aṭṭam (p. 9) --அஷ்டம், s. Eight, எட்டு. (p.) Wils. p. 92. ASHTAN. அட்டகணம்--அஷ்டகணம், s. [in poetry.] The eight kinds of feet with which the invocation of a poem may begin; four indicative of good, and four of evil. See கணம். அஷ்டகம், s. A collection or series of eight things, எட்டின்கூட்டம். 2. A Sanscrit poem, every eight stanzas of which are of the same kind of verse, வடமொழியினோர்பிரபந்தம். Wils. p. 91. ASHTAKA. அஷ்டகருமம், s. The eight kinds of கருமம். (p.) See கருமம். அஷ்டகிரி, s. The eight sacred mountains. See கிரி. அஷ்டகுற்றம், s. The eight imperfections of creatures. See குற்றம். அஷ்டகுன்மம், s. Eight different kinds of disease occasioned by obstructions. See குன்மம். அஷ்டகை, s. The eighth திதி, as அட்டமி. 2. One of the twenty one sacrificial rites, இருபத்தொருயாகத்திலொன்று. அஷ்டகோணம்--அஷ்டதிக்கு, s. The eight regions or cardinal points, எட்டுத்திசை. See கோணம். அஷ்டசித்தி--அஷ்டமாசித்தி, s. The eight super-human powers, எண்வ கைச்சித்தி. See சித்தி. அஷ்டசுபம்--அஷ்டமங்கலம், s. The eight auspicious objects, to meet which is thought a favorable omen. See மங்கலம். அஷ்டதந்திரவாதம், s. One of the eighty disorders from flatulency, combining eight bad symptoms. அஷ்டதனம், s. The eight special advantages; viz. 1. ரூபம், beauty. 2. சம்பத்து, acquisitions. 3. வித்தை, skill. 4. விவேகம், wit, ingenuity. 5. குணம், good disposition. 6. தனம், gold. 7. நல் லகுலம், good caste. 8. வயது, age. அஷ்டதானபரீட்சை, s. The eight symptoms of disease. See பரீட்சை. அஷ்டதிக்கயம், s. The eight elephants of the cardinal points, எட்டுத்திசை யானை. See திக்கயம். அஷ்டதிக்குப்பாலகர், s. The regents of the eight cardinal points, எண் டிசைப்பாலகர். See திக்குப்பாலகர். அஷ்டநாகம்--அஷ்டமாநாகம், s. The eight serpents, எண்வகைநாகம். See நாகம். அஷ்டபந்தனம், s. One of the eight forms of puja. 2. Binding the cardinal points by incantations, &c. See திக்குக்கட்டு. அஷ்டபந்தனஞ்சாத்த, inf. To put a mixture of wax, resin, vermilion, frankincense, butter, &c., in the niche around a stone idol. அஷ்டபோகம், s. The eight species of enjoyment. See போகம். அஷ்டப்பிரமாணம், s. The eight laws of evidence. See பிரமாணம். அஷ்டமணம், s. The eight kinds of marriage. See மணம். அஷ்டமச்சனி--அஷ்டமத்துச்சனி, s. Saturn situated in the eighth sign from that of one's birth, when his influence is deemed the most malignant, எட்டாமிடத்துச்சனி. அஷ்டமாந்தம், s. The eight kinds of disease in children. See மாந்தம். அஷ்டமி, s. The eighth day of the moon, either waxing or waning, எட் டாந்திதி. 2. The eighth of any series or number, எட்டாவது. அஷ்டமூர்த்தம், s. The eight forms assumed by Siva, spiritual and natural, regarded as his bodies. அஷ்டமூர்த்தி, s. Siva, சிவன். See the preceding. அஷ்டமூலம், s. The eight medicinal roots. See மூலம். அஷ்டமெய்ப்பரிசம்--அட்டமெய் ப்பரிசம், s. The eight sensations of the body. See மெய்ப்பரிசம். அஷ்டயோகம்--அஷ்டாங்கயோ கம், s. The eight things to be observed by a Yogi. See யோகம். அஷ்டலட்சணம், s. The eight attributes of God. See குணம். அஷ்டலட்சுமி, s. The goddess of fortune, or patroness of wordly things, எண்வகையிலக்குமி, viz. 1. தனலட்சுமி, patroness of riches. 2. தானியலட்சுமி, patroness of grain. 3. தைரியலட்சுமி, patroness of boldness. 4. சௌரியலட்சுமி, patroness of bravery. 5. வித்தியாலட்சுமி, patroness of science. 6. கீர்த்திலட்சுமி, partroness of fame. 7. விசயலட்சுமி, patroness of victory. 8. இராச்சியலட்சுமி, patroness of kingdoms. அஷ்டலோகபஸ்பம், s. A medicine composed of eight metals: 1. பொன், gold. 2. வெள்ளி, silver. 3. செம்பு, copper. 4. இரும்பு, iron. 5. வெண்கலம், white copper. 6. தரா, brass. 7. வங்கம், lead. 8. துத்தநாகம், zinc, with different salts and vegetable juices; the whole prepared by fire and reduced to powder to be used in various diseases. அஷ்டவசுக்கள், s. The eight வ சுக்கள், a class of தேவர் or gods. See வசுக்கள். அஷ்டவணிககுணம், s. The eight qualities of a good tradesman. See வ ணிககுணம். அஷ்டவருக்கம், s. The eight things used for medicines. 1. சீரகம், cumin, 2. கருஞ்சீரகம், black cumin. 3. சுக்கு, dry ginger. 4. மிளகு, pepper. 5. திப்பிலி, long pepper. 6. இந்துப்பு, rock salt. 7. பெருங்காயம், assaf&oe;tida. 8. ஓ மம்--அசமதாகம், the omum seed. 2. The eight astrological divisions of the rising sign at the time of one's birth. அஷ்டவருக்கு, s. Impr. for அஷ் டவருக்கம் in the latter meaning. அஷ்டவிகாரம், s. The eight evil dispositions of men. See விகாரம். அஷ்டவூறு, s. The eight perceptions of the senses. See ஊறு. அஷ்டவெச்சம், s. The eight natural defects of the body. See எச்சம். அஷ்டவெற்றி, s. The eight kinds of conquest. See புறத்திணை. அஷ்டவெற்றிமாலை, s. The eight kinds of wreaths with which conquerors were crowned. See வெற்றிமாலை. அஷ்டாங்கம், s. The eight parts of the body, viz., the feet, hands, shoulders, forehead, breast. அஷ்டாங்கநமஸ்காரம், s. Worship with the eight members of the body, the feet, hands, shoulders, breast and forehead, கால்கள், கைகள், தோள்கள், மார்பு, நெற்றி என்னும் எண்வகையுறுப்புக்களினாற் செய்யும் வணக்கம். அஷ்டாங்கநிலந்தோய்தல், v. noun. Prostrating on the face, causing the above eight members to come in contact with the ground. அஷ்டாங்கயோகம், s. The eight qualities and observances of a Yogi. See யோகம். அஷ்டாதசகணம், s. The eighteen classes of celestials. See கணம். அஷ்டாதசகுணம், s. The eighteen properties of the body, யாக்கைக்குறுகுற்றம் பதினெட்டு. See யாக்கை. அஷ்டாதசதருமசாஸ்திரம், s. The eighteen books of the Hindu law and doctrine. See தருமநூல். அஷ்டாதசபாடை, s. The eighteen languages of India. See பாடை. அஷ்டாதசபுராணம், s. The eighteen Puranas. See புராணம். அஷ்டாதசமூலம், s. The eighteen kinds of medicinal roots; viz. 1. கொடிவேலி. A shrub, Plumbago Zeylanica, L. 2. எருக்கு. A shrub, Asclepias gigantea, L. 3. நொச்சி. A medicinal tree, Vitex Negundo, L. 4. முருங்கை. The Moringa tree, Hyperanthera Moringa, L. 5. மாவிலங்கை. A tree, Crat&ae;va Tapia, L. 6. சங்சங்குப்பி. A shrub, Volkameria inermis, L. 7. தழுதாழை. A tree, Clerodendrum phlomidis, L. 8. குமிழ், A shrub, Gmelina Asiatica, L. 9. பாதிரி. A tree, Bignonia Chelonoides, L. 1. வில்வம், A sacred tree, Crat&ae;va religiosa, L. 11. கண்டங்கத்தரி. A medicinal plant, Solanum Jacquini, L. 12. கறிமுள்ளி. A thorny plant, Solanum Indicum, L. 13. சிற்றாமல்லி, The wild jasmine, Jasminum augustifolium, L. 14. பேராமல்லி. A spreading jasmine, Jasminum undulatum, L. 15. வேர்க்கொம்பு. Green ginger, Amomum Zingiber, L. 16. கரந்தை. A plant, Oivmum Basilicum, L. 17. தூதளை. Three lobed nightshade, Solanum trilobatum, L. 18. நன்னாரி. Country sarsaparilla, Periploca Indica, L. அஷ்டாதசோபபுராணம், s. The eighteen treatises on history and mythology; ex அஷ்டாதச-உப-புராணம்.] viz. 1. உசனம். 2. கபிலம். 3. காளி. 4. சனற் குமாரம். 5. சாம்பவம். 6. சிவதன்மம். 7. சௌ ரம். 8. தூருவாசம். 9. நந்தி. 1. நாரசிங்கம். 11. நாரதீயம். 12. பராசரம். 13. பார்க்கவம். 14. ஆங்கிரம். 15. மாரீசம். 16. மானவம். 17. வாசிட்டலைங்கம். 18. வாருணம். அஷ்டாவதானம், s. The art of attending to eight things or studies at once, ஒரேவேளையிலெட்டுக்காரியத்தைச் சிந்திக்கை. அஷ்டாவதானி, s. One who is skilled in the above art. அஷ்டைச்சுவரியம், s. Essentials for prosperity, or eight kinds of wealth, எண்வகைச்செல்வம். See ஐசுவரியம். 6)

aṉu (p. 33) s. [sans. அநு.] The jaws, mandibles, கதுப்பு. Wils. p. 968. HANU. 2. prep. Following close, succeeding, together, தொடர்ச்சி. 3. Alliteration in poetry. மோனை. 4. Like, equal to, சமம். 5. A prefix to words from the Sanscrit implying after, like, in the same manner, with, together with, severally, each by each, &c. Wils. p. 31. ANU. (p.) அனுகமனம், s. Accompanying, உடன்போகுதல். Wils. p. 31. ANUGAMANA. அனுகரணம், s. Imitation, doing a thing like another, ஒன்றுபோற்செய்கை. Wils. p. 31. ANUKARAN'A. அனுகரணவோசை, s. Imitative sound. அனுகூலம், s. Favor, auspices, kindness, propitiousness, விக்கினமின்மை. 2. Success, prosperity, the accomplishment of an object, a happy issue, consummation, காரியசித்தி. Wils. p. 31. ANUKOOLA. இரண்டுபேருக்கு மனுகூலம்போலே தோன்றி. Appearing favorable to both parties. அனுகூலப்பட, inf. To succeed, be successful. அனுகூலன், s. Patron, benefactor. 2. (சுவைக்கொத்து.) A husband who does nothing in breach of his faith to his wife-one of the four சிங்காரநாயகர். அனுகூலி, s. Patron, benefactor. அனுகோதம், s. (Anat.) Cerebellum. அனுக்கிரகம், s. Favor, grace, benignity, அருள். Wils. p. 32. ANUGRAHA. 2. Illumination of souls,--one of the five acts ascribed to Siva, பஞ்சகிருத்தியத்தொ ன்று. See கிருத்தியம். அனுக்கிரககர்த்தா, s. The gracious Creator. அனுக்கிரகஞ்செய்ய--அனுக்கிரகம் பண்ண, inf. To exercise favor, be merciful. அனுக்கிரகாங்குரம், s. The sprouting of grace. அனுக்கிரகிக்க, inf. To be gracious, benignant, to bestow favor, show kindness, grant, be propitious, அருள்செ ய்ய. அனுக்கிரகிப்பு, v. noun. Favoring, aiding. அனுக்கிரமம், s. Order, regularity, train, கிரமம். Wils. p. 31. ANUKRAMA. அனுசந்தானம், s. Search, inquiry, investigation, ஆராய்வு. 2. Meditation, contemplation (on an image of the deity) in the mind, விடாயோகம். Wils. p. 36. ANUSAND'HANA. அனுசந்தானம்பண்ண, inf. To fix an arrow in the bow, வில்லிலம்புபூட்ட. அனுசந்திக்க, inf. To contemplate, meditate, விடாதுதியானிக்க. 2. To attach constantly as the arrow to the bow, அம்பிடைவிடாமற்பிரயோகிக்க. அனுசரணம்--அனுசரணை, s. Custom, habit, usage, comformity to usage, as, அனுசாரம். 2. Cleaving unto, பற்றி நடக்கை. 3. Attention, kindness, உபசாரம். Wils. p. 36. ANUSARAN'A. அனுசரன்--அனுசாரி, s. A follower, adherent, சார்ந்தோன். 2. A companion, assistant, உதவிக்காரன். Wils. p. 32. ANUCHARA and ANUCHARIN. அனுசரிக்க, inf. To follow, practise, adhere to (a friend, a deity, religious opinion, &c.,) பின்பற்ற. 2. To worship, serve, reverence, வழிபட. 3. To celebrate, observe, keep a day, rite, &c., கொண்டாட. 4. To apply, wait upon, make persevering application to, சார. 5. To join one's party, embrace one's opinion, unite with one, become a proselyte to, சேர.--Note. Perseverance is always implied; [ex அனுசாரம்.] இராசாவை யனுசரித்துய்யப் பெற்றேன். By continual application to the king, I have obtained promotion. அனுசரிக்கை--அனுசரிப்பு, v. noun. Following, celebrating, worshipping, &c. அனுசன்--அனுசாதன், s. A younger brother, தம்பி. Wils. p. 32. ANUJA and ANUJATA. (p.) அனுசாரம், s. Adherence to custom, following after, accompanying, &c., தொடர்தல். Wils. p. 36. ANUSARA. 2. Retrogression of a planet, வக்கிரம். அனுட்டானம்--அனுஷ்டானம் s. Exercise of prescribed daily duties, performance of religions rites, அனுட்டி ப்பு; [ex அநு, according to, et ஸ்தா, to stay.] Wils. p. 36. ANUSHTANA. அனுட்டானச்செம்பு, s. A pure pot used in the daily worship. அனுட்டிக்க, inf. To perform religious rites and ceremonies--as fasting, penance, bathing, repeating incantations, &c. விரதமுதலியவனுசரிக்க. 2. To practise, habituate one's self, observe, விடாதுதொடர. துராசாரமனுட்டித்துக் கெட்டுப்போனான். By an evil course of life he was ruined. அனுட்டிப்பு, v. noun. Performing, practising, (religious rites, &c.) observance. அனுதினம் Daily, எப்பொழுதும். Wils. p. 32. ANUDINA. அனுதினமும், Day by day, every day. அனுபந்தசதுஷ்டயம்--அனுபந்தம், s. Union, connection, இயைபு. Wils. p. 34. ANUBUND'HA. The four அனுபந்தம் or properties of a book to be mentioned in the preface are, விடயம். contents; சம்பந்தம், order; பிரயோசனம், object; and அதிகாரி, persons for whom intended. அனுபல்லவி, s. The stanza immediately following the chorus in the species of verse called பதம். See முத்திரைப்பல் லவம். அனுபவம், s. Feeling, experience, enjoying or suffering the results of actions done in former births. Wils. p. 34. ANUB'HAVA. அனுபவப்பட, inf. To be realized, 2. To be attended with success. அனுபவிக்க, inf. To enjoy, suffer, experience good or evil, enjoy or suffer the effects of actions performed in former births, enjoy the benefit of, துய்க்க; [ex அனுபவம்.] சுகதுக்கங்களிரண்டையுமனுபவிக்கிறோம். We experience both joy and sorrow. ஒருவன்வீட்டைப்பிறனொருவன் பத்தாண்டளவும் யாவருமறியவனுபவித்தால் அவ்வீடவனதே. If any one have the possession of the house of another for ten years, and this be generally known, the house becomes his. அனுபவிப்பு, v. noun. Enjoying, suffering, experiencing. அனுபாகம், s. (Anat.) Maxillary portion; [ex ஹநு, jaw.] அனுபானம், s. A fluid vehicle in medicine, drink taken with or after medicine. 2. An ingredient to take with, or after medicines, as sugar, &c. Wils. p. 33. ANUPANA. அனுபூதி, s. A boon or blessing obtained from the Supreme Being connected with or leading to final bliss, divine knowledge, favor, grace in reference to divine things. 2. Superhuman knowledge ascribed to or obtained from Siva. Wils. p. 34. ANUB'HOOTI. 3. Sentiment, சிந்தனை. அனுபோகம், s. Experience, practice, அப்பியாசம். 2. Enjoyment or suffering, அனுபவம். 3. Delight, mutual delight, இன்பம். 4. Venery, புணர்ச்சி. அனுபோகிக்க, inf. To enjoy, have mutual delight, sexual intercourse, experience good or evil. அனுமதி, s. Assent, approbation, consent, சம்மதி. 2. Order, command, கட் டளை. Wils. p. 34. ANUMATI. அவருடைய அனுமதிப்படி. By his order or in his name. அனுமரணம், s. The voluntary death of a widow on the funeral pile with the deceased husband, உடன்கட்டையேறுகை. Wils. p. 34. ANUMARAN'A. 2. A system of architecture. See சிற்பநூல். அனுமானம், s. Inference, illation-one of the modes in logic of arriving at a conclusion, as from smoke to infer the presence of fire, காரியத்தாற்காரணமறிகை. Wils. p. 34. ANUMANA. Some reckon the following four kinds; viz.: 1. தன்பொருட் டனுமானம். 2. பிறர்பொருட்டனுமானம். 3. அன் னுவயவனுமானம். 4. வெதிரேகவனுமானம். In அளவை the four are; 1. ஏதுவனுமானம், inference of an existing cause from sight of the effect, as of fire from the appearance of smoke. 2. பொதுவனுமானம், inference of the existence of a thing or reality of a thing by the presence of another, which is not wholly conclusive but probable and consistent. 3. எச்சவனு மானம், inference of a past cause from a present effect--as fishes in the rivers show that torrents have fallen on the mountains. 4. முதலனுமானம், inference of a future effect from a present cause-as that rainy clouds will bring rain. Another. 1. பூர்வக்காட்சி, inference of a thing from previous knowledge of its properties--as when we see a flower, we identify it from its smell. 2. அனுமானவ னுமானம், inference from an inference--as when we infer that a man is learned from his mode of treating a subject. 3. ஆகமவனுமானம், inference from the rules of Agamas--as the punishment is owing to former deeds. 2. Doubt, hesitancy uncertainty, conjecture, சமுசயம். அனுமானப்பிரமாணம், s. one of the eight laws of evidence, inference, காரியத்தாற்காரணத்தைக்காட்டுவது. அனுமானிக்க, inf. To neigh as a horse, குதிரைகனைக்க. 2. To doubt, hesitate, சந்தேகிக்க. 3. v. a. To imagine, infer, understand or determine by inference, காரியத்தாற்காரணமறிய. அனுமானிதம், v. noun. The neighing of a horse. அனுமேயம், s. The thing sought to be known as fire which is infered from smoke. Wils. p. 34. ANUMEYA. அனுமை, s. [in logic.] Inference, conclusion from premises, அர்த்தாபத்தி. Wils. p. 34. ANUMA. 2. Front of the temples close to the back of the eye, கண்ணிமையினடி. அனுராகம், [ex ரஞ்ச, desire.] Attachment, fondness, faithful love of a husband and wife. Wils. p. 35. ANURAGA. அனுராகபோகம், s. Sexual enjoyment. அனுராகமாலை, s. A poem. அனுரூபம், s. Likeness, resemblance. Wils. p. 35. ANUROOPA. அனுலோமசன்--அனுலோமன், s. The child or descendant of a high caste father by a low caste mother; [ex லோய, hair of the body.] Wils. p. 35. ANULOMAJA. அனுவக்கிரம், s. The transit of a planet in retrogression into the preceding sign. அனுவக்கிரேஷ்டம், s. The quantity expressed by இஷ்ட, 3°ree; 2. அனுவதிக்க, inf. To repeat what has been said before, திரும்பச்சொல்ல. அனுவாதம், s. Repetition of a reason or argument--opposed to புரோவா தம், வழிமொழிகை. 2. Abuse, reviling, நிந்தி க்கை; [ex வத, to speak.] Wils. p. 35. ANUVADA. அனூர்த்துவாஸ்தி, s. (Anat.) Upper maxillary bone. 102)

ācāram (p. 36) s. The performance of prescribed rites, walking according to sacred rules, ordinary conduct, அனுட்டானம். Wils. p. 16. ACHARA. 2. Purity, ceremonial or personal cleanliness, சுத்தம். 3. Custom, practice, usage, the rule or distinctions of a caste, propriety, order ஒழுக் கம். 4. Civility, respect, politeness, manners, reverence, courteousness, courtesy, affability, complaisance, urbanity, salutation, உபசாரம். 5. Ordinances, observances, நெறி. 6. (p.) Consecration, பிரதிஷ்டைபண் ணுகை; [ex ஆ, et சர to go.] 7. A king's residence, அரசிருக்கை. 8. Cloth, சீலை. 9. A heavy shower, பெருமழை. ஆசாரக்கள்ளன், s. A flatterer, fawning rogue, flattering impostor, முகத் துதிசெய்பவன். 2. A person who walks externally according to rule, but who is privately irregular and vicious, மாயக் காரன். ஆசாரக்கள்ளி, s. A base woman who outwardly appears faithful to her husband. ஆசாரச்சாவடி, s. King's court, கொலுமண்டபம். ஆசாரத்துடனிருக்க, inf. To remain uncontaminated, unpolluted after ablution. ஆசாரபோசன், s. A person of very respectable and dazzling appearance. ஆசாரப்பிழை, s. Ill-manners. 2. Want of cleanliness. ஆசாரப்புடவை, s. Silk cloth, or some other, worn when the daily rites are performed. The former is deemed the more sacred and not needing to be dipped in water for purification. Those unable to keep silk for the purpose, wear cotton cloths and dip them every time to purify them. ஆசாரவாசல்--ஆசாரவாயில், s. The outer hall in a king's court, where his subjects may assemble. 2. A room at the outer gate, or place of entrance of a house, தலைவாசல். ஆசாரோபசாரம், s. Civilities, politeness, compliments. 48)

upavācam (p. 62) s. A fast comprising abstinence from food and drink, and in some cases, also from venery, from the use of a matrass or mat, &c. when sleeping, and even from sleep. It is connected with the observance of religious duties: some fasts are continued for nine days in succession with only a little water, milk or fruit occasionally taken, உணவொழிக்கை. 2. A fire-altar, ஓமபீடம். Wils. p. 158. UPAVASA. உபவாசதினம், s. A fast day. உபவாசம்பண்ண, inf. To fast. உபவாசவிரதம், s. Abstinence from food, fast. உபவாசி, s. A person performing a fast. Wils. p. 158. UPAVASIN. உபவசிக்க, inf. To fast, நோற்க. 35) *

oẕukku (p. 84) s. A proper course of conduct, observance of duties to superiors, divine or human; good behavior, virtuous practice, propriety, modesty, decorum, correct deportment according to the rules and requirements of religion, morality and virtue, நன்னடை. 2. A rule of conduct, moral duty, precept, ஆசாரம். (p.) 10)

kvṉm (p. 98) s. Attention, care, heedfulness, mindfulness, notice, intentness, mental application, observance, கருத்து. 2. (p.) Rapidity, celerity, velocity, சீக்கிரம். 3. The paces of a horse, குதிரைநடை. 4. Perplexity, bewilderment, கலக்கம். 5. Vehemence, கடுப்பு. 6. Jungle, forest, desert, காடு. 7. Army, படை. கவனமாய், adv. Attentively, carefully, intently. கவனமில்லாமை, neg. v. noun. Neglectfulness, inattention, heedlessness. கவனன், s. A quick person, a person of penetration. (p.) 13)

kiramam (p. 109) s. Order, propriety, rule, method, regularity, economy, முறைமை. 2. A sacred precept or practice, prescribed by the Shastras, &c., நீதிநூன்முறை. 3. A proper course of action, ஒழுங்கு. 4. Strict observance of sacred or moral rules, நன்னெ றியிற்செல்கை. Wils. p. 257. KRAMA. கிரமக்காரன், s. One strict in the observance of sacred rules; ஒழுக்கமுடையோன். 2. A strictly moral man, சன்மார்க்கன். கிரமங்கிரமமாய், In order, regularly. 2. In classes, one class, one class after another. கிரமச்சா, s. [in astronomy.] The sine of a planet's declination Wils. p. 256. KRAMAJYA. 2. Sine in general. கிரமத்திரைராசிகம், s. [in arithmetic.] Rule of three direct--opposed to விலோ மத்திரைராசிகம். கிரமத்துக்காகச்செய்ய, inf. To observe or perform a thing, merely because the prescribed rule has required it. கிரமந்தப்ப, inf. To transgress religious rules, to violate established rules. கிரமந்தப்பாமலிருக்க--கிரமத்தோடேயி ருக்க, inf. To be regular, to be systematic; to observe order; to preserve regularity. கிரமப்பட, inf. To be reduced to order. கிரமப்படுத்த, inf. To arrange, regulate, systematize. கிரமம்பார்க்க, inf. To observe religious rules scrupulously. 2. To observe auspicious days, &c. கிரமமாயுட்்கார, inf. To sit in a regular order. கிரமமாய், adv. Regularly, in regular order; duly, rightly. கிரமமாய்நடக்க, inf. To live regularly, well. கிரமி, s. A strict observe of religious rules, ceremonies, &c., கிரமமுடையோன். உற்பத்திக்கிரமம், s. Genealogy, genealogical order. பொல்லாதகிரமம், s. Evil dealing. 82) *

kulai (p. 127) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become loose--as a knot, a tie, &c.; to be put out of place or form; to be dishevelled, untwisted, unravelled, கட்டவிழ. 2. To disperse--as a company, a flock, &c., to scatter, கலைய. 3. To be relaxed--as the mind from duty, austerities, &c.; to be diverted from its purpose or object, தளர. 4. To fall from chastity, to be violated, கற்பழிய. 5. To be disorganized, deranged, disordered; to suffer dissolution, சீர்குலைய. 6. To be troubled, disconcerted, confused in mind, shaken in purpose, மனந்தடுமாற. 7. To tremble, to be in trepidation, perturbation, நடுங்க. 8. To fear, or shew signs of fear, பயப்பட. 9. To shew signs of anger, சினக்குறிப்புக்காட்ட. 1. To be effaced, blotted out, cancelled, அழிந்துபோக. கொண்டைகுலைந்துபோயிற்று. The hair knot has become loosened, or untied. கட்டுக்குலைந்தது. The tie has become loosened. 2. The laws, customs or usages are abolished, or have fallen into desuetude. கூட்டங்குலைந்தது. The assembly has broken up; the family is scattered. சந்தைகுலைந்தது. The market people are dispersed. கோலமிட்டது குலைந்துபோய்விட்டது. The figures painted on the floor have been effaced. அடுக்குக்குலைய, inf. To be put into disorder--as a row or pile of things. 2. To become deranged--as one's business or circumstances. நியமங்குலைய, inf. To be diverted from a vow or some religious observance. நிலைகுலைய, inf. To fail in one's standing; to be ruined in one's circumstances. 2. To be discouraged; to lose self-command. 3. To be disconcerted, perplexed. 4. To be routed--as an army. 5. To swerve from duty. 6. To be fascinated. முனைகுலைய, inf. To be dispirited, discouraged--as a warrior; to be defeated --as an army. மானங்குலைய, inf. To be disgraced. 2. To be deflowered, to be ravished. மகிமைகுலைய, inf. To lose one's dignity, credit or honor. உருக்குலைய, inf. To be disfigured, to be worn out--as things by use or time. 2. To be emaciated. 3. To be putrefied --as a corpse. வேஷங்குலைய, inf. To be unmasked. 2. To lose one's reputation and character. மேனிகுலைய, inf. To be deformed. 2. To be disordered--as the hair, attire, &c. 3. To be in perturbation, or agitation. 4. To lose freshness, beauty, &c.; to wither--as the body. குலைகுலைய, inf. To tremble, to be in a state of trepidation, to be greatly troubled--as at sad news; to be agitated in mind and body, நடுநடுங்க. குலைவு, v. noun. Loosening, relaxing, கட்டுக்குலைவு. 2. Derangement, disorder, confusion, discomposure, dissolution, தா றுமாறு. 3. Violation, ruin, அழிவு. 4. Disperison, கலைவு. கூற்றையார்குலைவுறார். Who would not tremble at the sight of Yama! குலைவுபட, inf. To be disordered, disorganized, confused. 2. To be untwisted, untied, unfastened. குலைவுபண்ண, inf. v. a. To untie, to loosen, to take apart. 2. To derange; to disconcert; to disorder, &c. 51)

kulai (p. 127) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To untie, loosen, dishevel, relax, கட்டவிழ்க்க. 2. To take all apart, to take down-- as a scaffolding, the annual car, &c., பிரிக்க. 3. To derange, disturb, disorganize; to scatter, put in disorder, தாறுமாறாக்க. 4. To destroy, ruin, violate--as chastity, &c., கெடுக்க. 5. To dishearten, discourage, disconcert, தைரியவீனப்படுத்த. 6. To disappoint, மனதைக்கலைக்க. 7. To shake, to agitate, அசைக்க. குலைத்துக்கட்ட, s. To untie the hair, &c., and tie again. 2. To take apart the frame of a house, and build it again. அடுக்குக்குலைக்க--கட்டுக்குலைக்க, inf. To unfasten a bundle, &c. 2. To violate laws, usages, &c. குடியைக்குலைக்க, inf. To scatter a family. 2. To ruin a family. நிலைகுலைக்க, inf. To ravish, to deflower. 2. To seduce, to decoy, to inveigle. 3. To ruin one's circumstances, to effect one's degradation, to get one out of office, &c. 4. To cause one to swerve from the path od virtue, or to neglect religious observances. 5. To rout an army. 6. To intimidate, to disconcert. நெறிகுலைக்க, inf. To vitiate one's morals. 2. To violate religious injunctions. 3. To ravish or seduce a woman. மானங்குலைக்க--மானத்தைக்குலைக்க, inf. To ravish; to bring to disgrace; to ruin one's honor and credit. குலைப்பன், s. [prov.] Shivering fits in fevers; rigors, குளிர்காய்ச்சல். 2. [local.] Whooping caugh, கக்குவான். 52)

caṭangku (p. 157) s. A ceremony, religious or civil rites, forms, observances, sacraments, &c., செய்முறை. (Sa. Shat'anka.) சடங்குக்காசெய்கிறாய். Do you act merely for form sake? சடங்குசெய்ய, inf. To perform a ceremony, rite, &c. சடங்குநடக்க, inf. [prov.] To take place, as a rite, ceremony, &c. சடங்குவீடு, s. [prov.] The house where a ceremony of performed--as marrying, &c. சடங்காக, inf. [loc.] To arrive at puberty--as a girl. சடங்கானபெண், s. A marriageable girl; for whom the usual ceremony may be performed. 27)

camayam (p. 162) s. A convenient, suitable or proper time; leisure, convenience, opportunity, தருணம். 2. Time, season, occasion, juncture of time; emergency, extremity, காலம். 3. Any religious persuasion, faith or system, மார்க்கம். (c.) W. p. 894. SAMAYA. --Note.. There are twelve principal religious systems, of which six are approved and six rejected by the Saiva sect. 1. உட் சமையம், or the six systems considered orthodox by the Saivas are. 1. வைரவம், making Bhairava supreme. 2. வாமம், regarding the female principle in nature, as the primeval form of deity, and teaching the worship of the generative female organ. 3. காளாமுகம், similar to the வாமம். 4. மாவிரதம், teaching that the deity is a pure spirit. 5. பாசுபதம், similar to மாவிரதம். 6. சைவம், Saivism, which teaches that the deity is both spirit and matter; assuming forms for accomplishing his purposes. II. புறச்சமயம், or the six heterodox systems; viz.:-- 1. உலகாயதம். A species of Atheism regarding sensual gratifications as the chief good, as taught by the atheistical school of Charvaka. 2. புத் தம். Bhuddism, which rejects the notion of a Supreme being, maintains that all material existences proceed from a fortuitous combination of the four primitive elements, (earth, water, fire, and air,) and that mental phenomena are the mere results of organization. It regards Bhudd as a deified teacher and object of worship. 3. சமணம். The Jaina system which is a modification of Bhuddism, and regards Argha as the deified preceptor and object of worship. 4. மீமாஞ்சை. A system that regards Brahm as the soul of the universe. 5. பாஞ்சாரத்திரம். A system taught by Vishnu, during five successive nights. 6. பாட்டாசாரியம். The system of Battacharya whose followers regard the Vedas as god, and consider that virtuous actions of themselves result in felicity. III. Other systems derived from these twelve or in some respects similar to them are very numerous, some of them are கபாலம், சவுத்திராந்திகம், யோகசாரணம், ஆத்துமிகம், வைபாடிகம், நிகண்டவா தம், நையாயிகம், வைசேஷிகம், பதஞ்சலியம், சாங்கியம், சித்தாந்தம், வேதாந்தம், &c. The six orthodox systems among the Vaishnuvas are 1. யாதவம், that of Yádava Misra. 2. மாயாவாதம், that by Sankarachárya. 3. இரணியகர்ப்பம், that by Hiranyagarbha. 4. இராமானுசீயம், that by Rámánuja. 5. பாஸ்கரம், that by Bhaskara. 6. தத்துவவாதம், that by Mádhavácharya. சமயகருமம், s. Rites and duties of religion, மார்க்காசாரம். சமயகாரியம், s. Questions, matters, &c., of theology; religious concerns, subjects, &c. சமயக்கட்டு, s. Religious obligation. See கட்டு. சமயக்கொள்கை--சமயக்கோட்பாடு, s. Religious opinions, tenets, &c. சமயசாத்திரம், s. The theology of a sect. 2. Religious writings or shastras. சமயதீட்சை, s. The ceremony of initiating a disciple in the mantras, &c., peculiar to the sect. See தீட்சை. சமயத்தார், s. The followers of a religious system. சமயங்கடக்க, inf. To transcend all religions--as the supreme being. (p.) சமயநிந்தை, s. Scoffing at religion, profaneness, blasphemy, &c. சமயநிலை, s. The commands, tenets of a religion. 2. Religion as observed, believed, practised, &c., by its professors. சமயநூல், s. The religious writings of a sect. சமயப்பற்று, v. noun. Attachment to a religion. சமயபத்தி, s. Religious devotedness to a creed. சமயபேதம், s. Heresy, heterodoxy. 2. Diversity of religions. 3. Schism. 4. (c.) Unseasonableness. சமயபேதி, s. A heretic. 2. Schismatic. 3. One of another religion. சமயப்போலி, s. A spurious system of religion. (p.) சமயப்போக்கு, v. noun. The substance, scope, &c., of a religion. (Little used.) சமயமதம், s. Bigotry, enthusiasm, conceit in religion. சமயமதங்கொண்டாட, inf. To be enthusiastic, to act the bigot. சமயமானம், s. A natural regard to one's own religion. (c.) 2. (Rott.) Constancy or firmness in a religion. சந்நியாசிக்குஞ் சாதிமானஞ் சமயமானம்விடாது.... The ascetic who has relinquished every thing will not relinquish his caste or sect. சமயவாதம், s. Religious controversy. சமயவாதி, s. A disputant for religion. 2. A professor of religion. சமயாசாரம், s. The rites and ceremonies, of a religion according to a prescribed institute. 2. Religious practice, observance of rites. (c.) சமயாதீதன், s. The supreme Being-as transcending all religions, சமயங்கடந்த கடவுள். (p.) சமயி, s. [com. சமயத்தான்.] A religionist, a sectarian, the follower of any religion, sect, &c., a sectary. (p.) சமயமாயிருக்கையில், [adverbially.] At a particular juncture, in an emergency. சமயங்கடத்த, inf. [prov.] To while away time, to loiter. சமயங்கிடைக்க, inf. To obtain an opportunity. (c.) சமயங்கெட்டவேளை, s. An unseasonable time. (Limited usage.) சமயத்துக்குதவ, inf. To help in an emergency. சமயம்பார்க்க--சமயந்தேட, inf. To watch an opportunity. சமயாசமயம், s. Urgent or pressing occasion, unfavorable opportunity. (c.) தற்சமயம், s. The very juncture or moment. 2. A special opportunity. நற்சமயம், s. A good opportunity. சமயந்தப்பிவந்தான். He came unseasonably. சமயத்திலே கையைவிரித்தான். He refrained from helping in time of need. 2) *

campiratāyam (p. 164) s. Tradition, traditional communications--as of a doctrine; knowledge transmitted orally from teacher to teacher and established as of divine authority--such as the meaning of the Vedas, Agamas and other sacred books, குருபாரம் பரியம். (சிவ. ஞா.) 2. Customs and manners --as of a tribe; usage, observance, குலாசாரம். (p.) W. p. 93. SAMPRADAYA. 3. Skill, dexterity, cleverness, address, சாமர்த்தியம். 4. [vul.] Artfulness, shrewdness, cunning management, சாதுரியம். (c.) சம்பிரதாயக்காரன்--சம்பிரதாயஸ்தன், s. A skilful man. 2. One who regards traditions. சம்பிரதாயமாய்ப்பேச, inf. To speak on a subject artfully so as not to entrap one's self, or be defeated by an opponent. சம்பிரதாயவழக்கு, s. Traditionary usage. (p.) சம்பிரதாயவித்தை, s. Art and cunning. சம்பிரதாயவிளக்கம், s. A treatise on Elocution, ஓர்பிரபந்தம். கைச்சம்பிரதாயம், s. Manual dexterity. குருசம்பிரதாயம், s. Oral instruction from a guru. See குரு. வாய்ச்சம்பிரதாயம், s. Cleverness in talking, eloquence--sometimes in reproach. வித்தில்லாச் சம்பிரதாய மேலுமில்லைக் கீழுமில்லை. Nothing above or below comes without seed (without a cause)--spoken of an ostentatious display of importance, or sagacity, without foundation from ancestry, &c. 37) *

caritai (p. 167) s. A course of actions, a series of events in a person's life--as நிட தர்கோன்புகழ்ச்சரிதை, (நைடதம்.) history, story, biography, சரித்திரம். 2. A prescribed course of abservances, constituting the first of the four degrees in the Saiva system. (See சரியை, 1.) 3. Good behavior, good conduct, ஒழுக்கம். W. p. 319. CHARITA. 4. (நிக.) Alms, பிச்சை. (p.) சரிதைக்காரர், s. Persons in the first or lowest degree of the Saiva religion. சரிதைநிலை, s. The state of the first degree, or practice of the required observances. சரிதையனுட்டிக்க, inf. To observe the rites of the சரிதை degree. 3) *

carittiram (p. 167) s. A course of actions, a series events in one's life; history, story, biography, சரிதம். 2. (சது.) Instituted practice or observances, ஒழுக்கம். 3. Conduct, general habits or practices, நடக்கை. (c.) 4. Nature, quality, இயல்பு. W. p. 319. CHARITRA. (p.) உன்னுடைய சரித்திரந் தெரியும். Your conduct is known to every body. என் சரித்திரத்தைக் கேளும். Listen to the story of my life. சரித்திரக்காரன், s. Historian, the writer of a history. (c.) குணசரித்திரம், s. Habits, nature, disposition, especially, good habits. 4) *

cāti (p. 176) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [ex Sa. Sadha. W. p. 916.] To persist in denying, affirming, &c., to maintain firmly or tenaciously; to support declarations, argument, doctrine; to argue, to stand to, உறுதியாகச்சொல்ல. 2. To inure one's self to, to perservere, to adhere to, to practise, to continue the observance of, to retain and act on any principle or feelings --as hatred, &c., சலஞ்சாதிக்க. 3. To overcome, to conquer, வெல்ல. 4. To effect, to accomplish, to attain, நிறைவேற்ற. (c.) 5. [vul.] To triturate, to rub on carefully--as oil, plastering, paint, &c., தேய்க்க. 6. To continue the use of--as medicine, &c., until it becomes a second nature; to practise an art or course of devotion, அப்பியாசிக்க. 7. (c.) [ex Sa. Sata, to give.] To give, as a superior to an inferior, அருள. 8. To conclude, deduce, அனுமிக்க. தான்பிடித்தமுசலுக்கு மூன்றுகாலென்று சாதிக்கிறான். He persists in saying that the hare he caught had only three feet; i. e., he will affirm any thing. சுவாமிசாதித்தார். Swamy gave, or spoke. எனக்குப் பிரசாதஞ் சாதிக்கவேண்டும். Please give me of the sacred food. பொய்சாதிக்க, inf. To stand to a lie. கோபஞ்சாதிக்க, inf. To retain and give vent to anger. பகைசாதிக்க, inf. To cherish or retain and give vent to hatred. பகைவரைச்சாதிக்க, inf. To overcome enemies, சத்துருக்களையழிக்க. பத்திசாதிக்க, inf. To persevere in devotion. (p.) நிஷ்டைசாதிக்க, inf. To continue in silent meditation, as an act of devotion. சாதித்துப்பேச, inf. To persist in an assertion. சாதித்துப்பூச, inf. [vul.] To rub oil, &c., in the palm of hand. 2. To rub in, as an ointment. சாதித்துமினுக்க, inf. To polish by rubbing well. (p.) சாதித்துப்போட, inf. To effect an object--used always in contempt. சாதித்துவாங்க, inf. To take a fort, a town, &c., by perseverance. (R.) சாதித்தல்--சாதிப்பு, v. noun. Persisting, perseverance, habit, &c. 10) *