uḷṟu (p. 67) கிறேன், உளறினேன், வேன், உளற. v. n. To clamor without sense, bawl, utter unmeaning vociferations, குழற. 2. To cry out through alarm, பயத்தினாற்றடு மாறிப்பேச. 3. To be confused through fear and to speak incoherently, indistinctly, or inconsistently, to give confused evidence, வீணாயுளற. 4. To utter incoherent sounds--as a person dreaming, கனாக்கண்டு பிதற்ற. உளறுதல், s. A great noise, பே ரொலி. உளறுபடி, s. Incoherence in speaking, குழறுகை. 2. Confusion in business, கலக்கம். 38)

ēktēcm (p. 76) s. Rareness, scarceness, a rare, extraordinary or prodigious occurrence, அருமை. 2. Anomaly, difference, excentricity, வேற்றுமை. 3. A blunder, a mistake; difference as above or below the mark; greater or less, disparity; unfitness, incongruity, disagreement, inconsistency, ஒவ்வாமை. 4. Exception to a general rule, ஒரோவிடத்துவிதிபிறழ்வு. 5. Undefinedness, uncertainty, fickleness, சந்தேகம். ஏகதேசத்திலுநினைத்திருக்கவில்லை. I never even once thought of it. ஏகதேசமில்லை. It is without error, not different, exact. இந்தநிலமேகதேசமாயிருக்கிறது. This ground is uneven. அதற்குமிதற்குமிகவுமேகதேசம். There is a great difference between that and this. இங்கேநின்றேகதேசமாய்ப்பேசப்படாது. Don't use scurrilous language here. 11)

ēṇ (p. 79) s. A firm, secure situation, stability, நிலைபேறு. 2. Strength, firmness, power, valor, exploit, achievement, வலி. (Compare ஏணம்.) 3. Assumption, arrogance, பெருமை. (p.) 4. [prov.] Crookedness, வளைவு. ஏண்பலபகர்ந்தனை. You have told many (of your captain's) valorous deeds. (காந்.) ஏணிலாதவர், s. Those unstable, unsteady, weak, &c. (காந்.) ஏணுற்றார், s. The valiant. (காந்.) ஏண்கோண், s. [prov. and col.] Unevenness, crookedness, ஒழுங்கின்மை. ஏண்கோணானபேச்சு, s. Disagreeable, inconsistent language. 5)

ottirāmai (p. 81) neg. v. noun. Inequality, non-conformity, inconsistency, incongruity, ஒப்பாயிராமை. 12)

kuṟṟm (p. 132) s. Fault; moral or physical imperfection, blemish, defect, deformity. பி ழை. 2. Crime, misdemeanor, guilt, தீங்கு. 3. Impurity; ceremonial or moral defilement--as cause of offence to the deity, of blight to plants, &c., சூதகம். 4. Reproach, stigma, charge, accusation, blame, குறை. 5. Amercement, mulct, fine, அபராதம். 6. (சது.) Sickness, நோய். முக்குற்றம், s. The three kinds of evil, incident to the soul in connexion with births, as darkening the understanding and leading to sin. 1. காமம், sexual desire, lust. 2. வெகுளி, anger. 3. மயக்கம், bewilderment, mental illusion. யாக்கைக்குற்றம், s. The five defects of the body; 1. கொட்டாவி, yawning. 2. நெட்டை, snapping the joints. 3. குறுகு றுப்பு, snoring. 4. கூன்கிடை, lying shrunk up. 5. நட்டுவிழல், nodding. அஷ்டகுற்றம், s. The eight imperfections of creatures. 1. ஞானாவரணியம், ignorance, or want of wisdom. 2. தரி சனாவரணியம், defective perception. 3. வேதநீயம், comprehensibleness. 4. மோக நீயம். subjection to the passions. 5. ஆயு, age, limited duration. 6. நாமம், having a name or describableness. 7. கோத்திரம், parentage, descent. 8. அந்தராயம். liability to impediments and accidents. The opposite of these are peculiar to the deity. See எண்குணம் under குணம். நூற்குற்றம், s. The ten faults or defects in a literary composition. 1. குன்றக்கூறல், a partial statement--saying too little. 2. மிகைபடக்கூறல், redundancy-saying too much. 3. கூறியதுகூறல், tautology--repetition. 4. மாறுகொளக்கூறல், inconsistency--contradictory statements. 5. வழூஉச்சொற்புணர்த்தல், the employment of improper or inappropriate words and terms. 6. மயங்கவைத்தல், obscurity, mystification. 7. வெற்றெனத்தொடுத்தல், emptiness, barrenness. 8.மற்றொன்றுவிரித்தல், digression--introducing another subject. 9. சென்றுதேய்ந்திறுதல், gradual loss of vigor and tone. 1. நின்றுபயனின்மை, useless statements; verbosity; bombast. இமைக்குற்றங் கண்ணுக்குத்தெரியாது. The eye does not see the defect of the eyelashes; i. e. one's own errors, and those of his family and friends, are unnoticed. குற்றங்கடிய, inf. To avoid guilt. குற்றங்களைய, inf. To free from errors. குற்றங்காட்ட, inf. To expose faults. குற்றங்காண, inf. To find fault. 2. To blame, to be blameable, &c. குற்றஞ்சாட்ட--குற்றஞ்சுமத்த--குற் றப்படுத்த--குற்றமேற்ற, inf. To conviet, charge with a fault or crime; to accuse. அவன்மேற்குற்றஞ்சுமத்து. He has been found guilty. குற்றஞ்சாராதவன், s. An innocent man. குற்றஞ்செய்ய--குற்றம்பண்ண, inf. To commit a fault; to perpetrate a crime; to do wrong, &c. குற்றஞ்சொல்ல, inf. To accuse, criminate, blame, censure, charge with fault; to impeach. 2. To object, gainsay. 3. To criticize; to be hypercritical, censorious, captious; to expose faults. குற்றத்தைமறைக்க, inf. To deny a crime; to hide a fault. குற்றந்தீர்க்க--குற்றம்பரிகரிக்க, inf. To correct faults, to free from faults; to expurgate, exculpate, absolve. குற்றந்தெரிக்க, inf. To exhibit faults; to criticize, to sift--as a literary production. குற்றப்பட, inf. To be in fault; to be found guilty, criminal, blameable. குற்றப்பாடு, v. noun. The state of being in fault; accusation, imputation. குற்றம்பார்க்க--குற்றம்பிடிக்க, inf. To find fault, to be censorious. குற்றம்பார்க்கிற்சுற்றமில்லை. Censoriousness destroys friendship. குற்றமில்லான்--குற்றங்களில்லான், s. Argha--as an immaculate being, அருகன். 2. Any holy being; an innocent person. குற்றமிறுக்க, inf. To pay a fine. குற்றம்பாராட்ட, inf. To exaggerate one's faults; to magnify guilt; to dwell too much upon one's faults. குற்றம்பொறுக்க, inf. To pardon, to forgive, to bear with faults. குற்றம்போட, inf. To impose a fine; to mulct. குற்றம்வாங்க, inf. To impose a fine. குற்றவாளி, s. A criminal, a malefactor, a culprit. 2. One convicted of crime. 3. A delinquent, an offender. கைக்குற்றம், s. Mistakes of the hand. See கை. 56)

caṭam (p. 157) s. (ex. Sa. Jad'a.) The body, உடல். 2. Matter as opposed to, or distinguished from spirit, or சித்து; any non-intelligent being, corporeal or incorporeal, want of intelligence, inertia, அசேதனப்பொ ருள்.--Note. This, in the Agama philosophy, includes time, the three மலம், and their effects, &c. 3. W. p. 826. SAT'HA. Cruelty, savageness, harshness, கொடுமை. 4. Falsehood, illusion, பொய். 5. W. p. 87. SHASHA. Six, sixfold, ஆறு. சடம்விழுந்துபோமே. We shall die. (lit.) the body will fall. சடசித்து, s. Senseless and intelligent existences; body and spirit. சடத்துவம், s. Inertia, inertness of matter, non-intelligence, bodily appetites, &c.--as inconsistent with the deity. சடபதார்த்தம்--சடவஸ்து, s. Inanimate, unintelligent, material existence. சடபதார்த்தவாதம், s. A religious denomination, ஓர்வாதம். சடப்பால், s. [in medicine.] The milk of women, முலைப்பால். (M. Dic.) சடாட்சரம், s. The hexaliteral mantra. (c.) சடாரணியம், s. Arcot, (lit.) the six jungles, ஆற்காடு. (p.) சடானனன், s. Skanda, கந்தன்; [ex சட, six, et ஆனனம், face.] 32) *

paṭṭu (p. 291) s. Silk, wove silk, பட்டாடை. 2. Fold, plait, doubling of cloth; a string, a necklace, &c., மடிப்பு. 3. An upper or outer, garment--as a shawl, a scarf or a mantle, மேற்போர்வை. 4. Sack-cloth of Indian hemp, as கோணிப்பட்டு, whence the name 'gunny bags.' 5. An affix to the name of a small town, village, or hamlet, as செங்கல்பட்டு. W. p. 496. PAT'T'A. (சது.) பட்டுகுலைந்தால்பொட்டு, If silk be rumpled, it is spoiled. பட்டுப்போலேதூள். Very fine powder. பட்டுப்போலேதெள்ளுதல். Sifting in a very fine fan. பட்டுக்கயிலி, s. A silk apron. (R.) பட்டுக்கயிறு, s. Silk-cord. பட்டுக்கரை, s. A silk stripe or border; For the compounds, see சோமன். பட்டுக்குஞ்சம், s. Silk tassels, &c. விளக்குமாற்றுக்குப்பட்டுக்குஞ்சம்கட்டினாற்போல். Like silk tassels tied to a broom, i. e. inconsistent finery. பட்டுச்சுருட்டு--பட்டுச்சுருள், s. [also தாபிதாச்சுருட்டி.] A superior kind of silk; a roll of silk. பட்டுநூல், s. Silk-thread, raw silk. பட்டுநூற்காரர், s. Silk-weavers. 2. A caste of weavers, ஓர்சாதி. பட்டுநூற்பூச்சி, s. As பட்டுப்பூச்சி. பட்டுப்பட்டாவளி, s. Various kind of silk, and other valuable stuff. பட்டுப்பருத்தி, s. The silk-cotton tree, on the leaves of which the silk-worm is said to feed. பட்டுப்புடவை, s. Silk cloth or garment. பட்டுப்பூச்சி, s. A silk-worm. 148)

pētam (p. 335) s. Difference, dissimilarity, வேற்றுமை. 2. Disagreement, variance, disaffection, பிரிவினை. 3. Diversity, variety, திரிபு. 4. Subdivision, sect, division, பகுப்பு. 5. Discord among confederates. See உபா யம். 6. Variation, modification, alteration, விகற்பம். 7. Incongruity, inconsistency, இணக்கமின்மை. W. p., 627. B'HEDA. 8. One of the twenty-eight Saiva Agamas. See சிவாகமம். பேதம், 3. The three differences. These are: 1. சுகதபேதம், difference between the head and its ramifications, &c.; 2. சுசாதிபேதம், difference in the different species, as between one tree and another; 3. விசாதிபேதம், difference in things unlike, as between trees and stones. பேதம், 6. A six-fold division. This is as follows: 1. சாதிபேதம், division, distinction of caste or tribe; 2. சமய பேதம், or மதபேதம், differences of religion; 3. மந்திரபேதம், varieties of incantations; 4. மனப்பேதம், difference of disposition, thought, taste, or inclination; 5. சாத்திர பேதம், difference in science, doctrine, &c.; 6. உலகபேதம், varieties of worlds. For some other differences as இடப்பேதம், காலபேதம், சொற்பேதம், பொருட்பேதம், முகபே தம், see in their places. பேதக்காரர், s. Schismatics, heretics. பேதசைவம், s. One of sixteen divisions of the Saiva system. See சைவம். பேதம்பண்ண, inf. To make a difference. 2. To sow discord, cause alienation between parties. பேதாதிபேதம், s. Very great difference, மிகுபேதம். பேதாபேதம், s. Diversity, variety, multiformity, பலபேதம். 2. Similarity and dissimilarity, agreement and disagreement, வேற்றுமையும், ஒற்றுமையும். 3. The union of separate things--as of the soul and body. 40)

pēti (p. 336) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. a. To divide, to separate, &c., பிரிக்க. 2. To sow discord or dissension, பேதகஞ்செய்ய. 3. To turn the mind from a right course, வேறுப டுத்த. 4. To excite disgust, to alienate, மன மலையச்செய்ய. 5. To change, diversify, மாற்ற. 6. To despise, to scorn, நிந்திக்க. 7. v. n. To change, vary, differ, disagree, வேறுபட. 8. To degenerate, deteriorate, கெட. 9. To become estranged, to be disgusted with, மனமடிய. 1. To be relaxed in the bowels, to purge, பேதியாக. 11. To become broken, to be interrupted, frustrated, குழம்ப. (c.) பேதித்தசமயம். A religion inconsistent with itself. பேதித்துக்கேட்க, inf. To pump one. பேதித்தல்--பேதிப்பு, v. noun. Separation, variance, dissatisfaction, purging. 2)

poruntu (p. 337) கிறேன், பொருந்தினேன், வே ன், பொருந்த, v. n. To combine with, கலக்க. 2. To harmonize, ஒக்க. 3. To be suitable, proper, agreeable, appropriate, ஏற்க. 4. To contract with, கூலிபொருந்த. 5. To join with, சேர. 6. To occur, happen, சம்பவிக்க. 7. To be accustomed to, as climate, food, அடுக்க. 8. [superstitiously.] To agree with one--as his wife, cattle or house, இயைய. 9. To succeed, come to a prosperous issue, பலிக்க. 1. To agree together, ஒன்றிவாழ. 11. To like, to be pleased with, இனப்பட. அதுஎனக்குப்பொருந்தாது. It does not suit me. பொருந்தச்சொல்வோர், appel. n. Teachers of the vedas, &c., as ஓத்து ரைப்போர். பொருந்தர், appel. n. Weavers, as joining threads, நெய்வோர். 2. (சது.) Mat and basket makers, மேதரவர். பொருந்தலர்--பொருந்தார், appel. n. Foes, hostile powers, பகைவர். (p.) பொருந்தவைக்க, inf. To join things separated, to set broken bones, to reunite. 2. To put in order. பொருந்தாமை, v. noun. [neg.] Disagreement, unsuitableness, incongruity, inconsistency, வெறுப்பு. பொருந்தாதநாள், s. Lunar days, not harmonizing with the sign of one's birth. பொருந்திக்கொடுக்க, inf. To give a work on contract. பொருந்திக்கொள்ள, inf. To agree, to bargain, to stipulate. பொருந்திவாங்க, inf. To take a thing after having agreed about the price. பொருந்திவிட, inf. To stipulate. 2. To be joined as broken bones. 44)