akkiṉi (p. 4) s. Fire, தீ. 2. The god of fire and regent of the south-east, அக்கி னிபகவான். (See திக்குபாலகர்.) 3. (M. Dic.) The plant செங்கொடிவேலி. There are reckoned different kinds of அக்கினி, (a.) ஆயுரு வேதாக்கினி, of three kinds, for preparing medicines, as கமலாக்கினி, காடாக்கினி, தீபாக் கினி, which see. (b) Three other kinds called வேதாக்கினி for sacrificial purposes, as, காருகபத்தியம், தக்கணாக்கினியம், ஆகவனீயம். See தீ. (c.) The fire which will consume the world, காலாக்கினி. Wils. p. 6. AGNI. அக்கினிகணம், s. The same as தீக்கணம், an inauspicious measure. See கணம். (p.) அக்கினிகர்ப்பம், s. A spark. 2. A crystal with fabulous qualities. 3. A decayed cuttle-fish bone, Os sepi&ae;, கட னுரை. அக்கினிகலை, s. Breath coming from the nostrils, in சரசாத்திரம். அக்கினிகோத்திரம், s. One of the twenty-one யாகம். 2. One of the princely races. அக்கினிக்கட்டு, s. Restraining the power of fire by magic. அக்கினிக்கண்ணன், s. A fiery man, one having a terrible countenance. அக்கினிசன்மன், s. One born of fire, Skanda. See அக்கினிபூ. அக்கினிசாந்தி, s. [in astrology.] Offerings to fire; this is done with ghee, plantains, cakes, &c., after repeating an incantation one hundred and eight times to avert evil from அக்கினிதேவன். These offerings are made particularly at the time of marriage and of doing penance. அக்கினிசாலம், s. Tricks or artifices made by the agency of fire. அக்கினிச்சிலம், s. A plant, Gloriosa superba, L., கார்த்திகைக்கிழங்கு. அக்கினிச்சேர்வை, s. [prov.] A blister-plaster. அக்கினிட்டோமம்--அக்கினிஷ் டோமம், s. One of the twenty-one யாகம். அக்கினித்தம்பம்--அக்கினிஸ்தம்பம், s. A pillar of fire. 2. Stopping the power of fire by magic. 3. One of the sixty-four கலைஞானம். அக்கினித்தம்பன், s. Siva as a column of fire. See தம்பம். அக்கினித்திரயம், s. The aggregate of the three fires maintained by the Brahmin householder, the Garhapatya, காருகபத்தியம், Dakshanagniyam, தட்சணாக் கினியம், and Ahavaneya, ஆகவனியம். See தீ. அக்கினித்திராவகம், s. Fire-water --such as nitric acid, &c. அக்கினிநாள்--அக்கினிநட்சத்திரம், s. [astrol.] An inauspicious nakshatra or day. There are three in a year, viz., when the sun is in the last quarter of the second nakshatra, பரணி, when in the 3d nakshatra, கார்த்திகை, and when in the 1st quarter of the 4th nakshatra, உரோகணி. அக்கினிபஞ்சகம், s. Danger of fire as an astrological result of the aggregate of five items. அக்கினிபயம், s. [in calendars.] Danger or fear of fire. அக்கினிப்பிரவேசம், s. Entering into or passing through fire, as a religious act. அக்கினிப்பிழம்பு, s. A body or flame of fire. அக்கினிப்பிளப்பு, s. A volcano, volcanic eruption. அக்கினிமண்டலம், s. The seat of fire in the system--the abdomen. அக்கினிமந்தம், s. Indigestion. அக்கினிமலை, s. A volcanic mountain. அக்கினிமிதிக்க, inf. To tread on fire, one of the thirty-two kinds of selftorture. அக்கினிமூலை, s. The south-east region. அக்கினியாதேயம், s. One of the twenty-one யாகம், sacrifices. அக்கினியாஸ்திரம், s. A kind of arrow, ஓரத்திரம், (c.) அக்கினியோகம், s. An inauspicious conjunction of the days of the week with the tithi திதி, as follows: 1. When the 5th or 11th tithi, Lunar day (திதி) occurs on Monday. 2. When the 5th tithi occurs on Wednesday. 3. When the 6th or 9th occurs on Thursday. 4. When the 8th or 1th occurs on Friday. 5. When the 9th or 11th occurs on Saturday. 6. When the 12th occurs on Sunday. 18) *

accuviṉi (p. 7) s. The first lunar mansion. (p.) See அசுவதி. Wils. p. 91. ASHVINEE. அச்சுவினிதேவர்--அச்சுவினிதேவ தைகள், s. The two physicians of the gods, மருத்துவர், as born from the nostrils of a horse. 29)

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

irēcakam (p. 51) s. A purgation, cathartic, பேதிமருந்து. Wils. p. 79. RECHAKA. 2. Respiration, emission of the breath by one nostril at a time according to the rules prescribed for ascetics. See பிராணாயாமம். 12) *

kalai (p. 96) s. A digit or one-sixteenth of the moon's diameter, a phasis, சந்திரன்பங்கு. 2. A minute portion of time equal to thirty காட்டை, or about eight seconds,காலநுட்பம். 3. The sixtieth part of a பாகை, or of onethirtieth of a zodiacal sign or one Indian hour, ஓர்பாகையிலறுபதிலொன்று. Wils. p. 2. KALA. 4. A specific power of any of the superior deities as manifested in an incarnation, or in the assumption of a form, human or other for any specific purpose, the manifestation of a deity, forms of the female energy of deity as they appear in nature, வித்தியாதத்துவமேழிலொன்று. 5. The arts and sciences of which sixty-four are enumerated. (see கலைஞானம்.) 6. Learning, erudition, literature, philosophy, வித்தை. 7. A treatise, a book, நூல். 8. (p.) A male deer, a stag, ஆண்மான். 9. Cloth, சீலை. 1. The manifestation of a demon in a person temporarily possessed, பேயாட்டம். 11. Any one of the eight parts of a வண்ணம், ode. 12. A shark, சுறாமீன். 13. Capricornus of the zodiac, மகரவிராசி. 14. The male of the red monkey, ஆண்முசு. 15. Breath passing from the nostrils, இடைப்பிங்கலை. 16. The branch of a tree, மரக்கொம்பு. (சது.) 17. The solid part of timber, வைரம். 18. A girdle, அரைப்பட்டிகை. 19. A woman's exterior girdle, consisting of seven strings of jewels, மேகலை. 2. Brightness, splender, பிர காசம். 21. Tissues, சவ்வு. கலாநிதி, s. The moon, சந்திரன். கலைகுறைய, inf. To decrease as divinity in an idol by the neglect of pujah, &c. 2. (fig.) [in contempt.] To be cashiered, degraded, to lose office, decrease--as prosperity. கலைக்கொம்பு, s. Stag's horn--also called கலங்கொம்பு. கலைஞர், s. Poets, bards, philosophers, the literati, புலவர். கலைஞானம், s. Philosophy, literature, universal knowledge, கல்வியுணர்வு. 2. The arts and sciences, being sixty four, viz.: 1. அக்கரவிலக்கணம், the knowledge of spelling and reading, orthography, the science of reading. 2. இலி கிதம், caligraphy, penmanship. 3. கணி தம், the art of computation, arithmetic, the science of numbers. 4. வேதம், the Hindu Veda or law. 5. புராணம், a class of sacred books comprising the whole body of Hindu theology. 6. வியாகரணம், grammar. 7. நீதிசாத்திரம், jurisprudence. 8. சோதிடசாத்திரம், astronomy, including astroloy. 9. தருமசாத்திரம், ethics, moral philosophy, code of laws. 1. யோகசாத் திரம், the knowledge of abstract or silent devotion, rules for religious and abstract meditations. 11. மந்திரசாத்திரம், A division of the Vedas in the first practical part; it includes prayers and hymns addressed to particular deities and used at particular sacrifices, and it also comprehends incantations in religion. magic, medicine, and every other art or practice in which enchantments are used. 12. சகுணசாத்திரம், the science of prognosticating by omens and augury. 13. சிற்ப சாத்திரம், architecture and mechanics, symmetry, shapes in general including sculpture, painting features, lines, hair, &c., of the human system, and their various effects on life. 14.வைத்தியசாத்திரம், science of healing, physic, pharmacy and surgery which may include restoration to life of the dead, the reunion of severed limbs. &c. 15. உருவசாத்திரம், physiognomy, the art of discovering the temper and foreknowing the fortune by the features of the face, metoposcopy, chiromancy, the art of foretelling the events of life by inspecting the hand, சாமுத்திரிகம். 16. இதிகாசம், history, traditional accounts of former events, heroic history--as found in the Bharata and Ramayana. 17. காவியம், epic poetry --as சிந்தாமணி, நைடதம், &c. 18. அலங்காரம், science of rhetoric. 19. மதுரபாடணம், eloquence. 2. நாடகம், dramatic science. 21. நிருத்தம், the art of dancing. 22. சத்தப் பிரமம், directions for the modulation of sounds. 23. வீணை, the art of playing on the lute or stringed instruments. 24. வேணு. the art of playing on the flute or pipe. 25. மிருதங்கம், the art of beating the tambourine. 26. தாளம், the art of beating the cymbals. 27. அத்திரபரிட்சை, archery, the art of throwing darts. 28. கனகபரிட்சை, the art of an assayer in gold, &c. 29. இரதபரிட்சை, the art of driving chariots, charioteering. 3. கசபரிட்சை, the knowledge of the marks of an elephant. 31. அசுவபரிட்சை, the knowledge of the marks of a horse. 32. இரத் தினபரிட்சை, the art of examining and choosing gems, knowledge of precious stones. 33. பூமிபரிட்சை, the knowledge of the different kinds of soil, rules for determining by the surface, the nature and depth of soils, underneath which water is to be found, &c. 34. சங்கிராமவி லக்கணம், military art, tactics. 35. மல்ல யுத்தம், wrestling, pugilism, gymnastics, athletic art, boxing. 36. ஆகருடணம், the art of calling or summoning by enchantment. 37. உச்சாடணம், exorcism, dislodging devils or exciting them to injure others. 38. வித்துவேடணம், exciting hatred between parties by magical spells-one of the eight performances of enchantment. 39. மதனசாத்திரம், erotics, modus coeundi. 4. மோகனம், libidinous fascinations occasioned by enchantment. 41. வசீகரணம், the art of subduction by magic, the art of bringing one over to another's side or interest by enchant ment. 42. இரசவாதம், alchymy and chemistry. 43. காந்தருவவாதம் the knowledge of the condition of the celestial choristers. 44. பைபீலவாதம், the language of brute creatures from emmets upwards. 45. கவுத்துகவாதம், the art of restoring pleasure to a sorrowful mind. 46. தாதுவாதம், the knowledge of the pulse. 47. காரூடம். charms, incantations against poison. 48. நட்டம், information respecting any thing lost obtained by astronomical calculations. 49. முட்டி, information respecting any thing concealed in the palms of the hand (lit. in the fist.) 5. ஆகாயப்பிரவேசம், the art of entering into the air and becoming invisible. 51. ஆகாயமனம், the art of walking in the air. 52. பரகாயப்பிரவேசம், the power of leaving one's own body and entering another lifeless body or substance at pleasure. 53. அதிரிசயம், the power of making one's self invisible. 54. இந்திரசாலம், the art of conjuring, juggling, &c. 55. மகேந்திர சாலம், the art of performing wonders in heaven and earth. 56. அக்கினித்தம்பம், restraining the action of fire. 57. சலத் தம்பம், The art of counteracting the yielding quality of water so as to be able to walk on its surface. 58. வாயுத்தம்பம், the art of restraining the power of the wind. 59. திட்டித்தம்பம், the art of fascinating the eyes. 6. வாக்குத்தம்பம், the art of fascinating the mouth. 61. சுக்கிலத் தம்பம், the art of restraining the semen virile. 62. கனனத்தம்பம், the art of preventing the discovery of things concealed. 63. கட்கத்தம்பம், the art by which the power of sword or any other weapon is nullified. 64. அவத்தைப்பிர யோகம், the power of stationing the soul at pleasure, in any of the five stages in full energy by virtue of abstract devotion for converse with the deity. See அவத்தை. கலைநாதன், s. Argha, a divinity of the Jainas. கலைநாயகன், s. Budha, புத்தன். (திவாக.) கலைமகள்--கலைமடந்தை, s. Sarasvati--as the patroness of the arts, சரச்சுவதி. (p.) கலைமலைவு, s. Any thing contrary to the shasters, சாஸ்திரவிரோதம். கலைமான், s. A stag. கலையானத்தி--கலையூர்தி, s. Durga, துர்க்கை, (p.) கலையினன், s. The moon, சந்திரன். (p.) கலையுணர்த்துவோன்--கலையுணர்பு லவன், s. Skanda, கந்தன் (p.) கலையேற, inf. To increase as divinity in an idol with the increase of pujah, incantations, &c. 2. [in reproach.] To become arrogant by prosperity, promotion, &c. கலையோத, inf. To learn science, to acquire knowledge, நூலோத. கலைவல்லோர், s. Poets, philosophers, the learned, புலவர். வடகலை, s. The Sanscrit language. தென்கலை, s. The Tamil language. 272)

kumpakam (p. 123) s. Stopping the breath by shutting the mouth and closing both nostrils with the fingers of the right hand, சுவாசபந்தனம். As a religious exercise among ascetics, it is the power of suspending respiration, thereby securing the attention, as the Hindu metaphysicians think, to the contemplation of divine and super-human things. Wils. p. 231. KUMBHAKA. 2. A native arsenic, தொட்டிப்பா ஷாணம். 3. Another kind of arsenic, சா லாங்கபாஷாணம். 24) *

kōṇam (p. 150) s. An angle, a corner, மூலை. 2. An intermediate point of the compass, or any of its sixteen divisions, பதினாறுகோணத் தொன்று. W. p. 251. KON'A. 3. A remote, obscure place, எட்டாக்கை. 4. A curve, curvature, வளைவு. 5. A curved sword, வளைந்தவாள். 6. An elephant hook, யானைத் தோட்டி. 7. A narrow lane, connecting two streets, a narrow turn, or nook of a lane, முடுக்குத்தெரு. 8. W. p. 311. GHON'A. Nose, snout, nostril, மூக்கு. 9. A horse, as கோடம், குதிரை. அந்தக்கோணமிடிந்தது. [prov.] that quarter is fallen, i. e. the great man is dead and the place has lost its lustre. முக்கோணம், s. A triangle, a triangular figure. முக்கோணசக்கரம், s. A triangular figure. 2. [vul.] Pudendum muliebre. முக்கோணசாத்திரம், s. Trigonometry. நாற்கோணம், s. A quadrangular-figure, a tetragon. ஐங்கோணம், s. A pentagon, a quinquangular-figure. See ஐ. நவகோணம், s. A nonagon. 19) *

cantiraṉ (p. 159) s. Chandra, the moon as a planet or deity, திங்கள். (c.) 2. [in combination.] A pre-eminent or dignified personage--as இராமச்சந்திரன். சந்திரனைப்பார்த்துநாய்குலைத்தாற்போல. As if the dog had barked at the moon, i. e., mere chatter to no purpose. சந்திரகணம், s. One of the four auspicious feet with which to begin a poem --consisting of one நிரை and two நேர். See கணம். (p.) சந்திரகதி--சந்திரபுத்தி, s. The daily motion of the moon. சந்திரகலை, s. The phases of the moon. 2. The breath of the left nostril. (c.) See சூரியகலை. சந்திரகாந்தம்--சந்திரகாந்தச்சிலை, s. A kind of mineral gem, the moon-stone, said to emit moisture, when placed in the moon-light; and believed by some to be a congelation of the moon's rays. See சூரியகாந்தம். சந்திரகாந்திப்பூ, s. A moon-flower, a flower which turns towards the moon. சந்திரகாவி, s. A kind of radish color made from the செநதுருக்கம் flower or Bastard saffron. Carthamus tinctorius. Ains. v. 2. p. 364. 2. A reddish ochre, செங்காவிமண். 3. A kind of red cloth, ஓர்வகைப்புடவை. (c.) சந்திரகாவிப்பட்டு, s. Silk of a red colour. சந்திரகிரகணம், s. A lunar eclipse. See கிரகணம். சந்திரகும்பம், s. A sacred water-pot dedicated to the moon. See கும்பம். சந்திராதித்தர்--சந்திரசூரியர், s. The sun and moon. (c.) சந்திராதித்தருள்ளவரைக்கும். As long as the sun and moon exist. சந்திரசூடன்--சந்திரசேகரன், s. Siva, the moon crested. சந்திரதரிசனம், s. The first sight of the New Moon on an auspicious evening.-Note. If the time be not auspicious, the sight is avoided. 2. The ceremony of showing either the crescent or full moon to a child, for the first time, on an auspicious evening. சந்திரப்பிரவை, s. The moon's rays, moon-light. 2. [loc.] A sect for an image on festival occasions. 3. [com. சந்திரப்பிறை.] A female ornament. See சூரியப்பிரவை. சந்திரநாகம், s. A black serpent, இராகு; the dragon's head or ascending node, in Astronomy. சந்திரபீசம், s. The cochineal insect. சந்திரபுடம், s. Moon's longitude. சந்திரமண்டலம், s. The orb or disk of the moon, சந்திரவிம்பம். 2. The moon's halo, பரிவேடம். 3. [in the human body.] The head and the shoulders. (p.) சந்திரமத்திம்புத்தி, s. [in astron.] The mean motion of the moon in a fixed time --as a day, an hour, &c. சந்திரமானம், s. [in astron.] A calculation made from the motion of the moon in its orbit. See சாந்திரமானம். சந்திரமந்தோச்சம், s. [in astron.] The moon's apsis. சந்திரமுருகு, s. An ear ornament shaped like the crescent moon. (c.) சந்திரமோலி--சந்திரமௌலி, s. Siva, the moon crested. There are other compounds--as திங்கண்மோலி, மதிமோலி, &c. சந்திரரேகை--சந்திரலேகை, s. The moon's digits. சந்திரரோகம், s. A kind of leprosy, [in the gospels] lunacy, ஓர்குட்டம். (c.) சந்திரலவணம், s. A medicinal salt, Rock salt, இந்துப்பு. சந்திரலோகம், s. The region or sphere of the moon. சந்திரவட்டம், s. One of the three umbrellas of Argha. சந்திரவட்டக்குடை, s. A large white umbrella used in processions. சந்திரவருஷம்--சந்திரனாண்டு, s. Lunar year. சந்திரவமிசம், s. The lunar race, the race of kings from Chandra, his son Buddha, his son Purúravas, &c. சந்திரவலயம்--சந்திரவளையம், s. [prov.] A brass ring filled with pebbles and used as a small tabour. They are held one on each thumb, by public singers, கைச்சிலம்பு. சந்திரவாதம், s. A system of religion in which the moon is god. சந்திரவிம்பம், s. The disk of the moon. சந்திரனாள்--சந்திரனாட்கூறுபாடு, s. The phases of the moon, திதி. சந்திரோதயம், s. Moon-rise. (c.) 107)

caram (p. 166) s. Motion, locomotion, அசைவு. 2. A living or moveable being--opposite to அசரம். W. p. 318. CHARA. (p.) 3. The passage or flowing of the breath in connection with the art of foretelling by it, சுவாசநடை. 4. The breath, சுவாசம். 5. One of the three air vessels of the body, according to the yoga philosophy, sacred to the god of fire. See இடைகலை and பிங்கலை. 6. (Sa. Sarat, thread.) A string of beads or pearls, &c., மணிவடம். 7. Wreaths of flowers tied or strung singly, பூமாலை. 8. Series, concatenation, கோவை. 9. W. p. 831. SARA. An arrow, அம்பு. (c.) 1. (M. Dic.) The நாணல் reed. 11. The கொறுக்கை rush. 12. [prov.] Ailment, hurt, நோவு. (Limited.) 13. [in astron.] Versed sine of an arc. 2. Ascensional difference. 14. W. p. 97. SARAS. A tank, pond, தடாகம்--as in சரோருகம், சரோசம். வாயிலேசரமோ. Have you pain in the mouth? (Why can't you speak?) சரமசரம், s. As சராசரம். சரசாஸ்திரம்--சரநூல், s. The science or predicting events by one's breath as it falls on the hand from either nostril, or both. சரமோட, inf. To pass freely--as the breath of a person when noticed to ascertain his fortune. சரம்பார்க்க, inf. To observe the free passage of the breath. சரங்கட்ட, inf. To make a wreath. சரந்தொடுக்க, inf. To shoot arrows. ஒருவன்மேற்சரந்தொடுத்தல். Shooting arrows at one, i. e. aspersing his character, casting dirt upon him. (c.) சரப்பணி, s. [com. சரப்பளி.] A gold chain for the neck. சரமணி, s. A waist-belt with tinkling bells, அரைப்பட்டிகை. சரமணிக்கோவை, s. The சரமணி belt. சரமாதம், s. [in astrol.] Any of the four months corresponding with its appropriate சரராசி. சரராசி, s. [in astrol.] Four signs of the zodiac auspicious to movements-such as setting out on a journey, &c.; the four being Aries, Cancer, Scorpio and Pisces. See இராசி. சரமாலை, s. A wreath of flowers tied or strung singly, பூமாலை. சரக்கொன்றை, s. A species of கொ ன்றை tree. See under கொன்றை. சரகூடம், s. A covering formed supernaturally by arrows shot into the air, as a means of defence from the weapons of the enemy, அப்பாற்சமைத்தகூ டம். (p.) சரமாரி--சரவருஷம், s. A shower of arrows. (c.) சராசரம், s. Existences moveable and immoveable, the aggregate of all things animate and inanimate; [ex அசரம், immoveable.] சராசனம், s. A bow, வில்; [ex சரம், arrow, et அசனம், throwing.] சராப்பியாசம், s. Archery, practice with the bow and arrow, தனுஸ்வித்தை. 2. Practice in the determining fortune, foretelling events. &c., by the breath, சரநாடிப்பயிற்சி; [ex அப்பியாசம். exercise.] சரேந்திரன், appel. n. One skilled in archery; [ex இந்திரன்.] (p.) 50) *

cuẕimuṉai (p. 198) --சுழுமுனை, s. One of the ten நாடி ஆறாதாரத்தினுமூடுருவிநிற்பது. 2. One of the three நடுநாடி, the place of union for the breath of both nostrils. Sa. Sushumna. 63)

cuvācam (p. 197) s. Breath, breathing, respiration, உயிர்ப்பு, W. p. 868. S'VASA. (c.) 2. A comfortable dwelling place, நல்லிருப்பிடம்; [ex சு, et வாசம்.] சுவாசம்நடக்கிறது. Breathing continues; he is still alive. சுவாசகாசம், s. Asthma. (R.) சுவாசக்குத்து, v. noun. Shooting pains in pulmonic complaints. சுவாசம்கட்டியிழுக்க, inf. To breathe as a dying person. சுவாசங்கட்டிவாங்க--சுவாசங்கட்டியே ற்ற, inf. To restrain the breath by rule, &c., as the silent ascetic--one of the யோகம். சுவாசமடங்க, inf. To stop breathing, to expire. சுவாசமடக்க, inf. To restrain the breath. சுவாசமடக்கி, appel. n. One who restrains the breath, as a yogi. சுவாசம்வாங்க, inf. To inhale, inspire. 2. To breath hard and quick, as in pulmonary disease at the approach of death. 3. To draw in and restrain the breath, as a yogi. See பிராணாயாமம். சுவாசம்வாங்கிவிட, inf. To restrain and then remit the breath. சுவாசம்விட, inf. To exhale, respire. சுவாசநிருணயம், s. Passing the breath through either nostril at pleasure, or stopping it for any length of time, சுவாச அளவை. உசுவாசம், s. [com. உச்சுவாசம்.] The air drawn in by breathing. நிசுவாசம், s. [com. நிச்சுவாசம்.] The air thrown out, by the lungs--the opposite of உசுவாசம். மேற்சுவாசம், s. The short breathing of a dying person. (c.) சுவாசிக்க, inf. To breath, to respire. (p.) 52) *

cūṉiyam (p. 201) s. Witchcraft, conjuring, sorcery, magic, enchantment, மாரணவித்தை, 2. Ceremonial defilement, அசுசி. 3. Vacuity, vacuum, chasm, nonentity, inanity, nonexistence of a being, quality, attribute, &c., இன்மை. 4. W. P. 854. S'OONYA. Emptiness, vacancy, void, பாழ். 5. Vanity, that which is unreal, unsubstantial, illusory, useless, unproductive, unpropitious, மரபை. 6. (Compare சன்.) Cipher in arithmetic, பூச்சியம்.--Note. The articles used in witchcraft (சூனியதிரவியம்), are seven, viz.: 1. எலும்பு, bones. 2. எட்டிவிறகு, wood of the poison-nut tree. 3. ஊமத்தம் வித்து, seeds of the datura. 4. வேப்பெண் ணெய், margosa-oil. 5. கரி, charcoal. 6. எருக் கம்பூ, flowers of the asclepias gigantea. 7. பாம்பு முள்மாலை, garland of the vertebra of the cobra-de-capella. சூனியகதி, s. A section in the poem of பிரபுலிங்கலீலை. சூனியக்காரன், s. fem. சூனியக்காரி.) A wizard, sorcerer, enchanter. சூனியம்பண்ண--சூனியஞ்செய்ய, inf. To be witch, to work witchcraft. 2. To injure, destroy, defile, annihilate, ruin. சூனியதிசை, s. The S. E. point of the compass, bring by some astrological or other influence deemed unpropitious. 2. The direction or side in which the breath does not pass from the nostril, right or left, at any given time. See. சரம். சூனியநிதி, s. A phasis of the moon, which, when a similar one occurs in the same month, is regarded as unpropitious, the other being propitious. சூனியத்துவம், s. Vacuity, emptiness, &c.,--as சூனியம், 4, 5, 6, which see. சூனியநாள், s. An unpropitious day. See கிழமைச்சூனியம். சூனியமனை, s. Bewitched ground. சூனியமாதம், s. Unpropitious months, viz.: மாசி, ஆடி, புரட்டாதி, மார்கழி, (c.) சூனியமாய்க்கிடக்க, inf. To lie waste, to be desolate. சூனியமெடுக்க, inf. To remove the evil ascribed to whichcraft. சூனியம்வைக்க, inf. To bury bewitched articles for the injury of some one. சூனியமாய்ப்போக, inf. To be annihilated. 2. To be useless, unprofitable. 3. To be degenerate, to be ruined--as சுத் தசூனியமாய்ப்போய்விட்டான். சூனியவாதம், s. Atheism as a system, நாஸ்திகமதம். சூனியவாதி, s. An atheist. 2. (c.) As சூ னியக்காரன். சூனியவித்தை, s. Witchcraft, as சூனி யம். சூனியன், s. A lame person, a cripple, முடவன். (சது.) விவேகசூனியன்--ஞானசூனியன், s. One who has no wisdom, no wit; a fool. சூனியோபாதானம், s. [in Hindu Theology] Nonentity--as the material cause of created beings and things; nothing, considered as a principle from which the visible universe came into existence. See மயோபாதானம். (சிவ. போ.) 38) *

cūriyaṉ (p. 200) s. The sun, regarded as a deity, சூரியபகவான். W. p. 941. SOORYYA. 2. The sun, as a planet, ஞாயிறு. 3. Any king of the Solar dynasty, சோழன். (சது.) 4. (M. Dic.) A shrub, செவ்வெருக்கு. 5. A mountain containing copper, செம்புமலை. சூரியகடிகாரம்--சூரியகடியாரம், s. A sun-dial. சூரியகணம், s. One of the four inauspicious feet, in poetry. See அட்டக ணம், under கணம். சூரியகதி, s. The progress of the sun in his orbit, daily, monthly or annually. சூரியகரந்தை, s. A plant. See கரந்தை. சூரியகலை, s. Breath of the right nostril. (See சந்திரகலை.) 2. (fig.) The right nostril, பிங்கலை. சூரியகளை, s. The sun's brightness. See களை. சூரியகாந்தச்சிலை, s. As சூரியகாந்தம். சூரியகாந்தம், s. A kind of gem, crystal, lens, or burning glass; the sunstone; said to emit fire when placed in the sun's rays, சூரியகாந்தச்சிலை. W. p. 941. SOORYYAKANKA. 2. [prop. சூரியகாந்தி.] The sun-flower. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. A burning glass--as சூரியகாந்தம், 1. சூரியகாந்தஆமணக்கு, s. [prov.] The plant Ricinus viridis, ஓராமணக்கு. (R.) சூரியகாந்தி, s. The sun-flower, சூரிய காந்திப்பூ. Helianthus annuus, L. 2. The splendor or heat of the sun, சூரியனொளி. W. p. 941. SOORYYAKANTI. 3. As சூரி யகாந்திப்பட்டு சூரியகாந்திப்பட்டு, s. Velvet, so called from its shining properties. சூரியகிரகணம்--சூரியகிராணம், s. An eclipse of the sun. See கிரகணம். சூரியகிரணம், s. Rays of the sun. See கிரணம். சூரியகும்பம், s. A water-pot dedicated to the sun. சூரியகுலம்--சூரியவமிசம், s. The Solar dynasty, originally reigning in Oude--one of three governing families. for many generations, the two others being சந்திரகுலம் and அக்கினிகுலம். சூரியசங்கிரமம்--சூரியசங்கிராந்தி, s. The transit of the sun from one sign to another. W. p. 942. SOORYYASANKRAMA. சூரியசந்திரர்முதலியோர்வீதி, s. The are of the horizon which comprehends the northern and southern declinations of the sun, moon, &c., being of three divisions called மேடவீதி, இடபவீதி, and மிதுனவீதி. See சூரியவீதி. சூரியசரம், s. As சூரியகலை, 1. சூரியசித்திரம், s. [in astrol.] A subdivision of சூரியபுத்தி. சூரியசித்தாந்தம், s. An astronomical work, ஓர்கணிதநூல். See சித்தாந்தம். சூரியதிசை, s. The reign of the sun, as a planet. See திசை. சூரியதீக்ஷணம்--சூரியதேசசு, s. The radiance or heat of the sun, கடுவெயில். (p.) சூரியநமஸ்காரம்--சூரியநமற்காரம், s. The worship of the sun. 2. Adoration of the sun by sick persons, especially for diseases in the eyes. See நமஸ்காரம். சூரியபகவான்--சூரியநாராயணமூர்த்தி, s. The sun--as a deity. சூரியபுத்தி, s. [in astrol.] A division in சூரியதிசை, consisting of three months and eighteen days. 2. [in astron.] Sun's daily motion. சூரியபுடம், s. The drying of medicines in the sun. 2. [in astronomy.] Sun's longitude. சூரியபுத்திரன்--சூரியதனயன்--சூரிய குமாரன், s. Karna. கன்னன். 2. Sugreeva, ally of Rama, சுக்கிரீவன். 3. Saturn, சனி. (p.) சூரியபுராணம், s. A Purana extolling the sun as deity, one of the eighteen Puranas. See பிரமவைவர்த்தம். சூரியபூசை, s. Worship of the sun either by Saivas competent to perform பூசை, or such as belong to the சூரியவாதம். சூரியப்பலகை, s. [prov.] A plank placed at the transom, or lintel over a door. (c.) சூரியப்பிரபை--சூரியப்பிரவை, s. The radiance or splendor of the sun, சூரிய காந்தி. 2. An ornament of gold set with jewels worn on the head by females on special occasions, with another called சந்திரப்பிரபை. 3. [loc.] A seat or throne with a circlet like the sun, for an image, on festival occasions, விருத்தகேடகம். சூரியபிறை, s. [com.] As சூரியப்பிரபை, 2. சூரியமண்டலம், s. The orb or disc of the sun. 2. The region of the sun. 3. One of the mystic circles on the body, regarded as a lotus flower, and assigned in worship, to three of the female energies of the deity, ஞானசத்தி, கிரியாசத்தி and இச்சாசத்தி, under the emblems of the sun, moon and fire. சூரியர், s. Suns as deities, one governing each month, and each, being the chief among 1,,. (See துவாதசாதித் தர்.) 2. [ex சூரி.] Poets, literati, புலவர். சூரியலோகம், s. The region of the sun. சூரியவட்டம், s. The disc of the sun. 2. A sun-dial, சூரியகடியாரம். சூரியவாதம், s. The religion of the sun-a system which regards the sun as the chief diety, ஓர்மதவகுப்பு. சூரியவாதி, s. An adherent of the சூரி யன் religion; [ex வாதி.] சூரியவிம்பம்--சூரியபிம்பம், s. The disc or orb of the sun. 2. The reflected light of the sun, சூரியப்பிரதிவிம்பம். சூரியவீதி, s. The are of the horizon which comprehends the northern and southern declinations of the sun, being divided into three parts of four signs each, and taken in the following order: (1.) மேடவீதி, the Aries'-course, including Taurus, இடபம், Leo, சிங்கம், Gemini, மிது னம், and Cancer, கடகம். 2. இடபவீதி, the Taurus'-course, including Pisces, மீனம், Aries, மேடம், Virgo, கன்னி, Libra, துலாம். (3.) மிதுனவீதி, the Gemini course, including Sagittarius, தனுசு, Capricorn, மக ரம், Aquarius, கும்பம், Scorpio, விருச்சிகம். சூரியனுதித்தல், v. noun. The rising of the sun. சூரியாஸ்தமனம், s. [prop.] சூரியாஸ்தம்.] Sun-set. W. p. 942. SOORYYASTAM. சூரியாஸ்தமனவேளையிற் படிக்கலாகாது. Study not at sun set--deemed inauspicious, as the time when இரணியன் an Asura was slain. சூரியாஸ்திரம், s. A kind of arrow fabled in Puranic story to the have been given by surya; [ex அஸ்திரம்.] சூரியோதயம், s. Sun-rise, [ex உதயம்]. 46)

ticai (p. 237) s. Region, quarter, point of the compass, direction, திக்கு. W. p. 41. Dis. 2. Influence of a planet on one's life, or fortune, according to the time allotted for it in the horoscope, favorable or unfavorable, கிரகபலம். (See தசை.) 3. Influence excited on the soul in any given period, state, stage, &c., during its transmigrations. (See முத்ததிசை and பெத்ததிசை.) 4. Principality, jurisdiction, princedom, பிர புவின்தேசம். (c.)--Note. The two திசை in the சரநூல் are: 1. இயங்குதிசை, the nostril through which the breath, passes for the time being; sometimes called, பூரணதிசை. 2. சூனியதிசை, the nostril through which the breath does not pass. See சூனியம். அவனுக்குத்திசையடிக்கிறது. A good planet is lavishing its favors on him. திசை, 4. The four cardinal points, also applied by some to the four boundaries of the Tamil country. 1. குண கடல் or கீழ்கடல், the sea to the east. 2. குடகுமலை, a mountain to the west. 3. குமரி, Cape Comorin, to the south, 4. வேங்கடம், a mountain to the north or திருப்பதி. திசைகட்ட, inf. To bind the points of compass by mantras. See திருக்குக்கட்ட. திசைக்காற்று, s. Wind which blows from some one point of the compass. திசைச்சொல்--திசைமொழி, s. Provincial words. See சொல். திசைதப்பிவர, inf. To arrive at a place undesignedly, having missed the proper road. 2. [ironically.] To say to one coming after a long interval as a slight reproof, you must have come by mistake. திசைமுகன், s. Brahma whose four faces are turned toward the four points respectively, பிரமன். திசையடிக்க--திசையடுக்க, inf. To be under the influence of a good planet; to be in fortunate circumstances. திசையுடையவர், appel. n. (Hon.) The principal of a district. See உடையார். எல்லாத்திசைக்கும். All points, the whole hemisphere of horizon. 35) *

navam (p. 271) adj. Nine, ninefold, ஒன்பது. W. p. 457. NAVAN. நவகணம், s. The nine classes of gods. நவகண்டம், s. The nine classes of gods. நவகோடிசித்தர், s. The ninety-millions of Siddhar நவகோணம், s. A nonagon. நவக்கிரகம், s. The nine planets of Hindu astronomy. See கிரகம். நவசத்தி, s. The nine female energies. See சத்தி நவசித்தர், s. The nine special Siddhars. See சித்தர். நவசிராத்தம், s. (St.) The first series of offerings made to brahmans on the first, third, fifth, seventh, ninth and eleventh days after a person's demise. நவதாரணை, s. The nine classes of things established by art. 2. The nine forms of worship by Saiva Yogis. See தாரணை. நவதாளம்--நவசந்திதாளம், s. The nine modes of durmming. See தாளம். நவதானியம், s. The nine kinds of grain oblations. See தானியம். நவத்துவாரம்--நவவாயில், s. The nine apertures of the body, கண், the two eyes; காது, the two ears; நாசி, two nostrils; வாய், the mouth; குதம், the anus; குய்யம், urinary orifice. (c.) நவநாகம், s. [in mythol.] The nine huge serpents including, ஆதிசேஷன். See நாகம். 2. Sison or Bishop's weed, ஓமம். நவநிதி, s. The nine gems or jewels. See நிதி. நவபுண்ணியம், s. The nine charitable actions performed to a sacred guest: 1. எதிர்கொளல், meeting him on his approach; 2. பணிதல், doing him homage; 3. ஆசனத்திருத்துதல், seating him; 4. தாள் கழுவுதல், washing his feet; 5. அருச்சித்தல், presenting flowers; 6. தூபங்கொடுத்தல், offering incense; 7. தீபங்காட்டல், waving lamps; 8. புகழ்தல், praising him; 9. அமுதமேந்தல், serving food, as an act of homage and provision. நவபேதம், s. The nine forms of transmutations of Siva according to the சித்தா ந்தம் system: 1. சிவம். 2. சத்தி. 3. நாதம். 4. விந்து. 5. சதாசிவம். 6. மகேசுரன். 7. உருத்திரன். 8. விஷ்ணு. 9. பிரமா. நவப்பிரேதம், s. Nine demons, whose protection is invoked by incantations towards the eight cardinal points, and one over head. நவமஸ்கந்தம்--நவமம், s. The ninth section was Bhagavat. நவமணி--நவரத்தினம், s. The nine gems. See இரத்தினம். நவமணிமாலை, s. A poem of nine verses in the அந்தாதி connexion, (lit.) the nine gemmed chain. See பிரபந்தம். நவமி, s. The ninth lunar day after the new or full moon. See திதி. W. p. 457. NAVAMI. நவமுகில், s. The nine classes of clouds; each raining year. See மேகம். நவரசம்--நவரதம், s. The nine passions, as expressed in poetry, dramatic action, &c. See இரசம். நவரத்தினம், s. See நவமணி. நவராசிகம், s. Rule of nine. நவராத்திரி, s. Nine nights of strict fasting, cheifly to Durga, who is said to have fought with Durgan an Asura nine days, and to have slain him on the night of the last. The fast begins on the first phasis of the new moon in September. நவராத்திரிபூசை, s. The puja offered to Durga, Sarasvati and Lakshmi, three days cach, in the nine days' fast. aநவராத்திரிவிரதம், s. The fast of nine nights. நவலோகம், s. The nine metals. See உலோகம். நவவானோர்கணம், s. [R. C. usage.] Nine angelic companies in heaven. நவவியாகரணம், s. The nine divisions of Sanscrit grammar, of which two are said not to be now extant, வடநூலி னொன்பதுவகையிலக்கணம். நவாங்கிசம்--நவாமிசம், s. [in astrol.] A division of the rising sign into nine equal parts. See இலக்கினம். 5) *