iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

oppntm (p. 82) s. [vul.] Conformity, agreeableness, இசைவு. 2. Compact, combination, agreement, stipulation, contract, bargain, உடன்படிக்கை. 3. A middling quality, medium, mediocrity, பரியாயம். 4. [prov.] Smoothness, evenness, levelness, சமன். ஒப்பந்தமானகாணி, s. Land for which the commutation of tithe has been agreed on. ஒப்பந்தமானநிலம், s. Level land. ஒப்பந்தம்பண்ண, inf. To make an agreement, to commute, to give an equivalent. 2. To level, to smooth. 12)

camam (p. 161) s. Evenness, smoothness, மேடு பள்ளமின்மை. 2. Likeness, similarity, sameness, uniformity, ஒப்பு. 3. Equality, equipoise, balance, equilibrium, சரி. 4. Mean, medium, நடு. 5. Moderation, moderateness, mediocrity, மிகை குறைவின்மை. 6. Equity, impartiality, unbiasedness, நடுநிலை. (c.) W. p. 893. SAMA. 7. War, battle, engagement, conflict, போர். 8. Stillness, calmness, quietude, composure, equanimity, அமைவு. 9. [in astron.] Syzygy, கிரகசமநிலை. 1. [in vedantism.] Stoicism, indifference, restraining the appetites and passions, அகக்கரணதண்டம். W. p. 83. S'AMA. 11. (R.) All, the whole, entireness, எல்லாம். சமக்கிராமம், s. A village with the like revenues to another, சமவருமானக்கிராமம். 2. A neighboring village, அடுத்தகிராமம். (R.) சமகட்சி, s. [loc.] A party equal in valor and strength; an equal contest; equality in rank, ஒன்றுபோன்றகட்சி. சமசக்கரம், s. [in geog.] The equator from its being every where equally distant from the poles. [Modern.] சமசந்தி, s. [prov.] Concord, correspondence, uniformity, இணக்கம். சமசந்திரன்--சமதிங்கள், s. [in astron.] Moon's true longitude at the middle of an eclipse, கிரகணமத்தியகாலத்திற்குச்சந்திர புடம். சமதரிசனம், s. Being evident to, or seen by, persons in common. சாதாரணகாட்சி. 2. The capacity to see and comprehend all things alike; omniscience, சமானகாட்சி. சமதளம், s. A plane, an even surface, a level floor, ஒத்ததரை. 2. An equal army, சரிசேனை. 3. (Rott.) A crowd, a multitude, சனதளம். சமதாளம், s. One of the nine kinds of musical measure. See தாளம். சமநிலை, s. Equilibrium, equipoise, medium, mean, நடுநிலை. 2. [in pros.] Poetry composed of words having a due mixture of hard, soft and medial letters, ஓரலங்காரம். சமநிலைவெண்பா, s. A stanza composed of two குறள்வெண்பா, without an extra connective foot in the middle, சவலைவெண்பா. சமநிறை, s. Equipoise, equilibrium. (c.) சமபந்தி, s. Equality in guests at table, விருந்திற்சரிசமம். சமபலம், s. Equal power, strength, &c., சரிபலம். 2. Equal influence--as of any two or more planets in the horroscope, &c., கிரகங்களின்தொத்தபலன். 3. Equal profit, advantage, utility; middling, moderateness--as the united effects resulting from configuration of the planets. சமபாகம், s. A moiety, an equal share, சரிபங்கு. சமபாரம், s. Equiponderousness, ஒத் தபாரம். (c.) சமபூமி, s. A plain country, level ground. (c.) 2. A field of battle, யுத்த களம். சமபோகம், s. Mutual and simultaneous enjoyment in coition. (p.) சமப்பால், s. Medial soil or tract, that which is neither வன்பால் or மென் பால்; hence, maritime soil or district, நெய்தநிலம். 2. Forest soil or district முல்லைநிலம்; [ex பால், soil.] (திவா.) சமப்பட--சமமாக, inf. To be in, or become reduced to, an equilibrium--as the humours of the body or otherwise. 2. To become tranquil, even, level, &c. சமப்படுத்த, inf. To make even, to equalize, balance, poise, level, tranquillize, moderate. சமமானமனம், s. A composed mind, equanimity. (Little used.) சமமின்மை, s. Partiality, bias, want of mental equilibrium, நடுநிலையின்மை. 2. Inequality. சமமுகம், s. One of the fourteen expressions of the countenance, that of the head erect and fixed--as in contemplation, deep thought, &c., தியானிப் பதுபோற்றலையசைவின்மை. See முகம். சமம்பாவிக்க, inf. [loc.] To attempt a similar act, pursuit, &c--as a rival; to emulate, vie, எதிர்பாவிக்க. சமயுத்தம், s. An equal contest, an engagement in which neither party is victorious. சமரசம், s. Peace, tranquillity, சமா தானம்; [ex சமம், calm, et ரசம், state.] 2. Reconciliation, agreement, the act of reconciling opinions, views. &c., seemingly repugnant, சமாதானஞ்சொல்லல். 3. Equality, ஒப்பு. 4. (Rott.) Fellowship, familiarity, ஐக்கம். (c.) சமரசர், s. Companious, familiar friends. (R.) சமரதம், s. A royal car or chariot of war of the third order, that next above, அத்தரதம், and next below மாரதம். See இரதம். சமரதர், s. Warriors fighting in a சமரதம் car, defending themselves and the army equally. (பார.) சமரவி, s. [in astron.] The sun's true longitude at the middle of an eclipse, கிரகணமத்தியகாலத்துக்குச்சூரியபுடம். சமராத்திரம், s. Equinox, equal night. --Note. The word does not seem to mean the equinoctial points. (Modern.) சமரேகை, s. The equatorial circle or line, as சமசக்கரம். (Modern.) சமவிருஷ்டி--சமவிருட்டி, s. Moderate rain, மத்திபமழை; [ex விருஷ்டி, rain.] சமவிலை, s. A moderate price. சமவணி--சமவுவமை, s. [in rhet.] Similitude, simile, ஓரலங்காரம்.

taram (p. 225) s. Likeness, equality, moderateness, fitness, சமானம். 2. Seasonableness, fitness, பக்குவம். 3. Company, assemble, party, herd, drove, கூட்டம். 4. Hill, mountain, மலை. 5. Power, strength, vigour, வலி. 6. Fear, dread, terror, அச்சம். 7. Rate, proportion, rates, வீதம். 8. (c.) A time, a turn about--as once, twice, &c., முறை. (சது.) 9. Gum-lac. அரக்கு. (R.) 1. Sort, class, வகை. 11. Holding, bearing, possessing, தரிக்கை. 12. A termination in words of Sanscrit derivation. (See சீதரன்.) 13. Head, தலை.--Note. Added to the positive, this word makes a comparative, as மந்தத ரம், slower, from மந்தம் and தரம்; when doubled it expresses succession, generation, as தரம்தரமாய்வாழ்கின்றான், compounded with அதரம், it means, quality or rank, as தராதரம், which see. நான்அநேகதரம்சொன்னேன். I told him many times. எத்தனையாந்தரம். What sort? அந்தந்தத்தரம். Each sort, rank, degree, &c., 2. Each time. தரத்துக்குத்தரம். From time to time. 2. One sort equal to another. தரபடி, s. A middling sort of commodities or goods. 2. A settled dimension of fields or villages. 3. An under-garment. தரம்பிரிக்க, inf. To sort, to assort. தரம்போட, inf. To assess a tax on land according to the soil. (c.) தரமறிய, inf. To know the rank, character, &c., of a person. தரவழி, s. A kind, sort, class, pair, assortment. அந்தந்தத்தரவழி. Each, or every rank. முதலாந்தரம்--முதற்றரம், s. The first kind, prime, best. 2. The first time. இரண்டாந்தரம், s. The second class or kind. 2. The second time. நடுத்தரம், s. The middling sort. கடைத்தரம், s. The last or worst kind. தராதரம், s. Different sorts, kinds, qualities, ranks. 2. Ranks or degrees, as differing one from another. தராதரமறிந்துபேச, inf. To know how to speak according to the rank of a person. தராதரமானவன், appel. n. A respectable person, a man of good circumstances. 18)

nṭu (p. 268) s. The middle, இடை. 2. Centre, centricity, midst, மத்தி. 3. Intermediate as to place or time, that which intervence, இடையானது. 4. Equity, impartiality, justice, uprightness, நீதி. 5. Medium, moderation, மிதம். 6. The waist, இடுப்பு. 7. Law-suit, வழக்கு. 8. The state, capacity, office, &c., of a judge or umpire, நியா யாதிபதித்துவம். (c.) 9. (சது.) Earth, பூமி--This word is commonly used நட்டு in combination--as நட்டாறு, the midst of the river, நட்டுச்சி, exactly the meridian. நடக்கடல், s. The mid-sea. நடுக்கடல்போனாலும்மறுப்படாமல்வரக்கடவீர்..... Even though you go into the midst of the sea, may you return without harm. நடுக்கட்ட, inf. [prov.] [com. பொதுக் கட்ட.] To sequester property. நடுக்கட்டு, s. A girdle. See under கட்டு. நடுக்கண்டம், s. The central portion of a continent. 2. The middle piece. நடுக்காரர், s. [prov.] Arbitrators, judges, umpires. நடுக்கிளி, s. The head player in a square. See under கிளி. நடுக்குடி, s. A house-hold in the midst of others, as being safer than if alone. 2. A family of midding circumstances, rank, &c. 3. [prov.] The head-family of a tribe or class. நடுக்கேட்க, inf. To hear a case in law. 2. To refer a case for decision. நடுக்கொண்டவீடு, s. [prov.] The middle house. (c.) நடுக்கொள்ளைக்காரன், s. One who plunders without regard to either party. நடுச்சாமம், s. Midnight, the middle watch from 12 o'clock till 3. நடுச்சுவர், s. A partition wall. நடுச்சொல்ல, inf. To decide a case, to mediate. நடுத்தரம், s. That which is middling. See தரம். நடுத்தலை, s. Crown of the head, உச்சி. நடுத்தீர்க்க, inf. To give, or pass judgement in case. நடுத்தீர்ப்பு--நடுத்தீர்வை, s. Judicial judgement. 2. The final judgement. 3. (fig.) Devine judgements--as pestilence and other calamities. நடுத்தீர்ப்புநாள், s. The judgement day. நடுத்தெரு, s. The middle street of a town or village. நடுநாள், s. The fourteenth or middle lunar asterism, சித்திரைநாள். (p.) நடுநியாயம், s. Equity, fair dealing, uprightness. 2. Impartiality, evenhanded justice. 3. Law-suit, pleadings, arguments stated. நடுநிலை, s. An intermediate state, degree, &c. 2. Strict justice, equity. 3. Arbitration, mediation. 4. One of the positions in the mystic worship of the Saiva system. நடுநிலைஞாயம், s. The mysticism of the நடுநிலை worship. நடுநிலைமந்திரம், s. An incantation in the Saiva worship, the letters of which are mystic symbols of the forms of deity, or of the idol worshipped. The words are ஆம், ஊம், ஓம், சிவாயநம, in which ஆம், is அடி, basis; ஊம், is நடு, middle; ஓம், is முடி, top; சி, is சிவம், formless deity; வா, is சத்தி, the female principle, obscuration. நடுநிலைமை, s. Mediocrity, middle circumstances in life. நடுநிற்றல், v. noun. Becoming bail or security for one. (not the law term.) 2. Being upright, impartial. நடுநீதி, s. Impartial justice, equity, &c., as நடுநியாயம். நடுப்பகல், inf. Mid-day, noon. (c.) நடுப்படுத்த, inf. As நடுக்கட்ட. நடுப்பார்த்தல், v. noun. [prov.] Acting as an inspecter, commissioner, delegate, &c., by order of a court, மத்தியஸ்தம்பார் க்கை. நடுப்பெற, adv. [vul. நடுப்புற.] In the middle, in the centre; between, among. நடுப்பெறஉளுக்காரு. Sit in the middle. நடுப்பேச, inf. To plead, as நடுச் சொல்ல. நடுப்போர், s. [prov.] The midst of the work, operation, affair, &c., (lit.) the midst of the battle, இடைநடு. நடுமதியம்--நடுமத்தியானம், s. Noon, mid-day. நடுமையம், s. Middle, centre. 2. Zenith, meridian. நடுராசி, s. Middling in quality, size, &c., moderate, நடுத்தரம். நடுவதுபாதி, s. That which is in the midst, intermediate. நடுவதுபாதியிலேவந்தான். He came after the beginning of an affair when half of it was over; he came last. நடுவத்தசாமம்--நடுவத்தொருசாமம், s. [prov.] Midnight. நடுவயது, s. Middle age. நடுவறுத்தல், v. noun. Judging, as an umpire, deciding, discerning, perceiving, comprehending, ascertaining, discussing a controversy. நடுவறுத்தான், appel. n. The name of a plant, மூக்குரட்டைக்கொடி, Boerhavia diffusa, L. நடுவழி--நடுப்பாதை, s. Mid-way. நடுவன், s. Yama, the god of death, awarder of rewards and punishments, இயமன். (p.) 2. [prov.] A judge, arbiter, awarder, நியாயாதிபதி. நடுவாந்தரம், s. Midst of a work, process, time, &c., intermediate, மத்தி. (c.) நடுவாந்தரத்திலேபோய்விட்டான். He died prematurely. நடுவிரல், s. The middle finger. நடுவிலவன், s. [prov. நடுவிலான்.] A middle brother. நடுவிலே. In the midst, amidst. நடுவின்மை, s. Partiality, injustice, நீதிஇல்லாமை. (p.) நடுவீடு, s. The middle or interior of the house where the idol is kept. 2. An obscene expression, used in the south. நடுவீடுபெருவழியாயிற்று. The very interior of the house is become a public road; i. e., the family is ruined. நடுவீட்டுக்குநாயகமாய்வந்தான். He has come to lord it over us. நடுவீதி, s. The midst of the street. நடுவெலும்பு, s. The back bone, the spine, முதுகெலும்பு. (c.) நடுவெளி, s. Midst of an open plain, space, &c., இடைவெளி. 2. Immensity of space, a filled by the deity, பரவெளி. நடுவெளிக்கமலபாதம், s. The lotuslike feet of the deity, as filling all space. (p.) நடுவேபேச, inf. To interrupt one who speaks. 2. To speak as a mediator. நடுவேபொல்லாப்பாக, inf. To become detached in friendship. (c.) நடுவேமுறிக்க, inf. To break in the middle. 2. To object or contradict in speaking. 20)

nṭṭāmuṭṭi (p. 268) s. [vul.] Any thing ordinary, middling, passable, common, நடுத்தரம். 2. Plebian, vulgar, கீழ்மை; [ex நடு, middle.] நட்டாமுட்டிகள், s. The common people. 36)

paṭcam (p. 291) --பக்ஷம், s. Side; party; standard; kindness, sentiment; wing, &c., For the meanings in full, See பக்கம்.--In common use it means kindness, and side. உங்கள்பட்சத்தில்வந்துசேர்ந்தேன். I have come to you for an asylum, or I have joined your party. முதற்பட்சம்--உத்தமபட்சம். The first kind, the best kind. இரண்டாம்பட்சம். Of the secondary class; an inferior kind. மத்திமபட்சம். Of a middling quality. கிடையாதபட்சத்துக்கு. In case it is not to be got. அப்படிநடக்கிறபட்சத்தில். In case it happen thus. பட்சங்காட்ட, inf. To show kindness. பட்சதாபம், s. Intense fondness, or attachment, பரிதாபம். பட்சந்தோறும். Every lunar half month, ஒவ்வொருபட்சமும். 2. Every side, party, &c., பக்கந்தோறும். பட்சபாதம்--பட்சவாதம், s. Adopting or favoring a side or argument; partisanship, partiality, favoritism, ஓரம். பட்சப்போலி-பட்சாபாசம், s. [in log.] Fallacy arising from the point in question, or paksham, of which there are four varieties. பட்சம்வைக்க, inf. To be kind, affectionate, gracious, as ஒருவன்மேல்பட்சம்வைத் தல். பட்சவாதம்பண்ண, inf. To act with partiality. பட்சவாதி, s. A partial person, one biased, a partisan, schismatic. 117) *

pṉmai (p. 304) s. Plurality--oppos. to ஒரு மை, ஒன்றன்மை. 2. Many, multiform, multifold, பலவற்றின்றன்மை. 3. Any thing of middling quality, what is general, பொது மை. 4. Indefiniteness, indeterminateness, குறிப்பின்மை. 5. Connivance, கண்டிப்பின்மை. பன்மைச்சொல், s. A word in the plural number. பன்மைபண்ண--பன்மையாய்விட, inf. [prov.] To connive at a fault, to reprove or punish but slightly. பன்மைப்பால், s. [in gram.] The plural number, properly of the irrational class. பன்மைப்பொதுப்பெயர், s. A plural noun common to both the rational and irrational classes. பன்மையாய்ப்பேச, inf. To speak generally, indefinitely; not pointedly or particularly. பன்மைவிகுதி, s. A plural termination, commonly neuter. 31)

mṭṭu (p. 341) s. Measure, quantity, standard, degree, size, proportion, amount, அளவு. 2. Limit, extent, boundary, scope, range, எல்லை. 3. Estimate, conjecture from the eye, hand or mind, உத்தேசம். 4. Moderateness, tolerableness, that which is middling or common-place, மிதம். (c.) 5. (சது.) Toddy, fermented liquor, கள். அம்மட்டு--அம்மட்டும்--அந்தமட்டும். So much, so far. எம்மட்டு-எம்மட்டும்--எந்தமட்டும். How much, how far? என்மட்டிலேநானிருக்கிறேன். I am for myself. மட்டறிய--மட்டிட, inf. To guess, to make an estimate, மதிப்பிட. 2. To bear in mind so as to recognize, or identify; to know well, பழகியறிய. 3. To liken, compare with, ஒப்பிட. 4. To bind, stint, limit, அளவேற்படுத்த. மட்டாய், adv. Moderately, temperately. 2. Passably, tolerably. 3. As much as is needed. 4. Sparingly, parsimoniously, frugally. மட்டாய்ச்செலவிடு. Be frugal. மட்டாயெடு. Take what will answer the purpose. பேதிமட்டாய்நடக்கிறது. Cholera-cases are few. மட்டானவன், appel. n. A man of ordinary appearance, rank or abilities; one of middle size. 2. A man rather below the common standard, in rank, &c., தாழ்ந்தவன். மட்டிட்டிருக்க, inf. To be limited. மட்டில்லாமை, neg. v. noun. Immensity. 2. Extravagance. 3. Illimitability. மட்டுக்கட்ட, inf. To form a judgment from appearances, to know by observation, நிதானிக்க. 2. To recognize, to identify, அறிந்துகொள்ள. 3. To infer, மதி க்க. 4. To comprehend, தெரிய. 5. To make an estimate, மதிப்புச்செய்ய. 6. To stint, to limit. 7. To hinder, தடுக்க. மட்டுக்கு. To the extent required, to a certain extent, to a limited extent, sparingly. மட்டுக்குறித்தல், v. noun. Fixing a limit, determining an extent. மட்டுக்குமட்டு, s. In proportion to the time, number, want, &c., சரிக்குச்சரி. 2. A due or equal proportion. 3. A proportion of a small quantity, கொஞ்சத்திற் கொஞ்சம். மட்டுக்குமிஞ்ச--மட்டுமிஞ்ச--மட்டுக டக்க, inf. To exceed bounds. 2. To become incurable--as a disease; irrecoverable--as a debt, &c. 3. To be excessive. மட்டுக்கும், adv. So much, so far. மட்டுக்கோல், s. A measuring rod, as மட்டக்கோல். (R.) மட்டுத்தப்ப, inf. To miss an aim, take the wrong direction, இலக்குத்தவற. 2. To exceed propriety, to behave or speak disrespectfully or impolitely, மரியாதைத வற. 3. To live extravagantly, அளவுகட க்க. 4. To act conceitedly; to assume airs, மிதமிஞ்ச. மட்டுத்தப்பானபேச்சு. Disrespectful language. 2. Self-conceited talk. மட்டுத்தப்பானநடை. Disrespectful behavior. 2. Extravagance in living; vanity, self-conceit. மட்டுத்தப்பானபழக்கம். Disreputable, low practices. மட்டுத்தப்பிச்செலவழிக்கிறது. Being profuse in expenditure. மட்டுத்திட்டம், s. Guess, estimate, conjecture, கணிப்பு. 2. Character, circumstances, one's worth, merit, யோக்கி யம். 3. Extent, amount, limit, அளவு. 4. Integrity, principle. மட்டுத்திட்டப்படுத்த--மட்டுத்திட்டம் பண்ண--மட்டுத்திட்டம்பார்க்க, inf. To limit, restrain. 2. To weigh one's character, குணத்தைநிறுக்க. 3. To bring to a settlement, to balance affairs, முடிவுகட்ட. மட்டுப்பட, inf. To be measured, guaged. 2. To be limited, circumscribed, restrained, curbed, confined. 3. To be comprehended, understood. 4. To decrease, to grow less. மட்டுப்படுத்த--மட்டுப்பண்ண, inf. To limit, circumscribe, restrain, check, confine, govern. 2. To make an estimate, ascertain a number, quantity or amount, மதிக்க. மட்டுப்பிடிக்க, inf. To recognize, to identify, அறிய. 2. To comprehend, ascertain, குறிக்க. 3. To decide, determine, தீர்மானிக்க. மட்டுமதிப்பு--மட்டுமரியாதை--மட்டு மருங்கு, s. Due regard for another's character or rank. 2. Politeness, good manners. 3. Upright, good, moral behaviour. மட்டுமதியம், s. [prov.] Actual measurement, அளவு. 2. Moderation, மிதம். 3. As மட்டுத்திட்டம். மட்டும், adv. Until, so far, as far. அந்தஊர்மட்டும்போவோம். Let us go as far as the town. 8)

mattimam (p. 343) s. [improp. மத்திபம்.] Mediocrity, what is middling or ordinary, நடு. (See மத்தியமம்.) 2. The tenor in music, மத்திமநாதம். 3. The waist, இடை. 4. One of the three movements in singing, as to quickness, mediocre. See காலம். 5. [in astron.] Mean, as மத்தியமம். எனக்குக்கண்மத்திபமாயிருக்கிறது. My sight is indifferent, neither good nor bad. மத்திமகண்டம், s. The central portion of the known continent. See கண்டம். மத்திமதானம், s. An ordinary gift. See இடைப்படுதானம். மத்திமதீபம், s. A figure in rhetoric, ஓரலங்காரம். மத்திமபட்சம், s. A middling rate, kind or class, நடுத்தரம். மத்திமபரிசம், s. [in astron.] Mean-time of the beginning of an eclipse. மத்திமபாதிச்சா, s. [in astron.] Tabular correction of the parallax of the orbit from the first of Cancer, to six signs; also called கர்க்கிச்சா. மத்திமபுடம், s. Mean longitude of a planet. மத்திமபுத்தி, s. [in astron.] Mean daily motion of a planet. மத்திமபூமி, s. [also சீதளோஷ்ணபூமி.] Temperate zone. [adopted.] மத்திமன், s. An ordinary man not distinguished, சாமானியன். 2. One in the middle, நடுஉள்ளவன். 12) *

māṇākkaṉ (p. 349) s. [a corruption of மா ணவகன், pl. மாணாக்கர்.] A scholar, pupil, student, disciple, கற்போன். (சது.) மாணாக்கர், 3. Three orders of scholars, as given in நன்னூல். They are: தலைமா ணாக்கர் or முதன்மாணாக்கர், the first or head scholars; இடைமாணாக்கர், the middling; கடைமாணாக்கர், the last. For particulars see Nannûl. அவர்கள் ஒருசாலைமாணாக்கர். They are pupils of one school. 17)