apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

tvi (p. 228) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be distressed for want of water, food, &c., to sigh, pant or languish for, தாபம டைய. 2. To be in great anxiety for, to feel concerned about, உபத்திரவப்பட. 3. To be in distress, jeopardy, danger, வரந்த; [exதவனம்.] (c.) கன்றைத்தேடிப்பசுதவிக்கிறது. The cow is in distress seeking its calf. தவித்துக்கொண்டுதிரிய, inf. To walk about in a melancholy way. தவிப்பு, v. noun. Anxiety, distress for a thing, great longing for, sighing for, languishing for, வருத்தம். தவிப்புத்தீர்க்க, inf. To satisfy one's hunger, thirst, &c. 11)

tāṉ (p. 236) The reciprocal pronoun, himself, herself, itself, the genitive being தன்; in composition sometimes தற். 2. One's self. 3. An emphatic or intensive particle, signifying indeed, really, certainly, தேற் றச்சொல்; as அப்படித்தான், it is so. (c.) 4. An expletive, or அசைச்சொல் suffixed to any noun or pronoun of any person, and declined instead of it, as நிலந்தனைக்கொத்தினான், he dug the earth. 5. Personal identity, சுயம். (p.)--Note. According to the Agamas, the soul is the person or being, and the body and mind with their powers and faculties, are merely adventitious; being the fruit of actions, &c. தானேவளர்ந்துதவத்தால்கொடியெடுத்தவன். One who has grown great and become famous of himself through meritorious austerities; often used of one who has risen by the kindness of another, but forgotten his benefactor. தானொருவனுமேதனியாகவந்தான். He only came, he came alone. தான்சாகாமருந்துதின்னலாமா. May any one take medicine to kill himself? தானுள்ளபோதுலோகம். The world is one's while he lives. தானாக்கனியாததுதடிகொண்டடித்தால்கனியுமா. Will a fruit, not ripening of itself, ripen by being beaten with a stick? தானுந்தலைவனும். The soul and God. நீதான். You yourself, you certainly. அவன்றன்னைக்கண்டேன். I saw him. (p.) அவன்றான். He himself; he certainly, truly, really. தானாக, inf. To be absolute, unique, self-existent, independent, தானாயிருக்க; applicable to the deity. 2. To be assimilated, தன்வண்ணமாக. தானாக, [adverbial.] Of his, her, or its own accord; spontaneously, voluntarily. 2. Of or by himself, herself, itself. தானாக்குதல், v. noun. Assimilating a person or thing to one's self, itself, &c., தன்வண்ணமாக்குதல். தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language, from other authors, one of thirty-two உத்தி. தானேயானவன்--தான்தோன்றி, appel. n. The self-existent, the deity, கடவுள். தான்பிழைக்கப்பார்க்க, inf. To regard or consult one's own safety, to be careful not to betray, involve or jeopardize one's self. 2. To seek one's own interests, livelihood, prosperity. 23)

nācam (p. 273) s. Destruction, ruin, loss, damage, waste, அழிவு. 2. Dissolution, annihilation, death, மரணம். 3. Involution of matter, reduction to its primitive elements, ஒடுக்கம். W. p. 453. NASA. நாசகாலம், s. The closing period of a thing or person. 2. A time of fatality, to one from the influence of former deeds. நாசமிலி, appel. n. The deity as the imperishable one. (சது.) நாசகாலன், s. An atrociously wicked person like Yama. (a curse.) நாசப்பட--நாசமாக, inf. To be destroyed. நாசமோசம், s. [loc. மோசநாசம்.] Peril, jeopardy, danger of life. நாசம்பண்ண, inf. To destroy. நாசம்வருவான்--நாசமறுவான்--நாச மற்றுப்போவான், appel. n. That cursed one; used in imprecation. நாசயோகம், s. An inauspicious astrological yoga, மரணயோகம். நாசன், s. Yama, the god of death, இயமன். நாசோற்பத்தி, s. Periodical dissolution, and reproduction of worlds. 2. Succession of deaths and births, இறப்பும் பிறப்பும்; [ex உற்பத்தி.] 43) *