acl (p. 6) s. (Hin.) A very excellent thing, a first rate thing, உயர்ந்தது. 2. The original, முதற்பிரதி. (c.) 4)

aṇi (p. 9) கிறேன், ந்தேன், வேன், அணி ய, v. a. To put on jewels, garlands, clothes, &c., பூண. 2. To adorn with ornaments, beautify, embellish, garnish, அலங் கரிக்க. 3. To put on, wear, உடுக்க. அணிகலம்--அணிகலன், s. An ornament, dress, jewels; ex கலம். அணிகலச்செப்பு, s. A jewel casket. அணிந்துரை, s. Preface, introduction, பாயிரம் as புனைந்துரை, which see. பெற்றம் அணிந்தநல்லோய். O! excellent man adorned by virtue. Ellis 141. 29)

ati (p. 10) A Sanscrit prefix, implying superiority, in place, quality or quantity, உயர்வுப்பொருளைக்காட்டுமடைசொல். Wils. p. 22. AD'HI. அதிகதம், s. That which is out of reach, past, சென்றது; ex கதம், gone. Wils. p. 22. AD'HIGATA. அதிகரணம், s. Supremacy, superiority. Wils. p. 22. AD'HIKARANA. அதிகுணன், s. The deity, he who is possessed of all attributes, or according to Hinduism, he who is above all attributes, who is without attributes, கடவுள். அதிதூதன், s. A chief ambassador, a chief messenger. See வானோர்கணம்-9. அதிதேவதை, s. A specific or tutelary deity, as Saraswati presiding over the arts, &c. Wils. p. 22. AD'HIDEVATA. அதிரதம், s. The first of the four kinds of royal chariots used in war, நால்வகைத்தேரிலொன்று. அதிரதன், s. A warrior of a particular class fighting in a car, one who protects his chariot and army and detroys his enemy, முழுத்தேரரசன். Wils. p. 23. AD'HIRATHA. அதிரூபம், s. A superior form, fine features, excellence of figure. அதிவாசம், s. The day before a feast, preparation day. 2. A religious ceremony, with perfumes and other ingredients to purify a house, person, &c. 3. Great perfume. அதிவேதனம், s. Marrying again while the former wife is living, மனைவியிருக் கவேறொருத்தியைவிவாகம்பண்ணுகை; ex வேத னம். Wils. p. 23. AD'HIVEDANA. 44) *

aṉupamai (p. 33) s. [priv. அந், et உப மை, comparison.] Incomparableness, excellence, மேன்மை. 2. Female of the elephant at the south-west point, தென்மேற்றி சையானையின்பெண்யானை. See திக்கியானை. Wils. p. 33. ANUPAMA. (p.) 116) *

amaiti (p. 20) s. Quietude, peace, stillness, calmness, submission, obedience, subjection, subordination, acquiescence, அடக் கம். 2. (p.) Greatness, excellence of character, glory, மாட்சிமை. 3. Quality, property, தன்மை. 4. Opportunity, சமயம். 5. Satisfaction, contentment, திருத்தி. 6. Time, காலம். 7. Place of residence, வாசஸ்தலம். 38)

arukam (p. 24) s. Fitness, தகுதி. 2. Holiness, பரிசுத்தம். 3. The religion of the Jainas, சமண்மதம். Wils. p. 72. ARHAT. அருகர், s. The Jainas, சமணர். அருகன், s. A worthy person, one fit or competent for a privilege or employment, யோக்கியன். 2. A partisan, associate, friend, சங்காத்தி. 3. God of the Jainas, சமணதேவன். அருகனைமுடிதரித்தாள், s. An excellent woman, தருமதேவதை. அருகி, s. A worthy, qualified female, யோக்கியமுள்ளவள். 47)

arcciyciṣṭr (p. 27) s. [Roman Catholic use.] Saints, பரிசுத்தவான்கள்; [ex அர்ச்சிய, adorable, et சிஷ்ட, excellence.] 13) *

alangkāram (p. 27) s. Ornament, decoration, embellishment, சிறப்பு. 2. Beauty, அழகு. 3. Rhetorical ornament, figures of language, rhetoric, அணியிலக்கணம். 4. One of the sixty-four கலைஞானம், கலைஞானமறுபத் துநான்கினொன்று. Wils. p. 73. ALANKARA. There are thirty-five figures of language; viz.: 1. தன்மை, a word or phrase expressing the nature of a thing. 2. உவமை, a parable. 3. உருவகம், metaphor. 4. தீவகம், a word once used and understood in the other parts of the sentence. 5. பின் வருநிலை, the repetition of the word beginning a sentence with the same or a different signification. 6. முன்னர்விலக்கு, rejecting a truth asserted, by showing its absurdity. 7. வேற்றுமைப்பொருள்வைப்பு, establishing the truth of a particular fact by a general truth. 8. வேற்றுமை, contrast. 9. விபாவனை separating effects from their proper causes and attributing them to other causes alluded to. 1. ஒட்டு, an allegory. 11. அதிசயம், hyperbole or exaggerated description. 12. தற்குறிப்பேற்றம், a principal kind of metaphor. 13. ஏது, a figure showing the cause, &c. 14. நுட்பம், a figure which presents a suitable idea, by a corresponding hint, &c. 15. இலேசம், a figure in which a trifling excuse is given, as a cloak for a thing of greater magnitude. 16. நிரனிறை, one of the eight kinds of construction of a sentence, i. e. the separate successive arrangements of a series of nouns and their verbs in natural or reverse order. 17. ஆர்வமொழி, an affectionate word or phrase. 18. சுவை, the passions or emotions of the mind expressed by gesture, exhibited in action and transferred to poetry. 19. தன்மேம்பாட் டுரை, self-adulation. 2. பரியாயம், a figure in rhetoric by which one thing is told and another connected with it is intended. 21. சமாயுதம், the accomplishing of one's object by indirect means. 22. உதாத்தம், a figure which expresses copiousness, richness, enterprise, &c. 23. அவநுதி, denying the character, quality or essence of a person or thing in order to attribute the same to others. 24. சிலேடை, a word of double interpretation. 25. விசேடம், distinguishing a cause by ascribing to it effects which it is inadequate to produce. 26. ஒப்புமைக்கூட்டம். enumeration of analogous words, &c. 27. விரோதம், opposition. 28. மாறுபடுபுகழ்நிலை, praising a person or thing to the disparagement of another. 29. புகழாப்புகழ்ச்சி, praise, flattery, &c., couched in terms of dispraise. 3. நிதரிசனம், feigning a thing in nature as doing good or evil to another, a species of personification as a mode of moral instruction. 31. புணர்நிலை, a figure in which the same epithets or attributes are adapted to two or more different subjects. 32. பரிவ ருத்தனை, a figure in rhetoric, describing an exchange of beauties, excellencies. 33. வாழ்த்து, congratulation. 34. சங்கீரணம், the blending of several figures. 35. பாவிகம், moral instruction, inference, applications, &c., from events related in epic poems. அலங்காரநைவேத்தியம், s. An offering made in front of a temple, for show. அலங்காரபஞ்சகம், s. A poem of a hundred verses, (lit.) the five forms of beauty. It is a series of five kinds of verses; viz.: வெண்பா, கலித்துறை, அக வல், ஆசிரியவிருத்தம், சந்தவிருத்தம். (இவ்வகை யே மாறிமாறி நூறுசெய்யுள் அந்தாதித்துப்பாடுவது.) அலங்காரப்படுத்த, inf. To adorn, சிங்காரிக்க. அலங்காரப்பிரியன், s. Vishnu. அலங்காரப்பேச்சு, s. Fine, elegant language, flattery. 33) *

ācāṉupāku (p. 36) --ஆசானுவாகு, s. Hands reaching to the knees, or the person having such hands--deemed an excellence, முழந்தாளளவுநீண்டகையுடையோன். (புருஷ லக்ஷணம்.) (p.) 52)

āṇi (p. 38) s. Excellence, principal or transcendent qualities, மேன்மை. 2. (c.) A kind of corn on the feet, supposed to be caused by the prick of a thorn, &c., காலி லுண்டாகுமணி. 3. A kind of block set into the mortar, when that is worn too low, உரலாணி. ஆணிக்குருத்து, s. The heart, or prime part of a palmyra shoot. ஆணிச்சிதல், s. [vul.] The core of a suppuration. ஆணித்தங்கம்--ஆணிப்பொன், s. The best kind of gold. ஆணித்தரம், s. First quality, மு தற்றரம். 2. [in pearls.] Superior pearl, நல்லமுத்து. 3. (fig.) Firmness, உறுதி. ஆணித்தரமானவன், s. An excellent man, one of first rate accomplishments. ஆணிப்பூ, s. A disease of the eye --a kind of cataract. ஆணிமுத்து, s. A very superior pearl. ஆணிவேர், s. The principal root of a tree, as உச்சிவேர். மார்பாணி, s. A kind of venereal disease, an eruption upon the breast. குதியாணி, s. A corn in the heel. காலாணி, s. A corn on the toes, or sole of the foot. உரலாணி, s. A pestle. 2. A kind of block set into the mortar. 22)

āṉṟl (p. 44) . An irregular defective noun. 1. Extension, width, breadth, being extensive, அகலம். 2. Greatness, vastness, dignity, being great, மாட்சிமை. 3. Abundance, copiousness, luxuriance, மிகுதி; [ex அகலல், extending.] (p.) ஆன்றகுணம், s. The highest quality. ஆன்றபுவி, s. The extended earth. ஆன்றவர்--ஆன்றார்--ஆன்றோர், s. Learned persons, the wise, poets, the great--as sages, &c., those who are great in moral excellence, சான்றோர். ஆன்றார்கேட்கிற்செவிபுதைக்கும். (Words so wicked that) the great will shut their ears against hearing them. (பாரதம்.) ஆன்றவொழுக்கு, s. Exalted virtue.

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

irācakaram (p. 50) s. The royal tribunal of the king's ministers in Travancore. (Besch.) 2. Wils. p. 7. RAJAKARA. Tax or toll imposed by the king, இறை. இராசகலகம், s. War between states, அரசர்செய்யுஞ்சண்டை. 2. Tyrannical acts of a king towards his subjects, கொடுங்கோன்மை. 3. The invasion of a foreign power, வேற்றரசர்செய்யுங்கலகம். இராசகாரியம், s. Political affairs, affairs of state. 2. [usage.] An important thing. இராசகீரி, s. The ichneumon king --said to be white, of diminutive size and carried by others, வெண்கீரி. இராசகுணம், s. The attributes of the king--being three, viz.: தூங்காமை, vigilance; கல்வி, learning, and துணிவுடை மை, courage, resolution. இராசகுமாரன், s. (fem. குமாரத்தி --குமாரி.) A prince, king's son. இராசகோலம், s. Royal attire, princely bearing. இராசகோழை, s. A violent disease in which the phlegmatic humor is supposed to be prevalent, attended with bloody expectoration, ஓர்நோய். இராசசங்கம்--இராசசபை, s. The royal assembly, senators, courtiers. Wils. p. 72. RAJASAB'HA. இராசசமுகத்தார், s. An assembly of state, assembly in the presence of a king. இராசசின்னம், s. Ensigns of royalty, regalia, the apparatus of a coronation--there are twenty-one of them, viz.: 1. முடி, crown. 2. குடை, the umbrella denoting safety and protection. 3. கவரி, hair-fans. 4. தோட்டி, elephanthook. 5. முரசு, drums. 6. சக்கரம், the discus weapon. 7. யானை, elephants. 8. கொடி, banners. 9. மதில், city-walls. 1. தோரணம், festoons or other decorations. 11. நீர்க்குடம், pots full of water with other things. 12. பூமாலை, garlands. 13. சங்கு, chanks. 14. கடல், seas. 15. மகரம், the sword fish. 16. ஆமை, turtles. 17. இணைக்கயல், a pair of carp-fish. 18. சிங் கம், lions. 19. தீபம், lamps. 2. இடபம், bulls. 21. ஆசனம், the throne. இராசசூயம், s. A sacrifice performed only by a universal monarch attended by his vanquished tributary princes, ஓர்யாகம். Wils. p. 72. RAJASOOYA. இராசசேவை, s. A visit paid to a sovereign. 2. The service of a king. இராசதரிசனம், s. A visit to or sight of the king--deemed auspicious on new year's day, &c., அரசனைக்காண்கை. இராசதருமம்--இராசநீதி, s. Jurisprudence, public justice--whether conduct proper for a king towards his subjects as prescribed in the shastars, or as consistent with acknowledged principles, அரசுநீதி. Wils. p. 7. RAJAD'HARMMA and RAJANEEDI. இராசதானம்--இராசதானி--இராச நகரம்--இராசமாநகரம், s. A metropolis, the residence of a king, a court, அரசன்வாழு நகரம். Wils. p. 71. RAJAD'HANI. இராசதானியாயிருக்க, inf. To be arrogant--as a bold or immodest woman. இராசதிரவியம், s. Royal treasure, wealth. இராசதுரோகம், s. Treason, disloyalty, sedition, any act of unfaithfulness to the state--as smuggling, not paying taxes, &c. Wils. p. 7. RAJADROHA. இராசஸ்திரி, s. A queen, அரசி. இராசத்துவம், s. Royalty, regal power or qualities, imperial dignity, government, dominion, royal prerogative, அரசரியல்பு. Wils. p. 7. RAJATVA. இராசநாகம், s. One of the four high castes of the cobra snake, நால்வகை நாகங்களிலொன்று. See நாகம். இராசநோக்கம்--இராசநோக்கு, s. Royal favor or benignity, clemency in general. 2. A king's look. இராசநோக்காடு, s. The final or most excruciating throes in child-birth. இராசபஞ்சகம், s. Danger from public authority as the result of an astrological calculation, இராசபயம். இராசபட்டம், s. Kingship, kingly office, இராசாதிகாரம். இராசபத்திரம், s. A royal edict, இராசகட்டளை. 2. The title of a royal grant, இராசாவினதிகாரபத்திரிகை. இராசபத்தினி, s. A queen, இரா சாவின்மனைவி. Wils. p. 71. RAJAPATNEE. இராசபயம், s. Danger or apprehension from government, அரசனானேரிடு மச்சம். இராசபரி, s. A royal horse having prescribed specialities, பரியரசு. இராசபாட்டை--இராசபாதை-இராசமார்க்கம், s. A public road, a high way. இராசபிளவை, s. A virulent species of cancer on the back, இராசபுண். இராசபுத்தி, s. Special wisdom, such as leads to great enterprises--considered peculiar to those of princely birth, விசேஷித்தபுத்தி. இராசமகேந்திரம், s. The name of a city. இராசமண்டலம், s. A royal congress. எங்கணுநெருங்கிச்சூழுமிராசமண்டலங்களோடும். With the royal congress which thronged every where. (பாரதம்.) இராசமனை--இராசமாளிகை, s. A royal palace. இராசமாநாகம், s. A species of venomous snake, கருவழலை. இராசமானியம், s. A royal gift of land or otherwise, a munificent grant of a king. இராஜமானியராஜஷ்ரீ, s. A title of excellence used in addressing. இராசமுத்திரை, s. A royal signet. இராசயோகம், s. A configuration of the planets, denoting the highest prosperity and honor to one born under its influence, செனனத்திற்சுபக்கோள்கள்கூடி நிற்கை. 2. One of the four yogas exercised by a sage, ஞானிக்குரியயோகநான்கிலொ ன்று. இராசராசன்--இராசாதிராசன், s. A king of kings, an emperor, a paramount sovereign--a title given to princes or used in compliment merely, சக்கரவர்த்தி. Wils. p. 71. RAJARAJA. 72. RAJAD'HIRAJA. இராசராசேஸ்வரி, s. Durga, துர்க் கை. 2. Parvati, பார்வதி. இராசரிகம்--இராசரிக்கம், s. Royalty, reigning, state, government, dominion, rule, அரசாட்சி. இராசரிகம்பண்ண, inf. To reign. இராசலட்சுமி, s. The goddess who presides over kingdoms, அரசர்திரு. இராசவசியம்--இராசவசீகரம், s. Captivating or winning over a king by magic, &c., இராசாவைத்தன்வசப்படுத்துகை. இராசவட்டம், s. [vul.] Public, political matters. இராசவட்டம்பேச, inf. To speak on political subjects. இராசவரிசை, s. Royal honors, இராசச்சிறப்பு. இராசவர்க்கம், s. The king's ancestry or lineage, the king's relations. 2. A color mixed with white and black. இராசவல்லமை-4, s. The prerogatives of kings are four, viz.: 1. இயற் றல், making acquisitions. 2. ஈட்டல், collecting revenue. 3. காத்தல், preserving treasures. 4. பகுத்தல், distributing or expending revenue. இராசவள்ளி, s. A large, red species of yam, ஓர்வள்ளிக்கொடி. இராசவாகனம், s. A kind of palankeen used by kings, சிவிகை. இராசவாயில், s. The gate of a royal palace. இராசவிட்டூரம், s. Tyranny. இராசவிரணம், s. A large ulcer. இராசவிராசன், s. Kuvera, குபே ரன். 2. A king of kings, இராசாதிராசன். 3. Duriothana, துரியோதனன். இராசவிருட்சம், s. The கொன் றை tree, Cassia fistula, L. Wils. p. 72. RAJAVRUKSHA. இராசவிரோதம், s. Sedition. இராவீதி, s. A high road, royal road, main street. இராசாக்கினை, s. The government, command, justice of a king, அரசனாணை. Wils. p. 72. RAJAGNA. 2. Penalty of law, இராசதண்டம். இராசாங்கம், s. Government, dominion, royalty, monarchy, அரசாட்சி. 2. The component parts or body of a state, which are sixteen. See தசாங்கம். இராசாசனம், s. A throne, சிங்கா சனம். இராசாதிகாரம், s. Royal power, authority, jurisdiction, அரசனுக்குரியவதி காரம். இராசாதிபதி--இராசாதிபன், s. An emperor, a universal monarch, a king of kings. இராசீகம், s. Kingly authority. இராசீகந்தெய்வீகம், s. Unforeseen events, prosperous or adverse, that may happen by royal authority or providence--a term employed in making contracts, &c. 14) *

irumai (p. 50) s. Greatness, largeness, hugeness, பெருமை. 2. Importance, eminence, மகிமை. 3. Sorrow, துக்கம். (p.) இருங்கடல், s. The great ocean. இருங்குணம், s. An excellent disposition or quality. இருஞ்சிறை, s. The great prison, hell, நரகம். இருந்தமிழ், s. The great Tamil, implying its excellence and copiousness. 81)

iṟai (p. 57) s. Dignity, greatness, superiority, eminence, exaltation, பெருமை. 2. The Supreme Being, கடவுள். 3. A king, an independent sovereign, a monarch, அர சன். 4. A superior, a master, lord, a chief, உயர்ந்தோன். 5. A great personage, மூத்தோ ன். 6. Debt, obligation, கடன். 7. Answer, statement, assertion, விடை. 8. The inside sloping part of the roof of a house, the eaves, வீட்டிறப்பு. 9. A feather, a quill, a wing, plumage, இறகு. 1. Height. உயர்ச்சி. 11. The head, தலை. 12. Siva, சிவன். 13. Brahma, பிரமன். 14. Vishnu, விட்டுணு. 15. A particle, an atom, any thing minute, சிறு மை. 16. A moment, a portion of time, an instant, காலவிரைவு. 17. Pain, suffering, distress, வருத்தம். 18. The deluge of fire. (See ஊழித்தீ.) 19. Disease, நோய். (p.) 2. Tax on land, tribute, impost, the share of the produce accruing to the king, குடி யிறை. 21. The lines inside of the finger joints, கையிறை. 22. (c.) The divisions of a district according to the payment of the tribute, இறைக்கட்டு. இறைகுத்த, inf. To dip the finger into a fluid to ascertain its depth, விர லிறையாலளவிட. இறைகொள்ள, inf. To exact tribute, to levy taxes, திறைகொள்ள. இறைதிரிய, inf. To swerve from the rules of justice, அரசுநீதிதிறம்ப. இறைபயப்பது, appel. noun. [in rhetoric.] An indirect answer--as when one is asked if he has areca nut, he answers that he has betel, meaning that he has no areca. These modes of answering are of five kinds, விடைப்பொ ருளைத்தருவதாய்வருவது. See விடை. இறைபுரிய, inf. To hold the reins of government, அரசாட்சிசெய்ய. 2. To administer justice, நீதிசெலுத்த. இறைப்பிளவை--இறைக்கள்ளன், s. A kind of scirrhus, eruption in the finger joints or between the fingers at the roots, கையிறையில்வருமோர்புண். இறைமகள், s. A princess, a lady, இராசபுத்திரி. இறைமகன், s. A prince, a gentleman, இராசகுமாரன். 2. Skanda, முருகன். 3. Ganesa, விநாயகன். இறைமாட்சி, s. Royalty, regal dignity, royal excellencies, அரசரின்மாண்பு. இறைமாண்டார், s. Kings, those who possess regal dignity. இறைமை, s. Divinity, the divine nature, தெய்வத்தன்மை. 2. Superiority, eminence, excellence, greatness, தலைமை. 3. Royalty, dominion, government, அர சாட்சி. இறைமையாட்டி, s. A queen, அ ரசி. 2. A lady, a mistress, தலைவி. இறையனாரகப்பொருள்--இறைவ னாரகப்பொருள், s. A grammatical work from Siva, ஓரிலக்கணநூல். இறையிலி, s. One exempt from taxation, இறையிறாதவன். இறையிறுக்க, inf. To pay tribute, இறைகொடுக்க. இறையிறுக்காதவூர், s. A town free from tribute. இறையுணர்வு, s. The knowledge of God. இறையெண்ண, inf. To count by the joints or lines of the fingers, விர லிறையாலேகணக்குப்பார்க்க. இறைவன்--இறையோன், s. The Deity, the Supreme Being, கடவுள். 31)