aṭai (p. 8) s. Resort, attaining to, அ டுத்தல். 2. A kind of cake, wafer, ஓர்பணிகா ரம். 3. Cake or bread in general அப்பவருக் கம். 4. Incubation, அவயம். 5. A leaf, இலை. 6. Gravity, weight, கனம். 7. A slight support or prop, தாங்கி. 8. [in grammar.] A prefix, qualifying word, or clause, adjunct, accompaniment, அடைமொழி. In this meaning it includes உரிச்சொல் or adjectives and adverbs. (p.) 9. A pledge, கொதுவை. 1. Tribute, the king's proportion of the produce of the land whether one-sixth or one-tenth, or otherwise, நிலவிறை. (c.) அடைகாக்க--அடைகிடக்க, inf. To sit on eggs, incubate. அடைகாய், s. Betel and areca nut. அடைகொடுக்க, inf. To render the kings's share of the produce. அடைகோழி, s. A hen that sits on eggs. அடைக்காய், s. Areca nut. அடைக்குத்தகை, s. [prov.] Revenue from grain as farmed out by government. அடைச்சீட்டு, s. [prov.] Receipt for the payment of tithe or tax. அடைப்பை, s. A betel pouch, வெற் றிலைப்பை. அடைப்பைக்காரன், s. The servant who carries the betel pouch, &c. of a great person. அடையடுத்தவாகுபெயர், s. A species of metonymy, as, மருக்கொழுந்துநட் டான், he planted a twig of the absinthium, that is, the plant itself. 19)

kmm (p. 94) s. Fulness, entireness, நி றைவு. (p.) 2. [prov.] Field, a tract of land, farm, வயல். கமக்காரன், s. [prov.] A large cultivator, a farmer, கம்பத்துக்காரன். கமங்கட்ட, inf. To own a farm in cultivation. கமத்தொழில்--கமவேலை, s. [prov.] Tillage, cultivation, உழவுத்தொழில். கமம்புலம், s. Lands and fields. கமவாரம், s. A share of the produce of land allowed for the implements loaned for its cultivation.

kuṭāckm (p. 116) s. [prov.] Fraud, deceit, artifice, கபடம். 2. Decoying, seduction, inveigling, ஏய்ப்பு. 3. Dissimulation, மாயம். 4. Giving ill advice, bad counsel, துர்ப்போ தனை. குடாச, inf. [prov. a farm of கடாச.] To commit fraud, தந்திரஞ்செய்ய. 39)

kuttkai (p. 121) s. A contract, job; farming out, lease, rent. கவுல். 2. (fig.) Monopoly, sole possession or right of use, பராதீனமில் லாமை. குத்தகைக்காரன், s. A contractor, a renter; a lessee. குத்தகைக்காணி-குத்தகைநிலம், s. Land taken by lease. குத்தகைச்சரக்கு, s. Contracted goods. குத்தகைப்பணம், s. Money, collected, or paid by a government-renter. குத்தகைவேலை, s. Work by the job or contract. குத்தகைச்சீட்டு, s. A bond of lease, rent, &c. கள்ளுக்குத்தகை, s. Toddy-rent. சாராயக்குத்தகை, s. Arrack-rent. குத்தகைகொடுக்க-குத்தகைக்கடைக்ககுத்தகையாய்க்கொடுக்க, inf. To let out, to farm or lease out land. குத்தகைகொள்ள--குத்தகையெடுக்க, inf. To purchase government-rents, &c. குத்தகைபேச-குத்தகையாய்ப்பேச, inf. To treat for a lease, a job. &c. குத்தகையாய்வாங்க--குத்தகைவாங்க, inf. To take by paying rent; to take a piece of ground or any thing, at a stipulated rate. குத்தகைமாற, inf. To close--as the period of rent, lease, &c. குத்தகைவிற்க, inf. To sell the government-tithes, ferries, revenues, &c., commonly by auction. குத்தகைபொருந்த--குத்தகையாகப்பொ ருந்த, inf. To contract for work by the job. 3)

cñcāym (p. 157) s. [loc.] Work done for daily wages, in opposition to that by the job, குத்தகையல்லாதவேலை. 2. The cultivation of fields in shares for a part of the produce, குடிவாரம். 3. The management of lands, fisheries, &c., by the proprietor, without farming them, பண்ணைபார்த்தல். 4. Gratuity, இலவசம். சஞ்சாயத்திலெடுத்துக் கொள்ளப்பார்க்கிறான். He intends to get it on (favorable.) terms. சஞ்சாயக்குளி, s. The pearl fishery managed by the government itself. 11) *

camucāram (p. 163) s. The family state, as tending to promote earthly attachments, இல்வாழ்க்கை. 2. Family, குடும்பம். (c.) 3. Worldly attachments or connections, secularity--as distinguished from abstract devotion; earthliness, worldliness, உலகப் பற்று. 4. Mortal or corporeal existence; the state of being in connexion with and subject to births, பிறவிக்கேதுவானவை. W. p. 876. SAMSARA. 5. [little used.] The world --as the habitation of mortals or corporeal beings, உலகசஞ்சாரம். 6. [vul.] A wife, மனைவி. சமுசராஞ்சரலதுக்கம். Matrimony has many sorrows. சமுசாரம்விழுந்துபோயிற்று. The wife is dead. சமுசாரத்திலடிபட்டவன். One who has experienced the troubles, accompanying the matrimonial state, and house-keeping. சமுசாரகிருத்தியம், s. House-hold duties. சமுசாரக்காரன், s. A married man. 2. A man who has children. சமுசாரசன்னியாசம், s. Renunciation of matrimonial life, celibacy. சமுசாரத்தொல்லை, s. Cares and vexation of a family. சமுசாரநாசம், s. The ruin of a family. 2. (p.) Annihilation of the passions; overcoming earthly attachments--as an ascetic. சமுசாரபாரம், s. The burden and responsibility of a family, &c.--as குடும்ப பாரம். சமுசாரமார்க்கம், s. Conjugal life; the family state, as distinguished from the state of the bachelor or ascetic. 2. Domestic duties. (c.) சமுசாரம்நடத்த--சமுசாரம்பண்ண, inf. To manage a family. சமுசாரவாளி, s. [vul.] A married man. சமுசாரவாழ்வு, s. Conjugal life, conjugal felicity. சமுசாரம்பெருத்தவன், appel. n. One who has a large family. சமுசாரவிருத்தி, s. Increase of family. 2. [prov.] Family cares, concerns, affairs, சமுசாரத்தனம். சமுசாரி, s. A married person--man or woman, கிரகஸ்தன். (c.) 2. (fig.) One involved in the results of actions, transmigration, secularities, &c., பந்தமுடைய வன். 3. [loc.] A husband-man, a tiller; a farmer, குடியானவன். சமுசாரித்தொழில், s. Husbandry. சமுசாரிமார்க்கம், s. [loc.] Nuptial or matrimonial state; a chaste, honest course of life. சமுசாரிமகன், s. A man of virtuous life. (c.) பாரிசமுசாரம்--பாரிக்குடும்பம், s. A large family. (c.) See பாரி. 50)

teṉ (p. 257) adj. South, southern, தெற்குத் திசை. தென்கடல், s. The southern sea, தெற் குச்சமுத்திரம். தென்கயிலாயம், s. The southern Kaylasa, the feigned favorite abode of Siva. தென்கரை, s. A name for the town of Periacolom, as தென்கரைதாலுகா, (Govt. usage.) தென்கலை, s. Southern literature; i. e. Tamil, தமிழ். 2. As தென்கலையார். தென்கலைத்திருமண், s. A sacred earth used by தென்கலையார், in marking their foreheads,--Note. They extend the middle mark below the other two to the bridge of the nose. தென்கலையார், s. A sect of Vishnuvas who maintain diferent tenets from the வடகலையார். தென்கால்--தென்காற்று, s. The gentle south wind. தென்கிழக்கு--தென்கீழ், s. South-east. தென்கீழ்த்திசை, s. The south-east region. தென்கீழ்த்திசைப்பாலன்--தென்கீழ்த்தி சையிறை, s. The regent of the southeast, அக்கினிதேவன். தென்குமரி, s. A sacred river that disembogues itself near Cape Comorin. ஓர்நதி. 2. Cape Comorin named after the river. தென்கோடு, s. The southern horn of the crescent moon, the word for moon being understood. See வடகோடு. தென்சார்--தென்பக்கம், s. Southern side, parts or region, &c., தென்பரதம், s. One of the four கண் டம், as தென்பாரதம். தென்பாண்டி, s. The district south of Madura. See தமிழ். தென்பாரதம், s. The southern division of India. See பாரதம். தென்பாரிசம்--தென்பால், s. The southern side or region. தென்பாரிசத்தார், s. Inhabitants of the southern regions. தென்புலம், s. The region or world of the deceased, பிதிர்கள்வாழுமிடம். 2. A corn-field lying to the south. தென்புலத்தார், s. The manes or souls of the deceased, supposed to be in the south. தென்புறம், s. As தென்பக்கம். தென்பூமி, s. Southern parts of India, any part south of Mount Meru, மேரு வின்றென்பால். 2. The southern parts of the earth. தென்மதுரை, s. South Madura, as distinguished from வடமதுரை, north Madura, ஆலவாய். தென்மலை, s. The southern mountain Pothiya, supposed to be the residence of Agastia, பொதியம். 2. As சோலைமலை. தென்மலையாளம், s. South Travancore. தென்முகம், s. Facing the south, southern direction. தென்முனை, s. South pole. தென்மேல்--தென்மேற்கு, s. South-west. தென்மேற்றிசை, s. The south-west region. தென்மேற்றிசைப்பாலன், s. The regent of the south-west, நிருதி. தென்விதேகம், s. One of the nine divisions of the known continent. See கண் டம். தென்றமிழ், s. The Tamil language, as peculiar to the south, செந்தமிழ். தென்றல், s. The south wind, as தென் கால். (c.) 2. The wind of the farmer dewy season, முன்பனிபருவத்தின்காற்று. தென்றல்வீசுகிறது--தென்றலடிக்கிறது. The south-wind blows. தென்றல்திரும்புகிறது. The wind shifts to the south. தென்றல்முற்றிப்பெருங்காற்றாயிற்று. The gentle south wind has risen to a hurricane, i. e. a little affair has become a serious quarrel. தென்றற்றேரோன், s. Kama, whose chariot is the south wind, regarded, as favorable to love, காமன். தென்றி, s. South, தெற்கு. 2. The south-wind, தென்றல். (p.) தென்றிசை, s. South region. தென்றிசைக்கோன்-தென்றிசைப்பாலன், s. Yama, king of the southern region and god of death, இயமன். தென்றேசம், s. The southern region. தென்னன், s. A titular name of the Pandyan dynasty of Madura. தென்னிரேபதம், s. One of the nine division of the known continent. See கண்டம். தென்னிலங்கை, s. Lanka, Ceylon as situated to the south of India, இரா வணன்பட்டணம். (p.)

pṇṇai (p. 292) s. A large farm-establishment of laborers, slaves, feudal dependants, வாரக்குடி. 2. [fig.] A large family, குடும்பம். 3. A kind of shrub, Celosia albida, ஓர்செடி. (சது.) 4. A class of kitchen herbs, ஓர்வகைக்கீரை. 5. A pad or saddle for a beast, விலங்கின்மேற்சேணம். 6. Field, rice land, வயல். 7. Litter or sleeping place of a beast, விலங்கின்படுக்கை. 8. Tank, pond, குளம். 9. Agricultural land, மருதநி லம். 1. [prov.] A large kind of dhoney, மரக்கலம். 11. A lady's female attendants, மகளிர்கூட்டம். 12. Play of females, மகளிர் விளையாட்டு. 13. (R.) A kind of glue made of the intestines of the சாலி fish, கூரல். Compare பணை, பண். 14. See பண்ணு.--Of பண் ணைச்செடி, there are different species as சிறுப ண்ணை, Celosia sp: comosa; செம்பண்ணை, சே வற்பண்ணை, Celosia cristata; புற்பண்ணை, Celosia monsonia; புனற்பண்ணை, Celosia margaritacea. பண்ணைகுலைவாய். May your family be scattered, ruined, &c., [an imprecation.] நறும்பண்ணை, s. A kind of lily, [port.] Arvore triste de dia. (R.) பண்ணைக்காரன், s. One employed in manuring fields, especially the headman. 2. Headman of the Pariah caste, பறையரில்தலைவன். பண்ணைக்காரியம், s. Affairs of a large farm. பண்ணைக்கிருக்க, inf. To serve as a laborer on a farm. பண்ணைக்கீரை, s. A class of kitchen herbs. பண்ணைச்சுமை, s. A bundle of grain in the straw given to agricultural laborers. பண்ணைபார்க்க, inf. To husband land, to attend to one's farm, &c. 2. [fig.] To manage a large family. பண்ணையாள், s. A plough-man. 2. A laborer of a farm. பண்ணைவீடு, s. [prov.] A storehouse. See பண்டவீடு. பண்ணைவைக்க, inf. To form an establishment of laborers. 2. [prov.] To cook. 3. To make ready a dhoney. 55)

vaṇikam (p. 375) s. [also வாணிகம்.] Commerce, traffic, trade, வியாபாரம். W. p. 597. BAN'IJ. வணிகன், s. [pl. வணிகர்.] A merchant, tradesman, வியாபாரி. 2. One of the வை சியர் caste, a merchant, farmer or herdsman, வைசியன். (சது.) வணிகர்குணம், 8. The eight characteristics of merchants: 1. தனிமையாற்றல், suffering separations; 2. முனிவிலனாதல், slowness to anger; 3. இடனறிந்தொழுகல், conforming to people of different countries; 4. பொழுதொடுபுணர்தல், catching the spirit of the times; 5. உறுவதுதெரிதல், foresight; 6. இறுவதஞ்சாமை, undauntedness underlosses; 7. ஈட்டல், power of accumulating; 8. பகுத்தல், habit of giving. 47) *

vḷmai (p. 379) s. Copiousness, prosperity, as வளப்பம். 2. Greatness, dignity, honor, increase of power, மாட்சிமை. 3. Wealth, riches, செல்வப்பொலிவு. 4. A benefit, kindness, a favor, உபகாரம். வளமையாய்ப்பேசுகிறான். He speaks loftily, vauntingly. வளமையர், s. [pl.] Agriculturalists, honorable farmers, பூவைசியர். 2. Great, or excellent men, மாட்சிமையுள்ளோர், (p.) 45)

veḷḷāṉ (p. 401) s. A Vellala, as வெள்ளா ழன். வெள்ளான்குடி, s. [com. வெள்ளாங் குடி.] A village of farmers. வெள்ளான்செட்டி, s. [com. வெள்ளாஞ் செட்டி.] A chettie man among agriculturists, a trading Vellala. வெள்ளான்பிள்ளை, s. [com. வெள்ளாம் பிள்ளை.] A subdivision of the agricultural tribe. 28)

vaiciyaṉ (p. 402) s. [pl. வைசியர்.] A man of the third caste among the Hindus. W. p. 812. VAISYA. வைசியர், 3. The three subdivisions of the Vaisya class: 1. தனவைசியர் or வணிகர், traders or merchants; 2. பூவைசி யர் or உழவர், agriculturists or farmers; 3. கோவைசியர் or இடையர், owners of herds, or flocks, or graziers. வைசியர்தொழில், 3. The three employments of the above; 1. பொருளீட்டல், gathering riches; 2. பயிர்செய்தல், cultivating the ground; 3. ஆன்காத்தல், keeping cattle. 112) *