akuṇam (p. 3) s. [priv. அ et குணம்.] Defect, a fault, குற்றம். 2. Absence of good qualities, badness, குணவீனம். 3. Being void of attributes, இலட்சணமின்மை. Wils. p. 5. AGUNA. அகுணி, s. An ill-natured, mischievous man. 2. One who is maimed or lame. (p.) 19)

ati (p. 10) . A particle used as a prefix to words from Sanscrit to increase their meaning, மிகுதிப்பொருளைக்காட்டுமடைசொல். Wils. p. 15. ATI. அதிகதை, s. A speech or expression which has no sense, a nonsensical speech, வெற்றுரை. அதிகாசம், s. Violent or loud laughter, horse laugh, பெருநகை. Wils. p. 18. ATIHASA. அதிகாலம்--அதிகாலை, s. The early part of the morning. அதிசங்கலிதம், s. The summation of a series in geometrical progression whose first term is one, and ratio two. அதிசாக்கிரதை, s. Great circumspection. அதிசீக்கிரம், s. Great peed, மிகு வேகம். அதிசூக்குமம்--அதிசூட்சுமம், s. The state of being very minute, subtile, மிகுநுண்மை.- See சூக்குமம். அதிதீவரம், s. Great haste. அதிநுட்பம், s. Criticalness, discrimination, niceness, subtileness. அதிபயம், s. Great fear. அதிபாதகம், s. Heinousness, sin, the worst of the great sins. Wils. p. 17. ATIPATAKA. அதிபாரகம், s. A mule, கோவேறு கழுதை. Wils. p. 17. ATIB'HARAGA. அதிபாரம், s. A very heavy or great weight. Wils. p. 17. ATIB'HARA. அதிமதுரம், s. Licorice, (the plant or root) ஓர்சரக்கு, Glycyrrhiza glabra, L. 2. Excessive sweetness, மிகுவினிமை. அதிமூர்க்கம், s. Rage, violent anger, vehement fury. அதிமூர்க்கன், s. A rageful, violent man. அதிமோகம், s. Lasciviousness, amorousness. அதியுஷ்ணம், s. Excessive heat. அதிரசம், s. A species of sweet cake, ஓர்பண்ணிகாரம். 2. A kind of drink, மதுபானம். அதிரோகம், s. Complicated disease, மிகுபிணி. 2. Consumption, கசம். Wils. p. 17. ATIROGA. அதிவிநயம், s. Excessive obeisance, affected humility, fawning, hypocritical flattery, மாரீசாசாரம். அதிவியாப்தி, s. Redundancy of matter, as one of the three faults of composition, மிகைபடக்கூறல். See தோஷம். Wils. p. 17. ATIVYAPTI. அதிவிருஷ்டி, s. Heavy rain, கன மழை. Wils. p. 17. ATIVRISHTI. அதிவெள்ளைச்சிந்தூரம், s. The sublimate of mercury, சவ்வீரம். அதிவேகம், s. Great velocity, மிகுகதி. 43) *

aparātam (p. 16) s. Offence, transgression, fault, guilt, insult, affront, குற்றம். Wils. p. 44. APARAD'HA. 2. Amercement, penalty, mulct, தெண்டம்; [ex அப, et ராத, to accomplish.] (சத். 38.) என்னபராதத்தைப்பொறுத்திரட்சிப்பாய். Pardon my fault and save me. அபராதஞ்செய்ய, inf. To transgress, offend. See செய், v. அபராதி, s. A faulty or guilty person, an offender, குற்றவாளி. (பஞ். 13.) 15) *

aṟu (p. 33) கிறது, ந்தது, ம், அற, v. n. To be parted, detached, separated; to break as a rope, அறுபட. 2. To cease, become extinct, perish, end, vanish, அழிய. 3. To be decided, ended, தீர. (c.) அற, inf. [used adverbially.] With a verb it expresses; 1. Wholly, entirely, quite, முழுதும். 2. Intensely, excessively, மிகவும். 3. Negation, being without, as குற்றமற, without fault. அறச்செட்டுமுழுநஷ்டம். Selling things too dearly will cause entire loss; i. e. avarice causes loss. அறப்படித்தான். He has learnt all perfectly. எழுத்தறவாசி. Read with distinct articulation. அறக்கட்ட, inf. To tie tightly, இறுகக்கட்ட. 2. To monopolize, ஒருமிக்கக் கொள்ள. அறக்காய, inf. To be over-dried, over-boiled, over-heated. அறக்கூட்ட, inf. To sweep clean or thoroughly. அறக்கூர்மை, s. Excessive sharpness as of a writing style. அறச்சிவப்பு, s. Deep red, extremely red. அறச்சிறியது, appel. n. The smallest. அறப்பாடல், v. noun. [commonly, அறம்பாடல்.] Composing poetry containing imprecations or spells.--Note. Verses of this kind are supposed sometimes to be made without design, and thus to injure the maker and others. அறப்பார்க்க, inf. To examine thoroughly, sift. 2. To take measures to defeat, ruin or injure one by defamation. அறமிகுந்தால், v. part. At most, at the utmost, by any means, with the greatest effort. அறமிகுந்துவந்தாலும்வரட்டும். If it must come (if no effort will avert it) let it come. அறவிளக்க, inf. To polish thoroughly. அறவூத--அறவைக்க, inf. To refine metals by fire, புடமிட. அறாவிலை, s. An exorbitant price. அறுகுறை, s. A headless body, கவந்தம். அறுந்தருணம், s. Emergency, exigency. அறுந்தொகை, s. A sum, number, &c. in dividing, in which there is no remainder. அறுவாய், s. The parting made in sawing a piece of timber. 2. The opening of a cut or wound. 3. A junction, a conjunction of two periods of time, extremity, end. 4. Deficiency, what is wanted to complete a whole; [ex அறு, parted, et வாய், opening.] அறுவாய்நிறைந்தவயிர்மதி. The bright moon whose waning is restored. அற்றறுதி, s. A complete end, entire ruin. அற்றறுதிபற்றறுதியாய்விட்டது. All communion is withdrawn. அற்றான், s. A poor man, தரித் திரன், 2. A sage, முனிவன். அற்றுப்போக, inf. To be lost, to cease to be. தடையற, inf. [used adverbially.] Without impediment. அறவு, v. noun. Cessation, ceasing, extinction. 2. Parting, separation, breach. அறவுளி, s. Incantations performed over a sick person in order to restore him. 2. Cessation, end, முடிவு. அறுதல், v. noun. Finishing, liquidating a debt. 2. s. A broken thread, string, rope, bandage, &c. அறுந்திருப்பது. 3. A mean, despicable or faulty person, உதவாதவன் அந்த அறுதலையிங்கேவரவிடலாகாது, You must not allow that vagabond to be here. தாம்புமறுதல் தோண்டியும்பொத்தல். A broken rope and a leaky water-pot. அறுதலி, s. A widow, கைம்பெ ண்; [ex அறுதல், being plucked off (the marriage jewel), et இ, fem. termination; or அறு, torn off, et தலி, contracted from தாலி, the badge of marriage.] அறுதலிமகனுக்கங்கமெல்லாஞ்சேஷ்டை. The son of a widow is mischievous throughout his whole frame. அறுதி, v. noun. End, close, termination, முடிவு. 2. Decision, decisiveness, determination--as a decisive sale, entire renunciation of a title to landed property, தீர்ப்பு. 3. s. The purchaser's possession or title to property purchased, விற்கிரயச்சீட்டு. 4. Absence, non-existence, இல்லாமை. 5. Death, சாவு. அறுதியாய்ப்போயிற்று. It is settled, completed, ended. அறுதியிட்டுச்சொன்னான். He spoke decisively. நமக்குக்கிடைத்தது நமக்கறுதி. Thus much is realized and we shall not have to part with it. அந்தப்பழக்கத்தையறுதியாய்விட்டுவிட்டேன். I have relinquished that custom entirely. அறுதிக்கரை, s. The proper and just division or distribution of land. அறுதிச்சாதனம்--அறுதியுறுதி, s. A deed of transfer, அறுதிச்சீட்டு. அறுதிச்சொல், s. A decisive word or sentence. அறுதிப்பங்கு, s. What is given in full of all demands, a final allotment. அறுதிப்பாடு, s. Being accomplished, finished, decided. அறுதியிட, inf. To determine, to point a day, &c. 55)

aṟṟm (p. 33) s. Leisure, opportunity, சமயம். 2. Distraction, stupor, சோர்வு. 3. Secrecy, a secret, மறைவு. 4. Ruin, அழிவு. 5. Leanness, மெலிவு. 6. Truth, உண்மை. 7. Fear, அச்சம்; [ex அறு.] (p.) அற்றத்துக்குற்றதாய். According to one's present means. அற்றமறைத்தலோ புல்லறிவுதம்வயிற் குற்றமறையா வழி. It is vain to cover our nakedness, (small faults) while our crimes are exposed to view; i. e. not relinquished. 73)

alr (p. 28) s. a blown flower, மலர்ந்தபூ. 2. Water, நீர். 3. Public exposure or report of faults or of secret affairs, as of love intrigues, பலரறிந்துபழிதூற்றுகை. 4. Illreport, ill-rumor, பழிச்சொல். 5. (fig.) A garland, பூமாலை. (p.) அலர்மகள், s. Lukshmi, இலக்குமி. 13)

aẕuttm (p. 33) s. Compactness, tightness, firmness, closeness of texture, இறுக் கம். 2. Hardness, கடினம். 3. Tenacity, close-fistedness, பிடிமானம். 4. Impression, imprinting, பதிப்பு. 5. Reservedness of mind, closeness, அடக்கம். 6. Obstinacy, pertinacity, energy, உறுதி. 7. Hard study, close application of mind, மிகுந்தகவனம். 8. (fig.) Avarice, உலோபம். (c.) திரவியத்திலழுத்தமானவன் செத்தாலுங் கொடான். A miser would rather lose his life than give any thing from his fortune. அழுத்தக்காரன், s. An obstinate man. 2. A hard-hearted, an inexorable man. 3. A reserved man. 4. A courageous man. அழுத்தமாகப்பார்க்க, inf. To be strict, exact to the utmost in dealing, 2. To be precise, particular, to make much of a little fault, to be rigid. 3. To criticise. 5)

aviyātti (p. 31) s. [corruption of அபி வியாத்தி.] Too great conciseness, one of the three faults in composition. See தோஷம், and அபிவியாத்தி. 3) *

iṉṟi (p. 57) . Gerund of the symbolic verb இல், ஓர்குறிப்புவினையெச்சம். ஒப்பின்றியநெஞ்சமே. O! matchless mind. தாமதமின்றி. Without delay, expeditiously. தவறின்றிநடக்கிறதரிது. It is difficult to maintain a faultless conduct. இன்றியமையாமை, neg. v. noun. Indispensableness, absoluteness, necessity, a sine-qua-non, இல்லாமல்முடியாமை. 58)

iẕu (p. 55) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To draw, pull, haul, drag, tug, drag to justice, to drag along the ground, ஈர்க்க. 2. To attract--as a magnet, ஊசி முதலியவீர்க்க. 3. To attract--as a snare, to entice, allure, inveigle, seduce, draw over to one's interests, வசமாக்க. 4. To strain, stretch, lengthen or attenuate by pulling, to draw out, நெடுகச்செய்ய. 5. To drag one into an affair, to cite, force one to court, &c., to drag one's name, &c. in support of an argument or practice, வலிகக. 6. To upbraid, drag out one's faults to view, to cast reproaches, insults, &c., புறத்திலிழு க்க. 7. To draw into, swallow up, engulph --as a stream, a whirl-pool, a whirl-wind, சுழித்துவாங்க. 7. To absorb--as a sponge, to absorb humors from the body, to draw-as a medicine or plaster, உறிஞ்ச. 8. To draw out the voice, lengthen the sound properly in singing, to draw in speaking, reading, &c., நீட்டிப்பேச. 9. To strain muscularly, distort the features or limbs in spasms, &c., to have the cramp, to be convulsed; in this sense, it is often used impersonally, வலியிழுக்க. 1. v. n. To linger, to be protracted, தாமதிக்க. இழுத்துப்பாடு. Sing, dwelling on the notes. தாய்வருமளவும்பேச்சிழுத்தாள். She protracted, continued the conversation, till her mother came. அந்தவழக்குவெகுபணமிழுத்துப்போட்டது. That law-suit has swallowed up a great deal of money. காரியமிழுத்துக்கொண்டுவருகின்றது. The affair is protracted, the business is delayed, being involved in various intricacies. இப்படியிழுத்துக்கொண்டுநின்றாலொன்றுந்தீராது. If you protract the matter so carelessly, you cannot expect a happy result. வழக்கிலேயிழுத்துவிட்டார்கள். They have dragged the matter into court. ஊர்க்காரியங்களையிழுக்க To make a long story, unnecessarily talking of other people's affairs. உன்காரியத்திலென்னையிழாதே. Do not draw me into your affairs, as a witness, party, &c. காரியத்திலிழுத்துக்கொண்டுநிற்கிறார்கள். They pull against or away from each other-as two parties, &c., they dissent, are unsettled (fig.), from the idea of two beasts tied together. இழுத்துக்கொண்டுவர, inf. To put off from day to day. என்கடனைத்தீர்க்காமலிழுத்துக்கொண்டுவருகிறான். He delays to pay the debt he owes me. இழுத்துப்பேச, inf. To speak drawlingly. இழுத்துவலிக்க, inf. To draw in a rope, or cord--as attached to a net, paper-kite, &c. இழுத்துவிட, inf. To put off, to protract, to delay, continue putting off and never fulfilling. 2. To bring into court, indict, prosecute, expose to the public. மடியைப்பற்றியிழுக்க, inf. To seize one's lap and pull him. காலிழுத்துநடக்க, inf. To trail the leg in walking--as a lame man. இழுபறி, s. A scuffle, a struggle, strife, squabble, வாது. இழுப்பு, v. noun. Drawing, pulling, draught, a pull, a tug, a twitch, இழுக் கை. 2. Attracting, attraction, allurement, inviting, engaging. 3. Distortion of the limbs or features by convulsions, cramp, &c. 4. Absorption. 5. Draught or force of a current, wind, &c. 6. Procrastination, tardiness, protraction, suspense, uncertainty. The meanings of the verb generally are applicable also to the verbal noun. அதிலே முன்னிழுப்புப்பின்னிழுப்பில்லை. In that matter, there can be no dispute one way or the other. இழுப்பறை, s. A box in a case, a drawer. இழுப்பாட்டம், s. Tardiness, protraction, procrastination. இழுப்பாட்டியம், s. [prov.] Procrastination, protraction, tardiness, delay--used instead of இழுப்பாட்டம். இழுப்பாணி, s. [prov.] A delayer, postponer, lingerer. 2. A moveable peg that fastens the yoke to the beam of the plough. இழுப்புண்ண, inf. To be drawn unwillingly--as some persons when they are compelled to attend court; to be forced or dragged into an affair. 2. To be allured, seduced, decoyed; to be diverted from the business in hand, be tempted, be led away by lust, be ensnared, சிக்கிக்கொள்ள. இழுப்புப்பறிப்புப்பட, inf. [vul.] To scuffle, struggle, contend. 2. To pull one another--as persons intoxicated, or in play. இழுவல், v. noun. [prov.] The act of drawing. 2. Putting off, lingering, delaying, postponing. 3. One who neglects his own affairs and busies himself with those of others. அவனொரு இழுவல். He is a busy-body, drawn into every one's business. இழுவை, v. noun. A being drawn, draught, இழுப்பு. 2. Any thing drawn-as a draught of thorns, timbers, fishes, &c., இழுக்கப்பட்டவை. 3. A long rope for draught, இழுக்கும்வடம். 4. The mark or point made on the ground by a thing drawn, சுவடு. இழுவைகண்டாலடிப்பார்க்கிறதேன்? When the track in which the thing was dragged is plain, why look for footsteps? 37)

iẕukku (p. 55) s. A fault, defect, deficiency, blemish, ஈனம். 2. Slackness, தளர்தல். 3. A failure, deviation, obliquity, defection, blunder, mistake, folly, தவறு. 4. (p.) Forgetfulness, மறதி 5. Baseness, meanness, degradation, தாழ்வு. 6. Disgrace, reproach, taunt, நிந்தை. 7. Falsehood, பொய். இழுக்குடையபாட்டிற்கிசைநன்று. A good metre will set off an indifferent poem. தன்குலத்துக்கிழுக்குவைத்தான். He has brought disgrace on his family or caste. இழுக்கற, inf. [used adverbially.] Free from imputation. இழுக்குச்சொல், s. Reproach, taunt. 2. Faulty expression, incorrect phraseology. இழுக்குடையான், s. A worthless or mean person. 39)

uḷvu (p. 67) s. Realities, internal or secret affairs, உட்காரியம். 2. Secrets, or internal affairs, seen or ascertained by a spy to be revealed to others, இரகசியசமாசாரம். 3. Spying, prying, espionage, வேவு. 4. A spy, ஒற்றன்; [ex உள், inside.] உளவில்லாமற்களவில்லை. No robbery takes place without a spy. உளவடைக்குதல், v. noun. Defending one by excusing his faults. உளவறிய, inf. To learn the secrets of a person, family, state, &c., for some sinister object. உளவன்--உளவாளி--உளவாள்-உளவுகாரன், s. A spy, a scout. உளவனில்லாமலூரழியாது. Without a spy the country cannot be destroyed. உளவுகண்டவன், s. One who is acquainted with the secrets of another. உளவனாக்க, inf. To engage one in order to fish out the secrets of another. உளவுசொல்ல, inf. To discover or expose secrets, உள்ளானவைகளையறிந்துசொ ல்ல. உளவுபார்க்க, inf. To spy, pry into, or expose another's affairs for a bad purpose, வேவுபார்க்க. 37)

ūṉāym (p. 72) s. [prop. நூனாயம்.] A fault, a trick. 11)

ūṉṟu (p. 72) கிறேன், ஊன்றினேன், வே ன், ஊன்ற, v. a. To plant, set, fix, place firmly, rest upon with pressure--as a pole in propelling, fixing a boat, a musket, a lever, &c., நிறுத்த. 2. To lay down premises in an argument, நியாயத்திற்குமூலத்தைஸ்தாபிக்க. 3. To grasp, hold, strike root as trees, gain a firm footing, become established in a place, இறுகப்பிடிக்க. 4. v. n. To lean upon, recline, or depend on a staff, a person, &c., சார. 5. To be steadfast, firm, intent upon, உறுதியாய்நிற்க. ஊன்றக்கொடுத்ததடியென்னுச்சியையுடைக்கிறது. The staff which I gave him to lean upon, breaks my head; i. e. the good I have done him has turned out evil. கையூன்றிக்கரணம்போடவேண்டும். To tumble, the hands must be fixed on the ground; i. e. nothing can be done without money, means, &c. மழையூன்றிப்பேய்கிறது. It rains hard or incessantly. மேகங்காலூன்றிமழைபெய்தது. The clouds resting on the horizon poured down torrents. நிலத்திற்சிக்கெனவூன்றியவேர். Roots stuck firmly in the ground. ஒத்தகடப்பாட்டிற்றாளுன்றியெய்து. Exerting themselves in their proper calling. ஊன்றக்கட்ட, inf. To edify, ratify. ஊன்றிக்கேட்க, inf. To interrogate with much emphasis, press for an answer, உறுதியாய்வினாவ. 2. To hear attentively, கருத்தாய்ச்செவிகொடுக்க. ஊன்றிக்கொள்ள inf. To gain a firm footing in a place, office, &c.; to establish one's self, நிலைபெற. 2. To lean or depend upon, சார்ந்திருக்க. ஊன்றிச்சொல்ல, inf. To speak, or pronounce with distinct articulation, உறுதியாய்ச்சொல்ல. ஊன்றித்தாங்க, inf. To press on a pole in stopping, or poling a boat, ஊன்றித்தள்ள. ஊன்றிநடக்க, inf. To walk cautiously, firmly, &c.--as on slippery ground. 2. To walk firmly as one regaining the use of his limbs. 3. To walk with a firm foot so as to secure a quick pace. கோலையூன்றிக்கொண்டுநடக்கிறான். He walks with the assistance of a staff. ஊன்றிப்படிக்க, inf. To read poetry with proper pauses. 2. To sing with proper articulation, emphasis, &c. ஊன்றிப்பார்க்க, inf. To look steadfastly, intently, &c., நோக்கிப்பார்க்க. 2. To consider a thing maturely, to fix the mind intently on the object of consideration, ஆராய்ந்துபார்க்க. 3. To feel, try--as a fruit, &c., pressing it with the hand, கையினாலழுத்திப்பார்க்க. ஊன்றிப்பிடிக்க, inf. To seize firmly, hold tight, இறுகப்பிடிக்க. 2. To mark faults severely, கூர்மையாய்க்குற்றம் பிடிக்க. 3. To hold fast an opinion, பிடி வாதமாயிருக்க. ஊன்றிப்பேச, inf. To speak emphatically or forcibly, உறுதியாய்ப்பேச. இந்தநியாயத்திலூன்றிப்பேசு. Urge this argument, insist upon it. ஊன்றிப்போட, inf. To confirm an opinion, accusation, evidence, &c., ஸ்திரப்படுத்திவிட. ஊன்றிமிதிக்க, inf. To tread cautiously--as one on a well-beam, step firmly, steadily, &c. ஊன்றியெழுத, inf. To press or indent well in writing. ஊன்றிவைக்க, inf. To establish a family. 2. To settle one in life, business, &c. 3. to confirm, settle one in an opinion in a slight degree. ஊன்றுகால், s. A stay, a prop, உதைகால். ஊன்றுகோல், s. A staff, a walking stick, a support, பற்றுக்கோடு. எழுத்தையூன்ற, inf. To put a point over a letter which makes it mute. நாற்றையூன்ற, inf. To set plants.

ekkṇṭm (p. 73) s. [prop. ஏககண்டம்.] A whole, not made up of parts, pieces, &c., மொத்தம். எக்கண்டமும்பிழை. It is full of faults, it is all wrong. எக்கண்டப்பரப்பு, s. A sheet of one piece. எக்கண்டமாய்நெய்ய, inf. To weave a whole piece. எக்கண்டமாய்வீங்க, inf. To be swollen all over. எக்கண்டமானபலகை, s. A whole board. எக்கண்டமானபீரங்கி, s. A cannon that is one solid piece. எக்கண்டமானபுடவை, s. A whole piece of cloth. 8)