āṇi (p. 38) s. Nail, spike, pin, peg, கீ லகம். Wils. p. 18. AN'I. 2. A piece of gold, used as a standard, for comparing the quality of other gold, உரையாணி. 3. (p.) Style for writing, எழுத்தாணி. ஆணிகடாவ, inf. To drive nails, to nail. ஆணிக்கோவை, s. A string of goldpins for testing the quality of gold. திருகாணி, s. A screw. வரிச்சாணி--வரிச்சலாணி--வலிச் சலாணி, s. A nail for ledgers, reapers. கட்டாணி, s. A pin for ear-rings. பட்டாணி, s. [prov.] A clasp, a clamp, a clamp-iron, a clincher. வேம்பாணி, s. A little nail. மார்பாணி, s. A capital or principal nail. கையாணி, s. A nail used in joining the spars of a roof. கடையாணி, s. The axle or linchpin. 2. The fastening of a neck-lace or other ornaments. குடையாணி--சடையாணி--குமி ழாணி, s. A nail with the head. உரையாணி, s. A golden pin, or test, used by goldsmiths in assaying gold. கூராணி, s. A pick. காலாணி, s. Pegs fixed for supporting the roof of Indian houses. மரவாணி, s. A plug, wooden pin. சுள்ளாணி, s. A very small nail. 21)

ōṭu (p. 84) கிறேன், ஓடினேன், வேன், ஓட, v. n. To run, flee, flee away, pass quickly, விரைந்துசெல்ல. 2. [used with the impers. terminations.] To grow long, extend, be long, go far, நீள. 3. To divide, split, crack, வெடிக்க. ஓடவுமாட்டான் பிடியுங்கொடான். He will neither run, nor suffer himself to be caught. அவனுக்குஎழுத்துநடையோடாது. He cannot read freely. ஊரோடுகையிலொக்கவோடு. Run when your fellow-countrymen do; i. e. do as others do. வேரோடுகிறது. The root runs (into the ground). கப்பலோடுகிறது. The ship is sailing, is under sail. ஓடவைத்தல், v. noun. Refining metals, புடம்வைத்தல். இழிவினோடொன்றிநின்றவாடகத்தையோடவைக் குமாறுபோல். As refining gold spoiled by mixture with the same metal of inferior quality. (பார.) ஓடவைத்தபொன், s. Refined gold. ஓடாணி, s. [in jewelry.] A pin or bolt passed into an ornament as a fastening, ஆபரணக்கடைப்பூட்டு. ஓடித்திரிய, inf. To run about. 2. To assume airs. 3. To take great pains, &c., to attain an object. ஓடிப்படர, inf. To run and spread as a creeper. ஓடிப்பிடிக்க, inf. To overtake in running. ஓடிப்போக, inf. To run away. ஓடியாடிப்பார்க்க, inf. To go about, to endeavor. அவன்ஒருஉத்தியோகத்திற்கோடியாடிப்பார்க்கிறா ன். He goes about in pursuit of a situation. ஓடியுறைய, inf. To congeal gradually, இறுக--chiefly used in the past. கஷாயமெல்லாமோடியுறைந்தது. The decoction is all congealed. ஓடிவர, inf. To approach at a running pace. ஓடிவிறைக்க, inf. To extend--as stiffness over the body through cold, முழுதும்விறைக்க. ஓடிவெளிக்க, inf. [prov.] To be dispelled--as clouds; to clear--as the sky, முகில்பரந்தொழிய. 2. To be discovered--as fraud, theft, &c., களவுவெளிப்பட. அவர்வஞ்சகமெல்லாமோடிவெளித்துப்போயிற்று. He has discovered the imposition, &c. மழையோடிவெளித்துப்போயிற்று. The appearance of rain is past away, the sky is become clear. ஓடுதாவடி, s. Bustle and confusion in preparing--as for a journey, &c., going abroad--as for business, &c., in a time of bustle, &c., கலக்கம். ஓடுதாவடிப்படுதல், v. noun. Being in a bustle--as in preparing for a journey, &c. ஓடுபந்தல், s. [prov.] A moveable canopy supported on cords, &c., நடைக் காவணம். ஓடுவிப்புருதி, s. A running cancer, ஓர்புண். ஓட்டம், v. noun. Running, flight, galloping, speeding, ஓடுமோட்டம். 2. Current, flowing, course, pace, drift, நீரோட் டம். 3. Defeat, rout, retreat, flight, தோல்வி. அங்கேநானெடுத்தஓட்டமிங்கேவந்தோய்ந்தது... I ran all the way hither. அவனுக்கெழுத்தோட்டமில்லை. He does not read fluently. ஓரோட்டமாய்வா. Come at once, come without halting, do not stay on the way. ஓட்டங்காட்ட, inf. To lead the way, to precede inducing others to follow. ஓட்டமாகவோட, inf. To run with great speed. ஓட்டமெடுக்க-ஓட்டம்பிடிக்க, inf. To set out running, start out with speed, to flee; to begin to run. நீரோட்டம், s. A current, a stream. 78)

kṭai (p. 88) s. End, extremity, termination, conclusion, முடிவு. 2. A shop, bazaar, market, அங்காடி. 3. (p.) Inferiority, baseness, meanness, lowness, the least, lowest, or worst kind, &c., கீழ்மை. 4. Way, வழி. 5. Termination of a particle, வினையெச்சவி குதி. 6. Place, room, இடம். 7. A form of the seventh case used also with verbs, to express if, when, after, &c., ஏழனுருபு. 8. A door, a gate-way, வாயில். 9. The outer gate, புறவாயில். 1. The clasp or other fastening of a neck-ornament, பணிப்பூட்டு. 11. Side, பக்கம். நீத்தக்கடை. If he leave-- (குறள்.) ஈதலியையாக்கடை. If it be not possible to bestow-நள்ளிமுதற்கிள்ளிகடையாக. From Nalli to Killi (reigned sixty-four kings called சோழர்). நாயிற்கடையாநாயேனை. Me who am the most degraded of dogs-அவன்கடைச்சென்றான். He approached him. கடைகட்ட, inf. To close a shop, கடைசாத்த. 2. To suspend a work, to discontinue, to make an end of--spoken diminutively. கடைகாப்பாளர்--கடைகாவலர், s. Door-keepers, porters, வாயில்காப்போர். கடைகெட்டவன், s. [vul.] An abandoned person, a wretch, முழுதுங்கெட் டவன். கடைக்கண், s. The outside corner of the eye, கட்கடை. 2. A benign look, கடாட்சம். கடைக்கண்கிடைக்கவேண்டும். I am anxious to get a propitious look, glance of your eye. கடைக்கண்ணாற்பார்க்க, inf. To glance, look sidewise. 2. To cast a propitious or benignant look. கடைக்கண்பார்வை, v. noun. A side look, a glance. 2. A propitious or benignant look, approbation, a token of favor. கடைக்கனல்--கடையனல், s. The final deluge-fire, ஊழித்தீ. கடைக்காப்பு, s. The last verse in the poem called பதிகம்--as an invocation, &c. கடைக்காரன், s. A shop-keeper. கடைக்குடல், s. The lower part of the bowels, கீழ்க்குடர். கடைக்குட்டி, s. The youngest child, a term of fondness, கடைப்பிள்ளை. கடைக்குறை, s. Elision in the termination of a word--as கோல், for கோ லம். கடைக்கூட்ட, inf. To effect, to produce a result--as the actions of a former birth are supposed to do, வினைப் பயனுறுவிக்க. 2. To unite man and wife, or a male and female of the brute creation, as former deeds are imagined to do. கடைக்கூழை, s. A species of rhyme, ஓர்தொடை. 2. The rear division of an army, படைப்பின்னணி. See கூழை. கடைக்கொள்ளி, s. A fire-brand burnt to the end, குறைக்கொள்ளி. கடைக்கோடி, s. [vul.] The very extremity, the utmost limit, ஈறு. கடைசால், s. [prov.] The finishing of a business, முடிவு. 2. Stern of a vessel--also written கடையால். கடைசாலொதுக்க, inf. To finish a business in hand. கடைச்சங்கம், s. The third and last of the ancient Madura colleges consisting of forty-nine literati, இறுதிச்சங் கம். கடைச்சரக்கு, s. Curry stuff, spices, &c., drugs, medicines, &c., sold in the bazaar, கடையில்விற்கப்படுஞ்சரக்கு. கடைச்சன், s. The youngest son, கடைப்பிள்ளை. கடைஞர், s. The laboring caste in agricultural districts, மருதநிலமாக்கள். கடைதலைப்பூட்டு, s. An inverted construction in poetry, by which the last word in a verse is connected with the first, விற்பூட்டுப்பொருள்கோள். கடைதிறப்பு, v. noun. Opening a door. In erotics, the section which relates to an application made for the opening of a door to a coming or expected lover; or in war poems, to a warrior returning in triumph after a victory, கதவுதிறக்கை. (p.) கடைத்தடம், s. Gate-way, வாயில். (p.) கடைத்தரம், s. The last class, the lowest or worst kind, கீழ்த்தரம். கடைத்தலை--கடைத்தலைவாயில்-கடைத்தலைவாய்தல், s. The outer gate, the outer court or yard, தலைவாயில். கடைத்தெரு, s. A market-street, a bazaar, கடைவீதி. கடைத்தேற, inf. [prop. கடத்தேற.] To be saved, to escape all afflictions. கடைத்தேற்றம், s. [prop. கடத்தேற் றம்.] Salvation. கடைநாள்--கடைமீன், s. The twenty-seventh lunar asterism, இரேவதி. (p.) கடைநிலை, s. A poem uttered by holy persons coming from a distance to the hero of the poem at the door of whose residence they stand and desire the door-keeper to inform his master of their arrival, ஓர்பிரபந்தம். (See பிரபந்தம்.) 2. An outside door, புறவாயில். (நீதிநெறி.) 3. The last letter of a word or verse, ஈற்றெழுத்து. (p.) கடைநிலைத்தீபகம், s. A word at the end of a sentence understood in other parts--one of the தீவகம். கடைநிலையளபெடை, s. The rhyme in which the last letter of each verse is lengthened. கடைநிலையெழுத்து, s. [in grammar.] Letters proper to end a word, இறுதிநிலை. கடைபோக, inf. To end, terminate, conclude, முடிய. 2. To be fulfilled, நிறைவேற. கடைபோட--கடைவைக்க, inf. To set up a shop, open a shop. கடைப்பட, inf. To be inferior, below mediocrity, to be last in quality or estimation, degree or order, இழிவாக. 2. To be practicable, capable of completion, நிறைவேற. என்னாலிதுகடைப்படாது. This will not be completed by me. கடைப்பாடு, s. Determination, தீர் மானிப்பு. 2. Inferiority, baseness, இழிவு. கடைப்பந்தி, s. The lower end of a dining table or of a row of guests, கடைசிப்பந்தி. கடைப்பிடி, s. Bearing in mind, remembering, ஞாபகம். 2. Indelible impressions of gratitude for benefits received, of duties to be performed, of the importance of virtue and religion, மறவா மை. 3. Certainty, ascertainment, established truth, தேற்றம். 4. Firm belief in the essentials of religion serving as the hope and support of the mind in reference to a future state, the last grasp of the soul, உறுதி. 5. Firm determination, firm resolve, either for good or evil, கரும முடிக்குந்துணிவு. 6. Doctrines, truth firmly believed as necessary to salvation, உறுதி யானகொள்கை. கடைப்பிடிக்க, inf. To ascertain clearly, to know certainly, தெளிய. 2. To determine, resolve firmly, be decided in purpose either in a good or evil course, துணிய. 3. To remember, to bear in mind benefits, to be grateful, &c., to be deeply sensible of one's obligations for favor received, மறவாமலிருக்க. 4. To have an abiding sense of the importance of virtue and religion, சன்மார்க்கத்திலுறுதியாயி ருக்க. 5. To have an unwavering faith in the essentials of religion, to embrace or take firm hold of religious instructions, &c., தேவபத்தியிலுறுதியாயிருக்க. 6. To grasp, resort to--as the soul for its last refuge, பற்ற. 7. To provide, be provident, be economical, வீண்செலவுசெய்யாது வைக்க. (p.) கதவிலரேதற்சார்ந்தார்வண்ணங்கடைப்பிடியாதார். Unkind are they who are forgetful of the situation of their friends. (காரிகையுரை.) மற்றதன்கள்ளங்கடைப்பிடித்தனன்று. It is important to have an abiding sense of the wiles of Yama. வாழ்க்கைக்குவேண்டும்பொருளறிந்துகடைப்பிடி த்தலும். Knowing and duly providing all things necessary for her household-(குறளுரை.) நன்மைகடைப்பிடி. Persevere in good works. (ஔவை). கடைப்பிறப்பு, s. The meanest species of birth in any class of beings, இழிந்தபிறப்பு. கடைப்புணர்முரண்--கடைமுரண், s. A species of rhyme when the last foot of every line is of opposite meaning, ஓர்தொடை. கடைப்புணர்வு--கடைப்பூட்டு, s. [in jewelry.] Clasp, hasp, அணியின்கடைப் புணர்வு. கடைப்புத்தி, s. [prov.] Stupidity, இழிந்தபுத்தி. 2. A piece of folly, பின்புத்தி. கடைப்போக்கு, s. The flood-gate of tank. கடைமடக்கு, s. [in rhetoric.] Continued recurrence of the same words at the end of each line through a stanza, but with different meanings, சொல்லணி யிலொன்று. See மடக்கு. கடைமுறை, s. The last time, eventually, கடைசிமுறை. (நீதிநெறி. 48.) கடைமோனை--கடையாகுமோனை, s. (See மோனை.) A rhyme when the first letter of the last foot of every line is the same, ஓர்தொடை. (p.) கடையயல், s. [in grammar.] The penultimate, ஈற்றயல். (p.) கடையர், s. (fem. கடைசியர்--க டைச்சியர்.) Laboring classes in agricultural districts, மருதநிலமாக்கள். (p.) கடையழிய, inf. To be afflicted with a painful and lingering disease, to suffer extremely, வருந்த. 2. To be distressed with poverty, வறுமையுற. 3. To degenerate, கேடுற. கடையனல், s. The fire by which the world will finally be consumed. கடையன், s. A man of the lowest rank, இழிந்தோன். கடையாகெதுகை, s. A rhyme, ஓர்தொடை. (p.) கடையாட்டம், s. [prov.] Lingering in disease, excessive suffering from disease, வருத்தம். 2. Vexation, teasing, imminence, trouble, annoyance, உலைவு, lit. mean work. கடையாட்டப்பட, inf. To drudge, to be employed in mean work. 2. To linger in disease, suffer exceedingly, வ ருந்த. 3. To be vexed. harassed. &c.-as a nurse by troublesome children, உ லைய. கடையாணி, s. A linch-pin, அச் சாணி. 2. A peg or pin used to keep a tenon in a mortise, or for any similar purpose, பூட்டாணி. கடையாந்தரம்--கடையீறு, s. [vul.] The very last, the extremity, &c.--as கடைசி. கடையாயார், s. Persons of the lowest rank, இழிந்தோர். கடையால், s. Stern of a vessel, தோணியின்பிற்புறம். See கடைசால், usage. கடையிணைமுரண், s. A rhyme when the last two feet of a line are of opposite meanings, ஓர்தொடை. (p.) கடையிணைமோனை, s. A consonance of the first letters in the last two feet of each line in a verse. (p.) கடையீடு, s. Land of the poorest quality, கடைத்தரமானநிலம். கடையுணி, s. [prov.] A mean fellow who eats what he can beg or pick up-- a worthless being, இழிந்தோன். கடையுண்ண, inf. [prov.] To linger in disease, வருத்தப்பட. 2. To be stinted or weak in growth--as a child, நசுங்க. 3. To be neglected, abused, &c.-- as a book, a utensil, &c.; in this meaning it is a term of displeasure, இகழப்பட. கடையுவா, s. The full moon, பௌரணை. (p.) கடையெழுஞ்சனி, s. The twelfth asterism in which Saturn is considered malignant in his influence, உத்திரம். See சனி. கடைவழி, s. Final salvation, the last path. கடைவழிக்குதவும். It will avail for the salvation of the soul. காதற்றஊசியும்வாராதுகாணுங்கடைவழிக்கே. Be assured that even an eyeless needle will not accompany you in that sad hour. கடைவளர, inf. To be enlarged-said of the genitals of a cow, &c., before yeaning, ஈனுங்காலத்திற்குறிவிரிய. கடைவள்ளல், s. The last of the third class of liberal men--he who bestows charity from motives of ostentation, கேட்டபின்கொடுப்போன். கடைவாய், s. The corner or extremities of the mouth, வாயின்கடை. கடைவாய்நக்கி, s. A great miser, உலுத்தன், lit. he who licks the corners of his mouth. கடைவாய்ப்பல், s. The double teeth, the grinders, the back teeth. கடைவாய்வழிய, inf. To drivel at the corners of the mouth--as old people or persons asleep, வாய்நீரொழுக. கடைவிரிக்க, inf. To spread out goods for sale in a shop or market, கடைதிறக்க. கடைவீதி, s. A market-street. கடைவைக்க, inf. To place goods for sale in a shop or bazaar. 2. To open a shop on an auspicious day after the new-year, கடைதிறக்க. பலசரக்குக்கடை, s. A shop where commodities of various kinds are sold. மளிகைக்கடை, s. A wholesale ware-house. காசுக்கடை, s. An exchange. அடிக்கடை, s. The first shop in a market-street. மருந்துக்கடை, s. An apothecary's shop. கசாய்க்கடை, s. (Tel.) A butcher's shop. சாராயக்கடை, s. An arrack shop. கீரைக்கடை, s. A green-grocer's shop. சவுளிக்கடை, s. A cloth-merchant's shop. விரற்கடை, s. The breadth of a finger. மீன்கடை, s. Fish-market. 10)

kṭṭu (p. 88) s. A tie, a bandage, a fastening, a ligature, a knot, கட்டியகட்டு. 2. A boil, abscess, tumor, imposthume, கட்டி. 3. Fabrication, forgery, invention, counterfeiting, contrivance, கட்டுக்கதை. 4. Restraint, confinement, limitation, thraldom, ஆணை. 5. Plot, compact, conspiracy, contract, பந்துக்கட்டு. 6. A spell, enchantment, magical power or influence exerted on a person or thing, divination, தடைக்கட் டு. 7. A building, erection, structure, organization, frame of the animal system, யாக்கை. 8. Guard, sentry, watch, patrol, காவல். 9. A bundle, a packet, a pack, a bale, a faggot, a bunch, மூட்டை. 1. Divination, conjuration in the uttering of oracles--as giving information of lost property, foretelling events, giving directions, &c., by the aid of a demon, குறி. 11. Certainty, infallibility in statements, &c., உறுதி. 12. A dam, ridge, causeway, வரம்பு. 13. Positive injunctions, established rules, duties, obligations, &c.--as of caste, religion, connexions, &c., கட்டுப்பாடு. 14. (p.) Abundance, plenty, மிகுதி. 15. Fortification, protection, defence, அரண். 16. The side of a mountain, மலைப்பக்கம். எல்லாருமொருகட்டாயிருக்கிறார்கள். They have all plotted together. பெண்சாதிகாற்கட்டுப்பிள்ளைவாய்க்கட்டு. A wife shackles the feet, and a child stops the mouth; i. e. a married man with a family can neither go, nor eat as he pleases. அவன்என்கட்டுக்குள்ளேநிற்கிறஆளல்ல. He is not subject to my influence--he does not listen to my advice, &c. கட்டழகு, s. Great beauty, பேரழ கு. 2. Ornament, அலங்காரம். கட்டழல், s. A vehement fire. கட்டாடி, s. [prov.] A person temporarily possessed for the purpose of uttering oracles or கட்டு, a species of divination inferior to சன்னதம், குறிசொல்வோ ன். 2. A washerman in respect, considered as a diviner; many of this caste having been celebrated in this character, வண்ணான். 3. A chief of the washer tribe, வண்ணார்தலைவன். கட்டாண்மை, s. Bravery, superior heroism, intrepidity, பேராண்மை. கட்டிரதம்--கட்டுத்தேர், s. A car constructed for a particular occasion made anew every year. கட்டிளமை, s. Tender age, being very young. கட்டிளமையோன், s. A young lad. கட்டுக்கடக்க, inf. To exceed the limits, banks, &c.; violate established rules, positive injunctions, &c. கட்டுக்கடங்காதது, appel. n. That which is unrestrainable, unmanageable, ungovernable. கட்டுக்கட்ட, s. To tie up a pack, &c., மூட்டைகட்ட. 2. To fabricate, invent a fiction, a slander, பொய்க்கதைகட்ட. 3. To tie cloths to a boil in applying medicine, பருவுக்குமருந்துகட்ட. கட்டுக்கதை--கட்டுவிசேஷம், s. A fable, a fiction, mythological tales. கட்டுக்கரப்பான், s. Eruption on a child. கட்டுக்கலியாணம், s. [prov.] A wedding, marriage ceremony, &c., festival--from the bridegroom's tying the marriage symbol on the bride's neck. கட்டுக்கழுத்தி, s. A married woman, she who wears the தாலி, மங்கலமங் கை. கட்டுக்காரன், s. [prov.] (fem. கட் டுக்காரி.) A diviner, a conjurer, குறிசொல் வோன். கட்டுக்காவல், s. A very strict guard, close custody--applied to the protection of girls arrived at the age of puberty, &c., great care, great strictness, கட்டானகாவல். கட்டுங்காவலுமாயிருக்க, inf. To be in close confinement. கட்டுக்கிடை--கட்டுக்கிடையன், s. Cloth or other goods lying long unsold, நாட்பட்டசரக்கு. கட்டுக்குத்தகை, s. A contract or lease of land for many years together, a contract for a whole dhoney without reference to the number of trips, the weight of the cargo, &c. கட்டுக்கூட்டு, s. [prov.] A fabrication, a forgery, a fiction, a fable, கட் டுக்கதை. 2. An intertexture of letters, a cipher, மாற்றியெழுதப்பட்டது. கட்டுக்கேட்க, inf. To consult a diviner. கட்டுக்கொடி, s. A tether, a rope stretched along the ground to which cattle, goats, &c., are tied by the leg in a row at night, ஆடுமாடுகட்டுங்கயிறு. கட்டுக்கொதித்தல், v. noun. Throbbing, &c.--as a boil. கட்டுக்கோப்பு, s. A building, fabric. 2. An exaggeration. கட்டுச்சூலை, s. A disease, the node, குலைக்கட்டு. கட்டுச்சொல், s. A falsehood, an untruth. கட்டுச்சொல்ல, inf. To divine, conjure. கட்டுச்சோறு--கட்டுசோறு, s. Boiled rice, &c., tied up for a journey, ஆற் றுணா. கட்டுடைக்க, inf. [prov.] To be broken--as a blister, boil, &c. கட்டுடைத்தல்--கட்டுமுறித்தல், v. noun. Making a large breach--as a river in its banks, the sea in the shore --as in the breaking up at the universal deluge. கட்டுண்ணல், v. noun. Being bound, &c., கட்டப்படுதல். கட்டுண்ணி, s. One who has been frequently bound. கட்டுத்தளர, inf. To grow slack --as a tie; to be loose--as a bale, &c. கட்டுத்தறி, s. A post to which an elephant may be tied, யானைமுதலியன கட்டுங்கம்பம். கட்டுத்திரவியம், s. [prov.] Treasure bound up in one's cloth, &c., பொற்கிழி. கட்டுத்திரள, inf. [prop. கட்டிதிர ள.] To form or swell--as a tumor. கட்டுத்தையல், s. A kind of firm sewing. கட்டுத்தோணி--கட்டுப்படகு, s. A dhoney or vessel of which the seams are sewed together. கட்டுப்பட, inf. To yield to, to submit, be influenced by, be brought under the power of, be overcome by, கட் டுக்குள்ளடங்க. 2. To be bound by spells or otherwise restrained, மந்திரமுதலியவற் றாற்கட்டுப்பட. 3. To be constipated--as the system; to be obstructed--as waters, as humors in the system, blood, urine, menstruation, &c., தடைப்பட. ஒருமயிரினாலேகட்டுப்படுவான். He may be bound by a single hair; i. e. he will be easily persuaded or prevailed upon. கட்டுப்படுத்த, inf. To restrain, confine, subdue, subordinate, control, restrict, subject, கட்டுக்குளடக்க. கட்டுப்பண்ண, inf. To stop, prevent. கட்டுப்பாடு, s. Mutual obedience or harmony--as among relations, பந்துக் கட்டு. 2. Self-restraint, thraldom, கட்டுப் படுகை. 3. League, band, conspiracy, faction, confederacy, கட்சி. 4. Compact, social bond or union, relative, national, religious or other tie, bond, &c., இணக் கம். கட்டுப்பாடுபண்ண, inf. To bring under, or keep in order. கட்டுப்பானை, s. A float or raft constructed by joining a number of earthen pots together. கட்டுப்பிடித்துப்பார்க்க, inf. To ascertain the origin and cure of a disease by a magical exercise--a sort of divination. கட்டுப்பூட்டு, s. [prov.] Ornaments for the body, jewels, ஆபரணம். கட்டுப்பெட்டி, s. [vul.] A stiff basket braided with ratan, olas, &c., fastened by tying, for holding clothes, &c. கட்டுப்பேச்சு--கட்டுவார்த்தை--க ட்டுவிசேஷம், s. A fabricated story, fiction, வீண்கதை. கட்டுமட்டு, s. [prov.] Sparingness, carefulness, providentness, அளவாய்ச்செல விடுகை. 2. Unanimity, oneness of feeling, ஒத்ததன்மை. 3. Taciturnity, அடக்கம். கட்டுமட்டாய்ப்பேச, inf. To speak with ability. கட்டுமரம், s. A float or raft, a catamaran, மிதவை. கட்டுமாமரம், s. An engrafted large kind of mango tree, ஓர்வகைமாமரம்--also called ஒட்டுமாமரம். கட்டுமாம்பழம், s. A mango fruit which, when it matures, is protected with a case. எட்டியிலேகட்டுமரம்பழமுண்டாமோ. Will the bitter poisonous எட்டி tree produce mangos? கட்டுமுகனை, s. [prov.] Authority, custody, trust, அதிகாரம். 2. management, direction, administration, supervision, superintendence, மேல்விசாரணை. 3. Economy, frugality, husbandry, சிக்கனம். 4. Strictness, rigor, restraint, precision, limitation, restriction, check, confinement, constraint, கண்டிப்பு. 5. Exclusion, debarring, தடை. கட்டுரை, s. An avowal, a solemn declaration, undoubted truth, infallible expression, உறுதிச்சொல். 2. A pithy or sententious expression, a proverb, பழ மொழி. 3. Metaphorical language, magnifying or depreciating by figure of speech, புனைந்துரை. கட்டுரையன்றுபட்டாங்கே. This is not an exaggeration, but the plain truth. (பிரபுலிங்.) கட்டுவடம், s. A necklace, மணி மாலை. கட்டுவர்க்கம், s. Clothes, all sorts of wearing apparel, உடை. கட்டுவாக்கியம், s. Puns, quibbles, a conundrum. கட்டுவாங்கம், s. A club, &c., கட டங்கம். கட்டுவிட, inf. To be loosened, untied, கட்டவிழ. 2. To be broken, கட்ட ற. 3. To loosen--as the joints and muscles at death, உடற்பொருத்துவிட. 4. To be reduced, weakened--as the body, பலவீனப்பட. கட்டுவிட்டுப்பாய, inf. To burst out and flow--as water by making a breach in an embankment. கட்டுவேலை, s. A fabric, a structure, building. கட்டோசை, s. A tremendous noise, a loud report, பேரொலி. கட்டோடே, adv. [vul.] Wholly, entirely--used with words implying rejection, destruction, &c., or with negatives. கட்டோடேயழிந்துபோயிற்று. It is utterly ruined. என்னிடத்திலேகட்டோடேயில்லை. I have none at all. கட்டோடேதள்ள, inf. To reject utterly. நடுக்கட்டு, s. A girdle. 2. The middle building of a house. சாதிக்கட்டு, s. The customs, duties, obligations, &c., of caste. சமயக்கட்டு, s. Religious bonds, obligations. சரீரக்கட்டு, s. A compact body, firm constitution. சரீரக்கட்டானவன், s. One with a strong constitution. நீர்க்கட்டு, s. A stoppage of urine, strangury. மலக்கட்டு, s. Constipation, costiveness. மலக்கட்டுச்சன்னி, s. A fit of apoplexy causing constipation. முறைக்கட்டு, s. [prov.] Marrying a girl within the degrees of consanguinity. உட்கட்டு, s. A woman's necklace. பின்கட்டு, s. The back building of a house. 2. Tackling the arms together behind the back. முன்கட்டு, s. The foremost portion of a house containing two or more ranges one behind the other. 37)

kṭṭu (p. 88) கிறேன், கட்டினேன், வேன், கட்ட, v. a. To tie, bind, gird, confine, link, chain, hamper, trammel, shackle, pinion, fasten, brace, pack, put on clothes, to wear, பிணிக்க. 2. To build, construct, frame, erect, fix, arrange, வீடுமுதலியகட்ட. 3. To hug, embrace, தழுவ. 4. To marry, விவாகஞ் செய்ய. 5. To bind by spells, magic, &c., to conjure, தடைகட்ட. 6. To fabricate, contrive, invent, கதைகட்ட. 7. To harden, condense, consolidate mercury, vermilion, &c., by the admixture of certain ingredients, சரக்குக்கட்ட. 8. To subordinate, subdue, subject, அடக்க. 9. To suborn, to bribe, பரிதானத்தாற்கட்ட. 1. v. n. [with the impersonal terminations.] To harden, consolidate, form as concretions, to concrete, clot, congeal, இறுக. 11. To become bound or confined, constricted--as the throat; to overspread as clouds, to collect, மூட. 12. To form as a boil, tumor, &c., to imposthumate, to gather, கட்டிதிரள. அடிபட்டஇடத்திலேயிரத்தங்கட்டியிருக்கிறது.... The blood is clotted in the part which is bruised. இப்படியிட்டேற்றம்பேசினாலுனக்குத்தொண்டையி லேகட்டும். If you persist in thus traducing me, you will have a boil in your throat; i. e. you will be seriously distressed--a curse. கட்டாக்காலி, s. An ox or cow suffered to run wild, or not folded by night. கட்டாணி, s. a fastening for a female ear-ring, கடைப்பூட்டாணி. கட்டிக்காக்க, inf. To preserve, guard, to protect. கட்டிக்கொடுக்க, inf. To give a daughter in marriage. 2. To make, build, construct, &c., and give one. கட்டிக்கொள்ள, inf. To take in marriage. 2. To hug, to embrace. 3. To contract, to lay up, to accumulate as moral deeds, virtue or vice, for future retribution. 4. To secure as an object, to turn a thing or person to one's own account, to conciliate favor, to bring within one's own power or influence. 5. To suborn, to bribe. 6. To make up a difference, a quarrel, &c., to become reconciled, to settle amicably, to compromise. தேசத்தைக்கட்டிக்கொள்ள. To conquer a country. புண்ணியத்தைக்கட்டிக்கொள்ள. To do a good action. பாவத்தைக்கட்டிக்கொள்ள. To contract guilt, to commit a sin. மாங்காய்ப்புளிதொண்டையைக்கட்டிக்கொண்ட து. The acid of the mango has caused a constriction in my throat. என்னபலனைக்கட்டிக்கொண்டாய். What hast thou obtained? கட்டிப்பிடிக்க, inf. To throw the arms round a person, to hug, to embrace, to grasp, to seize. கட்டிப்புகுந்தவள், s. A widow that has married again. கட்டியடிக்க, inf. To tie and flog, whip, &c., கட்டுகரை, s. A mole, a pier to defend shipping in a harbor. கட்டுசரக்கு, s. Mercury, &c., consolidated. கட்டுத்தாலிகட்ட, inf. To marry a widow. 2. To take a woman to wife-this may be done, if the man has no child by his first wife, with her consent, who acknowledges its validity by tying the marriage symbol round the neck of the new bride. தன்னைக்கட்ட, inf. To protect one's self by the use of magical incantations. 2. To have sufficient for one's support. 3. To be economical, frugal, to live within one's income. கவிகட்ட, inf. To compose a verse. கட்டு, v. noun. Binding, bonds, linking, connecting, கட்டுகை. 2. Hardening, consolidating, &c. இலிங்கக்கட்டு, s. Consolidated vermilion. தாளக்கட்டு--அரிதாரக்கட்டு, s. Consolidated orpiment. இரசக்கட்டு, s. Consolidated mercury. பாஷாணக்கட்டு, s. White arsenic. நவச்சாரக்கட்டு, s. Consolidated sal ammoniac. 38)

kẕl (p. 98) --கழலு, கிறது, கழன்றது, கழ லும், கழல, v. n. To become loose--as a fastening, a nail, a shoe, a handle, a lock, a leaf, hair, knot, a part of any mechanism; to be unhinged, to slip off, slough off-as a snake's skin; to become extricated, disentangled, நெகிழ்ந்துபோக. 2. To be put out of joint, be dislocated, பொருத்துவிலது (c.) எண்ணெய்மயிரைவிட்டுக்கழன்றது. The oil has come off the hair. தலைச்சாத்துக்கழன்றது. The head-dress is untied. நின்றவன்மெல்லக்கழன்றுவிட்டான். The person who stood here has slipped away. கழலக்குத்த, inf. [prov.] To let a thing lie in order that it may pass over and be done better another time, &c. கழலப்போட, inf. [prov.] To let a thing lie in order that it may pass over and be done better another time, &c. கழலவிட, inf. To connive at, to let a thing pass or escape without notice through leniency, partiality, &c. நஞ்சுகழலல், v. noun. Exuding as the poison of a snake from its fangs. ஊத்தைக்கழலல், v. noun. Coming off-as dirt from a cloth, a vessel, &c. கழல்வு--கழலுதல்--கழறல், v. noun Getting loose, கழல்கை. கழற்சி, v. noun. Getting loose, extrication, கழல்வு. 61)

kutai (p. 120) s. A bow, a loop, a running knot, a button or clasp for bracelets, &c., பணிப்பூட்டு. 2. The notch at the end of a bow to secure the loop of a bow-string, விற்குதை. 3. The bottom of an arrow, அம்பின்குதை. குதையாணி, s. [in jewelry.] A fastening pin or bolt. குதைமணி, s. A kind of button. குதைமுடிச்சு, s. The button for a running knot noose. குதைபோட--குதைமாட்ட--குதையிட, inf. To button, to fasten with a button. குதையவிழ்க்க, inf. To loose the button.

koṭuti (p. 146) s. [prov.] A peg for fastening a tenon in a mortise, &c., மரவாணி. 10)

cikaitāṭu (p. 181) --சிகைதாடுகுச்சு, s. (Tel.) A string for fastening the hair, தலைமயிர்கட்டுங்கயிறு. 2. A child's head ornament, பிள்ளைத்தலையணியிலொன்று. 43)

cimiẕ (p. 185) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To tie, to fasten, to bind, கட்ட. 2. To entrap, entangle, catch--as a bird, பிடிக்க. (குற. p. 97.) சிமிழ்ப்பு, v. noun. Binding, tying, fastening, கட்டுகை. 2. A tie, a bandage, கட்டு. 10) *

cuvāy (p. 198) s. (for.) [in seamanship.] The forestay, lowstay, கப்பலினோர்கயிறு. சுவாய்ப்பற்றி, s. Cross beams in the bow of a dhoney for fastening the forestay. 16) *

ceṟi (p. 206) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To secure, put in safe custody, keep safely, deposit securely, காக்க. 2. To fasten, close, நெருக்க. 3. To immerse one's self, plunge into water, &c., மூழ்கச்செய்ய. 4. To press, bruise, crush, நெரிக்க. 5. To destroy, அழிக்க. 6. To kill, கொல்ல. (p.) செறிப்பு, v. noun. Securing, fastening, செறித்தல். 17)

cēr (p. 208) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To join, combine, unite, associate, இசைக்க. 2. To mix, admix, incorporate, amalgamate, கலக்க. 3. To collect, gather, muster, assemble, கூட்ட. 4. To aggregate, add sum, to sum, கணக்குக்கூட்ட. 5. To bring over to one's interest or party; to enlist, proselyte, ஓர்பட்சத்திற்சேர்க்க. 6. To receive or admit to one's company, party, &c., receive into friendship or service, to bring under protection or shelter, சபையிற் சேர்க்க. 7. To put together, pile up, join the parts of a whole; to string, form or arrange in a row; make or put together a book, an ola or a paper; to pair, ஏடுமுதலிய னசேர்க்க. 8. To append, to attach, annex; to piece, தொடுக்க. 9. To encroach upon, over-reach, பிறனுடையதைச்சேர்க்க. 1. To register, enter, enrol, record, அட்ட வணையிற்சேர்க்க. 11. To cause to succeed or prosper; to accomplish, to bring about an event prosperous or adverse, &c., பொருத்த. 12. To interpolate, insert, இடையிற்சேர்க்க. 13. To conduct in safety to a destined place, ஓரிடத்திற்சேர்க்க. 14. To collect money, toddy, &c., ஈட்ட. 15. To tie or fasten with a rope, chain, &c.; to secure by fastening, கட்ட. 16. To put on a dress, armor, ornaments, &c., தரிப்பிக்க. 17. To make, build, construct, கோக்க. 18. To adulterate, பொடிசேர்க்க. (c.) குமுக்குசேர்க்க--கும்மக்குசேர்க்க, inf. To obtain persons for help. தனஞ்சேர்க்க, inf. To amass wealth. சேர்த்துக்கட்ட, inf. To tie or bind a person, or beast-as to a tree, &c. 2. To tie the hands, feet, &c., together. 3. To encroach, over-reach, எல்லைகூட்டிக்கட்ட. சேர்த்துக்்குழைக்க, inf. To mix--as rice and curry or other compounds, to mix and temper mortar, &c. சேர்த்துக்கொடுக்க, inf. To get, collect for another (men, money, &c.) 2. To mix medicine with a vehicle, and administer it. 3. To mix two or more medicines, and administer it. 3. To mix two or more medicines, and administer them, பலவுங் கலந்துகொடுக்க. சேர்த்துக்கொள்ள, inf. To admit into society; take into service, receive to friendship; to receive a wife after a separation; to reinstate. 2. To allow, in account, to credit. 3. To encroach upon. சேர்த்துப்பிடிக்க, inf. To conciliate friendship, to gain over, to win to one's interest. 2. To get a paramour. 3. (in burlesque.) To take rice by the handful, in eating. 4. To encroach on land; to appropriate trees, cattle, &c. சேர்த்துமுடிக்க, inf. To accomplish, to bring a person and event together, as the deity. சேர்த்துவிட, inf. To join--as a woman to a man, a servant to a master, to bring into one's favor, employment, protection, &c. 2. To reconcile, pacify, unite or reunite, சிநேகப்படுத்த. சேர்த்துவைக்க, inf. To lay up a hoard, amass, accumulate. 2. To pacify, to make friends. See கூட்டிவைக்க. சேர்க்கை, v. noun. Joining, uniting. associating, adding, addition, கூட்டுகை. 2. Combination, union, close friendship, alliance, confederacy, ஐக்கம். (c.) சேர்க்கைக்குத்தக்கபழக்கம். Habits according to one's company. சேர்க்கைவாசனை, s. See செயற்கைவா சனை. (c.) சேர்த்தி--சேர்த்திக்கை, v. noun. Intimacy, close attachment, ஐக்கம். 2. Connection, coalition, கூட்டு. 3. Fellowship, உடந்தை. 4. A pair--as of cattle, a yoke, பிணையல். 5. Adaptation, fitness, இசைவு. 6. Cohabitation, illicit intercourse, புணர் ச்சி. 7. Access, accession, சேர்வு. (c.) சேர்ப்பு, v. noun. Mixing, compounding. கலப்பு. 2. Connection, union--as சேர் வு. 3. (R.) A supplement, or an appendix, அனுபந்தம். 43)

tḷai (p. 229) s. A tie, fastening, bandage, கட்டு. 2. Fetter, shackles for the legs, கால்விலங்கு. (c.) 3. Enclosure of an unblown flower, மல ர்க்கட்டு. 4. Imprisonment, immuring, சிறை. 5. The காற்கொலுசு, ankle-rings. 6. A foot trinket, காற்சிலம்பு. 7. Men's locks of hair, ஆண்மயிர். 8. [prov.] A partition, division, in rice fields. வயலின்பிரிவு. (c.) 9. A tie, a bond, (met.) a bond of union, பந்துகட்டு. 1. [prov.] The office of an உடையார். 11. The metrical connection of the last syllable of any foot with the first of the succeeding, one of the six செய்யுளுறுப்பு, வரு ஞ்சீரின் முதலசை யொன்றியுமொன்றாமலுங்கூடிநிற்பது. --Note. The poetic தளை are of seven kinds embracing four classes. I. ஆசிரி யத்தளை. connexion of ஆசிரியம் verse of two species. 1. நேரொன்றாசிரீயத்தளை, combination of simple syllables in the ஆசிரியம் connexion, or of one simple ஆசிரியம் foot, with another. 2. நிரையொன்றாசிரியத்தளை, combination of compound syllables, or the connexion of one compound ஆசிரியம் foot, with another. II. வெண்டளை, connexion of வெண் பா verse, also of two species. 1. வெண்சீர் வெண்டளை, combination of genuine வெண்சீர் foot, or of one வெண்சீர் foot with another foot, biginning with a simple syllable 2. இயற்சீர்வெண்டளை, combination of simple, or ஆசிரியம் feet, or connexion of an ஆசிரியம் foot ending with a compound syllable with another foot beginning with a simple syllable, or vice versa. III. கலித்தளை, connexion of the கலிப்பா verse, being single, viz.; that of வெண்சீர் foot ending with a syllable with another foot beginning with a compound syllable. IV. வஞ்சித்தளை, connexion of வஞ்சி verse of two species. 1. ஒன்றியவஞ்சித்தளை, combination of compound syllables, or of one வஞ்சி foot with another foot beginning with a compound syllable. 2. ஒன்றாதவஞ்சித்தளை, combination of a compound with a simple syllable, or of one வஞ்சி foot with another beginning with a simple syllable. For syllables and feet and their different species, see அசை and சீர். வளைபட்டகைமாதொடு மக்களெனுந் தளைபட்டழியத் தகுமோதகுமோ. Should I perish by being bound with my bracelet-adorned wife and children. தளைகழற்றிவிட, inf. To unloose or take off fetters. தளைத்தட்ட, inf. To fail or be defective, as a connection in verse, தளைதவற. தளைநார், s. [prov.] A foot brace for a tree-climber. தளைபட--தளைப்பட, inf. To be imprisoned, to be taken captive, சிறைப்பட. 2. To be bound, confined, restrained, கட்டுப்பட. தளைப்பூட்ட--தளைபோட, inf. To fetter, to shackle. தளைப்பொருத்தம், s. Harmonious combination of the தளை, in verse, தளையினிணக்கம். தளையவிழ, inf. To blossom as a flower, பூமலர. 2. To be unbound, to be unrestrained, கட்டவிழ. தளைவைக்க, inf. [prov.] To invest one with the office of உடையார். தளைவார், s. A thong of leather to hamper the feet of an animal when grazing. 2. As தளைநார். 53)

tāngku (p. 232) கிறேன், தாங்கினேன், வேன், தாங்க, v. n. To bear up, to support, தாபரிக்க. 2. To endure, to sustain, சகிக்க. 3. To press heavily, அழுத்த. 4. To ward off, to avert, விலக்க. 5. To carry, சுமக்க. 6. To maintain, sustain by food, ஆதரிக்க. 7. To protect, to guard, காக்க. 8. To pole a boat, தோணி தள்ள. 9. To treat tenderly. with great kindness as a child or a friend, பராமரிக்க. 1. To solicit cringingly, கெஞ்ச. 11. To press against to strike, to graze a boil so as to cause pain, ஊன்ற. 12. To maintain, to have--as a disposition, சாதிக்க. 13. To tolerate. suffer permit, இடங்கொடுக்க. 14. To wear, to be invested with, தரிக்க. 15. To assist one in rising, in raising or carrying a burden, or climbing a tree, தூக்க. 16. To bear with a light hand, as when beating, ploughing, &c., கைதாங்க. 17. To halt in speaking or walking, நிறுத்த. (c.) இந்தப்போசனம்சீவனத்துக்குத்தாங்காது. This food will not support life. காற்றுக்குத்தாங்காது. It will not bear the wind. என்னாலேஅவ்வளவுகொடுக்கத்தாங்காது. I cannot afford to give so much. அவன்அடிதாங்குவான். He can endure blows. அவனுக்குச்சாப்பாடுகொடுத்துத்தாங்காது. No one can afford to feed him. காலைத்தாங்கித்தாங்கிவைக்கிறது. The animal limps in walking. அவனையேதாங்கிக்கொண்டுதிரிகிறான். He pleases him, to gain his own purpose. அவன்கையைத்தாங்கு. Ward off his hand, his blow, &c. மறுமொழிச்சொல்லித்தாங்காது. There is no end of answering such questions. [prov.] சரீரந்தாங்காது. The constitution will not hear it. தாங்கித்தாங்கிப்பேசுகிறான். He speaks haltingly. மாடுகால்தாங்கித்தாங்கிவைக்கிறது. The bullock hobbles (by pain in the hoof). தாங்கத்தாங்கத்தலையிலேற. To become the more arrogant, the more kindness is shown. 2. To be supercilious on account of humble applications. மலையைமலைதாங்கவேண்டும்மண்ணாங்கட்டிதாங்கு மா. One moutain supports another, can a clod of earth do it? விஞ்சையிற்றாங்கினன் சடையன் வெண்ணெய்யிற் தஞ்சமென்றோர்களைத்தாங்குந்தன்மைபோல். (Nalan) upheld, by charms (the mountain), as Sadaiyan of Truvennainallur supported those who came to him for refuge. (இராமா.) தாங்கமாட்டான். One unable to endure. தாங்குகோல், s. [prov.] A boat-men's pole, தோணிதாங்குகோல். தாங்கிக்கொண்டிருக்க, inf. To bear in mind, to brook. 2. To sustain sickness, adversity, &c. தாங்கிக்கொண்டுபோக, inf. To carry in the arms. 2. To receive and treat very civilly or politely. 3. To escort or conduct, as a lady by the arm. 4. To solicit very urgently. தாங்கிக்கொள்ள, inf. To bear. 2. To ward off, to screen, &c. 3. To maintain, to support. 4. To endure, சகிக்க. தாங்கித்தடுக்கிட, inf. To treat very tenderly; (lit.) to bear one up and spread a mat for him. (c.) தாங்கிவெட்ட, inf. To cut or hew lightly. கைதாங்கியடிக்க, inf. To beat or strike lightly. கைதாங்கியுழ, inf. To plough lightly. தாங்கல், v. noun. Bearing, supporting. சுமத்தல். 2. A grievance, விசனப்படுகை. 3. Displeasure, regret, umbrage, மனக் குறை. (c.) அவர்உன்மேலே மெத்தவுந்தாங்கலாயிருக்கிறார். He is much grieved with you. மனத்தாங்கல், v. noun. Want of cordiality. தாங்கல்வருத்துவிக்க, inf. To offend one. தாங்கி, appel. n. A support, prop, defence, ஆதாரம், as கைதாங்கி, சுமைதாங்கி, தீத் தாங்கி, மண்டாங்கி, which see. 2. A ferrule, பூண். 3. A golden ferrule put on the end of an elephant's tusk, கிம்புரி. 4. A fastening for an ornament, பணிப்பூட்டு. குடிதாங்கி. One who supports his family or others. தாங்கு, v. noun. [prov.] Bearing, supporting, as தாங்கல். 2. A support, as தாங்கி. 3. A staff of pike, ஈட்டிக்காம்பு. 16) *