akaṇṭam (p. 1) s. [priv. அ et கண்டம்.] That which is without parts, entireness. அபின்னம். Wils. p. 5. AKHANDA. (p.) அகண்டமாய், adv. Entirely, wholly. அகண்டன், s. The undivided One, the Deity; also used for Siva, Vishnu and Argha. (p.) அகண்டாகண்டன், The Supreme Being. (p.) அகண்டாகாரம், s. Windness, expanse, boundlessness. (p.) அகண்டாகாரஞானம், s. Perfect wisdom. (p.) அகண்டாகார விருத்தி, s. Boundless desire, spiritual aspirations. (p.) 27)

uṟu (p. 67) கிறேன், உற்றேன், வேன், உற, v. n. To be, to exist, உண்டாக. 2. To feel, experience, suffer, enjoy, experience sensations--as heat, cold, பரிசிக்க. 3. To be in contact, to join closely, unite with, combine, கூட. 4. To happen, occur, befall -- as a good, or evil, சம்பவிக்க. 5. To accrue--as riches, சேர. 6. To profit, turn to account, பயனுற. 7. To obtain, கிடைக்க. 8. To arrive at, reach, வர. 9. To belong to peculiarly, to be appropriate, பொருந்த. 1. To be situated at, or be in a place, இரு க்க. 11. To dwell, reside, தங்க. (p.)-Note. This word is often joined to verbals or verbal roots to form new verbs, and the infinitive and other parts are used adverbially to express intensity, entireness, &c.--as குழுற்றது, it surrounded; ஊடுறச்சென் றது, it pierced, or penetrated. உறச்சிவந்தது. It is become very red. உறவளைக்கும்வில். A bow bent to the utmost. சுகமுறுநித்திரை. Refreshing sleep. கிலேசமுற்றேன். I became sorrowful. விருப்பமுற்றேன். I have conceived a desire. இன்பமுற்றேன். I was rejoiced. பயமுற்றேன். I grew frightened. நோயுறும்போது. When sickness befalls-பாவியருறும்பழி. The evil endured by the wicked for their sins. (இராமா.) சொல்லலுற்றேன்--சொல்லுற்றேன். I said, I have treated on--a formal or dignified mode of expression among authors. மீகீழிதழுறப்பம்மப்பிறக்கும். The letters ப் and ம் are produced by the contact of the upper and lower lips. (நன்.) முந்தினார்பின்னுறக்கடுகவோடினான். He ran so swiftly that all who started before him were left behind. உறவற்ற, inf. To dry up entirely. உறுந்தருணம்--உறுந்தறுவாய், s. Emergency, exigency, particular juncture. உறுவதுகூறல், v. noun. Giving an indirect answer to a question, எண்வகை விடையிலொன்று. உற்ற, rel. part. Uncommonly devoted, trusty. உற்றசெய்தி, s. True report, true news. உற்றது, appel. n. The thing as it is, the whole of it. உற்றதுசொல்ல, inf. To speak the truth. உற்றதுசொல்லஅற்றதுபொருந்தும். By telling the truth, misunderstandings are adjusted; truth is the surest resource through life. உற்றபண்புரைப்போர், s. Messengers, தூதர். (p.) உற்றமனிதன், s. A fit or proper person to transact an affair, one who can be trusted. உற்றவன், s. A friend, a relation, உறவோன். உற்றவிசேஷம், s. A proper or suitable expression. உற்றளவு, s. An accurate, genuine, fair measure, சரியளவு. 2. Genuine state of things, real news, உள்ளதன்மை. உற்றறிய, inf. To feel by the touch, be sensible to touch--as plants, &c., பரிசித்துணர. 2. To experience, to know by experience, பயின்றறிய. உற்றாண்மை, s. [prov. prop. உற்ற வுரிமை.] Interest as among near relatives and friends. 2. Close or intimate friendship, attachment. உற்றாண்மைபேச, inf. To speak for--as a near relative, or friend interested in one's welfare. உற்றாராய, inf. To investigate deeply, attentively, minutely, &c. உற்றார்--உற்றோர், s. Relations, உறவோர். 2. Friends, சிநேகர். உற்றிடம், s. An emergency, exigency, ஆபத்து. (p.) 2. (Rott.) A refuge, அடைக்காலம். உற்றிடத்துதவ, inf. To help on an emergency. உற்றுக்கேட்க, inf. To listen attentively. உற்றுப்பார்க்க, inf. To look steadfastly. 2. To examine minutely. உற்றுழி, s. Emergency, exigency, time of expected evil, imminent danger, &c., வருத்தமானகாலம். புலம்புற, inf. To utter lamentation. பயமுற, inf. To be afraid. கையுறாப்பொருள், s. A thing which does not come near to hand; i. e. which is obtained with great difficulty. உரனுற, inf. To obtain strength or force. உறல், v. noun. Being near, coming, approaching. உறுபு, v. noun. Costiveness, thickness, narrowness, செறிவு. 2. Abundance, plenty, மிகுதி. உறுவிக்க, inf. To cause to be, &c. 79)

kmm (p. 94) s. Fulness, entireness, நி றைவு. (p.) 2. [prov.] Field, a tract of land, farm, வயல். கமக்காரன், s. [prov.] A large cultivator, a farmer, கம்பத்துக்காரன். கமங்கட்ட, inf. To own a farm in cultivation. கமத்தொழில்--கமவேலை, s. [prov.] Tillage, cultivation, உழவுத்தொழில். கமம்புலம், s. Lands and fields. கமவாரம், s. A share of the produce of land allowed for the implements loaned for its cultivation.

kēvalam (p. 139) s. Singleness; what is simple or alone, தனிமை. 2. Uniqueness, entireness, the only one of its kind, exclusiveness, ஒருங்கு. 3. Freedom, liberation from births, supreme bliss, மோக்கம். Wils. p. 248. KEVALA. 4. Destitution, extreme indigence, இன்மை. 5. Emaciation, மெலிவு. 6. Danger, criticalness, crisis, மோசம், ஆக்கி ரமம். 7. Unconsiousness, either absolute or transient; one of the three degrees of consciousness of the soul, the other two being சகலம் and சத்தம். (See காரணகேவலம், and காரியகேவலம்--Note. The five காரியகே வலம்.) states (momentary, transient unconsciousness of the living soul) are, 1. கே வலசாக்கிரம். 2. கேவலசொப்பனம். 3. கேவல கழுத்தி. 4. கேவலதுரியம். 5. கேவலதுரியதீதம். கேவலந்தீர்வலியபகை. Absolute, deep-rooted hostility. (பார.) கேவலஞ்சாப்பாட்டுக்கில்லை. There is no food at all. (c.) கேவலமாய்க்கிடக்கிறான். He is dangerously ill. (c.) கேவலசினேகிதம், s. Tender love. கேவலமானசரீரம், s. A feeble or emaciated body. கேவலப்படுத்த, inf. To detract, derogate, disparage. கேவலஸ்தன், s. A poor, indigent person. 2. An emaciated person; one prostrated in health. கேவலாவத்தை, s. One of the three states of the soul--as கேவலம். 7. கேவலான்னுவயானுமானம், s. [in logic.] An argument in which the affirmative is demonstrated both the syllogistically and inductively. (சிவஞானபோ.) கேவலவெதிரேகாணுமானம், s. [in logic.] An argument in which the negative is proved by both the syllogistic and inductive processes. (சிவஞானபோ.) 61)

cakalam (p. 153) s. All, the whole, entireness, universality, அனைத்து. W. p. 879. SAKALA. --Note. உம் is commonly suffixed to the word or to the noun that follows it. 2. [in the Agamas.] The state of souls subject to the three [மலம்]. evils, and to transmigrations. (See சகலர்.) 3. Consciousness, and consequent active operations, of the soul, either absolute or partial; being the second of the three அவத்தை. (See காரணசகலம்.) Obs. The five காரியசகலம் states, (imperfect consciousness of the living soul) are 1. சகலசாக்கிரம். 2. சகலசொப் பனம். 3. சகலசுழுத்தி. 4. சகலதுரியம். 5. சகலதுரியா தீதம். சகலத்திற்கும் நானிருக்கிறேன். I will see to the whole. சகலத்திராளும். All persons, all men. (c.) சகலமும். All, the whole. சகலகலாவல்லவன், s. One skilled in the whole circle of the sciences, பலநூலறிந் தோன். சகலகுணசம்பன்னன், s. One rich in all good qualities, குணவான். used in epistolary addresses. சகலத்தியாகம், s. The relinquishment of all things for abstract devotion. சகலமங்கலை, s. Parvati wife of Siva, பார்வதி. சகலமோகினி, s. Maya, or the power of illusion in creation, personified as a female, obscuring the mind, &c., மாயை. சகலர், s. [in the Agama phil.] The third of the three classes of souls, such as, continue subject to births, and are obscured by the three மலம்; and when united with bodies, become wholly engrossed with the objects of sense Compare, பிரளயாகலர் and விஞ்ஞானகலர். சகலவியாபி, s. The Deity, the allpervading, the omnipresent, கடவுள். சகலாவத்தை, s. As சகலம். 2. 3. 33) *

camaṭṭi (p. 161) --சமஷ்டி, s. All, entireness, the whole, the aggregate of all the parts, முழுமை. W. p. 895. SAMASTA. 2. [in philo.] An undeveloped embryo state, as that of the future tree contained in the seed--opp. to வியட்டி. Sa. Samasht'i. 4)

camam (p. 161) s. Evenness, smoothness, மேடு பள்ளமின்மை. 2. Likeness, similarity, sameness, uniformity, ஒப்பு. 3. Equality, equipoise, balance, equilibrium, சரி. 4. Mean, medium, நடு. 5. Moderation, moderateness, mediocrity, மிகை குறைவின்மை. 6. Equity, impartiality, unbiasedness, நடுநிலை. (c.) W. p. 893. SAMA. 7. War, battle, engagement, conflict, போர். 8. Stillness, calmness, quietude, composure, equanimity, அமைவு. 9. [in astron.] Syzygy, கிரகசமநிலை. 1. [in vedantism.] Stoicism, indifference, restraining the appetites and passions, அகக்கரணதண்டம். W. p. 83. S'AMA. 11. (R.) All, the whole, entireness, எல்லாம். சமக்கிராமம், s. A village with the like revenues to another, சமவருமானக்கிராமம். 2. A neighboring village, அடுத்தகிராமம். (R.) சமகட்சி, s. [loc.] A party equal in valor and strength; an equal contest; equality in rank, ஒன்றுபோன்றகட்சி. சமசக்கரம், s. [in geog.] The equator from its being every where equally distant from the poles. [Modern.] சமசந்தி, s. [prov.] Concord, correspondence, uniformity, இணக்கம். சமசந்திரன்--சமதிங்கள், s. [in astron.] Moon's true longitude at the middle of an eclipse, கிரகணமத்தியகாலத்திற்குச்சந்திர புடம். சமதரிசனம், s. Being evident to, or seen by, persons in common. சாதாரணகாட்சி. 2. The capacity to see and comprehend all things alike; omniscience, சமானகாட்சி. சமதளம், s. A plane, an even surface, a level floor, ஒத்ததரை. 2. An equal army, சரிசேனை. 3. (Rott.) A crowd, a multitude, சனதளம். சமதாளம், s. One of the nine kinds of musical measure. See தாளம். சமநிலை, s. Equilibrium, equipoise, medium, mean, நடுநிலை. 2. [in pros.] Poetry composed of words having a due mixture of hard, soft and medial letters, ஓரலங்காரம். சமநிலைவெண்பா, s. A stanza composed of two குறள்வெண்பா, without an extra connective foot in the middle, சவலைவெண்பா. சமநிறை, s. Equipoise, equilibrium. (c.) சமபந்தி, s. Equality in guests at table, விருந்திற்சரிசமம். சமபலம், s. Equal power, strength, &c., சரிபலம். 2. Equal influence--as of any two or more planets in the horroscope, &c., கிரகங்களின்தொத்தபலன். 3. Equal profit, advantage, utility; middling, moderateness--as the united effects resulting from configuration of the planets. சமபாகம், s. A moiety, an equal share, சரிபங்கு. சமபாரம், s. Equiponderousness, ஒத் தபாரம். (c.) சமபூமி, s. A plain country, level ground. (c.) 2. A field of battle, யுத்த களம். சமபோகம், s. Mutual and simultaneous enjoyment in coition. (p.) சமப்பால், s. Medial soil or tract, that which is neither வன்பால் or மென் பால்; hence, maritime soil or district, நெய்தநிலம். 2. Forest soil or district முல்லைநிலம்; [ex பால், soil.] (திவா.) சமப்பட--சமமாக, inf. To be in, or become reduced to, an equilibrium--as the humours of the body or otherwise. 2. To become tranquil, even, level, &c. சமப்படுத்த, inf. To make even, to equalize, balance, poise, level, tranquillize, moderate. சமமானமனம், s. A composed mind, equanimity. (Little used.) சமமின்மை, s. Partiality, bias, want of mental equilibrium, நடுநிலையின்மை. 2. Inequality. சமமுகம், s. One of the fourteen expressions of the countenance, that of the head erect and fixed--as in contemplation, deep thought, &c., தியானிப் பதுபோற்றலையசைவின்மை. See முகம். சமம்பாவிக்க, inf. [loc.] To attempt a similar act, pursuit, &c--as a rival; to emulate, vie, எதிர்பாவிக்க. சமயுத்தம், s. An equal contest, an engagement in which neither party is victorious. சமரசம், s. Peace, tranquillity, சமா தானம்; [ex சமம், calm, et ரசம், state.] 2. Reconciliation, agreement, the act of reconciling opinions, views. &c., seemingly repugnant, சமாதானஞ்சொல்லல். 3. Equality, ஒப்பு. 4. (Rott.) Fellowship, familiarity, ஐக்கம். (c.) சமரசர், s. Companious, familiar friends. (R.) சமரதம், s. A royal car or chariot of war of the third order, that next above, அத்தரதம், and next below மாரதம். See இரதம். சமரதர், s. Warriors fighting in a சமரதம் car, defending themselves and the army equally. (பார.) சமரவி, s. [in astron.] The sun's true longitude at the middle of an eclipse, கிரகணமத்தியகாலத்துக்குச்சூரியபுடம். சமராத்திரம், s. Equinox, equal night. --Note. The word does not seem to mean the equinoctial points. (Modern.) சமரேகை, s. The equatorial circle or line, as சமசக்கரம். (Modern.) சமவிருஷ்டி--சமவிருட்டி, s. Moderate rain, மத்திபமழை; [ex விருஷ்டி, rain.] சமவிலை, s. A moderate price. சமவணி--சமவுவமை, s. [in rhet.] Similitude, simile, ஓரலங்காரம்.

camastam (p. 161) --சமத்தம், s. All, the whole, entireness, completeness, the aggregate, universality, எல்லாம். W. p. 895. SAMASTA. சமஸ்தபரிபூரணர், s. The perfect one, God--as perfect in all moral perfections and natural attributes, கடவுளர். சமஸ்தமானவர்களும். All the people. 14) *

camūlam (p. 163) s. The whole--as spoken of herbs--root and all, the whole plant; also said of a family, அனைத்தும்; [ex ச, together with, et மூலம், root.] W. p. 92. SAMOOLA. சமூலமுகம்நாசமாயின. There was a total destruction. சமூலமாய். Wholly, entirely. சமூலமும். All, the whole; entireness. 67) *

campūraṇam (p. 164) s. (also பரிபூரணம்.) Fulness, completion, repletion, entireness, நிறைவு. 2. Abundance, plenty, copiousness, போதுமானஅளவு. 3. Satisfaction, satiety, திருத்தி; [ex சம், et பூரணம்.] W. p. 93. SAMPOORN'A. (c.) சம்பூரணகிருபாகடாட்சம். Abundant mercy. சம்பூரணமாய்க்கொடுக்க, inf. To give plentifully. சம்பூரணப்பட, inf. To be satisfied. வயிறுசம்பூரணமாயிற்று. The belly is full. 49)

caruvam (p. 168) --சர்வம், s. [numeral and plural.] Universality, entireness, the whole, அனைத்தும். W. p. 98. SARVVA.--Note. All the derivatives are very commonly written சர், and not சரு. சருவகாரியமும்--சர்வகாரியமும். Every thing. சருவத்திராளும். All people universally; [ex திராள், a Sans. plu. affix.] சருவமும். Universality, entireness. சருவகர்த்தருத்துவம், s. Omnipotence; [ex கர்த்தருத்துவம், agency.] சருவகாருண்ணியர், s. The universally benevolent Being. சருவகாரணர், s. The Author or Cause of all things. சருவகொள்ளை, s. Plundering the whole. சருவக்கியத்துவம்--சருவஞ்ஞத்துவம் --சருவக்கியானம்--சருவஞானம், s. Omniscience. (Sa. Sarvvagnatva.) சருவஞானி, s. The omniscient deity, கடவுள். 2. A sage who by devotion is supposed to have obtained omniscience. சருவசங்கப்பரித்தியாகம், s. Relinquishing all society. See under சங்கம். சருவசங்காரம், s. The entire destruction of the universe. சருவசங்காரகாலம், s. The time of the universal destruction. சருவசனவசீகரன், s. One who by good deportment, fair speech, enchantment, or other means, secures the good will of all. சருவசாட்சி, s. God--as the witness of all things, the searcher of all. சருவசித்தி, s. The eight superhuman powers, அஷ்டமாசித்தி. 2. Power to succeed in every thing. See சித்தி. சருவசீவதயாபரன், s. God--as benevolent to all creatures. சருவசீவர்கள், s. All created living beings. சருவஞ்ஞன், s. The omniscient, the deity--oppo. to கிஞ்சிஞ்ஞன். சருவதப்பறை, s. Full of errors. சருவதப்பறைப்பஞ்சாங்கத்துக்கு அறுபதுநாழிகை யுந்தியாச்சியம். A miscalculated almanac makes the whole sixty native hours of the day as rejected time.--Note. There are three or four நாழிகை in every day deemed inauspicious for entering on any good action. சருவத்தியாகம், s. Giving up all things, total and absolute renunciation of the world, the will, &c., from religious motives, முற்றுந்துறத்தல். சருவநாசம், s. Entire destruction. (c.) சருவபரிபூரணர், s. God--as filling all things, the all-pervading. சருவபூஷணம், s. As சர்வாலங்காரம். சருவமானியம், s. Fields, &c., exempted from taxes; a privilege granted by the ruling powers, இறையின்றிக்கொ டுக்கப்பட்டபூமி. சருவலோகம், s. All worlds, the universe. சருவவல்லமை, s. Almightiness, omnipotence. சருவவல்லவர், s. The almighty, the omnipotent. சருவவியாபகம், s. Ubiquity, omnipresence. See வியாபகம். சருவவியாபி, s. The deity--as allpervading. சருவாங்கம், s. All the parts or members of the body. 2. The whole body, all the body; [ex அங்கம், body.] (c.) சருவாங்கசவுரம்--சருவாங்கசவுளம், s. Shaving the whole body. சருவாங்கசுத்தி, s. Entire purity, purification of the whole body. சருவாங்கதகனம், s. Burning the whole. 2. A whole burnt offering. சருவாங்கதகனபலி, s. A whole burnt sacrifice. சருவாணி, s. A name of Parvati, பார்வதி; [ex சருவம், Siva, et ஆணி, fem. affix.] W. p. 911. SARVVAN'EE. சருவாதிகாரம், s. All power, universal power. சருவாந்தரியாமி, s. God--as all pervading and omnipresent, கடவுள்; [ex அந் தரியாமி.] சருவாயுதம், s. A complete set of arms and armor. Sometimes சர்வாயுதவர்க் கம். சருவாலங்காரம், s. A complete set of ornaments. சருவானுகூலம், s. Success in all things. சருவேசுரன்--சருவேசுவரன்--சருவேச் சுரன், s. The Supreme Being. See ஈசு ரன். 14) *

cāngkam (p. 174) s. Members or parts without defect, perfect members, பூரணாங்கம். 2. Perfectness, completeness--as in preparations for a wedding, &c., குறைவின்மை. 3. Likeness, similitude, similarity of features, members, gait, manners, &c., சாயல். 4. Symmetry in aspect, appearance, &c., கிரமம். Sa. Sanga. (c.) 5. An arsenic, சங்கபாஷாணம். Sa. Sankha. பார்த்தால் அவன்சாங்கமாயிருக்கிறது. He looks almost like him. அவன்வழியிலேசாங்கமாய்நடக்கலாம். That road can be travelled with safety. (R.) துரைவழக்கைச்சாயங்கமாய்க்கேட்டார். The magistrate heard the cause impartially. சாங்கமாயிருக்க, inf. [loc.] To be well ordered. 2. To sit properly, with the limbs in the right position, &c., கிரம மாயுளுக்கார. சங்கமானவன், s. A handsome man. சாங்கோபாங்கம், s. Perfectness, entireness--as to the members of the body, clothes, ornament, &c., completeness. 2. Primary and secondary means, members, &c.; help, aid. 3. System, method, order. சாங்கோபாங்கமாக, adv. In order, orderly, methodically, ஒழுங்காய். சாங்கோபாங்கமாய்ச் சொல்ல, inf. To tell in order, recount, rehearse methodically. சாங்கோபாங்கமாகப்பண்ண, inf. [prov.] To make pretensions of diligence, activity, &c. சாங்கோபாங்கமாய்க்கெடுக்க, inf. To ruin one entirely. (R.) 45) *

cuttam (p. 193) s. W. p. 851. S'UDD'HA. Pureness, cleanness, chastity--as சுசி. 2. Genuineness, entireness, reality, சுயம். 3. Faultlessness, correctness, பிழையின்மை. 4. Strict morality, sanctity, மாசின்மை. 5. Being unmixed, untainted, unadulterated, கலப்பின்மை. 6. Innocence, innocence established by trial or ordeal, கறையின்மை. (c.) 7. The third and highest state of separate souls next to absorption, சுத் தாவத்தை. 8. A prefix to the names of the phases of the moon in her increase-as opposed to பகுளம். 9. (fig.) Health, salubrity, recovery from disease, welfare, சொஸ்தம். 1. [in astron.] Correction or equation. சுத்தஞ்சோறுபோடும். Pureness will make one prosperous. சுத்தக்கறுப்பு, s. Entire blackness. (c.) சுத்தக்காரன், s. A man who is neat and clean. 2. (fig.) A pure, innocent man, சுத்தன். சுத்தசதுர்த்தசி, s. The fourteenth phase of the moon in her increase--as opposed to பகுளம். சுத்தசத்தியம், s. The simple truth, genuineness, authenticity. சுத்தசலம், s. Clean or pure water. சுத்தசூனியம், s. Absolute nothingness, nonentity, முழுப்பாழ். (c.) 2. Atheism. நிரீச்சுரம். சுத்த சூனியமாக்கிப்போட்டான். He has utterly destroyed the family. சுத்தசைதன்னியம், s. Pure spirit, pure intellect--as distinct from matter. (p.) சுத்தசைவம், s. The highest, or the sixteenth degree of Saivism. See சைவம். சுத்தச்சிவப்பு, s. Pure red, scarlet. (c.) சுத்தஞானம், s. Pure, spiritual knowledge; pure ஞானம் unmixed with works. (p.) சுத்ததத்துவம், s. One of the five properties of Siva. See சிவதத்துவம். சுத்ததாளம், s. A superior kind of தா ளம். சுத்ததினம், s. A lucky day. See சுதினம். 2. New year's day, வருஷப்பிறப்பு. 3. The exact number of days elapsed in an epoch, or in any fixed portion of time --considered as an element for finding the longitude, &c., of the sun, moon, planets, &c. சுத்தத்தோடிருக்க, inf. To be pure in body and mind. சுத்தநாசம், s. (also சர்வநாசம்.) Entire destruction, utter ruin. (c.) சுத்தநிலை, s. As சுத்தம், 7. சுத்தபஞ்சமி, s. The fifth day of the new moon. See பஞ்சமி. சுத்தபட்டினி, s. Utter starvation. (c.) சுத்தபத்தி, s. Real piety, sincere devotion. சுத்தபரிமளம், s. Fragrance, sweet scent. சுத்தபரிசம், s. [in astron.] True time of the beginning of an eclipse. சுத்தபரிசுத்தாங்கம், s. Entire purity, holiness. (Colloq.) சுத்தபவித்திரம், s. Entire pureness, holiness. (p.) சுத்தபாடம், s. The correct or genuine reading. சுத்தபோசனம், s. Sacred food--commonly used in reference to offerings made in the temples. சுத்தபௌரணை, s. The oppositions of the sun and moon. சுத்தபுடம், s. [in astron.] The real situation (longitude) of a planet, &c., as differing from its mean place. சுத்தப்பட, inf. To be cleaned. சுத்தப்படச்செய்ய, inf. To make a thing neatly. 2. [in carpentry.] To plane the wood smoothly. சுத்தப்பிரதி, s. A fair copy. (c.) சுத்தபூமி, s. Cleared land. (p.) சுத்தப்படுத்த--சுத்தம்பண்ண, inf. To cleanse, to clear away, make clean. சுத்தப்பிழை, s. Complete error. (c.) சுத்தப்பொய், s. A downright lie. (c.) சுத்தமத்தளம், s. A superior kind of மத்தளம். சுத்தமனம், s. A frank, sincere mind, கபடமின்மை. 2. A pure mind. சுத்தமாயை, s. Pure spiritual Maya. See மாயை. சுத்தமாய், adv. Wholly, entirely, utterly, absolutely. 2. At all, in the least. (c.) இன்றைக்கெனக்குச்சுத்தமாச்சாப்பாட்டுக்கில்லை. I am, to day, entirely destitute of food. சுத்தமார்க்கம், s. Pure conduct, spotless morality. 2. Sincere piety. 3. The true system of religion. சுத்தம்பண்ண, inf. To purity, either physically or ceremonially; to cleanse, to refine. 2. [in astron.] To equate or correct. சுத்தம்பேச, inf. [prov.] To speak boastingly of one's character, parentage, connexions, &c. சுத்தவநியாயம், s. A gross injustice. (c.) சுத்தவாசனை, s. Pure fragrance. 2. (fig.) A pure state of the soul--oppo. to மலினவாசனை. சுத்தவாளர், s. [improp.] Pure persons. 2. (Rom. usage.) Saints, அர்ச்சியசிஷ்டர். சுத்தவாளி, s. A person proved innocent in a court of justice, not guilty-oppo. to குற்றவாளி. (c.) 2. A holy person. சுத்தவிக்கேபம்--சுத்தவிட்சேபம், s. [in astron.] The true celestial latitude. See புடலிக்கேபம். சுத்தவித்தை, s. [in Agam.] A preponderance of spiritual knowledge above a tendency to works. See சிவதத்துவம். சுத்தக்கட்டிவெள்ளி--சொக்கவெள்ளிக் கட்டி, s. A lump of pure silver. (c.) சுத்தவீரம், s. True valor, heroism. (c.) சுத்தவீரர், s. (sing. சுத்தவீரன்.) True heroes. சுத்தவுபவாசம், s. Absolute fasting, total abstinence during a fast. சுத்தவெள்ளை, s. Pure white. 2. That which is entirely white. (c.) சுத்தன், s. A pure person, a sincere person, பரிசுத்தன். (c.) 2. One ripe for liberation from births, a soul in the third, or highest stage, next to absorption, நின்மலன். 3. Siva, அரன். 4. Brahma, ஐயன். 5. Argha, அருகன். 6. Vishnu, அரி. கைச்சுத்தம், s. Cleanness of hands or freedom from bribery. (c.) மெய்ச்சுத்தம், s. Cleanliness of body. (c.) மனச்சுத்தம், s. Mental purity. (c.) வாய்ச்சுத்தம், s. Veracity, or cleanness of mouth. (c.) சுத்தாங்கம், s. Pureness, cleanness, purity, sanctity, சுத்தம். 2. Entireness, absoluteness, முழுமை; [ex அங்கம்.] (c.) சுத்தாங்கமாய்ப்போயிற்று. It is entirely gone. 2. It is quite clean. சுத்தாங்கன், s. A pure person, one without moral stain. (Colloq.) சுத்தாத்துமா, s. A person of superior, spiritual knowledge. 2. One of spotless, irreproachable character. 3. A soul approximating to liberation. (p.) சுத்தாவத்தை, s. As சுத்தநிலை; [ex அ வத்தை.] சுத்தோதகம், s. Pure water. See under உதகம். 94)

tmām (p. 223) s. (Arab.) The whole, entireness, completeness, முழுவதும். (c.) 109) *

tīr (p. 243) கிறது, ந்தது, தீரும், தீர, v. n. To end, terminate, he consummated, completed, முடிய. 2. To cease as pain or disease; terminate as a curse or its effects, நீங்க. 3. To be determined, decided, settled, as a law-suit or quarrel; to be passed as a sentence, தீர்மானமாக. 4. To be performed or completed as a duty; to be perfected, finished, நிறைவேற. 5. To leave, quit, cease, pass way, ஓய. 6. To be long, remote, to extend, நீள. 7. To be exhausted, used up, consumed, அற. 8. To expire as the allotted punishment for past deeds by the suffering and enjoyment of the soul, to be expiated as sin; to end as transmigration by absorption in the deity, ஊழொழிய. 9. v. a. (கிறேன், ந்தேன், வேன், தீர.) To polish or grind gems, clean gems, சா ணைதீர. 1. To fire off a cannon or musket, வெடிதீர. 11. To dye, stain, tinge, imbue with color, சாயந்தீர. 12. To finish, as the interlude between the stanzas in singing, playing, dancing, beating time, &c., தாளந் தீர. 13. To levy duty, assess a tax, &c. சுங்கந்தீர. 14. To solve a problem or make any mathematical calculation, கணக் குத்தீர. (c.) 15. (R.) To draw out in a line, as பார்தீர, to draw out troops in ranks. எனக்குவரத்தீராது. I cannot come. அவர்கள் பலவந்தம்செய்ததனால் தீராதென்று கொடு டுக்கவேண்டியிருந்தது. By their pressing (he said) it will not cease; it is necessary to give--Note தீராது, in such cases has a peculiar meaning. தாளந்தீர்ந்தான். He finished a tune. அதற்குவர்ணந்தீர்ந்தான். He painted it. இவன்தீர்ந்தசாமி. He is a brave fellow; (lit.) a brave god. (In irony.) தீர்கடை, s. The last end of a thing, termination, conclusion, முடிவு. 2. Absoluteness, entireness, முழுமை. தீர்ந்தகணக்கு. A settled account. தீர்ந்தகள்ளன், s. A finished rogue, a thorough villain, desperate thief. தீர்ந்தசரக்கு, s. (neg. தீராதசரக்கு.) Goods on which duty is paid. 2. Goods bargained for. தீர்ந்தபட்சம், s. The final settlement of accounts, disputes, &c. தீர்ந்தவன், s. A skilful, experienced man; an adept. (Commonly in a bad sense.) தீர்ந்தவேலை, s. A finished work. பட்டைதீர, inf. To give sides to a gem, to a piece of timber, or to a stone, in cutting or polishing. சாயந்தீர்கிறவன், s. A dyer. நவைதீருமாகமம், s. The faultless Agamas. (p.) தீர, inf. [used adv.] Altogether, entirely, perfectly, absolutely, thoroughly, completely, முழுவதும். தீரப்படித்தவனொருவனுமில்லை. There is none perfect in his studies. தீரமறக்க, inf. To forget entirely, altogether. தீராமை, v. noun. (neg.) That which cannot be obviated. தீராநோய்--தீராவியாதி, s. An incurable disease. தீராப்பழி, s. An unpardonable injury. 2. Implacable enmity. தீராவழக்கு, s. A law-suit or dispute which cannot be settled easily. தீராவழக்குக்குத்தெய்வமேசாட்சி. God only understands an intricate law-suit. தீர்வு, v. noun. Settlement, close, finish, termination. 29) *