aḥtu (p. 1) dem. That thing, the thing distant from the speaker, அஃறிணை யொரு மைச்சுட்டு. (p.) 10)

aklm (p. 2) s. Width, breadth, extension, விரிவு. 2. The breast, chest, மார்பு; ex அகல், distance. (p.) அகலக்கட்டை, s. Narrowness, want of breadth. (c.) அகலவுரை, s. One of the four modes of explaining verse, explanation at large, exposition, as விருத்தியுரை See உரை. (c.) 39) *

aklu (p. 2) --அகல், கிறேன், அகன்றேன், வேன், அகல, v. n. To leave, yield to, retire from, நீங்க. 2. To prosper, increase, அதிகரிக்க. 3. To remove from, become distant, பிரிய. 4. To spread, widen, extend, பரவ. 5. To escape, get away, விலக; ex அகல், width. அகலநிற்றல். Standing afar off. அகலர், s. Low persons, out-casts, persons excluded from society, சண் டாளர். (p.) அகலல்--அகறல், v. noun. The state of being removed or separated. 2. A going or wearing off. அகலுகை--அகல்கை, v. noun. Going out of the way, stepping aside, retirement. அகல்வு, s. Wideness, extension, expanse. அகல்வோர், s. Out-casts who must keep at a distance. அகன்றவறிவு, s. Extensive knowledge. கள்ளமகன்றின் சொல்லைக்காத்தவர், they who observe a courteous address without guile. அழுக்கற்றகன்றாருமில்லை, the envious will not prosper, (குறள்.) 43)

appuṟm (p. 18) s. [used adverbially.] Further, beyond, on that side, furthermore, henceforth, afterward, after that. See புறம். அப்புறத்துக்கப்புறம். Let the future take care of itself. அப்புறப்பட, inf. To become more distant. 43)

ampu (p. 21) s. Arrow, அத்திரம். 2. The lime tree, எலுமிச்சை. 3. Young and tender leaf, தளிர். 4. Bamboo, மூங்கில். 5. One of the thirty-two kinds of arsenic, சரகாண்ட பாஷாணம். 6. The பாதிரி tree, Bignonia, L. அம்பறாத்தூணி--அம்புறைதூணி, s. An inexhaustible quiver. See அப்பறாத் தூணி. அம்பிற்குதை--அம்புக்குதை, s. The feather of an arrow. அம்புக்கூடு, s. A quiver. அம்புமாரி, s. A shower of arrows. அம்புவிடுதூரம், s. A bowshot distance. 8) *

aḷvu (p. 33) s. Measure, degree, proportion, quantity, magnitude, size, capacity, bound, limit, compass, number, standard, வரையறை. 2. The proper or required measure, the complement number, size, weight, &c., மட்டு. 3. With உம், it expresses a limited extent of measure, time, distance, &c., as அவ்வளவும், only so far, even so much. 4. Suffixed to participles, it means when, as soon as--as பார்க்குமளவில், as soon as seen. 5. A measure or thing to measure with, அளவுகருவி. There are four kinds of measurement; viz.: 1. எண்ணல், computation. 2. எடுத் தல், weight, measurement by balance. 3. முகத்தல், measurement of capacity--as dry of fluid measure. 4. நீட்டல், measurement of extension, a long measure and land measure.--Some add a fifth தெறித்தல், jerking with finger. இராசா அளவிற்கேறிற்று. It has gone up to (the limit of) the king; i. e. it is too late now to adopt measures to prevent it. காரியத்தளவிலேயொன்றுமில்லை. There is no importance in the thing--it matters not. குலத்தளவேயாகுங்குணம். According to the caste will be the disposition. அவன்வருமளவும். Till he comes. மேகமண்டலமளவும். As high as, or as far as the region of the clouds. என்னளவிலேயிப்படிநடந்தது. It has so happened to me; at least in my case, &c. தன்னளவிலே கொண்டாடிக்கொண்டான். He limited the feast to his own circle. அளவடி, s. A line containing four metrical feet, நாற்சீரால்வருமடி. அளவடிவிருத்தம், s. A விருத்தம் verse of four lines, each of which contains four feet, நேரடிவிருத்தம். அளவழித்தாண்டகம், s. A kind of poem, ஓர்பிரபந்தம். அளவறுக்க, inf. To find out, ascertain a number and decide, வரையறுக்க. அளவற்றது--அளவில்லாதது. appel. n. That which is beyond number, measure, weight, &c. அளவாக, inf. [used adverbially.] Moderately, to a limited extent, according to. அளவிட, inf. To estimate, calculate. 2. To guess, conjecture. 3. To measure, explore, fathom. 4. To investigate, examine, search into. அவனை அளவிடக்கூடாது. One cannot fathom him. அளவிடப்படாத, neg. rel. part. Incomprehensible. அளவிடை, v. noun. Measuring, admeasurement, அளவிடுகை. 2. Estimation, calculation, guess, மதிப்பிடுகை. 3. s. Weight, நிறை. 4. Capacity, extent of one's power. நிருவாகம். சத்துருவையளவிடைபார். Estimate an enemy's power. அளவியற்றாண்டகம், s. A kind of poem. அளவிறக்க, inf. To exceed the measure, the appointed limit, &c., எல் லைகடக்க. 2. To transgress, violate a rule, மீற. 3. To exceed all bounds, be immeasurable, inconceivable, எண்ணிறக்க. அளவிறந்தபொருள், s. Immense property beyond the power of calculation, a thing incomprehensible, a mystery. அளவின்மை, neg. v. noun. Immeasurableness, countlessness, immensity. அளவுகோல், s. A land measurer's rod. அளவுநாழி, s. A stamped measure. அளவுபடுத்த, inf. To measure, ascertain, to limit. அளவெடுக்க, inf. To take a measure, dimensions, &c., of a thing. அவ்வளவு--இவ்வளவு, s. So much, so many. அவ்வளவும், Even so much, only of far, that is all. எவ்வளவு, s. How much, how many. நேற்றளவு. Up to or till yesterday, in the course of yesterday. நேற்றையளவிலேசெய்தியிப்படி. The news were so up to yesterday. இன்றளவும். Until this day, in the course of to-day. 14)

ācāṭṭm (p. 36) s. Indistinct vision-as of a person whose sight is imperfectly affected by the sun, &c; a slight, indistinct appearance--as of a thing at a distance, தெளிவற்றதோற்றம்; [ex ஆசு, small, et ஆட்டம், motion.] (c.) 46) *

āṭu (p. 38) கிறேன், ஆடினேன், வேன், ஆட, v. n. To move, wave, shake, vibrate, swing, அசைய. 2. To dance, play, sport. gesticulate, to act a part in play, கூத்தாட. 3. (p.) To wash, bathe, play in water, குளிக்க. 4. To war, fight, join in battle, பொர. 5. To copulate, புணர. 6. [in combination.] To do, to act, செய்ய. 7. To speak, சொல்ல. பணத்துக்காடுகிறான். He is urgently soliciting money. ஆடவை, s. Place of dancing, நிருத்தசபை. ஆடி, s. A dancer. ஆடித்திரிய, inf. To make much ado about a thing. 2. to go around or be too much in company. ஆடுகால், s. The supporters of a lever for a well-sweep. ஆடுதொடை, s. The inner fleshy part of the thigh. ஆடுமாலை, s. [prov.] A gay, lively, laughing girl, young woman. ஆடல், v. noun. Moving, shaking, rocking, &c. 2. Fighting, battle, war. 3. Being powerful. 4. Victory. 5. Playing. 6. Coition. 7. Dancing. 8. Washing, bathing. 9. Boasting, friendly word or conversation. 1. Saying. ஆடல்பாடல், s. Singing and dancing. ஆடற்றரு, s. A dancing song used in comedies. ஆட்டம், v. noun. Motion, vibration, agitation, vacillation, rocking, swinging, rolling or pitching (at sea, &c.), அசைவு. 2. Dance, play, game, prank, an act of play, a turn-about, a turn, once playing the game, விளையாட்டு. 3. Likeness, the assumption of a character, profession, conduct, shape in imitation, தன்மை. 4. Moving about, energy, vigor, action, முயற்சி. (c.) அங்கேபோக ஆட்டமாடுகிறான். He insists on going there, (contrary to advice.) இந்த ஆட்டத்துக்கெல்லாமவனசையான். He will not be moved by this agitation. அவன் ஆட்டந்தீர்ந்தது. He power, bustle, agitation, harassing, &c. has come to an end. அவனிரண்டாட்டம் விளையாடினான் ஓராட்டந் தோற்றுப்போனான். He played two games and lost one of them. ஆட்டமடித்தல், v. noun. A play among children in which the புள்ளு, or small stick, being swung round so as to fly t a distance, is struck by the கிட்டி, or larger stick. ஆட்டமெடுக்க, inf. To enter on a rash or odd enterprise, to beat another in the above play. 10)

iṭlm (p. 45) s. [prov.] Width, spaciousness, distance, extent, விசாலம். 71)

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

iravi (p. 49) s. The sun, ஆதித்தன். 2. The right canal for the passage of the vital air, மூக்கின்வலத்துவாரம். Wils. p. 697. RAVI. 3. A hill, mountain, மலை. (p.) இரவிகன்னம், s. True distance of the sun from the earth, பூமிக்குஞ்சூரியனு க்குமுள்ளதூரம். இரவிகாந்தம், s. The sun-stone or burning glass, சூரியகாந்தக்கல். Wils. p. 697. RAVIKANTA. இரவிகுலம், s. The solar dynasty, சூரியவமிசம். இரவிகேந்திரம், s. Argument for the equation of the sun's place. இரவிநாள், s. The twenty-seventh or last lunar mansion, a contraction of இரேவதிநாள். இரவிபுடபுத்தி, s. True diurnal motion of the sun in his orbit, சூரியனது உத்தமபுடம். இரவிமத்திமபுத்தி, s. The mean daily motion of the sun, சூரியனதுமத்திம புடம். இரவிவிக்கேபம், s. In solar eclipses the sun's declination, கிரகணத்திற் சூரியன்கிராந்திமார்க்கத்திற்சாய்ந்திருக்கை. 32)

irai (p. 51) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To sound, make noise, ஒலிக்க. 2. To roar--as the sea, distant rain; to rush, roar or murmur--as water; to buzz--as the sound of a crowd; to make one of the sounds of snakes, to buzz--as white ants; to wamble--as the bowels; howl or whistle--as the wind; to fizz--as the burning rocket; to sound--as the flying of birds; to din--as frogs, grasshoppers, &c., after rain, to whiz, கடல்முதலி யனவொலிக்க. இரை, v. noun. Sound in general, roar, hum, &c., ஒலி. (p.) 28)

u (p. 58) . Short u, the third vowel, ஓருயி ரெழுத்து. 2. One of the demonstrative prefixes, (see அ, and இ) that, this, intermediate, not distant, சுட்டெழுத்துளொன்று--as உக்கொற்றன், that Kotton (who is at a short distance, or is in the middle between two others of the same name). 3. A particle used (1.) in forming the dative case, சாரியை --as அவனுக்கு, to or for him--for அவற்கு (2.) Joined to short monosyllabic verbs ending in mutes--as சொல்லு from சொல், speak--வாரு from வார், gather up. 4. A numeral indicating two, இரண்டென்னுமெண் ணின்குறி. 5. A termination of the verbal participle, ஓர்வினையெச்சவிகுதி--as செய்து, doing. உக்குறுமை, s. [in grammar.] Abbreviated உ, உகரக்குறுக்கம். உங்கு--உங்கே. There, not very distant, the middle between two places. உங்ஙனம், In this or that place, in this or that manner. (p.) உது--உஃது, pron. That, this. உவன், pron. That man, the one who stands near. 39)

uru (p. 65) s. Form, appearance, shape, figure, fashion, வடிவு. 2. Beauty, அழகு. 3. Body, உடல். 4. Appearance, an indistinct object, தோற்றம். 5. Image, idol, statue, விக்கிரகம். 6. A vessel, a dhoney, a ship, &c., கப்பல். 7. An article, a piece, different things counted, உருப்படி. 8. A course of recitation of prayers, incantations, &c., செபத்தினுரு. 9. Divinity, divine influence, power, grace, &c. brought in to a person or idol by the repetition of incantations, சன்னதம். (தீ. 297.) 1. Bigness, பருமை. 11. (p.) Color, நிறம். 12. A leech, அட்டை. 13. Inner part, interior, centre, உள். 14. (சது.) Disease, வியாதி. 15. Anger, signs of anger, கோபம். 16. Heat, வெப்பம். 17. The embryo, கரு. ஐந்துருவருகிறது. Five vessels are coming. தூரத்திற்காண்கிறவுருவென்ன? What is that form or object seen in the distance? உருக்குலைய, inf. To become dismembered, to be disunited--as the parts of a dead body--as a lock, parts of a house, &c., to become loose, deranged, disorganized, வடிவங்குலைய. 2. To be emaciated--as one in disease, வடிவங்கெட. உருக்கொள்ள, inf. To become formed, or conceived in the womb, கருக் கொள்ள. 2. To assume shape, வடிவமெடு க்க. 3. [prov.] To possess a person--as a demon for the sake of uttering oracles, ஆவேசங்கொள்ள. உருச்செபிக்க--உருப்போட, inf. To repeat a course of prayers, &c, மந்திர முருப்போட. உருத்தரிக்க, inf. To become shaped, &c.--as the fetus when advancing towards maturity, வடிவங்கொள்ள. உருநாட்டு, s. [prov.] An idol, statue, விக்கிரகம்; [ex நாட்டு.] உருப்பட, inf. To be formed, shaped, உருவாக. 2. To prosper, rise to eminence, சீர்ப்பட. உருப்படி, s. A piece, any article counted. இங்கேநாற்பதுஉருப்படிசீலையிருக்கிறது. Here are forty pieces of cloth. பத்துருப்படி. Ten things, articles, utensils. உருப்படுத்த, inf. To form in the womb, கருவிலுருவாக்க. 2. To mould, shape, to form--as the work of a smith, a mason, &c., உருவாக்க. உருப்போட, inf. To reiterate incantations for expelling a disease, poison, &c. 2. To repeat or rehearse a lesson frequently, in order to learn it by heart. உருமாற, s. To change one's shape, metamorphose one's self as the Rishis are reputed to do, வேற்றுருக்கொ ள்ள. 2. To become changed in countenance--as by disease, &c., சரீரம்வேறுபட. உருவழிய, inf. To become disfigured by disease, to become deformed. உருவாக, inf. To obtain form, shape, &c., வடிவமாக. உருவாக்க, inf. To form, shape, fashion, make, mould--as the work of a smith or mason, உருச்செய்ய. 2. To repair, complete, சீர்ப்படுத்த. உருவிலி, s. Kama, காமன். (p.) உருவில்லாதது, s. A thing without form or shape, without beauty. உருவிழக்க, inf. To lose one's proper appearance, become changed in shape, color, &c., வடிவமிழக்க. உருவுவமம், s. [in rhetoric.] A kind of comparison from analogy--as when a ship at sea is compared to an elephant in an army, வடிவுவமை. உருவெடுக்க, inf. To become formed, conceived in the womb, (lit.) to take a body or form--as the soul according to the deeds of former births, வடிவெடுக்க. 2. To assume a shape--as in transmigrations, incarnations, and transient appearances of a deity, &c., வேஷங்கொள்ள. உருவெளி, s. An imaginary appearance of a person, or other objects, a visionary object, an illusion, chiefly applied to the supposed sight of an absent lover, உருவெளித்தோற்றம். (p.) உருவெளிக்காட்சி--உருவெளித் தோற்றம்--உருவெளிப்பாடு, s. The imaginary appearance of an absent lover. See above. உருவெளிப்பட, inf. To appear-as a visionary object, உருவம்வெள்ளிடை யிற்றோன்ற. உருவேற, inf. To rise or increase in numbers--as the repetition of prayers or incantations, மந்திரவுருவதிகரிக்க. 2. To be possessed of a demon for the utterance of oracles, ஆவேசமேற. 3. (fig.) To become furious, to fall into a fit, மூர்க்கமதிகரிக்க. உருவேறத்திருவேறும். Divine power will be acquired in proportion to the reiteration of the incantations. உருவேற்படுத்த, inf. To form, to fashion, உருவமுண்டாக்க. உருவேற்ற, inf. To reiterate incantations for expelling a disease, poison from the bite of a snake, &c., மந்திரத்தை யதிகமாய்ச்செபிக்க. 2. To cause a demon to possess some one for the purpose of uttering oracles, ascertaining future events--as that a sick friend can be restored to health, ஆவேசமேற்ற. 3. To instigate one for the performance of an evil action, துர்ப்போதனைசெய்ய. மனுவுரு, s. The form of a man. சிற்றுரு, s. Any thing small. 2. A small vessel, a bark. 2) *

uṟvu (p. 67) s. Contact, nearness, பொ ருத்தம். 2. Arrival, accession, சேர்க்கை. 3. Affinity, relationship, சம்பந்தம். 4. (fig.) A relation, சுற்றம். 5. Friendship, love, good terms (with one), நட்பு. 6. Reconciliation, ஒற்றுமை. 7. Union, connexion, intercourse, intimacy, acquaintance, ஐக்கம். எனக்கவனுடனேபகையுமில்லையுறவுமில்லை. I am neither on bad nor good terms with him-often used to show a want of cordiality. உறவர்--உறவோர், (sing. உறவன், வோன்.) Relations, சுற்றத்தார். 2. Friends, நண்பர். உறவாக, inf. To become reconciled, ஒருமைப்பட. 2. To become related, கேண்மையாக. உறவாக்க--உறவுகட்ட--உறவுசெ ய்ய--உறவுபண்ண, inf. To reconcile parties, to make peace with one, ஒருமைப் படுத்த. உறவாட, inf. To be social, to act friendly, exercise the duties of friendship, நட்புச்செய்ய. 2. To treat one as a relation, to caress, entertain, &c., உறவு கொண்டாட. உறவின்முறையார்--உறவுமுறை யார். Relations, kindred, சுற்றத்தார். உறவுகூட, inf. To become friends, become intimate, சிநேகங்கூட. உறவுகொண்டாட, inf. To entertain, or welcome relations or friends, to show civilities, உறவாட. 2. To reciprocate affection, civilities, &c.--as relations or friends, உறவுபாராட்ட. உறவுகொள்ள, inf. To make a friend of one, to cultivate friendship, நட்புக்கொள்ள. உறவுபாராட்ட, inf. To show marks of regard on account of relationship, to talk of old affinities, connections, &c., நட்புப்பாராட்ட. உறவுமுரிய, inf. To fall out--as friends, to become disunited, நட்புக்கெட. தூரவுறவு, s. A distant relation. கிட்டினவுறவு--நெருங்கினவுறவு, s. A near relative. 73)