iṭukku (p. 45) கிறேன், இடுக்கினேன், வே ன், இடுக்க, v. a. To press as between two boards, நெருக்க. 2. To pinch, இடுக்கிப்பிடிக் க. 3. To take between the fingers, toes, &c., to grasp--as a crab, with its claws; to lay hold of--as with pincers, to take under arms or between two things, குறடுமுதலிய வற்றாலிடுக்க. அவள்பிள்ளையையிடுக்கிக்கொண்டுவந்தாள். She came with her child on the hip, holding him under the arm. பொருளையிடுக்கிப்பிடிக்கிறான். He holds his property very stingily, tenaciously. இடுக்கி, s. Pincers, tongs, forceps, tweezers, nippers, குறடு. 2. A stingy, parsimonious person, a niggard, உலோபி. முள்ளிடுக்கி, s. Pincers to draw out thorns from the feet. இடுக்கிடை, s. Closeness, narrowness, நெருக்கம். இடுக்குதடி, s. A double stick used to press things with--as that of a toddy-drawer to press the flower or fruit-stem of the palmyra, &c. இடுக்குபனை, s. [prov.] Palmyra trees from which toddy is drawn. இடுக்குபிள்ளை, s. A child in arms carried on the hip, கக்கத்திலிடுக்கும்பருவமு டையபிள்ளை. இடுக்குமரம், s. A kind of oilpress, எண்ணெயூற்றுமரம். இடுக்கம், v. noun. Closeness, confinement, narrowness, நெருக்கம். 2. Affliction, adversity, straits, இடுக்கண். இடுக்கப்பட, inf. To become narrow, close, confined, ஒடுக்கப்பட. 2. To be oppressed, be persecuted, to suffer, துன்பப்பட. இடுக்கப்படுத்த, inf. [caus.] To make narrow, close, &c., நெருக்க. 2. To oppress, persecute, distress, துன்பப்படுத்த. 97)

utir (p. 60) --உதிரு, கிறது, உதிர்ந்தது, உ திரும், உதிர, v. n. To drop off, fall off--as leaves, fruits, &c.; to be blasted, nipped, to fall off--as the hair, by disease or age, சொரிய. 2. To be shaken with the wind or otherwise, அசைக்கப்பட்டுதிர. 3. To crumble, fall to pieces as cakes (பிட்டு), பிதிர. 4. To fall as tears, சிந்த. 5. To die (used in imprecations), சாவ. நீசீக்கிரமுதிர்ந்துபோவாய். You shall die soon (a curse). தாரகையுதிர்ந்த. The stars fell. (ஸ்காந்தம்.) பூவுதிரப்பிஞ்சுதிரக்காயுதிரக்கனியுதிர. Let blossoms, buds, unripe fruits, and fruits drop off; i. e. let people of all ages die--an imprecation. உதிர்ந்தசருகு, s. Withered leaves fallen from the tree. உதிர்ந்தசருகுணவொழியவுணவில்லான். He who feeds upon dry leaves abstaining from all kinds of food. (பாரதம்) உதிர்பருவம், s. The quality or consistency of a thing that easily crumbles. உதிர்மணல், s. Loose sand a little moist. இலையுதிர்காலம், s. The season of the fall of the leaf. உதிரி, s. That which falls off, or is separated, exfoliation, உதிர்ந்தது. 2. A disease, smallpox of various kinds, so called from the scabs falling off, ஓர்வைசூரி. 3. A species of plantain, ஓர்வகைவாழை. உதிரிக்குத்து, s. Aching pain incident to one attacked with உதிரி. உதிரித்தழும்பு, s. The pits left by the smallpox, அம்மைவடு. வரகுதிரி, s. A species of smallpox whose pustules are remarkably diminutive, like வரகு seeds. சருகுதிரி, s. A species of smallpox attended by the sloughing away of the affected flesh. மிளகுதிரி, s. A species of smallpox, the pustules of which are the size of pepper seeds. கல்லுதிரி, s. A species of smallpox the pustules of which are very large. உதிர், s. Powder, dust, any thing crumbled, பொடி. உதிர்வு, v. noun. Falling off, &c., உதிர்கை. 2. Crumbling to pieces, உகுகை. 20)

uṟ (p. 67) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To seize--as by the throat, to pinch, press hard, press matter from a boil, &c., பிதுக்க. 2. To press out pulp, juice, &c., press out wholly, பிழிய. 3. To milk thoroughly, drain off, கறக்க. 4. [prov.] To strain to the last farthing, முற்றுங்கவர. 5. To nip, to pinch off, கிள்ளியெடுக்க. உறக்குந்துணையதோராலம்வித்து. The seed of the banian tree so small as to be nipped with the finger and thumb. உறந்துகுத்து. Press the pimple. உறந்துபிழி. Press it all out. காய்ச்சலவனிரத்தமெல்லாமுறந்துபோட்டது. The fever has reduced his system. அவன்கைப்பொருளெல்லாமுறந்துபோட்டாள். She has inveigled away all his property. ஊட்டியையுறந்துபோட்டான். He has pressed (the creditor) by the throat. கன்றுக்குவிடாமலுறந்துபோட்டான். He has drawn all the milk leaving none for the calf. உறப்பு, v. noun. [prop. உரப்பு.] Thickness, closeness--as of trees, &c. 63)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kātu (p. 104) s. Ear, செவி. 2. The eye of a needle, ஊசியின்காது. The pan of a gun, துப்பாக்கிக்காது. 4. The bottom of a tobacco leaf near the stem, (See சோணை.) 5. The top of an ola bond, as far as the hole through which it is filed; also the stamped part of an indenture or bond, which is nipped off, when the bond becomes null and void, உடன்படிக்கையின்காது. 6. Eye of an umbrella wire, which plays round the whale bone, குடைக்கம்பியின்காது. 7. The ear of a machine or vessel--as இராட்டினக்காது. 8. A small wedge to hold a tenon, handle or peg in its place, இறுக்கலாப்பு. காதுக்கிட்டால்முகத்துக்கழகு. Rings, &c., put in the ear are ornaments to the face. காதுங்காதும்வைத்தாற்போல். With the utmost secrecy, ear to ear, &c. எனக்குக்காதுகேளாது. I am deaf. காதடி, s. [vul. காதவடி.] The back part of the cheek, செவியடி. காதடைப்பு, v. noun. Deafness occasioned by a fall, blow, disease, &c. காதணி, s. An ear-ornament; of this there are sixteen kinds: viz., கடிப் பிணை, கம்பி, கன்னப்பூ, கன்னாவதங்கம், குணுக்கு, குண்டலம், குழை, கொட்டை, செவிமலர், தாட ங்கம், தூக்கம், தொங்கல், தோடு, மஞ்சிகை, வல் லிகை, வேடம். காதற--காதறுந்துபோக, inf. To have the perforated part of the ear cut or torn off. காதறுக்க, inf. To rend the ear by tearing off the ear-rings. 2. To cancel a bond, commonly by mutilating it. காதறுத்தகூலிகைமேலே. Tearing the ear and getting booty; i. e. doing injustice and getting money. காதறுப்பான், s. A sore that appears round the ear, காதைச்சுற்றிவரும் இரணம். காதறை, s. One whose ear has been cut off, or mutilated. 2. The cavity of the ear. காதற்றமுறி, s. A cancelled ola bond. காதார, adv. With one's own ear. காதாரக்கேட்க, inf. To hear with one's own ears. காதாரக்கேட்டசாட்சி, s. An ear-witness. காதிலேசொல்ல, inf. To whisper in the ear. காதிலேயடிபட, inf. To be uttered in one's hearing. காதிலேயோத, inf. To whisper in the ear. 2. To initiate a disciple by whispering a மந்திரம் in the ear. 3. To give private advice. காதிலேவிழ, inf. To reach the ears, to be heard. காதுகடிக்க, inf. To whisper, to buzz in the ear. காதுகுத்த, inf. To bore, perforate or pierce the ear. நீயெனக்குக்காதுகுத்துகிறாயா. Do you pierce my ear? (Do you teach me?) காதுகுளிர, inf. To be gratifying to the ear--as good news, a good voice, sweet music, &c. காதுகேளாதவன், s. A deaf man. காதுகொடுக்க, inf. To give ear, to hearken, to listen, to give attention. என்சொல்லுக்குக்காதுகொடுத்தான். He has given ear to my words. காதுக்கின்பமான, Pleasing to the ear. காதுக்குடைச்சல், s. An itching, tingling sensation in the ear. காதுக்குத்து--காதுநோய், s. Ear-ache. காதுக்குறும்பி, s. Ear-wax, cerumen. காதுச்சோணை--காதுத்தண்டு, s. The lobe of the ear. காதுதூர, inf. To close the perforation of the ear. காதுத்துவாரம்--காதுத்துளை s. A perforation or hole in the ear intended for jewels. காதுப்பூ, s. A flower-shaped ear-ornament, for females. காதுப்பூச்சி, s. [prov.] A small kind of centipede, said to be very dangerous if it get into the ear, செவிப்பாம்பு. காதுமடல், s. The gristles of the ear, காதின் இதழ். காதுமந்தம், s. Dullness of hearing, காதடைப்பு. காதுமந்தன், s. A person dull of hearing. காதுமுருத்து, s. [prov.] The hard gristles of the ear. காதுவளர்க்க, inf. To promote the proper growth of the lobe of the ear for wearing jewels. காதுவிடாய், s. Weakness or lassitude in hearing, occasioned by hunger or sickness. காதுவெட்ட--காதுநறுக்க--காதுகிள்ள, inf. [prov.] To tear or nip off the stamped part of an ola bond, or otherwise to mutilate it as an indication of its being cancelled, உடன்படிக்கையின் காத றுக்க. காதெழுச்சி, s. A sore in the ear, கா தில் வரும் ஓர்நோய். காதைநெறிக்க, inf. To prick up the ears. காதைப்பொத்த, inf. To stop the ear. காதோதி, s. A malicious whisperer. காதோலை, s. An ear-ornament, often a rolled ola, colored red; used also to enlarge the perforation, whence the name, காதுக்கிடும் ஓலை.--Note. A person is considered naked with nothing in the ear. இல்லிக்காது, s. Ears with the hole very small--opposed to தொன்னைக்காது. கீழ்க்காது, s. The lower part of the ear. சோணைக்காது--சோணை பெருத்த காது, s. Large ear-laps, not perforated. தொள்ளைக்காது--வடிகாது--வார்காது, s. Ears with the hole much enlarged. மேற்காது, s. The upper part of the ear. வடுகக்காது, s. Large ear-laps artificially made. 23)

kāmpu (p. 104) s. A foot-stalk, a pedicle, a footstem, பூமுதலியவைகளின் தாள். 2. A handle of a straight kind, a shaft, a haft, கைப்பிடி. 3. Bamboo, மூங்கில். 4. A flower-stalk, a peduncle, மலர்க்கொம்பு. 5. Silk cloth, பட்டுச் சீலை. 6. A kind of gourd, பூசுணி. Cucurbita. காம்பாய--காம்புகிள்ள, inf. To nip off the stalks of vegetables for cooking, &c. காம்புகால்பொர. The wind rushing against the bamboos. (இராமா.) கம்புச்சத்தகம், s. [prov.] An ironhandled curved knife, used in basketmaking,ஒலைவாருகிறசிறுகத்தி. குடைக்காம்பு, s. The handle of an umbrella. முலைக்காம்பு, s. Teat, nipple or a woman's breast. 79)

kuḷir (p. 131) s. Coldness, chilliness, frigidness, குளிர்ச்சி. 2. Ague, cold fits, சுரக்குளிர். 3. A dewy, chilling wind, பனிக்காற்று. 4. A white umbrella, வெண்குடை. (நிக.) 5. A sling, கவண். 6. A battle-axe, மழு. 7. A trident, சூலம். 8. A shoal or school of fishes, மீனொழுங்கு. 9. A kettle-drum, முடிவு. 1. As குளிரி. 11. An instrument for nipping the stems of leaves, இலைமூக்கரிக்கத்தி. (நிக.) 12. Shivering, trembling, shuddering --as with fear, அச்சக்குறிப்பு. அவனுக்குக்குளிர்விட்டுப்போயிற்று. Fear hasleft him; he is without fear. குளிர்காய, inf. To warm one's self. குளிர்காய்ச்சல், s. Ague, cold fits. குளிர்குளிர்ந்துபோக, inf. [prov.] To be benumbed from cold and wet. 2. To become very cold--as a dying person from the absence of animal beat. குளர்காண--குளிர்கொள்ள, inf. To be affected with cold. 2. To become cold-as the body in an attack of apoplexy, cholera, &c., சீதளமடைய. குளிர்நடுக்க, inf. To shiver with cold. குளிர்பிடிக்க, inf. To feel cold; to be affected with cold. 6) *

kaittoẕil (p. 141) s. Manual arts, employments, exercises; handicraft. --Note. Five arts are enumerated of the simple kind; 1. எண்ணல், counting with the hands, money, seeds, &c. 2. எழுதல், writing on olas, &c. 3. இலைகிள்ளல், nipping leaves into curious figures, commonly a play of women. 4. பூத்தொடுத் தல், stringing or tying flowers. 5. யாழ் வாசித்தல், lute or guitar playing. 13)

koṟi (p. 147) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To work or force off the husks from grains of rice with the fore-teeth--as persons, or with the beak--as birds; to bite or nibble grain, &c., பல்முதலியவற்றாற் கொறிக்க. 2. (fig.) To pick, eat but little; to piddle, கொஞ்சங்கொஞ்சமாயுண்ண. 3. [prov.] To make a ticking, clucking sound, கட்டுவிட்டொலிக்க. 4. To chirp--as a lizard, &c., பல்லிமுதலிய கொறிக்க. கொறிநெற்பதமாயிற்று. The paddy is grown so ripe that the husk can be easily forced off. அவன் என் தலையைக் கொறிக்கப்பார்க்கிறான். He attempts to nibble my head, i. e. to injure me. ஏன்சும்மாகொறிக்கிறாய்? [prov.] Why do you chatter in vain? கொறித்துப்பார்த்தல், v. noun. Trying rice that has been for husking, by biting, to ascertain whether it is dry enough. 2. Looking staringly with impudence. கொறிப்பு--கொறித்தல், v. noun. The act of nibbling or nipping. 25)

cilīmukam (p. 186) s. An arrow, அம்பு. 2. A beetle, a bee, வண்டு. W. p. 845. S'ILEEMUKHA. (சது.) 3. The orifice of the nipple, முலைக்கண். 4. A mode of using the hands in dancing. See கரலட்சணம். (p.) 55)

cukam (p. 192) s. Health, welfare, சௌக்கியம். 2. Convalescence, recovery, ஆரோக்கியம். (c.) 3. Ease, relief from pain, trouble, &c., வாழ்வு. 4. Happiness, pleasure, delight, enjoyment, felicity, safety, இன்பம். 5. Virtue, merit, benefit to men or animals, தருமம். W. p. 927. SUKHA. 6. Salubrity, wholesomeness, comfort; that which is good or pleasing, நன்மை. 7. Practicability, facility in attainment. வருத்தமின்மை. 8. Safety, பத்திரம். 9. One of the positions of the yogi. See சுகாதனம். 1. A parrot, கிளி. 11. [a contraction of சூசுகம்.] The orifice of a teat, nipple, முலைக்கண். சு அவனுக்கு மெனக்குஞ் சுகப்படவில்லை. We are not on good terms. [prov.] சுகமாயிரு. I wish you health. சுகமேபோகலாம். You may walk in and see. சுகக்காரன், s. A whoremonger. (R.) சுகங்காட்ட, inf. To present appearances of convalescence. 2. To indulge or humor one, to allure, give one a taste of enjoyments. சுகங்காண, inf. To recover from sickness, in whole or in part, to be convalescent. சுகங்கொடுக்க, inf. To give health, as God in his providence by medicine, &c. சுகசரீரம், s. A healthy constitution in which the three humours are in equilibrium. சுகசரீரி--சுகசீவி, s. A healthy person. சுகசன்னி, s. A fit of apoplexy or tetanus, from unseasonable intercourse. See சன்னி. சுகசெல்வம், s. Health and prosperity, luxury. சுகசெல்வி, s. [mas. சுகசெல்வன்.] A female enjoying the pleasures and luxuries of life. சுகசெய்தி, s. Welfare, state of health, &c., as inquired after. சுகஞ்சுகம், [an auspicious phrase.] Health! health! spoken by a woman in pouring the last water to wash or bathe her child, and sometimes by adults after bathing, &c, மங்கலமொழி. சுகதுக்கம், s. Comforts and troubles, joys and sorrows, as attendant on the present life, or as awarded by the Deity for the actions of former births. சுகதுக்கஞ்சுழல்சக்கரம். Joys and sorrows are a turning wheel. சுகதுக்கி, s. One subject to joy and sorrow, a soul subject to births. (p.) சுகத்தாழ்வு, s. v. noun. Illness, want of sound health. சுகத்துக்குப்போக, inf. To remove one's self to a suitable locality, for enjoying health, to go to a sanitarium. (c.) சுகமாய்ப்போக, inf. To enter any place without molestation, obstruction, &c. 2. To be recovered from any disease. சுகபேதி--சுகவிரேசனம், s. A mild purgative, aperient, laxative, deobstruent. (c.) சுகபோகம், s. Sensual or luxurious enjoyments; sensual delight. சுகபோகி, s. A sensualist, an epicure. சுகபோசனம், s. Wholesome food. சுகப்பட, inf. To recover from disease, to be convalescent. 2. To be convenient, to suit, to be comfortable. சுகப்பேறு, s. [prov.] Safe child-birth after the full period of gestation. சுகவாசி, s. One living comfortably without toil. 2. Fixed or permanent inhabitant. சுகவாசிக்குடிகள், s. See under குடிகள். சுகவார்த்தை, s. A good account of one's health. சுகவாசித்தீர்வை, s. Tribute or tax paid to land-lords. சுகவாசிவாரம், s. The share of produce accruing to the cultivator of the soil. சுகவாழ்க்கை--சுகவாழ்வு, s. Health and prosperity. சுகவிருத்தி, s. Welfare. 2. Intelligence of one's welfare. சுகவீனம், s. Illness, ill-health. 2. Trouble. சுகாதனம்--சுகாசனம், s. An honorable, or a comfortable seat, நல்லாசனம். 2. The fixing of an idol in its place with due ceremony, விக்கிரகஸ்தாபகம். 3. The last division of the third அங்கயோகம், or posture of the silent devotee, for which there is no prescribed form, the person being left to his own choice, அங்கயோகத் தொன்று. 4. Seating one's self properly, இயல்பாகவிருக்கை; [ex ஆதனம்.] (p.) சுகாசுகம், s. Joys and sorrows. See சுகதுக்கம். சுகாதிசயம், s. News of another's welfare. சுகாதீதம், s. The height of enjoyment. 2. Anticipation of eternal happiness; [ex அதீதம்.] சுகானுபவம், s. Anticipation or consciousness of delight, enjoyment, felicity, &c., [ex அனுபவம்.] 15)

nipparam (p. 277) s. Lightness, பார மின்மை. (Beschi.) 2. (Tel.) Firmness, அசைவின்மை; [ex நி, neg.] 45) *

mulai (p. 358) s. Breast, the breast of a woman, கொங்கை. (c.) 2. Udder of an animal, விலங்கின்மடி. (நீதி.) முலைகொடு. Suckle the child. முலைகுடி--முலைகுடிப்பிள்ளை, s. A sucking child. முலைக்கச்சு--முலைக்கட்டு, s. Stays for the breast, a sort of bodice worn by females. முலைக்கண், s. [high dial. சூசுகம்.] The orifice of the teats. முலைக்காம்பு--முலைமுகம், s. The nipple of the breast. முலைக்கிரந்தி, s. A plant, Barleria Nitida. 2. A venerial eruption on the breast, ஓர்நோய். முலைக்குத்து, s. Piercing pain in the breast. See குத்து, v. முலைச்சிலந்தி, s. An ulcer in a woman's breast. முலைத்தாய், s. A wet-nurse. See தாய். முலைப்பால், s. Mother's milk, breastmilk. முலைப்பாலெண்ணெய், s. A mixture of breast-milk and castor oil, given to young infants. முலைமறந்தபிள்ளை, s. A weaned child. முலைமார்பு, s. The heart, the breast. முலையுண்ண, inf. To suck as a child. 18)

mūkku (p. 361) s. Nose, nostril, நாசி. 2. A bird's beak, பறவைமூக்கு. 3. Spout of a pot, or kettle, கலயத்தின்மூக்கு. 4. Lip of a cup or lamp, விளக்கின்மூக்கு. 5. Chit-point of a seed, தானியத்தின்மூக்கு. இல்லிமூக்கு--சில்லிமூக்கு, s. A bleeding nose. மூக்கடைப்பு, v. noun. Hinderance of breath through the nostrils. மூக்கணாங்கயிறு-மூக்காங்கயிறு, s. The rope or string which is put through a bullock's nose for a bridle. மூக்காங்கயிறுகுத்துகிறது. Perforating a bullock's nose for the string. மூக்கந்தண்டு, s. [com. மூக்காந்தண்டு.] Bridge of the nose. மூக்கரிகத்தி, s. [poet. குளிரி.] An instrument for nipping betel-leaves. (சது.) மூக்கறிவு, s. Knowing by smell. மூக்கறை, s. A person with an amputated nose; in contempt, மூக்கறைப்பயல். மூக்கறைச்சி--மூக்கறைப்பெண், s. [masc. மூக்கறையன்.] A woman deprived of her nose by amputation or disease. மூக்கறையனுக்குவாழ்க்கைப்பட்டால்முன்னும்போ கவிடான்பின்னும்போகவிடான். A woman whose husband has no nose can neither go forward nor backward; applied to a fickleminded master. மூக்கன், s. A man with a large nose. See காக்கைமூக்கன். மூக்காங்கொழுந்து--மூக்குக்கொழுந்து, s. End of the nose. மூக்காலேபோகிறசீவன். A living being which breathes its last by the nose; said of men in contempt. மூக்காலேயழுதல், v. noun. Snivelling, crying through the nose. மூக்கிலி, appel. n. A plant, Portalaca meridiana, சொக்களிப்பூடு. 2. As மூக்கறை. மூக்குக்கண்ணாடி, s. [high dialect சுலோ சனம்.] A pair of spectacles. மூக்குக்குத்துதல், v. noun. Perforating the nose of a child born after the death of two previous children, to preserve its life. மூக்குச்சளி--மூக்கூளை, s. Mucus of the nose. மூக்குச்சாத்திரம், s. See சரசாஸ்திரம். மூக்குச்சிந்த--மூக்குச்சீற, inf. [also சளிச்சிந்த.] To blow the nose. மூக்குத்தளுக்கு, s. A gold-ring worn in one nostril, by some women. மூக்குத்தி, s. A nose-ornament, or jewel. மூக்குத்திபோட்டிருக்கிறாள். She wears a nose-jewel. மூக்குத்தூள்--மூக்குப்பொடி, s. Snuff. மூக்குப்பிளவை, s. An ulcer on the nose. மூக்குப்பூருதல், v. noun. [vul.] Perforating the nose. மூக்குமயிர், s. Hair in the nostrils. மூக்குமயிர்பிடுங்கினாலாட்பாரங்குறையுமா. Will one's weight be diminished by pulling out the hair from the nostrils?--said of mean savings. [prov.] மூக்குவாளி, s. A ring worn in one nostril. மூக்குறிஞ்ச, inf. See உறிஞ்சு, v. மூக்கைச்சுளித்தல்--மூக்கைநெறித்தல், v. noun. Turning up the nose. மூக்கைத்தீட்டுதல், Whetting the beak as a bird. மூக்கையுமுகத்தையுங்காட்டுதல். Showing an alluring face, as a courtezan. 2. Looking sullen, displeased, &c. பிள்ளைமூக்கையுமுகத்தையுங்காட்டிக்கொண்டிருந் தாலேபோதும். If the child would only shew its [pretty] face and nose, it would suffice; said by a mother after its death. மூக்கொற்றி, s. A gold ring set with a stone or jewel. மூக்கொற்றிக்காய், s. The unripe fruit of the Thumbergia racemosa, used in food. மூக்கொற்றிக்கோரை, s. A grass, Scirpus antarcticus. மூக்கொற்றிப்பூடு--மூக்கொற்றிப்பூண்டு, s. A plant, Inula Indica. 21)