anti (p. 14) s. Evening, evening twilight as joining the day with the night, மாலைக்கா லம். 2. (p.) The meeting of three ways or the place where three ways meet, முத் தெருக்கூடுமிடம். அந்திகாவலன், s. The guardian deity of the evening twilight, supposed to walk the streets, &c. அந்திக்காலம்--அந்திப்பொழுது, s. The evening. அந்திசந்தி, s. Morning and evening. 2. Continuance, perpetuity. அந்திநட்சத்திரம், s. The evening star. அந்திமந்தாரம்--அந்திமந்தாரை, s. A flower plant that blossoms in the afternoon, அந்தியிற்புஷ்பிக்கும் பூண்டு, Polyanthes, L. அந்திவண்ணன், s. Siva, he whose colour is that of the evening clouds--red, சிவன். 66)

ayam (p. 22) s. Sheep or goat, ஆடு. Wils. p. 12. AJA. 2. Horse, குதிரை. Wils. p. 968. HAYA. 3. Iron, இரும்பு. Wils. p. 65. AYAS. 4. Good luck, caused by deeds of former births, favorable fortune, நல்வினை. Wils. p. 64. AYA. அயவாகனன், s. The god of fire, who has a goat for his vehicle--one of the eight guardians of the world, தீத் தெய்வம். அயக்கிரீவன், s. Vishnu, திருமா ல் பதினைந்தவதாரத்தொன்று. 2. The name of a giant who had the neck of a horse, ஓரசுரன்; [ex கிரீவம், neck.] Wils. p. 968. HAYAGREEVA. அயக்கிரீவகன், s. Vishnu, as the destroyer of அயக்கிரீவன், திருமால். Wils. p. 969. HAYAGREEVAHAN. அயக்களங்கு, s. Oxidized iron used as a medicine, இருப்புத்துரு. அயக்காந்தம், s. Loadstone, magnet, ஊசிக்காந்தம். Wils. p. 65. AYASKANTA. அயச்சிந்தூரம், s. Red oxide of iron, இரும்புச்சிந்தூரம். அயத்தின்சாரம், s. Iron dust, இ ருப்புக்கிட்டம். அயத்தீ, s. One of the thirty-two kinds of arsenic, ஓர்பாஷாணம். அயபற்பம்--அயபஸ்பம், s. Oxide of iron. அயவெள்ளை, s. Iron reduced to a medicinal powder. அயோற்கம், s. Iron filings, அர பொடி. 3)

iṭapam (p. 45) s. [Sans. ரிஷபம்.] A bull, an ox; it is the vehicle of Siva, எருது. Wils. p. 169. RISHAB'HA. 2. The sign of Siva's flag, சிவன்கொடி. 3. Taurus of the zodiac, இடபவிராசி. 4. Device on the banner of the guardian of the west, மேற்றிசைப் பாலன்குறி. (p.) இடபக்கொடியோன், s. Siva, சிவன். இடபவீதி, s. An astronomical trisection of the zodiac, embracing four signs. See சூரியவீதி. இடபாரூடன், s. Siva the bullrider, the ball-borne deity, சிவன். 64)

iṭṭam (p. 45) --இஷ்டம், s. Voluntariness, freedom of choice, option, one's own pleasure, பிரியம். 2. Desire, wish, choice, opinion, approbation, விருப்பம். 3. Kindness, friendship, love, attachment, affection, அன்பு. Wils. p. 134. ISHTA. 4. Manumission of a slave, அடிமைவிடுதலை. 5. [in astrology.] Indication of good or evil from the planets according to their position, கிரகநிலையாலாகும்பலாபலன். 6. [in astronomy.] The longitudinal difference between துருவம், and the end of a sign. இட்டகாமியம்--இஷ்டகாமியம், s. What delights, satisfies the mind. இட்டங்கட்ட--இட்டம்வைக்க, inf. To construct a plan, or lay down the situations of the stars, in entering on astrological calculations, இராசிநிலைவரைய. இட்டசட்டம்--இஷ்டசட்டம், s. Voluntariness, freedom from constraint, free choice, யதேச்சை. இஷ்டதேவதை, s. The family or guardian deity, தான்வழிபடுதெய்வம். Wils. p. 134. ISHTADEVATA. இஷ்டபிரசாதம், s. A gift from benevolence, free grace, கைம்மாறுவேண்டா க்கொடை 2. Free grace of God, தேவகிரு பை. 3. Boiled rice offered to the idols and eaten joyfully by the offerers, தேவ பிரசாதம். --Note. Among christians it is often used for the eucharist. இஷ்டபோகம், s. Enjoyment of wished for pleasure, gratification, விரும் பினபடியனுபவிக்கை. இஷ்டம்பண்ண, inf. To emancipate a slave (commonly இஷ்டமாக்க.) 2. To make friendship with one, to ingratiate one's self with another, சந்தோஷம் பண்ணிக்கொள்ள. இட்டம்வைக்க, inf. To love, set the affections on one. 110)

urimai (p. 64) s. Propriety, peculiarity, proprietorship, appropriateness, property or quality of a person or thing, உரியதன்மை. 2. Heritage, inheritance, hereditary and unalienable rights, சுதந்திரம். 3. Relationship, the ties of consanguinity, இனம். 4. Natural or correlative duty, obligation, கடமை. 5. Love, affection, intimacy, tender regard, friendship, சிநேகம். 6. Liberality, privilege of familiarity, freedom taken or permitted on the ground of relationship, friendship, acquaintance, &c., இஷ்டம். 7. Claim, right, உரித்து. 8. (p.) A wife, மனைவி. உரித்து. A symbolic verb used as a noun with meanings similar to those of உரிமை, being peculiar to a person, or thing--as duty, obligation, property, quality, &c., உரியது. 2. s. Relative duty and care as of a child to his parents, the teacher to his pupils, the Guru to his disciples, the husband to his wife, and vice versa, கடமை. 3. Affection, பட்சம் உரித்தாக்கிக்கொள்ள, inf. To appropriate to one's self, procure a right in, to make one's own, உரிமையாகச்செய்ய. 2. To secure the friendship of one, நட்பாக்கிக்கொள்ள. உரித்தாளி--உரித்தானவன், s. Proprietor, owner, heir, சுதந்திரன். 2. One near of kin, இனமானவன். சபைக்குரித்தானவன். A person entitled to a place in an assembly. என்னுடைமைக்குரித்தானவன். The heir of my property. உரிமைக்கஞ்சி--உரிமைச்சோறு, s. Food prepared for the relations of a deceased person on the day of his death. 2. [prov.] Rice-water poured into the mouth of a dying person as the last token of respect. உரிமைக்கடன், s. The duties and obligations of near relations to perform funeral rites, and to show respect to a deceased person, பிரேதத்திற்குரியவர்கள் செய்யுங்கடமை. 2. The duty of a child to support his father in sickness or other extremity, &c., புத்திரன்பிதாவுக்குச்செய்யுங் கடமை. 3. Obligations of the heir to pay the debts of a deceased person, அவன வன்செய்யவேண்டியகடமை. உரிமைக்கட்டு, s. Consanguinity allowing a marriage connexion, இனக் கட்டுப்பாடு. 2. Preservation of one's rights as a relative. உரிமைக்கலியாணம், s. Marriage within the prescribed degrees of consanguinity. உரிமைக்காணி, s. Inherited land. உரிமைக்காரர், s. Heirs, சுதந்தி ரர். 2. Natural guardians, responsible relatives, உரியவர்கள். உரிமைசெய்ய, inf. To discharge correlative duties, கடமைசெய்ய. 2. To perform funeral rites, கருமாதிசெய்ய. உரிமைத்தத்துவம், s. [prov.] Right or letters of administration to the estate of a deceased person, சுதந்திரதத்துவம். 2. Right of guardianship in a case of minority, lunacy, &c., பாத்தியம். உரிமைபாராட்ட--உரிமைகொண் டாட, inf. To own the obligations one is under to another, on the ground of consanguinity, friendship, religion, country, &c., and to act accordingly, சுதந்திரங் கொண்டாட. 2. To converse with another on the ties of friendship, consanguinity, &c., common between them either to show that such ties exist, or for social enjoyments, சம்பந்தங்கொண்டாட. உரிமைபேச, inf. To urge one's rights, claims, &c. on the ground of consanguinity, usage, occupation, previous services, acquaintance or otherwise, சுதந்திரங்காட்டிப்பேச. உரிமைப்பங்கு, s. Share of an inheritance, சுதந்திரப்பங்கு. உரிமைப்பாடு, s. Relative authority, obligation, &c., உரியகடமை. உரிமைப்பிள்ளை, s. An adopted child entitled to the property of the adopter, சுவிகாரபுத்திரன். உரிமைப்பெண், s. A female in the proper degree of consanguinity to be taken in marriage, விவாகஞ்செய்வதற் குரித்தானவள். உரிமைமண், s. [prov.] Earth thrown on a corpse at its burial, by the near relatives, பிரேதக்குழியிலுரியவர்கள்போ டுமண். உரிமையாட்சி, s. Possession or right of possession of property devolving on a child, which, had the parents been living, would have belonged to them, சுதந்திரவாட்சி. உரிமையின்மை, s. Want of right or privilege. உரிமையெடுக்க, inf. To take possession, to enjoy or claim one's share of an inheritance, produce, &c. உரிமைவழி, s. Consanguinity, lineage, ancestral connection, சம்பந்தமுறை. 2. Inheritance or right of possession from ancestors, தொன்றுதொட்டுவருஞ்சுதந்தி ரம். உரிமைவிட, inf. To give freedom to, to manumit a slave. சொல்லுரிமை, s. A fine emphatic expression. உரியது, s. That which is proper to, peculiar to, tending to, liable to, exposed to, deserved, deserving, worthy of, appropriate to, obnoxious to, உரித்தா னது. இததற்குரியசொல். This is the appropriate word for it. உரியதண்டனை, s. Condign punishment, deserved chastisement. உரியபொருள், s. The primary meaning of a passage, உரியவர்த்தம். 2. Property in which one has a peculiar right, சுதந்திரமானதிரவியம். உரியர்--உரியார்--உரியோர், s. Proprietors, உடையவர்கள். 2. Heirs, சுதந்திரர். 3. Near or responsible relations, சம்பந்த முடையார். 4. The learned, அறிஞர். அன்பிலாரெல்லாந்தமக்குரியர்அன்புடையர்என்பு முரியர்பிறர்க்கு. Those destitute of love live only to themselves, whereas they who possess it are ready to give up their lives (lit. bones) for others. (குறள்.) உரியவன்--உரியன்--உரியோன், s. Proprietor, owner, உடையவன். 2. Heir, சுதந்திரன். 3. A near relation, இனத் தான். 4. One worthy of, deserving of, தக்கவன். 5. (p.) Husband, கணவன். கொலைக்குரியவன், s. One who is worthy of death. இழவுக்குரியவன், s. One whose duty it is to perform funeral rites. எனக்குரியவன், s. One near to me by the ties of consanguinity, friendship, relation, caste, country, &c. உரியள்--உரியாள், s. A wife, மனையாள். (p.) 17)

eṭṭu (p. 73) s. The number eight denoted by அ, ஓரெண். 2. The eighth day funeral ceremony when food is presented to the manes of a deceased person, இறந்தஎட்டாம் நாட்சடங்கு; it is often contracted to எண். 3. Desire, ஆசை, impr. for எட்டை. எட்டிலேபத்திலே. Seldom, now and then. எட்டுக்குச்சோறிட்டுவைக்க. [prov.] To set rice, curry and other eatables for the deceased in the eighth day ceremony--as எட்டாந்துக்கங்கொண்டாட. எட்டுமிரண்டுமறியாதவன். A very dolt, an ignoramus. எட்டடிவிரியன், s. A kind of viper. எட்டனுருபு, s. The form of the eighth or vocative case. எட்டிலொன்று, s. One of eight things, one-eighth. எட்டுச்சார், s. [prov.] Two four square houses connected together. எட்டுத்திக்கு--எண்டிசை, s. The eight cardinal points or regions protected by as many supernal regents the supposed guardians of the earth. எட்டெட்டு--எவ்வெட்டு. Eight by eight-eight to each, eight of each. When used adjectively, எட்டு becomes எண்--as எண்ணெட்டு, eight times eight. எண்கணன், s. Brahma the eighteyed, பிரமன். எண்காற்புள், s. [in mythology.] The eight-footed bird. See சரபம், சம்பரம் and சிம்புள். எண்குணம், s. The eight divine attributes. See குணம். எண்குணத்தான்--எண்குணன், s. He who possesses the eight attributes-the perfect one--a term applied in நிகண் டு, to Siva, சிவன், Argha, அருகன். எண்கோணம், s. An octagon, eight-sided figure, அஷ்டகோணம். எண்சாண், s. Eight spans. எண்சாணுடம்பு, s. The human body, eight spans high, each person according to his own span. எண்சாணுடம்புக்குஞ்சிரசேபிரதானம். The head is the chief of the eight span-body; i. e. in cases of difficulty apply to the chief. எண்சிறப்புள்ளோன், s. Argha, அருகன். எண்சுவை, s. The eight poetic expressions of passion. See இரசம். எண்டோளன், s. Siva, சிவன்-the eight shouldered. (p.) எண்டோளி, s. Kali, காளி. 2. Durga, துர்க்கை. (p.) எண்ணாயிரம், s. Eight thousand. எண்ணாயிரவர், s. A class of smartha brahmans consisting of eight-thousand individuals. 2. A body of eightthousand jainas. எண்ணான்கு, s. Eight times four. எண்ணூறு, s. Eight hundred. எண்ணெட்டு, s. [prov.] Eight times eight. எண்பது, s. Eighty, எண்ணொரு பது. எண்மடங்கு, s. Eight fold. எண்மர், s. Eight persons, எட்டு ப்பேர். (p.) எண்வகைத்துணைவர், s. The eight classes composing the escort of a king; i. e. மந்திரியர், கருமாதிகாரர், சுற்றம், கடைகாப் பாளர், நகரமாக்கள் படைத்தலைவர், இவுளிமறவர், யானைவீரர். 36)

kañcukam (p. 86) s. Bodice, jacket, மார்பு ச்சட்டை. 2. A tunic, சட்டை. 3. Cloth, பு டவை. 4. Snake's skin, பாம்புச்சட்டை. Wils. p. 18. KANCHUKA. (p.) கஞ்சுகர், s. Body-guards who wear jackets. கஞ்சுகன், s. The God வைரவன்-a form of Siva. 2. [as சட்டைநாதன்.] Another form of Siva. கஞ்சுகி, s. An attendant in the apartments of women. 2. One of the body-guard of a king, மெய்காப்பாளன். 3. A guardian, காலவன். 4. A snake, பாம்பு. 5. A jacket, சட்டை. 6. A curtain, திரை ச்சீலை. Wils. p. 18. KANCHUKI (p.) 30)

kaṉṉikai (p. 102) s. A virgin undefloured, a girl unmarried, கன்னிமையழிவில்லாள். 2. The five கன்னிகை, viz.: அகலிகை, the wife of கௌதமன்; துரோபதை, the wife of the பஞ்ச பாண்்டவர் or five brothers, sons of the king பாண்டு; சீதை, the wife of இராமன்; தாரை the wife of வாலி; and மண்டோதரி, the wife of இரா வணன். 3. (p.) The pericarp of a lotus, தாம ரைப்பூங்கொட்டை. Wils. p. 196. KARNIKA. 4. A flower-bud, பூவரும்பு. (p.) கா காத்துக்கொள்ள, inf. To keep, preserve. மானங்காத்துக்கொள்ள, inf. To preserve one's self-respect, character, dignity. காவாமல், neg. ver. part. [vul. காக் காமல்.] Not keeping. தன்னைக்காக்க--தற்காக்க, inf. To keep one's self, to act so as to avoid blame, scandal, &c. காத்தல், v. noun. Defending, guarding, &c. காப்பு, v. noun. Preservation, defence, guard, protection, cherishing, பாது காப்பு. 2. Watching, caution, vigilance, காவல். 3. Warding off, guarding against, இரட்சிப்பு. 4. s. An amulet, இரட்சாபந்தன ம். 5. A bangle or bracelet,கைக்காப்பு. 6. A bandage tied round the arm, in token of a vow for hearing a sacred book read at a temple, keeping a feast, &c.-serving also as an amulet for the time, and as a monitory to practise abstinence and other required duties, to abstain from ceremonial pollutions, &c.-- also tied on the arms of a newly-married couple for four days, who are to keep apart for this time--also on the candidates for initiation by the Guru, மஞ்சள்நூ ற்காப்பு. 7. The invocation at the commencement of all poems, imploring the protection, aid, blessing of the god worshipped by the author, and often of others, தெய்வவணக்கங்கூறுங்காப்பு. 8. The arm-ring of the Guru, worn on the right arm as an amulet on special occasions, கோயிற்குருவணியுங்காப்பு. 9. A string tied round medical plants with incantations to avert evil effects in their use,மூலிகைக் குக்கட்டுங்காப்பு. 1. (p.) A surrounding wall, a fortification, a fence, a hedge, &c., மதில். 11. A door, கதவு. 12. Sacred ashes worn as an amulet, திருநீறு. 13. Clothes, ஆடை. காப்புக்கட்டில்லாமலெல்லாருமுள்ளேவரலாமா. Is it proper for all to come in without restraint? கன்னிகாதானம்--கன்னியாதானம், s. Giving a virgin in marriage--one of the thirty-two meritorious acts. See அறம். கன்னிகாரத்தினம், s. An illustrious virgin. 84)

kẕutu (p. 98) s. Demon, a vampire, பிசா சம். 2. A shed with an elevated platform for guarding fields against beasts, birds, &c., பாண். 3. A beetle, வண்டு. 4. Guard, defence, காவல். (p.) 78)

kẕutai (p. 98) s. An ass, கத்தபம். 2. (c.) A dolt, மூடன். 3. (p.) The sign of the sixth guardian of the eight angles or points of the world. வடமேற்றிசைப்பாலன்குறி. கழுதைப்புண்ணுக்குப்புழுதிமருந்து. Dust is the medicine for an ass's wounds; i. e. for the poor any thing serves for medicine. கழுதையுங்குதிரையும்பிணைந்தாற்போலே. Illmatched--as an ass and horse. கழுதைக்கரணம், s. [in astrology.] One of the eleven தைதுலாகரணம். கழுதைக்குடத்தி--கழுதைப்புலி, s. A hyena, புலிக்குடத்தி. கழுதைக்குட்டி--கழுதைமறி, s. A young ass. கழுதைநிறம், s. Grey, the color of an ass. கழுதைக்குணம்--கழுதையாட்டம், Stupidity. கழுதைத்திசை, s. [in astrology.] The north-west quarter, வடமேற்றிசை. கழுதைமயிர்பிடுங்கியூர், s. A country where they pluck off the hair of the ass; i. e. doing as others do without reason. கழுதைவாகனி, s. The goddess of ill-luck, மூதேவி. கழுதைவிட்டை, s. Ass's dung. கழுதைவிட்டையாயினுங்கைநிறையவிருந்தாற்போ தும். If the hand is full though with nothing but ass's dung. It is enough; i. e. get a great quantity. கோவேறுகழுதை, s. Mule. 79)

kākam (p. 103) s. A crow, காக்கை. 2. The sign of the guardian of the north-east, வடகீழ்த்திசைப்பாலன்குறி. Wils. p. 25. KAKA. 3. Mongoose, கீரி. (M. Dic) காகங்கரைய, inf. [in augury.] To caw as a crow, prognosticating fortune to the person according to the length of his shadow at the time, காகங்கூவ. See சகுனம். காகச்சிலை, s. A load stone, being black, கருமுகிற்சிலை. காகச்சுக்கான், s. A black marble, கருஞ்சுக்கான். காகதாளியம்--காகதாளிநியாயம், s. An unforeseen occurrence, accident; [ex காகம், crow, et தாளி, palmyra fruit, et நியா யம், law.]--a crow lights upon the fruit of the palmyra tree and the fruit falls-a chance, coincidence. Wils. p. 26. KAKATALEEYA. காகத்துவசத்தாள், s. The goddess of misfortune, மூதேவி, whose banner is the ill-omened crow. காகநிமிளை, s. Black bismuth, antimony, கருநிமிளை. காகபலி, s. Food given to crows before eating-being a lump of rice and curry, &c., காகத்துக்கிடுமுணவு. காகப்புள், s. A crow, காக்கை. 2. The twenty-third lunar asterism, அவிட் டநாள். காகவாகனன், s. Saturn the planet, சனி. 15)

kāvl (p. 105) s. Defence, protection, preservation, support, keeping, காப்பு. 2. Guard, restraint, அரண். (p.) 3. Surrounding wall, fortification, மதில். 4. A prison, a ward, hold, சிறைச்சாலை; [ex கா.] காவல்தானே பாவையர்க்கழகு. Chastity becomes a woman. காவலன், s. A protector, a guardian, காப்போன். 2. A king, அரசன். 3. A husband, கணவன். 4. One of a king's bodyguard, மெய்க்காப்பாளன். காவலாளர், s. Watchmen, sentinels, watchers, guards, காப்போர். காவலாளி, s. A keeper, a guard, காப் போன்.--Note. In Tinnevelly, this word is invariably used to signify a prisoner and not a watchman, which latter is called காவற்காரன். காவலிருக்க, inf. To be on guard, to keep watch, காவலாயிருக்க. 2. To wait or look, as for a person expected. காவலிலிருக்க, inf. To be in prison or captivity. காவலிலேபோட--காவலில்வைக்க, inf. To imprison. 2. To keep in the patrolhut till morning--as a person found straying during night. காவல்கட்டு, s. A strong guard. 2. Secure protection. 3. Rigid restraint. காவல்கட்டுப்பண்ண, inf. To set a strong guard. 2. To watch closely. 3. To keep young people, &c., in close restraint. 4. [prov.] To attend strictly to the diet of a sick person. காவல்காக்க, inf. To watch, guard, protect. 2. To be on guard, to act as sentries, watchmen, &c. 3. To defend the body by wearing armor, &c., or the head by oils, &c., against disease, which either has attacked the lower extremities, or indicates coma, &c. காவல்செய்ய, inf. To protect, to defend. 2. [prov.] To pass a straw-rope over a heap of corn in the field, or make with it diagrams on the ground, &c., to defend the grain from demons. 3. To place an image of Ganesa (being a handful of moist cow-dung) on the top of a heap of corn before winnowing, as a security from demons.--Note. If it is measured, it is deemed secure against their attack. காவல்பண்ண, inf. To protect, defend, take care of, watch over. 2. To nourish, cherish, provide for. 3. To imprison, to keep under guard, to confine. காவல்மாற, inf. To be relived, changed, &c.--as sentinels or a watch. காவல்மாற்ற, inf. To relieve guard, change watchmen, sentinels, &c. காவல்முறை, s. Turns in watching. காவல்மேரை, s. Share of grain given to the watchman of a village from the thrashing floor. காவல்விட, inf. To release from watching, guarding, &c. காவற்கடவுள்--காவற்பெருமான், s. Vishnu, as the preserver of the world, விஷ்ணு. காவற்கட்டு, s. [prov.] A bundle of paddy sheaves for the watchman. காவற்கட்டை, s. [prov.] A fire-brand kept burning to ward off the female demon கொற்றி from a woman in child-birth, when exposure is greater than at other times. 2. A clump of wood kept burning through the night near a patrol-hut. காவற்கப்பல், s. A reconnoitring vessel, a guard-ship. காவற்காடு, s. A jungle or forest defence, காட்டாண். 2. A reserved forest. காவற்காரர், s. Watchmen, sentinels, a patrol, காப்போர். காவற்கூடம்--காவற்சாலை--காவல்ஸ்த லம், s. A guard-room; a prison-house. காவற்புரி, s. [prov.] A straw-rope thrown over the heap of corn in the field to defend it from demons. அருங்காவல், s. A very strict or powerful guard. தலைக்காவல், s. The main guard. தூக்கிரிக்காவல், s. An overseer of a village. மெல்லுயிர்க்குங்காவல், s. A support or cordial to the languishing mind. 28)

kirakam (p. 109) s. A house, a mansion, or palace, வீடு, Wils. p. 295. GRUHA. 2. A planet, கோள். Wils. p. 34. GRAHA. The planets in the Hindu system are nine, called நவக் கிரகம், viz.: 1. ஆதித்தன் or ஞாயிறு, the sun. 2. சோமன் or திங்கள், the Moon. 3. அங்காரகன் or செவ்வாய், Mars. 4. புதன், Mercury. 5. பிரகற்பதி--பிரகஸ்பதி or வியாழன், Jupiter. 6. சுக்கிரன் or வெள்ளி, Venus. 7. சனி, Saturn. 8. இராகு, Caput draconis. 9. கேது, Cauda draconis. The last two are considered visible in eclipses of the sun and moon, இராகு being, black, and கேது red. (See under கோள்.) 3. Relation in the order of time between a vocal and an instrumental sound -- the one immediately preceding or immediately following the other; one of the ten தாளப்பிரமாணம். அவனைக்கிரகம்பிடித்தாட்டுகிறது. An evil planet is exerting its influence on him. கிரகக்கழிப்பு, v. noun. Dispelling the evil influences of planets by appropriate ceremonies, கிரகசாந்தி. கிரகங்கழிக்க, inf. To perform a ceremony to dispel disease, &c., supposed to be induced by a malignant planet, in which clay images, made for the occasion representing the planets to be appeased, are worshipped, offerings of fruits, &c., being presented, and then all cast out in a cross road, கிரகசாந்திசெய்ய. கிரகசாத்திரம், s. Science of the planets. கிரகசாந்தி, s. A ceremony to counteract or mitigate the malignant effects of planets on one's person or affairs, கிரகக் கழிப்பு. கிரகசாந்திபண்ண, inf. To perform ceremonies for counteracting the evil effects of planets. கிரகசாரம்--கிரககதி, s. Planetary motion. 2. Planetary ephemeris. 3. The phenomena of the planets in their process. 4. Ill luck (Rott.) அவனைப்பிடித்தகிரகசாரவேளைஅப்படிப்பண்ணிற் று. He acted according to his ill fate. கிரகசெபம், s. Incantations offered to the planets deprecating their bad influences, கிரகத்துக்குச்செய்யுஞ்செபம். கிரகசித்திரம், s. Private family affairs, family troubles, &c., வீட்டுக்காரியம். கிரகச்சுற்று, s. The revolution of the planets, கிரகத்தின்சுற்று. கிரகதானம், s. Gifts presented to Brahmans to avert the malignant influences of inauspicious planets, நவக்கிரகதானம். கிரகதோஷம், s. Malignant effects of planets, கிரகதீங்கு. கிரகத்தன்--கிரகஸ்தன் s. The householder, the second of the four religious orders. (See ஆச்சிரமம், இல்வாழ்வோன்.) 2. [vul. கிரேஸ்தன்.] An honest man, நிரு வாகி. Wils. p. 296. GRUHASTHA. கிரகஸ்தாசிரமம், s. The state of matrimony; the order of a house-holder. Wils. p. 296. GRUHASTHASRAMA. கிரகநடை--கிரகவோட்டம் v. noun. The course or progress of the planets. கிரகநிமிர்ச்சி, v. noun. Station of a planet after its retrograde motion. கிரகநிலை, s. The situation of a planet in the heavens. 2. The astrological positions of planets of which there are five, viz.: நட்பு, ஆட்சி, உச்சம், பகை, நீசம். கிரகநிலையின்பலன். The influence of the planets in their respective signs. கிரகநீதி, s. Domestic duties; the rules of hospitality, &c., to be practised by the householder, இல்லொழுக்கம். கிரகநோக்கு--கிரகப்பார்வை, s. The relative aspects of planets one to another; configuration. கிரகபதி, s. The sun--as the lord of planets, சூரியன். Wils. p. 34. GRAHAPATI. கிரகபதனம்--கிரகவிட்சேபம், s. Latitude of a planet. See பதனம் and விட்சேபம். கிரகபரிவிருத்தி, s. Revolution of a planet. 2. A planet's synodic revolution. கிரகபாடு, s. The heliacal setting of a planet. கிரகபிரதிஷ்டை, s. The ceremony of consecrating a new-built house to a guardian deity on its first occupation. கிரகபீடை--கிரகப்பிழை, s. Affliction, calamity, suffering, &c., from the malignant influences of planets, கிரகதோஷம். கிரகப்பிரவேசம், s. The passage of a planet from one sign to another. 2. The ceremony of occupying a new house. கிரகப்பிரீதி, s. Gratification afforded to planets by offerings, worship, &c., கிரகத் துக்குத் திருத்திசெய்கை. கிரகபுடம், s. The longitude of a planet. கிரகப்பெயர்ச்சி, v. noun. The transit of a planet from one sign to another. கிரகமண்டலம், s. The planetary regions. 2. Planetary orbit. கிரகமாலை--கிரகமாலிகை s. [lit.] A planetary garland. The position of two or more planets following each other in their proper order, and in the order of the signs. கிரகவக்கிரம, s. The retrogression of a planet. 2. The station of a planet before it begins to retrograde. கிரகவட்டம், s. The orbit of a planet. 2. The revolution of a planet. கிரகாசாரம், s. The rites of hospitality --as practised by the house-holder. கிரகாத்தமனம், s. The setting of a planet. 2. The beliacal setting of a planet. கிரகாராதனை, s. Worship paid to planets, to appease or propitiate them. கிரகி, s. A house-holder, சமுசாரி. (சது.) கிரகோதயம், s. The rising of a planet. 2. The heliacal rising of a planet. இராசகிரகம், s. A royal palace, அரசர் மாளிகை. 2. The sun and moon--as the chief planets, சூரியசந்திரர். 72)

kupēraṉ (p. 121) s. Kuvéra, once a rich king, now regent of the North, and guardian of riches, தனதன். (See திக்குப்பாலகர்.) Wils. p. 23. KUBERA, and 235. KUVERA. 2. The moon, சந்திரன்; [ex கு, deformed, et வேர, body--alluding to the deformity of the two.] குபேரசம்பத்து, s. The riches of Kuvéra; i. e. abundant riches. 32)

kaiyṭaikk (p. 142) --கையடைகொடுக்க, inf. To give a person in charge to a guardian or protector. 42)