akngkārm (p. 1) s. Pride, self-consequence, கருவம். 2. One of the four intellectual powers, the energy which excites to action, அந்தக்கரணங்களிலொன்று. (See இந்தி ரியம்.) 3. Self-consciousness, individuality, regarding one's self as performing actions instead of the deity as operating within, நானெனுஞ்செருக்கு. 4. (p.) An operating cause of transmigration, பிறவிக்குமூலம்; ex அகம் myself, et காரம் that which acts. அகங்காரகிரந்தி--அகங்காரக்கிரந்தி, s. The bond of the three evil principles, மும்மலம், which bind the soul from eternity, and subject it to births. (p.) அகங்காரத்திரயம், s. The three அ கங்காரம், viz. முக்கியவகங்காரம், முக்கியாமுக்கி யவகங்காரம், and அமுக்கியவகங்காரம். (p.) அகங்காரி, s. A proud person. 16)

akil (p. 3) s. A fragrant wood the smoke of which is used for perfuming the hair. Aquila, or eaglewood-Xylaloo, ஓர் மரம். (c.) அகிற்கட்டை-அகிற்குறடு, s. A block of Aquila, sandal. அகிற்கூட்டு, s. A compound of five ingredients, viz., ஏலம், an unguent, கருப் பூரம், pure camphor, எரிகாசு, spices, சந்தனம், sandal wood, and தேன், honey--used for perfuming the hair. (p.) அகிற்புகையூட்ட, inf. To fumigate the hair with the fragrant smoke of the அகில். 15) *

accu (p. 7) s. Sanscrit vowels, வட மொழியுயிர். 2. Type, mould, stamp, கட்டளைக் கருவி. 3. Axle of a carriage, also the cross beam supporting a well shaft, அச்சுலக்கை. 4. A weaver's reed, நெய்வார்கருவியிலொன்று. 5. Soul, the form taken by the soul in any transmigration according to the actions of previous births, உயிர். 6. Mark, print, impression, அடையாளம். 7. An epoch, யுகம். (Kalasankalita.) அச்சடிக்க--அச்சுப்பதிக்க, inf. To print. அச்சடியன், s. Printed cloth, chintz. அச்சாணி, s. A linch-pin, தேர்முத லியவற்றின்கடையாணி. அச்சுக்கம்பி, s. An iron ramrod. அச்சுக்கம்பு, s. A ramrod of wood. அச்சுப்பலகை, s. The weaver's reed. அச்சுப்பூட்டியிழுக்க, inf. To pass the thread through the loom. அச்சுருவாணி, s. [impr. for அஞ்சு ருவாணி.] The central bolt of a car. அச்சுலக்கை, s. The axle or cross beam of a well sweep. அச்சுறை, s. The body, as the case of the soul. அச்செழுத்து, s. Printed letters, words in print. 2. Sanscrit vowels. 23) *

aṇilṉ (p. 9) s. One of the eight வசுக்கள் or demigods, அஷ்டவசுக்களிலொருவன். 40)

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

ammai (p. 21) s. The small pox as the sport of the goddess Parvati, வைசூரி. (c.) 2. Mother, a matron, தாய். (p.) 3. Parvati, பார்வதி. 4. Beauty, அழகு. 5. One of the eight beauties of versification, the use of very short sounds easily pronounced in verse, பாவினெண்வனப்பினொன்று. 6. The next birth or state, the next transmigration, வருபிறப்பு. 7. A nun or female recluse of the Jaina sect, தவப்பெண். அம்மைப்பால், s. Lymph of small pox pustules. அம்மையார்கூந்தல், s. See எலிச் செவி, a plant. அம்மைவடு, s. Small pox-pits. அம்மைவார்க்க, inf. To have the small pox. அம்மைவிளையாட்டு, s. The progress of the disease. 35)

ākm (p. 34) s. Breast, மார்பு. 2. The body, a body as connected with transmigrations or as assumed by a deity, உடல். (p.) 26) *

ācāpācam (p. 36) s. Enticement, snares, the attractions of the senses, the allurements to which she soul is subject during its various transmigrations, ஆசைமயக்கம்; [ex ஆசை, et பாசம். 47) *

āṇ (p. 38) s. A male of the human race, or inferior animals, ஆண்பாற்பொது. 2. The male of human species, man, ஆண்மகன். 3. (p.) Manliness, eminence, superiority, தலைமை. ஆணங்காய், s. The branched spadix of the flowers of a palm tree, ஆண் பனையின்காய். (c.) ஆணரி, s. Male jackall, ஓரி. ஆணாப்பிறந்தவன், s. A male, one born a male. ஆணாள், s. [in astrology.] The male division of the lunar asterisms, observed in horoscopes, ஆண் நட்சத்திரம். ஆணெழுத்து, s. A short vowel, or a short animated consonant, குற்றெழுத்து. ஆண்கிரகம், s. In the Hindu system of astrology, any one of the three planets, Mars, Jupiter, or the Sun, ஆண் கோள். ஆண்குறி, s. Membrum virile. ஆண்கூத்து, s. A male character in the drama. ஆண்டகை, s. A king, அரசன். 2. A manly person, சிறந்தோன்; [ex தகை, befitting.] (p.) ஆண்டகைமை, s. Manliness, fortitude, inherent bravery, வீரம். (p.) ஆண்டொழில், s. Exploits, mighty deeds, heroism. (p.) ஆண்டொழின்மைந்தன், s. Arjuna, அருச்சுனன். (p.) ஆண்பறவை, s. The cock, the male of any bird, சேவல். ஆண்பனை, s. The male of the palmyra tree. ஆண்பன்றி, s. A hog, boar, ஒருத் தல். ஆண்பாடு, s. The male energy, ஆண்குணம். 2. Man's affair or work. ஆண்பாடுபெண்பாடுபட்டது. The man and woman labored. ஆண்பால், [in grammar.] The masculine gender, male sex, புல்லிங்கம். 2. Masculine qualities, ஆண்டன்மை; [ex பால், class, nature.] (p.) ஆண்பிள்ளை, s. A male child, a boy, a person of the male sex in general. 2. A man of priority, a head-man. 3. A clever man, or a man of capacity. ஆண்பிள்ளைசிங்கம், s. A bold, heroic, intrepid man, one who does bravely, signalizes himself--a term of applause, வீரன். ஆண்மகன், s. An eminent man. 2. A man. 3. A husband. 4. A son. (p.) ஆண்மரம், s. The class of trees whose interior is hard, solid and suitable for timber, உள்வயிரமுள்ளமரம். 2. The செம்மரம். ஆண்மாரி, s. A masculine woman, a scold, a termagant, an amazon. ஆண்மை, s. Manliness, courage, fortitude, intrepidity, energy, manhood. 2. Strength, vigor, virility. 3. (p.) Truth, certainty. நானென்றவாண்மை. Presumption, selfconceitedness, pedantry. ஆண்வழி, s. Family descent in the male line, any peculiarity in the male line. 26)

āpaccaivaṉ (p. 38) s. One of the eight demigods, அஷ்டவசுக்களிலொருவன். (p.) 98) *

iṭṟu (p. 45) கிறேன், இடறினேன், வேன், இடற, v. a. To kick off or away, to sever or strike off a head, a limb, &c., with the foot, a bent bow, &c., பெயர்க்க. 2. v. n. To stumble, trip, strike the foot against, தடக்க. இடறொட்டமெனநெடியவரையுருட்டி. Rolling the towering mountains, as one might dash to pieces a pot-sherd with his feet. (இராமா.) கரடியிடறிவிளையாடுஞ்சுரம். The forest where the bear plays, knocking about (the fruits, &c.) with his feet. பரிகாரர்தலையிடறி. (An elephant) striking off the heads of horsemen. (பெரியபுராணம்.) காலிடறிவிழுந்தான். He stumbled and fell. பகைவரின்தலையையானையின்காலினாலிடறுவித்தான். He caused the heads of the enemies to be struck off, with the foot of an elephant. இடறுகட்டை, s. A stumbling block, hinderance, an obstruction. இடறல், v. noun. Stumbling, tripping. 2. Offence, scandal. இடறற்பட, inf. To take offence, to be offended, be hindered. 76)

iṉṉ (p. 57) . Such, of such, or of what kind or manner, இத்தன்மையான. 2. The third pers. neut. plu. or the participle of a symbolic verb, from இ, this, இத்தன்மையு டையன. 3. A particle or comparison, உவ மையுருபு. இன்னகாரியம். Such an affair. இன்னணம். In such a manner, thus--a poetic contraction of இன்னவண்ணம். இன்னதல்லதிதுவெனமொழிதல். One of the thirty-two உத்தி. இன்னதன்மையனாகியவேந்தெழிற்றிணிதோண்மன் னர்மன்னவன். The mighty sovereign endowed with such accomplishments. இன்னது. Such a thing, what kind of a thing. இன்னவன்--இன்னன்--இன்னான்--இன்னோன். Such a person. இன்னார், s. Plural of இன்னான், இத்தன்மையுடையோர். இன்னவின்ன. Such and such. 61)

iyakkam (p. 47) s. Greatness, wealth, power, ability, physical strength, பெருமை. 2. (p.) Light, brightness, பிரகாசம். 3. The north, northern point of the compass, வடதிசை. இயக்கர், s. One of the eighteen classes of demigods, பதினெண்டேவகணங் களிலோர்வகையார். இயக்கர்கோமான், s. Kuvera, the king of இயக்கர். 26) *

il (p. 55) . A form of the fifth case, (see இன்), ஐந்தனுருபு, which denotes. 1. Removal, withdrawal, நீங்கல். (a) Literally --as தமரிற்றீர்ந்தான், he has left his relations, i. e. for ascetic life. (b) (fig.) In which it expresses speciality, disparity, &c., and includes the comparative degree --as அரசரிற்பெரியரந்தணர், the Brahman caste is superior to the royal. 2. Similitude, ஒப்பு--as திறல்வேனுதியிற்பூத்தகேணி. A tank whose flowers resemble the points of mighty lances. 3. The bearing of a place, எல்லை--as கருவூரில்வடக்கு, north of Caroor.--Note. This form of the fifth case is peculiar to the poetic dialect. 4. The primitive cause, ஏது--as பொன்னிற் செய்தமுடி, a crown made of gold. 24)

īṭu (p. 58) s. Equivalent, substitution, vicarious retribution, fruit, result, பிரதி. 2. Comparison, equal, match, ஒப்பு. 3. Reward, recompense, compensation, remuneration, satisfaction, கைம்மாறு. 4. Pawn, pledge, security, mortgage of land, அடகு. 5. (p.) Greatness, dignity, moral excellence, பெருமை. 6. Power, strength, robustness, வலி. 7. Ability, means, தகுதி. 8. Tendency, liability, exposure, obnoxiousness, being subject to, falling a prey, நேரா குகை. (சத. 63.) 9. Thickening, becoming slimy, குழைவு. அம்மாத்திரத்துக்கெனக்கீடில்லை. I have not the means to do so much. வினைக்கீடாகவனுபவமுண்டாம். Enjoyments and sufferings will accord with the deeds done within the periods of former births. அதற்கீடாகவிதுகொடுக்கிறேன். I give this for or instead of that. அவளுக்கவனீடல்ல. He is not a suitable match for her. ஈடழிய, inf. To suffer the loss of power, dignity, wealth, &c., to become poor, பெருமைகுன்ற. ஈடழிவு, v. noun. Loss of power, property, dignity, &c., சீர்கேடு. ஈடன், s. A strong, competent, wealthy man, பெருமையுடையோன். ஈடன்பாடஞ்சான். A wealthy man will not fear losses. ஈடாட, inf. To compete with another, நேர்நிற்க. 2. [prov.] To be loose--as a tooth, a nail, the spokes of a wheel, to joggle, உழல. ஈடாட்டம், v. noun. Competing or matching with another. 2. Pecuniary ability, the free use of money--as by a rich merchant, கொடுக்கல்வாங்கல். 3. Being loose--as a nail, &c., உழலுகை. ஈடுகட்ட--ஈடுபண்ண, inf. To give security, பிணைகொடுக்க. 2. To make amends, restitution, reprisals, &c., to identify, ஈடுசெய்ய. ஈடுகொடுக்க--ஈடுசெலுத்த, inf. To reward, give an equivalent, to content, பதிலளிக்க. 2. To bear, tolerate, endure, yield, &c., ஈடுகட்ட. அவனுக்கீடுகொடுக்கமுடியாது. It is impossible to give him satisfaction. வீடுபலக்கக்கட்டினாற்புயலுக்குமீடுகொடுக்கும். If the house be strongly built, it will endure the storm. அவனுக்கிவனீடுகொடுக்கமாட்டான். This person cannot compete with him. ஈடுபாடு, s. Loss and gain, நய நஷ்டம். 2. Substitution, ஒப்பு. ஈடேற, inf. To be emancipated from sin, births, &c., to obtain final happiness, உய்ய. 2. To be saved from ruin and be rendered secure, to rise from indigence to prosperity, to be completely rescued from distress, difficulty, danger, disease, &c., வாழ்வடைய. கன்னிகையீடேறிவிட்டாள். The girl has attained a marriage settlement. அந்தக்குடியீடேறிவிட்டது. That family is rescued from indigence, saved from ruin. &c. ஈடேற்ற, inf. To deliver, rescue, இரட்சிக்க. 2. To raise one from distress, indigence, &c. to the attainment of the desired good, to promote, to establish in good circumstances. வாழ்வடை யச்செய்ய. 3. To redeem, emancipate from births, &c., மீட்க. ஈடேற்றப்பட, inf. To be saved, delivered, rescued from ruin indigence, distress, &c., to be rendered secure against danger, &c., இரட்சிக்கப்பட. ஈடேற்றம், s. Final and eternal happiness, the liberation of the soul from the body and its exemption from further transmigrations, and translation to a permanent state of happiness, final emancipation, பேரின்பவாழ்வு. 2. Deliverance from a state of suffering, indigence, &c., உய்வு. 3. The marriage of a destitute girl under favorable auspices, கன்னிகையீடேற்றம். ஈட்டுக்கீடு, s. Like for like, retaliation, requital. கடையீடு, s. Ground the lowest in value and assessment. தலையீடு, s. A very fruitful soil, known to be such by its aspect. 6)