apayam (p. 16) s. [priv. அ.] Fearlessness, intrepidity, அச்சமின்மை. Wils. p. 52. AB'HAYA. 2. An appeal, ஓலம். 3. (fig.) A place of refuge, shelter, அடைக்கலம். (p.) அபயமென்றடைந்தோர். Those who have applied for protection. அபயகரம்--அபயாஸ்தம்--அபயாத் தம், s. The right hand of a deity, idol or great person raised in token of dispelling fear and in assurance of protection, பயந்தீரவமைக்குங்கை. அபயங்கொடுக்க--அபயஸ்தங்கொ டுக்க, inf. To dispel fear, cheer, encourage, dispel fear by raising the hand or otherwise, to give assurance of protection. See கொடு, v. அபயமிட, inf. To call for succor, cry for protection, appeal as in a suit. See இடு. அபயர், s. Warriors, veterans, போர்வீரர். (p.) அபயவாக்கு, s. Assurance (given) of protection, encouragement, அஞ்சாதே யெனுஞ்சொல். அபயன், s. One who removes fear, அச்சமறுப்போன். 2. The Supreme Being, கடவுள். 3. A warrior, hero, வீரன். 4. A king of the Solar dynasty, சோழன். (p.) 12)

āri (p. 41) s. The name of the Sola dynasty that formerly reigned in the Carnatic, சோழன். 2. Excellence, eminence, மேன்மை. (p.) 23) *

āvali (p. 43) --ஆவளி, s. A row, range, a continuous line, series, lineage, dynasty, ஒழுங்கு; [ex ஆ, et வல, to move.] Wils. p. 122. AVALI. (p.) உரோமாவலி, s. A row or line of hair, growing down the bosom of females --described in poetry as an ornament. Wils. p. 712. ROMAVALI. 21)

iravi (p. 49) s. The sun, ஆதித்தன். 2. The right canal for the passage of the vital air, மூக்கின்வலத்துவாரம். Wils. p. 697. RAVI. 3. A hill, mountain, மலை. (p.) இரவிகன்னம், s. True distance of the sun from the earth, பூமிக்குஞ்சூரியனு க்குமுள்ளதூரம். இரவிகாந்தம், s. The sun-stone or burning glass, சூரியகாந்தக்கல். Wils. p. 697. RAVIKANTA. இரவிகுலம், s. The solar dynasty, சூரியவமிசம். இரவிகேந்திரம், s. Argument for the equation of the sun's place. இரவிநாள், s. The twenty-seventh or last lunar mansion, a contraction of இரேவதிநாள். இரவிபுடபுத்தி, s. True diurnal motion of the sun in his orbit, சூரியனது உத்தமபுடம். இரவிமத்திமபுத்தி, s. The mean daily motion of the sun, சூரியனதுமத்திம புடம். இரவிவிக்கேபம், s. In solar eclipses the sun's declination, கிரகணத்திற் சூரியன்கிராந்திமார்க்கத்திற்சாய்ந்திருக்கை. 32)

ucitṉ (p. 59) s. A king of the Pandian dynasty, பாண்டியன். (சது.) (p.) 40)

utiyṉ (p. 60) s. A king of the Sara dynasty. (See சேரன்.) 2. A king of the Pandia dynasty. See பாண்டியன். (இரேவணா.) 17) *

kṇṭṉ (p. 89) s. A husband, புருடன். 2. A lord, a superior, யசமானன். 3. A hero, வீரன். 4. A king of the Sola dynasty, ஓர் சோழன். (p.) 27)

kiḷḷi (p. 112) s. The name of any of the ancient kings of the Chola dynasty; the princes of the Chola race, சோழன். 2. The name of the prince of the Chola race from whom his successors have been styled கிள்ளி. 17)

kuṭṭuvṉ (p. 117) s. A king of the ancient Séra dynasty. See சேரன்.

kumari (p. 122) s. A girl, arrived at maturity and unmarried; a lass, பருவமுடையவள். 2. A virgin, a maid, கன்னியை. 3. A youthful daughter, புதல்வி. 4. The name of the daughter of Bharata, to whose share the southern division of Bharatavarsha or India fell, and from whom the southern extremity of the peninsula was called Cape Comorin or Kumari, பரதன்மகள். 5. Unfadingness, imperishableness, unchanging youthfulness, அழிவின்மை. 6. The wild aloe. (See கற்றாழை.) 7. The Kumari river near Cape Comorin, where it is said Parvati did penance; one of the seven sacred rivers, கன்னியாகுமரி. 8. Kali, காளி. 9. Durgha, considered as one of the seven matrons. See கௌமாரி. Wils. p.23. KUMAREE குமரியிருட்டு, s. Darkness just before day-break. குமரிவாழை, s. Young, thriving plantain trees. குமரிஞாழல், s. An ever-green ஞாழல். குமரிமாமதில், s. Imperishable fortress, or walls. குமரியாறு, s. The Kumari river. குமரிகண்டம், s. A portion of Southern India, named after the queen குமரி, by whom it was first governed. குமரிச்்சேர்ப்பன், s. Any king of the Pándian dynasty, as the owner of the lands, along the banks of the குமரி river. 18)

kuru (p. 125) s. A guru, a spiritual teacher, a priest, ஆசான்.--Note. According to the shastras, the guru is to be regarded by the disciple as the personification of the deity; and to be worshipped with divine honors. In his presence, the disciple is exonerated from his accustomed rites, and devotions, and addresses him by appellatives, used in addressing the deity of his sect. 2. the planet Jupiter, regarded as the guru or priest of Swerga, &c., வியாழன். 3. Heaviness, weight, பாரம். 4. Consequence, importance, moment, காத்திரம். 5. Greatness, eminence, excellence, exaltedness, பெருமை. 6. [in music.] The quantity of a long vowel, or a long note. இருமாத்திரை. 7. [in gram.] A long vowel, நெடில். 8. [in the Agamas.] The deity Siva--as illuminator of souls, சி வன். 9. Divinity, திவ்வியம். Wils. p. 293. GURU. 1. A kind of native arsenic,, பலண் டுறுகம். 11. [in medi. &c.] Blue vitriol, துருசி. 12. [in alchy.] A compound medicine, formed of different metals; phylosopher's powder, உலோகங்களை வேதிக்குங்சிந்தூரமுதலியவை. 13. [in chem.] Mercury, இரதம்.--Note. In the last three senses, the word Guru has its technical meanings, derived however from its literal meaning of precepter and director. 14. Brilliancy, lustre, effulgence, பிரகா சம். Wils. p. 31. GHRU. 15. The name of one of the nine sons of அங்கீதிரன், who was the first monarch of Jambu Dwipa, அங்கீதிரன்புதல்வரில் ஒருவன். (காந்.) 16. One of the nine division or var'shas of Jambu Dwipa which fell to the share of the prince Kuru, being the most northern portion beyond the Sringa range of mountains, குருவருடம். 17. The name of a prince of the lunar race, famous in the Bharata, from whom the family was called குருகுலம் and the descendants, கௌரவர்; குரு குலவம்சத்து முதல்அரசன். (பார.) 18. A country near Delhi, over which Kuru of the lunar race was once a sovereign, குருபூமி. (பார.) 19. prickly heat, வேர்க்குரு; Wils. p. 232. KURU. 2. Pustule, blister; hence, any eruptive disease--as the small-pox, chicken-pox, measles, &c., குருவியாதி. குருஆரால்மூக்குப்போலிருக்கின்றது. The smallpox is like the nose of a lamprey. குருநாதன், s. The name of Skanda-as having explained to his father Siva the mystic word ஓம். 2. Siva. 3. A guru--as the lord of the disciple. குருபரன்--குருமூர்த்தி, s. The deity in human form, appearing for the instruction of a devoted person of the சக லர், especially spoken of Siva. குருகடாட்சம், s. The gracious or benign look of the guru on his disciple, dispelling sin, imparting spiritual wisdom, and preparing the soul for emancipation. குருகற்பனை, s. Precept or the guru-deemed sacred. குருசந்தானம், s. A regular succession of priests, or gurus. குருசம்பாவனை, s. Blessing or favor of the guru. 2. Worship or honor due to the guru. குருசம்பிரதாயம், s. Oral instruction in the secret meaning of the mantras, &c., handed down from generation to generation, in the line of the guru, and by him communicated confidentially to his advanced disciples. குருசன்னிதானம், s. The presence of the guru. குருசேடம், s. Remains of a guru's food--considered sacred, குருப்பிரசாதம். குருசேவை, s. Civilities, duties, worship, &c., paid to a guru, குருஉபசரணை. குருதக்கணை--குருதட்சிணை, s. Fees or presents to the guru, commonly in money, given with due homage, &c. குருதீட்சை--குருதீக்கை, s. The initiation of a disciple by a guru to certain privileges of his religion, or afterwards to a more advanced degree, குரூபதேசம். குருத்திரவியம், s. Property or treasure of the guru. குருத்துரோகம், s. Treachery towards a guru, or injury of one. குருநிந்தை, s. Indignity to the priest. குருத்துவம், s. Priesthood, or the dignity, power, honor, &c., of a guru, குருத்தன்மை. 2. Honor, respectability, கனம். Wils. p. 293. GURUTVA. குருபத்தி--குருவிசுவாசம், s. Dutiful love, piety, &c., towards the guru, குருவி னிடத்திலன்பு. குருபத்தினி--குருபன்னி, s. The wife of a guru, குருவின்மனைவி. குருபாரம்பரியம், s. Ancestral priesthood in regular succession; the lineage or genealogy of a guru,குருபாரம்பரை. குருபீடம், s. The dignified seat, or office of a guru, குருஸ்தானம். குருபுத்திரன், s. A son of a guru, குரு புதல்வன். 2. An obedient disciple, உண் மையானசீஷன். குருபூசை, s. Pujah or worship, offered to a guru, by an advanced disciple competent to do it, குருவுக்குச்செய்யுமாராதனை. 2. Food, &c., given to Brahmans, religious mendicants, &c., by the disciples of a deceased guru, in rememberence of him as deifled, இறந்துபோனகுருவைக்குறித்துச்செய் யும்பூசை. குருபோதனை, s. The instruction of the guru. குருப்பட்டம், s. The office, authority of dignity of a guru, குருத்துவம். குருப்பட்டம்பெற, inf. To receive priesty authority, ordination, &c. குருப்பட்டாபிஷேகம், s. The ordination of a guru. குருப்பிரசாதம், s. The favor, grace, or blessing of the guru; gift from the guru, குருவருள். 2. Remains of a guru's food, குருவுண்டசேஷம். குருமரியாதை, s. Reverence for the guru. குருமுகமாய்க்கேட்க--குருமுன்னிலை யாயறிய--குருவாக்கியமாய்க்கேட்க inf. To learn viva voce, so as to attain certainty in doubtful matters. குருமுறை, s. A guru's teaching, குரு சொல்லியமுறை. குருமுன்னிலையாய், In the presence of the guru, குருவின்முன்னிடம். 2. By means or favor of the guru, குருமூலம். குருமை, s. Dignity, superiority, பெ ருமை. குருமூர்த்தம், s. The manifestation of a deity as a guru for the instruction of disciples; especially spoken of Siva, குரு வடிவம். குருலிங்கசங்கமம், s. An aggregate of the spiritual guru--Siva under the phallic emblem--and the devotees of Siva, குருவுஞ் சிவமுந் திருக்கூட்டமும். குருமொழி--குருவசனம்--குருவாக்கியம் --குருவாக்கு, s. The precepts, instructions, &c., of a guru. குருவுக்குநாமம்வைக்கிறவன், s. One who out-schemes, and out-wits, his guru, teacher or superior. குருவுபதேசம்--குரூபதேசம்,s. The initiation of a disciple by the guru. சற்குரு, s. A divine guru, the heavenly teacher. குருசந்திரயோகம், s. The conjunction of Jupiter and the moon in the same sign--considered auspicious. குருசாரபலம், s. [in astrol.] Good and ill results, derived from the progress of the planet Jupiter through the signs, வியாழபலன். குருவாரம், s. Thursday, வியாழக்கிழ மை. குருக்கொடுக்க, inf. [prov.] To instigate, ஏவிவிட. 2. To persuade, incite, commonly to a bad action, கொடுமைசெய் யத்தூண்ட. 3. To assume to teach, give advice &c., in the presence of the learned, புத்திசொல்ல. குருக்கொள்ள, inf. To assume to teach, give advice, &c., above one's age. இராசநீதி குருக்கொண்டு முதிர்ந்தனையோ. Do you take upon you to teach jurisprudence? (பார.) குருதுரியம், s. [in the Agamas.] The highest degree in the சுத்தம் state of souls; that next to absorption. குருபதம், s. The bliss of the deity, சதானந்தம். 2. Liberation from births, and absorptiom in the deity, பிறவிநீக்கம். குருமுடிக்க, inf. To combine ingredients with medicines to make them active, or to neutralize poisonous qualities, &c., இரசவாதகுருமுடிக்க. குருகுலம், s. The Kuru dynasty; the patronymic is commonly applied to the sons and descendants of Dhrutarashtra, குருவமிசம். குருகுலத்தரசர்--குருகுலவேந்தர், s. Kings of the Kuru race. குருநிலம், s. The territory of the king Kuru. குருக்கேத்திரம்--குருக்ஷேத்திரம், s. The country near Delhi, the scene of the great battle between the Kurus and Pándavas, described in the Bharata. Wils. p. 242. KURUKSHETRA. குருக்கேத்திரன், s. The name of a king in mythology, ஓர்வீரன். குருவருடம், s. One of the nine portions or divisions of the central continent, or Jambu Dwipa, ஓர்கண்டம். See வருடம். குருநாள், s. The eighth lunar asterism, பூசம். குருநாடிவிதி, s. A treatise on the ten tubular vessels in the system, and for the ascertainment of diseases by feeling the pulse, நாடிச்சாத்திரம். குருபாலப்பிரபோதிகை, s. One of the commentaries on the Sanscrit Amara Cosha. குருநோய்--குருவியாதி, s. The smallpox, வசூரி. குருபுறப்பட-குருக்காண-குருவார்க்க, inf. To take the small-pox. குருப்பிக்க, inf. v. n. [prov.] To shoot forth; to break out--as pimples, &c. குருமுகறன்--குருமூஞ்சி, s. [vul.] One whose face in pock-pitted. குருவண்டு--குருப்பூச்சி, s. A kind of spotted wasp, ஓர்குளவி. குருவெறும்பு, s. A kind of large, red ant. See எறும்பு. குருவேர், s. A plant, the roots of which are very fragrant, ஓர்செடியின்வேர். 24)

kulam (p. 127) s. [in poet. குலன்.] Tribe, family, lineage, race; caste, nation, people, சாதி. 2. Herd, flock, shoal, assemblage, collection, கூட்டம். 3. Kind, class, species, sort, genus, இனம். 4. House, abode, மனை. 5. Royal palace, அரமனை. Wils. p. 233. KULA. 6. Family, rank, respectability or eminence of descent, உயர்குலம். 7. (Rott.) An inhabited country, குடி. 8. (பிங்.) The twentyseventh lunar asterism, or nacshatra; also, the time the moon accupies in traversing the nacshatra, இரேவதி. குரங்கானாலுங்குலத்திலெடு. Though an ape, let a wife be from one's own family. குலங்குப்பையிலே பணம்பந்தியிலே. Rank or caste is on the dung-hill, while wealth sits in state; i. e. the wealthy are honored. கோடாலிக்காம்பு குலத்துக்கீனம். The axehandle brings ruin to its race (by assisting to cut down trees)--spoken of a person who brings disgrace and ruin to his family. குலகன்மம், s. Customs attaching to a family, through successive generations, குலாசாரம். Wils. p. 233. KULAKARMMA. குலகாயம், s. The rules or regulations of caste, குலவொழுக்கம். இதுனக்குக்குலகாயமாயிருக்கிறது. This is the custom of your family or tribe. குலகூடஸ்தன், s. The first ancestor of a race or lineage. குலக்கொடி--குலஸ்திரீ--குலபத்தினி --குலாங்கனை, s. The lawful wife. 2. A woman reputed for chastity. 3. A woman of good family and caste, and of repute for chastity. குலக்கொழுந்து, s. A rare son, the sprout or hope of the family. குலவிளக்கு, s. A light to the family or caste-spoken of a chaste matron. குலங்கெட்டவன், s. One who has lost his caste; an object, low-caste fellow. குலசிரேட்டன்--குலஸ்தன்--குலத்தன்-குலமான், s. One born of a good family. குலட்சயம், s. The ruin or decay of a family or tribe. wills. p. 233. KULAKSHAYA. குலதருமம், s. The customs, duties, offices, &c., peculiar to, or proper for, a caste, &c. Wils. 233. KULAD'HARMMA. குலதிலகம்--குலதிலதம், s. One who is an honor to his family; the respectable head of a family. 2. Very pure lineage; eminence of caste. Wils. p. 233. KULATILAKA. குலதம்பிரான்--குலகுரு, s. A family guru, the guru of a race or tribe. குலதெய்வம், s. The family, tutelary deity. 2. The deity of the tribe. குலத்துக்குத்தக்ககுணம், s. Disposition, habits, or propensities peculiar to a caste. குலத்துக்குத்தக்கநடை, s. Behaviour suitable to one's caste. குலந்தெரிக்க, inf. To dwell on another's parentage--commonly in ridicule. குலபதி, s. The head of a caste or tribe. Wils. p. 233. KULAPATI. குலப்பகை, s. Natural antagonism between different species--as between cats and dogs. 2. In-bred malice, hatred, &c., between tribes, perpetuated from generation to generation. குலப்பழி, s. Offence or malice, perpetuated from generation to generation. குலப்பழுது--குலவடு, s. Stigma on a family. 2. Meanness of caste. குலப்பரத்தை, s. A courtezan by birth, or ancestry. 2. A courtezan, not common but kept by one man; a kept mistress. குலமகள்--குலப்பெண், s. THe lawful wife. 2. A woman of good caste, reputed for chastity. குலமக்கட்கழகுதன்கொழுநனைப்பேணுதல். It is becoming in a lawful and virtuous wife to cherish and honor her husband. குலமகன், s. A man of respectable caste. 2. A legitimate son. குலமங்குதல், v. noun. Being reduced in respectability, circumstances, &c. குலமணி, s. A genuine gem; (fig.) one of an illustrious birth. குலமிலான்--குலவீனன், s. A man of low caste. குலமுறைகிளத்த--குலஞ்செப்ப, inf. To give the genealogy of a family. குலங்கூற--குலம்பேச, inf. To twit one of low parentage. 2. To boast or talk of one's own or another's high birth. குலம்புகுந்தவன், s. One who has mingled with persons of a strange caste, a term of reproach. குலம்பெயர, inf. [prov.] To be changed for the better or worse--as a tree by transplanting; to improve or degenerate. குலவித்தை, s. The arts, duties, or employments peculiar to a family or caste. குலவிருது, s. The standard or banner peculiar to a family. 2. A peculiarity or propensity in an individual, common to his family. குலாசாரம், s. The custom, usage, duties, rites, &c., of a caste or tribe. Wils. p. 234. KULACHARA. குலாசாரங்காட்டுகிறான். He betrays his family or caste propensities. குலாசாரியன், s. The family priest-as குலகுரு. Wils. p. 234. KULACHARYYA. குலாதிக்கன், s. One of high caste or family, குலசிரேட்டன். குலாபிமானம், s. Family pride, pride of birth. 2. Respectability of caste, family, &c., சாதிமானம். Wils. p. 234. KULAB'HIMANA. குலிஞன்--குலிஞ்சன், s. A person of a high family, of honorable descent, &c., குலமுள்ளோன். குலீனன், s. One of a high family, &c. Wils. p. 234. KULEENA. குலோத்துங்கன், s. The respectable chief of a family. 2. The name of an illustrious prince of the Chola dynasty. குலடன், s. An adopted son, a foster child, சுவீகாரபுத்திரன். Wils. p. 233. KULAT'A. குலகிரி--குலபர்வதம்--குலாசலம், s. The eight mountains in Jambu Dwipa, (See கிரி.) 2. Seven mountain which are supposed to be in each of the seven Dwipas. 3. The circular mountains which are fancied to surround the annular seas respectively, together with the one which sorrounds the Pushkara Dwipa. (காந்.) நற்குலம், s. A good caste or tribe. 2. An excellent kind. இதுநற்குலதீவிதிராட்சச்செடி. This is a very choice vine. இவன்நற்குலத்தான்--நற்குலத்தோன். He is a man of a high caste, or family. 20)

kūṭl (p. 133) s. A name of Madura, from the legend that large halls came into existence miraculously, to shelter the people collected there in a time of great rain, மதுரை. 2. A kind of divination, said to have been practised by females, making concentric circles on the ground, in the absence of their lovers, to ascertain as to their return, சுழிக்குங்கூடல். 3. The mouth of a river, கழிமுகம். 4 [porv.] A thick grove, commonly of palmyra trees. அடர்த்தியானதோப்பு; [ex கூடு, crowd, join.] See under the verb கூடு. கூடற்கோமான், s. Any king of the Pandian dynasty, பாண்டியன். கூடற்குறி, s. Divination by making concentric circles on the ground. கூடல்வாய், s. A gutter on the roof of a house. கூடற்பற்றை, s. [prov.] A thicket. 20)

kēcavaṉ (p. 139) s. One who has a fine head of hair, நிறைமயிருள்ளோன். 2. A name of Vishnu or Krishna, விஷ்ணு. Wils. p. 249. KESAVA. 3. A name of the kings of the Chola dynasty, சோழன். கேசவற்குத்தோழன்--கேசவற்றோழன், s. A name of Arjuna--as companion of Krishna. 17) *

kaitvṉ (p. 144) s. A name of any of the princes of the Pándian dynasty. 36)