aruṭṭu (p. 25) கிறேன், அருட்டினேன், வேன், அருட்ட, v. a. To excite, wake one from sleep or from inactivity, rouse to exertion, எழுப்பிவிட. (c.) அருட்டி, v. noun. Waking, excitation, agitation, நடுக்கம். அருட்டு, v. noun. Waking, rousing, exciting, எச்சரிப்பு. 14) *

āḷ (p. 43) s. A person, grown man, ஆண் மகன். 2. A man of property, power, influence, consequence, &c., ஆடவன். 3. A servant, slave, அடிமை. 4. A laborer, messenger, கூலியாள். 5. A devotee, தொண்டன். 6. The common termination of the third person singular feminine, பெண்பாற்படர்க்கை யொருமைவிகுதி. ஆளானான். He has attained to manhood, has become a person of consequence. அவனதற்காளோ? Is he competent for that? மரங்களாளாய்ப்போயின. The trees have arrived at maturity. ஆட்காட்டி, s. The forefinger, சுட்டுவிரல். 2. A bird, the lapwing, which screeches on the approach of a person by night, ஓர்பறவை. ஆட்கூலி, s. The hire of a workman. ஆட்கொல்லி, s. A murderer, manslayer, homicide, assassin, கொலை காரன். 2. (fig.) Gold, money, பணம். ஆட்கொள்ள, inf. To employ as a servant, admit as a worshipper, devotee, &c.--used in reference to the deity, or a great person--implying grace or condescension in the receiver, and benefit to the person taken, அடிமைகொள்ள. ஆட்பட, inf. To become a servant, devotee, &c., commonly to a deity. 2. [prov.] To rise from obscurity, become a man of some property, or consequence. 3. To come to manhood. 4. To regain strength, &c., after sickness. அவனென்னாலேயாட்பட்டான். He became eminent by me. ஆட்படுத்த, inf. To adopt one as a devotee, servant, &c. 2. To raise a person from obscurity. 3. To rear, bring up a person from a child to a man, cherish, nourish. ஆட்பார்க்க, inf. To seek another. 2. To watch as a thief, guard himself against detection. 3. To look for persons for any bad purpose--as a prostitute, &c.--as Yama the god of death. ஆட்பார்த்துழலுமருளில்கூற்றுண்மையால். Since Yama the merciless god of death, who goes about looking for his victims, does actually exist. (நாலடி). ஆளரி, s. Vishnu in his incarnation as a lion. ஆளன்கீழப்பெண்சாதி, s. A wife. ஆளானவன், s. One who is arrived at the state of manhood. 2. One who is become eminent, or exalted over others. ஆளொட்டி--ஆளொதுங்கி, s. A hiding place, மறைவு. 2. A sentry-box, காவற்கூடு. ஆளோட்டி, s. A slave-driver, task-master, overseer of workmen, ஆளை வேலைகொள்வோன். ஆள்தேறுதல், v. noun. Recovering strength or stoutness. ஆள்த்திட்டம்--ஆட்டிட்டம், s. Depth, capacity of a person. 2. Marks for recognizing a person, recognizance. ஆள்வணங்கி, s. A tree, Ficus, L. ஆள்வினை, s. Energy, alacrity, diligence, application, exertion, perseverance, an enterprise, முயற்சி. 2. Bravery, உற்சாகம். (p.) ஆள்வினையுடைமை, s. The possession of energy. (p.) வீட்டாள், s. A house-servant. சிற்றாள், s. A servant boy. 58)

iyattiṉam (p. 47) s. Effort, exertion, perseverance, energy, முயற்சி. Wils. p. 679. YATNA. 2. Preparation, ஆயத்தம். 3. Means, கருவி 34) *

iḷai (p. 56) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To tire, grow weary, be fatigued, exhausted, to languish, தொய்ய. 2. To grow emaciated, be lean, meagre, &c., மெலிய. 3. To be worn out with age, sickness, &c., to become decrepit, தளர. 4. To become poor, be worn out--as land by continued cultivation, want of manure, &c., சக்திகுறைய. 5. To grow weak and wanting in luxuriance or fruitfulness--as trees, rice, &c., to fade--as a color, வளங்குறைய. 6. To fail before a foe or rival, to yield to superior force, தோற்க. ஒருத்தனுக்கொருத்தனிளையான். One is not inferior to the other, one will not yield to the other (they will fight till they die, except they to parted). இளைத்தோய, inf. To be exhausted from over-exertion. இளைப்பு, v. noun. Weariness, fatigue, exhaustion, faintness, மெலிவு. இளைப்பறுதி, s. Recruiting, recovery from fatigue. இளைப்பாயிருக்க, inf. To be wearied. இளைப்பாற, inf. To rest, take rest, repose, இளைப்புத்தணிய. இளைப்பாறுமண்டபம், s. A room for rest or repose--1. For idols after a procession, before they are set in the usual place. 2. For kings, or other distinguished personages after journey. to wash their feet, &c. before entering their house, வசந்தமண்டபம். இளைப்பாற்ற, inf. To refresh, cause to rest, show civilities, &c. to travellers or weary persons, இளைப்பொழிக்க. வழியிளைப்பாற்ற, inf. To entertain and refresh travellers, offering them a seat, water to wash their feet, fanning them, &c. மன்றலந்தென்றல்வீசி வழியிளைப்பாற்றினாளே. She (the Ganges) refreshed them by causing the fragrant south wind to blow. (பாரதம்.) இளைப்பாற்றி, s. Rest, resting, repose, cessation, இளைப்புத்தணிகை. இளைப்புற, inf. To be fatigued, to grow weary. 10)

uñṟṟu (p. 59) கிறேன், உஞற்றினேன், வேன், உஞற்ற, v. a. To enterprise, act will energy, attend to with energy and perseverance, to perform, execute, முயற்சி செய்ய. 2. To institute a lawsuit, prosecute, வழக்கோத. (p.) உலைவின்றித்தாழாதுஞற்றுபவர். Those who persevere with untiring energy. பலதருமம்பதியபிமதமற்றுஞற்றினள். She performed various charitable acts without her husband's consent. (பாரதம்.) உஞற்று, v. noun. Energy, enterprise, exertion, ஊக்கம். 2. Unfailing application, untiring perseverance, முய ற்சி. 3. Prosecution at law, institution of a lawsuit, வழக்கோதுகை. (p.) 68)

uttiyōkam (p. 61) s. Greatness of mind, joy, உள்ளமிகுதி, ஊக்கம். 2. Enterprise, energy, exertion, exercise, strenuous and continued endeavor, முயற்சி. 3. Office, function, employment, தொழில். Wils. p. 15. UTYOGA. உத்தியோகக்காரர்--உத்தியோகஸ் தர், s. Officers, persons in offices of trust, public functionaries. உத்தியோகங்குறிக்க, inf. To confer an office. உத்தியோகசத்தி, s. Power or influence of office. உத்தியோகச்சலுகை, s. The authority, influence, dignity, &c. of an office. உத்தியோகச்செருக்கு, s. Pride of office. உத்தியோகச்செல்வாக்கு, s. Pride, power, influence, arrogance, &c. of office. உத்தியோகத்திற்பிரவேசிக்க, inf. To take, assume, enter upon an office. உத்தியோகபர்வம், s. A section in Bharata which gives an account of the preparations of the Pandus and Gurus for war. உத்தியோகபுருஷன், s. A person in office. உத்தியோகம்பண்ண, inf. To discharge the duties of an office, to officiate. 2. To endeavor, enterprise, to exert energy. (உப. 44.) உத்தியோகிக்க, inf. To resolve, intend, to purpose, to determine. 2. To exert, to act with energy, to exercise, enterprise. 3. To commence, take in hand, undertake. 7)

urm (p. 64) s. Strength, firmness, hardness, compactness, coarseness, aspiration, force of voice, expression, meaning, &c., வலி. 2. Energy, spirit, exertion, determination, resolution, fortitude, firmness of mind, ஊக்கம். 3. (p.) The breast, chest, மார்பு. 4. Wisdom, knowledge, spiritual knowledge, ஞானம். 5. Velocity, force, missile or projectile force, வேகம். 6. The solid part of timber, வயிரம். 7. Hardness, induration, obduracy, திண்மை. 8. A surrounding wall, மதில். கடலுரமாயிருக்கிறது. The sea is high, rough. காற்றுரமாயிருக்கிறது. The wind is high, boisterous. உரகடல்--உரசமுத்திரம், s. A boisterous sea, a sea generally rough. உரங்குத்த, inf. [prov.] To pound and harden the earth around trees newly set, பலமுறச்செய்ய. உரங்கொள்ள, inf. To thrive, grow strong--as the wind; to get strength, become boisterous--as the sea, பலங்கொள்ள. 2. To exert strength, &c., வலியுண்டாக. 3. To be hardened, indurated, obdurate, கடினமுற. உரங்கொண்டெறிந்து. Throwing with force. காய்ச்சலுரங்கொண்டுகாய்கின்றது. The fever rages and burns. உரஞ்செய்ய, inf. To exert influence, take effect, produce, effect--as arguments, பலஞ்செய்ய. 2. To grow strong, வலியுற. 3. To thrive--as vegetables, &c., பலப்பட. அவரெடுத்தகாரியங்களிலொன்றுமுரஞ்செய்யவில் லை. He has been successful in nothing that he has undertaken. உரஞ்சொல்ல, inf. To animate, to encourage. உரமண், s. Hard, ungenial soil. உரமாய்நிற்க, inf. To stand fast, immovable. உரமாய்ப்பெய்கிறமழை, s. A heavy rain. உரமானசத்தம், s. A loud sound. உரமெடுக்க, inf. To remove a particular ailment incident to infants. உரம்போட, inf. To manure land, எருப்போட. 2. To fasten, make firm, உரப்பிக்க. உரம்விழ, inf. To get a particular ailment by rolling on the ground--applied only to a child not twelve months old. உராதரம், s. A woman's breast, முலை. உரேந்திரன், s. A hero, a soldier, வீரன். உரோருகம், s. A woman's breast, முலை; [ex உருகம், birth, origin.] கடலுரம், s. Roughness of the sea. உரக்க, inf. To become intense, grow strong, firm, hard, &c., to increase in strength, intenseness, loudness, &c., to rage, increase in violence, vehemence, heat, malignity, &c., பலமடைய. உரத்துப்படி. Read out. உரத்துப்பாடு. Sing loud; sing louder. காய்ச்சலுரத்துக்காய்கிறது. The fever rages intensely. உரக்கக்கூப்பிட, inf. To cry aloud. உரக்கப்பேச, inf. To speak loud. உரத்தகடல், s. A boisterous sea. உரத்தகடிதாசி, s. Thick, coarse paper. உரத்தகாய்ச்சல், s. A vehement fever. உரத்தகாற்று, s. A violent wind. உரத்தகுதிரை, s. A powerful horse. உரத்தசத்தம், s. A strong, harsh voice, a loud noise. உரத்தசரீரம், s. A firm constitution, a strong compact body. உரத்ததருக்கம், s. A sharp contest, a violent controversy. உரத்தநிலம், s. Firm soil. உரத்தவெயில், s. A hot sun. உரப்பிக்க, inf. To make firm, to harden, indurate, confirm. உரப்பு, v. noun. intenseness, force, strength, firmness, compactness, வலி. 2. Coarseness, thickness, roughness--as of cloth, paper, leaves, &c.; stiffness, hardness--as of rice not well boiled, or of the stomach when overcharged, or when food does not digest, திண்மை. உரப்பானநிலம், s. Firm, hard (ungenial) land--as உரத்தநிலம். உரப்பானபுடைவை, s. Thick, coarse cloth. நெஞ்சுரப்பானவன், s. A hardhearted man. 2)

uṟcākam (p. 68) s. [impr. உற்சாயம்.] Effort, perseverance, strenuous and continued exertion, முயற்சி. 2. Promptitude, resolution, determination, the first impulse of the mind toward actions, ஊக்கம். 3. Spontaneousness, alacrity, willingness, மனப்பூரிப்பு. 4. Happiness, சந்தோஷம். Wils. p. 145. UTSAHA. உற்சாகங்கொண்டுமச்சைத்தாவுகிறான். He is transported with joy. உற்சாகங்கொடுக்க, inf. To encourage, to excite, to embolden. உற்சாகசத்தி, s. Energy, application. (p.) உற்சாகஞ்செய்ய, inf. To make great efforts. உற்சாகப்பட, inf. To be energetic, have an impulse of mind for the performance of actions, to resolve, முயற்சிப்பட. உற்சாகப்படுத்த, inf. To excite one to action. உற்சாகப்பலி, s. [in Christ. usage.] Free-will offering. உற்சாகப்பிழை, s. Averseness, unwillingness, backwardness. உற்சாகமாய்க்கொடுக்க, inf. To give freely. உற்சாகமாய்ச்செய்ய, inf. To do willingly, freely. மனோற்சாகமாய், adv. Voluntarily, freely, spontaneously. 26) *

ulai (p. 66) கிறேன், ந்தேன், [vul.] ஞ்சேன், வேன், ய, v. n. To become loose--as a tooth, a peg, a stake, &c., அலைய. 2. To be disordered--as one's affairs, become deranged, unsettled, to be ruined in circumstances, கெட. 3. To become ruined-as a house, furniture, land, crops, &c., சீரழிய. 4. To become unsettled, or agitated in mind, to be troubled, to waver, fluctuate, மனங்கலங்க. 5. To be put to the rout --as an army, கலைய. 6. To degenerate in morals, or character, ஒழுக்கங்கெட. 7. To flag, grow languid, to cease, to be reduced in strength, to lose one's powers, பலங்கு றைய. (c.) அந்தக்குடியுலைந்துபோயிற்று, That family is ruined. உலைந்தபழம், s. An over-ripe fruit. உலைந்தமனம், s. A fluctuating mind. உலைந்துதிரிய, inf. To wander, roam. உலையாமுயற்சி, s. Untiring exertion. உலைவு, v. noun. Tremor, trembling, நடுக்கம். 2. Trouble, vexation, agitation, derangement, &c., அலைவு. 3. Rout, discomfiture, கெடுதி. 4. Ruin, destruction, அழிவு. 5. Fear, horror, அச்சம். உலைவுபண்ண, inf. To annoy, trouble, perplex, vex. 29)

uẕ (p. 67) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To practise, learn by practice, பழக. 2. To exert energy, use endeavors, persevere, execute, முயல. 3. To labor, work hard, வேலைசெய்ய. 4. To follow any kind of business--as husbandry, merchandise, manufacture, &c., தொழில்நடத்த. 5. To discharge the duties of an office, உத்தியோகஞ் செய்ய. 6. To suffer, experience sorrow, pain, trouble, fatigue, &c., வருந்த. 7. To undergo penance, தவத்தினுட்பட. (சிலப் and குறள்.) (p.) இடருழக்கும்வருத்தநீங்கி. Removing from a state of affliction in which troubles are treasured up for future births-- (இராமா.) துயருழக்க, inf. To suffer pain, affliction, to endure agony. உழப்பு, v. noun. Practice, habit, exercise, பழக்கம். 2. Energy, perseverance, close application, exertion, முயற்சி. 3. Manual labor, laborious employment, கைத்தொழில். 4. Impulse as of voice, force communicated, உயிர்முயற்சி. 5. Fatigue, suffering, வருத்தம். 6. Strength, வலி. (p.) உழப்பாளி, s. An energetic, or industrious person, பிரயாசப்படுபவன். 7)

uẕai (p. 67) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [col. for உழத்து.] To earn, gain by labor, procure by industry, to acquire, வருந்தியீட்ட. 2. v. n. To labor hard, toil, strive, drudge, ply, வேலையிற்பிர யாசப்பட. 3. (p.) To sound--as talk, buzz, clamor, இரைய. 4. To suffer, endure hardships, to be afflicted, துன்பமுற. கல்வியிலேமிகவுமுழைக்கிறான். He is very diligent and successful in study. நானுழைத்தஉடைமையிலேதின்கிறேன். I live by my own earnings. உழைத்தபுண்ணியம், s. Acquired merit. உழைத்துக்கொடுக்க, inf. To labor for nothing, or in vain. வயிற்றுக்குழைக்க, inf. To labor for one's maintenance. 2. To procure support by labor. உழைப்பு, v. noun. Hand-labor, toil, industry, diligence, பிரயாசம். 2. Earnings, gain, profit of labor, toil, or industry, thriving, thriftiness, வருந்தி யீட்டுகை. 3. Endeavors, exertions, energy, close application, முயற்சி. உழைப்பின்வாராவுறுதிகளுளவோகழப்பின்வாராக் கையறவுளவோ? Is there any good to be obtained without exertion? Is there any evil that may not arise from indolence? அவருக்கிலக்கணத்திலேநல்லவுழைப்பு. His application and success in the study of belles-lettres are great. உழைப்பாளி, s. An industrious, thrifty or laborious man, பிரயாசப்படுபவன். 29)

ettṉm (p. 73) --எத்தினம், s. Effort, attempt, exertion, பிரயத்தனம். 2. Means, expedient, implement, instrument, utensil, tools, கருவி. 3. Preparation, promptitude, ஆயத்தம். See யத்தினம். 55)

ey (p. 73) கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To grow weary by exertion, fail in strength--as in battle; to flag through want of food, &c., இளைக்க. 2. To be reduced in circumstances, grow poor, தரித்திரம டைய. 3. v. a. To know, understand, comprehend, அறிய. (p.) அனிச்சம்படினும்பொறாமையையெய்த்தும். Though he (Siva) knew that the feet of his consort could not endure the failing of the (delicate) anicah flower-- (பிரபுலிங்க.) எய்ப்பு, v. noun. Weariness, languor, &c., இளைப்பு. எய்ப்பில்வைப்பு, s. That which is laid up for a time of adversity, வறுமையி லுதவதற்குவைக்குந்திரவியம். 82)

kirakam (p. 109) s. A house, a mansion, or palace, வீடு, Wils. p. 295. GRUHA. 2. A planet, கோள். Wils. p. 34. GRAHA. The planets in the Hindu system are nine, called நவக் கிரகம், viz.: 1. ஆதித்தன் or ஞாயிறு, the sun. 2. சோமன் or திங்கள், the Moon. 3. அங்காரகன் or செவ்வாய், Mars. 4. புதன், Mercury. 5. பிரகற்பதி--பிரகஸ்பதி or வியாழன், Jupiter. 6. சுக்கிரன் or வெள்ளி, Venus. 7. சனி, Saturn. 8. இராகு, Caput draconis. 9. கேது, Cauda draconis. The last two are considered visible in eclipses of the sun and moon, இராகு being, black, and கேது red. (See under கோள்.) 3. Relation in the order of time between a vocal and an instrumental sound -- the one immediately preceding or immediately following the other; one of the ten தாளப்பிரமாணம். அவனைக்கிரகம்பிடித்தாட்டுகிறது. An evil planet is exerting its influence on him. கிரகக்கழிப்பு, v. noun. Dispelling the evil influences of planets by appropriate ceremonies, கிரகசாந்தி. கிரகங்கழிக்க, inf. To perform a ceremony to dispel disease, &c., supposed to be induced by a malignant planet, in which clay images, made for the occasion representing the planets to be appeased, are worshipped, offerings of fruits, &c., being presented, and then all cast out in a cross road, கிரகசாந்திசெய்ய. கிரகசாத்திரம், s. Science of the planets. கிரகசாந்தி, s. A ceremony to counteract or mitigate the malignant effects of planets on one's person or affairs, கிரகக் கழிப்பு. கிரகசாந்திபண்ண, inf. To perform ceremonies for counteracting the evil effects of planets. கிரகசாரம்--கிரககதி, s. Planetary motion. 2. Planetary ephemeris. 3. The phenomena of the planets in their process. 4. Ill luck (Rott.) அவனைப்பிடித்தகிரகசாரவேளைஅப்படிப்பண்ணிற் று. He acted according to his ill fate. கிரகசெபம், s. Incantations offered to the planets deprecating their bad influences, கிரகத்துக்குச்செய்யுஞ்செபம். கிரகசித்திரம், s. Private family affairs, family troubles, &c., வீட்டுக்காரியம். கிரகச்சுற்று, s. The revolution of the planets, கிரகத்தின்சுற்று. கிரகதானம், s. Gifts presented to Brahmans to avert the malignant influences of inauspicious planets, நவக்கிரகதானம். கிரகதோஷம், s. Malignant effects of planets, கிரகதீங்கு. கிரகத்தன்--கிரகஸ்தன் s. The householder, the second of the four religious orders. (See ஆச்சிரமம், இல்வாழ்வோன்.) 2. [vul. கிரேஸ்தன்.] An honest man, நிரு வாகி. Wils. p. 296. GRUHASTHA. கிரகஸ்தாசிரமம், s. The state of matrimony; the order of a house-holder. Wils. p. 296. GRUHASTHASRAMA. கிரகநடை--கிரகவோட்டம் v. noun. The course or progress of the planets. கிரகநிமிர்ச்சி, v. noun. Station of a planet after its retrograde motion. கிரகநிலை, s. The situation of a planet in the heavens. 2. The astrological positions of planets of which there are five, viz.: நட்பு, ஆட்சி, உச்சம், பகை, நீசம். கிரகநிலையின்பலன். The influence of the planets in their respective signs. கிரகநீதி, s. Domestic duties; the rules of hospitality, &c., to be practised by the householder, இல்லொழுக்கம். கிரகநோக்கு--கிரகப்பார்வை, s. The relative aspects of planets one to another; configuration. கிரகபதி, s. The sun--as the lord of planets, சூரியன். Wils. p. 34. GRAHAPATI. கிரகபதனம்--கிரகவிட்சேபம், s. Latitude of a planet. See பதனம் and விட்சேபம். கிரகபரிவிருத்தி, s. Revolution of a planet. 2. A planet's synodic revolution. கிரகபாடு, s. The heliacal setting of a planet. கிரகபிரதிஷ்டை, s. The ceremony of consecrating a new-built house to a guardian deity on its first occupation. கிரகபீடை--கிரகப்பிழை, s. Affliction, calamity, suffering, &c., from the malignant influences of planets, கிரகதோஷம். கிரகப்பிரவேசம், s. The passage of a planet from one sign to another. 2. The ceremony of occupying a new house. கிரகப்பிரீதி, s. Gratification afforded to planets by offerings, worship, &c., கிரகத் துக்குத் திருத்திசெய்கை. கிரகபுடம், s. The longitude of a planet. கிரகப்பெயர்ச்சி, v. noun. The transit of a planet from one sign to another. கிரகமண்டலம், s. The planetary regions. 2. Planetary orbit. கிரகமாலை--கிரகமாலிகை s. [lit.] A planetary garland. The position of two or more planets following each other in their proper order, and in the order of the signs. கிரகவக்கிரம, s. The retrogression of a planet. 2. The station of a planet before it begins to retrograde. கிரகவட்டம், s. The orbit of a planet. 2. The revolution of a planet. கிரகாசாரம், s. The rites of hospitality --as practised by the house-holder. கிரகாத்தமனம், s. The setting of a planet. 2. The beliacal setting of a planet. கிரகாராதனை, s. Worship paid to planets, to appease or propitiate them. கிரகி, s. A house-holder, சமுசாரி. (சது.) கிரகோதயம், s. The rising of a planet. 2. The heliacal rising of a planet. இராசகிரகம், s. A royal palace, அரசர் மாளிகை. 2. The sun and moon--as the chief planets, சூரியசந்திரர். 72)

kīrai (p. 113) s. Pot-herbs, greens, vegetables, இலைக்கறி. கீரைத்தண்டு, s. The stalk of greens. கீரைப்பாம்பு--கீரைப்பூச்சி, s. [prov.] An intestinal worm, நாக்குப்பூச்சி, Lumbrioides. அரிகீரை--அறைக்கீரை, s. Greens which sprout again after being cut, Amaranthus tristis, L. இளங்கீரை, s. Young greens, முளைக் கீரை. எலிச்செவிக்கீரை, s. A species of greens. கலவைக்கீரை, s. Sundry pot-herbs or greens mixed together. குப்பைக்கீரை, s. Amaranthus polystachyus, L. குமட்டிக்கீரை, s. A kind of greens, Celosia nodiflora, L. கோழிக்கீரை, s. A plant, Portulacca, L. சகலாத்துக்கீரை, s. Sorrel. சிறுகீரை, s. Small greens, Amaranthus gangeticus, L. செங்கீரை, s. Red greens. 2. [in பிள் ளைத்தமிழ் poem.] Voluntary exertion of a child to crawl about. See பிள்ளைத்தமிழ். தண்டங்கீரை, s. Species greens with large stalks. துடுப்புக்கீரை, s. Cleome monophylla, L. பருப்புக்கீரை, s. Chenopodium album, L. பறட்டைக்கீரை, s. Justicia madurensis, L. பனங்கீரை, s. [corruption of பண்ணக் கீரை.] A species of greens. பிண்ணாக்குக்கீரை, s. Melochia corchorifolia, L. புளிச்சாக்கீரை--காய்ச்சுரைக்கீரை s. A plant, Hibiscus cannabinus. பெருங்கீரை, s. A species of greens. மான்கீரை, s. Amaranthus augustifolius, L. முடிக்கீரை--முளைக்கீரை, s. Greens, pot-herbs, especially when they are young or tender. முட்கீரை--முள்ளங்கீரை--முள்ளிக் கீரை--முள்ளுக்கீரை, s. Prickly greens, Amaranthus spinosus. வள்ளைக்கீரை, s. A species of greens. விழுதிக்கீரை, s. Cleome fruticosa. அகத்திக்கீரை--ஆரைக்கீரை--குறிஞ் சாக்கீரை--சாரணத்திக்கீரை--சொக்காக்கீரை-தும்பைக்கீரை--தைவேளைக்கீரை--தொய்யி ற்கீரை-நெருஞ்சிக்கீரை--முருங்கைக்கீரை, are varieties of leaves used as vegetable food. கீரைக்காய், s. [local.] A kind of cucumber. கீரைக்குத் தண்ணீரிறைத்தல், v. noun. Swinging a child by the arms and legs, in imitation of throwing water for irrigation, ஓர்விளையாட்டு. கீரைநார்ப்பட்டு, s. [vul.] A kind of silk, sometimes worn during the performance of religious duties,ஓர்பட்டு. 27)