ampṭlm (p. 20) s. [not common.] A grinding stone, அம்மி. 2. A chariot, இரதம். 3. A boat, ஓடம். 4. The open air, வெளி. 5. Silver, வெள்ளி. 6. Lead, ஈயம். 7. A cornmeasure, மரக்கால். (இரேவணா.) 47) *

ammi (p. 21) --அம்மிக்கல், s. A horizontal stone to grind on, for macerating fine mortar, curry seeds, &c., அரைகல். (c.) அம்மிக்குழவி, s. The roller or cylindric stone used in grinding seeds, &c., the muller. குழியம்மி, s. An oval stone with a hollow in the middle for macerating medicines. 31)

arkku (p. 22) --கிறேன், அரக்கினேன், வேன், அரக்க, v. a. To waste or wear away by rubbing, அழிக்க. (பிங்.) 2. To mash with the palm of the hand or the sole of the foot by a wriggling motion, தேய்க்க. 3. [prov.] To push, drag, or otherwise move a heavy body, as the wooden frame of a house, இருப்புவிட்டுப் பெயர்க்க. 4. v. n. (c.) To move in a hitching or wriggling manner or by jerks, hitch along on a seat, crawl as a child or snake, hobble or walk with difficulty, waddle as one drunk, நெளிந்துநடக்க. அரக்கியரக்கிநடக்கிறான். He walks hitching along. அரக்கல், v. noun. The act of rubbing or grinding. 38) *

āṭṭu (p. 38) கிறேன், ஆட்டினேன், வேன், ஆட்ட, v. a. To shake, rock, swing, wave, move, agitate, brandish, joggle, ஆடச்செ ய்ய. 2. To teach or cause to dance, நடிப் பிக்க. 3. To harass, trouble, vex, அலைக்க. 4. To bathe, anoint, நீராட்ட. 5. To spin a top, பம்பரமாட்ட. 6. To grind or triturate --as medicines, sandal wood, &c., அரைக்க; [ex ஆடு, v. ஆட்டி, s. One who causes monkeys, snakes, &c. to play, dance, &c. --as பாம்பாட்டி, a snake-dancer. ஆட்டுக்கல், s. A stone-mortar for grinding. ஆட்டு, v. noun. Dancing, கூத்து. 2. Gesticulation, agitation, அசைப்பு. 3. Power, energy, action, வல்லமை. ஆட்டுவிக்க, inf. To teach or train persons for acting, dancing, &c. in a play. 16)

kluvm (p. 96) s. A small grinding stone, or mortar used for grinding drugs. (c.) 266)

klvm (p. 96) --கலுவம், s. (Tel.) A nether hollow grinding stone, a kind of mortar, குழியம்மி.

kuẕvu (p. 128) adj. Young, youthful, juvenile, இளம், --Note. The வு is sometimes dropped in combination. குழக்கன்று, s. A young calf, இளங் கன்று. குழமகன், s. A male infant, குழந்தை. 2. A doll, குழந்தைப்பிரதிமை. 3. A poem in praise of a male infant, ஓர்பிரபந்தம். குழவி, s. An infant, a babe, குழந்தை. 2. The young of the elephant, camel, buffalo, the fabulous wild cow, deer, hog, red monkey; also of animals that live on the branches of trees--as monkeys, squirrels, chameleons and some other lizards, sloths, &c., விலங்கின்பிள்ளை. 3. A sapling, a sucker, the young of trees and some vegetables. (See மரக்கன்று.) 4. The roller in a pair of grinding stones; lit. the little or young one, அம் மிக்குழவி. 5. Early part of life, youthhood, juvenility, இளமை. 6. The young moon, வாலசந்திரன். 7. Greatness, பெரு மை. 24)

kūṭṭu (p. 133) கிறேன், கூட்டினேன், வேன், கூட்ட, v. a. To unite, conjoin, combine, connect, இணைக்க. 2. To collect together, to assemble, சேர்க்க. 3. To compound, mingle, commix, amalgamate, கலக்க. 4. To add, cast or sum up; to aggregate, தொகைப்படுத்த. 5. To increase--as interest, salary, allowance, price, &c.; to enhance, to augment, அதிகரிக்கச்செய்ய. 6. To add--as ingredients in food, medicine, &c., கூடச்சேர்க்க. 7. To receive, take, or admit one into a company, party, class, society, partnership, &c., சபை முதலியவற்றிற்கூட்ட. 8. To accumulate, hoard, to store up, to treasure up, சேகரிக்க. 9. To sweep; to gather--as sweepings, பெருக்க. 1. To draw one over to a party, to enlist, to engage; to proselyte, to convert, கட்சி முதலியவற்றிற்சேர்க்க. 11. To append, to attach, to annex, to subjoin, to superadd, கூட்டிவைக்க. 12. v. n. [prov.] To from-as pus &c., உண்டாக்க. கூட்டிக்கட்ட, inf. To gather and tie up--as hair, &c., சேர்த்துக்கட்ட. 2. To encroach on another's land, எல்லை கட்ட. 3. To tie together--as the hands, or the hands and feet; &c. கூட்டிக்கொடுக்க, inf. To give more --as salary, price, &c., to superadd. 2. To add interest to principal and pay it at once. 3. [low.] To pimp, &c. கூட்டிக்கொள்ள, inf. To add an ingredient to medicine or one's food. 2. To take one in company, admit into society, or receive to office, &c. இன்று போசனத்துக்கென்ன கூட்டிக்கொண் டாய். What have you eaten with your food rice to-day? கூட்டிக்கொண்டுபோக--கூட்டிப்போக, inf. To take in company, to take along; to carry, convey. 2. To gather up and take away. கூட்டிச்சேர்க்க, inf. To collect together. கூட்டிப்பிடிக்க, inf. To hold together --as things in the hand. 2. To encroach upon--as lands. 3. To grasp, take up, or thumb too much, in measuring cloth, &c. 4. [local] To receive, entertain, treat with kindness--as a repenting prodigal. கூட்டிமுடிக்க, inf. To gather up and tie the hair. 2. To accomplish, to bring about--as the deity, or as the actions of former births, producing their proper fruits--little used. கூட்டிவிட, inf. To pimp, to pander, (low.) 2. To send along. கூட்டிவைக்க, inf. To accumulate, to lay up, to deposit. 2. To cause to succeed. 3. To bestow enjoyments on one --as the deity in granting a wife, sexual enjoyment, &c. தெய்வங்கூட்டிவைக்கவேண்டும். May God send prosperity. கூட்டுவிக்க, inf. To join together, reconcile. 2. To cause to be swept, &c. இதழ்கூட்ட--சொண்டுகூட்ட, inf. [prov.] To join the lips in speaking. See under இதழ். கறிகூட்ட, inf. To mix ingredients for curry. சுருதிகூட்ட, inf. To tune the voice, or instruments before performing. 2.To accompany the singing by an instrument, or the voice sounding the key note. பறவைகூட்ட, inf. To become fledged; to attempt to fly--as a fledgeling; to assist to fly. மைகூட்ட, inf. To make ink or paint. 2. To make collyrium for the eyes. கூட்டல்கழித்தல், v. noun. Accepting and rejecting. 2. Adding and subtracting. கூட்டு, v. noun. A compound, medley, mixture, composition, aggregation, aggregate, கலப்பு. 2. Curry stuffs ground together, கறிக்கூட்டு. 3. [in arith.] Addition; generally in composition with கணக் கு--as in கூட்டுக்கணக்கு; [ex கூட்டு, mix, add, &c.] கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuffs. கூட்டுக்கறி, s. Compound curry, made of several vegetables. 2. Another kind of curry. கூட்டுக்கூட்ட, inf. To moisten ground curry stuffs. 2. To mix aromatic ingredients in grinding sandal. கூட்டுத்தட்டு, s. A salver with compartments for holding ground curry stuffs, கூட்டுவைக்குந்தட்டு. கூட்டுவர்க்கம், s. Mixture of odoriferous ointment. சந்தனக்கூட்டு, s. [prov.] Perfumery ground with sandal. பாக்குவெற்றிலைக்கூட்டு, s. [prov.] Spices mixed with chopped areca-nuts and used in chewing betel. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A famous medicinal oil compounded of castor, margosa and rape-seed oils. கூட்டுக்கால்கட்ட, inf. To tie a beast's forelegs together. கூட்டாகுழப்பம், s. Confusion of things, affairs, &c., a clutter, தாறுமாறு. கூட்டுக்கச்சவடம்--கூட்டுவியாபாரம்-கூட்டுத்தொழில்--கூட்டுவர்த்தகம், s. A traffic in partnership. கூட்டுப்பயிர், s. Joint cultivation, joint culture. கூடியிருந்துபார் கூட்டுப்பயிரிட்டுப்பார். Try a man by, living with him, or by having a field in common. கூட்டுமூட்டு, s. Union or combination of persons for effecting an object-as the marriage of a destitute girl, &c. 2. League, confederacy, conspiracy. 3. Slander, aspersion, calumny. கூட்டெழுத்து, s. Double or compound letters--as , , . 2. Compound Sanscrit letters--as க்ஷ See under எழுத்து. கூட்டுக்கணக்கு, s. [in arith.] Addition. கூட்டுக்கழிவு, v. noun. Addition and subtraction; increasing and reducing. கூட்டிடைச்சொல், s. [modern.] A copulative conjunction. 30)

cāṇai (p. 174) s. A grind--stone, commonly round; a whet-stone, a hone, சாணைக்கல். 2. [loc.] Cloth, clout, coarse or ragged cloth, &c., spread under an infant, சா ணைச்சீலை. W. p. 837. SAN'A. 3. [prov.] A round, flat cake--as of jaggery, or tamarind pulp, வட்டமாயட்டது. (c.) பல்லைத்தட்டிச்சாணையிலேபோடு. Knock out his teeth, and set him on his clouts, i. e. treat him as a babe. Spoken when want of years is pleaded for indiscretion, &c. சாணைதீர--சாணைபிடிக்க, inf. To grind an instrument. 2. To hone, whet, sharpen. 3. To cut and polish gems. சாணைவைக்க, inf. To grind, as an instrument. மெழுகுசாணை--நெருப்புச்சாணை, s. A grind-stone used without wetting, formed of black sand and gum-lac. எண்ணெய்ச்சாணை, s. Another kind. See under எள். நீர்ச்சாணை, s. A hone with which water is used, when grinding. சாணைக்கூறை, s. [prov.] A piece of new cloth, given by the parents of a male infant to those of a female at the time of betrothing, in pledge of future marriage. சாணைக்கூறைபோட, inf. To put the cloth under the child in confirmation of the contract. சாணைச்சீலை, s. As சாணை, 2. சாணைப்பிள்ளை--சாணையிற்பிள்ளை, s. [loc.] An infant on clouts. சாணைசேர்க்க, inf. To make tamarind pulp into round cakes for preserving. 92)

neṭneṭeṉl (p. 279) v. noun. Sounding reiteratedly, as a falling tree, &c., grinding as the teeth, ஈரடுக்கொலிக்குறிப்பு. (சது.) 48)

pū (p. 329) s. A flower, a blossom, மலர். 2. A leaf, இலை. 3. Beauty, fairness, அழகு. 4. Extent, expanse, greatness, dimension, பொலிவு. 5. Sharpness, keenness, point, கூர்மை. 6. Web, film or cataract on the eye, albugo, கண்ணில்விழும்பூ. See புஷ்பம். 7. The roughness on the wiry edge of a tool after grinding, ஆயுதப்பொருக்கு. 8. Fire spark, electrical spark, தீப்பொறி. 9. Flakes of scraped cocoa-nut, தேங்காய்ப்பூ. 1. Sparks from fireworks, வாணத்தில்விழும்பூ. 11. Concretions of fine powder or dust, நுண் பொடி. 12. Menstruation, catamenia, as in பூப்பகம். 13. The gills of a fish. (Beschi.) --Some of its compounds are as of புஷ்பம், which see. பூ, 4. Four kinds of flowers. They are: 1. கொடிப்பூ, flowers of runners, creepers; 2. கோட்டுப்பூ, flowers of branches, i. e. trees; 3. நீர்ப்பூ, water-flowers; 4. புதற்பூ, flowers of grasses and herbs. பூக்கஞ்சா, s. A species of narcotic. See கஞ்சா. பூக்கட்ட, inf. To make garlands. பூக்கந்தகம், s. Flowers of sulphur; sublimate of sulphur, புடமிட்டகந்தகம். பூக்காரர், s. [pl.] Flower-gatherers, garland-makers. பூக்காலம், s. The season of flowering. பூங்குஞ்சு--பூங்குஞ்சு, s. An unfledged chicken, pigeon, &c. பூக்குடலை, s. [prov. பூக்குட்டான்.] A flower-basket. See குடலை. பூக்குறடு, s. A raised place for garland-makers. (p.) பூக்கொய்ய, inf. To crop flowers, as girls for pastime. 2. As பூவெடுக்க. பூங்கதிர், s. Beautiful or great brightness. பூங்கரும்பு, s. A tender and red kind of sugar cane. பூங்கா--பூங்காவனம்--பூஞ்சோலை, s. A flower-garden, a pleasure-ground. பூங்காரை, s. A shrub. See காரை. பூங்காவி, s. A rose-like tings in cloth. See காவி. பூங்குறுநல்--பூங்குறுநொய்--பூநொய், s. Very fine grits. பூங்கொடி, s. A very young tendril. 2. (fig.) A woman. பூங்கொத்து, s. A bunch or cluster of flowers. பூங்கோரை, s. A grass, Cyperus geminatus. See கோரை. பூச்சட்டை, s. A garment of fine flowered muslin. 2. Ears of corn in blossom, குடலைக்கதிர். பூச்சல்லா, s. Fine flowered muslin. பூச்சாத்த, inf. To adorn an idol with flowers. பூச்சாரம், s. The essence of flowers, பூவினிரசம். 2. See பூ, Sa. பூ பூச்செண்டு--பூஞ்செண்டு, s. A nosegay of flowers strung together. See செண்டு. பூச்சேலை, s. A woman's cloth with flowers printed, or wrought, throughout. பூச்சொக்கா, s. A long jacket of fine flowered muslin. பூச்சட்டி--பூஞ்சட்டி, s. A flower-pot. பூஞ்சணற்பு, s. A thrifty kind of Indian hemp. பூஞ்சாட்டி, s. See சாட்டி. பூஞ்சாயம், s. Ruddy, dark color. பூஞ்சிட்டு, s. A kind of little bird. See சிட்டு. பூஞ்சுண்ணம், s. Farina of flowers, as பூந்தாது. பூஞ்சிறகு, s. Down of young birds. பூத்தட்டுதல், v. noun. Reducing melted wax to flakes by pouring it into water, in the process of whitening it, மெ ழுகைத்தகடாக்கல். (Jaff.) பூத்திரி--பூவர்த்தி, s. A kind of fireworks or rocket, held in the hand while discharged, from which flowers drop, ஓர்வகைவாணம். பூத்தொடுக்க, inf. To string flowers, commonly by tying them together, in making garlands. 2. [fig.] To put up things very loosely so as to make an appearance of bulkiness. 3. To fabricate, to make a false story. பூநீலம், s. A fine kind of Indigo, ஓர்நீலம். பூநொய், s. Fine grits. பூந்தட்டம்--பூந்தட்டு, s. A flowersalver. See தட்டு. பூந்தாது, s. Farina of flowers. 2. The filament of a flower. பூந்தார், s. Flower garlands, மலர்மாலை. பூந்துகள்--பூந்தூள், s. Pollen of flowers. பூந்துணர், s. A cluster of flowers, பூங் கொத்து. (p.) பூந்துளிர், s. Tender shoots. பூந்தேர், s. A car made of flowers. See புஷ்பவிமானம். பூந்தேன், s. Honey gathered from flowers. பூந்தோடு, s. Petal of a flower, மலரி தழ், மலரின்புறவிதழ். பூந்தோட்டம், s. A flower-garden. பூப்படர, inf. To spread, as a cataract in the eye. பூப்பந்தல், s. [poet. பூப்பந்தர்.] A shed adorned with flowers. பூப்பறக்க, inf. To fly, as fire-sparks. பூப்பறிக்க, inf. To pluck flowers, as பூக்கொய்ய, 1. பூப்பலகை, s. A tree, ஓர்மரம், Sassafras. பூப்போட, inf. To place flowers before an idol, or attach them to a garment. பூப்பொட்டணம், s. A bundle of flowers. பூமடல், s. Sheath or spathe of the plantain, areca, &c. பூமடி, s. A soft udder of a cow. பூமடிய, inf. To become wiry edged, as a razor. பூமடை, s. [with காய்மடை.] Offerings of flowers. பூமழை, s. Flowers strewed down, as said, by the gods. See புஷ்பமாரி. பூமாதளை, s. The male pomegranate, fruitless. பூமாலை, s. A flower-garland. பூமிசைநடந்தோன்--புஷ்பத்தின்மேல் நடந்தோன், appel. n. Argha. 2. Buddha. பூமுறிக்க, inf. To break the plantain blossom, that the fruit may grow larger. பூமுறை, s. The season of flowering, in a tree, &c., பூக்காலம். பூமொட்டு, s. A flower-bud. பூம்பட்டாடை, s. A fine silk-vestment. பூம்பட்டு, s. Fine soft silk. பூம்பந்து, s. [com. பூப்பந்து.] A ball of flowers. பூம்பனை, s. The male paln yra, which yields nothing but flowers, ஆண்பனை. பூம்பாளை, s. Tender spatha. பூம்பிஞ்சு, s. [com. பூப்பிஞ்சு.] Young fruit resembling a flower. பூம்பிடா, s. A flower basket, as பூக் குடலை. (Jaff.) பூம்புகை, s. Smelling smoke, as நறும் புகை. பூராசி, s. An abundance of flowers. பூவணை--பூவமளி, s. A bed or a cot on which flowers are thickly spread for a nuptial couch, as one of the eight sensual enjoyments. See போகம். பூவந்தி, s. [com. பூந்தி.] The நெய்க் கொட்டான் tree, notch-leaved soap-nut, Sapindus emarginatus. (Ains.) பூவம்பன், s. Kama as armed with flowers as his arrows, காமன்; [ex அம்பு.] பூவரசு, s. The portia or tulip tree. See அரசு. பூவாணம், s. A kind of rocket, that throws out flowers. பூவாழை, s. A plant, Canna Indica. (R.) பூவாளி, s. Kama, the Hindu cupid, மன்மதன். 2. One of the arrows of Kama, மன்மதபாணம்; [ex வாளி, arrow.] பூவிதழ், s. Flower-petals, மலரேடு. பூவில், s. The bow of Kama as adorned with flowers, மன்மதன்வில். பூவிழுதல், also பூவுதிர்தல், v. n. Clearing off, as roughness on an edge. 2. Forming of a speck in the eye. 3. Falling, in fire-works, like flowers. பூவுதிராப்பிஞ்சு, s. Very young fruit, to which the flower still adheres. பூவெடுக்க, inf. To crop flowers for the temple. பூவெண்ணெய், s. A scented oil, an ointment, ஓர்நறுந்தைலம். 3) *

marttaṉam (p. 345) s. Rubbing, grinding, pounding, இடிக்கை. W. p. 646. MARDDANA. 2. [prop. மத்தனம்.] Churning, கடை தல். (Sa. Mat'hana.) 11)

moẕi (p. 368) s. A word, a saying, சொல். 2. Speech, declaration, expression, வாக்கியம். தேவர்மொழி, An oracle, சானுக்கிரகம். மொழி, 3. Three sorts of speech: 1. மெய்கூறல், speaking the truth; 2. புகழ்கூ றல், panegyrising, or flattering; 3. பழி கூறல், Calumniating or abusing. மொழிதடுமாற, inf. To stammer in speaking, naturally or otherwise. மொழிபிசக-மொழிபிறழ, inf. To fail in keeping one's word. மொழிபெயர்ப்பு, v. noun. Translation interpretation. See நூலியாப்பு. மொழிமாற்று, v. noun. A transposition of words, as சுரையாழவம்மிமிதக்க, the gourd sinks, the grinding stone swims, [நன் னூல்.] மோ, A syllabic letter compounded of ம் and ஒ. 3)

vẕi (p. 379) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To rub in with the hand, as an ointment. 2. To scrape wipe, rub off. 3. To scour or cleanse. (c.) அரைத்துவழிக்கிறது. Scraping off from the grinding stone, spices, &c., when bruised. சவரகன்கத்தியால்வழிக்கிறது. Shaving one's self, or another. 26)