akkiramam (p. 4) s. [priv. அ et கிரமம்.] Want of order, or arrangement, confusion, irregularity, ஒழுங்கின்மை. 2. Wrong, injustice, அநீதம். 3. Daring impiety, கொடு மை. Wils. p. 3. ACKRAMA. 9) *

ācāram (p. 36) s. The performance of prescribed rites, walking according to sacred rules, ordinary conduct, அனுட்டானம். Wils. p. 16. ACHARA. 2. Purity, ceremonial or personal cleanliness, சுத்தம். 3. Custom, practice, usage, the rule or distinctions of a caste, propriety, order ஒழுக் கம். 4. Civility, respect, politeness, manners, reverence, courteousness, courtesy, affability, complaisance, urbanity, salutation, உபசாரம். 5. Ordinances, observances, நெறி. 6. (p.) Consecration, பிரதிஷ்டைபண் ணுகை; [ex ஆ, et சர to go.] 7. A king's residence, அரசிருக்கை. 8. Cloth, சீலை. 9. A heavy shower, பெருமழை. ஆசாரக்கள்ளன், s. A flatterer, fawning rogue, flattering impostor, முகத் துதிசெய்பவன். 2. A person who walks externally according to rule, but who is privately irregular and vicious, மாயக் காரன். ஆசாரக்கள்ளி, s. A base woman who outwardly appears faithful to her husband. ஆசாரச்சாவடி, s. King's court, கொலுமண்டபம். ஆசாரத்துடனிருக்க, inf. To remain uncontaminated, unpolluted after ablution. ஆசாரபோசன், s. A person of very respectable and dazzling appearance. ஆசாரப்பிழை, s. Ill-manners. 2. Want of cleanliness. ஆசாரப்புடவை, s. Silk cloth, or some other, worn when the daily rites are performed. The former is deemed the more sacred and not needing to be dipped in water for purification. Those unable to keep silk for the purpose, wear cotton cloths and dip them every time to purify them. ஆசாரவாசல்--ஆசாரவாயில், s. The outer hall in a king's court, where his subjects may assemble. 2. A room at the outer gate, or place of entrance of a house, தலைவாசல். ஆசாரோபசாரம், s. Civilities, politeness, compliments. 48)

āṉṟl (p. 44) . An irregular defective noun. 1. Extension, width, breadth, being extensive, அகலம். 2. Greatness, vastness, dignity, being great, மாட்சிமை. 3. Abundance, copiousness, luxuriance, மிகுதி; [ex அகலல், extending.] (p.) ஆன்றகுணம், s. The highest quality. ஆன்றபுவி, s. The extended earth. ஆன்றவர்--ஆன்றார்--ஆன்றோர், s. Learned persons, the wise, poets, the great--as sages, &c., those who are great in moral excellence, சான்றோர். ஆன்றார்கேட்கிற்செவிபுதைக்கும். (Words so wicked that) the great will shut their ears against hearing them. (பாரதம்.) ஆன்றவொழுக்கு, s. Exalted virtue.

ickupicku (p. 45) --இசக்குப்பிசக்கு, s. [vul.] Disturbance, irregularity. See இசை வுபிறழ்வு. 33)

iccai (p. 45) s. Wish, desire, விருப் பம் Wils. p. 13. ICHCHA. 2. Intense desire, மிகுவிருப்பம். 3. Covetousness, lust, irregular or inordinate desire, துரிச்சை. 4. Inclination, choice, will, இஷ்டம். 5. (p.) Ignorance, அஞ்ஞானம். 6. Fasehood, பொய். 7. Expostulation, உறுதிச்சொல். இச்சாசத்தி, s. One of the three active or female energies of the deity-benevolence to souls or creatures, உயிர்க் கருணேசம். See சத்தி. (p.) இச்சாபத்தியம், s. Generous diet in sickness-but abstaining from venery--avoiding only what will disagree with medicine. இச்சாபோகம், s. The gratification of desires. (p.) இச்சைப்பட, inf. To desire, covet, wish, to become libidinous. இச்சையடக்கம், s. Mortification of the sensual appetites. துரிச்சை, s. Evil desires, vicious propensities. தன்னிச்சை, s. Free will. 47) *

ūṭu (p. 69) s. [as உள்.] The inside, that which is intermediate, between, நடு. (சத. 18.) 2. [vul.] Wool, thread woven across the warp, தார்நூல்.--Note. Commonly ஊடு as an affix governs the dative--as அவர்களுக்கூடேவந்தான், he came between them. இந்தஅலுவல்களுக்கூடேயிதையுமெப்படிச்செய்வே ன். How can I possibly do this in the midst of so much business? கனவூடும். Even in a dream-- (பார.) ஊடறுக்க, inf. To cut through, separate and pass through, cleave, to sunder--as an arrow; to force one's way through people, jungle, beasts, &c., உள்ளறுக்க. 2. To determine between two parties, to decide differences, settle amicably, வழக்குத்தீர்க்க. ஊடாட, inf. To go about--as a domestic in a house, அகத்திலுலாவித்திரிய. 2. To frequent, பலகாற்பயில. 3. To deal, or be familiar with, பழக. 4. To be conversant with a subject--as of science, art, &c., கல்விபயில. பாரைக்கூடாடாதபாறைபசுமரத்தின்வேருக்கூடாடி விடும். A rock that cannot be moved by a crow-bar gives way to the roots of a tree. முட்டரோடாடியநட்புக்கருங்காலிக்கட்டையூடா டியகால். Friendship with the base is like a hard block thrown against the knee. மயிரூடாடாநட்புச்சிறிதுபொருளுடாடக்கெடும்... Friendship so close as not to admit of even a hair-like interruption may be destroyed by pecuniary dealings. ஊடாடிப்பார்க்க, inf. To search, examine, &c., to look into, ஆராய்ந்துபார்க்க. கல்வியிலூடாடிப்பார். Look into learning, learn. ஊடாட்டம், v. noun. Familiarity, intercourse, intimacy, பழகுகை. ஊடாட்டம்பண்ண, inf. To be familiar, have intercourse, with, பயிற்சி பண்ண. ஊடுசெல்ல, inf. To pass through a crowd, a jungle, &c. ஊடுதாக்க, inf. To oppose with firmness, பின்னிடாமலெதிர்நிற்க. 2. To compare two things with each other with regard to their strength. ஒன்றோடொன்றூடுதாக்க, inf. To oppose each other. ஊடுபற்ற, inf. To burn within a lamp--as wick when the oil is out, உள்ளேபற்றியெரிய. ஊடுபோக்க, inf. To run through, cause to pass through, உருவச்செய்ய. 2. To decide between parties, settle amicably, வழக்குத்தீர்க்க. ஊடுருவ, inf. To penetrate--as rays, air, a weapon; to transpierce, உள் ளேயுருவ. 2. v. n. To insinuate itself into, உட்செல்ல. ஊடுருவத்தைக்க, inf. To transpierce, to stitch through. ஊடூடே, adv. Here and there, irregularly interspersed, frequently, often, every now and then. 44)

ekkcckkm (p. 73) s. [vul.] Confusion, jumble, huddle, disorder, தாறுமாறு. 2. (Tel. எக்கஸக்கஎமு.) Unevenness, irregularity, ஒழுங்கின்மை. 3. Difference, Disparity, வித்தியாசம். 4. Scorn, derision, நிந்தை. எக்கச்சக்கமானஇடம் பத்திரமாய்ப்போ. This is an uneven, dangerous place, go cautiously. காரியமெக்கச்சக்கமாய்வந்திருக்கின்றது. The thing is ended in confusion. The affair has turned out disastrously; some danger is apprehended. எக்கச்சக்கமாய்ப்பேச, inf. To insult a person, use uncivil language. 2. To give an indirect answer, to speak at random. எக்கச்சக்கமானஆள், s. A faithless person. 2. An indecent person. 3. One who confuses every thing. எக்கச்சக்கம்பண்ண, inf. To derange things, put in confusion, huddle, jumble, தாறுமாறுசெய்ய. 2. To be insincere, to act differently from one's professions, or contrary to instructions, அகடவிகடஞ்செய்ய. 7)

eṭu (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take up, lift up, raise, தூக்க. 2. To take off, take away, extract, take out, remove a stain, dirt, humor, &c., or one body from another, chemically, or otherwise combined, ஒன்றிலிருந்தெடுக்க. 3. To undertake, take in hand, enter upon, தொடங்க. 4. To adopt--as a sentiment, &c., receive, take--as one's own, அங்கீகரிக்க. 5. To take a subject, to discourse, write, think on, look out, find a place in a book, &c., ஆராய்ந்தெடுக்க. 6. To adduce (an argument), ஒன்றையெடுத்துப்பேச. 7. To strike (a sound), pitch the key-note, to try the lightness of a bow-string by striking it, இசையெடுக்க. 8. To select, choose, (as a spot, for a house, a well, &c.), தெரிந்துகொ ள்ள. 9. To buy, purchase (chiefly applicable to cloth), வாங்க. 1. To bear, carry, sustain, சுமக்க. 11. To weigh in a balance, நிறுக்க. 12. v. n. [in combination.] To rise, extend itself, become spread, or liffused, to be attacked with pain, &c., மயக்கமெடுக்க. 13. To swell, heave, rise in billows, எழும்ப. 14. To keck, puke, vomit, வாந்தியெடுக்க. எடுக்கத்தொடுக்கவிடான். He will not let me begin; spoken figuratively in allusion to the discharge of arrows. எடுப்பாரும் பிடிப்பாருமுண்டானாலிளைப்புந்தவிப்பும் மெத்தத்தோன்றும். Where there are many attendants much trouble is experienced. பிள்ளைக்குமூக்கெடுக்க. To raise or force out the upper part of the nose of an infant--as a nurse by pressing with two fingers. அரசனாலயமெடுத்தான். The king has built a temple. இந்தப்பாரமெடுக்கமாட்டேன். I am unable to carry this load. அதையெடுத்துப்பேசினான். He took up the subject. யானைதும்பிக்கையினாலேபணத்தையெடுக்கும். The elephant will take up a small coin with his proboscis. ஏரியெடுத்துப்போகிறது. The water of the lake has carried away its embankment. இதினாலிலாகிரியெடுக்கும். This will cause intoxication. சோற்றிலிருக்கிறகல்லையெடுக்கமாட்டாதவன்மோக னக்கல்லைத்தாங்குவானா. Will he who cannot pick out a stone from rice be able to lift the stone architrave of a temple vestibule? i. e. he who is incapable of little matters must be incapable of great ones. விழுந்தவனையெடாமலுதைக்கலாமா. Is it proper to kick, instead of raising, a fallen man? இந்தச்சீலையையெந்தக்கடையிலெடுத்தாய். In what bazaar did you buy this cloth? புல்லெடுக்கிறதரை. Ground covered with an exuberant growth of grass. எடாதஎடுப்பு, s. Living above one's rank, circumstances, means, &c., engaging in an enterprise, beyond one's powers, &c. எடாதஎடுப்பெடுக்கலாகாது. It is improper to engage in an enterprise above one's circumstances. எடுகூலி, s. Porterage, hire for carrying burdens, சுமைக்கூலி. எடுத்தடிமடக்கு, s. Retort, turning a person's reasons or remarks against himself, confuting one by his own arguments, anticipating a person in word, or action, in order to check, or thwart him in his object; interrupting one in speaking, &c. 2. Temerity, rashness; speaking, answering, or acting rashly, துணிவு. எடுத்தடிவைக்க, inf. To begin to step--as a child, காலைப்பெயர்த்துவைக்க. எடுத்தபடி, adv. Suddenly, at once, promptly, extemporaneously. எடுத்தமொழியினெய்தவைத்தல், v. noun. An author's forming rules applicable to the examples he finds-one of the உத்தி. எடுத்தலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which, the weight of the article weighed is used for the scale. எடுத்தாட்சி, s. A thing much in use, வழக்கம். எடுத்தார்கைப்பிள்ளை, s. A docile, tractable, yielding person; one who has no opinion of his own. எடுத்துக்கட்ட, inf. To fabricate, invent. எடுத்துக்கட்டு, v. noun. Fabrication, கட்டுக்கதை. 2. Invention--as of a word. எடுத்துக்காட்டல், v. noun. An author's adducing examples, illustrations, &c. (See உத்தி.) 2. Citing, quoting, &c. எடுத்துக்காட்டு, s. An example, illustration, உதாரணம். எடுத்துக்கைநீட்ட, inf. To help one--as a waiter, or attendant. எடுத்துக்கொள்ள, inf. To take to one's self, தனக்காகக்கொள்ள. 2. To accept, admit, approve, ஏற்றுக்கொள்ள. எடுத்துக்கொண்டுபோக, inf. To take, to carry away. எடுத்துச்சொல்ல, inf. To quote, cite, பிறர்கருத்தைஎடுத்துக்கூற. 2. To give one's own opinion, தன்கருத்தையெடுத்துக்கூற. எடுத்துத்தொடுக்க, inf. To fabricate, invent, எடுத்துக்கட்ட. 2. To pick quarrels, institute a lawsuit, commonly on frivolous grounds, வழக்குப்பிணைக்க. எடுத்துப்பிடிக்க, inf. To hold up and expose little faults to view, தூக்கிக் காட்ட. 2. To encourage, strengthen, establish, திடப்படுத்த. எடுத்துப்பேச, inf. to speak as an advocate, plead for a client, பரிந்து பேச. 2. To offer arguments, treat on, நியாயம்பேச. 3. [with accus. of person.] To praise, commonly one absent, துதிக்க. எடுத்துப்போட, inf. To deprive a person of office, situation, &c., to turn out, displace, dislodge, தள்ளிப்போட. எடுத்தேற்றம், s. Random. எடுத்தேற்றமானவேலை, s. A thing done at random. எடுத்தேற்றியாயிருக்க, inf. To be unequal, uneven, discrepant in size, character, rank, &c.; to be irregular, இணக்கமின்றியிருக்க. எடுபட, inf. To be taken up, out, away, &c., நீக்கப்பட. 2. To rise, part, to be detached, displaced, dislodged, எழும்ப. 3. To be abolished, terminated, அழிந்துபோக. 4. To be led away by evil, ill-advice, நியாயந்தவற. 5. To leave one's station, place of residence, &c., to leave and be no more heard of (used in an ill sense), காணாமற்போக. 6. To be overcome in argument--as a party in controversy, &c., to be confuted, தோற்றுப்போக. அவள்பேச்சினாலயலெல்லாமெடுபடுகின்றது... The whole neighborhood is raised by her clamor. எடுபட்டவள், s. A lewd woman, குடும்பத்தைவிட்டுவெளிப்பட்டவள். எடுபட்டுப்போக, inf. To be raised --as a siege. 2. To be abolished. 3. To be defeated. அங்கிருந்தபள்ளிக்கூடம்எடுபட்டுப்போயிற்று.... The school which existed there formerly has been abolished. உன்னால்நானெடுபட்டுப்போவேனா. Am I to be defeated by you? எடுபாடு, s. Celebrity, a high style of living, notoriety in a good or bad sense, உயர்ச்சி. 2. Abolition, அழிகை. 3. Gaiety, in dress, in a woman, a lax, or lascivious disposition, மேட்டிமை. எடுப்பிக்க, inf. To cause to raise, or lift up. மனிதவதாரமெடுக்க, inf. To assume the human form, to become incarnate. வெறியெடுக்க, inf. To be intoxicated. வெறியெடுத்தவன், s. One who is intoxicated. பெயரெடுக்க, inf. To assume an appearance, a name, a character, &c.; to acquire a name, celebrity. நூலெடுக்க, inf. To disentangle thread. வாயாலெடுக்க--வாயிலெடுக்க, inf. To vomit. தொழிலெடுக்க, inf. To enter upon an occupation. 2. To suspend one from office. பூவெடுக்க, inf. To gather flowers. கிணறெடுக்க, inf. To dig a well. 2. [prov.] To select a spot for a well in reference to the situation of the house and other surrounding objects that ill luck may not result, as also to the nature of a soil or the depth at which water may be found, judged of by the produce of the land, &c. வயிறெடுக்க--வயிறுகடுப்பெடுக்க, inf. To have a looseness. தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language from other authors. See உத்தி. எடுப்பு, v. noun. The act of taking off, taking up, தூக்குகை. 2. Elevation, உயரம். 3. Taking in hand, undertaking attempt, engagement, தொடங்குகை. 4. Insolence. arrogance, pride, haughtiness, superciliousness, இறுமாப்பு. 5. Elation, a style of living above one's rank, circumstances, மேட்டிமை. 6. Abusive words, நிந்தை. எடுத்தஎடுப்புவிடான். He will not desist from his purpose. வாயெடுப்பாய்ப்பேசுகிறவன். One who talks arrogantly. ஒருவன்மேலெடுப்பெடுத்தல். Publishing the faults of another. எடுப்பாயிருக்க, inf. To be high. எடுப்பானவன், s. A haughty person, an upstart, one who lives above his rank or circumstances, மேட்டிமைக் காரன். எடுப்புச்சாய்ப்பு, Gentility, genteel and obliging behavior, united with display, pomp, grandeur, &c., உயர்வுதாழ்வு. எடுப்புண்டது, appel. n. That which is taken and carried away. எடுப்புத்தேர், s. A small portable shrine for the conveyance of an idol on men's shoulders--opp. to இழுப்புத்தேர். கல்லெடுப்பு, s. A funeral rite. எடை, v. noun. Taking up, தூக் குகை. 2. Weighing, நிறுக்குந்தொழில். 3. A weight, நிறையளவு. 4. Assumption, adoption, ஏற்றுக்கொள்கை. 5. [ex எடுப்பு, to rouse.] Rousing from sleep, &c., எழுப் புகை. See அளபெடை, துயிலெடை, &c. 29)

eṇṇu (p. 73) கிறேன், எண்ணினேன், வேன், எண்ண, v. a. To think, consider, imagine, suppose, நினைக்க. 2. To intend, resolve, determine, குறிக்க. 3. To count, reckon, compute, கணிக்க. 4. To guess, conjecture, estimate, surmise, உத்தேசிக்க. 5. To esteem, appreciate, respect, honor, &c., மதிக்க. 6. To deliberate, take counsel, ஆலோசிக்க. 7. To hope, expect, நம்ப. 8. To care, to be anxious, to be perplexed with thoughts, கவலைபப்பட. 9. To be elated, to be self-conceited, இறுமாக்க. 1. To consider seriously, weigh consequences, யோ சிக்க. எண்ணாதவெல்லாமெண்ணினான். He was musing and perplexed with many thoughts. உனக்குநாசகாலத்தையெண்ணியிருக்கிறார்கள். They are meditating thy destruction. இதையொருகுற்றமாயெண்ணுவார்களா. Will they regard this as a fault? எண்ணப்பட, inf. To be counted, reckoned. 2. To be esteemed, respected. எண்ணத்தொலையாதது--எண்ணப் படாதது, appel. n. That which cannot be counted. எண்ணாதகண்டன்--எண்ணாதநெஞ் சன், s. A very bold man, destitute of fear; a rash, or heedless man. எண்ணாதவன், s. A reckless person, a desperate man. பாவபுண்ணியங்களையெண்ணாதவன். One who has no regard either for virtue or vice. எண்ணாமற்பேச, inf. To speak without due regard to rank, station, &c., மதியாமற்பேச. 2. To speak without thought, யோசியாமற்பேச. எண்ணார், s. Enemies, பகைவர். (p.) எண்ணிப்பார்க்க, inf. To count, number. 2. To consider maturely, deliberate, to weigh in the mind. எண்ணிப்பேச, inf. To speak considerately or deliberately. எண்பட, inf. [prov.] To be discovered, to be caught, to be found out, அகப்பட. எண்ணல், v. noun. Calculation, reckoning, கணக்குச்செய்தல். 2. Astronomical calculation, கணித்தல். 3. Counting with the fingers in astronomical calculations, &c. See கைத்தொழில். எண்ணலர், s. Foes, enemies, பகைவர். (p.) எண்ணலளவை, s. Computation. எண்ணலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which a number is put for the thing numbered--as காலாலேநடந்தான், he walked on one-fourth (of his length); i. e. his leg, which is so called because it bears that proportion to individual stature. எண்ணிக்கை, v. noun. Regard, esteem, honor, estimation, reverence, மதிப்பு. 2. Number, numbering, கணிப்பு. --Note. This word is irregular in its formation. எண்ணிக்கைக்குப்பிறந்தபிள்ளைகள். Children who seem born only to make up a number, being of no estimation. எண்ணிக்கைக்குள்ளடங்காதது. That which is innumerable. சேவகரையெண்ணிக்கைசெய்கிறது. To muster soldiers. எண்ணிக்கைகொடுக்க, inf. To deliver an account of things, to give in the number. 41)

ēṇlkōṇl (p. 78) s. Unevenness, being irregular, straight and crooked. 25)

kẕl (p. 98) s. The foot, கால். 2. A warrior's ankle rings, வீரக்கழல். 3. Ankle rings worn by the liberal, the beneficient, &c., to encourage a disclosure of wants; the term is often used by syneedoche for the person of the deity or great personage, கொடையாளரணிவது. 4. Sandals, செருப்பு. 5. The கழற்சிக்கொடி. plant. (p.) கழலடி, s. Ankled leg. கழற்காய், s. The fruit of the கழ ற்சி crickles, Guilandina bonducella. கழற்குடம், s. A pot of கழற்சி nuts; i. e. one who teaches not according to the capacity of his pupils, but irregularly, teaching that first which should be taught last. 60)

kālam (p. 104) s. Time. duration, பொழுது-Note. In Hindu philosophy, காலம் is said by the Saivas to have proceeded from மோகினி Maya, and to be a co-efficient cause with Siva in the acts of creation, preservation and destruction. It is Time personified, and according to the Hindu metaphysicians, one of the seven வித்தியாத் துவம். (சிவ. சி.) 2. Season of the year or life; also a specific time of the day, பருவம். 3. A seasonable or proper time, opportunity, season, சமயம். Wils. p. 216. KALA. 4. Day-break, விடியல். 5. (fig.) (c.) The time appointed for death, as distinguished from that for accident death, முடிவு. 6. [in gram.] Tense; also, the characteristic of a tense, வினையின்காலம். The three tenses are, இறந்தகாலம், எதிர்காலம், நிகழ்காலம். 7. [in music.] The three measure--as (1.) விளம் பம், slow. (2.) துரிதம், quick. &c. (3.) மத் திமம், the medium. 8. Epoch, era, யுகம். 9. Weather, காலவியல்பு. காலத்துக்குத்தக்ககோலம். Adapting one's self to the times. காலத்துக்குத்தக்கதாய்நடக்க. inf. To live according to circumstances. காலம்போம்வார்த்தைநிற்கும். Time files, but words remain. காலகதி, s. Events of time, காலநடை. காலகதியை யாவருங் கடக்கமாட்டார்கள். None cane escape the events of time. காலகருமம்--காலகன்மம், s. Employments, duties, &c., appropriate to an age, time, season, stage of life, &c., காலத்துக் குரியசெய்கை. காலக்கிரமம், s. The course of time; chronological order, காலவொழுங்கு. காலக்கிரயம், s. The price of the articles for the time being; current or market price, காலவிலை. காலக்குறி, s. Signs of the time. காலக்கொடுமை, s. The evils, calamities, &c., of time. காலங்கண்டவன், s. An experienced man; an aged person. காலங்கரந்தபெயரெச்சம், s. [in gram.] A relative participle without the characteristics of the tenses--as in கொல் யானை. காலங்கழிக்க, inf. To pass time கா லம்போக்க. காலங்கழிய, inf. To pass--as time, நாட்கழிய. காலங்கூட, inf. [local.] To die. காலசக்கரம், s. The different number of years of influence ascribed to the respective planets as operative on the lives of persons, ஆயுள்நியதிச்சக்கரம். 2. The aggregate of the years of the nine planets according to their respective influence, கிரகபலச்சக்கரம். 3. Period or term of life, ஆயுட்காலம். Wils. p. 216. KALACHAKRA.. அவனுக்குக்காலச்சக்கரமுடிவுவந்துவிட்டது. The end of his term is come. காலசங்கதி, s. Intelligence, news or events of the time or the day. காலசங்கை, s. Guess of time from mere inspection, காலஉத்தேசம். 2. Reckoning of time, காலக்கணக்கு. (p.) காலசந்தி, s. The daily morning worship; also applicable to that at noon and evening. 2. The interval between any two yugas, kalpas, &c. See கற்பம் and சந்தி. திரிகாலசந்தி, s. Worship in the morning, at noon and in the evening. காலசுகம், s. Favorableness of the time, astrologically and superstitiously considered. காலஞ்செல்ல, inf. To depart this life, to die. 2. [prov.] To be late. காலக்ஷயம்--காலட்சயம், s. Passing one's time or days, காலக்கழிவு. காலக்ஷேபம்--காலட்சேபம் s. Passing one's time or days; circumstances, welfare, &c., காலங்கழிக்கை. 2. Means of subsistence, சீவனம். Wils. p. 216. KALAKSHEPA. 3. [among the Vaishnavas.] The reading of the sacred books, திருவாய் மொழியோதல். உமதுகாலட்சேபம் எப்படி. How do you do; i.e. how are your affairs? காலதருமம்--காலதன்மம், s. The events appropriate to certain times or yugas respectively, காலத்தன்்மை. Wils. p. 217. KALAD'HARMMA. காலதாமதம், s. Delay, protraction, procrastination, தாமசம். காலதுரிதம், s. The rapid progress of time, காலத்தின்விரைவு. காலத்திரயம், s. The three divisions of time--as past, present, and future; also the three tenses, முக்காலம். காலநியமம், s. Events happening in their respective and appropriate seasons, according to the actions that gave them birth, காலநியதி. 2. Religious ceremonies according to the given periods of the year or day, காலக்கடன். காலநிரூபணம், s. Chronology. (modern usage.) காலநுட்பம், s. A small portion of time, காலத்தின்நுண்ணியபங்கு. காலநெடுமை--நெடுங்காலம், s. Length of time, a long time. காலநேமி, s. An Asura, ஓர் அசுரன். Wils. p. 217. KALANEMI. காலநேரம், s. Time in reference to the influences of planets upon the fortune, health, &c., of a person. காலநோக்காடு, s. [prov. in child-birth.] Natural and timely labor. காலந்தள்ள, inf. To pass one's days, to pass one's time, to maintain one's self, to live, காலம்போக்க. காலப்பரிச்சேதம், s. Discernment--as to the time of an event or the existences of a thing. It is one of the three பரிச்சேதம் modes of ascertaining facts. காலபரிபாகம், s. The maturity of the soul, or time for its attaining bliss, having eliminated its good and evil propensities. காலபேதம்--காலவித்தியாசம்--கால வேற்றுமை, s. Difference of time with respect to the changes it produces. காலபோகம், s. A crop of grain or fruits in the proper season. 2. The enjoyment or suffering resulting from previous moral actions, to which a living being at distant times is subjected, காலப் பயனுகர்வு. காலப்பெயர், s. Nouns or names of time--as year, month. 2. Nouns derived from names of time--as பங்குனன் (one born in the பங்குனி month). காலப்பெயர்ச்சி, s. Change of season or monsoon; unseasonable weather, கால விகற்பம். காலமயக்கம்--காலமயக்கு, s. [in gram.] An improper use of the tenses, காலவழு. 2. An allowed deviation in the use of tenses, காலவழுவமைதி. காலமலைவு, s. Confusion of statement in regard to time--as asserting that the lotus blooms in the evening, or the lily during the day. காலமல்லாக்காலம், s. An unfortunate, fatal time; an unseasonable time, அகாலம். காலமழை, s. Rain in the proper season, பருவத்திற்பெய்யுமழை. காலமறிய, inf. To know the times so as to adapt one's self to them, காலவகைய றிய. 2. To know things past, present or future intuitively or by apiritual sight --as yogis, காலவியற்கையறிய. காலமாறு, Morning by morning, every morning, காலைதோறும். (c.). காலமானம், s. [in arith.] Time measure. காலமிருத்து, s. Death at the destined season--as distinguished from accidental death, விதித்தகாலத்திலடையுமரணம். காலமே--காலத்தாலே. In the morning, early, betimes. காலம்பண்ண--காலம்பண்ணிப்போக, inf. To finish one's time, to die. காலம்பார்க்க, inf. To look or watch for a proper time or opportunity, சமயம் பார்க்க. காலம்புரள, inf. To present a manifest revolution--as in the order of things; to be irregular, deranged, &c.--as the events of a time--as toddy-drawers seen riding in palankeens, &c. காலம்போக்க, inf. To pass the times. 2. To while away time. காலவகை, s. Seasons, times, காலக் கூறுபாடு. 2. Circumstances depending on time, காலவேறுபாடு. காலவர்த்தமானம், s. Events of the times. காலவழக்கம், s. Customs of the times. காலவழு, s. [in gram.] An improper use of the tenses--as the past for the future, &c., காலக்குற்றம். காலவாகுபெயர், s. [in gram.] Nouns of time or portions of time, used by metonymy for what is intimately connected with time--as கார்த்திகை, the name of a month, for a plant which mostly blossoms during the month. காலவிடைநிலை, s. [in gram.] Characteristics of tenses, காலத்தைக்காட்டுமிடை நிலை. They are 1. த், ட், ற், and இன் for the past. 2. ஆநின்று, கின்று and கிறு for the present. 3. ப், ல், for the future. There are some other characteristics-as மன், இசின், ய், இ, ன், &c. காலவிரைவு, v. noun. Swiftness or rapid flight of time. காலாகாலம், s. Times seasonable and unseasonable, auspicious and inauspicious, நற்காலந்துர்க்காலம். 2. One time or another, not often, not frequently. (c.) காலாக்கினி, s. The fire which is to destroy the world at the end of the great yuga; a deluge-fire said to be in reserve in the nethermost part of the earth. Wils. p. 218. KALAGNI. 2. One of the two-hundred and twenty-four புவ னம் under the regency of Kálágni. காலாக்கினியுருத்திரம், s. One of the thirty-two உபநிடதம். காலாக்கினியுருத்திரர், s. Rudra or the deity in the lowest region, in charge of the deluge-fire. There are ten subordinate Rudras, who resemble their chief. காலாந்தம், s. The end of time, கால முடிவு; [ex. அந்தம்.] காலாந்தரம், s. Intermediate space of time, process of time, காலநடை. 2. Meanwhile, காலவிடை; [ex அந்தரம், interval.] காலேச்சுரவாதம், s. The metaphysical philosophy which maintains that Time is God. காலோசிதம், s. A fit, proper time, உச் சிதகாலம்; [ex உசிதம்.] அந்தியகாலம், s. The time of death. ஆங்கால மெய்வருந்த வேண்டா வதுதானே தேங்காய்க் கிளநீர்போற் சேருமே, போங்காலம் காட்டானை தின்ற கனியதுபோ லாகுமே தேட்டாளன் றேடுந் தனம். Wealth shall or itself accumulate at the appointed time of increase, as the liquor within a cocoanut, and no toll is required; but at the fixed time for ruin, the riches of a hard-working man shall pass away like the contents of a woodapple eaten by an elephant. எக்காலமும். At what time soever, always. சாங்காலம், s. The time of death or ruin. திரிகாலம்--முக்காலம், s. The three divisions of time, present, past, and future. 2.The three tenses of a verb. திரிசந்திகாலம். The three parts or divisions of the day: viz., காலை, morning. உச்சி, noon. மாலை, evening. புண்ணியகாலம், s. See under புண்ணி யம். போங்காலம், s. The time of separation or ruin. 155) *

kiriyai (p. 110) s. Act, action, deed, operation, performance, emphatically good manners, orderliness, cleanliness, செய்கை 2. Religious rites or duties as prescribed by the Shastras, சமயநிஷ்டை. 3. The second degree in the religion of Siva-entitling the disciple to the privilege of performing puja, &c. (See பாதம்.) 4. Works, rites, &c., in religion--as distinguished from abstract or silent devotion, in which these rites and dispensed with. (See சிவபூ சை.) 5. Funeral rites for a deceased ancestor, உத்தரகிரியை. 6. One of ten rules for keeping time in music, தாளப்பிரமாணத்தி னொன்று. (See தாளப்பிரமாணம்.) 7. [in grammar.] The verb or attribute. (See அன்னுவய விலக்கணம்.) Wils. p. 257. KRIYA.--Note. In Sanscrit compounds the word retains its Sanscrit pronunciation, கிரியா. கிரியாகாண்டம், s. Those parts of the Vedas which inculcate works, rites, and ceremonies, கருமகாண்டம்--opposed to ஞா னகாண்டம். கிரியாங்கம், s. Worship, rites and ceremonies, chiefly applicable to prescribed individual practice--as preparing the sacred ashes, repeating the incantations, touching the joints of the fingers while repeating them, &c., கிரியையுறுப்பு. கிரியாங்கம்பண்ண, inf. To perform the several external actions in the daily worship. கிரியாசத்தி, s. lit. The operative energy or power. [in the agama philosophy.] One of the three active or female energies of Siva, by which he effects the creation or evolution of the universe. 2. the faculty or power of action, operation, &c., as applied to any agent. (சிவ. சி.) கிரியாசாதனம், s. Being trained or inured to the performance of works, religious duties, &c., கிரியையனுட்டிப்பு. கிரியாசைவம், s. One of the sixteen divisions of the Siva system. See சைவம். கிரியாசொரூபன், s. One who is the embodiment, கிரியை; (appropriately) Ganesa, who is considered the impersonation of Siva's divine operations. கிரியாதீதன், s.கிரியையொழிந்தவன். கிரியாபதம், s. [in Sanscrit grammar.] A verb, வினைச்சொல். கிரியாபாதம், s. The second of the four stages or degrees in the Siva worship; [ex கிரியை, et பாதம்.] கிரியாபூசை, s. The worship offered to Siva by one in the second degree. (p.) கிரியாமார்க்கம், s. The practice of duties in the second degree of the Siva religion; the performance of rites and ceremonies, கிரியைநெறி. கிரியாமாலை, s. Inflection or conjugation of verbs, chiefly in Sanscrit, வினைச் சொல்லின்ரூபகரணம். கிரியாவதி, s. A person who practices the rites and ceremonies enjoined in the Vedas. கிரியாவுத்திரி, s. Transcendental and symbolical instruction in the most spiritual rites, by a guru to an advanced disciple--opposed to ஞானாவுத்திரி. (சிவ. சி.) கிரியைகெட்டது, appel. noun. Any thing disorderly, slovenly, ஒழுங்கற்றது. கிரியைகெட்டவன், s. One destitute of good manners, slovenly in dress, or irregular in habits. கிரியைக்காரன், s. One in the second degree of the Siva religion. கிரியைக்கேடு, s. slovenliness, debauchery, beastliness, ஒழுங்கின்மை. கிரியைசெய்ய, inf. To perform actions, duties, rites, &c., சடங்குசெய்ய. 2. To perform funeral rites, உத்திரகிரியைசெய்ய. கிரியையனுட்டிக்க, inf. To perform rites, and ceremonies. 2. To practice the daily rites, to perform the duties of the second degree. கிரியையொழிந்தவன், s. One who has dispensed with works, having attained a higher degree, கிரியாபாதங்கடந்தவன். காட்டுக்கிரியை, s. Obsequies, funeral rites in the place of burning or burial --as distinguished from வீட்டுக்கிரியை. 2) *

kuḷṟu (p. 130) கிறேன், குளறினேன், வேன், குள ற, v. n. To stammet, through anger, confusion of mind, &c., உளற. 2. To howl, to yell, to make a hideous--as jackals, &c., நரிபேய்முதலியனகுளற. கன்னாபின்னாவென்று குளறுகிறான். He speaks nonsence. குளறுவாயன், s. A stammerer. குளறுகை, v. noun. Stammering. குளறிப்போக, inf. To jar--as a voice in singing, or to cry out for pain. குளறிப்போட, inf. To entangle, to bring to confusion. குளறியடிக்க, inf. [prov.] To roar and beat the breasts through grief. குளறியடித்துக்கிடக்க, inf. To lie in a great confusion. குளறுபடி, s. Confusion in business. குளறுபடியாய்க்கிடக்கிறது, It remains unsettled, irregular. 11)

keḷicu (p. 139) --கெலிசு, s. [prov.] Bloatedness--as of the face or stomach from eating irregularly and in too large quantities --as after a fever, உடல்வீக்கம். 14)