āṟu (p. 43) s. and adj. Six (6.) six things, ஓரெண். 2. As a prefix to words beginning with consonants, the initial is often shortened, especially when the number is specific--as அறுசுவை, the six flavors. (c.) அவ்வாறு. Six by six, six to each, six of each. அறுகுணன், s. The deity--he who possesses the six attributes, கடவுள்; [ex குணம், quality.] (p.) அறுகோணம், s. A hexagon. 2. A magical diagram of two equilateral triangles, one laid over the other so that their sides may be parallel, making six outward and six inward angles. அறுசமயம், s. The six systems of religion maintained by Hindus. See சமயம். அறுதொழிலோர், s. Brahmans-from the six duties prescribed to them, வேதியர். See தொழில், office. அறுபகை, s. The six hurtful propensities--as காமம், &c. See பகை. அறுபருவம், s. The six seasons of the year--as கார், கூதிர், &c. See பருவம். அறுபொழுது, s. The six different portions of the day; 1. மாலை, the first four hours after sunset, or ten nalikies. 2. யாமம், four hours, or ten nalikies after மாலை. 3. வைகறை, four hours after யாமம் or before sunrise. 4. காலை or விடியல், four hours after sunrise or வைகறை. 5. நண்பகல், from eleven A. M. to two P. M. 6. ஏற்பாடு, from three to six P. M. அறுவர், s. Six persons--men or women. (p.)--Note. For other similar words, see அறு. ஆறங்கம், s. The six subjects embraced in வேதாங்கம்; which see. (p.) ஆறாமீனறவோட்டு, s. The transit of the sun through the pleiades, regarded by seamen, as a critical or disastrous season, when rough weather is to be looked for. ஆறுகட்டி, s. A kind of ear-ring worn by a set of Pandarams. ஆறுகாடு, s. [commonly ஆற்காடு.] A town near Vellore, சடாரணியம். (p.) 65)

iracam (p. 48) s. Flavor, relish; what is tasteful, agreeable, palatable, delicious; taste in general, good or bad--also the six flavors. (See சுவை.) 2. Sweetness, இனிமை. 3. Sweet juice of fruits, &c., vegetable juice in general, சாறு. 4. Mercury, quicksilver, hydrargyrum, பாதரசம். 5. (p.) One of the juices of the body, சத்ததாதுவினொன்று. (See தாது.) It corresponds more with chyle than any other, but probably it is fanciful. 6. Pepper-water made of several ingredients, மிளகுநீர். 7. [in rhetoric.] The passions or emotions of the mind expressed by gesture, exhibited in action and transferred to poetry, வீரமுதலியவெண்சுவை. Of these eight are given; viz.: 1. வீரம் or வீரியம், courage. 2. அச்சம், பயம், or பயானகம், fear, terror. 3. இழிப்பு, விபற்சம், குற்சை, அருவரு ப்பு, abominating, loathing at or disgusting. 4. வியப்பு or அற்புதம், wonder, surprise, astonishment. 5. காமம், சிங்காரம், சிருங்காரம், love, sexual love. 6. அவலம் or கருணை, acute sensibility, weakness, tenderness, mercy, pity, clemency. 7. உருத்திரம், கோ பம், இரௌத்திரம், பெருங்கோபம், warlike fury, wrath, displeasure, rage. 8. நகை, பெரு நகை or ஆசியம், laughter, mirth, risibility, great or intense laughter, laughing in contempt. By some, சாந்தம், tranquillity, equanimity, peace, abstraction or the stoicism of the ascetics; and by others வற்சலம், parental tenderness are given as a ninth meaning; இரசம் is added at pleasure with the loss in some cases of its initial-as வீராசம், இழிப்பிரசம், &c. Wils. p. 697. RASA. இரசகந்தாயம், s. Tribute, the fatness of the earth. இரசகந்தாயமாய்ப்பேச, inf. To speak pleasingly. இரசகருப்பூரம், s. Muriate of mercury, ஓர்மருந்து. இரசகுண்டு, s. [prop. இரசக்குண் டு.] A globular glass filled with mercury as a decoration at weddings, &c., also as a charm. இரசகுளிகை--இரசமாத்திரை, s. A quick-silver pill employed in medicine, இரசத்தினாற்செய்தமாத்திரை. 2. [in alchemy.] A pill feigned to be used by a class of persons called சித்தர், now in the world of Indra, who thereby perform supernatural actions--as கமனஞ்செய்கை, or passing through the air to any desired place, சித்தர்குளிகை. இரசக்கட்டு, s. Condensed mercury, சூதக்கட்டு. இரசக்கிணறு--இரசக்குழி, s. A pit or mine where quick-silver is obtained. இரசக்குடுக்கை, s. A little bottle of mercury. இரசசிந்தூரம், s. Red precipitate of mercury. இரசஞ்சுத்திபண்ண, inf. To purify quick-silver. இரசதாது, s. Quick-silver, சூதம். Wils. p. 698. RASAD'HATU. இரசதாளி, s. A species of plantain, கப்பல்வாழை. இரசத்தைக்கட்டிப்புடமிட, inf. To reduce mercury by decoction. இரசத்தைப்பஸ்மமாக்க, inf. To reduce mercury into powder. இரசநாதம், s. Quick-silver, இர சம். Wils. p. 698. RASANATHA. இரசபஸ்பம்--இரசபஸ்மம்--இரச பற்பம், s. Mercury reduced to white powder, a kind of muriate of mercury or calcinated mercury, சூதபஸ்பம். Wils. p. 698. RASAB'HASMAN. இரசபாஷாணம், s. A kind of prepared arsenic. இரசப்பிரீதி--இரசமாதா, s. One of the hundred-and-twenty kinds of arsenic in its natural state. இரசமணி, s. Hard globules of mercury prepared by incantations, &c., and worn as an amulet in order to prevent evil, cure diseases, to promote success in undertakings, &c. இரசமுறிக்க, inf. To prepare mercury for medicine. 2. To carry mercury off from the body. இரசலிங்கம், s. Vermilion, சாதி லிங்கம். 2. A case of mercury for a linga. இரசவாதம்--இரசவித்தை, s. Alchemy--one of the sixty-four கலைஞானம். இரசவாதம்பண்ண, inf. To practise the art of alchemy. இரசவாதி, s. An alchemist. இரசவாழை--இரதவாழை, s. [improp. இதரைவாழை.] A species of plantain, பேயன்வாழை. இரசவைப்பு, s. Any preparation from mercury--as a muriate, sulphate, &c., an amalgam. இரசனை, s. Flavor, deliciousness, sweetness, delicacy, சுவை. 2. The tongue, நாக்கு. 3. Juice, sap, essence, சாறு. இரசாதிபதி--இரசாதிபன், s. [in astrology.] The sun or one of the planets presiding over fruits, vegetables, &c., for the given years, இரசவஸ்துகட்கதி காரியாங்கிரகம். இரசாபாசம், A loss of flavor, or of juice. இரசேந்திரம், s. The philosopher's stone, இரசத்தினாற்செய்த ஏந்திரம். Wils. p. 699. RASENDRA. இரசேந்திரியம், s. The tongue, நாக்கு. இரசிக்க, inf. To be pleasant to the taste, ear or mind; to delight, gratify உருசிக்க. இரசிப்பு, v. noun. Sweetness, flavor, இனிமை. 40) *

etukai (p. 73) s. Initial rhyme, commonly occurring in the second letter of every line in the stanza. (See தொடை.) 2. [vul.] (fig.) Agreement, union, consonance, similarity, பொருத்தம். (p.) தலையாகெதுகை, s. In rhyme, similarity of the first class in which all the letters except the initial of the first foot in each line through the stanza are the same--as சொற்போர்புரிவர்நான்மறை யாறங்கமுணர்ந்ததொழுகுலத்தோர், விற்போர்புரிவர் நெடியசிலையிராமனனையவிறல்வேந்தர், பொற்போர் புரிவர் பிறர்பொருளுந்தம்போற் பேணிப்புரிவணிகர், நெற்போர்புரிவரந்நகரில்வேளாண்குலத்து நெறியி னரே. இடையாகெதுகை, s. Consonance of a medial kind in which the second letter only ryhmes--as அகரமுதலவெழுத் தெல்லாமாதி, பகவன்முதற்றேயுலகு. கடையாகெதுகை, s. Consonance of an inferior order including every kind except the two given above. ஆசெதுகை, s. An exception to the general rule of எதுகை; i. e. when the second letter of the first line is ய, ர, ல, or ழ, it may be omitted in the following lines when necessary. வழியெதுகை, s. The agreement of the second and third letters in the first, second, and sometimes the third feet in every line through the stanza. நெடிலெதுகை, s. The rhyming of the long consonants in a poem--as ஆவாவென்றேயஞ்சினராழ்ந்தாரொருசாரார், கூகூ வென்றேகூவிளிகொண்டாரொருசாரார், மாமாவென் றேமாய்ந்தனர்நீந்தாரொருசாரார், ஏகீர்நாகீரென்செய் துமென்றாரொருசாரார். இனவெதுகை, s. The rhyming of the same class of consonants in a poem. It consists of three kinds: 1. வல்லின வெதுகை, the consonance which occurs when the second letter of each line of a stanza is any one of the வல்லினம் consonants, உ-ம். தக்கார்தகவிலரென்பதவரவ ரெச்சத்தாற்காணப்படும். 2. மெல்லினவெதுகை, the consonance which occurs when the second letter of each line of a stanza is any one of the மெல்லினம் consonants, உ-ம். அன்பீனுமார்வமுடைமையதுவீனுநண்பென் னுநாடாச்சிறப்பு. 3. இடையினவெதுகை, the consonance which occurs when the second letter of each line of a stanza is any one of the இடையினம் consonants, உ-ம். எல்லா விளக்கும் விளக்கல்ல சான்றோர்க்குப் பொய்யாவிளக்கேவிளக்கு. 51) *

eṉṟā (p. 75) A numerical connective particle, எண்ணிடைச்சொல். (p.) முதலீறிடைநிலைபோலியென்றா. The initial, medial, final, and equivalent letters. (நன் னூல்.)

kuṟippu (p. 132) s. Intention, wish, internal desire, அபிப்பிராயம். 2. Concord, ஒருமை. 3. Allusion, hint, intimation, indication; a significant look, word, &c., சைகை. 4. The occult and real meaning of a speaker or writer, in distinction from the apparent meaning; figurative expressions--as irony, &c., உட்கருத்து. 5. [in gram.] Implication; that which is implied or understood, metaphorical, metonymical, &c.--opposed to வெளிப்படை. 6. Mark, sign, signature, அடையாளம். 7. Memorandum, memanto, ஞாபகக்குறிப்பு. 8. Summary abstract, epitome, பொழிப்பு. 9. Description, representation, delineation; distinguishing marks or characteristics, காரியவிவரம். 1. Symbolic terms, constructions, short-hand writing, abbreviations, குறிப்புக்குறி. 11. Aim, direction; mark aimed at இலக்கு. 12. Sketch in painting, outlines, traces, உருவக்குறிப்பு; [ex குறி, intend, &c.] முகக்குறிப்பு, s. Expression of the countenance. குறிப்பறிய, inf. To know one's particular intention, wants, desires, &c.; to understand the special object intended; to possess a knowledge of physiognomy. குறிப்பாகச்சொல்ல, inf. To give descriptive marks, signs, or hints; to allude to, to intimate concerning. குறிப்பறிந்துகொடுக்க, inf. to anticipate a person's wants and supply them. குறிப்பாளி, s. One capable of drawing a right inference from apperances. 2. A person of quick discernment; a good counsellor; a genius. குறிப்பாய்க்கேட்க, inf. To inquire particularly into a thing. 2. To listen to, to hearken with attention. 3. To hear distinctly. குறிப்பானபார்வை, v. noun. A significant expression; a fixed or steadfast look. குறிப்பானபேச்சு, s. A figurative, or sareastic remark. 2. A hint. குறிப்பிடம், s. [among Romanists.] Images representing the sufferings of the Saviour, &c. 2. A summary, compendium; an epitome. குறிப்புக்கட்டை, s. A water-mark--as a post or block at a ford, in sign of danger from a hole or quick-sand. குறிப்புக்கண்டுநடக்க, inf. To act agreably to another's mind, ascertained by inference. குறிப்புக்காட்ட, inf. To give a hint, to intimate, allude to. 2. To represent by a symbol. 3. To exhibit signs, indication, symptoms, &c. குறிப்புக்குவைக்க, inf. To set or keep for a sign, token, memorandum--as images, statues, pictures, relies, &c. குறிப்பெழுத்து, s. Abbreviations, contractions, &c.--as the initials or finals of names, words, &c. 2. Any particular letter. குறிப்பெழுத, inf. To write notes, memorandums, characters, short-hand, &c. 2. To note down the date, hour, &c., of a child's birth. குறிப்பேடு, s. An ola-day-book, the items of which are transferred to the ledger or பேரேடு; a memorandum book. குறிப்போலை, s. An ola-memorandum, &c. 2. An ola-memorandum of the hour of a child's birth, so as to cast its nativity. குறிப்புப்பண்பு, s. [in gram.] Ideal, abstract qualities, properties or attributes--as ஞானம், பாவம், as distinguished from குணப்பண்பு, and தொழிற்பண்பு. குறிப்புச்சொல்--குறிப்புமொழி, s. [in gram.] Words or terms, used figuratively, metaphorically, &c. குறிப்புவினை, s. [in gram.] A symbolic verb, without variation of tense. See வினை. குறிப்பெச்சம், s. [in gram.] Ellipses in metonymical expressions, &c. குறிப்புவினையெச்சம், s. [in gram.] A symbolic verb in an incomplete form, being either a பெயரெச்சம் or வினையெச்சம். 2. Incomplete symbolic verbs terminating with other verbs. See வினை. குறிப்புவினைமுற்று, s. [in gram.] A finite symbolic verb --as மலையேன். குறிப்புவினையாலணையும்பெயர், s. A symbolic verb used as an appellative noun--as in இம்மலையேன். குறிப்புவினைப்பெயரெச்சம், s. A symbolic relative participle. 26)

tāṉam (p. 236) --ஸ்தானம், s. Place, location, situation, spot, station, இடம். 2. Home, abode, dwelling, residence, locality; natural situation, habitation; elements of a creature, &c., இருப்பிடம். 3. Any part or member of the body, any particular or special part, உயிர்நிலை. 4. Any of the five seats or situations of the soul in the body. (See அவத்தை.) 5. Any special place, as the residence of the king or chief, இராசஸ் தானம். 6. A sacred shrine, the interior or most sacred spot in a temple, &c., சர்ப்பக் கிரகம். 7. The world of Indra, as சுவர்க்கம். 8. Strength, power, firmness, வலி. 9. Stage of life-poetically considered, செய் யுட்பொருத்தம். 1. Any of the four seats or sources of the sounds of the letters, எழுத்துப்பிறக்குமிடம். 11. [in numeration.] Place or digit, எண்ணின்தானம். 12. [in astrol.] Any of the twelve signs consulted, for predicting one's fortune, in reference to the planets and their situation in the signs, கிரகநிலை. 13. Any of the five places in the zodiac with respect to any given planet. 14. [vul. for ஸ்நானம்.] A bath. 15. (R.) The upright posture of the images of Vishnu, in distinction from the sitting. தானம், 5. The five places are: 1. ஆட் சித்தானம், when the planet presides, (See under ஆள், v.) 2. உச்சதானம். when the sun is in Aries, the Moon in Taurus, Mars in Capricornus, Mercury in Virgo. This is a very auspicious conjunction, four times better than the first. 3. நீசத் தானம், the position of the planets in the seventh place from the auspicious, உச் சம், and thought to be very bad. 4. நட் புத்தானம், the benign position of the planets. (See under நட்பு.) 5. பசைத்தானம். the malign position, causing continual hatred. See under பகை. தானம், 12. The twelve astrological signs are: 1. சென்மஸ்தானம், the rising sign at birth, having reference to fortune generally, according to the character and influence of the planets that may be in it. 2. வாக்குஸ்தானம், திரவியஸ் தானம், குடும்பஸ்தானம், the second sign at birth as applying to the powers of speech, influence, learning, wife, &c. 3. சகோதரஸ்தானம், the third, referring to brothers and sisters whether there will be any, the good or evil they will do to the person, or he to them. 4. மாதுருஸ்தானம், மித்துருஸ்தானம், வாகனஸ்தானம், the forth, referring to the life of the mother, or friends. 5. புத்திரஸ்தானம், the fifth regards future offspring. 6. சத்துருஸ்தானம், உரோகஸ்தானம், the sixth shows whether the person will have enemies, and the evils to which he will be liable. 7. களத்திரஸ்தானம், குடும்பஸ்தானம், the seventh, referring to a wife and settlement in life. 8. மிருத்துஸ்தானம், ஆ யுஸ்தானம், the eighth, the limit of life. 9. தருமஸ்தானம், புண்ணியஸ்தானம், the ninth, referring to the extent of the person's liberality, &c. 1. கருமஸ்தானம், the tenth, conduct, character good or bad, &c. 11. இலாபஸ்தானம், பாக்கியஸ்தானம், the eleventh income, acquisition, wealth prosperity. 12. செலவுஸ்தானம், வியஸ்தா னம், the twelfth, prodigality or penuriousness, &c. தானக்கை, s. [prov.] Any vital part of the body, உயிர்நிலை. 2. Favorable situation of a place, தகுந்தஇடம். தானத்தான், s. A pujari in a Saiva temple, ஸ்தானீகன். 2. A hereditary chief, தலைமைக்காரன். தானப்புழு, s. Worms in the anus, causing irritation or itching. See திமி ரிப்பூச்சி. தானப்புழுக்கிண்ட, inf. To gnaw as worms in the anus, &c. [prov.] தானப்பொருத்தம், s. The fourth of ten items to be regarded in the choice of the first word of a poem--being the correspondence of its initial letter, with any of the five arbitrary divisions in which the initial of the name of the hero falls. The five தானம் are, 1. பாலன். 2. குமரன். 3. அரசன். 4. விருத்தன். 5. மரணம். which denote the five stages of life. The five arbitrary divisions of letters are அ, ஆ; இ, ஈ, ஐ; உ, ஊ, ஔ, எ, ஏ; ஒ; ஓ. தானவண்ணம், s. A curious kind of song, சுரவிகற்பப்பாட்டு. தானவரிசைபாட, inf. To sing with a tremendous noise. 13) *

toṭai (p. 262) s. The thigh, in which sense, for butcher's meat, are, பெருந்தொடை, the upper part of the thigh; பின்னந்தொடை, a hind-quarter; முன்னந்தொடை, a fore-quarter of a sheep, &c. 2. Flower-garland. பூமாலை. 3. Bow-string, நாண். 4. Arrow, அம்பு. 5. Surrounding wall, bulwark, fortification, மதிற்சுற்று. 6. Block projecting from a wall to support a beam, சுவர்ப்புறத்து நீண்டவுத்திரம். 7. A bunch of flowers, பூங் கொத்து. 8. Verse, poetry, பாட்டு. 9. A series, train, connexion, succession, tissue, composition, commonly poetic, தொடர்ச்சி. 1. Rhyme in poetry, செய்யுளுறுப்பினொன் று, [ex தொடு. (v.)--There are five classes of rhyme, each containing eight verieties, and three single ones making fortythree in all. The five classes are: 1. மோ னை, மோனைத்தொடை, the rhyming of the initial letter of the line or foot through the stanza. The varieties of this class are: 1. அடிமோனை, முதன்மோனை, rhyming of the initial in the foot of each line. 2. இணைமோனை, of the first two feet in each line. 3. பொழிப்புமோனை, of every other foot. 4. ஓரூஉமோனை, of the first and fourth foot. 5. கூழைமோனை, of all the feet in the line but the last. 6. மேற்கதுவாய்மோனை, in every foot bu the second. 7. கீழ்க்கதுவாய்மோனை, of all the feet but the penultimate. 8. முற்றுமோ னை, in every foot. II. இயைபு, இயைபுத்தொ டை, the rhyming of the last feet or letters in the lines. The varieties are: 1. அடிஇயைபு, முதலியைபு, rhyming of the last letter of the first foot in each line. 2. இணையியைபு, of the last letter of the first two feet. 3. பொழிப்பியைபு, of the last letter of every other foot. 4. ஓரூஉவியைபு, of the last letter in the first and fourth. 5. கூழை யியைபு, of the last letter in each foot except the last. 6. மேற்கதுவாயியைபு, in the last letter of every foot but the second. 7. கிழ்க்கதுவாயியைபு, of the last letter in every foot but the penultimate. 8. முற்றிழைபு, of the last letter in all the feet. III. எதுகை, எதுகைத்தொடை, rhyming of the second letter of every line in the stanza, comprising, 1. அடியெதுகை, முதலெதுகை, rhyming of the second letter of the first foot in each line. 2. இணையெதுகை, in the second letter of the two feet. 3. பொழிப்பெதுகை. that of every other foot. 4. ஓரூஉவேதுகை, that of the first fourth. 5. கூழையெது கை, that of all but the last. 6. மேற்கதுவா யெதுகை, that of all but the second. 7. கீழ்க்கதுவாயெதுகை, that of all but the penultimate. 8. முற்றெதுகை, in the second letter of all the feet. IV. முரண், முரண்டொ டை, a kind of poetry consisting of words taken in contrast, or by antithesis, as இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவிந்தன்னவெண் மணலொருசிறை, by the side of the waters, dark as the wide spread nocturnal gloom, the white sand appeared, as if the moonlight had formed itself into heaps. Of this there are eight varieties, as 1. அடிமுரண்,முதன் முரண், contrast in the first foot of the lines, with one another. 2. இணைமுரண், that in the first two feet of the lines. 3. பொ ழிப்புமுரண், that in every other foot of the lines. 4. ஓரூஉமுரண், that in the first and fourth. 5. கூழைமுரண், contrast in all but the last. 6. மேற்கதுவாய்முரண், in all but the second. 7. கீழ்க்கதுவாய்முரண், in all but the penultimate. 8. முற்றுமுரண், in all the feet. V. அளபெடைத்தொடை, rhyme formed by அளபெடை, or lengthening a letter for a verse, which are of eight varieties, as 1. அடி யளபெடை, முதலளபெடை, forming rhyme by அளபெடை, in the first of each line. 2. இணையளபெடை, in the first two feet. 3. பொ ழிப்பளபெடை in every other foot. 4. ஓரூஉவள பெடை, in the first and fourth. 5. கூழையள பெடை, in all but the last. 6. மேற்கதுவாயள பெடை, in all but the second. 7. கீழ்க்கது வாயளபெடை, in all but the penultimate. 8. முற்றளபெடை, in all the feet. VI. அந்தாதி, அந்தாதித்தொடை, rhyme by the occurrence of the last syllable, word or words in the stanza as the first of the sacceeding. VII. இரட்டைத்தொடை, by the repetition of the same in every foot through the line. VIII. செந்தொடை, poetry of numbers without rhyme, a kind of blank verse. For further particulars, see these in their respective places. தொடைமுறியஅடிக்க, inf. To break one's thigh in beating him. தொடைமேல்தொடைபோட, inf. To sit with one thigh on the other (deemed impolite.) தொடைதட்டிவெள்ளாழர், s. [in burlesque.] Barbers. தொடையகராதி, s. A division of சது ரகராதி, which see. தொடையிலேதட்ட, inf. To strike the thigh in token of bravery, defiance, admiration, surprize, &c. தொடையைநிமிண்ட, inf. To pinch the thigh as a punishment of a school boy, &c. தொடைவாழை, s. A tumor on the thigh near the groin. 2. [prov.] A shrub whose leaves are used to cure the tumor. தொடைவாழைப்புறப்பட்டுக்கிடக்கிறான். He lies sick of the thigh-tumor. தொடைவிகற்பம், s. The different species or varieties of rhyme. 46)

niṣātam (p. 276) s. The last or higest note of the musical scale. The other notes are: 1. சட்ஜமம். 2. ரிஷபம். 3. காந்தாரம். 4. மந்தரம். 5. பஞ்சமம். 6. தைவதம். The initials of these are taken to denote the gamet, as ச, ரி, க, ம, ப, த, நி. The octave is sometimes called நிஷாதசட்ஜமம். 67)

p (p. 286) . A letter composed of ப் and அ. As an initial, except in some Sanscrit words, as பலம், pronounced balam, it has the sound of P; also as a medial when doubled, or following ட் or ற், as அப்பொழுது, நுட்பம், கற்பு. &c. After a vowel, or a soft mute, it has more the sound of B; as செபம், கம்பம், &c. பவ்வூரகரம், s. See under ஊர். v. 3)

p (p. 286) . A consonant, the ninth in number and fifth of the hard. It is both initial and medial. 2)

moẕimutleẕuttu (p. 368) s. Initial letters, proper to begin words. These are any of the twelve vowels, and ச, ச, த, ப, ங, ஞ, ந, ம, ய, வ. as animated consonants.-Note. Usually these consonants (as initials) may be animated by any vowel as well as அ, but ங, must have also a vowel prefix. 7)

y (p. 370) A syllabic letter compounded of ய் and அ. It is a numeral, probably a corruption of 1 the initial of Dasan=ten; a numeral before it is in the place of tens-thus 3, is thirty.--Derivatives from Sa. roots generally have இ prefixed, or ய, changed to எ; as a middle letter for the Sa. ஜ. யகரஉடம்படுமெய், s. [in gram.] The consonant ய் as a connecting letter. 13)

varukkam (p. 376) --வர்க்கம், s. A class, kind, species, வகுப்பு. 2. A multitude, a crowd, கூட்டம். 3. A section, a chapter, அத்தியாயம். 4. An increase by a given ratio, also a square number. w. p. 737. VARGA. 5. Order, regularity, ஒழுங்கு. வருக்கம், 8. The eight things used for medicines. See அஷ்டவருக்கம். வருக்கஎழுத்து, s. A row of compound letters of the alphabet. 2. Classes of letters in the Sanscrit. வருக்கக்கோவை, s. An alphabetical poem in which the letters with which Tamil words begin are followed in regular order. See பிரபந்தம். வருக்கசங்கலிதம், s. Summation of the series of squares of the numbers in their natural order. See சங்கலிதம். வருக்கத்திரயங்கள், s. Three orders or classes. 1. மூலிகைவர்க்கம், vegetables; 2. மிருகவர்க்கம், animals; 3. பாஷாணவர்க்கம், minerals, particularly, kinds of arsenic. வருக்கமாலை, s. A poem subject to restrictions as to the initial letter of every line. See பிரபந்தம். வர்க்ககனம், s. The square of a cube. வர்க்கமூலம், s. The square root. ஈரடிவர்க்கம், s. A stanza of two lines in which the first and middle letters of each are the same. 137)