aruḷ (p. 26) s. Grace, mercy, kindness, favor, benevolence, கிருபை. 2. The act of giving, ஈகை. 3. Power, சத்தி. 4. (fig.) Permission, command, கட்டளை. (p.) அருட்கண், s. A gracious eye. அருட்குடையோன், s. God, as benevolent, கடவுள். அருட்கொடிவேந்தன், s. Argha, god of the Jainas, as a gracious sovereign, அருகன். அருட்கொடையோன், s. God, as granting mercy, கடவுள். அருட்சித்தி, s. Quick-silver, பாத ரசம். அருட்செல்வம், s. Divine grace, as the true felicity, கடவுள்கடாட்சம். 2. Benevolence, kindness, or mercy to creatures, as distinguished from, பொருட் செல்வம். அருட்சோதி, s. God, பராபரம். 2. A kind of arsenic, the கவுரிபாஷாணம். அருணினைவு, s. Benevolence, one of the three good qualities of the mind, மனதின்நற்குணம்மூன்றினொன்று. The others are, ஆசையறுத்தல், and தவப்பற்று. அருளாழிவேந்தன், s. God, கட வுள். 2. Argha, அருகன். அருளுடைமை, s. Benevolence, kindness to all creatures. அருள்சுரத்தல், v. noun. Abounding in grace. 2. Displaying grace. அருள்புரிதல், v. noun. Exercising grace, being gracious. 20)

aḷi (p. 33) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To preserve, protect, defend, keep or take care of, nourish, cherish, காக்க. 2. To give, present, grant, bestow, be liberal to, ஈய. 3. To consign to one's care, deliver over, கையளிக்க. 4. To yield, produce, beget, ஈன. 5. To keep, store up, lay up for future use, பத்திரப்படுத்த. 6. To share, பங்கிட. 7. v. n. To come near, நெருங்க. (p.) உலகளித்தவள். The mother of the world, she who produced all worlds. மைந்தனையளித்தான், He has begotten a son. வீழ்வாரளிக்குமளி. The love which lovers bestow. அளித்தல், v. noun. Preservation, இரட்சிக்கை. 2. The act of bestowing, granting, அருளுகை. 32) *

kūṭṭu (p. 133) கிறேன், கூட்டினேன், வேன், கூட்ட, v. a. To unite, conjoin, combine, connect, இணைக்க. 2. To collect together, to assemble, சேர்க்க. 3. To compound, mingle, commix, amalgamate, கலக்க. 4. To add, cast or sum up; to aggregate, தொகைப்படுத்த. 5. To increase--as interest, salary, allowance, price, &c.; to enhance, to augment, அதிகரிக்கச்செய்ய. 6. To add--as ingredients in food, medicine, &c., கூடச்சேர்க்க. 7. To receive, take, or admit one into a company, party, class, society, partnership, &c., சபை முதலியவற்றிற்கூட்ட. 8. To accumulate, hoard, to store up, to treasure up, சேகரிக்க. 9. To sweep; to gather--as sweepings, பெருக்க. 1. To draw one over to a party, to enlist, to engage; to proselyte, to convert, கட்சி முதலியவற்றிற்சேர்க்க. 11. To append, to attach, to annex, to subjoin, to superadd, கூட்டிவைக்க. 12. v. n. [prov.] To from-as pus &c., உண்டாக்க. கூட்டிக்கட்ட, inf. To gather and tie up--as hair, &c., சேர்த்துக்கட்ட. 2. To encroach on another's land, எல்லை கட்ட. 3. To tie together--as the hands, or the hands and feet; &c. கூட்டிக்கொடுக்க, inf. To give more --as salary, price, &c., to superadd. 2. To add interest to principal and pay it at once. 3. [low.] To pimp, &c. கூட்டிக்கொள்ள, inf. To add an ingredient to medicine or one's food. 2. To take one in company, admit into society, or receive to office, &c. இன்று போசனத்துக்கென்ன கூட்டிக்கொண் டாய். What have you eaten with your food rice to-day? கூட்டிக்கொண்டுபோக--கூட்டிப்போக, inf. To take in company, to take along; to carry, convey. 2. To gather up and take away. கூட்டிச்சேர்க்க, inf. To collect together. கூட்டிப்பிடிக்க, inf. To hold together --as things in the hand. 2. To encroach upon--as lands. 3. To grasp, take up, or thumb too much, in measuring cloth, &c. 4. [local] To receive, entertain, treat with kindness--as a repenting prodigal. கூட்டிமுடிக்க, inf. To gather up and tie the hair. 2. To accomplish, to bring about--as the deity, or as the actions of former births, producing their proper fruits--little used. கூட்டிவிட, inf. To pimp, to pander, (low.) 2. To send along. கூட்டிவைக்க, inf. To accumulate, to lay up, to deposit. 2. To cause to succeed. 3. To bestow enjoyments on one --as the deity in granting a wife, sexual enjoyment, &c. தெய்வங்கூட்டிவைக்கவேண்டும். May God send prosperity. கூட்டுவிக்க, inf. To join together, reconcile. 2. To cause to be swept, &c. இதழ்கூட்ட--சொண்டுகூட்ட, inf. [prov.] To join the lips in speaking. See under இதழ். கறிகூட்ட, inf. To mix ingredients for curry. சுருதிகூட்ட, inf. To tune the voice, or instruments before performing. 2.To accompany the singing by an instrument, or the voice sounding the key note. பறவைகூட்ட, inf. To become fledged; to attempt to fly--as a fledgeling; to assist to fly. மைகூட்ட, inf. To make ink or paint. 2. To make collyrium for the eyes. கூட்டல்கழித்தல், v. noun. Accepting and rejecting. 2. Adding and subtracting. கூட்டு, v. noun. A compound, medley, mixture, composition, aggregation, aggregate, கலப்பு. 2. Curry stuffs ground together, கறிக்கூட்டு. 3. [in arith.] Addition; generally in composition with கணக் கு--as in கூட்டுக்கணக்கு; [ex கூட்டு, mix, add, &c.] கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuffs. கூட்டுக்கறி, s. Compound curry, made of several vegetables. 2. Another kind of curry. கூட்டுக்கூட்ட, inf. To moisten ground curry stuffs. 2. To mix aromatic ingredients in grinding sandal. கூட்டுத்தட்டு, s. A salver with compartments for holding ground curry stuffs, கூட்டுவைக்குந்தட்டு. கூட்டுவர்க்கம், s. Mixture of odoriferous ointment. சந்தனக்கூட்டு, s. [prov.] Perfumery ground with sandal. பாக்குவெற்றிலைக்கூட்டு, s. [prov.] Spices mixed with chopped areca-nuts and used in chewing betel. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A famous medicinal oil compounded of castor, margosa and rape-seed oils. கூட்டுக்கால்கட்ட, inf. To tie a beast's forelegs together. கூட்டாகுழப்பம், s. Confusion of things, affairs, &c., a clutter, தாறுமாறு. கூட்டுக்கச்சவடம்--கூட்டுவியாபாரம்-கூட்டுத்தொழில்--கூட்டுவர்த்தகம், s. A traffic in partnership. கூட்டுப்பயிர், s. Joint cultivation, joint culture. கூடியிருந்துபார் கூட்டுப்பயிரிட்டுப்பார். Try a man by, living with him, or by having a field in common. கூட்டுமூட்டு, s. Union or combination of persons for effecting an object-as the marriage of a destitute girl, &c. 2. League, confederacy, conspiracy. 3. Slander, aspersion, calumny. கூட்டெழுத்து, s. Double or compound letters--as , , . 2. Compound Sanscrit letters--as க்ஷ See under எழுத்து. கூட்டுக்கணக்கு, s. [in arith.] Addition. கூட்டுக்கழிவு, v. noun. Addition and subtraction; increasing and reducing. கூட்டிடைச்சொல், s. [modern.] A copulative conjunction. 30)

maṉam (p. 346) s. Mind, will, the reasoning faculty, நெஞ்சு. 2. Purpose, intention, sentiment, desire, as மனசு. 3. [in comb.] Memory, ஞாபகம்; [from Sa. Mna. W. p. 676.] மனம்போனபடிநடவாதே. Do not follow your own will [obstinately]. மனங்கொண்டதுமாளிகை. What the mind accepts becomes a palace. மனக்கசப்பு, s. Rancor, hatred, bitterness of mind. மனக்கடினம், s. Sternness, hardness of heart. மனக்கண், s. [com. மனசின்கண்.] The eye of the mind, mental sight. மனக்கலக்கம், s. Perturbation of mind, agitation. மனக்கவலை, s. Anxiety, care, restlessness of mind. மனக்கவலைபலக்குறைவு. Anxiety of mind enfeebles. மனக்களிப்பு, s. Elation of spirits, joy. See களிப்பு. மனக்கள்ளம், s. [com. மனசிற்கள்ளம்.] Guile. மனக்காட்சி, s. Perception by the senses. See மானதக்காட்சி. மனக்கிடக்கை, s. One's own feeling, &c. See கிட, v. (p.) மனக்கிடை, s. Inmost thought. (p.) மனக்கிலேசம், s. Sorrow of heart. மனங்குத்துதல், v. noun. Sting of conscience, compunction, remorse. மனக்குருடு, s. Mental blindness, illusion. மனக்குழப்பம், s. Agitation of mind. மனக்குறிப்பு, s. Aim of the mind. 2. Guess. மனக்குறை, s. Dissatisfaction, discontent, umbrage. மனக்குறைதீர்க்கிறது. Relieving a dissatisfied mind, as by granting favors. 2. Revenging injuries. மனக்கூர்மை, s. Sagacity, acumen. மனக்கோட்டம்--மனத்தழுக்கம், s. Envy, dislike. (p.) மனக்கோட்டரவு, v. noun. Lowness of spirits. மனங்கசிய, inf. To melt as the heart, to be tender. See கசி. மனங்கரைய, inf. To relent. 2. To be sorry. மனங்கலக்குவிப்போன், appel. n. An epithet of Kama; (lit.) one who confuses the mind. See மன்மதன். மனங்கனிய, inf. To be tender in mind. See கனி, v. மனங்கருக, inf. To be displeased. See கருகு, v. மனங்குறாவ, inf. To be piqued, dissatisfied; to take umbrage. மனங்கூச, inf. To be shy, diffident, &c. See கூசு, v. மனங்கூம்ப, inf. To close the mind, excluding earthly objects. (p.) மனங்கொதிக்க, inf. To grieve. 2. To yearn. 3. To rage with anger. மனங்கொள்ள, inf. To will. 2. To desire. மனங்கோட, inf. To be envious, displeased, &c. (p.) மனங்கோண, inf. To be offended, discontented; to be cross, தவறிச்சாய. மனச்சஞ்சலம், s. Grief of mind. மனச்சம்பூரணம், s. Satisfaction of mind. மனச்சலிப்பு, v. noun. Grief, aversion, displeasure. மனச்சாட்சி, s. Testimony of the mind. conscience, as மனோசாட்சி. மனச்சாய்ப்பு--மனச்சாய்வு, v. noun. Inclination of the mind, propensity. 2. Partiality, prejudice, பட்சபாதம். மனச்சார்பு. Tendency of the mind, as மனப்போக்கு. மனஞ்சலித்தல். Being troubled in mind; wearied in spirit. மனத்தாராளம், s. Generosity, openheartedness; frankness. மனத்தாழ்மை, s. Humility, lowliness of mind. மனத்திடம், s. Firmness of mind, resolution, energy. மனத்திட்டம்--மனநிதானம், s. Estimate in the mind of another's abilities, or of any quantity, quality, or distance. 2. As மனநேர்மை. மனத்தியானம், s. Meditation, reflection. மனத்திருத்தி, s. Contentment, satisfaction of mind. மனத்தீமை, s. Depravity of heart. மனத்துக்கம்--மனத்துயரம், s. Grief of mind, sorrow of heart. மனத்துப்புரவு--மனத்தூய்மை, s. Purity of mind, sincerity. மனத்தெளிவு--மனத்தேற்றம், v. noun. Clearness of mind. மனநிதானம்--மனோநிதானம், s. Determination of mind, resolution. மனநிலை, s. Steadiness of mind, firmness of will. மனநிறை, s. Purity of heart, as மனத் தூய்மை. 2. Contentment, as மனத்திருத்தி. 3. Impartiality. மனநெருடு, s. Crabbedness, moroseness, sullenness, வெடுவெடுப்பு. மனநேர்மை, s. Sincerity, truth. மனநோ--மனநோவு, s. Regret, remorse; (lit.) pain of mind. மனநோக்கம், s. Aim, intention. மனநோக, inf. To regret; to feel remorse. 2. To be discontented, to repine. என்னைமனநோகச்செய்தான். He grieved me. மனந்தளம்ப, inf. To vacillate, be unstable in mind. 2. To be distressed with cares. மனந்தளர, inf. To grow discouraged or dispirited. மனந்திரித்தல்--மனந்திருப்பல், v. noun. Turning the mind, changing one's purpose. மனந்திருந்துதல். Change of mind, reformation of character. மனந்திரும்புதல். Turning of the mind. 2. [Chris. usage.] Conversion. மனப்படுத்தல், Causing to agree, persuading. (p.) மனப்பதைப்பு. Agonizing pain of mind, intense anxiety. 2. As மனோ வாஞ்சை. மனப்பற்று. Emotion. மனப்பாடம், s. A lesson learned by heart. See பாடம். மனப்பால்குடித்தல், v. noun. Indulging the imagination, fancying, (lit.) drinking the mind's milk. மனப்பிரமை--மனமருள், s. Distraction of mind, derangement. மனப்பீடை, s. Distress of mind. See பீடை. மனப்பூரணம், s. Contentment, as மன த்திருத்தி. 2. Exquisite joy, hilarity, உள் ளக்களிப்பு. 3. Ingenuousness, as மனநேர்மை. மனப்பூரிப்பு, v. noun. [inf. மனம்பூரி க்க.] Fulness of heart, excessive joy, மிகு களிப்பு. 2. Contentment, as மனப்பூரணம். மனப்பொறுப்பு. Forbearance, patience, பொறுமை. மனமகிழ்ச்சி--மனமலர்ச்சி, v. noun. [inf. மனமகிழ--மனமலர.] Cheerfulness, joy, hilarity. மனமடிவு, [inf. மனமடிக்க, com. மன மடிவாக்க.] Pain of mind, mortification, great disgust. 2. Discouragement, dispiritedness, depression, தைரியமின்மை. மனமுறிய, inf. [v. noun மனமுறிவு, aversion; sometimes மனமுறிச்சல்.] To be broken-hearted, dispirited, discouraged. அவன்என்னைமனமுறியப்பேசினான். He spoke so as to wound my feelings. மனமுறுத்த, inf. [com. மனதையுறுத்த.] To pain the mind as a sarcasm, &c. மனமேட்டிமை, s. Haughtiness of mind. மனம்பிடிக்க, inf. To be pleasing to the mind, to suit one's fancy. மனம்பேதிக்க, inf. To be at variance, to disagree in opinion. 2. To be distracted in mind, as மனங்கலங்க. மனம்பொங்குதல், v. noun. Excitement of the mind from joy, sorrow, or anger. 2. Being enraged. மனம்பொருந்த, inf. [v. noun மனப்பொ ருத்தம்.] To consent to, சம்மதிக்க. 2. To approve, to like, அங்கீகரிக்க. 3. To be in accordance with one's mind. மனம்பொறுக்க, inf. To forbear, to have patience--For the negat. see under பொறு. மனம்போனபோக்கு, v. noun. A wilful or head-strong course. மனரம்மியம், s. Contentment, as மனோ ரம்மியம். மனராசி, s. Consent of will, as மனோராசி. மனவருத்தி, s. Desire of mind, as மனவி ருப்பம். (p.) மனவலி--மனவூக்கம், s. Strength of mind; mental energy. மனவாக்குக்காயம்--மனோவாக்குக்காய ம், s. The three instruments of good or evil in man--the mind, or thoughts; organs of speech, or words; and the body, or actions. மனவிகாரம்--மனோவிகாரம், s. Aberration of mind. மனவிசனம், s. Displeasure, dissatisfaction. மனவிருப்பம்--மனோவாஞ்சை, s. The desire of the mind. 2. Choice. மனவுறுதி, s. Resolution, as மனத்திடம். மனவெரிச்சல், s. Envy, jealousy. மனவெழுச்சி, v. noun. Excitement, energy, ambition; [ex எழுச்சி.] மனவேகம்--மனோவேகம், s. Activity or quickness of mind, as மனோகதி. மனவொருமிப்பு--மனவொன்றிப்பு, v. noun. Union, harmony, concord. மனாகுலம்--மனோகுலம்--மனவியாகுலம் --மனோவியாகுலம், s. Grief; [ex ஆகுலம்.] மனோகதி, s. Quickness of mind, acuteness of perception. மனோகரம்--மனோக்கியம், s. Beautifulness, pleasingness. 2. Desirableness. மனோசலம்--மனோசலனம், s. Emotions of mind. மனோசன்--மனோபவன்--மனோபு--மனோ யோனி--மனோற்பவன், s. Kama, the Hindu Cupid; (lit.) the mind-born. மனோசாட்சி, s. Conscience, சீவசாட்சி. மனோச்சாகம்--மனோற்சாகம், s. Freedom of mind, தன்னிஷ்டம். 2. As மனவூக் கம்; [ex உச்சாகம்.] மனோதண்டம், s. Restraint of one's passions or lustful desires. மனோதத்தம், s. A vow, &c. See தத்தம். மனோதைரியம்--மனோபலம்--மனத் தைரியம், s. Fortitude, good courage. மனோநிச்சயம்--மனோநிதானம், s. As மனநிதானம். மனோபதி, s. ??rahma's city, பிரமன் நகரம். (ஸ்காந்தம்.) மனோபவம், s. The thought of the mind; (lit.) what is born in the mind, மனசிலேபிறந்தது. மனோபாவம்--மனோபாவனை, s. Imagination, fancy, மனதாற்பாவிக்கை. 2. [usage.] The real state of the mind. மனோபிஷ்டம்--மனோபீஷ்டம், s. Pleasure. See அபீஷ்டம். மனோபூசை, s. An ejaculation, a mystical form of prayer, மானதபூசை. மனோமயம்--மனோமயகோசம், s. One of the five investitures of the soul. See கோசம். மனோரஞ்சிதம், s. That which delights the mind, இன்பமானது. See இரஞ்சிதம். மனோரதம், s. Desire, pleasure, சந்தோ ஷம். (பஞ்சதந்.) மனோரமை, s. The daughter of Mount Meru and wife of Mount Hymalaya. மனோரம்மியம், s. Satisfaction, contentment; [ex இரம்மியம்.] மனோராசி, s. Agreement, consent, as மனராசி. மனோராச்சியம், s. Idle fancy, reverie, chimera, வீணெண்ணம். மனோராச்சியம்பண்ண, inf. To build castles in the air; (lit.) a kingdom in the mind. மனோலயம், s. Extinction of will, மனவொடுக்கம். (நல, 36.) மனோலி, s. A wit, a joker, ஆசியக்காரன்; [from Sa. Manolowlya. W. p. 641.] மனோலித்தனம், s. Wit, pleasantry. மனோவியாபாரம், s. The operation of mind, மனதின்செல்லுகை. மனோவிருத்தி--மனோவிர்த்தி, s. The extension or improvement of mind. மனோற்பவன், s. Kama. See மனோசன். மனோன்மணி, s. Parvati, பார்வதி; [ex உன்மணி.] (சது.) 92)

varam (p. 376) s. Boon, gift, privilege, or endowment by a deity or some superior, கொடை. 2. Favor, help, அநுக்கிரகம். 3. Excellency, eminence, மேன்மை. W. p. 735. VARA. 4. One of the nine kinds of treasures, நவநிதியிலொன்று. (சது.) வரகவி, s. A natural poet, a poetic genius. வரங்கொடுக்க--வரமளிக்க, inf. To bless as a deity, to endow with supernatural gifts one who has performed rigit austerities. வரதம், s. Bestowing a gift, granting a boon, ஈதல். (Sa. Var. da.) வரதன், s. One granting a boon, a benefactor, ஈகையாளன். 2. An epithet of Siva, Vishnu and Argha. (சது.) வரநதி, s. The river Ganges, கங்கை, (சது.) வரப்பிரசாதம், s. [appel. வரப்பிரசாதி.] Divine grace, spiritual gifts. (local.) வரம்பெற்றவன், appel. n. A man who has a particular gift or talent. வரர், s. [pl.] Sages, மேலோர். 2. Celestials, வானோர். (சது.) வரன், s. A husband, புருடன். 2. An epithet of Siva and Brahma--as granting boons. 3. An elder brother, தமையன். வராங்கம், s. The head, தலை. (சது.) 2. An elegant form, அழகியஉருவம். 3. A celestial body, முத்தியர்மெய்; [ex அங்கம்.] வரேந்திரன், s. One richly gifted. வரோதயன், s. One born by special favor of a god, வரத்தினாற்பிறந்தவன். 108)