añcu (p. 7) கிறேன், அஞ்சினேன், வேன், அஞ்ச, v. a. [used with the dative, sometimes with the accusative.] To fear, dread, பயப்பட, as அவனுக்கஞ்சுகிறேன், I fear him; அவனையஞ்சினான். He feared him. அஞ்சல், v. noun. Fearing, dreading, பயப்படல், Also the optative, வியங் கோண்முற்று. 2. Defeat, தோல்வி. அஞ்சாப்பட்டயம், s. [prov.] A certificate from the king, formerly inscribed on metal, clearing a man from the charge of guilt and re-establishing his rights as a citizen; a writ of authority, a security against oppression or ill-treatment. 3. A passport or writ of protection in passing through a country, தத்துவபரிபாலனபத்திரம். அஞ்சாமை, neg. v. noun. Fearlessness, கலங்காமை. 44)

aṭr (p. 7) s. Closeness, crowdedness, செறிவு. 2. Pressing, oppressing, urging, நெருக்குகை. 3. A thin and flat plate of metal, &c., தகடு. (p.) அடரடிபடரடி, s. Close onset, desperate fighting, hard scuffle--some falling and others treading on them, &c.; confusion as from trees beaten down in a storm, முற்றுமழிக்கை. 66)

aṭr (p. 7) --அடரு, கிறேன், அடர்ந் தேன், வேன், அடர, v. n. To be close together, thick, crowded--as trees, stones, men, &c., நெருங்க. 2. To fight with, பொர. 3. To follow in close succession, நெருங்கித்தொடர. (p.) அடரார், s. Foes, பகைவர். (p.) அடர்ச்சி, v. noun. [impr. அடர்த்தி.] Closeness of trees, the hair, the threads in linen, the lines in a book, &c., நெருக்கம். அடர்த்திப்பலகை, s. [prov.] A thick plank. அடர்ந்தேற்றம்--அடர்ந்தேற்றி, s. [prov.] Great vigor, oppression, force, violence, கொடுமை. அடர்பு--அடர்வு, v. noun. Thickness, closeness, நெருக்கம். 2. Thinness, flatness, being the qualities of a plate of metal, ஐமை. 3. Thin plate of metal, &c., அச்சத்தகடு. 4. Close succession, நெருங்கித் தொடர்கை. அடர்ப்பம், s. [prov.] Thickness, closeness, நெருக்கம். 67)

aṭr (p. 7) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To press, oppress, urge, நெருக்க. 2. To attack, make an onset, பொர. அடர்ப்பு, v. noun. Attack, onset, battle, போர். 2. Crowding, நெருக்குகை. 3. Urgency, oppression practised or suffered, நெருக்கிடை. 68)

amukku (p. 20) கிறேன், அமுக்கினேன், வேன், அமுக்க, v. a. To crush, press or squeeze, as a fruit, a boil, &c., அமுத்த. 2. Press down, press in or under, as a vessel into water, immerse, depress, press down or in, indent by pressure, அமிழ்த்த. 3. (fig.) To oppress, நெருக்க. நீரிலேசெம்பையமுக்கிமொண்டுவா. Sink the brass pot in the water, draw it up, and bring it. அமுக்கு, v. noun. Compression, depression, oppression as by nightmare, pressure as by the hand of the bailiff, அழுத்துகை. 2. That which compresses, depresses, &c., an incumbent weight, அமுக்குபாரம். அமுக்குண்டு கதறிக்கொண்டுகிடந்தான், He lay crying out, prostrate under the burden. அமுக்கன், s. One who does things secretly, இரகசியத்திற்கருமமுடிப் போன். 2. A sly, cunning person, dissembler, a deceiver, தந்திரகாரன். (c.) 3. [prov.] Nightmare, நித்திரையிலமுக்குமாவி. 20)

iṭumpu (p. 45) s. Haughtiness, arrogance, அகந்தை. 2. Audacity, impudence, சேட்டை. 3. Disesteem, disdain, contumely, அவமதிப்பு. 4. Cruelty, oppression, tyranny, persecution, கொடுமை. இடும்பர், s. Haughty persons, the arrogant, செருக்குடையோர். 2. As இராக்கதர், which see. இடும்பி, s. A haughty woman, செருக்குடையாள். 100)

iṭaiñcl (p. 45) s. Narrowness, இடு க்கு. 2. Closeness, நெருக்கம். 3. Oppression, tyranny, persecution, உபத்திரவம். 4. Obstruction, தடை. (c.) எனக்கிடைஞ்சலாயிருக்கிறது. I am driven to straits, I am obstructed in the way. அதற்கிடைஞ்சலாய்நின்றேன். I was a hinderance to it. இடைஞ்சற்பட, inf. To suffer oppression, persecution, calamity. இடைஞ்சற்பண்ண, inf. To molest, frustrate, obstruct, retard, oppose. 106)

iṭṭiṭaiñcl (p. 45) s. [prov.] Injustice, oppression, persecution, துன்பப்படு கை. 2. Adversity, straits, great extremity, extreme necessity, வறுமை. இது இட்டிடைஞ்சல்வருங்காலத்திலுதவும். This will render assistance at the time of extreme necessity. யாதொரு இட்டிடைஞ்சலும் வராமற் காப்பாற்றினார். He protected me from all oppressions. 118) *

upattiravam (p. 61) s. Affliction, tribulation, suffering either of mind or body, வேதனை. 2. Tyranny, oppression, national distress, whether by the seasons, epidemics, famine, the government, &c., கொடு மை. Wils. p. 154. UPADRAVA.--Note. This word is sometimes improperly spelt உபத்திரம். உபத்திரவகாலம், s. A time of distress, calamity. உபத்திரவப்பட, inf. To suffer, be in affliction. உபத்திரவப்படுத்த, inf. To afflict, distress. தேசோபத்திரவம், s. General and national distress. பசியுபத்திரவம், s. The suffering of hunger. வியாதியுபத்திரவம், s. Suffering from disease. மனோபத்திரவம், s. Distress of mind.

uy (p. 63) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To live as man, beast, or vegetables; to subsist, survive, revive or flourish--as trees, plants, &c., சீவிக்க. 2. (p.) To obtain benefits, privileges, &c.; to be blessed, to be happy, to prosper, flourish, to be relieved from distress, oppression, suffering, &c., உயிர்வாழ. 3. To obtain heavenly bliss, to gain exemption from transmigration, ஈடேற. 4. To escape from dangers, wild beasts, &c., to flee from, தப்ப. உய்கதியால்--உய்தடி, s. A live hedge-stick. உய்தவம், s. Austerities leading to bliss. உய்பயிர், s. Thriving crops, trees, &c. 2. (fig.) A person in thriving circumstances. உய்வனவு, v. noun. [prov.] Flourishing or reviving as a tree, செழிப்பு. 2. Living, subsistence, maintenance, சீவனம். 3. s. Means of attaining eternal bliss, ஈடேற்றம். This word properly must be உய்வு. உய்விக்க, inf. To save alive, cause to live, prosper, flourish, &c. This is the causative of உய். உய்வு--உய்தி, v. noun. Enjoyment of life, prosperity, felicity, உயிர்வா ழ்வு. 2. Bliss, salvation, ஈடேற்றம். 3. Living, life as spoken auspiciously, உயிர்க்கை. ஒருவன்செய்நன்றிகொன்றார்க்குய்தியில்லெனவ றம்பாடின்றே. The divine laws declare that to the ungrateful there is no happiness here or hereafter. (புறநானூறு.) 24)

eri (p. 73) கிறது, ந்தது, யும், எரிய, v. n. To glow, shine, give light, பிரகாசிக்க. 2. To burn, ignite; to be injured, or consumed by fire, to be scorched, to flame, அழல. 3. To burn--as a sore, or fever; to smart, to be inflamed, புண்முதலியவெரிய. 4. To be envious, jealous, to fret, be peevish, பொறா மைகொள்ள. 6. To burn as the stomach with hunger, வயிறெரிய. 7. To suffer pain --as from a heavy load on the head, &c., தலைமுதலியனவெரிய. (c.) அடுப்பெரிகிறது. The fire upon the hearth burns. மந்தமெரிந்துபோனது. The indigestion has ceased, lit. is burnt up. நட்சத்திரமெரிந்துவிழுகின்றது. A star glows and falls. நான்தின்றதெல்லாமெரிந்துபோயிற்று. The food I took has digested. 2. I am so pained by what you said that the food I have eaten seems as nothing. 3. The food I took has digested by means of enchantment, medicines, &c. வயிறெரிகின்றது. My bowels are inflamed for food. 2. I am in distress, yearning, &c. அவன்பட்டதை நினைக்கிறபொழுது என்வயிறெரிகிற து. My bowels are inflamed when I think of what he suffered. கணகணென்றெரிகிறது. It burns with excessive heat. அவனெரிபொரியென்றுவிழுகிறான். He breaks out with rage and fury, lit. saying, Burn him, fry him. எரிகரும்பு, s. Fagots, விறகு. (c.) எரிகுடல், s. A canine appetite, எரிவயிறு. (c.) எரிகுடலன், s. One who is always craving for food, தீபனமுள்ளவன். எரிகுன்மம், s. A stomachic disease, excessive heat, head-ache, &c., ஓர்நோய். எரிகொள்ளி, s. A fire-brand, கொள்ளிக்கட்டை. எரிசினம், s. Burning anger, கடுங் கோபம். எரிநரகம், s. The burning hell, ஓர்நரகம்--in distinction from others. எரிபடுவன், s. A burning ulcer or cancer, பிளவை. எரிபந்தம், s. A burning torch, a flambeau, தீவர்த்தி. 2. A kind of burning sensation all over the system from disease, எரிச்சல். எரிபிடாரி, s. An enraged or furious demoness, எரிதுர்க்கை. 2. A peevish, or fretful person-spoken disparagingly, எரிச்சலுடையவள். எரிபுழு, s. A kind of brownish, yellow caterpillar, the sight of which on leaving home, &c., is regarded as propitious, கம்பளப்பூச்சியினோர்வகை. எரிபூச்சி, s. A flying insect which, on contact, emits moisture that causes a burning smart and a discoloring of the skin, ஓர்பூச்சி. எரிமணி, s. Sparkling jewels, bright gems, பிரகாசமுள்ளமணி. எரிமுகி, s. A tree, the milk of whose seeds is pungent and caustic, and being indelible, is used in marking, சேங் கொட்டைமரம், Semicarpus anacardium. எரியவிழிக்க, inf. To look fiercely having the eyes flaming with rage, கோ பத்தோடுபார்க்க. எரிவண்டு, s. The Mylabris or blistering beetle, ஓர்வகைவண்டு. 2. An insect which strikes against the eye-ball inducing severe smarting, கண்ணிலடிக்கும் வண்டு. எரிவந்தம், s. A burning sensation in the body, எரிபந்தம். 2. (Met.) Anger, wrath, எரிச்சல். எரிவனம், s. A burning place for the dead, சுடுகாடு. எரிவரியன், s. A snake of the viper kind. பற்றியெரிய, inf. To take fire. எரிப்பு, v. noun. Burning, ignition, எரிவு. 2. s. Envy, jealousy, peevishness, malice, rancor, பொறாமை. 3. Satiety, nausea, நெஞ்செரிப்பு. எரிப்புக்காரன்--எரிப்புள்ளவன், s. An envious, impatient, peevish, or irritable person, பொறாமையுடையவன். எரிப்பெடுக்க, inf. To be peevish, cynical, querulous, எரிப்புண்டாக. ஓரெரிப்பாயெரிக்க, inf. To keep a fire burning, to heat continually--as in preparing medicines. ஓரெரிப்பாயெரித்துப்போட்டான்... He consumed it at one burning. 2. He has utterly destroyed (the family, town, &c., by injustice, oppression, &c.). எரியல், v. noun. Burning, எரிவு. 2. [prov.] That which is burnt--as food, at the bottom of a vessel in cooking, எரிந்தது. எரிவு, v. noun. Burning, ignition, எரிகை. 2. s. Heat in the system, smarting, pungency, inflammation, உடலெரிவு 3. Envy, jealousy, resentment, பொறாமை. 4. Fretting, displeasure, anger, irritation of body and mind, கோபம். கண்ணெரிவு, s. Burning of the eyes. கையெரிவு, s. Burning of the hands. காலெரிவு, s. Burning of the feet. உடலெரிவு, s. Burning of the whole body. குடலெரிவு, s. Burning of the bowels. 87)

kril (p. 96) s. Pungency, கார்ப்பு. 2. Fault, defect, குற்றம். 3. Cruelty, tyranny, oppression, severity, கொடுமை. (p.) 120) *

koṭumai (p. 146) s. Cruelty, tyranny, oppression, violence inhumanity, கொடுங்கோன் மை. 2. Severity, harshness, vehemence, impetuosity, barbarousness, குரூரம். 3. Crookedness, flexture, obliquity, வளைவு. (Sans. Kota, crookedness.) 4. roughness, harshness, uncouthness, frightfulness, கோ ரம். 5. Vileness, turpitude, wickedness, baseness, flagrance, flagitiousness, தீமை. 6. Injustice, அநீதி. 7. Sharpness, poignancy, severity, கூர்மை. 8. adj. Satirical, offensive, injurious, கடுமை.--Note. In most of its meanings, bad or injurious qualities are implied. It differs from கடு மை, in Several meanings. Like that and similar abstract nouns, it drops the termination and combines with other nouns as an adjective, according to rule. வறுமைகொடிது. Poverty is cruel. வயிற்றுக்கொடுமையினால்வருந்துகிறான். He is vexed by want of food. கொடிது--கொடியது, appel. noun. That which is cruel, கொடுமையானது. கொடியகாடு, s. A wild, inhospitable desert. கொடியகூற்றன், s. The cruel Yama. கொடியசண்டாளர், s. Desperate wretches. கொடியபிறவி, s. Vile births--as evils to which souls are subject; horrid transmigration--as keeping the soul from union with the deity. கொடியமனம், s. A cruel or envious disposition. 2. The evil heart. கொடியமுகம், s. A frightful visage; a fierce countenance. கொடியமோசம், s. Flagrant errors. கொடியவஞ்சனை, s. Base turpitude. 2. A desperate fraud; a base imposition. கொடியவன், s. A vile wretch, a hardhearted cruel man. கொடியவீரன், s. A kind of prepared arsenic, கோடாசொரிபாஷாணம். (Rott.) கொடியவெப்பம், s. Oppressive, vehement heat of weather or climate, &c. 2. Poignant qualities of medicines. கொடியோன், s. A cruel man. 2. The plant, கற்றாழை, Aloes. கொடுங்கண், s. An evil eye, a cruel eye. கொடுங்காலம், s. A time of dearth, scarcity, drought, &c. 2. A time of general suffering. 3. A time of oppression, cruelty, tyranny. கொடுங்கோல், s. A despotic government or rule; tyranny. (lit.) a crooked sceptre--as opposed to செங்கோல், a right sceptre, அரசின்முறைகேடு. கொடுங்கோள், s. Atrocious backbiting, disgraceful calumny, அவதூறு. கொடுங்கோன்மை, s. Despotism, tyranny; injustice, oppression, அரசின் முறைகேடு. கொடுசூரி--கொடுஞ்சூரி, s. [local.] A desperately wicked woman. கொடுநுகம், s. The tenth lunar asterism. See மகம். கொடுஞ்சொல், s. Rude, harsh, severe language; harshness, reproof, abuse, &c. --as கடுஞ்சொல் and வன்சொல். கொடும்பசி, s. Severe hunger. கொடுமரம், s. A bow, வில். 2. Sagitarius of the zodiac, தனுராசி. கொடுமுடிச்சு, s. A hard, intricate knot, படுமுடிச்சு. 2. (fig.) Malignant plot, a vile conspiracy; contrivance to ruin one, founded on falsehood or truth, சதியாலோசனை. கொடும்பகல், s. [local.] Mid-day. See கடும்பகல். கொடும்பாவி, s. A heinous sinner. கொடும்பாவை, s. The effigy of an old woman, dragged through the streets with lights and vociferation, in time of drought, and burnt to expiate public crime and bring rain. Sometimes கொடும் பாவி. கொடும்புரி, s. A hard, through twist in a string, &c. 2. (fig.) A deep-laid plot for effecting one's dismissal from office, &c. கொடுந்தமிழ், s. The vulgar dialect of the Tamil. See தமிழ். கொடுந்துயர், s. Aggravated sorrow. கொடும்புலி, s. A lion, சிங்கம். 2. Loe of the Zodiac, சிங்கவிராசி. கொடுவரி, s. A tiger, புலி. கொடுவாய், s. A savage kind of animal, the hyena, ஓர்மிருகம். 2. A kind of fish, ஓர்மீன். 3. Slander, aspersion, வெ றும்புறங்கூறுகை. கொடுவாளை, s. The கொடுவாய் fish. கொடுவாள்--கொடுவாட்கத்தி, s. A long curved knife or garden hook. கொடுவினை, s. Heinous deeds, vile acts, vice, பாவம். கொடுவிஷம், s. Malignant poison, venom. 2. A kind of native arsenic, வெள்ளைப்பாஷாணம். கொடியபீசம், s. A kind of arsenic, சீதாங்கபாஷாணம். 14)

tikrm (p. 237) s. Fatigue, weariness, exhaustion of strength, இளைப்பு. 2. Shortness of breath, asthma, ஈனை. (c.) 3. The letter, தி, ஓரெழுத்து. திகரமுண்டாயிருக்கிறது. The asthma is become very oppressive. 7)

neñcu (p. 279) s. The mind, the heart; [in popular use.] Consciousness, thought, reason, judgment and will, மனம். 2. Conscience, மனச்சாட்சி. 3. Breast, bosom, chest, மார்பு. 4. Throat, தொண்டை. 5. (fig.) Boldness, courage, daring heroism, தைரியம். 6. Audacity, venturousness, துணிவு. (c.) மறவாதேநெஞ்சே. Forget not O my soul! எனக்குநெஞ்சைக்கரிக்கிறது. I feel a nausea in the throat. இத்தனைநெஞ்சுனக்கிருக்கிறதோ. Are you so bold? நீசெய்ததுஎன்னெஞ்சிலிருக்கிறது. What you have done is remembered. நெஞ்சிலேமிதிக்கிறான். He treats me with great disrespect. நெஞ்சைத்தட்டிப்பார். Ask your own breast. நெஞ்சையொழித்தொருவஞ்சகமில்லை. There is no fraud in which the heart is not concerned. (Avv.) உன்னெஞ்சிற்சிறாயெடுத்துப்போடுவேன். I will reduce your pride. உன்நெஞ்சுகல்நெஞ்சு. Your breast is a stony breast. நெஞ்சடைத்துக்கொள்ள, inf. To be choked, or stifled in the throat. நெஞ்சடைப்பு--நெஞ்சடைவாதம், s. Obstruction in the chest, ஓர்நோய். நெஞ்சழிதல், v. noun. Failing or being overwhelmed, as the heart with sorrow, or fear. 2. Loss of consciousness, through sorrow, fear, drunkenness, &c. 3. Being overcome with lust; losing self-control. நெஞ்சறிய, inf. [as an adverb.] Consciously. நெஞ்சறியப்பொய்சொல்லலாமோ. Can you knowingly lie? நெஞ்சறிவிளக்கம், s. A treatise. நெஞ்சன், s. [in combin.] A hard-hearted person. See கன்னெஞ்சகன், வன்னெஞ்சகன். 2. [prov.] A bold, daring person, துணி வுடையோன். 3. A person of self-importance, இடும்பன். நெஞ்சாங்கட்டை, s. The breast-bone, as நெஞ்செலும்பு. 2. A log placed across the breast of a corpse to prevent its rising while burning, பிணத்தின்நெஞ்சுக்கட் டை. 3. (fig.) A plot to destroy one, தூராலோசனை. இதுவுனக்குநெஞ்சாங்கட்டைக்கோ. Is this for your breast log? a curse imprecating death. நெஞ்சாங்குலை--நெஞ்சாங்கொழுந்து, s. The viscera. 2. See குலை. நெஞ்சாங்குழி--நெஞ்சுக்குழி, s. The pit of the throat. நெஞ்சிடித்தல், v. noun. Throbbing of the heart, from fear, &c. நெஞ்சிலேகல்--நெஞ்சிற்கல், s. (fig.) A heavy calamity, பெருந்துக்கம். நெஞ்சிலேகல்லுப்போட்டீர். You have put a stone in my breast, used in lamentation for the dead. நெஞ்சிலேதெண்டல், v. noun. [prov.] Affecting the breast--as wind, spasm, or cramp, நெஞ்சிற்றடுக்க. நெஞ்சிளைக்க, inf. To become fearful, timid, cowardly. நெஞ்சிற்பாரம், s. (fig.) Burden or weight of responsibility oppressing the heart. 2. Sorrow of heart. நெஞ்சுகரிப்பு--நெஞ்சுக்கரிப்பு, v. noun. A nausea in the throat. நெஞ்சுகாய, inf. To become dry, gnawing, &c., as the breast in disease, causing thirst, &c. 2. [prov.] To faint as the heart through sorrow, fear, &c. நெஞ்சுக்கட்டு-நெஞ்சுக்கோழை, s. Pectoral disease from phlegm, as asthma. நெஞ்சுக்குத்து--நெஞ்சுவலி, s. Pain in the chest. நெஞ்சுதட்ட, inf. To tap the breast in defiance, as a challenge. 2. To tap the breast with a boast of doing an exploit. நெஞ்சுதுடித்தல், v. noun. Throbbing of the heart from fear. 2. Sympathizing with one in affliction, பரிதாபப்படல். நெஞ்சுத்தடிமல், s. Catarrh seated in the breast, cold and cough. நெஞ்சுத்துணிகரம்--நெஞ்சுத்துணிவு, s. Boldness of heart, heroism, intrepidity. நெஞ்சுநெஞ்சென்றுகுத்துதல், v. noun. Striking the breast with the tips of the fingers, in bewailing the dead, &c. See மார்படித்தல். நெஞ்சுநோ, s. Pain in the breast. 2. (fig.) Grief of heart. நெஞ்சுபக்கிடுதல், v. noun. Being struck with sudden fear or sorrow. நெஞ்சுபதறுதல், v. noun. Fluttering of the heart at the sight of a distressed object, of unjust suffering in another, or of danger of injustice to one's self. நெஞ்சுபுண்ணாக--நெஞ்சம்புண்ணாக, inf. To be grieved, wounded at heart. நெஞ்சுப்பள்ளம், s. [prov.] Pit of the stomach. நெஞ்சுரம், s. Bold-heartedness. நெஞ்சுரப்பானவன், appel. n. A hardhearted man. See உரம். நெஞ்சுவறட்சி, s. Dryness of the chest when cough causes no expectoration. நெஞ்சுவிடுதூது, s. A poem in which the heart is personified as a messenger to a lover, ஓர்பிரபந்தம். 2. One of the fourteen treatises of the Agama philosophy. See சைவசித்தாந்தம், under சித்தாந் தம். நெஞ்சுறைப்பு, s. Boldness of heart, intrepidity. நெஞ்செரிதல், v. noun. Envying, பொ றாமைப்படுதல். நெஞ்செரிப்பு, v. noun. Nausea from eating to excess, or from eating acids, sweets, &c. 2. Pain in the stomach, heart-burn. 3. (fig.) Envy, பொறாமை. நெஞ்செலும்பு, s. The sternum. See எலும்பு. நெஞ்சைக்கல்லாக்க, inf. To harden one's own or another's heart. நெஞ்சைக்குமட்டல், v. noun. Nausea. See குமட்டு. நெஞ்சைப்பிடிக்க, inf. To take by the throat. நெஞ்சைப்பிளக்க, inf. To split the breast. 2. (fig.) To cause great grief. நெஞ்சையுவட்ட, inf. To loathe. See உவட்டு, v. நெஞ்சோர்மம், s. Bold-heartedness, as நெஞ்சுத்துணிவு; [ex ஓர்மம்.] 47)