āṇi (p. 38) s. Nail, spike, pin, peg, கீ லகம். Wils. p. 18. AN'I. 2. A piece of gold, used as a standard, for comparing the quality of other gold, உரையாணி. 3. (p.) Style for writing, எழுத்தாணி. ஆணிகடாவ, inf. To drive nails, to nail. ஆணிக்கோவை, s. A string of goldpins for testing the quality of gold. திருகாணி, s. A screw. வரிச்சாணி--வரிச்சலாணி--வலிச் சலாணி, s. A nail for ledgers, reapers. கட்டாணி, s. A pin for ear-rings. பட்டாணி, s. [prov.] A clasp, a clamp, a clamp-iron, a clincher. வேம்பாணி, s. A little nail. மார்பாணி, s. A capital or principal nail. கையாணி, s. A nail used in joining the spars of a roof. கடையாணி, s. The axle or linchpin. 2. The fastening of a neck-lace or other ornaments. குடையாணி--சடையாணி--குமி ழாணி, s. A nail with the head. உரையாணி, s. A golden pin, or test, used by goldsmiths in assaying gold. கூராணி, s. A pick. காலாணி, s. Pegs fixed for supporting the roof of Indian houses. மரவாணி, s. A plug, wooden pin. சுள்ளாணி, s. A very small nail. 21)

āṟu (p. 43) s. and adj. Six (6.) six things, ஓரெண். 2. As a prefix to words beginning with consonants, the initial is often shortened, especially when the number is specific--as அறுசுவை, the six flavors. (c.) அவ்வாறு. Six by six, six to each, six of each. அறுகுணன், s. The deity--he who possesses the six attributes, கடவுள்; [ex குணம், quality.] (p.) அறுகோணம், s. A hexagon. 2. A magical diagram of two equilateral triangles, one laid over the other so that their sides may be parallel, making six outward and six inward angles. அறுசமயம், s. The six systems of religion maintained by Hindus. See சமயம். அறுதொழிலோர், s. Brahmans-from the six duties prescribed to them, வேதியர். See தொழில், office. அறுபகை, s. The six hurtful propensities--as காமம், &c. See பகை. அறுபருவம், s. The six seasons of the year--as கார், கூதிர், &c. See பருவம். அறுபொழுது, s. The six different portions of the day; 1. மாலை, the first four hours after sunset, or ten nalikies. 2. யாமம், four hours, or ten nalikies after மாலை. 3. வைகறை, four hours after யாமம் or before sunrise. 4. காலை or விடியல், four hours after sunrise or வைகறை. 5. நண்பகல், from eleven A. M. to two P. M. 6. ஏற்பாடு, from three to six P. M. அறுவர், s. Six persons--men or women. (p.)--Note. For other similar words, see அறு. ஆறங்கம், s. The six subjects embraced in வேதாங்கம்; which see. (p.) ஆறாமீனறவோட்டு, s. The transit of the sun through the pleiades, regarded by seamen, as a critical or disastrous season, when rough weather is to be looked for. ஆறுகட்டி, s. A kind of ear-ring worn by a set of Pandarams. ஆறுகாடு, s. [commonly ஆற்காடு.] A town near Vellore, சடாரணியம். (p.) 65)

oṟṟai (p. 84) s. One of a pair, ஒன்று. 2. Odd numbers--as 1, 3, 5, &c., odd, ஒற் றையெண். 3. Singleness, தனிமை. 4. Soleness, uniqueness, absoluteness, தன்னந்தனி. 5. A leaf in a book, தனியேடு. 6. A row of small patches of ground in a corn-field, adjoining one side of a cross channel. ஒற்றையோஇரட்டையோ. Is it even or odd? ஒற்றிக்க, inf. v. n. To be odd as numbers--as 1, 3, 5, ஒற்றைப்பட. 2. To be unwavering, be settled in mind or purpose, to be decided, ஒன்றுபட. ஒற்றித்தமனம், s. A single mind, sincerity. 2. Freedom from doubt, decision of mind. ஒற்றித்தவெண், s. Odd numbers, ஒற்றைப்பட்டவெண். ஒற்றைக்கண்ணன், s. Venus, சுக் கிரன். 2. kuvera, குபேரன். (p.) ஒற்றைக்குடை, s. An unique umbrella--an emblem of independent sovereignty. ஒற்றைக்குடையினாளுதல், v. noun. Exercising absolute sovereignty. ஒற்றைக்கொம்பன், s. Ganesa, the single-tusked--as an elephant, the other tusk having been broken off, வினாயகன். ஒற்றைச்சார், s. [prov.] A house without an area in the centre. ஒற்றைத்தாலி, s. A single wedding ornament without the accompaniments which are sometimes added on a future day. See சங்குந்தாலியும். ஒற்றைத்தாழ்ப்பூட்டு, s. A lock with a single bolt or a single lock. ஒற்றைத்துலா, s. A well-lever formed of one solid timber, ஒற்றையேற்றம். See மூட்டுத்துலா or நெம்புத்துலா. ஒற்றைநூல், s. A three-twined sacred thread--as worn by a bachelor. ஒற்றைநூற்புடவை, s. Single threaded cloth, தனியிழை. ஒற்றைப்படவெண்ணுதல், v. noun. Counting by odd numbers. 2. Counting things one by one. ஒற்றைப்பட்டு, s. One of several strings of a necklace, folds, strands. ஒற்றைப்பட்டுமணி, s. A single necklace. ஒற்றைப்பார்ப்பான், s. A single brahman, whose sight is deemed inauspicious whether as the first object in the morning, or at any time on leaving home for some special purpose. ஒற்றைப்புரிக்கயிறு, s. A rope formed of a single strand, ஒருபுரிக்கயிறு. ஒற்றையாழித்தேர், s. The chariot of the sun being single-wheeled, சூரியனு டையதேர். ஒற்றையாழித்தேரோன், s. The sun --he whose chariot has but one wheel, சூரியன். (p.) ஒற்றையாள், s. A single person-as a traveller, an inhabitant or as one having no relations, ஒருஆள். ஒற்றையிதழ்ப்பூ, s. A monopetalous flower, ஓரிதழ்ப்பூ. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல், v. noun. Playing at odd and even. ஒற்றையோலைப்பாய், s. Mats braided with single olas. ஒற்றையோலைப்பெட்டி, s. Baskets made of single olas. ஒற்றைவாய்க்கணக்கு, s. A calculation made by a single operation, whether once adding, subtracting, multiplying or dividing. கடுக்கனொற்றை, s. One of a pair of ear-rings. 30)

kṭukkṉ (p. 87) s. An ear-ring in common, காதணியிலொன்று. புலிமுகக்கடுக்கன்--உருத்திராட்சக்கடுக்கன்--சவடி க்கடுக்கன்--ஒட்டுக்கடுக்கன்--முத்துக்கடுக்கன்--குப் பிக்கடுக்கன்--சங்குசக்கரக்கடுக்கன்--பூசாந்திரக்கடுக்க ன்--தாய்க்கடுக்கன்--வைரக்கடுக்கன்--அருப்புச்சரிக் கடுக்கன்--அனந்தமுடிச்சு. Different kinds of ear-ornaments. கடுக்கன்போட, inf. To put on ear-rings. கட்டுக்கடுக்கன், s. An ear-ring with gems inlaid. நாட்டுக்கடுக்கன், s. [prov.] Earrings worn in the rural districts of North Ceylon. கெம்புக்கடுக்கன், s. An ear-ring with rubies inlaid. சுற்றுக்கடுக்கன், s. An ear-ring which is made by winding fine gold wire round a form made of the same but inferior material. 80)

kṭṭu (p. 88) கிறேன், கட்டினேன், வேன், கட்ட, v. a. To tie, bind, gird, confine, link, chain, hamper, trammel, shackle, pinion, fasten, brace, pack, put on clothes, to wear, பிணிக்க. 2. To build, construct, frame, erect, fix, arrange, வீடுமுதலியகட்ட. 3. To hug, embrace, தழுவ. 4. To marry, விவாகஞ் செய்ய. 5. To bind by spells, magic, &c., to conjure, தடைகட்ட. 6. To fabricate, contrive, invent, கதைகட்ட. 7. To harden, condense, consolidate mercury, vermilion, &c., by the admixture of certain ingredients, சரக்குக்கட்ட. 8. To subordinate, subdue, subject, அடக்க. 9. To suborn, to bribe, பரிதானத்தாற்கட்ட. 1. v. n. [with the impersonal terminations.] To harden, consolidate, form as concretions, to concrete, clot, congeal, இறுக. 11. To become bound or confined, constricted--as the throat; to overspread as clouds, to collect, மூட. 12. To form as a boil, tumor, &c., to imposthumate, to gather, கட்டிதிரள. அடிபட்டஇடத்திலேயிரத்தங்கட்டியிருக்கிறது.... The blood is clotted in the part which is bruised. இப்படியிட்டேற்றம்பேசினாலுனக்குத்தொண்டையி லேகட்டும். If you persist in thus traducing me, you will have a boil in your throat; i. e. you will be seriously distressed--a curse. கட்டாக்காலி, s. An ox or cow suffered to run wild, or not folded by night. கட்டாணி, s. a fastening for a female ear-ring, கடைப்பூட்டாணி. கட்டிக்காக்க, inf. To preserve, guard, to protect. கட்டிக்கொடுக்க, inf. To give a daughter in marriage. 2. To make, build, construct, &c., and give one. கட்டிக்கொள்ள, inf. To take in marriage. 2. To hug, to embrace. 3. To contract, to lay up, to accumulate as moral deeds, virtue or vice, for future retribution. 4. To secure as an object, to turn a thing or person to one's own account, to conciliate favor, to bring within one's own power or influence. 5. To suborn, to bribe. 6. To make up a difference, a quarrel, &c., to become reconciled, to settle amicably, to compromise. தேசத்தைக்கட்டிக்கொள்ள. To conquer a country. புண்ணியத்தைக்கட்டிக்கொள்ள. To do a good action. பாவத்தைக்கட்டிக்கொள்ள. To contract guilt, to commit a sin. மாங்காய்ப்புளிதொண்டையைக்கட்டிக்கொண்ட து. The acid of the mango has caused a constriction in my throat. என்னபலனைக்கட்டிக்கொண்டாய். What hast thou obtained? கட்டிப்பிடிக்க, inf. To throw the arms round a person, to hug, to embrace, to grasp, to seize. கட்டிப்புகுந்தவள், s. A widow that has married again. கட்டியடிக்க, inf. To tie and flog, whip, &c., கட்டுகரை, s. A mole, a pier to defend shipping in a harbor. கட்டுசரக்கு, s. Mercury, &c., consolidated. கட்டுத்தாலிகட்ட, inf. To marry a widow. 2. To take a woman to wife-this may be done, if the man has no child by his first wife, with her consent, who acknowledges its validity by tying the marriage symbol round the neck of the new bride. தன்னைக்கட்ட, inf. To protect one's self by the use of magical incantations. 2. To have sufficient for one's support. 3. To be economical, frugal, to live within one's income. கவிகட்ட, inf. To compose a verse. கட்டு, v. noun. Binding, bonds, linking, connecting, கட்டுகை. 2. Hardening, consolidating, &c. இலிங்கக்கட்டு, s. Consolidated vermilion. தாளக்கட்டு--அரிதாரக்கட்டு, s. Consolidated orpiment. இரசக்கட்டு, s. Consolidated mercury. பாஷாணக்கட்டு, s. White arsenic. நவச்சாரக்கட்டு, s. Consolidated sal ammoniac. 38)

kaṉṉam (p. 102) s. Cheeks, கதுப்பு. 2. An instrument for breaking into houses, கன்னக்கோல். (c.) 3. (p.) Ear,காது. Wils p. 195. KARN'A. 4. An elephant's ears, யானைச்செவி. 5. Nerves, நரம்பு. 6. Hypothenuse of a right angled triangle, or the diagonal of a tetragon, அக்ஷகன்னம். 7. True distance of a planet from the earth, கிரகமார்க்கவளவு. 8. A goldsmith, பொற்கொல் லன். (சது.) 9. The scale or dish of a balance, தராசுத்தட்டு. கன்னகடூரம், s. Harsh, grating, dissonant sound, uncouth to the ear. கன்னக்காரன், s. A burglar, கன் னமிடுபவன். கன்னக்கிரந்தி--கன்னப்புற்று, s. A swelling in the cheek from the venereal disease, கன்னத்தில்வருமோர்நோய். கன்னக்கோல், s. An implement for breaking through the walls of houses, கன்னகம். கன்னக்கோல்வைக்க--கன்னமிட, inf. To commit burglary by breaking through a wall. கன்னசூலை, s. A tumor in the region of the cheek, one of the arthritic class of diseases. See சூலை. கன்னத்தட்டு, s. [as கன்னம்.] The dish of a balance, சிறுதராசுத்தட்டு. கன்னத்திலேயடிக்க--கன்னத்திலே யறைய--கன்னத்திற்போட inf. To slap the face, to box the ears. கன்னபரம்பரைஞானம்--கன்னபா ரம்பரியம். s. Tradition, oral transmission of intelligence, history, news, meaning, &c., பரம்பரைக்கேள்வியால்வந்தஞானம். கன்னபாகம், s. The ear, காது. கன்னபூரம், s. A kind of ear-ornament, காதணியினொன்று. 2. The ear, காது. கன்னபூஷணம், s. Ear-ornaments, காதணி. கன்னப்பரிசை, s. The whiskers or beard on the cheek. கன்னப்பள்ளம், s. The hollow of the cheek. கன்னப்பிளவை, s. A cancer or scirrous affection in the cheek--as கபோ லப்பிளவை. கன்னப்பூ, s. A kind of female ear-ornament, காதணியிலொன்று. கன்னப்பொறி, s. The temples, the upper part of the side of the head, காதினருகானபொறி. கன்னமதம், s. Secretion from the temples of the elephant, யானைமும்மதத்தி லொன்று. கன்னமீசை, s. [prov.] The whiskers. கன்னமூலம், s. The interior or root of the ear, காதினடி. கன்னவேதம்--கன்னவேதை, s. [as காதுகுத்துகை.] Perforating the ear, for ear-rings with appropriate ceremonies. Wils. p. 195. KARN'AVEDA. கன்னாவதங்கம், s. An ear-ornament, காதணிவகுப்பு. கசகன்னம், s. Voluntary motion of the ear. 2. A kind of magical trick. 75)

kmpi (p. 96) s. Wire, any rod or bar of metal, இரும்புமுதலியவற்றின்கம்பி. 2. A kind of ear-ring, காதணியிலொன்று. 3. A narrow stripe in the border of a cloth, துணியினோ ர்கரை. 4. A small moulding in carpenter's, or mason's work, சித்திரக்கம்பி. 5. Saltpetre, வெடியுப்பு. 6. [in slang language.] Money (com. காசு). கம்பியுந்தாலியும். The marriage symbol with the wire on which it is strung as worn by the idol, the name is also given to the symbol worn by women. கம்பிகட்ட, inf. To make the border of a cloth--as a dyer. 2. To make a narrow moulding. 3. To pass the wire through the bones in an umbrella. கம்பிக்கடுக்கன், s. An ear-ring formed of a bent wire, ஓர்கடுக்கன். கம்பிக்கரை, s. A narrow stripe, commonly silver, in a border. கம்பிக்காரன், s. A monied man. கம்பிச்சேலை, s. A cloth for women with a striped border. கம்பிநீட்ட, inf. To lengthen a piece of metal by beating or otherwise. 2. (Met.) To go off slily, to steal away, to take to one's heels. கம்பிப்பிசின், s. A kind of wiry medicinal gum. கம்பிமணி, s. A kind of necklace made of wire, ஓர்மணி. கம்பியச்சு, s. A wire-mould, கம்மி யர்கருவியிலொன்று. கம்பியிழுக்க, inf. To draw wire. கம்பியுப்பு, s. Salt-petre of a superior quality in bars or pieces, ஒருப்பு. கம்பிவளைக்க, inf. To draw a wire flat. கம்பிவாங்க, inf. To go off slily, to steal away, ஓடிப்போக (colloquial or jesting language). கம்பிவிறிசு, s. A fire-work which ejects its contents in pencils of light. ஈர்க்குக்கம்பி--கம்பிக்குறி, s. A small stripe in cloth. பட்டைக்கம்பி, s. A large stripe. இருப்புக்கம்பி, s. Iron wire. வெண்கலக்கம்பி, s. Brass wire. கடலைக்கம்பி, s. A colored stripe, in cloth, of the size of a grain of gram. புளியிலைக்கம்பி, s. A colored stripe in cloth of the size of a tamarind leaf. பித்தளைக்கம்பி, s. Brass wire. பொற்கம்பி, s. Gold wire. 12)

kaliyāṇam (p. 96) s. Good fortune, happiness, prosperity, felicity, சுபம். Wils. p. 28. KALYAN'A. 2. Marriage, nuptials, wedding, wedlock, matrimony, விவாகம். (c.) 3. Festivity, conviviality, a joyful celebration. கொண்டாட்டம். 4. Gold, பொன். கலியாணக்காரர், s. Nuptial guests. 2. People at a wedding house. 3. Guests, in a household where a marriage festival is taking place. 4. A married couple, husband and wife. கலியாணக்கால், s. [prov.] One of the new nosts put up in the wall of a newbuilt house over against the கன்னிக்கால், dressed as a male. கலியாணக்கோலம், s. Wedding attire, &c. கலியாணங்கூற, inf. To publish the banns of marriage. கலியாணசம்பிரமம், s. Nuptial pomp. கலியாணச்சடங்கு, s. The celebration of a marriage ceremony, or the putting on of ear-rings by a young man. கலியாணஞ்சொல்ல, inf. To bid or invite to a wedding. கலியாணப்பந்தல், s. A temporary shed lined with cloth for marriage guests. கலியாணப்புத்தகம், s. A district marriage register. கலியாணப்பூ, s. [prov.] The most plentiful fall of the flowers of the இருப் பை tree which occurs during the season. கலியாணப்பொருத்தம், s. The contract of betrothing in which the parties or their friends bind themselves under penalty to consummate the marriage. கலியாணமண்டபம், s. A hall for a splendid marriage ceremony. கலியாணமுடிக்க, inf. To marry. கலியாணமெழுத, inf. [prov.] To register a marriage. கலியாணம்பண்ண, inf. To marry, solemnize a wedding. 2. [prov.] To celebrate the festivity of a girl's arriving at puberty, or of a young man's putting on ear-ornaments. 3. To make a feast for the sake of obtaining presents from the guests--done in case of reduced or involved circumstances. கலியாணவாழ்த்து, s. Nuptial congratulation. கலியாணவீடு, s. A wedding house. 2. A house in which a கலியாணம் festival is being celebrated. கலியாணவோமம், s. The sacred fire kindled at a wedding, sacred to the god of fire who is invoked as a witness to the transaction. பஞ்சகலியாணி, s. A horse, whose four feet and forehead are white. நித்தியகலியாணன், s. A happy or prosperous person. 2. God. 255)

kẕṟṟu (p. 98) கிறேன், கழற்றினேன், வேன், கழற்ற, v. a. To unloose, unfasten, loosen, unhang, unhinge, unlock, unhook, unbolt, unrivet, uncrew, unbutton, unfetter, &c., கழலச்செய்ய. 2. To strip, take off (clothes, jewels, &c.). unclothe, divest, put off the shoes, hat, head-dress, &c; to dismantle, unrig, ஆடைமுதலியனகழற்ற. 3. To disentangle, extricate, disengage, disencumber, நீக்க. 4. To slough the skin--as snakes, horns--as deer, feathers--as birds; to molt, தோல்முதலியனகழற்ற. (c.) அவன்கடுக்கனைக்கழற்றிக்கொடுத்தான். He took off his ear-ring and grave it. காப்பைக்கழற்ற, inf. To loosen or take off the hand rings. செருப்பைக்கழற்ற, inf. To put off the shoes. கழற்றல், v. noun. Putting off. 65)

kavacam (p. 97) s. Armor, mail, a jacket or coat-of-mail, சட்டை. 2. An incantation repeated for defence, ஓர்மந்திரம். An amulet, a charm worn as a defence from evil, phylactery, spell, காப்பு. 4. The mystical syllable hum, forming part of a mantra and considered as a preservative or armor inscribed or carried about the person as a charm, மந்திரத்தினோருறுப்பு. (p.) 5. (c.) A lute, a clayey composition with which chemists close vessels, சீலைமண். Wils. p. 24. KAVACHA. 6. A medicinal composition, used as a cover for medicines for reducing them to ashes,மருந்துக்கவசம். கவசகுண்டலன், s. The king கன் னன்-- said to have been born with a coat-of-mail and ear-rings, கவசத்தோடுங்கு ண்டலத்தோடும்பிறந்தகன்னன். கவசங்கட்ட, inf. To bind or restrain malignant deities, &c., by repeating the defensive incantations, as the initiatory part of the daily worship, in order to prevent their depriving the worshipper of the benefit, &c., மந்திரத்தினாற் காவற்பண்ண. 2. To cover or overspread with loam or clay, to lute, சீலையால்வாய் கட்ட. கவசந்தரிக்க, inf. To put on a coatof-armor. கைக்கவசம், s. A gauntlet, an iron glove used for defence. மெய்க்கவசம், s. A jacket, a coatof-mail. மார்க்கவசம், s. A breast-plate. தோட்கவசம், s. A leathern jacket. 3)

kātu (p. 104) s. Ear, செவி. 2. The eye of a needle, ஊசியின்காது. The pan of a gun, துப்பாக்கிக்காது. 4. The bottom of a tobacco leaf near the stem, (See சோணை.) 5. The top of an ola bond, as far as the hole through which it is filed; also the stamped part of an indenture or bond, which is nipped off, when the bond becomes null and void, உடன்படிக்கையின்காது. 6. Eye of an umbrella wire, which plays round the whale bone, குடைக்கம்பியின்காது. 7. The ear of a machine or vessel--as இராட்டினக்காது. 8. A small wedge to hold a tenon, handle or peg in its place, இறுக்கலாப்பு. காதுக்கிட்டால்முகத்துக்கழகு. Rings, &c., put in the ear are ornaments to the face. காதுங்காதும்வைத்தாற்போல். With the utmost secrecy, ear to ear, &c. எனக்குக்காதுகேளாது. I am deaf. காதடி, s. [vul. காதவடி.] The back part of the cheek, செவியடி. காதடைப்பு, v. noun. Deafness occasioned by a fall, blow, disease, &c. காதணி, s. An ear-ornament; of this there are sixteen kinds: viz., கடிப் பிணை, கம்பி, கன்னப்பூ, கன்னாவதங்கம், குணுக்கு, குண்டலம், குழை, கொட்டை, செவிமலர், தாட ங்கம், தூக்கம், தொங்கல், தோடு, மஞ்சிகை, வல் லிகை, வேடம். காதற--காதறுந்துபோக, inf. To have the perforated part of the ear cut or torn off. காதறுக்க, inf. To rend the ear by tearing off the ear-rings. 2. To cancel a bond, commonly by mutilating it. காதறுத்தகூலிகைமேலே. Tearing the ear and getting booty; i. e. doing injustice and getting money. காதறுப்பான், s. A sore that appears round the ear, காதைச்சுற்றிவரும் இரணம். காதறை, s. One whose ear has been cut off, or mutilated. 2. The cavity of the ear. காதற்றமுறி, s. A cancelled ola bond. காதார, adv. With one's own ear. காதாரக்கேட்க, inf. To hear with one's own ears. காதாரக்கேட்டசாட்சி, s. An ear-witness. காதிலேசொல்ல, inf. To whisper in the ear. காதிலேயடிபட, inf. To be uttered in one's hearing. காதிலேயோத, inf. To whisper in the ear. 2. To initiate a disciple by whispering a மந்திரம் in the ear. 3. To give private advice. காதிலேவிழ, inf. To reach the ears, to be heard. காதுகடிக்க, inf. To whisper, to buzz in the ear. காதுகுத்த, inf. To bore, perforate or pierce the ear. நீயெனக்குக்காதுகுத்துகிறாயா. Do you pierce my ear? (Do you teach me?) காதுகுளிர, inf. To be gratifying to the ear--as good news, a good voice, sweet music, &c. காதுகேளாதவன், s. A deaf man. காதுகொடுக்க, inf. To give ear, to hearken, to listen, to give attention. என்சொல்லுக்குக்காதுகொடுத்தான். He has given ear to my words. காதுக்கின்பமான, Pleasing to the ear. காதுக்குடைச்சல், s. An itching, tingling sensation in the ear. காதுக்குத்து--காதுநோய், s. Ear-ache. காதுக்குறும்பி, s. Ear-wax, cerumen. காதுச்சோணை--காதுத்தண்டு, s. The lobe of the ear. காதுதூர, inf. To close the perforation of the ear. காதுத்துவாரம்--காதுத்துளை s. A perforation or hole in the ear intended for jewels. காதுப்பூ, s. A flower-shaped ear-ornament, for females. காதுப்பூச்சி, s. [prov.] A small kind of centipede, said to be very dangerous if it get into the ear, செவிப்பாம்பு. காதுமடல், s. The gristles of the ear, காதின் இதழ். காதுமந்தம், s. Dullness of hearing, காதடைப்பு. காதுமந்தன், s. A person dull of hearing. காதுமுருத்து, s. [prov.] The hard gristles of the ear. காதுவளர்க்க, inf. To promote the proper growth of the lobe of the ear for wearing jewels. காதுவிடாய், s. Weakness or lassitude in hearing, occasioned by hunger or sickness. காதுவெட்ட--காதுநறுக்க--காதுகிள்ள, inf. [prov.] To tear or nip off the stamped part of an ola bond, or otherwise to mutilate it as an indication of its being cancelled, உடன்படிக்கையின் காத றுக்க. காதெழுச்சி, s. A sore in the ear, கா தில் வரும் ஓர்நோய். காதைநெறிக்க, inf. To prick up the ears. காதைப்பொத்த, inf. To stop the ear. காதோதி, s. A malicious whisperer. காதோலை, s. An ear-ornament, often a rolled ola, colored red; used also to enlarge the perforation, whence the name, காதுக்கிடும் ஓலை.--Note. A person is considered naked with nothing in the ear. இல்லிக்காது, s. Ears with the hole very small--opposed to தொன்னைக்காது. கீழ்க்காது, s. The lower part of the ear. சோணைக்காது--சோணை பெருத்த காது, s. Large ear-laps, not perforated. தொள்ளைக்காது--வடிகாது--வார்காது, s. Ears with the hole much enlarged. மேற்காது, s. The upper part of the ear. வடுகக்காது, s. Large ear-laps artificially made. 23)

kāy (p. 104) s. Unripe fruits, fruits, that do not grow mellow by ripening--as grains, nuts, &c., கனிக்காய். 2. (c.) A callous tumour, an excrescence, a wart, a corn, a cicatrice from a wound, காய்ப்பு. 3. An unripe boil, &c., காய்ப்பரு. 4. A piece at chess, a die, சொக்கட்டான்காய். கட்டியின்னங்காயாயிருக்கிறது. The tumour is not yet ripe. காயவியல், s. A curry carelessly prepared with unripe fruits. காய்கறி, s. Fruits, vegetables and the like for preparing curry. காய்காய்க்க, inf. To form as a fruit; to produce fruit, to bear fruit. காய்காய்க்கிறமரம், s. A tree that bears fruit, not a barren tree. காய்க்கடுக்கன், s. [prov.] An ear-ring with a sacred seed fastened in it, for a bead, from which, if water fall on the body, in bathing, &c., it is deemed very meritorious, உருத்திராட்டக்கடுக்கன். காய்க்குலை, s. A bunch of unripe fruits. காய்ச்சீர், s. [in prosody.] Any of the four metrical feet ending in காய்காய்; also, a metrical foot equivalent in measure to a foot in காய். See சீர். காய்த்தானியம், s. The nine kinds of grains, called முதிரை, நவதானியம். 2. A shrub, கம்பளிகொண்டான், Morus Indica. காய்பறிக்க, inf. To pluck unripe fruits. காய்மடி, s. The thick, hard udder of a cow unfit for milk. காய்மடை, s. [prov.] An offering of fruits, commonly to a ferocious deity, கனிவர்க்கநிவேதனம். காய்ம்பனை, s. [prov.] A fruit-bearing palmyra tree, as distinguished from young trees and males, காய்க்கும்பனை. காய்வள்ளி, s. See வள்ளி. காய்வெட்டிக்கள், s. [prov]. Toddy from a Palmyra tree, the young fruits of which are cut off that the juice may flow from the stalk, காயைவெட்டி இறக்குங்கள். கருக்காய், s. Grain almost ripe. கருங்காய், s. Dark betel-nuts, not yet turned red. செங்காய், s. Fruits or grain turning yellow when ripening. பசுங்காய்--இளங்காய், s. Fruits just formed, tender grain. 2. immature fruit or grain. 90)

kāviyā (p. 105) s. [prov.] The buoy of an anchor. 2. [in burlesque.] Large ear-rings. காவியாக்கட்டை, s. The wooden beam of an anchor. 38)

kuṇṭalam (p. 118) s. A kind of ear-ring, குழை. Wils. p. 228. KUN'D'ALA. 2. A ring, a circle, வட்டம். 3. Sky, the heavens, வா னம். 4. Atmosphere; ether, ஆகாயம். (சது.) குண்டலக்கடுக்கன், s. Large earrings. குண்டலந்தரிக்க--குண்டலமணிய, inf. To put on the குண்டலம் ear-rings. குண்டலன், s. Balapatra, wearing one ring, பலபத்திரன். 2. One who wears the குண்டலம் ear-rings, குண்டலந்தரித்தவன். 35) *

kutmpai (p. 119) s. An earthen ear-ring, worn to enlarge the perforation, காதிடுசடை. 2. A kind of ear-ring, ஓர்காதணி. குதம்பைபோட--குதம்்பையிட, inf. To put earthen rings in the ears to enlarge the perforation. 17)