aṭai (p. 8) கிறேன், ந்தேன், வேன், அ டைய, v. a. To approach, frequent, gain access to, reach, arrive at, சேர. 2. To obtain, get, enjoy, suffer, பெற. 3. v. n. To drift ashore, கரைசேர. 4. To apply for refuge or protection, take shelter with one, சரண்புக. 5. To subside, sink to the bottom, be deposited as a sediment, வண்டல் படிய. 6. To collect, adhere as dust, தூசி யடைய. 7. To be choked, filled up, inclosed, stopped up, தூர. 8. To be contiguous, adjacent, border upon, கிட்ட. 9. [prov.] To settle, become close, compact, hard--as bread not well leavened, sand by rain, &c., உரக்க. 1. To be preserved as pickles, &c., அடைகாயடைய. 11. To incline towards a color, நிறம்பற்ற. 12. To die, as a great or holy person, obtain bliss, absorption, &c., முத்தி, being understood. அடைகல், s. The anvil. அடைகாய், s. Pickled fruits, ஊறு காய். அடைகுறடு, s. An anvil. 2. Tongs. அடைகை, v. noun. Approximation, நெருங்குகை. 2. Attainment, acquisition, பெறுகை. அடைகோட்டை, s. A blockaded fort. அடைசொல்--அடைமொழி, s. A particle qualifying nouns, verbs, &c. அடைமாங்காய், s. Unripe mango cut in pieces salted and dried in the sun. அடையலர்--அடையலார், s. Opponents, foes, பகைவர். (p.) அடையல், s. Any thing settled, drifted, deposited. 2. All. 3. A verbal from அடை. கண்ணடைந்தபால், s. Milk partly spoiled from keeping. 20)

appiratakṣiṇam (p. 18) --அப்பிரதட்சி ணம், s. [priv. அ.] Walking around an object of worship, or a temple, keeping it on the left side, இடசாரியாய்ச்சுற்றுகை; opp. to பிரதக்ஷிணம். 28) *

arukku (p. 25) கிறேன், அருக்கினேன், வேன், அருக்க, v. a. To diminish, குறைக்க. 2. To make scarce, reduce in quantity, சுருக்க. 3. v. n. To keep back from others use, (as keeping up grain, making it scarce and dear,) to stand out in bargaining, stickle, haggle, அருக்காணிபண்ண. 4. To grudge, spare reluctantly, give sparingly, show unwillingness to serve or benefit another, அழுக்காறடைய. (திரிகடுகம்.) நீரருக்கிமோர்பெருக்கி நெய்யுருக்கியுண்பவர்தம் பே ருரைக்கப்போமே பிணி. He who drinks his water after boiling, his curds diluted, and his butter made ghee, will find sickness flee at the sound of his name. அருக்கு, v. noun. Scarceness, அ ருமை. 2. Haggling in a bargain, reluctance to do a kindness, &c., அருக்காணி. 3. Fearing, அஞ்சுகை. 5) *

arumtāḷm (p. 26) s. One of the nine methods of keeping time in music, ஒன்பது தாளத்தொன்று. 3)

aṟm (p. 33) --அறன், s. Moral or religious duty, virtue; the performance of good works according to the shasters--including justice, hospitality, liberality, &c., also what is prescribed as the duty to be practised by each particular caste. Compare தருமம். The thirty-two acts of charity are the following; viz.: 1. ஆதுலர்க்குச்சாலை, building houses for the poor. 2. ஓதுவார்க் குணவு, giving maintenance and education. 3. அறுசமயத்தார்க்குண்டி, feeding persons of either of the six religious sects. 4. பசுவுக்கு வாயுறை, feeding cows. 5. சிறைச்சோறு, feeding prisoners. 6. ஐயம், giving alms. 7. தின் பண்டநல்கல், providing for travellers. 8. அறவைச்சோறு, feeding the destitute. 9. மகப் பெறுவித்தல், rendering assistance in childbirth. 1. மகவுவளர்த்தல், nourishing children. 11. மகப்பால்வார்த்தல், giving milk to infants. 12. அறவைப்பிணஞ்சுடுதல், burning or burying the poor. 13. அறவைத்தூரியம், furnishing clothes to the destitute. 14. சுண்ணம், giving chunam to use with betel. 15. நோய்மருந்து, giving medicine to the sick. 16. வண்ணார், paying for washing the clothes of the poor. 17. நாவிதர், the same for shaving. 18. கண்ணாடி, giving a looking glass. 19. காதோலை, giving cadjan or palmyra leaves to women for their ears. 2. கண்மருந்து, giving black paint to women for the eyes. 21. தலைக்கெண்ணெய், giving oil for the head. 22. பெண்போகம், aid to enjoy a woman. 23. பிறர்துயர்காத்தல், redressing injuries. 24. தண்ணீர்ப்பந்தல், keeping water pandals to give drink to the thirsty. 25. மடம், erecting inns or buildings for the reception of Brahmans, pilgrims, &c. 26. தடம், making tanks. 27. சோலை, planting topes, groves, &c. 28. ஆவுரிஞ்சுதறி, erecting stakes at which cows may rub themselves. 29. விலங்கிற்குணவு, feeding all kinds of animals. 3. ஏறுவிடுதல், giving a bull for covering a cow. 31. விலைகொடுத்துயிர்காத்தல், giving money to save life. 32. கன்னிகாதானம், giving assistance towards marriage. (p.) அறஞ்செயவிரும்பு. Desire to do charity. அறக்காடு, s. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. அறக்கொடியோன், s. God; He whose banner is charity, கடவுள். அறங்கடை--அறன்கடை, s. Sin, what is opposed to virtue; nonconformity to the shasters, பாவம். அறங்கடையிற்செல்லார். They who will not enter in the way of vice. அறச்சாலை, s. An alms-house, a hall or room where the thirty-two acts of charity are practised. அறச்செல்வி--அறத்தின்மூர்த்தி, s. Parvati, பார்வதி, famous for alms-giving. 2. A name of தருமதேவதை. அறத்தின்மைந்தன்--அறன்மகன், s. The elder of the five Pandavas. அறத்துப்பால்--அறப்பால், s. A section of the book குறள், which treats of அறம். அறத்துறுப்பு, s. The attributes or constituent parts of charity or virtue, including dispositions and actions. Eight are given; viz.: 1. ஐயப்படாமை, being void of doubt or scepticism. 2. விருப் பின்மை, freedom from covetousness or of inordinate desire for any supposed good. 3. வெறுப்பின்மை, freedom from disgust. 4. மயக்கமின்மை, being void of perplexity. 5. பழியை நீக்கல், avoiding reproaches, being void of censoriousness. 6. அழிந்தோ ரைநிறுத்தல், relieving the distressed or ruined. 7. அறம்விளக்கல், bringing into light the nature of benefaction and expounding it. 8. பேரன்புடைமை, the possession of abundant love. அறத்தைக்காப்போன், s. The god ஐயன். அறநிலை, s. The practice of virtue, a virtuous state or condition, தருமம். 2. One of the eight kinds of marriage --as பிரமமணம். See மணம். அறநிலைப்பொருள், s. One of the six அரசியல்--the collection of revenues justly. 2. Wealth gotten by continuance in a proper course of duty and by industry. அறநிலையறம், s. One of the six அரசியல்--the duty of a king to preserve his subjects from breaking the rules of the respective castes. அறநிலையின்பம், s. One of the six அரசியல்--pleasure from a virtuous course; marrying a virgin of proper age, caste and good manners (including conduct prescribed by the Shasters) and of good disposition. அறநெறி, s. The path of virtue. அறப்புறம், s. A place for the practice of virtuous actions. (See அறச்சாலை.) 2. A hall for learning or reciting the Vedas. அறவர்--அறவோர், s. The virtuous, those celebrated for charity and other good deeds, தருமநெறியோர். 2. Ascetics, துற வோர். 3. Brahmans, பார்ப்பார். 4. Sages, முனிவர். அறவன், s. Buddha, புத்தன். அறவாழி, s. The sea of virtue. அறவாழியந்தணன், s. Siva. 2. Vishnu. 3. Argha. அறவாழியந்தணன்றாள் சேர்ந்தார்க்கல்லாற் பிறவா ழிநீந்தலரிது. It is very difficult to swim and escape from the sea of vice, except for those who worship at the feet of him who is the sea of virtue. அறவாழிவேந்தன், s. God, கட வுள். 2. Argha, அருகன். அறவோன், s. A charitable man. 2. A sage, an anchorite. 3. A Brahman. 4. Argha. இல்லறம், s. Domestic life. துறவறம், s. Religious or ascetic life. ஈரறம், s. The two species of life above-mentioned. 47)

āḷi (p. 43) s. The lion as the king of beasts, சிங்கம். 2. A governor, a master, ஆள்வோன். 3. Leo the zodiacal sign, சிங்க விராசி. 4. A fabulous animal (the யாளி.) like a lion, but with a proboscis as an elephant. 5. A kind of seed, ஆளிவிதை. 6. An embankment, or boundary for keeping up water, செய்கரை. 7. Bank in general, கரைப்பொது. 8. [vul.] An oyster, மட்டி. 9. An appellative affix, mas. or fem. joined to nouns--implying a ruler, owner, manager, master, one who owns a thing, possesses a quality, &c.,--as from பகை is formed, பகையாளி. ஆளியூர்தி, s. Kali and Durga, so called because conveyed on an animal of the lion kind. 57)

iyṟṟu (p. 48) கிறேன், இயற்றினேன், வே ன், இயற்ற, v. n. To do , make, effect, perform, execute, bring about, cause to take place, discharge a duty or obligation, exercise or use an art, செய்ய. 2. To transact, manage affairs, superintend, cause or excite one to do a thing, நடத்த. 3. To destine, appoint, assign, விதிக்க. (p.) இயற்றலுமீட்டலுங்காத்தலும். Devising means to increase the finances, collecting and keeping them. எல்லாத்தவமுமியற்றி. Performing every species of austerity. ஐந்துவேள்ளியுமியற்றி. Offering the five daily oblations. இறந்தவர்கள்காமுறுமிருங்கடனியற்றி. Duly discharging the debt demanded by departed spirits. இயற்றுதற்கருத்தா--இயற்றும்வினை முதல், s. [in grammar.] The agent, the actor in distinction from ஏவுதற்கருத்தா, commander-as செய்வதன், distinguished from செய்வித்தவன். இயற்றும்வினை, s. [in grammar.] Verbs expressing action, performed by one's self--as செய்தான், in distinction from ஏவும்வினை. 23)

iẕai (p. 55) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To rub one against another, to chafe--as trees, உரிஞ்ச. 2. To become soft and thick--as boiled rice by keeping, குழைய. 3. To copulate--as snakes, பிணைய. 4. To be tender--as the mind through love--as உட்கு ழைய. விழைந்திழைந்துவேண்டியவர்க்கண்டகண். The eyes which saw him with desire, tenderness and love. பாம்புகளொன்றோடொன்றிழையும். The snakes copulate. மூங்கிலொன்றுடனொன்றிழைந்து பற்றிக்கொள்ளும். The bamboos rub one against another and become ignited. இழைதல், v. noun. Mixture. 46)

ūcu (p. 69) கிறேன், ஊசினேன், வேன், ஊச, v. a. To sew, join two, தைக்க. 2. v. n. [used with the அஃறிணை terminations.] To become stale, sour, rank, insipid, &c.--as food by keeping, சுவைகெட. 3. To decay, become putrid--as flesh; to corrupt, putrefy--as a corpse, ஊழ்க்க. ஆசைப்பட்டகாரியமூசிப்போயிற்று. He has not got the thing he desired. முள்ளினூசித்துன்னமூசியவாடை. A garment sewed together with thorns instead of needles. (சிந்தா.) ஊசிப்போனகறி, s. Meat past eating, spoiled. ஊசுமுடல், s. The vile body. (அறிவானந்தசித்தி.) ஊசல், v. noun. Becoming stale, rank. 2. s. That which is stale, rancid, spoiled by age, பதனழிந்தது. 37)

kaṉṉikai (p. 102) s. A virgin undefloured, a girl unmarried, கன்னிமையழிவில்லாள். 2. The five கன்னிகை, viz.: அகலிகை, the wife of கௌதமன்; துரோபதை, the wife of the பஞ்ச பாண்்டவர் or five brothers, sons of the king பாண்டு; சீதை, the wife of இராமன்; தாரை the wife of வாலி; and மண்டோதரி, the wife of இரா வணன். 3. (p.) The pericarp of a lotus, தாம ரைப்பூங்கொட்டை. Wils. p. 196. KARNIKA. 4. A flower-bud, பூவரும்பு. (p.) கா காத்துக்கொள்ள, inf. To keep, preserve. மானங்காத்துக்கொள்ள, inf. To preserve one's self-respect, character, dignity. காவாமல், neg. ver. part. [vul. காக் காமல்.] Not keeping. தன்னைக்காக்க--தற்காக்க, inf. To keep one's self, to act so as to avoid blame, scandal, &c. காத்தல், v. noun. Defending, guarding, &c. காப்பு, v. noun. Preservation, defence, guard, protection, cherishing, பாது காப்பு. 2. Watching, caution, vigilance, காவல். 3. Warding off, guarding against, இரட்சிப்பு. 4. s. An amulet, இரட்சாபந்தன ம். 5. A bangle or bracelet,கைக்காப்பு. 6. A bandage tied round the arm, in token of a vow for hearing a sacred book read at a temple, keeping a feast, &c.-serving also as an amulet for the time, and as a monitory to practise abstinence and other required duties, to abstain from ceremonial pollutions, &c.-- also tied on the arms of a newly-married couple for four days, who are to keep apart for this time--also on the candidates for initiation by the Guru, மஞ்சள்நூ ற்காப்பு. 7. The invocation at the commencement of all poems, imploring the protection, aid, blessing of the god worshipped by the author, and often of others, தெய்வவணக்கங்கூறுங்காப்பு. 8. The arm-ring of the Guru, worn on the right arm as an amulet on special occasions, கோயிற்குருவணியுங்காப்பு. 9. A string tied round medical plants with incantations to avert evil effects in their use,மூலிகைக் குக்கட்டுங்காப்பு. 1. (p.) A surrounding wall, a fortification, a fence, a hedge, &c., மதில். 11. A door, கதவு. 12. Sacred ashes worn as an amulet, திருநீறு. 13. Clothes, ஆடை. காப்புக்கட்டில்லாமலெல்லாருமுள்ளேவரலாமா. Is it proper for all to come in without restraint? கன்னிகாதானம்--கன்னியாதானம், s. Giving a virgin in marriage--one of the thirty-two meritorious acts. See அறம். கன்னிகாரத்தினம், s. An illustrious virgin. 84)

kmukkm (p. 95) s. [vul.] Reserve, keeping in secret, குறைவைவெளிப்படுத்தாமை. கமுக்கக்காரன், s. A reserved man. கமுக்கமாயிருக்க, inf. To be reserved. 19) *

karam (p. 96) s. The hand, the arm, கை. 2. An elephant's trunk, துதிக்கை. 3. Poison, நஞ்சு. Wils. p. 283. KARA. 4. Import, toll, poll-tax, &c., குடியிறை. 5. A ray of light, கிரணம். Wils. p. 191. KARA. 6. An ass, கழுதை. Wils. p. 271. KHARA. 7. An expletive used with the short letters of the alphabet, எழுத்தின்சாரியை. 8. A causative particle affixed to some nouns of Sanscrit origin--as பயங்கரம். 9. A cubit, முழம். 1. [prov.] A heap or pile of olas pressed down, ஓலைக்கொத்தின்றிரள் (p.) கரகவசம், s. A gauntlet. கரசரணாதிகள், s. Hands, feet, and the other limbs. கரசாகை, s. A finger, கைவிரல்; [ex சாகா, branch.] Wils. p. 193. KARASHAKHA. கரசீகரம், s. Water spouted from an elephant's trunk, துதிக்கையுமிழ்நீர்; [ex சீகரம், drizzling rain.] Wils. p. 193. KARASHEEKARA. கரதலம், s. The hands, the palm of the hand. Wils. p. 192. KARATALA. கரநியாசம், s. Mental assignment of the hand, &c., to a tutelary divinity, as practised by the workshippers of Siva and Vishnu, by touching the joints of the fingers, with the thumb while repeating incantations in the daily worship. கரபரிசம், s. Touch of the hand, கையினாற்றொடுகை. கரபாத்திரம், s. Receiving food in charity in the hollow of the hands joined together which are used instead of a vessel, as practised by some ascetics, கையாகியபாத்திரம். Wils. p. 192. KARAPATRA.. கரபாத்திரமெடுக்க, inf. To beg alms receiving them with joined hands. கரப்பொறி, s. A kind of trap used to catch monkeys, &c., ஓர்பொறி. கரமுகன், s. Ganesa, விநாயகன். கரலட்சணம், s. The mode of using the hands in dancing which are of twenty-three kinds, viz.: 1. பதாகை, stretching all the five fingers keeping them close and straight. 2. திரிபதாகை, bending the thumb and ring-finger and stretching the rest. 3. பிறை, keeping the other four fingers close together separately from the thumb. 4. சர்ப்பசிரம், keeping the palm of the hand curved. 5. சாளையம், bending the little finger and ring-finger and stretching the rest. 6. மான்றலை, keeping the middle three fing ers down and lifting the other two up. 7. பதுமகோசரம், keeping up the palm of the hand opened having the fingers bent. 8. சிலீமுகம், keeping the tip of the forefinger at the bottom of the thumb and the tips of each of the rest at the middle of the adjoining finger. 9. முட்டி, folding all the four fingers and keeping the thumb above the middle finger. 1. சிக ரம், folding all the other fingers and keeping the thumb stretched. 11. சூசி, stretching the pointing finger and keeping the thumb curved while the others are folded. 12. கபித்தம், keeping the tips of the thumb and fore-finger close together and the other folded. 13. கடகம், keeping the tips of the thumb and forefinger together, the middle finger bent and the rest stretched. 14. சந்தங்கிஷம், keeping the tips of the thumb and pointing finger together, stretching the rest. 15. அஞ்சவாய், keeping the ringfinger and little finger separately stretched up and keeping the tips of the rest together. 16. முகிழ், keeping the tips of all the fingers together. 17. திரிலிங்கம், keeping the tips of the thumb and pointing finger together, the rest curved and the wrist a little bent. 18. மிருகசிரம், stretching up the pointing finger and the little finger and keeping the rest close together. 19. சிங்கநகம், keeping up the palm of the hand having the fingers almost folded. 2. கூர்மம், stretching up the middle finger while the others are bent down. 21. பூரணம், stretching all the five fingers straight not being close together. 22. மென்னிலை, bending the thumb and stretching up the rest. 23. முன்னதம், separating the fore-finger from the rest. கரவாளம், s. A sword, கைவாள். கராசலம், s. An elephant--as having a mountain (its body) connected with its trunk, யானை. கராசனம், s. A tiger, as resting on its paws, புலி. 83)

kḷai (p. 101) s. Tares, grass, weeds, &c., among corn, or other vegetables, பயிர்க்களை. 2. Weariness, அயர்வு. 3. Splendor of countenance, glow, lustre, shining, காந்தி. 4. Beauty, handsomeness, அழகு. (c.) 5. (p.) Dross, refuse, defect, fault, குற்றம். 6. One of the ten தாளம், or rules for keeping time, தாளப்பிரமாணம்பத்தினொன்று. களைகட்ட, rel. part. Weeded as corn, &c. களைகொத்த, inf. To weed. களைகொள்ள, inf. To begin to shine--as the countenance from the influence of the deity. களைகொட்டு--களைகோல், s. A weeding hook, களைகளையுங்கோல். களைச்சத்தகம், s. [prov.] A hooked kind of paddle for weeding corn, களைகளை யுமாயுதம். களைஞர், s. The base, villains, wretches, rogues. களைதீர--களைதெளிய--களையாற, inf. To recover from fatigue, languor, &c., அயர்வுநீங்க. களைபறிக்க--களைபிடுங்க--களைவெட் ட, inf. To weed corn, &c.,களைகளைய. களையாற்ற, inf. To revive one from fainting, இளைப்பாற்ற. களையேற, inf. To shine as the face of a person or idol, from the influence or indwelling of a deity, பிரகாசமதிகரிக்க. 2. To increase, as the phases of the moon, சந்திரகலைவளர. களைவாரி, s. A tool for weeding, களைப்பறிக்குங்கருவி. முகக்களை, s. Lustre of countenance. சூரியகளை, s. Brightness of the sun. தெய்வகளை, s. Lustre of countenance, supposed to result from the indwelling of the deity, விஷ்ணுகளை. 2)

kāṭi (p. 103) s. Vinegar, புளித்தநீர். 2. Liquids soured by keeping, புளித்தகள். 3. Rice gruel, கஞ்சி. 4. (For.) A trench, ditch, தோண்டுகால். 5. (For.) A cart with a pyramidal top, ஓர்வகைவண்டி. 6. (p.) Ghee, நெய். 7. Pickle, ஊறுகாய். (சது.) காடியாகப்புளித்துப்போயிற்று. The congee, whey, &c., is become as sour as vinegar. காடிக்கூழ், s. Sour pap. காடிச்சோறு, s. Rice taken out of the sour கஞ்சி. காடியாய்த்தோண்ட--காடிவெட்ட, inf. To scoop, to cut into hollowness or depth. ஆறுமாதக்காடி, s. Water in which rice has been washed and various ingredients mixed with it, kept six months, to be used medicinally for jaundice, incipient dropsy, &c. கள்ளுக்காடி, s. Toddy vinegar, sour toddy. பனங்காடி, s. [prov.]. The water in which palmyra stones are steeped and left to become sour, for fermenting the pulp of the fruit next day. சரகாடி, s. [prov. சர்வகாடி.] Very strong vinegar. 74)

kāvl (p. 105) s. Defence, protection, preservation, support, keeping, காப்பு. 2. Guard, restraint, அரண். (p.) 3. Surrounding wall, fortification, மதில். 4. A prison, a ward, hold, சிறைச்சாலை; [ex கா.] காவல்தானே பாவையர்க்கழகு. Chastity becomes a woman. காவலன், s. A protector, a guardian, காப்போன். 2. A king, அரசன். 3. A husband, கணவன். 4. One of a king's bodyguard, மெய்க்காப்பாளன். காவலாளர், s. Watchmen, sentinels, watchers, guards, காப்போர். காவலாளி, s. A keeper, a guard, காப் போன்.--Note. In Tinnevelly, this word is invariably used to signify a prisoner and not a watchman, which latter is called காவற்காரன். காவலிருக்க, inf. To be on guard, to keep watch, காவலாயிருக்க. 2. To wait or look, as for a person expected. காவலிலிருக்க, inf. To be in prison or captivity. காவலிலேபோட--காவலில்வைக்க, inf. To imprison. 2. To keep in the patrolhut till morning--as a person found straying during night. காவல்கட்டு, s. A strong guard. 2. Secure protection. 3. Rigid restraint. காவல்கட்டுப்பண்ண, inf. To set a strong guard. 2. To watch closely. 3. To keep young people, &c., in close restraint. 4. [prov.] To attend strictly to the diet of a sick person. காவல்காக்க, inf. To watch, guard, protect. 2. To be on guard, to act as sentries, watchmen, &c. 3. To defend the body by wearing armor, &c., or the head by oils, &c., against disease, which either has attacked the lower extremities, or indicates coma, &c. காவல்செய்ய, inf. To protect, to defend. 2. [prov.] To pass a straw-rope over a heap of corn in the field, or make with it diagrams on the ground, &c., to defend the grain from demons. 3. To place an image of Ganesa (being a handful of moist cow-dung) on the top of a heap of corn before winnowing, as a security from demons.--Note. If it is measured, it is deemed secure against their attack. காவல்பண்ண, inf. To protect, defend, take care of, watch over. 2. To nourish, cherish, provide for. 3. To imprison, to keep under guard, to confine. காவல்மாற, inf. To be relived, changed, &c.--as sentinels or a watch. காவல்மாற்ற, inf. To relieve guard, change watchmen, sentinels, &c. காவல்முறை, s. Turns in watching. காவல்மேரை, s. Share of grain given to the watchman of a village from the thrashing floor. காவல்விட, inf. To release from watching, guarding, &c. காவற்கடவுள்--காவற்பெருமான், s. Vishnu, as the preserver of the world, விஷ்ணு. காவற்கட்டு, s. [prov.] A bundle of paddy sheaves for the watchman. காவற்கட்டை, s. [prov.] A fire-brand kept burning to ward off the female demon கொற்றி from a woman in child-birth, when exposure is greater than at other times. 2. A clump of wood kept burning through the night near a patrol-hut. காவற்கப்பல், s. A reconnoitring vessel, a guard-ship. காவற்காடு, s. A jungle or forest defence, காட்டாண். 2. A reserved forest. காவற்காரர், s. Watchmen, sentinels, a patrol, காப்போர். காவற்கூடம்--காவற்சாலை--காவல்ஸ்த லம், s. A guard-room; a prison-house. காவற்புரி, s. [prov.] A straw-rope thrown over the heap of corn in the field to defend it from demons. அருங்காவல், s. A very strict or powerful guard. தலைக்காவல், s. The main guard. தூக்கிரிக்காவல், s. An overseer of a village. மெல்லுயிர்க்குங்காவல், s. A support or cordial to the languishing mind. 28)