appiratāṉam (p. 18) s. [priv. அ.] That which is unimportant, a non-essential, முக் கியமற்றது. Wils. p. 5. APRAD'HANA. அப்பிரதானி, s. An insignificant or unimportant person. (பஞ்ச.) 29) *

aṟpcoṟpm (p. 212) s. A very insignificant thing. 31) *

aṟpam (p. 33) s. Littleness, any thing of trifling import, of small consequence, insignificance, சிறுமை. 2. Inferiority, a trifle, இழிவு. Wils. p. 74. ALPA. 3. Slightness, இலேசு. 4. (p.) A dog, நாய். அற்ப ஆசை கோடிதவத்தைக்கெடுக்கும். The coveting of a small thing destroys the penance of years. இதொரு அற்பகாரியம். This is a trifling thing. அற்பசங்கை--அற்பாசமனம், s. The act of making urine, modesté--in reference to those who wear the string. அற்பத்தனம், s. Vileness, meanness. அற்பபுத்தி, s. Low wit, folly, silliness. அற்பமாய், adv. Meanly, basely, vilely. அற்பன், s. (pl. அற்பர்.) An inferior, low-caste or ill-bred person, a mean person. அற்பனுக்குப்பவிஷுவந்தாலத்தராத்திரியிற்குடை பிடிப்பான். If a mean person has obtained wealth, he will carry an umbrella even at midnight. 67)

kttu (p. 92) கிறேன், கத்தினேன், வேன், கத்த, v. n. To cry with a harsh continued noise, to scream, squall--as an infant, கூவ. 2. To croak--as a frog; to caw--as a crow; to chuck--as a partridge; to scream, screach or make a harsh sound--as some birds, &c.; to chatter--as monkeys in fear, to yelp--as young dogs; to growl--as a bear; to bray--as an ass; to chuck--as young birds; to bleat--as calves; to make a reiterative sound--as some snakes, விலங் குபறவைமுதலியகத்த. 3. To chatter, to babble, to jabber, to talk in vain, பிதற்ற. 4. To roar, முழங்க. கத்திக்கத்தித்தொண்டையடைத்துப்போயிற்று. I am grown hoarse by talking so much. நாய்க்குப்பயந்துகுரங்குகத்துகிறது. The monkey chatters for fear of the dog. காக்கைகத்துகின்றது. The crow caws. அவன்கழுதைபோலேகத்துகிறான். He brays like an ass. அணில்கத்துகிறபடியால்சமீபத்திலேபாம்பிருக்கவே ண்டும். The screaching of the squirrels indicates the proximity of a snake. மாரித்தவளைபோலேயேன்கத்துகிறாய். Why do you croak like a frog in the rainy season? --said of one who talks too much, or importunes unceasingly. கத்து, v. noun. Crying, bawling, கூப்பிடுகை. 2. Chattering, unmeaning or idle talk, vain babbling, nonsense, mere declamation, பிதற்றுகை.--Note. Exalted devotees use this term concerning the opinions, &c., of other sects or of those of the same sects, but inferior to themselves. சமயக்கத்து, s. The arguments or wrangling of religious disputants. 2. Religious tenets exclusive of the sublimer or experimental parts. In both meanings the usage is sarcastic, spoken by opponents or by those who have arrived at an exalted degree. பொய்ந்நூலாம்அச்சமயக்கத்தினாராதரிக்கத்தெய்வ ங்கள்வைச்சமயக்கத்தினார்வாழ்வு. (Tiruvancadum) is the residence of Vishnu who appointed various gods to please wrangling fanatics. (திருவேங்.) வீண்கத்து, s. Vain, insignificant words, prating. 22) *

kiṇṭu (p. 109) கிறேன், கிண்டினேன், வேன்,கிண் ட, v. a. To dig, excavate, delve, hoe up, தோண்ட. 2. To make a pit, a hollow--as in the ground, a hole in a wall, &c., குழிதோ ண்ட. 3. To dig up; to dig out; to obtain by digging, கிளறியெடுக்க. 4. To poke, stir with a ladle; to scratch--as a fowl; pick or work up--as crows; burrow--as rats, &c.; to work up with a stick, an iron-bar, &c., கிளற. 5. (fig.) to probe, to scrutinize, to investigate, to inquire or pry into a matter; to search, to examine, ஆராய. 6. To gnaw--as worms on the body, as animalcula under the skin, &c., புழுமுதலியனகிண்ட. 7. To prompt, நினைப்பூட்ட. 8. To excite--as to a quarrel, &c., பகையெழுப்ப. கிண்டக்கிண்டக்கீரையும்மயிரும், The more you probe it, the more it is hair with the greens; i.e. the more insignificant. மண்கிண்டிவயிறுவளர்க்கிறவன். A husbandman, (diminutively) one who lives by digging. அம்பட்டன்குப்பையைக் கிண்டினால்மயிர்மயிராய்ப் புறப்படும். If you turn up the dung-hill of a barber, you will find only clippings of hair. கிண்டிக்கிண்டிக்கேட்க--விசேஷங்கிண் ட, inf. To inquire into a thing very minutely, to pump one, to ask inquisitively. கிண்டிக்கிளறிப்பார்க்க, inf. To dig out and search. 2. To make a thorough search, to make a thorough investigation. கிண்டிக்கொடுக்க, inf. To stir, to keep stirring--as the fire, the pap, &c. 2. (fig. To prompt. 3. To increase, to aggravate--as a quarrel. நீயவனைச்சற்றேகிண்டிக்கொடு. Prompt him a little. கிண்டிப்பார்க்க, inf. To dig and look --as for yams, &c., 2. fig.) To make injuiry by different means to find out the truth. அவனண்டைபோய்ச் செய்திஎன்னவென்றுகிண் டிப்பார். Go to him and search out the matter. கிண்டிவிட, inf. To dig up, to dig round the roots of plants, grain &c. 2. To excite, to stir up, to incite. 3. To bring a thing to one's notice, to suggest. கிண்டிவிட்டுக் கேளிக்கைப்பார்க்கிறது..... To stir up or excite others to quarrel or fight, and delight in it. கல்லுக்கிண்ட, inf. To dig up stones. களிக்கிண்ட, inf. To cook hasty-pudding, by stirring. கிழங்குகிண்ட, inf. To dig up கிழங்கு. புழுக்கிண்ட, inf. To burrow--as worms in the ground, working up plants, &c. 2. To stir or irritate--as worms in a sore, &c. கிண்டல்கிளறல், v. noun. Digging yams, &c. 48)

koñcm (p. 145) s. A little, a small quantity, a morsel, a bit, சிறிது. 2. Diminutiveness, smallness, littleness, சுருக்கம். 3. [loc.] Disgrace, dishonor, meanness, இழிவு. (Sans. Kinchit.) அவன் கொஞ்சப்புள்ளியா. Is he an insignificant man? கொஞ்சங்கொஞ்சமாய். By little and little. கொஞ்சத்திலேசீவனம்பண்ணுவானா? Will he live on a little; can he easily get a living? கொஞ்சத்துக்குள்ளே. In a short time. 2. For a low price. 3. In a few words, in a small compass. 4. On a small scale. கொஞ்சத்திலேபோகாது. It will not be a light matter. கொஞ்சக்காலம்--கொஞ்சநேரம், s. A little time. கொஞ்சத்தனம், s. [local.] Meanness, vileness, littleness, dishonor, disgrace. கொஞ்சத்தனம்பண்ண, inf. To disgrace, dishonor, insuit; to ill-treat. கொஞ்சநஞ்சம், s. [vul.] A little. கொஞ்சப்படுத்த, inf. To disregard, to slight; to disdain. கொஞ்சப்பேர், s. [prov.] Ill fame, bad reputation. See கொஞ்சம்பேர். கொஞ்சம்பேர்--கொஞ்சப்பேர், s. A few persons. (c.) கொஞ்சமாயெண்ண, inf. To disregard. கொஞ்சவாழ்வு, s. A short life; limited existence. 33)

cppuccvr (p. 160) s. [vul.] Any thing trifling, insignificant or rejected, &c., கழிகடை. 48)

crvai (p. 166) s. A wreath, garland, மாலை. (p.) [a form of சரம்.] 2. A transcript not compared with the original, ஒத்திடாத பிரதி. (c.) 3. [loc.] Error, blunder, &c., in writing to be corrected, எழுத்துப்பிழை. 4. [prov.] That which is coarse, clumsy, superficial. &c., insignificant--as சரவட்டை. சரவைதிருத்த--சரவையிட, inf. To correct a writing. சரவைபார்த்துத்தீர்க்க, inf. To clear a writing from imperfections; to revise, correct, finish. (Little used.) சரவையெழுத்து, s. A rough copy, the first draft. 2. Transcribing, copying; a transcript. சரவையோலை, s. Olas for copy writing. 57) *

ciluvṭṭai (p. 186) s. [vul.] Any thing small, a little creature, an insignificant thing, சிறியது. சிலுவட்டைகளோடுகூடாதே. Don't keep company with insignificant people. 67)

cil (p. 186) adj. Some, a few, several, diverse, sundry, சில. 2. Small, little, diminutive, சிறிய. சிற்சில, adj. A repeated expression denoting several. See under சில. சிற்பொருட்பரமானபொருள். An insignificant object, and a transcendent object. (பார.) சில்லுண்டி--சில்லொண்டி, s. [vul.] Little children, as சிலுவட்டை. சில்வானம், s. Fractional parts, odds, an overplus in large numbers or reckonings, மேல்மிச்சம். ஆயிரத்துச்சில்வானம். One thousand and odd. சில்விஷம், s. Slight venom--as the poison of inferior reptiles; slight inflammation, slight injury. 82)

nraiyāṉ (p. 270) s. A heron, செங்காநாரை. 2. [prov.] A small insignificant thing as a child, &c., சின்னது. [in derision.] நரையான்கட்லேயகப்பட்டான். He was bstructed by the flight of a heron.--Note. The flight of a heron from right to left across the path of one setting out on a journey is thought inauspicious. சாம்பல்கரையான், s. As சாம்பனாரை. 106)

noymai (p. 283) s. Softness, lightness, மென் மை. 2. Looseness, தளர்ச்சி. 3. Buoyancy, volatility, பாரமின்மை. 4. Minuteness, subtileness, thinness, மிருத்துவம். 5. Brittleness, friableness, உடையுந்தன்மை. 6. Tenderness, delicateness, இலேசு. 7. Trivialness, insignificance, இழிவு. 8. Poverty, indigence, meanness, வறுமை. 9. Flimsiness, weakness, futility of arguments, பலமின்மை. 1. Injuriousness, offensiveness, --as of language, கேடு. 11. Weakness of mind; pusillanimity, effeminacy, cowardice, மனத்திடமின்மை. 12. Tender heartedness, sensibility, delicacy of feelings; quick perception of an injury, or affront, மனஊருக்கம். நொய்ய, adj. Small, weak, delicate, mean. நொய்யவரென்பவர்வெய்யவராவர். The weak may become strong. (Avv.) நொய்யவுரையேல். Do not speak contemptuously. (Avv.) நொய்யசொல், s. Reproach, contumely, sarcasm, நிந்தை. நொய்யசொற் பொறாதவன். One who will not bear a taunt or insult. நொய்யபுத்தி, s. Slender wit, weak intellect. 2. A mean disposition. நொய்யவன், s. A mean, grovelling man, எளியவன். 2. A man of low rank, இழிஞன். 18)

noyyeṉl (p. 283) v. noun. Being light, thin, slender, insignificant, &c., நுண்மைக் குறிப்பு. (சது.) 19)

vṟumai (p. 380) s. Poverty, exigence, தரித்தி ரம். 2. Vacuity, emptiness, வெறுமை. (c.) வறிது, appel. n. That which is small, insignificant or ignorant. (p.) 23)

vāẕu (p. 386) வாழ், கிறேன், வாழ்ந்தேன், வேன், வாழ, v. n. To live, to sustain life, சீவிக்க. 2. To flourish, to enjoy happiness, to prosper, செழிக்க. (Ell. 15.) 3. To be, or exist, to reside, as living creatures in their appropriate place; to roam, சஞ்சரிக்க. வாழாநின்றகாலம். The time of prosperity. (p.) வாழுகிறபெண். A married girl, living with her husband. நீர்வாழுஞ்செந்துக்கள். Aquatic creatures. வாழ--வாழி--வாழிய.(optative.) May I,thou, he, she, it, prosper. வாழ்நன், s. A prosperous man. 2. [sometimes வாணன்.] An inhabitant, as தஞ்சைவாணன், a resident of Tanjore. வாழ்நாள், s. [sometimes வாணாள். The days of one's life. வாழ்வு, v. noun. Prosperity, happiness, felicity, life, வாழ்கை. 2. Custom, usage. அற்பவாழ்வு. An insignificant life, transitory happiness. வாழ்வுதாழ்வு, s. Prosperity and adversity. வாழ்வுமங்குதல், v. noun. The decrease of one's riches. பெருவாழ்வு. Great prosperity, bliss. வாழ்வுப்பெருக்கம்--வாழ்வுமிகுதி......Great wealth. 25)