apikāyam (p. 16) s. A pulmonary complaint, phthisic, ஓர்காசம். 2. [prov.] Irascibility, irritability arising from a disease, impatience, malice, envious or revengeful feelings leading to sudden retaliation, அழற்சி; [ex அபி, et கா, phthisic.] 35) *

ari (p. 23) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To itch acutely as in a cutaneous disease, or from the bite of vermin; to irritate, as a cough, தினவுபிடிக்க. சிரங்கரிக்கிறது. The itch itches. அரிகரப்பன், s. An eruption attended with itching, ஓர்கரப்பன். 47)

ari (p. 23) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To sift, separate larger and smaller bodies with the hand, sieve, riddle, &c., கொ ழிக்க. 2. To separate rubbish from dried leaves with the hand, in order to gather the latter for fuel, சருகரிக்க. 3. To beat and wash away, as flowing water on sand, or waves on the shore, washing away the earth and leaving the pebbles, &c. behind, நீர்மணலையரிக்க. 4. To wash rice, separate dust and grit from rice, &c., by washing; or particles of gold, silver, &c., கழுவிப்பி ரிக்க. 5. To gnaw as white ants and other vermin, செல்முதலியவரிக்க. 6. To corrode, as rust, &c., cut away, as caustics, consumemar, as moths, கல்ல. 7. To tease, vex by importunity, as creditors, an urgent child, &c., மனதையலைக்க. 8. To take away one's property by little and little, சிறிதுசிறிதாக க்கவர. 9. [in arith.] To divide, பங்கிட. அரித்துப்பிடுங்குகிறான். He teases or vexes by incessant entreaties, (lit.) he stings or bites as lice. மணிகளையரித்தெடுத்தான். He separated and took the precious stones. அரிகறையான், s. A teasing person, (lit.) a gnawing white ant. அரிபிளவை, s. A cancerous formation, constantly eating into the flesh, ஓர்வகைப்பரு. அரிபுழு, s. Worms constantly grawing and causing itching irritation, &c. (c.) அரிபெட்டி, s. A sieve or cullender, சல்லடை. அரிமணல், s. Fine sand. அரிப்பு, v. noun. Sifting, separating. 2. Nibbling, gnawing, &c. 3. Itching. 4. Corrosion. 5. Smartness. (c.) அரிப்பன்--அரிப்பான்--அரிப்புக் காரன், s. A sifter, one who sifts sand in the street, or the dust of the goldsmith. அரிப்புக்கூடை, s. A riddle.

aẕṟṟu (p. 32) கிறேன், அழற்றினேன், வேன், அழற்ற, v. a. To burn, scorch, heat (as the sun), cauterize, cause heating, smarting, &c. as a sore, a burn, a caustic, poison, &c., to inflame, irritate, exacerbate, சுட. 4)

aẕl (p. 32) --அழலு, கிறேன், அழன்றே ன், வேன், அழல. v. n. To burn, be hot, glow as coals on fire, கனல. 2. To be impatient, irritable; to burn with envy, jealousy, rage, கோபிக்க. 3. To smart as a wound, be inflamed as the body when poisoned with the bite of a snake, &c., to smart as the mouth after eating pungent spices, &c. எரிய. அழலிக்கை, v. noun. A burning, smart pang. அழற்சி, v. noun. Burning, heating, smarting, raging, &c. 2. s. Envy, jealousy, irritation, irritability, கோபம். 3)

iñci (p. 45) s. Green ginger, இஞ்சிக்கி ழங்கு. Zingiber officinalis. (c.) 2. (p.) A fortification or round wall, மதில். 3. A tank, வாலி. 4. A shield, கேடகம். இஞ்சிதின்ற குரங்குபோல். As a monkey irritated by eating green ginger--spoken when a man is suffering pain as the result of his own foolish actions. இஞ்சித்தேறு, s. A piece of green ginger. இஞ்சிப்பாகு, s. Preserved ginger. 2. A kind of ginger electuary. இஞ்சியடைகாய்--இஞ்சியூறுகாய், s. Pickle made of ginger. இஞ்சிலேகியம், s. Electuary made of ginger, ஓர்மருந்து. 49)

iẕi (p. 55) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To descend, dismount, sink, fall into, to be involved in, இறங்க. 2. To be degraded, disgraced, to degenerate, to be reduced in character, estimation, rank or circumstances, இழிவுபட. 3. To fall below mediocrity, to be inferior, to be below in comparison, தாழ. இழிகடை, s. [vul.] The meanest, lowest, most degraded, மிகவிழிந்தது. (Abusively.) அவனொரு இழிகடை. He is a low wretch. இழிகண், s. Inflammation of the eyes causing the lids to droop, இழிந்தகண். இழிகுலத்தோர், s. Low caste people, கீழ்மக்கள். இழிசனர், s. Persons of low caste, illiterate or ill-bred people, கீழ்மக்கள். இழிசனர்வார்த்தை, s. The vulgar dialect. இழிசொல், s. Disgraceful or improper language, பழிச்சொல், of which four kinds are enumerated, viz.: 1. கோள் --குறளை, an invidious or injurious report, tale bearing, aspersion, slander, backbiting. 2. பொய்மொழி, lying, falsehood. 3. கடுஞ்சொல், harsh expressions, irritating language, scolding. 4. பயனில்சொல், nonsense, idle talk, vain expressions. 2. A vulgar word, இழிவானசொல். இழிஞர், s. Low caste people, the vulgar, the wretched, the miserable, debased, ignoble persons, சண்டாளர். இழிதகவு, v. noun. Inferiority, baseness, disgrace, degradation, meanness, இழிவு. 2. s. Poverty, destitution, எளிமை. இழிதிணை, s. The inferior class. See திணை. இழிந்தோர், s. The vulgar, the illiterate, low-bred persons, தாழ்ந்தோர். இழிபு, v. noun. Lowness, inferiority, meanness, degradation, baseness, தாழ்வு. 2. A hollow or ditch, any hole or cavity, depressions in land, பள்ளம். வெள்ளைக்கிழிபு, s. The less or minor species of வெண்பா verse. இழிவு, v. noun. Inferiority, lowness in rank or character, meanness, baseness, தாழ்வு. 2. Contempt, disgrace, dishonor, ignominy, abjectness, wretchedness, abasement, நிந்தை. 3. Diminution, decrease, a diminished quantity, deficiency, குறைவு. 4. A hollow or cavity, பள்ளம். 5. Decay, ruin, destruction, கேடு. 6. Fault, blemish, deviation from rule, misdemeanor, குற்றம். இழிவறிந்துண்பான். One who eats knowing the advantages of a spare diet. இழிவுபட, inf. To grow mean, base, vile, to deteriorate, be in disgrace, to be degraded, ஈனப்பட. இழிவுபடுத்த, inf. v. a. To degrade, disgrace, deteriorate, debase, தாழ்வுபடுத்த. இழிவுபண்ண, inf. To treat with contempt, நிந்தைசெய்ய. தனதுமரபினிழிவுயர்ச்சியின்றி. (Choosing a wife) from a family neither above nor below his rank. 34)

uṟuttu (p. 68) கிறேன், உறுத்தினேன், வே ன், உறுத்த, v. a. To cause to be, to originate, உண்டாக்க. 2. To form, constitute, ஏற்படுத்த. 3. To insert, introduce, சேர்க்க. 4. To render, produce, வருவிக்க. 5. To erect, construct, நாட்ட. 6. To bring in contact, clap together, make an impression on the mind, தாக்க. 7. To cause smarting irritation, &c. --as dust in the eye, a rough or uneven surface to one sitting, or lying down from the protrusion of his bones, வருத்த. 8. To produce mental pain--as by a sarcastic remark, &c., மனதிலுறுத்த.--Note. The meanings of this word are commonly determined by the noun prefixed to it, and it may generally be construed by the form to cause to be, &c. See எலும்புறுத்த, below. புரவிபண்ணுறுத்திடுவார். They equipped the horse. (நைட.) மருங்கினிற்கச்சியாப்புறுத்தான். He bound the girdle about his waist. (சேதுப்.) காலிலேகல்லுறுத்துகின்றது. The pebbles hurt my feet. உறுத்திப்பேச, inf. To speak so as to make an impression on the mind. 2. To speak with energy, earnestness, &c. எலும்புறுத்த, inf. To cause a smarting irritation--as the bones by being protruded. துன்புறுத்த, inf. To cause suffering. For many words compounded with this verb, such as கண்ணுறுத்த, பயமுறுத்த, மனமுறு த்த, வற்புறுத்த, &c., see in their respective places. 2)

eri (p. 73) கிறது, ந்தது, யும், எரிய, v. n. To glow, shine, give light, பிரகாசிக்க. 2. To burn, ignite; to be injured, or consumed by fire, to be scorched, to flame, அழல. 3. To burn--as a sore, or fever; to smart, to be inflamed, புண்முதலியவெரிய. 4. To be envious, jealous, to fret, be peevish, பொறா மைகொள்ள. 6. To burn as the stomach with hunger, வயிறெரிய. 7. To suffer pain --as from a heavy load on the head, &c., தலைமுதலியனவெரிய. (c.) அடுப்பெரிகிறது. The fire upon the hearth burns. மந்தமெரிந்துபோனது. The indigestion has ceased, lit. is burnt up. நட்சத்திரமெரிந்துவிழுகின்றது. A star glows and falls. நான்தின்றதெல்லாமெரிந்துபோயிற்று. The food I took has digested. 2. I am so pained by what you said that the food I have eaten seems as nothing. 3. The food I took has digested by means of enchantment, medicines, &c. வயிறெரிகின்றது. My bowels are inflamed for food. 2. I am in distress, yearning, &c. அவன்பட்டதை நினைக்கிறபொழுது என்வயிறெரிகிற து. My bowels are inflamed when I think of what he suffered. கணகணென்றெரிகிறது. It burns with excessive heat. அவனெரிபொரியென்றுவிழுகிறான். He breaks out with rage and fury, lit. saying, Burn him, fry him. எரிகரும்பு, s. Fagots, விறகு. (c.) எரிகுடல், s. A canine appetite, எரிவயிறு. (c.) எரிகுடலன், s. One who is always craving for food, தீபனமுள்ளவன். எரிகுன்மம், s. A stomachic disease, excessive heat, head-ache, &c., ஓர்நோய். எரிகொள்ளி, s. A fire-brand, கொள்ளிக்கட்டை. எரிசினம், s. Burning anger, கடுங் கோபம். எரிநரகம், s. The burning hell, ஓர்நரகம்--in distinction from others. எரிபடுவன், s. A burning ulcer or cancer, பிளவை. எரிபந்தம், s. A burning torch, a flambeau, தீவர்த்தி. 2. A kind of burning sensation all over the system from disease, எரிச்சல். எரிபிடாரி, s. An enraged or furious demoness, எரிதுர்க்கை. 2. A peevish, or fretful person-spoken disparagingly, எரிச்சலுடையவள். எரிபுழு, s. A kind of brownish, yellow caterpillar, the sight of which on leaving home, &c., is regarded as propitious, கம்பளப்பூச்சியினோர்வகை. எரிபூச்சி, s. A flying insect which, on contact, emits moisture that causes a burning smart and a discoloring of the skin, ஓர்பூச்சி. எரிமணி, s. Sparkling jewels, bright gems, பிரகாசமுள்ளமணி. எரிமுகி, s. A tree, the milk of whose seeds is pungent and caustic, and being indelible, is used in marking, சேங் கொட்டைமரம், Semicarpus anacardium. எரியவிழிக்க, inf. To look fiercely having the eyes flaming with rage, கோ பத்தோடுபார்க்க. எரிவண்டு, s. The Mylabris or blistering beetle, ஓர்வகைவண்டு. 2. An insect which strikes against the eye-ball inducing severe smarting, கண்ணிலடிக்கும் வண்டு. எரிவந்தம், s. A burning sensation in the body, எரிபந்தம். 2. (Met.) Anger, wrath, எரிச்சல். எரிவனம், s. A burning place for the dead, சுடுகாடு. எரிவரியன், s. A snake of the viper kind. பற்றியெரிய, inf. To take fire. எரிப்பு, v. noun. Burning, ignition, எரிவு. 2. s. Envy, jealousy, peevishness, malice, rancor, பொறாமை. 3. Satiety, nausea, நெஞ்செரிப்பு. எரிப்புக்காரன்--எரிப்புள்ளவன், s. An envious, impatient, peevish, or irritable person, பொறாமையுடையவன். எரிப்பெடுக்க, inf. To be peevish, cynical, querulous, எரிப்புண்டாக. ஓரெரிப்பாயெரிக்க, inf. To keep a fire burning, to heat continually--as in preparing medicines. ஓரெரிப்பாயெரித்துப்போட்டான்... He consumed it at one burning. 2. He has utterly destroyed (the family, town, &c., by injustice, oppression, &c.). எரியல், v. noun. Burning, எரிவு. 2. [prov.] That which is burnt--as food, at the bottom of a vessel in cooking, எரிந்தது. எரிவு, v. noun. Burning, ignition, எரிகை. 2. s. Heat in the system, smarting, pungency, inflammation, உடலெரிவு 3. Envy, jealousy, resentment, பொறாமை. 4. Fretting, displeasure, anger, irritation of body and mind, கோபம். கண்ணெரிவு, s. Burning of the eyes. கையெரிவு, s. Burning of the hands. காலெரிவு, s. Burning of the feet. உடலெரிவு, s. Burning of the whole body. குடலெரிவு, s. Burning of the bowels. 87)

ericcl (p. 73) s. A burning sensation in the stomach from hunger, &c., எரிவு. 2. Envy, jealousy, unkindness, spitefulness, பொறாமை. 3. Anger, fury, indignation, moroseness, கோபம். 4. Acerbity, pungency --as of some kinds of fruits, உறைப்பு. 5. Chagrin, மனவெரிவு; [ex எரி.] என்மேலவன்மிகவுமெரிச்சலாயிருக்கிறான். He is very jealous of me; he is very angry with me. எரிச்சலாக்க, inf. To nettle, to irritate, exasperate, கொபமுண்டாக்க. எரிச்சற்பட, inf. To be envious, irritable, எரிவடைய. 91)

kaṇṭam (p. 89) s. The throat, the neck, க ழுத்து. 2. A shrub, கள்ளி, Euphorbia, L. Wils. p. 183. KANDA. 3. Sugar-candy, coarse sugar, கண்டசருக்கரை. 4. Section, division, பங்கு. Wils. p. 27. KHANDA. 5. The tenth yoga (regulus) or one of the twentyseven portions of a circle on the plane of the ecliptic, ஓர்யோகம். 6. An elephant's cheek and neck, யானைக்கழுத்து. Wils. p. 278. GANDA. 7. A bell, மணி. Wils. p. 381. GHANDA. 8. A piece cut or broken off, fragment, slice, cutting, chop, parcel, por tion, slip, துண்டு. 9. Jaggary, வெல்லம். 1. A short sword, கைப்பிடிவாள். 11. A small saw, சிறுவாள். 12. A style for writing, எழுத்தாணி. 13. Any of the nine divisions of the known continent, நவகண்டம். They are கீழ்விதேகம். மேல்விதேகம், வடவிதேகம், தென்விதேகம், வடவிரேபதம், தென்னிரேபதம், வட பரதம், தென்பரதம், மத்திமகண்டம். 14. A curtain, திரைச்சீலை. 15. A country, நாடு. (பிங்.) 16. Boundary, எல்லை. 17. A coat-of mail, கவசம். 18. The root of the குன்றிவேர், Abrus precatorius, L. 19. Factitious cinnabar, சாதிலிங்கம். 2. Disaster, catastrophe, calamity, malignity of evil planets in astrology, as experienced in its effects, in adversity, straits, critical periods in a person's horoscope. fatal days, &c., தத்து. 21. [in astronomy.] The days in a yoga, remaining after subtracting a certain number of mean revolutions, a measure resorted to to shorten the process of calculation. 22. A complete army, அக்குரோணி. (p.) கண்டந்தப்பிப்பிழைத்தல். Outliving the fatal day or period of one's maturity. இந்தக்கண்டத்துக்குத்தப்பித்துக்கொண்டான். He has outlived the calamity. வெட்டொன்று கண்டமிரண்டு. One stroke severs; i. e. plain dealing without mincing matters--speaking with decision. கண்டகோடரி, s. A kind of hatchet carried on the shoulder by a class of ascetics. 2. A kind of battle-axe--the weapon of Parasurama, மழு. கண்டக்கரப்பன், s. A disease, humors in the throat causing irritation, itching, hoarseness, &c., ஓர்கரப்பன். கண்டக்கருவி, s. The throat--as one of the five instruments of musical sound, பஞ்சவாத்தியத்திலொன்று. கண்டக்காறை, s. A golden neck ornament, கழுத்திடுகாறை. கண்டக்கிரந்தி, s. An ulcer in the throat causing hoarseness, கழுத்துக்கிரந்தி. கண்டங்கண்டமாயரிய, inf. To cut in pieces. கண்டசரம், s. A necklace worn by men on festive occasions, கழுத்தணியி லொன்று. கண்டசூலை, s. A glandular disease in the neck, ஓர்சூலை. கண்டதுண்டம், s. Many pieces, carnage, havoc, piece-meal, பலதுண்டம். கண்டதுண்டப்பட, inf. To be shivered, broken in many pieces. கண்டதுண்டப்படுத்த--கண்டதுண் டம்பண்ண, inf. To break to shivers. கண்டத்தலம், s. The neck, கழுத்து. கண்டநாளம், s. The gullet, தொண் டைக்குழி. கண்டஸ்நானம், s. Bathing as high as the neck, or without wetting the head, கழுத்துவரையிற்செய்யும்ஸ்நானம். கண்டபூர்த்தி, s. Much, abundance, satiety, நிறைவு. கண்டபூர்த்தியாகச்சாப்பிட்டான். He ate to satiety, he was satiated. கண்டப்புற்று, s. A disease in the throat, ஓர்நோய். கண்டமாலை, s. A disease appearing in tumors in the neck, inflammation of the glands, scrofula, கழுத்தில்வரும்புண். கண்டாமணி, s. A large bell, பெரு மணி. 2. A bell attached to the neck of an elephant, யானைக்கழுத்திற்கட்டுமணி. 3. A warrior's ankle rings or bells, வீரக்கழல். அமாவாசைக்கண்டம், s. A critical period occurring at the new moon. உப்புக்கண்டம், s. Salted meat. தண்ணீர்க்கண்டம், s. Accident by water. 20)

krkr (p. 96) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To feel-as grit in the eye, or as food in the mouth, மணல்முதலியனகரகரக்க. 2. To feel itching in the throat, be disposed to cough, to be hoarse--as with cold, &c., தொண்டை கரகரக்க. 3. To importune, to tease, அலைக் கழிக்க. கரகரப்பு, v. noun. Itching, irrita tion, &c., in the throat, sharpness to the importunity, அலைக்கழிப்பு. 3. Hoarseness, deepness, or heaviness of voice, தொண் டைக்கரகரப்பு. கரகரெனல், v. noun. Having irritation in the throat. கரகரென்றரிக்கிறான். He teases me by constant asking, importunity, rebuke. சோற்றிலேமணலிருந்துகரகரக்கிறது. The grit in the rice grinds my mouth. 57) *

kḷḷm (p. 101) s. Guile, treachery, deception, imposition, dissimulation, insidiousness, roguery, villany, knavery, turpitude, spuriousness, counterfeitness, perfidy, depravity, வஞ்சகம். 2. Stealing, robbery, fraud, embezzlement, shuffling, tricking, cheating, circumvention, intrigue, களவு. 3. Lying, falsehood, பொய். 4. Fault, crime, guilt, defect, blemish, குற்றம். 5. Morbid matter concealed in a boil, or lodged in the system and causing irritation, புண்ணினுட் கள்ளம். 6. Unlawful, illicit acts, slyness, trickishness, sinister views, under-hand way of doing things, covert, கபடம். கள்ளவெயிலுங்கள்ளமழையும். Alternate rain and sun-shine when neither can be relied on. கள்ளஒப்பம், s. A forged signature. கள்ளக்கடை, s. A shop or bazaar for the reception of stolen goods. கள்ளக்கப்பல், s. A piratical vessel, திருட்டுக்கப்பல். கள்ளக்கப்பற்காரன், s. A pirate. கள்ளக்கயிறு, s. A kind of double string for opening and closing a book or purse. கள்ளக்கவறு, s. False dice, கள்ளச் சூதாடுகருவி. கள்ளக்கவி, s. Flagrant plagiary, சோரகவி. கள்ளக்காசு--கள்ளநாணயம்--கள் ளப்பணம், s. Base or counterfeit coin, செல்லாக்காசு. கள்ளக்காய்பட, inf. To fail as fruits in the process of ripening by smoke. கள்ளக்கிடை, v. noun. Lying deceptively, shamming sickness, sleep, or death, வஞ்சனையாகப்படுத்திருக்கை. கள்ளக்குணம், s. A false, insidious, deceptive disposition, திருட்டுக்குணம். 2. Insidiousness in boils, diseases, &c., deceptiveness, changeableness in weather, wind, the sea, &c., கள்ளத்தோற்றம். 3. Tricks, vices, &c., in beasts, கபட்டுக் குணம். கள்ளக்கையெழுத்து, s. A false signature, a forgery. கள்ளச்சத்தியம், s. A false oath, perjury. கள்ளச்சரக்கு, s. Smuggled or contraband goods. கள்ளச்சாதி, s. The Kallar tribe, a caste in South India. கள்ளச்சி, s. [prop. கள்ளி.] A female thief, திருடி. கள்ளச்சீட்டு, s. A forged bond, note, draught, &c. கள்ளச்சொல், s. Lie, falsehood, பொய். 2. Pretence, pretext, திருட்டுப் பேச்சு. கள்ளஞானம், s. Hypocrisy, in religion. கள்ளஞ்செய்ய, inf. To commit fraud, to embezzle, களவுசெய்ய. கள்ளத்தனம், s. Cunning, craftiness. கள்ளத்திறவுகோல், s. A false key, a picklock. கள்ளத்தீன், s. Sweet-meat, cakes, &c., eaten by stealth instead of regular food, திருட்டுணவு. கள்ளத்துறை, s. Ports where exports and imports are prohibited, ஆயத் துறைக்குமாறாயதுறை. கள்ளத்தோணி, s. A kind of dhoney, sailing to different places from Point Calimere, &c.; this species of boat is so called because formerly employed in robbing the pearl banks. கள்ளநடத்தை, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளநீர், s. Morbid humor in the body preventing the healing of ulcers, &c., புண்ணில்வடியுநீர். கள்ளநேரம், s. Irregular seasons for doing things, seasons for illicit acts when detection may not occur. 2. A little before daylight, தூங்குநேரம். கள்ளப்பசி, s. Deceptive feelings of hunger. கள்ளப்பாடம், s. Lessons omitted, slipped over, &c., being unlearnt, deceiving the master. கள்ளப்பார்வை, v. noun. Thievish, designing looks. 2. Sly looks of lovers, or libidinous persons, அன்பினானோக்குநோக் கம். கள்ளப்பிள்ளை, s. An illegitimate child, a bastard, சோரத்திற்பெற்றபிள்ளை. கள்ளப்புணர்ச்சி, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளப்புத்தி, s. Deceitful sagacity, cunning. கள்ளப்புருஷன், s. A paramour, a gallant, சோரநாயகன். கள்ளப்பெண்சாதி--கள்ளஸ்திரி, s. A concubine. கள்ளப்பேச்சு, s. Insincere expressions, false assurances. கள்ளமயிர், s. False hair. கள்ளமயிர்த்தொப்பி, s. A wig. கள்ளமனம், s. Deceitful mind. கள்ளமாடு, s. Cattle that intrude and graze by stealth, a cow or bullock prone to stray, or to be mischievous, திரு ட்டுமாடு. 2. An ox that refuses to work, கரவுள்ளமாடு. 3. Stolen cattle, திருடினமாடு. கள்ளமார்க்கம், s. False religion. 2. A sally port. கள்ளமுத்திரை, s. A false stamp, திருட்டுமுத்திரை. கள்ளம்பண்ண, inf. To be idle in work, to be dull, slow, &c.--as a beast in the absence of the whip. 2. To play truant. 3. To work deceptively, to use alloy, cheat, act the rogue, dissemble, sham, pretend. கள்ளவறை, s. A concealed room which no one would suspect, பிறர்காணக் கூடாதஅறை. கள்ளவாசாரம், s. Mock modesty, feigned politeness, திருட்டாசாரம். கள்ளவாயில், s. A trap-door, கள் ளவழி. கள்ளவொழுக்கம், s. Hypocrisy, dissimulation, திருட்டுநடத்தை. கள்ளன், s. (plu. கள்ளர், fem. கள் ளி.) Thief, robber, rogue, vagabond, villain, knave, criminal, felon, depredator, திருடன். 2. One of the Kallar tribe, கள்ளச்சாதியான். கள்ளர்பற்று, s. The district of the Kallars. வேசிக்கள்ளர், s. Whore-mongers. ஆசாரக்கள்ளர், s. Persons insincere, incomplaisant. 2. Hypocrites in religion. திருநீறுகுழைக்குங்கள்ளர். Those who put on appearances of piety. கும்பிடுகள்ளர்--தொழுகள்ளர், s. Hypocrites, those insincere in religion, or in courtesy. அழுகள்ளர், s. Weeping rogues, dissimulators, impostors. மாசாலக்கள்ளி, s. A dissimulating, unfaithful woman. 9)

kāy (p. 104) கிறேன், ந்தேன், வேன், காய, v. n. To be heated, boiled, cooked, &c., as liquids by fire, நீர்முதலியனகாய. 2. To be warmed, heated, &c., by fire or the sun; to be withered, tanned, &c., slightly--as vegetables by the sun; to become parched--as the lips or mouth; to be dried and hardened--as the ground; to dry, உலர. 3. To warm one's self, to become warm, குளிர்காய. 4. To be hot--as in a fever; to heat--as the fever, சுரங்காய. 5. To shine, to emit rays, பிரகாசிக்க. 6. To be dried--as the humors of the body; to become emaciated, to suffer from hunger, மெலிய. 7. To dry up, to begin to heal--as a sore, a wound, a boil, &c.; to cicatrize, புண்ணாற. 8. To be displeaced, indignant, provoked; to show signs of anger, கோபிக்க. 9. To be distressed by love-sickness caused by the moon, the warm season. &c., காமத்தால் சோர. 1. To be furious, சினக்க. 11. v. a. To speak sharply; to reprove, scold, reprimand, கடிய. 12. To emit, to shed, to pour forth, கால. 13. To dislike, to offend, வெ றுக்க. 14. To cut, sever, வெட்ட. 15. To burn, consume, எரிக்க. காய்ந்தாருந்தெய்வமுங் கையொத்துநிற்கிறது. The deity sides with my enemy against me. ஆலங்காய்வெண்மதி. The pale moon emitting poison. எல்லாருஞ்சும்மாகாய்கிறார்கள். They are all at variance with me for nothing. தூதுவரைக்காய்ந்தான். He scolded the messengers. நிலா நன்றாய்க்காய்கிறது. The moon shines very brightly. மனிதர்மேற் காய்ந்துவிழுகிறான். He falls foul of persons. காய்ஞ்சுபோக--காய்ந்துபோக, inf. To grow dry, become parched. கறிகாய, inf. To boil, or be cooked--as curry. குளிர்காய--நெருப்பிற்காய inf. To warm one's self at the fire. சரீரங்காய, inf. To be emaciated--as the body, by fever, hunger, labour, journeying, &c. நிலங்காய, inf. To be dry--as the ground after rain. நிலாக்காய, inf. To shine--as the moon; to have moon-light. வாய்காய, inf. To be dry--as the mouth, lips, &c. வாய்வயிறுகாய, inf. To be parched--as the mouth and heated as the stomach; to suffer with hunger. வெயில்காய, inf. To bask in the sun, to warm one's self in the sun. வெயில்காய்கின்றது. The sun shines hot. காய்கை, v. noun. Heat, drying, scolding, &c. காய்ப்பு, v. noun. Dislike, displeasure, disgust, வெறுப்பு. (சது.) 2. [prov.] Hard, inferior iron, இழிந்த இரும்பு. காய்வு, v. noun. Drying, dryness, காய்கை. 2. Heating, warming with fire or the sun; warmth, heat, நெருப்புமுதலிய வற்றிற்காய்கை. 3. Boiling, வெப்பமுறுகை. 4. Withering--as the body; emaciation, மெலிவு. 5. Starving, starvation, பசிவாட் டல். 6. Anger, irritation, indignation, pique. umbrage, கோபம். 7. Shining, ஒளியெறிக்கை. 91)

kiṇṭu (p. 109) கிறேன், கிண்டினேன், வேன்,கிண் ட, v. a. To dig, excavate, delve, hoe up, தோண்ட. 2. To make a pit, a hollow--as in the ground, a hole in a wall, &c., குழிதோ ண்ட. 3. To dig up; to dig out; to obtain by digging, கிளறியெடுக்க. 4. To poke, stir with a ladle; to scratch--as a fowl; pick or work up--as crows; burrow--as rats, &c.; to work up with a stick, an iron-bar, &c., கிளற. 5. (fig.) to probe, to scrutinize, to investigate, to inquire or pry into a matter; to search, to examine, ஆராய. 6. To gnaw--as worms on the body, as animalcula under the skin, &c., புழுமுதலியனகிண்ட. 7. To prompt, நினைப்பூட்ட. 8. To excite--as to a quarrel, &c., பகையெழுப்ப. கிண்டக்கிண்டக்கீரையும்மயிரும், The more you probe it, the more it is hair with the greens; i.e. the more insignificant. மண்கிண்டிவயிறுவளர்க்கிறவன். A husbandman, (diminutively) one who lives by digging. அம்பட்டன்குப்பையைக் கிண்டினால்மயிர்மயிராய்ப் புறப்படும். If you turn up the dung-hill of a barber, you will find only clippings of hair. கிண்டிக்கிண்டிக்கேட்க--விசேஷங்கிண் ட, inf. To inquire into a thing very minutely, to pump one, to ask inquisitively. கிண்டிக்கிளறிப்பார்க்க, inf. To dig out and search. 2. To make a thorough search, to make a thorough investigation. கிண்டிக்கொடுக்க, inf. To stir, to keep stirring--as the fire, the pap, &c. 2. (fig. To prompt. 3. To increase, to aggravate--as a quarrel. நீயவனைச்சற்றேகிண்டிக்கொடு. Prompt him a little. கிண்டிப்பார்க்க, inf. To dig and look --as for yams, &c., 2. fig.) To make injuiry by different means to find out the truth. அவனண்டைபோய்ச் செய்திஎன்னவென்றுகிண் டிப்பார். Go to him and search out the matter. கிண்டிவிட, inf. To dig up, to dig round the roots of plants, grain &c. 2. To excite, to stir up, to incite. 3. To bring a thing to one's notice, to suggest. கிண்டிவிட்டுக் கேளிக்கைப்பார்க்கிறது..... To stir up or excite others to quarrel or fight, and delight in it. கல்லுக்கிண்ட, inf. To dig up stones. களிக்கிண்ட, inf. To cook hasty-pudding, by stirring. கிழங்குகிண்ட, inf. To dig up கிழங்கு. புழுக்கிண்ட, inf. To burrow--as worms in the ground, working up plants, &c. 2. To stir or irritate--as worms in a sore, &c. கிண்டல்கிளறல், v. noun. Digging yams, &c. 48)