சிரித்துப் பேசுகிறவர்களை நம்பப்படாது. You cannot confide in those who speak laughingly. சிரித்துக்கழுத்தறுக்குதல். Smiling on one and cutting his throat at the same time. i. e., injuring one under the disguise of friendship. தன்னைச்சிரிப்பாரைத் தானறியான். He knows not who laughs at him; he laughs at others not aware how much he is despised. (p.) சிரித்தமுகம், s. A smiling-face, a cheerful countenance. சிரித்துக்கொள்ள, inf. To express joy by smiling. 2. To indicate approval, or consent by a smile. 3. To interchange smiles--as lovers. சிரித்துவிளையாட, inf. To jest and dally --as lovers. சிரித்துப்பேச, inf. To speak, while smiling or laughing. நாலுபேருஞ்சிரிக்கநடக்க, inf. To act so as to be ridiculed. களகளென்றுசிரிக்க, inf. To chuckle. See களகளெனல். சிரிப்பு, v. noun. Laughing, laughter, a smile, நகைப்பு. 2. Ridicule, பழிப்பு. 3. Jest, fun, பகிடி. இதுநல்லசிரிப்பு. A laughable thing. சிரிப்புக்காட்ட, s. To excite laughter by anticks, &c. சிரிப்புக்கிடம், s. Ridiculousness, shamefulness, exposedness to ridicule. சிரிப்புங்கனைப்புமாயிருக்க, inf. To laugh too much and be too jolly. கள்ளச்சிரிப்பு, s. A pretended smile. கள்ளச்சிரிப்புந் திருட்டழுகையும். Pretended smiles and false crying. சீரழிந்தசிரிப்பு, s. Unbecoming laughter, laughing too much before superiors. 65)

nāy (p. 274) s. A dog, ஞமலி, 2. The sign of the regent of the south-west, நிருதியின்குறி. 3. Conical pieces in the play of chess or ticklack, சூதாடுகருவி.--Of நாய், there are கடல்நாய், a seal; மரநாய், palmyra dog; நீர்நாய், மீனாய், a beaver; செந்நாய், a wild dog, கோ ணாய் or கோநாய், a wolf, (c.) நாயும்பேயுங்கொண்டுபோகின்றன. Dogs and devils (strangers) carry it away. நாய்க்குமுழுத்தேங்காய்தக்குமா. Of what use to the dog is an unbroken cocoanut? நாய்வேஷம்போட்டால்குலைத்தேதீரவேணும். If one disguise himsel as a dog he should bark. நாயரஞ்சி, s. As நாயுருவி. (R.) நாயாட்டம், Dog-like, mean, servile. நாயீ, s. A dog fly; [ex இ. நாயுணி, s. A kind of tick. நாயும்புலியும், s. A kind of play, with seeds, stones, &c., in squares. நாயுருவி, s. [sometimes நாய்குருவி.] A kind of plant, Achyranthes aspera, L. which forms one of the nine kinds of sacrificial fuel. See சமித்து.-- The root is used as a dentifrice, and from the skin of the root, a decoction is made as an aperient for infants. The leaves are bruised and applied to scorpion bites as a specific; [ex உருவி, penetrating as a biting dog.] There are two kinds, செந் நாயுருவி, the red, and வெண்ணாயுருவி, the white, which see. நாயுறக்கம், s. Very slight sleep, as of a dog. நாயோட்டம், s. A dog's pace, spoken of a horse, dhoney, &c. நாய்குருவி, s. As நாயுருவி. (R.) நாய்க்கடி, s. Bite of a dog. நாய்கடிபூனைக்கடிபடுகிறார்கள். They are snaring like cats and dogs. நாய்க்கடுகு, s. A small plant like mustard, as நாய்வேளை. நாய்க்குட்டி, s. A young dog, a puppy. நாய்க்குணம்--நாய்த்தனம், s. Doggedness. See குணம். நாய்க்கோலம், s. Mean appearance, shabiness of dress, &c. நாய்ச்சீரகம், s. A plat. See சீரகம். நாய்த்திசை, s. South-west. See திக்கு. நாய்த்துளசி, s. A kind of wild Marjoram. See கஞ்சாங்கோரை. நாய்வேளை, S. A plant, as நாய்க்கடுகு, Cleome viscosa, L. See நல்வேளை. நாய்நரம்பு, s. [prov.] A kind of catgut put round the neck of children for whooping cough. நாய்நாக்கி, s. A species of Euphorbia neriifolia, as இலைக்கள்ளி. நாய்ப்பயறு, s. A leguminous plant, Indigofera glabra, L. நாய்ப்பாகல், s. A medicinal plant of the Senna species, Bryonia maysorensis. (R.) நாய்ப்புடுக்கன், s. A large tree, Cynometra cauliflora, ஓர்மரம். நாய்ப்புடோல், s. A plant, ஓர்செடி. நாய்முகன், s. One who has a face like a dog. See நாய்மூஞ்சி. நாய்முருகை, s. [prov.] A kind of coral stone, ஓர்முருகைக்கல். நாய்முள்ளி, s. A thorny plant, Solanum, Ind. நாய்மூஞ்சி, s. The face of a dog. 2. As நாய்முகன். நாய்விட்டைக்கல், s. [prov.] A kind of stone, ஓர்வகைச்சுண்ணாம்புக்கல். நாய்வெள்ளை, s. Brown or whitish brown, as some cows. நாய்வேம்பு, s. A plant, Indigofera viscosa, ஓர்செடி. 15)

pakal (p. 286) s. Day, as distinguished from night, day time, பகற்காலம். 2. Mid-day, noon, மத்தியானம். (c.) 3. Light, radiance, splendor, பிரகாசம். 4. The sun, சூரியன். [from Sa. B'haga. W. p. 61.] 5. A period of two Indian hours, a muhurta, முகுர்த்தம். 6. Day of twenty-four hours, நாள். 7. Middle, நடு. 8. Middle or main peg in a yoke, நுகத்தாணி. 9. [in combin.] State, birth as முற்பகல், the former birth. பகலைக்குமேலே. After mid-day; in the after-noon. பகலுக்கு-பகலைக்கு. For the day or for noon, as food,&c. பகலே. [ஏ, emphatic.] In the day time --as அவன் பகலேபோய்விட்டான். பகல்போலேநிலா. Moon-shine as clear as day. பட்டப்பகலிலே. In broad day-night; at mid-day. பகல்மார்--பகல்மாறு. In the day-time, daily. சைனர்கள்பகல்மாறுசாப்பிடுவார்கள், இராமாறுசாப்பி டார்கள். The Jainas eat in the day-time, not at night. பகலசனம்--பகற்சாப்பாடு, s. Dinner. பகலவன், s. The sun, as author of the day, சூரியன். 2. The second lunar asterism, பரணிநாள். பகலோன், s. The sun as பகலவன். பகல்மானம்-பகன்மானம், s. [in astron.] Length of the day-time. பகல்முகுர்த்தம், s. An hour deemed auspicious, occurring by day. பகல்வத்தி-பகல்வர்த்தி, s. [in pyrotechnics.] Blue lights, made of saltpetre, brimstone, orpiment, indigo, antimony and camphor, making night appear as day. பகல்விடுதி, s. Day-lodging. பகல்வெளிச்சம், s. Day-light. பகல்வெள்ளி, s. Stars seen by day. பகல்வேஷம், s. Masking, or disguisnig one's self by day; being more difficult than by night. பகற்கள்ளன்--பகற்றிருடன், s. A daylight-thief, a high way-robber. 2. [in reproach.] One who takes another's property by force, asserting a false claim. பகற்காலம், s. The day-time. 2. [Chris. usage.] The period of one's life. பகற்குறி, s. [in love poetry.] Place chosen by lovers for meeting in private by day. பகற்பாடு, s. The day time, பகற்காலம். 2. [among the poor.] Burden for the day. கடும்பகல், s. Broad day. (நீதிநெறி.) 22) *

pottu (p. 337) கிறேன், பொத்தினேன், வேன், பொத்த, v. a. To cover with the hand, or fingers, மூட. 2. To stop the mouth, eyes or ears, with the fingers, or otherwise, அடைக்க. 3. To close the hands, கை கட்ட. 4. To mend, patch, botch--as baskets or bags, as புரைய. 5. To hug one's self, with the arms across the breast, கை முடக்கியொளிக்க. 6. (fig.) To hide or conceal a matter, to practise disguise, மறைக்க. 7. (fig.) To beat or flog, அடிக்க. (c.) இந்தப்பீற்றலெல்லாம் பொத்திக்கொண்டிருக்க என் னாலேமுடியாது. I cannot continue mending all these holes, i. e. patching up this man's character, or standing surety for him. அவனைநன்றாய்ப்பொத்திவிட்டார்கள். They beat him well. வாய்பொத்த, inf. To cover the mouth, with the hand, in respect. பொத்திப்பிடிக்க, inf. [prov.] To hold in the closed fist, to clasp. 3)

poy (p. 337) s. Lie, falsehood, falsity, untruth, அசத்தியம். (சது.) 2. Illusion of the world, deceptive appearance, கரவடம். 3. Sham, that which is mock or false; artificialness, வேஷம். 4. (சது.) Hollow or hole in a tree, மரப்பொந்து. 5. [loc.] A small splinter, சிறுசிராய். எண்ணமெல்லாம்பொய்எமனோலைமெய். Expectations are vain, Yaman [death] is certain. பொய்யாய்ப்போகிறநம்பிக்கை. A false and vain hope. பொய்க்கடி, v. noun. Slight grazing of cattle; browsing. 2. A harmless bite of a reptile, விஷமேறாக்கடி. பொய்க்கண், s. Any part near the eye, கண்ணருகு. பொய்க்கால், s. Stilt, போலிக்கால். (See கால்.) 2. A wooden leg, மரக்கால். பொய்க்குரல்--பொய்ச்சத்தம், s. A feigned or counterfeit voice. பொய்க்குழி, s. A pit-fall, படுகுழி. பொய்க்கை, s. A false arm. 2. As பொய்த்தல். பொய்க்கோலம்--பொய்வேஷம், s. Mask, disguise, assumed appearance, கள்ளவேஷம். 2. Hypocrisy, dissimulation, கரவடம். பொய்சாதிக்க, inf. To stand to a lie. பொய்சொல்லி, appel. n. A liar. பொய்சொன்னவாய்க்குப்பொரியும்கிடையாது.... The mouth of a liar will not get even the parched rice strewed on a corpse. பொய்ச்சத்தியம்--பொய்யாணை, s. A false oath, perjury. பொய்ச்சாட்சி, s. A false witness. 2. False evidence, கள்ளச்சாட்சி. பொய்த்தலை, s. A mask or a false head on a pole, pushed by thieves through a hole in the walls of a house, to receive the blows, if any be given. பொய்பட--பொய்ப்பட, inf. [v. noun. பொய்ப்பாடு.] To fail, to become abortive, வீணாக. 2. To prove false, பொய்யாக. பொய்ப்பத்திரம், s. A forged letter, bond or other document. பொய்ப்பார், s. A shallow stratum of rock, as found in digging wells. பொய்ப்பிஞ்சு, s. [prov.] Very young fruit that does not come to perfection. பொய்மூக்கு, s. Parts near the bottom of the nose. பொய்யடி, v. noun. A light or harmless sham blow. 2. [fig.] Blinding others by publishing false stories. பொய்யன், s. A liar, a falsifier. பொய்யுறக்கம்--பொய்த்தூக்கம், s. Unsound sleep. பொய்வாழ்வு, s. The present transitory state. 17)

māyam (p. 350) s. Ideality, illusion, unreality of the visible world, as மாயை. 2. Hypocrisy, trick, outward garb, வஞ்சனை. 3. Uncertainty, instability, நிலையின்மை. 4. Deception, பொய். 5. Wickedness, evil act, treachery, தீமை. W. p. 657. MAYA. 6. Beauty, அழகு. 7. Blackness, கறுப்பு. அதுகண்ணுக்குக்காணாமல்மாயமாய்ப்போயிற்று. It vanished away from the eyes--spoken when lost in wonder. மாயக்கள்ளி, s. A deceiving and bewitching woman. மாயக்காரன், s. A conjuror, a juggler; a buffoon. மாயசாலம், s. Dissimulation, deceit. மாயஞ்செய்தல், v. noun. Juggling, மாரீசம்பண்ணல். மாயப்பெண், s. A disguised woman, or a man in the garb of a woman, as வேஷப்பெண். மாயமாலம், s. A deceitful devil, வஞ் சனையுள்ளபேய். (R.) மாயரூபம், s. A phantom, shadow, as மாயாரூபம். மாயமடிக்க, inf. To dissemble. மாயவாக்கை, s. Unstable or mortal body; [ex ஆக்கை.] (p.) மாயவாழ்வு, s. Transitory enjoyment, illusory life. மாயன், s. Vishnu, திருமால். 2. A dark-colored person, கரியவன். மாயவித்தை, s. Magical tricks, sleight of hand, phantasmagoria, optical illusions. மாயாவி, s. A conjuror, an impostor, மாயவித்தைக்காரன். (Sa. Mayavin.) 12) *

yāmikaṉ (p. 370) s. One spying out a city in disguise, incognito, நகரிசோதனைக்காரன்; [ex Sa. Yami, night.] (சது.) 87) *

vēcam (p. 401) s. [also வேஷம்.] Decoration, disguise, masquerade. W. p. 88. VESA. 59)