akaciyam (p. 1) s. Mimicry, ridicule, making sport. See ஆசியம். (c.) அகசியகாரன், s. One who makes sport. 2. A king's jester. 18) *

akppai (p. 2) s. A ladle or large spoon. usually of cocoanut shell, சட்டுவம். (c.) அகப்பைக்காம்பு, s. Handle of a ladle. தட்டகப்பை, s. A ladle used in cooking cakes, com. சட்டகப்பை. சாந்தகப்பை, s. [prov.] A trowel. சிற்றகப்பை, s. A small kind of ladle. 21)

aki (p. 3) s. A snake, பாம்பு. 2. Iron, இரும்பு. Wils. p. 11. AHI. (p.) அகிபதி--அகீசன், s. The king of serpents. அகிபுசம், s. The brahminy kite. 2. The peacock; ex புஜ, to eat. (p.) 6) *

akūpāraṉ (p. 3) s. A tortoise, the king turtle, the tortoise which is supposed to uphold the world, ஆதிகூர்மம். Wils. p. 3. AKOOPARA. (p.) 21)

akai (p. 3) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To break as a stick, ஒடிக் க. 2. To break with violence, முரிக்க. 3. To beat, அடிக்க. 4. To cause to go, to drive a carriage, &c. செலுத்த. 5. To inflict suffering, வருத்த. 6. To part or cut asunder, அறுக்க. 7. To elevate, எழுப்ப. (p.) அகைப்பு, v. noun. Breaking, cutting, driving, afflicting, elevating. 22)

angkam (p. 5) s. A limb, member, part or organ of the body, அவயவம். 2. Body, உடல். 3. Mark, sign, அடையாளம். 4. Skeleton, எலும்புக்கூடு. 5. Symmetry, well formed human or other shape as of letters, &c., as பாவனை. 6. (p.) A division of learning comprehending such science as is considered dependent on the Vedas; hence called வே தாங்கம், சாங்கம், உபாங்கம் and பிரத்தியாங்கம். 7. A country, ஓர்தேயம். 8. A language, ஓர்பா ஷை. 9. A bedstead, கட்டில். Wils, p. 9. and 1. ANGA. அங்கசன், s. Kama, The Indian Cupid, மன்மதன்; ex ஜ, to be born. (p.) அங்கசாதனம், s. A sign, mark. (c.) 2. The signs of the stars, &c., at one's birth. அங்கசாதனம்பிடித்தல். Finding out any thing by signs or circumstances fixing suspicion upon one. அங்கசேட்டை--அங்கசேஷ்டை, s. Distortion of the countenance from habit, grimace; ex சேஷ்டை, gesture. அங்கநியாசம், s. A mental appropriation or the assignment of various parts of the body to tutelary divinities, by touching the several parts, and applying sacred ashes, accompanied with incantations, according to the usual mode of Hindu worship; ex. நியாஸ, arrangement. (p.) அங்கபடி--அங்கவடி, s. Stirrup, குதிரையங்கபடி. (c.) அங்கப்பிரதக்கணம்--அங்கப்பிரதட் சிணம், s. A mode of worship by rolling round a temple after a car, &c., turning to the right, in performance of a vow, &c.; (c.) ex பிர, before, et தட்சிணம், right. அங்கப்பிராயச்சித்தம், s. Expiation for bodily impurity, especially the oblation offered by the heir at the first funeral obsequies to remove the impurity contracted during the period of mourning. (c.) அங்கமாலை, s. A பிரபந்தம் or poem describing the principal members of the body, such as the eye, face, breasts, &c., in the female, and shoulders, arms, breast, &c., in the male. The order of description must be from the feet to the hair of the head, or from the head to the feet. (p.) அங்கயோகம், s. The eight qualities of a Yogi. See யோகம். (p.) அங்கரக்கா, s. [local] அங்கரட்சா. A jacket, மெய்ச்சட்டை. அங்கரட்சிணி, s. A coat of mail. (p.) அங்கராகம், s. Anointing the body with perfumes, sacred ashes, sandal, &c., ex ராகம், anointing. (p.) அங்கர், s. Inhabitants of the country, அங்கம். அங்கர்கோமான், s. Kannan the king of the அங்கம், country, கன்னன். (p.) அங்கவியல், s. The constituents of royalty. See அரசியல். (p.) அங்கவீனன், s. One who has bodily defects, குரூபி. (c.) அங்காதிபாதம், s. A system of anatomy; ex ஆதி first, et பாதம். (p.) அனங்கன், s. [priv. அந்.] One without body, உடலிலி. 2. The Deity, கடவுள். 3. Kama, மன்மதன். (p.) 15)

acti (p. 5) s. Ridicule, scoffing, laughter, joking, pleasantry, சிரித்துப்பேசுகை. (p.) 2. (பஞ்.) Sunddenness, சடுதி. 3. Lightness, carelessness, (often used for அயர்தி). 4. Drowsiness, சோர்வு. 5. The name of a certain man who was praised by ஔவையார், supposed to be a shephered, ஔவையார் கேர வைபாடப்பெற்றவன். (c.) 6. (St.) An unchaste woman, வசவி. (p.) அசதிக்கோவை, s. The name of a book wherein a shepherd named அசதி is praised by ஔவையார்; it contains four hundred stanzas like all கோவை books. அசதிசன்னி, s. Apoplexy. (M. Dic.) அசதியற, (used adverbially.) Attentively, giving the whole attention, free from other dares. காதலர்தாய்தந்தைவைகுழி அசதியாடிலர், they indulge not in laughter in the presence of the father and mother of their husbands. 64) *

acuvam (p. 6) s. A horse, குதிரை. (p.) அசுவகந்தி, s. A medicinal shrub, as அமுக்கிரா, having the smell of a horse. அசுவகந்திசூரணம், s. The medicinal root of that plant. அசுவகந்திதையிலம், s. An ointment from the oil of this root. அசுவசாத்திரம், s. Horsemenship as a science, அசுவபரிட்சை. அசுவதாட்டி, s. The swiftness of a horse, குதிரையின்வேகம். அசுவத்தாமன், s. One of the seven சிரஞ்சீவியர், which see, துரோணன்மகன். (c.) அசுவபரி, s. A shrub, அலரி. (p.) அசுவபரிட்சை--அசுவபரீக்ஷை, s. One of the sixty-four கலைஞானம். The knowledge of the good or bad qualities of a horse. 2. The act of trying the animal. அசவமேதம், s. The sacrifice of a horse, as practiced by former Hindu kings, ஓர்யாகம். அசுவலட்சணம், s. The qualities and temper of a horse. 44) *

acai (p. 7) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To move, stir, tremble, ஆட. 2. To waver, quiver, totter, not being able to support a weight--as a slender waisted woman is poetically described to waver in walking, from the weight of her breasts, தள்ளாட. 3. (p.) To lodge, sojourn, dwell in an appropriate place-- as men in houses, towns, &c. beasts in the forest, fishes in water, &c., சஞ்சரிக்க. 4. (c.) To walk or ride for recreation, be active, be engaged in the performance of works, in distinction from the quiescence of the Gnani, உலாவ. 5. To be indolent, inactive, idle, சோம்ப. 6. To be disturbed, discomposed, agitated, கலங்க. 7. To be weary, exhausted, faint, துவள. 8. To fluctuate, hesitate, be confused by a rebuke, தத்தளிக்க. அசைகை, v. noun. Motion, moving, அசைவு. 2. Conjectural circumstance--as a rustling among leaves may excite conjecture of a snake being there, ஐயம். அசையாநிலை, s. A fixed state, immovableness, steadfastness. அசையாமணி, s. A bell seldom rung; attached to the royal palace to inform the sovereign of any calamity of other extraordinary event, ஆராய்ச்சிமணி. அசையாமை, neg. v. noun. Firmness, fixedness, immovableness. அசைவாட, inf. To hover, move or stir--as wind on the surface of water. அசைவு, v. noun. Shaking, moving, motion, அசைதல். 2. A kind of swinging shelf, ஊசல். 3. Motion, passion, emotion as applicable to the qualities of the mind, மனவெழுச்சி. 4. Stir, bustle, agitation, சஞ்சலம். 5. Weariness, failure, fainting, சோர்வு. 3)

acai (p. 7) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To shake, move, stir, agitate, ஆட்ட. 2. To tie, bind, fasten with a tie, bandage, &c., கட்ட. 3. To warble in singing, lengthen the sound quaveringly, modulate the voice, ஓசையெடுக்க. 4. To transact, perform, operate in nature and in all sentient beings, as the deity the sole spring and operator in all their movements and actions; to cause action, growth, &c. throughout the universe, இயக்க. அசைத்தல்--அசைப்பு, v. noun. Shaking, moving, ஆட்டுகை. 2. Tying, binding, கட்டுகை. 3. Speaking, சொல்லு கை. 4. s. (fig. prov.) Arrogance, இறு மாப்பு. 4) *

añcu (p. 7) கிறேன், அஞ்சினேன், வேன், அஞ்ச, v. a. [used with the dative, sometimes with the accusative.] To fear, dread, பயப்பட, as அவனுக்கஞ்சுகிறேன், I fear him; அவனையஞ்சினான். He feared him. அஞ்சல், v. noun. Fearing, dreading, பயப்படல், Also the optative, வியங் கோண்முற்று. 2. Defeat, தோல்வி. அஞ்சாப்பட்டயம், s. [prov.] A certificate from the king, formerly inscribed on metal, clearing a man from the charge of guilt and re-establishing his rights as a citizen; a writ of authority, a security against oppression or ill-treatment. 3. A passport or writ of protection in passing through a country, தத்துவபரிபாலனபத்திரம். அஞ்சாமை, neg. v. noun. Fearlessness, கலங்காமை. 44)

aṭkkm (p. 7) s. Restraint, repression, compression, அடங்குகை. 2. Subordination, submission, கீழ்ப்படிவு. 3. Restraining the senses, self-control, forbearance, பொறியொ டுக்கம். 4. Continency, command over the appetites, temperance, modesty, chlastity, good behaviour, இச்சையடக்கம். 5. Concealment, sepulture, interment of a dead body, பிரேதமடக்குகை. 6. Retiredness, reservedness silence, taciturnity, மௌனம். 7. Contents of a box, &c., that which is comprehended, அடங்கியது. 8. Contents of a book, &c., epitome, abstract, summary, import, substance, பொழிப்பு. 9. Shrinking, compressing,--as a tortoise its members; reduction, condensation, compression, &c. of the powers of the mind, syncope from snake bite, &c., ஒடுக்கம். 1. [prov.] Fireworks in layers, producing successive discharges, பாணம். 11. Treasure kept in concealment, or laid by unobserved by others, புதைபொருள். 12. Erudition, profound knowledge connected with paucity of words and gravity of manners, மிக்கறிவு; (ex) அடக்கு or அடங்கு. அடக்கமெழும்ப, inf. To revive as from the stupor caused by the bite of a snake, a fit, &c. அடக்கம்பண்ண, inf. To bury, inter, entomb. 53)

aṭl (p. 7) s. A kind of fish, ஓர்மீன். [prov.] 2. Power, strength, வலி, 3. War. conflict, போர். 4. Victory, success, வெற்றி. 5. Murder, கொலை. 6. (as a v. noun from the root அடு.) Cooking, சமைக்கை. 7. The optative mood of the verb அடு, வியங்கோண் முற்று. (p.) அடலார், s. Foes, enemies, சத்து ருக்கள். 2. Warriors, soldiers, போர்வீரர். (p.) 70)

aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

aṭuppu (p. 8) v. noun. Adhering, joining, சேர்கை; [ex அடு, approach.] 2. s. Hearth, fire place for cooking, as சுல்லி; [ex அடுக்கு, the fire place being made of three stones or pieces of dried clay to support the pots.] 3. The star B'harani, the second lunar asterism of the Hindus, பரணி. 4. Fear, அச்சம். அடுப்பங்கரை, s. The front of the hearth; ex அம், et கரை, margin. சூட்டடுப்பு, s. A moveable heating apparatus, chafing dish, &c. கிளையடுப்பு--கொடியடுப்பு, s. A side hearth. 17)