aṭkku (p. 7) கிறேன், அடக்கினேன், வேன், அடக்க, v. a. To subject, control, curb, bring to order--as foes, &c., compress, coerce, restrain, tame, break--as a horse--constrain, repress, cause to recede, bring one to terms, to still, compose, கீழ்ப் படுத்த. 2. To reduce, lessen, condense, abbreviate, குறைக்க. 3. To deposit, conceal, stow away, cover, inter, infold, புதைக்க. 4. To contain, hold, கொள்ள. 5. To encroach upon, seize unjustly, கவர. 6. To engross, monopolize, கைவசஞ்செய்ய. 7. To embody, incorporate, திரட்ட. அடக்கி, s. A taciturn person, one who conceals his real circumstances, ability, &c. 55)

aṭngku (p. 7) கிறேன், அடங்கினேன், வேன், அடங்க, v. n. To obey, yield, become subject to, be subdued, கீழ்ப்படிய. 2. To shrink, become compressed, be reduced in size or vigor, be crammed into, condensed, குறைய. 3. To recede, be repressed, suppressed, restrained, ஒதுங்க. 4. To settle, subside, be laid--as dust, அமைய. 5. To be embodied, incorporated, திரள. 6. To be reduced low--as the system when near death, &c., சாக, ஒடுங்க. அடங்கல், s. All, the whole, மு ழுமை. புரமடங்கலுந்தெறுகணை. The arrow which destroyed the whole of the three cities. (In காந்தம்.) அடங்கலர்--அடங்காதார், s. Foes, insubordinate persons, பகைவர். (p.) அடங்கன்முறை, s. A book which treats of the ceremonies of the Saiva sect, தேவாரம். அடங்காப்பற்று--அடங்கார்பதி, s. A rebellious province, கீழ்ப்படியாதார் இருக் கும் ஊர். அடங்காமாரி, s. An audacious, contumacious, insubordinate woman, மு ரண்டானவள். அடங்காமை, neg. v. noun. Insubordinateness, rudeness, haughtiness, untractableness, கீழ்ப்படியாமை. அடங்காவாரிதி, s. Urine, மூத்தி ரம். 2. Sea salt, கடலுப்பு. பிராணனடங்க, inf. To faint, be in a trance as dead. 56)

aṇi (p. 9) s. Ornament, adorning, decoration, அலங்காரம். 2. Jewels, ஆபரணம். 3. Beauty, அழகு. 4. A rhetorical embellishment, a figure of speech, ஓரணியிலக்கணம். 5. Rhetoric, அணியிலக்கணநூல். 6. Order, regularity, ஒழுங்கு. 7. Row, rank or file of an army, சேனைநிரை. 8. A main body or division of an army, படைவகுப்பு. 9. A garland, wreath or string of flowers, மாலை. 1. Greatness, பெருமை. 11. Goodness, நன் மை. 12. Instruments, tools, utensils, implements, எத்தனங்கள். 13. Materials, தளவா டம். 14. Stores, சம்பாரம். (p.) அணிபடுத்த, inf. To arrange, regulate, set in order, in rows, in array. அணிவகுக்க, inf. To arrange troops, set in array. அணிவகுப்பு, s. Battle array, ப டைவகுப்பு. அணிவடம், s. Ornamental string of jewels, necklace. அணிவிரல், s. The ring finger, மோதிரவிரல். (p.) பேரணி, s. Main body, or centre of an army. பின்னணி, s. Rear, or rear-guard. முன்னணி, s. The van, or advance guard. 28)

amirutam (p. 20) (St.) அமிர்தம், s. Immortality, அழியாமை. 2. Ambrosia, nectar, milk, honey, அமிழ்தம். 3. A restorative, a reviving medicine, stimulant, மூர்ச்சை தீர்த்துயிருந்தருமருந்து. 4. Sweetness, இனிமை. 5. Water, நீர். 6. Final emancipation, மோட் சம். Wils. p. 61. AMRITA. அமிர்தகலசம், s. That which contains nectar, (fig.) a woman's breast. அமிர்தகலை, s. A phase of the moon. அமிர்தகிரணன், s. The moon. அமிர்தங்கலங்க, inf. To be disturbed, shocked, &c. as the brain by a blow, மூளைகலங்க. அமிர்தசஞ்சீவினி, s. A medicament supposed to restore the slain to life. அமிர்தபிந்து, s. One of the thirtytwo உபநிடதம். அமிர்தரசம், s. An ambrosial juice. அமிர்தவல்லி, s. A creeper. See அமுதவல்லி. அமிர்தன், s. An immortal, God, கடவுள். (p.) Wils. p. 61. AMRITA. அமிர்தாசனர்--அமுதாசனர், s. The gods, தேவர். Wils. p. 62. AMRITASHANA. 10) *

amutu (p. 20) s. Ambrosia, அமுதம். 2. Sweetness, இனிமை. 3. Water, நீர். 4. Milk, பால். 5. Boiled rice, சோறு. 6. Food in general, போசனம். 7. A restorative medicine, elixir, cordial, ஓர்மருந்து. 8. Taste, சுவை. (p.) அமுதுசெய்ய, inf. To take food, (applicable to superiors.) அமுதுபடி, s. Raw rice. அமுதுமோர், s. Sour milk used for curdling. அமுதூட்ட, inf. To give food, nurse or suckle a child. See ஊட்டு. கட்டமுது, s. Rice tied up for a journey. 28)

arṇi (p. 23) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To fortify, defend, அரணாக்க. 2. To adorn, சிறப்பிக்க. (p.) 3. v. n. [in the third pers. sing.] [prov.] To grow hard as a boil, உரக்க. அரணித்தபரு, s. A hard boil. அரணிப்பு, v. noun. Being fortified place, அரண்வளைப்பு. 2. Ornament, decoration, சிறப்பிக்கை. 3. Hardness as of a boil, or other hard swelling, வைரிப்பு. 8) *

alangkaraṇam (p. 27) s. Ornament, decoration, அலங்கரிப்பு. Wils. p. 73. ALANKARANA. 29)

alngkri (p. 27) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To adorn, decorate, ornament, deck, embellish, garnish, சிங்காரிக்க. அலங்கரிப்பு, v. noun. Ornament, decoration, embellishment, adorning, garnishing, சிங்காரிப்பு. 30)

alangkāram (p. 27) s. Ornament, decoration, embellishment, சிறப்பு. 2. Beauty, அழகு. 3. Rhetorical ornament, figures of language, rhetoric, அணியிலக்கணம். 4. One of the sixty-four கலைஞானம், கலைஞானமறுபத் துநான்கினொன்று. Wils. p. 73. ALANKARA. There are thirty-five figures of language; viz.: 1. தன்மை, a word or phrase expressing the nature of a thing. 2. உவமை, a parable. 3. உருவகம், metaphor. 4. தீவகம், a word once used and understood in the other parts of the sentence. 5. பின் வருநிலை, the repetition of the word beginning a sentence with the same or a different signification. 6. முன்னர்விலக்கு, rejecting a truth asserted, by showing its absurdity. 7. வேற்றுமைப்பொருள்வைப்பு, establishing the truth of a particular fact by a general truth. 8. வேற்றுமை, contrast. 9. விபாவனை separating effects from their proper causes and attributing them to other causes alluded to. 1. ஒட்டு, an allegory. 11. அதிசயம், hyperbole or exaggerated description. 12. தற்குறிப்பேற்றம், a principal kind of metaphor. 13. ஏது, a figure showing the cause, &c. 14. நுட்பம், a figure which presents a suitable idea, by a corresponding hint, &c. 15. இலேசம், a figure in which a trifling excuse is given, as a cloak for a thing of greater magnitude. 16. நிரனிறை, one of the eight kinds of construction of a sentence, i. e. the separate successive arrangements of a series of nouns and their verbs in natural or reverse order. 17. ஆர்வமொழி, an affectionate word or phrase. 18. சுவை, the passions or emotions of the mind expressed by gesture, exhibited in action and transferred to poetry. 19. தன்மேம்பாட் டுரை, self-adulation. 2. பரியாயம், a figure in rhetoric by which one thing is told and another connected with it is intended. 21. சமாயுதம், the accomplishing of one's object by indirect means. 22. உதாத்தம், a figure which expresses copiousness, richness, enterprise, &c. 23. அவநுதி, denying the character, quality or essence of a person or thing in order to attribute the same to others. 24. சிலேடை, a word of double interpretation. 25. விசேடம், distinguishing a cause by ascribing to it effects which it is inadequate to produce. 26. ஒப்புமைக்கூட்டம். enumeration of analogous words, &c. 27. விரோதம், opposition. 28. மாறுபடுபுகழ்நிலை, praising a person or thing to the disparagement of another. 29. புகழாப்புகழ்ச்சி, praise, flattery, &c., couched in terms of dispraise. 3. நிதரிசனம், feigning a thing in nature as doing good or evil to another, a species of personification as a mode of moral instruction. 31. புணர்நிலை, a figure in which the same epithets or attributes are adapted to two or more different subjects. 32. பரிவ ருத்தனை, a figure in rhetoric, describing an exchange of beauties, excellencies. 33. வாழ்த்து, congratulation. 34. சங்கீரணம், the blending of several figures. 35. பாவிகம், moral instruction, inference, applications, &c., from events related in epic poems. அலங்காரநைவேத்தியம், s. An offering made in front of a temple, for show. அலங்காரபஞ்சகம், s. A poem of a hundred verses, (lit.) the five forms of beauty. It is a series of five kinds of verses; viz.: வெண்பா, கலித்துறை, அக வல், ஆசிரியவிருத்தம், சந்தவிருத்தம். (இவ்வகை யே மாறிமாறி நூறுசெய்யுள் அந்தாதித்துப்பாடுவது.) அலங்காரப்படுத்த, inf. To adorn, சிங்காரிக்க. அலங்காரப்பிரியன், s. Vishnu. அலங்காரப்பேச்சு, s. Fine, elegant language, flattery. 33) *

aẕi (p. 32) கிறேன், ந்தேன், வேன், அழிய, v. n. To decay, degenerate, perish, be corrupted, ruined, wasted, blighted, effaced, obliterated, abolished, demolished, annihilated, கெட. 2. To fail (as a promise), be frustrated as a hope, &c., be refuted, தவற. அழிகரு, s. Abortion, கருவழிவு. அழிகுட்டி, s. A miscarriage, an abortion applied chiefly to brutes--the casting of the young, வயிற்றில்மரித்தது. அழிந்தோரைநிறுத்தல், v. noun. One of the eight constituent parts of virtue, அறத்துறுப்பு. அழிபுண், s. A foul ulcer, ஆறாப் புண். (M. Dic.) அழிமதி, s. Waste, extravagance, malicious intention, கெடுபுத்தி. அழிமுதல், s. Waste of property, as of capital, principal, &c. முதலழிவு. அழிம்பு, s. [vul.] The nin-payment of a debt or the non-restoration of another's property from dishonest motives, புரட்டு. 2. Ruin, devastation, injury, damage, கேடு. என்னுடையமைக்கழிம்புபேசுகிறான். He talks of destroying my property. அழிம்புசெய்ய, inf. To damage a thing. 2. To debauch a woman. அழிம்பன், s. [vul.] A spendthrift, a profligate, ஊதாரி. 2. One who makes excuses for not paying debts, restoring property, &c., புரட்டன். அழியாதபத்தினி, s. A name of D'hurupary, the wife of the Pandu princes. அழியாமுதல், s. Property devoted or entailed in perpetuity to a temple or other charity, நிலையான ஆஸ்தி. 2. God, கடவுள். அழியாமை, neg. v. noun. Incorruption, immortality, imperishableness, கெடாமை. அழிவழக்கு, s. An unjust lawsuit, a groundless prosecution, a frivolous or groundless defence, a lost lawsuit, அநி யாயவழக்கு. கற்பழியாதபெண், s. A pure virgin. அழிகை, v. noun. Destruction, decay, ruin, சிதைவு. அழிவு, v. noun. Decay, injury, ruin, loss, desolation, the act of perishing. கேடு. 2. That which has perished of itself, கெட்டது. 3. Fault, immorality, (in a restricted sense,) deviation from rule, குற்றம். அன்றுகண்டமேனிக்கழிவில்லை. Just the same appearance as before. அழிவின்மை, neg. v. noun. Freedom from decay. அழிவுகாலம், s. The time of a universal deluge and destruction at the end of an age, யுகமுடிவு. கடையழிதல், v. noun. Suffering extremely. நிறையழிதல், v. noun. Being disheartened, dispirited, without hope. 7)

āparaṇam (p. 38) s. Ornament, decoration--as jewels, &c., அணிகலம். Wils. p. 115. AB'HARAN'A. 2. (சது.) Clothes, garments, சீலை. ஆபரணச்செப்பு, s. A casket, jewel-box. ஆபரணாதிகள், s. Jewels and other ornaments--as clothes. 104) *

āyam (p. 39) s. Gain, profit, income, revenue, ஆதாயம். Wils. p. 117. AYA. 2. Duty, custom, toll. சுங்கம். 3. Dice, கவறு. 4. The cast of dice in a game, சூதாடுந்தாயம். 5. An assembly of women, female attendants on a lady, மாதர்கூட்டம். 6. A female companion, தோழி. 7. Mother, தாய். 8. Bow-string, நாணி. 9. A kind of drum, மல்லரி. 1. Length, extension, நீளம். (p.) ஆயத்துக்குள்ளேமாயம். A small gain in a small traffic. ஆயக்கட்டு, s. A deceitful fabrication, used with மாயக்கட்டு. 2. The total extent of land in a district. (c.) ஆயக்கட்டாகப்பேச, inf. To utter a falsehood so as to deteriorate one's character. ஆயக்காரன், s. A tax-gatherer, a custom-house officer, a publican, சுங்கம்வா ங்குவோன். ஆயத்தலம்--ஆயத்துறை, s. A custom-house, or place where toll is paid. ஆயந்தீர, inf. To pay toll or duty. ஆயம்வாங்க, inf. To take toll. 27)

ārātṉai (p. 41) s. Temple-service, offering flowers, &c. before an idol, பூசனை. 2. Worship, adoration, divine service, வணக் கம். Wils. p. 119. ARAD'HANA. ஆராதனைசெய்ய, inf. To worship, adore, venerate. 13)

ālvṭṭm (p. 42) s. A circular form made of cloth, roots or palm-leaves, carried to decorate processions, also before great persons, கால்செய்வட்டம். 2. (p.) A small fan, விசிறி. சிற்றாலவட்டம், s. A small circular fan. (p.) 10) *

āvipattam (p. 43) s. The பேராமுட்டி, plant, Pavonia odorata. 35)