kttu (p. 92) கிறேன், கத்தினேன், வேன், கத்த, v. n. To cry with a harsh continued noise, to scream, squall--as an infant, கூவ. 2. To croak--as a frog; to caw--as a crow; to chuck--as a partridge; to scream, screach or make a harsh sound--as some birds, &c.; to chatter--as monkeys in fear, to yelp--as young dogs; to growl--as a bear; to bray--as an ass; to chuck--as young birds; to bleat--as calves; to make a reiterative sound--as some snakes, விலங் குபறவைமுதலியகத்த. 3. To chatter, to babble, to jabber, to talk in vain, பிதற்ற. 4. To roar, முழங்க. கத்திக்கத்தித்தொண்டையடைத்துப்போயிற்று. I am grown hoarse by talking so much. நாய்க்குப்பயந்துகுரங்குகத்துகிறது. The monkey chatters for fear of the dog. காக்கைகத்துகின்றது. The crow caws. அவன்கழுதைபோலேகத்துகிறான். He brays like an ass. அணில்கத்துகிறபடியால்சமீபத்திலேபாம்பிருக்கவே ண்டும். The screaching of the squirrels indicates the proximity of a snake. மாரித்தவளைபோலேயேன்கத்துகிறாய். Why do you croak like a frog in the rainy season? --said of one who talks too much, or importunes unceasingly. கத்து, v. noun. Crying, bawling, கூப்பிடுகை. 2. Chattering, unmeaning or idle talk, vain babbling, nonsense, mere declamation, பிதற்றுகை.--Note. Exalted devotees use this term concerning the opinions, &c., of other sects or of those of the same sects, but inferior to themselves. சமயக்கத்து, s. The arguments or wrangling of religious disputants. 2. Religious tenets exclusive of the sublimer or experimental parts. In both meanings the usage is sarcastic, spoken by opponents or by those who have arrived at an exalted degree. பொய்ந்நூலாம்அச்சமயக்கத்தினாராதரிக்கத்தெய்வ ங்கள்வைச்சமயக்கத்தினார்வாழ்வு. (Tiruvancadum) is the residence of Vishnu who appointed various gods to please wrangling fanatics. (திருவேங்.) வீண்கத்து, s. Vain, insignificant words, prating. 22) *

kīcakaṉ (p. 113) s. A prince, son of Kékaya, ஓரரசன். Wils. p. 223. KEECHAKA. கீசகநாடகம், s. [vul.] Irregularity; shameless, immodest, profligate behavior--as that of the prince கீசகன் towards துரோபதை, ஒழுங்கின்மை. கீசகநாடகம்பண்ண, inf. To behave immodestly. கீசகாரி, s. A name of Bhima as the destroyer of கீசகன்; [ex கீசகன் et அரி.] கீசம்பறை--கீசறை s. [prov. contraction of கீசகன்முறை.] Disorder, confusion, profanation, prostitution, violation, முறை கேடு. கீசம்பறைகாரன், s. A disturber; a violater of decency, chastity, principle, &c. 5)

civaṉ (p. 188) s. Siva, the third of the Indian Triad, in the character of destroyer, or reducer of things to their primitive atoms. By his votaries he is considered the supreme god. the other deities being subject to him, சங்கரன். சிவகணம், s. The attendant demi-gods of Siva, commonly in companies, சிவன் சேனை. சிவசமயம், s. The Siva religion. சிவசிந்தை, s. Divine contemplation, meditation on Siva--as சிவத்தியானம். சிவஞானசித்தியார்--சிவஞானசித்தி, s. A commentary on சிவஞானபோதம். See சித்தி யார். சிவஞானபோதம், s. A celebrated work consisting of twelve rules translated from the ரௌரவம், or the sixteenth Agama, being almost the only part of the Agamas known in Tamil. It is regarded as divine, without origin, and as not to be read unless the person has attained a competent degree in the religion. Other works--as சித்தியார், சிவப்பி ரகாசம், தத்துவப்பிரகாசம், &c., are commentaries on this or other treatises in support of its doctrines, ஓராகமநூல். சிவஸ்தலம்--சிவஸ்தானம்--சிவதலம், s. Temples, places, &c., sacred to Siva; Saiva temples. சிவதத்துவம், s. Degrees of religious power or attainment derived from Siva, of which five are specified--as 1. சத் தவித்தை. 2. ஈச்சுரம். 3. சாதாக்கியம். 4. சத்தி. 5. சிவம், which see severally. சிவதரிசனம், s. Sight or knowledge of Siva. 2. Pilgrimage to holy places of Siva. 3. A treatise containing a representation of the deity according to the Agamas, ஓர்நூல். சிவதர்மம்--சிவதன்மம், s. Meritorious or virtuous works performed in reference to Siva, as distinguished from actions of benevolence to creatures, பதி தர்மம். 2. One of the eighteen secondary Puranas, ஒருபுராணம். சிவதர்மோத்தரம்--சிவதன்மோத்தரம், s. The Uttera Candum (உத்தரகாண்டம்.) or the last part of the சிவதன்மபுராணம். சிவதீட்சை, s. The initiatory ceremony on entering the Saiva sect. சிவதீர்த்தம், s. A sacred tank within the precincts of the great temple at Ramisseram. சிவதொண்டு, s. Service of Siva. சிவதொண்டர், s. Devotees or votaries of Siva. சிவத்தாபனம்--சிவஸ்தாபனம், s. An edifice sacred to Siva, a large shrine. சிவத்தியானம், s. Contemplation of Siva in silent devotion, an image being formed in the mind as an object of worship. சிவத்துரோகம், s. Sin against Siva; a profanation of sacred things. சிவநிந்தை, s. Blasphemy or contempt of Siva. சிவபஜனை, s. Praising Siva by lyrics. சிவபத்தர்--சிவபத்திக்காரர்--சிவமதஸ்தர், s. Worshippers or devotees of Siva as distinguished from விட்டுணுபத்தர். சிவபத்தி, s. The religion of Siva. 2. The profession of the Siva religion. 3. Adherence, attachment, or devotedness to Siva. சிவபுண்ணியம், s. Deeds of merit, performances in reference to Siva--as சிவதர்மம். சிவபூசை, s. The worship of Siva as practised in the temple or by the கிரியை க்காரன்; the Siva-pujah, consisting of the offering of flowers, milk, boiled rice, fruits, &c., waving incense and light-reciting mantras and praises, prostrating, before the idol, &c., 2. Mental worship of Siva, in which there is an idol ceremony corresponding to what is mentioned above. சிவபூசைவேளையிலே கரடியைவிட்டாட்டுகிறதா. Is it proper to exhibit a dancing bear during the Siva-pujah--i. e. to trifle on a solemn occasion? சிவபுராணம், s. The Siva-Puranas, forming ten out of the eighteen. See புராணம். சிவபுரி, s. The abode of Siva, or city in the Siva-logam, கைலாசபுரி. 2. The city of Benares, as sacred to Siva, காசி முதலியநகரிகள். சிவபோகம், s. Enjoyment of the soul in union with Siva. (தத்.) சிவப்பிரகாசம், s. A work on the Agama philosophy, exhibiting in a condensed view the doctrines inculcated in சித்தியார், and other cognate works. சிவப்பிரதிட்டை--சிவப்பிரதிஷ்டை, s. The consecration of a temple or image of Siva. சிவப்பிராமணர், s. Brahmans, குருக்கள் who adhere to the Siva or Agama doctrines and practices, as distinguished from those who profess the வைதீகம். சிவப்பிரீதி, s. That which is acceptable, agreeable and pleasing to Siva--as fruits, &c. 2. May it be acceptable to Siva, --spoken by the receiver as an acknowledgement of a gift, an act of reverence, &c. சிவமயம், s. A term of invocation; also of benediction--meaning happiness, prosperity, and success, சுபமஸ்து. சிவமுந்திருக்கூட்டமும், s. See under கூட்டம். சிவமூர்த்திபேதங்கள், s. The different forms assumed by the deity, the gods. சிவராத்திரி, s. (Sometimes சிவநிசி.) The night preceding the new moon in February, kept as a watchnight in honor of Siva. சிவவாக்கியம், s. A poem on theism, wholly condemning polytheism, ஓர் நூல். சிவவாக்கியர், s. The name of a celebrated saint, the author of the poem சிவவாக்கியம். சிவலிங்கம், s. The Linga, as the chief image and material object of worship in the Saiva religion. சிவலோகம், s. The world of Siva, being the upper of the seven superior worlds. See சிவபுரி. சிவவேடம், s. The habiliments, or other badges characteristic of the worshippers of Siva--as red vestments, sacred beads, ashes, the linga, &c. சிவனடியார், s. Votaries of Siva. 2. The sixty-three special votaries of Siva mentioned in Periya Purana. சிவாகமம், s. The Agamas as the scriptures of the Siva sect, being twentyeight; of these the சிவஞானபோதம், a part of the ரௌரவம் and the வாதுளம், are translated into Tamil. The twenty-eight Agamas are the following: 1. காமிகம். 2. யோகசம். 3. சிந்தியம். 4. காரணம். 5. அசிதம். 6. தீபதம். 7. சூக்குமம். 8. சகத்திரம். 9. அஞ்சுமான். 1. சுப்பிரபேதகம். 11. விசயம். 12. நிசுவாசம். 13. சுவாயம்புவம். 14. அனலம். 15. வீரம். 16. ரௌ ரவம். 17. மகுடம். 18. விமலம். 19. சந்திர ஞானம். 2. விம்பம். 21. புரோற்கிதம். 22. இல ளிதம். 23. சித்தம். 24. சந்தானசருவோத்தம். 25. பாரமேச்சுரம். 26. கீரணம். 27. பேதம். 28. வாதுளம். சிவாதனம்--சிவாசனம், s. The place for an image of Siva used for daily worship; [ex ஆதனம்.] சிவாயநம, s. The famous five lettered incantation called the மூலமந்திரம்--as being the foundation of spiritual wisdom and all religion, and the means prescribed and proper for obtaining liberation, from births and union with the supreme. சிவார்ச்சனை, s. The worship of Siva with flowers, incantation, &c.; [ex அர்ச் சனை, worship.] See சிவபூசை. சிவார்ப்பணம்--சிவாற்பணம், s. An oblation to Siva. See அற்பணம். சிவாஸ்திரம், s. A missile weapon or dart said to be given by Siva; [ex அஸ்தி ரம்.] சிவாலயம், s. Saiva temple. சிவானுபவம், s. The bliss of union with Siva; [ex அனுபவம்.] 5)

teyvam (p. 256) s. God, the Godhead, Deity, thus used in the neuter by good writers, கடவுள். 2. Fate, destiny, or the influence of actions performed in previous births, pursuing the soul and impelling to actions good or bad, ஊழ். 3. One of the eight kinds of marriage, எண்வகைமணத்தி லொன்று. W. p. 425. DAIVA. 4. A year, வருடம். (சது.) 5. One of the five யாகம், ஐவ கையாகத்தொன்று. தெய்வஞ்சீறில்கைதவமாளும். When the god is angry the penance is nullified. தெய்வகளை, s. Lustre of countenance a from the indwelling of Deity. See களை. தெய்வகற்பனை, s. Divine order or injunction, especially as attended by an oracle. தெய்வகாரியம், s. Divine or sacred things, concerns of religion, &c. தெய்வக்காவல், s. Divine protection. தெய்வசகாயம், s. Divine assistance. தெய்வசபை, s. The divine presence. See தேவசபை. தெய்வசாட்சி, s. God as witness. 2. the deity as all pervading. 3. Appeal to the Deity, oath. தெய்வசிந்தனை, s. Divine meditation, contemplations on the deity, &c., pious thoughts. தெய்வசுரபி--தெய்வப்பசு, s. The cow of the gods, காமதேனு. தெய்வசோதனை, s. Providential trials. தெய்வச்சாயல், s. Divine likeness, as in the countenance of a devout or holy person, chaste matrons, &c. தெய்வச்செயல், s. Providential occurrence, divine providence. தெய்வதத்துவம், s. Divine power. See தேவதத்துவம். தெய்வதுரோகம், s. Sin immediately against the Deity, as profanation, blasphemy, sacrilege, &c., apostasy, &c. தெய்வதூஷணம், s. Insult offered to the Deity, blasphemy, &c., See தேவதூ ஷணம். தெய்வத்தாபனம்--தெய்வஸ்தாபனம், s. Inspiring an image with the god represented. தெய்வத்தீர்வை, s. Divine judgement. தெய்வஸ்துதி, s. Divine praise. தெய்வத்துவம், s. The Godhead, Deity, the divine neture. See தேவத்துவம். தெய்வநாஸ்திகன், s. An atheist, but applied by the orthodox Hindus to any one who denies the divine authority of the Vedas, or doubts that of the Puranas. தெய்வநிந்தனை, s. Offence or insult offered to the Deity, blasphemy, &c. தெய்வநியமம், s. Judgement from heaven, divine decree, providential occurrence. தெய்வபத்தி, s. Devotedness, piety, religious zeal, trust in God for a good or bad destiny. தெய்வபூசை, s. Puja to a god. தெய்வப்பசு, s. See தெய்வசுரபி, தெய்வப்புலமை, s. Divinely inspired poetry--applied often to the குறள் and இராமாயணம். தெய்வப்பெண், s. A female of Swerga. தெய்வப்பெயர்த்தொகுதி, s. A classification of the names of the gods, and whatever is regarded divine, or celestial, &c., as given in நிகண்டு. தெய்வமணம், s. One of the eight kinds of marriage. See மணம். 2. Geateful odors, as திவ்வியமணம். தெய்வமத்தியஸ்தம், s. God being judge, a solemn appeal to the Deity. தெய்வமந்திரி, s. The planet Jupiter, as instructor of the gods, வியாழன். தெய்வமுனி, s. Munis of the race of Devas, as நாரதர், சூதர், &c. தெய்வமுனிவு, s. Divine indignation. தெய்வமுன்னிலை, s. Divine presence spoken woth a conscientious regard to God. தெய்வம்வழிபடல், v. noun. Worshiping of God, divine worship. தெய்வயானை, s. [improp. தெய்வானை.] A female of Swerga nurtured by the elephant ஐராவதம், and afterwards married to the god Skanda. தெய்வயானைகாந்தன், s. Skanda as husband of Devayanai. தெய்வவணக்கம், s. Divine worship. 2. Invocation, &c., of some god at the beginning of a treatise. தெய்வவிசுவாசம், s. Confidence or faith in God. 2. Belief in the divine existence, providences, &c. தெய்வவிமானம், s. An serial ear, said to move through, the sky at the pleasure of the occupier, திவ்வியவிமானம். தெய்வவிரதன், s. Bhishma, வீடுமாசா ரி. See தேவவிரதன். தெய்வாதீனம், s. Divine right, disposal, or direction தேவசுவாதீனம். 2. Divine providence, தெய்வச்செயல். தெய்வாதீனமாய்வருவது. That which happens providentially. தெய்வேத்தினம்--தேவேத்தினம், s. Divine providence. 2. Destiny or the influence of actions in a former birth. தெய்வோபாசனை, s. (St.) Divine worship, divine service. See உபாசனை. 54) *

pangkam (p. 288) s. Diversity, division, dislodgement, வேறுபாடு. 2. Defeat, discomfiture, disappointment, தோல்வி. 3. Indecency, shame, disgrace, வெட்கம். 4. Distortion, contortion of the limbs, &c., நெ ளிப்பு, முடம். 5. Violation, desecration, prostitution, profanation, ஈனம். 6. Injury, detriment to one's person reputation, &c., மானபங்கம். 7. Wave, அலை. 8. A tank, குளம். 9. A piece, துண்டு. W. p. 611. B'HANGA. 1. Mire, mud, குறைசேறு. 11. Sin, பாவம். 12. Dust, புழுதி. W. p. 491. PANKA. அவனையங்கபங்கமழிக்கிறான். He vexes him. என்னைப்பங்கம்பேசினான். He reproached me. அவன்பங்கப்பட்டுப்போனான். He was ignominiously treated. பங்கக்கேடு, s. [vul.] Digrace, ignominy. பங்கங்கொள்ள, inf. To deride one. (Beschi.) பங்கசாதம், s. The lotus, தாமரை as பங்கயம்; [ex சாதம், produced.] பங்கப்பட, inf. To be treated disgracefully, ignominiously, &c., அவமானப் பட. 2. To fall into disgrace, சிறுமைப்பட. 3. To be violated, desecrated, ஈனப்பட. பங்கப்படுத்த, inf. To treat disgracefully, put one to shame, expose one 2. To To violate, desecrate, profane. பங்கம்அழிதல், v. noun. Becoming disgraceful; losing one's honor, credit, &c. பங்கேருகம், s. Lotus, as பங்கசாதம்; [ex உருகம்.] சமயபங்கம், s. An unseasonable time.

mt (p. 341) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To rejoice, to be delighted, செருக்க. 2. to be luxuriant or fruitful; to grow fat; to be wanton, or lascivious, கொழுக்க. 3. To be furious-whether by lust, fanaticism or inebriation, மயங்க. 4. To be intoxicated, வெறிக்க; [from Sa. Mada, v.] அவன்மதத்துப்போய்த்திரிகிறான். He is infuriated by lust. மதத்தகண், s. A large, wanton eye-commonly of a female. மதத்தநோக்கு--மதத்தபார்வை, v. noun. Wanton, lascivious, amorous looks. மதத்தவள், s. [high dial. வாணினி.] A meretricious or immodest woman. மதத்துப்போக, inf. To become rank or luxuriant. 2. As மதமெடுக்க. மதத்தல்--மதப்பு, v. noun. Being exhilerated, களித்தல். 2. Being fat, wanton, voluptuous, செருக்குதல். 3. Being intoxicated; also spirited or furious--as beasts, வெறிகொள்ளுதல். 4. Being fertile--as land; luxuriant--as trees or vegetation, செ ழித்தல். 52) *

matam (p. 341) s. High exhileration, joy, களிப்பு. 2. Juice from the male elephant's temples when in rut, மதநீர். 3. Strength, வலி. 4. Pride, arrogance, self-consequence, presumption, recklessness, செருக்கு. 5. Animal or vegetable gluten, essence, juice, சாரம். 6. Passion as one of the eighteen infirmities of the body. See பதினெண்குற் றம். 7. Wantonness, lasciviousness, venerial heat or fury, காமவிகாரம். 8. Richness of land, &c., strength, நிலவளம். 9. Inebriety, intoxication; infatuation; fanaticism, religious frenzy, மயக்கம். W. p. 636. MADA. 1. Opinion, sentiment, கருத்து. 11. Belief, religious tenet; religion, சமயமதம். 12. Consent, சம்மதம். (Sa. Mata.) (சது.) மதகஜம்--மதகயம்--மதயானை, s. A rutting elephant. மதகரி, s. A male elephant, ஆண்யானை. மதங்கொள்ள, inf. To become arrogant, wanton, vain, mettlesome. 2. To become luxuriant or rank. மதச்சுவடு--மதம்பாய்சுவடு, s. An elephant's cheek from which juice flows. மதஸ்தன்--மதத்தன், s. A religionist, a follower of a religious system, சமயத்தான். மதஸ்தாபனம், s. A religious institution. 2. A polemical discussion. மதநீர், s. As மதம், 2. மதபேதம், s. [appel. மதபேதி.] A sect, சமயபேதம். மதமடக்குதல், v. noun. Bringing down or suppressing arrogance, mettle, &c. மதமத்தகம், s. The கஞ்சா plant, bang. (சது.) மதமெடுக்க, inf. To become intoxicated, to grow savage; to be voluptuous. மதமொய், s. An elephant, யானை. (சது.) மதம்பாய்தல், v. noun. Flowing out-as venereal secretions from elephants, sap from trees, or juice from the bodies of bulls, மதநீர்பாய்தல். மதம்பொழிதல், v. noun. Sporting, frolicking, wantoning. மதவெறி, s. Religious frenzy, fanatic zeal, சமயமருள். 2. Intoxication, inebriation, குடிவெறி. 3. Wantonness, voluptuousness, காமவெறி. 4. Arrogance, selfconsequence, அகங்காரம். மதாசாரம்--மதாச்சாரம், s. Religious practice, observance of religious rites, and rules, சமயவொழுக்கம். மதாபிமானி, s. An enthusiast, a religious fanatic; [ex அபிமானி.] மதாமஸ்து, s. Great madness, intoxication; indifference. (Colloq.) மதாமஸ்தன், s. [prov.] A robust, stout, corpulent man. மதானுசாரம், s. [appel. மதானுசாரி.] Observing religious rites; [ex அனுசாரம்.] மதோன்மத்தர், s. [pl.] Persons mad, insane, or intoxicated with vanity, fanaticism, &c., வெறியர்; [ex உன்மத்தர்.] எழுவகைமதம். The seven objects contemplated by an author. For particulars, see நன்னூல். சிவமதம், s. The Saiva system. துருஷ்கமதம்--இஸ்லான்மதம், s. The Mohammedan religion, Islamism. விஷ்ணுமதம், s. The Vaishnuva religion. 59)

mruḷ (p. 345) s. Delusion, illusion, bewilderment of mind, confusion of thought, மயக் கம். 2. Imp, devil, பிசாசம். (சது.) 3. Ravishment from satanic possession, பேயாட்டம். 4. A scare-crow. 5. [improp. for மரல்.] A plant, Bowstring-hemp. See அரலை. (c.) 6. A particle of comparison, உவமையுருபு. கொல்லைக்குமருள்வைத்தாற்போல்நிற்கிறான்..... He stands as a scare-crow in a garden. மருளன்--மருள்பிடித்தவன், s. A fanatic. மருளூமத்தை, s. A kind of ஊமத்தை plant. 3)

vayirākkiyam (p. 376) --வைராக்கியம், s. Absence of secular passions or desires, இச்சையின்மை. W. p. 811. VAIRAGYA. 2. [usage.] Zeal, earnestness, persistence, perseverance, fanaticism, மனோதிட்டம். 3. Obstinacy, pertinacity, வீஷ்மம். (c.) ஞானவயிராக்கியம், s. Religious Zeal; self-denial. (R.)--Note. பத்திவைராக்கியம், பிரசூதவைராக்கியம், மயானவைராக்கியம், see in their places. வயிராக்கியசதகம்-வைராக்கியசதகம், s. A poem of a hundred verses on selfcontrol, by சாந்தலிங்கதேசிகர். வயிராக்கியன், s. A zealot. 92) *

vītarākam (p. 398) s. Freedom from worldly passion, பற்றின்மை. [Sa. Veetaraga.] 2. Zeal, fanaticism, as வைராக்கியம். (சது.) 3. Pertinacity. as விஷமம். 219)

vīṣmam (p. 398) --வீட்டுமம், s. Superstitious zeal, fanaticism, வைராக்கியம். வீஷ்மாசாரி, s. The son of சந்தனு, B'hishma. 201)

vairākkiyam (p. 403) s. Absence of desire. 2. Zeal; fanaticism. See வயிராக்கியம். 37) *