aṇi (p. 9) s. Ornament, adorning, decoration, அலங்காரம். 2. Jewels, ஆபரணம். 3. Beauty, அழகு. 4. A rhetorical embellishment, a figure of speech, ஓரணியிலக்கணம். 5. Rhetoric, அணியிலக்கணநூல். 6. Order, regularity, ஒழுங்கு. 7. Row, rank or file of an army, சேனைநிரை. 8. A main body or division of an army, படைவகுப்பு. 9. A garland, wreath or string of flowers, மாலை. 1. Greatness, பெருமை. 11. Goodness, நன் மை. 12. Instruments, tools, utensils, implements, எத்தனங்கள். 13. Materials, தளவா டம். 14. Stores, சம்பாரம். (p.) அணிபடுத்த, inf. To arrange, regulate, set in order, in rows, in array. அணிவகுக்க, inf. To arrange troops, set in array. அணிவகுப்பு, s. Battle array, ப டைவகுப்பு. அணிவடம், s. Ornamental string of jewels, necklace. அணிவிரல், s. The ring finger, மோதிரவிரல். (p.) பேரணி, s. Main body, or centre of an army. பின்னணி, s. Rear, or rear-guard. முன்னணி, s. The van, or advance guard. 28)

aṇai (p. 9) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To become joined, to unite with, come or be in contact with, சேர. 2. To lean against, (as children against their parents) resort or have recourse to a person or thing, சார. 3. To copulate, புணர. (p.) 4. (c.) To be quenched, extinguished, தணிய. 5. [in grammar.] To accrue, be derived from, உண்டாக; as தவத்தாலணைந்தபுதல் வன், a child obtained by penance. விளக்கணைந்தது. The lamp is extinguished. வினையாலணையும்பெயர், s. Inflections of verbs declined like nouns, as நடந்தான், he walked, or he who walked; நடந்தானை, him who walked; நடந்தானால், by him who walked, &c. அணைவு, s. Help, support, protection, safeguard, as a cover to a book, a thing joined, annexed, &c. 45)

anti (p. 14) s. Evening, evening twilight as joining the day with the night, மாலைக்கா லம். 2. (p.) The meeting of three ways or the place where three ways meet, முத் தெருக்கூடுமிடம். அந்திகாவலன், s. The guardian deity of the evening twilight, supposed to walk the streets, &c. அந்திக்காலம்--அந்திப்பொழுது, s. The evening. அந்திசந்தி, s. Morning and evening. 2. Continuance, perpetuity. அந்திநட்சத்திரம், s. The evening star. அந்திமந்தாரம்--அந்திமந்தாரை, s. A flower plant that blossoms in the afternoon, அந்தியிற்புஷ்பிக்கும் பூண்டு, Polyanthes, L. அந்திவண்ணன், s. Siva, he whose colour is that of the evening clouds--red, சிவன். 66)

ayam (p. 22) s. Sheep or goat, ஆடு. Wils. p. 12. AJA. 2. Horse, குதிரை. Wils. p. 968. HAYA. 3. Iron, இரும்பு. Wils. p. 65. AYAS. 4. Good luck, caused by deeds of former births, favorable fortune, நல்வினை. Wils. p. 64. AYA. அயவாகனன், s. The god of fire, who has a goat for his vehicle--one of the eight guardians of the world, தீத் தெய்வம். அயக்கிரீவன், s. Vishnu, திருமா ல் பதினைந்தவதாரத்தொன்று. 2. The name of a giant who had the neck of a horse, ஓரசுரன்; [ex கிரீவம், neck.] Wils. p. 968. HAYAGREEVA. அயக்கிரீவகன், s. Vishnu, as the destroyer of அயக்கிரீவன், திருமால். Wils. p. 969. HAYAGREEVAHAN. அயக்களங்கு, s. Oxidized iron used as a medicine, இருப்புத்துரு. அயக்காந்தம், s. Loadstone, magnet, ஊசிக்காந்தம். Wils. p. 65. AYASKANTA. அயச்சிந்தூரம், s. Red oxide of iron, இரும்புச்சிந்தூரம். அயத்தின்சாரம், s. Iron dust, இ ருப்புக்கிட்டம். அயத்தீ, s. One of the thirty-two kinds of arsenic, ஓர்பாஷாணம். அயபற்பம்--அயபஸ்பம், s. Oxide of iron. அயவெள்ளை, s. Iron reduced to a medicinal powder. அயோற்கம், s. Iron filings, அர பொடி. 3)

ayr (p. 22) கிறேன், ந்தேன், வேன், அயர, v. a. To do, perform, execute, discharge duties, rites, &c., exercise, practise, செய்ய. In this meaning it seems commonly, associated with pleasant and gratifying sensations, as, விருந்தயர, to perform the rites of hospitality. 2. v. n. To faint, swoon, languish, தளர. 3. To lose the power of consciousness, as in faintness, drowsiness, sleep, &c., சோர. 4. To become weary, droop, இளைக்க. விளையாட்டயர்ந்தான். He has played. அவன்கண்ணயர்ந்ததைப்பார்த்து. Seeing him drowsy. (பஞ். 8.) அயரப்போட--அயரவிட, inf. To let rest for a better opportunity, as thieves, till persons are less on their guard, or as persons in a law suit. அயர்ந்தநித்திரை, s. Deep sleep, profound sleep. அயர்ச்சி, v. noun. Forgetfulness, மறதி. 2. Languor, faintness, spiritlessness, உணர்வழிவு. 3. Laziness, drowsiness, சோம்பு. 4. Weakness, பலவீனம். 5. Distress, affliction, வருத்தம். 6. Disgust, வெறுப்பு. அயர்தி, v. noun. Fainting, swooning, languor, weariness, drowsiness, stupor, சோர்வு. 2. Forgetfulness, forgetting, liability to forget, மறதி. (c.) அயர்வு, v. noun. Fainting, languor, weariness, drowsiness, தளர்வு. 2. Affliction, distress, pain, வருத்தம். 3. (fig.) Disgust, hatred, வெறுப்பு. 4. Dulness, stupor, உன்மத்தம். 5. Laziness, சோம்பு. 6. Breadth, அகலம். அயர்வுயிர்த்தல், v. noun. Rousing from languor, stupor, distress, &c., வருத் தந்தீர்தல். 6)

ayir (p. 22) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To suspect, surmise, conjecture, suppose, doubt, ஐயப்பட. 2. To infer, incline to an opinion, have doubt partly removed, perceive or ascertain indistinctly, அனுமானிக்க. (p.) அலைவாள்யவனர்க்கயிராதுபுக்கு. Entering unsuspected by the sword armed Moorish guards. அயிர்ப்பு, v. noun. Suspicion, surmising, conjecture, ஐயம். 26)

arcu (p. 22) s. Royalty, government, இ ராசாங்கம். 2. A king, இராசா. 3. A kingdom, the territory of a sovereign, இராச் சியம். 4. The planet Jupiter, வியாழம். (p.) அரசடைந்தான். He is come to the throne, he has obtained the kingdom. அரசங்கம், s. The six safe-guards of royalty; viz.: படை, குடி, கூழ், அம ச்சு, நட்பு, அரண். அரசளிக்க, inf. To govern. அரசாள, inf. To reign, govern. அரசாட்சி, v. noun. Reign, government, the exercise of government, the right of possession to the throne, இராசரிகம். அரசியல், s. Royalty, இராசாங்கம். 2. The duties or functions of a king, இராசரிகமுறைமை. They are six; viz.: அறநி லையறம், மறநிலையறம், அறநிலைப்பொருள், மறநிலைப் பொருள், அறநிலையின்பம், மறநிலையின்பம். அரசிருக்கை, s. The place of a king, or throne. அரசிறை, s. The king's tribute. அரசுசெய்ய, inf. To exercise the functions of government, govern, reign.

āḷ (p. 43) s. A person, grown man, ஆண் மகன். 2. A man of property, power, influence, consequence, &c., ஆடவன். 3. A servant, slave, அடிமை. 4. A laborer, messenger, கூலியாள். 5. A devotee, தொண்டன். 6. The common termination of the third person singular feminine, பெண்பாற்படர்க்கை யொருமைவிகுதி. ஆளானான். He has attained to manhood, has become a person of consequence. அவனதற்காளோ? Is he competent for that? மரங்களாளாய்ப்போயின. The trees have arrived at maturity. ஆட்காட்டி, s. The forefinger, சுட்டுவிரல். 2. A bird, the lapwing, which screeches on the approach of a person by night, ஓர்பறவை. ஆட்கூலி, s. The hire of a workman. ஆட்கொல்லி, s. A murderer, manslayer, homicide, assassin, கொலை காரன். 2. (fig.) Gold, money, பணம். ஆட்கொள்ள, inf. To employ as a servant, admit as a worshipper, devotee, &c.--used in reference to the deity, or a great person--implying grace or condescension in the receiver, and benefit to the person taken, அடிமைகொள்ள. ஆட்பட, inf. To become a servant, devotee, &c., commonly to a deity. 2. [prov.] To rise from obscurity, become a man of some property, or consequence. 3. To come to manhood. 4. To regain strength, &c., after sickness. அவனென்னாலேயாட்பட்டான். He became eminent by me. ஆட்படுத்த, inf. To adopt one as a devotee, servant, &c. 2. To raise a person from obscurity. 3. To rear, bring up a person from a child to a man, cherish, nourish. ஆட்பார்க்க, inf. To seek another. 2. To watch as a thief, guard himself against detection. 3. To look for persons for any bad purpose--as a prostitute, &c.--as Yama the god of death. ஆட்பார்த்துழலுமருளில்கூற்றுண்மையால். Since Yama the merciless god of death, who goes about looking for his victims, does actually exist. (நாலடி). ஆளரி, s. Vishnu in his incarnation as a lion. ஆளன்கீழப்பெண்சாதி, s. A wife. ஆளானவன், s. One who is arrived at the state of manhood. 2. One who is become eminent, or exalted over others. ஆளொட்டி--ஆளொதுங்கி, s. A hiding place, மறைவு. 2. A sentry-box, காவற்கூடு. ஆளோட்டி, s. A slave-driver, task-master, overseer of workmen, ஆளை வேலைகொள்வோன். ஆள்தேறுதல், v. noun. Recovering strength or stoutness. ஆள்த்திட்டம்--ஆட்டிட்டம், s. Depth, capacity of a person. 2. Marks for recognizing a person, recognizance. ஆள்வணங்கி, s. A tree, Ficus, L. ஆள்வினை, s. Energy, alacrity, diligence, application, exertion, perseverance, an enterprise, முயற்சி. 2. Bravery, உற்சாகம். (p.) ஆள்வினையுடைமை, s. The possession of energy. (p.) வீட்டாள், s. A house-servant. சிற்றாள், s. A servant boy. 58)

iṭapam (p. 45) s. [Sans. ரிஷபம்.] A bull, an ox; it is the vehicle of Siva, எருது. Wils. p. 169. RISHAB'HA. 2. The sign of Siva's flag, சிவன்கொடி. 3. Taurus of the zodiac, இடபவிராசி. 4. Device on the banner of the guardian of the west, மேற்றிசைப் பாலன்குறி. (p.) இடபக்கொடியோன், s. Siva, சிவன். இடபவீதி, s. An astronomical trisection of the zodiac, embracing four signs. See சூரியவீதி. இடபாரூடன், s. Siva the bullrider, the ball-borne deity, சிவன். 64)

iṭṭam (p. 45) --இஷ்டம், s. Voluntariness, freedom of choice, option, one's own pleasure, பிரியம். 2. Desire, wish, choice, opinion, approbation, விருப்பம். 3. Kindness, friendship, love, attachment, affection, அன்பு. Wils. p. 134. ISHTA. 4. Manumission of a slave, அடிமைவிடுதலை. 5. [in astrology.] Indication of good or evil from the planets according to their position, கிரகநிலையாலாகும்பலாபலன். 6. [in astronomy.] The longitudinal difference between துருவம், and the end of a sign. இட்டகாமியம்--இஷ்டகாமியம், s. What delights, satisfies the mind. இட்டங்கட்ட--இட்டம்வைக்க, inf. To construct a plan, or lay down the situations of the stars, in entering on astrological calculations, இராசிநிலைவரைய. இட்டசட்டம்--இஷ்டசட்டம், s. Voluntariness, freedom from constraint, free choice, யதேச்சை. இஷ்டதேவதை, s. The family or guardian deity, தான்வழிபடுதெய்வம். Wils. p. 134. ISHTADEVATA. இஷ்டபிரசாதம், s. A gift from benevolence, free grace, கைம்மாறுவேண்டா க்கொடை 2. Free grace of God, தேவகிரு பை. 3. Boiled rice offered to the idols and eaten joyfully by the offerers, தேவ பிரசாதம். --Note. Among christians it is often used for the eucharist. இஷ்டபோகம், s. Enjoyment of wished for pleasure, gratification, விரும் பினபடியனுபவிக்கை. இஷ்டம்பண்ண, inf. To emancipate a slave (commonly இஷ்டமாக்க.) 2. To make friendship with one, to ingratiate one's self with another, சந்தோஷம் பண்ணிக்கொள்ள. இட்டம்வைக்க, inf. To love, set the affections on one. 110)

irṭci (p. 48) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To preserve, protect, guard, defend, deliver, save, restore, காப்பாற்ற; [ex இரட்சை.] நானவனையிரட்சிக்கப்பார்த்தேன் முடியாமற்போய்வி ட்டது. I endeavored to save him but could not. என்னாலானமட்டுமுன்னையிரட்சிப்பேன். I will protect thee as far as lies in my power. இரட்சித்துவிட, inf. To deliver, rid, set free from misery, peril. இரட்சிப்பு, v. noun. Preserving, protecting, saving, conferring eternal bliss, salvation, காப்பாற்றுகை. 50)

iḷai (p. 56) s. Main guard, a strong watch to a fortress, &c., தலைக்காவல். 2. A jungle --as a means of defence, காவற்காடு. 3. A hedge, a fence, வேலி. 4. A cloud, மேகம். 5. Tenderness, இளமை. 6. The son of the king Karoottaman, who by a curse was changed into a woman, and became the wife of Mercury, புதனின்மனைவி. (p.) 9)

ukkḷm (p. 59) s. Night-watch, சாமக் காவல். 2. Entrenchment about a camp, பாளயஞ்சூழ்கழி. 3. Advanced guard, தலைக் காவல். உக்களம்வைக்க, inf. To set a guard. உக்களவர், s. [prov.] Those that watch by night. 16)

ukkiram (p. 59) s. Vehemence, ardor, intensity, severity, fervency, fierceness, pungency (of spices, &c.), asperity, harshness, impetuosity, கொடுமை. 2. Wrath, rage, கோபம். 3. The height of a disease, மும்முரம். 4. Ferocity, savageness, மூர்க்கம். Wils. p. 137. UGRA. 5. (p.) The front guard, தலைக்காவல். உக்கிரகந்தம்--உக்கிரகந்தி, s. Garlic, வெள்ளுள்ளி, Allium sativum. Wils. p. 137. UGRAGAND'HA and UGRAGANDIN. 2. Assaf&oe;tida, பெருங்காயம். 3. Acorus calamus, வசம்பு. 4. The வேம்பு tree, Azadirachta Indica, L. 5. Sugar-cane, கரும்பு, Saccharum officinarum. உக்கிரகுணம், s. Fierceness of disposition. உக்கிரமது, s. Ardent spirits. உக்கிரமானமருந்து, s. Pungent and stimulating medicine. உக்கிரமானவார்த்தை, s. Asperity of language, a harsh expression. உக்கிரன், s. Siva, சிவன். Wils. p. 137. UGRA. 2. Veerapattra, வீரபத்தி ரன். (p.) 22)

urimai (p. 64) s. Propriety, peculiarity, proprietorship, appropriateness, property or quality of a person or thing, உரியதன்மை. 2. Heritage, inheritance, hereditary and unalienable rights, சுதந்திரம். 3. Relationship, the ties of consanguinity, இனம். 4. Natural or correlative duty, obligation, கடமை. 5. Love, affection, intimacy, tender regard, friendship, சிநேகம். 6. Liberality, privilege of familiarity, freedom taken or permitted on the ground of relationship, friendship, acquaintance, &c., இஷ்டம். 7. Claim, right, உரித்து. 8. (p.) A wife, மனைவி. உரித்து. A symbolic verb used as a noun with meanings similar to those of உரிமை, being peculiar to a person, or thing--as duty, obligation, property, quality, &c., உரியது. 2. s. Relative duty and care as of a child to his parents, the teacher to his pupils, the Guru to his disciples, the husband to his wife, and vice versa, கடமை. 3. Affection, பட்சம் உரித்தாக்கிக்கொள்ள, inf. To appropriate to one's self, procure a right in, to make one's own, உரிமையாகச்செய்ய. 2. To secure the friendship of one, நட்பாக்கிக்கொள்ள. உரித்தாளி--உரித்தானவன், s. Proprietor, owner, heir, சுதந்திரன். 2. One near of kin, இனமானவன். சபைக்குரித்தானவன். A person entitled to a place in an assembly. என்னுடைமைக்குரித்தானவன். The heir of my property. உரிமைக்கஞ்சி--உரிமைச்சோறு, s. Food prepared for the relations of a deceased person on the day of his death. 2. [prov.] Rice-water poured into the mouth of a dying person as the last token of respect. உரிமைக்கடன், s. The duties and obligations of near relations to perform funeral rites, and to show respect to a deceased person, பிரேதத்திற்குரியவர்கள் செய்யுங்கடமை. 2. The duty of a child to support his father in sickness or other extremity, &c., புத்திரன்பிதாவுக்குச்செய்யுங் கடமை. 3. Obligations of the heir to pay the debts of a deceased person, அவன வன்செய்யவேண்டியகடமை. உரிமைக்கட்டு, s. Consanguinity allowing a marriage connexion, இனக் கட்டுப்பாடு. 2. Preservation of one's rights as a relative. உரிமைக்கலியாணம், s. Marriage within the prescribed degrees of consanguinity. உரிமைக்காணி, s. Inherited land. உரிமைக்காரர், s. Heirs, சுதந்தி ரர். 2. Natural guardians, responsible relatives, உரியவர்கள். உரிமைசெய்ய, inf. To discharge correlative duties, கடமைசெய்ய. 2. To perform funeral rites, கருமாதிசெய்ய. உரிமைத்தத்துவம், s. [prov.] Right or letters of administration to the estate of a deceased person, சுதந்திரதத்துவம். 2. Right of guardianship in a case of minority, lunacy, &c., பாத்தியம். உரிமைபாராட்ட--உரிமைகொண் டாட, inf. To own the obligations one is under to another, on the ground of consanguinity, friendship, religion, country, &c., and to act accordingly, சுதந்திரங் கொண்டாட. 2. To converse with another on the ties of friendship, consanguinity, &c., common between them either to show that such ties exist, or for social enjoyments, சம்பந்தங்கொண்டாட. உரிமைபேச, inf. To urge one's rights, claims, &c. on the ground of consanguinity, usage, occupation, previous services, acquaintance or otherwise, சுதந்திரங்காட்டிப்பேச. உரிமைப்பங்கு, s. Share of an inheritance, சுதந்திரப்பங்கு. உரிமைப்பாடு, s. Relative authority, obligation, &c., உரியகடமை. உரிமைப்பிள்ளை, s. An adopted child entitled to the property of the adopter, சுவிகாரபுத்திரன். உரிமைப்பெண், s. A female in the proper degree of consanguinity to be taken in marriage, விவாகஞ்செய்வதற் குரித்தானவள். உரிமைமண், s. [prov.] Earth thrown on a corpse at its burial, by the near relatives, பிரேதக்குழியிலுரியவர்கள்போ டுமண். உரிமையாட்சி, s. Possession or right of possession of property devolving on a child, which, had the parents been living, would have belonged to them, சுதந்திரவாட்சி. உரிமையின்மை, s. Want of right or privilege. உரிமையெடுக்க, inf. To take possession, to enjoy or claim one's share of an inheritance, produce, &c. உரிமைவழி, s. Consanguinity, lineage, ancestral connection, சம்பந்தமுறை. 2. Inheritance or right of possession from ancestors, தொன்றுதொட்டுவருஞ்சுதந்தி ரம். உரிமைவிட, inf. To give freedom to, to manumit a slave. சொல்லுரிமை, s. A fine emphatic expression. உரியது, s. That which is proper to, peculiar to, tending to, liable to, exposed to, deserved, deserving, worthy of, appropriate to, obnoxious to, உரித்தா னது. இததற்குரியசொல். This is the appropriate word for it. உரியதண்டனை, s. Condign punishment, deserved chastisement. உரியபொருள், s. The primary meaning of a passage, உரியவர்த்தம். 2. Property in which one has a peculiar right, சுதந்திரமானதிரவியம். உரியர்--உரியார்--உரியோர், s. Proprietors, உடையவர்கள். 2. Heirs, சுதந்திரர். 3. Near or responsible relations, சம்பந்த முடையார். 4. The learned, அறிஞர். அன்பிலாரெல்லாந்தமக்குரியர்அன்புடையர்என்பு முரியர்பிறர்க்கு. Those destitute of love live only to themselves, whereas they who possess it are ready to give up their lives (lit. bones) for others. (குறள்.) உரியவன்--உரியன்--உரியோன், s. Proprietor, owner, உடையவன். 2. Heir, சுதந்திரன். 3. A near relation, இனத் தான். 4. One worthy of, deserving of, தக்கவன். 5. (p.) Husband, கணவன். கொலைக்குரியவன், s. One who is worthy of death. இழவுக்குரியவன், s. One whose duty it is to perform funeral rites. எனக்குரியவன், s. One near to me by the ties of consanguinity, friendship, relation, caste, country, &c. உரியள்--உரியாள், s. A wife, மனையாள். (p.) 17)