anu (p. 14) . A particle in Sanscrit, signifying together, &c. See அனு, for this and most of its combinations. Wils. p. 31. ANU. அநுகூலம், s. Favor, auspices, kindness propitiousness, விக்கினமின்மை. Wils. p. 31. ANUKULA. 2. Success, prosperity, the accomplishment of an object, a happy issue, consummation, காரியசித்தி. See அனுகூலம். (c.) அநுகூலப்பட, inf. To prove successful. அநுதாபம், s. Repentance, மன ஸ்தாபம். Wils. p. 32. ANUTAPA. அநுநாதம், s. An echo, எதிரொலி. Wils. p. 33. ANUNADA. அநுலாபம், s. Tautology, repetition, கூறியதுகூறல். Wils. p. 35. ANULAPA. அநுவக்கிரகம், s. The retrograde transit of a planet. See அனுவக்கிரம். அநுவசனம், s. Concordance of words or sentences with each other, ஒத்த வாக்கியம். Wils. p. 35. ANUVACHANA. 42) *

apētam (p. 17) s. [priv. அ.] That which is not discordant, or different, &c., union, concord, similarity, பேதமின்மை. Wils. p. 57. AB'HEDA.

iṇai (p. 45) s. Union, conjunction, communion, fellowship, இசைவு. 2. Comparison, parallel, similitude, resemblance, ஒப்பு. 3. (p.) Two things of a kind, a pair, couple, brace, துணை. 4. A companion, associate, partner, escort, protector, துணைவன். 5. Desire, இச்சை. 6. Women's hair, கூந்தல். இணையினெஞ்சமே. O! mind, debased beyond comparison. (வைராக்.) இறைகழலிணைமேவியவிமலர். Holy men who unite themselves to the feet of the Supreme Being. இணைக்கயல், s. A couple of carpfish, figures of which in gold, silver, &c., form one of the eight auspicious articles placed on special occasions as good omens, also as pleasing to the gods, அட் டமங்கலத்தொன்று. 2. One of the emblems of royalty, அரசசின்னத்தொன்று. இணைக்கல்லை, s. Two leaf-plates --as set before a religious mendicant or pandarum, while feeding him. இணைக்குப்போக, inf. [prop. இணை யாகப்போக.] To walk with another, to walk abreast. இணைக்குறளாசிரியப்பா, s. A kind of ஆசிரியப்பா, some of whose middle lines are shorter than the first or last line. இணைமணிமாலை, s. A poem consisting either of the kind of verses called வெண்பா and அகவல், or வெண்பா and கலித்துறை, in hundred verses and composed in accordance with the rule of அந்தாதி--one of the பிரபந்தம். இணைமுரண்டொடை, s. [in poetry.] A kind of ryhme where the first two feet in a line are opposed to each other either in word or meaning, ஓர்தொடை-as சீறடிப்பேரகலல்குல். இணைமோனைத்தொடை, s. A species of rhyme in which the first letters of each of the first two feet are the same. See தொடை. இணையசை, s. A compound metrical syllable, நிரையசை. இணையடி or கழலிணை, s. The two feet. இணையடிசூட, inf. To adorn, crown one's self with the feet (of the deity or guru) regarding them as flowers.--Note. To place the feet of another on one's head, is a figurative form for expressing great reverence, devotedness, respect, &c. இணையளபெடைத்தொடை, s. A verse in which the first letter of the first two feet is protracted. இணையிட்டுப்பார்க்க, inf. To compare one thing with another. இணையியைபுத்தொடை, s. The repetition of the same letter in the last two feet of any line. See தொடை. இணையெதுகைத்தொடை, s. [in poetry.] The rhyming of the second letters of the first two feet in each line. இணையெழுத்து, s. A substituted letter, போலியெழுத்து. இணைவிழைச்சு, s. Unchastity, unchaste desire, கற்பில்லாமை. (நீதிநெறி.) 2. Sexual desires, காமம். (p.) கண்ணினை, s. A pair of eyes. 138)

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

ūṇ (p. 69) s. Food, உண்டி. 2. Boiled rice, சோறு. 3. Food of beasts, birds, இரை. 4. Sufferings and enjoyments ordained by God and experienced by the soul, as the fruits of action, நன்மைதீமையினால்விளையும் புசிப்பு. (தீ. 297.) ஊணற்றபோதேயுடலற்றுப்போம். The body cannot exist without food. ஊணற்றபோதேயுறவற்றது. Without entertainment friendship ceases. ஊணுக்குமுந்தவேண்டும்கோளுக்குப்பிந்தவேண்டும். Be first at a feast and the last at slander. ஊணன், s. (fem. ஊணி.) A glutton, மிகவுண்போன். 2. One who is too fond of eating, whose object is to fill his belly, போசனப்பிரியன். 3. A barbarian, மிலேச்சன். ஊணன்கருமமிழந்தான். The glutton failed in his object; i.e. the gluttonous will fail in their pursuits. ஊணுறக்கமில்லாதவன், s. One who neither eats nor sleeps. எனக்குஊணுமில்லையுறக்கமுமில்லை. I have neither food nor sleep. ஊண்பாக்கு, s. Betel-nut taken after eating, உண்டபின்றின்பாக்கு. ஊண்பாக்கொழியவீண்பாக்காகாது. Betelnut should be taken only after food. 52)

eẕutu (p. 75) கிறேன், எழுதினேன், வேன், எழுத, v. a. To write, paint, draw, mark, stain, trace (letters, &c.), inscribe, வரைய. 2. To foreordain, to predestine. This verb is soused from the notion that each one's fate is written by Brahma in the skull, தலையிலெழுத. 3. To write composition, draw up in writing, வசனாதிகளெழுத. 4. To engrave, சித்திரமெழுத. எழுதக்கைதிரும்பவில்லை. The hand is not yet trained. எட்கிடைநெற்கிடைவிட்டெழுத. To write leaving the space of a sesamum seed between the letters, and of a grain of rice between the lines--the order to be observed in writing. எழுதாக்கிளவி--எழுதாமறை, s. The vedas, lit. unwritten works--an appellation adopted with reference to their meaning being handed down by oral explanation and not written, or to the accent, pronunciation, &c., which cannot be written, வேதம். எழுதிக்கொடுக்க, inf. To grant by writing, write and deliver as a voucher. 2. To betroth a girl by written contract. 3. To write for another, draw up a document. 4. To write lessons for a learner. 5. To give a list, inventory, &c. எழுதிக்கொள்ள, inf. To write a letter, petition, &c., to a great person; to write for one's self. 2. To enrol. 3. To write and deliver vouchers reciprocally. எழுதிச்சேர்க்க, inf. To register, file a writing as a notary public. எழுதிவைக்க, inf. To recount,register, write and keep for a memorandum, &c., to write and leave behind for the use of others. எழுதினஉடன்படிக்கை--எழுதின வொப்பாசாரம், s. Written contract. எழுதுகோல், s. A writing reed, எழுதுங்கோல். 2. A painter's brush or pencil, தூரியக்கோல். எழுதுபடம், s. A picture, கிழி. மேற்பாடம்பார்த்தெழுதுதல், v. noun. Copying from a written book. பெயர்த்தெழுத, inf. To copy, to transcribe. குறிப்பெழுத, inf. To note down the time, &c. of the birth of a child. திருத்தமாயெழுத, inf. To write correctly. சரமகவியெழுத, inf. [prov.] To write a stanza, commemorative of the death of an ancestor, or other near relative, mentioning the day, hour, &c. of the moon, as a memorandum for ascertaining the time to perform the annual funeral rites. மறுமொழியெழுத--பதிலெழுத, inf. To write an answer. பருக்கவெழுத, inf. To write in large characters. கைபடியவெழுத, inf. To practise writing, train the hand in writing. 14)

ēṟpṭuttu (p. 79) கிறேன், ஏற்படுத்தினே ன், வேன், ஏற்படுத்த, v. a. To ordain, establish, appoint, assign, to set on foot, institute, to put into office, நியமிக்க. 2. To persuade, to prevail on by persuasion, induce one to become a party in a contract or other transaction, இணங்கச்செய்ய. 3. To prove in law, நிச்சயிக்க. 4. To create, to make, form, construct, compose, உண்டுபண்ண. 5. To provide, prepare, arrange, எத்தினப்படு த்த; [ex ஏறு.] அவனைக்குற்றவாளியென்றேற்படுத்தினார்கள். They have unjustly convicted him. 2. They have unjustly accused him. ஏற்பாடு, s. Institution, establishment, a constituted state of things, பிரமா ணம். 2. Covenant, contract, engagement, உடன்படிக்கை. 3. Established customs or rules, முறை. 4. [With the prefix பழைய or புதிய] The Testament, among Christians. 84)

okkl (p. 81) s. Equality, reconcilement, agreement, ஒத்தல். 2. kinsfolk, relations, friends, சுற்றம். 3. Family, household, குடு ம்பம். 4. [as உக்கல்.] Side. 5. The act of sewing two pieces into one, மூட்டுகை. For the verbal meanings, see ஒ, v. (p.) இறைதிரியாநேரொக்கல்வேண்டும். The acts of a king should be those of unswerving rectitude. ஒக்கல்போற்றல், v. noun. Maintaining relations--one of the ten வேளா ண்மைமாந்தரியல்பு. (p.) ஒக்கலிக்க--ஒக்கலிட, inf. To collect one's relations, maintain them, give them medical aid, &c., இளத்தைப்பாலிக்க. 2. To meet, converse, to hold friendly intercourse, உறவினரோடுகலந்துபேச. 3. To become reconciled--as discordant parties, ஒப்புரவாக. 28)

ottu (p. 82) s. The native bag-pipe which leads in music, ஓரிசைக்குழல். 2. Agreement in time in singing and dancing, தாள வொத்து. 3. Measuring or beating time for singing, &c., ஒத்தறுக்கை. 4. Sounding the key note--as an accompaniment to the music, ஒத்திசை. ஒத்தறுக்க, inf. To beat time generally on the cymbal, sometimes on the hand for regulating music and dancing, தாளம்போட. ஒத்திசை, s. Musical harmony, symphony, concert, ஒத்தஇசை. ஒத்துப்பாட, inf. To sing in concert, in unison, in accordance with the dance. &c. ஒத்துப்பிடிக்க--ஒத்தூத, inf. To sound the key note with the ஒத்து pipe, ஒத்துவாசிக்க. ஒத்துப்போட, inf. To beat the cymbals as an accompaniment to dancing. 10)

oẕuku (p. 84) கிறது, ஒழுகினது, ம், ஒழுக, v. n. To flow, நீர்முதலியவோட. 2. To go, pass, walk, செல்ல. 3. To act, behave, maintain a course of conduct, act according to rule, to behave well, நெறிப்படிநடக்க. 4. To be long, நீள. (p.) 5. To leak, drop as water, fall by drops, trickle down, drip, drop through, to be shed, தொளைவழி யாயொழுக. ஒழுகுபொற்கொடிமூக்கு. The nose of the damsel who resembles a beautiful long creeper. (நைட.) ஒழுகொளிவிரிக்குங்கதிர்மணி. The radiant gem which diffuses flowing light. கூற்றமேயில்லத்திருந்தொழுகாப்பெண். But an unfaithful wife is to the household as death. பன்மார்புசேர்ந்தொழுகுவார். Those who habituate themselves to the embraces of many-- (நாலடி.) அதிரசமொழுகுங்கனிகள். Fruits flowing with much honey. குடமொழுகுகிறது. The vessel leaks. ஒழுகிசை, s. A flowing kind of melody in poetry in which nothing discordant occurs, பாவினோசையுளொன்று. ஒழுகிசைச்செப்பல், s. A poem consisting of வெண்சீர்வெண்டளை and இய ற்சீர்வெண்டளை. ஒழுகிசையகவல், s. A kind of அகவல் verse composed of நேரொன்றாசிரிய த்தளை and நிரையொன்றாசிரியத்தளை. ஒழுகுவண்ணம், s. A cadence which flows in an easy and pleasing style, ஓர்சந்தம். ஒழுகல், v. noun. Flowing. 2. Leaking, dropping, a leak. 3. Behavior. 4. Length. 5. Height. ஒழுகலான், appel. n. He who does not conduct himself virtuously (நீதிநெறி.) வாய்நீரொழுகல், v. noun. Drivelling. ஒழுக்கு, v. noun. Leaking, dropping, dripping, ஒழுகுகை. 2. Flowing, flow, நீர்முதலியவோடுகை. 3. The passing of urine in drops. ஒழுக்குக்குவைத்தசட்டிபோல். Like a vessel set to catch the water from a leak-spoken of one supported at the expense and pleasure of another. ஒழுக்குமாற்ற, inf. [prov.] To stop leak. ஒழுக்குவிழ, inf. To drop as water from a leak, to leak. ஒழுக்கெறும்பு, s. A species of large black ants which follow one another in a train. 8)

kppl (p. 94) s. A ship, வங்கம். (c.) கப்பல்ஒருதிட்டிலேபொறுத்துப்போயிற்று. The ship is run aground on a bank. கப்பலிலிருந்திறங்க, inf. To disembark. கப்பலுடைய, inf. To be shipwrecked. கப்பலேற, inf. To go on board a ship. கப்பலைத்தட்டவைக்க, inf. To be stranded. கப்பலோட, inf. To sail, as a ship. கப்பலோட்ட, inf. To sail a ship, to steer a ship. கப்பலோட்டம்--கப்பலோட்டல் --கப்பலோட்டு, v. noun. The sailing of a ship. கப்பல்வைக்க, inf. To engage a ship. கப்பற்காரன், s. The master of a ship, the manager of a ship, a mariner, கப்பலின்தலைவன். கப்பற்காரன்பெண்சாதிதொப்பைக்காரி, கப்பலு டைந்தாற்பிச்சைக்காரி. The wife of a ship's owner is wealthy, but she will become a beggar if the ship be wrecked. முன்னேரங்கப்பற்காரன்பின்னேரம்பிச்சைக்காரன். A ship-owner in the morning, and a beggar in the evening. கப்பற்சண்டை, s. Naval warfare. கப்பற்சேதம், s. Ship-wreck. கப்பற்படை, s. The cordage of a ship, whatever belongs to a ship. கப்பற்பாட்டு, s. Songs used by rowers. 2. Songs in comedies sung to the rower's tune. கப்பற்பாய், s. The sail of a ship. 24)

kṟpi (p. 102) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To teach, instruct, instil knowledge, படிப்பிக்க. 2. To create, make, fabricate, construct, invent, compose a term, poem, &c., உண்டாக்க. (c.) 3. (p.) To direct, command, issue orders, order, charge,கட்டளை கொடுக்க. 4. To appoint, destine, decree, ordain, assign, விதிக்க. 5. To purpose, determine, நியமிக்க. 6. To figure in the mind, imagine, fancy, from a vain project, to build castles in the air, பாவனைசெய்ய. 7. To appoint to an office, invest with office, to grant, confer, தொழிலில்ஸ்தாபிக்க. கற்பிக்குமுறைமை, s. Order in teaching. கற்பித்தசொல், s. Verbal instructions. 2. A newly-invented form of expression, new-made word. கற்பித்தபணிவிடை, s. Duties commanded, commissions. கற்பித்துச்சொல்ல, inf. To fabricate stories, &c. 2. To invent, frame new forms of speech, to use words in a new sense for the occasion. கற்பித்தோன், s. A teacher, instructor. கற்பித்தல், v. noun. Teaching, instructing, commanding. 24) *

klai (p. 96) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To disperse--as an assembly, a defeated army, a herd pursued by dogs--as birds, clouds, &c.; to become separated from a company, &c.; to decamp, withdraw, quit, desert, குலைய. 2. To jar, to be discordant--as a noise, musical string or instrument, இராகமயங்க. 3. To be frustrated, to fail in accomplishment, எண்ணங்கலைய. 4. To slide from one tune into another by mistake, to go out of tune--as an instrument, இராகங்கலைய. மனவெண்ணங்கலைந்துபோக, inf. To be absent in mind. 2. To be dis tracted, disturbed, &c.--as the mental powers. கலைவு, v. noun. Dispersion, scattering, disorder, being broken up, குலைவு. 2. Seperation, பிரிவு. 273)

kāram (p. 104) s. A caustic; a corrosive of any kind; an escharotic, கார்ப்புப்பு. 2. Alkali, soda, potash, &c.; impure corbonate of soda, சாம்பலுப்பு. (Mat. Ind.) 3. Washerman's lye, lixivium, சீலையழுக்குவாங்குங் காரம். 4. A mordant; an alkaline preparation for fixing colours, சாயமிடுங்காரம். Wils. p. 263. KSHARA. The காரம் are five in number, viz.: சவக்காரம், soap. 2. சீனக்காரம், alum. 3. பொரிகாரம், another kind of alum. 4. வெண் காரம், borax. 5. காடிக்காரம், lunar caustic. 5. (p.) Act, acting, doing, agency, காரியம். 6. A termination denoting action, agency --as உங்காரம். wils. p. 213. KARA.. காரக்கல், s. A kind of caustic mineral, விஷக்கல். காரங்கட்ட, inf. To strengthen the blue die by adding other ingredients. 2. To prepare caustics with various ingredients. காரங்கூட்ட, inf. To prepare dyer's lye, காரஞ்சேர்க்க. காரச்சீலை, s. A corrosive plaster, a blister, புண்ணுக்குப்போடுமோர்மருந்துச்சீலை. காரத்திரி, s. A kind of seton with a corrosive or caustic preparation on it, inserted in an abscess, &c., காரச்சீலைத்திரி. காரநீர், s. Dyer's lye made of alum, rust, &c., காரமாயசாயநீர். காரப்பசை, s. A cement of solder of குன்றிமணி seeds and alum, used by gold or silver smiths, காரமானபசை. காரம்போட, inf. To apply alkali, caustic, &c. காரம்போட்டுவெளுக்க, inf. To whiten cloth, &c., with lye or alkali. காரம்வைத்துப்புண்ணாக்க, inf. To make a sore by applying a corrosive, for reducing a tumour, &c. காரம்பூச, inf. To imbue cloth with alum--as a dyer, that it may retain the colour. காரலவணம், s. A corrosive preparation. 107)

kūttu (p. 134) s. (from Sans. Goorda, play, Wils. p. 239.) Dance, dancing; action, performance; ball, நடனம். 2. Dramatic play, comedy, நாடகம். 3. Dance or sport of the deity--as the creation, preservation, and destruction of the universe are considered by Hindu philosophers, திருக் கூத்து. 4. Expression or exhibition of the feelings of the soul in its conscious states, as manifested in the actions and organic functions of the body, according to Hindu psychologists, ஆத்துமசேட்டை. 5. Frolicking, leaping and frisking about, like young boys and girls, விளையாட்டு. 6. Display, pomp, parade, &c.--as viewed by ascetics, பிரபஞ்சநடிப்பு. 7. A strange event or phenomenon, நூதனசெய்கை. 8. Presumption, assumption, vanity--as of young persons--one new in office, &c., spoken in contempt, கோலாகலம். 9. A droll or ludicrous action or performance--as a pantomime, &c., பரிகாசக்கூத்து. 1. (fig. little used.) The instigating or moving cause of an action, தூண்டுகாரணம். கூத்துக்குமீசைசிரைக்கவா. Why shave off the mustaches for mere play; i. e. why do a thing without an object? ஏதேனுங்கூத்துநடக்கும். [prov.] Some disastrous event will happen--said after a bad omen. நாலுநாட்கூத்து. A four day's dance-spoken of worldly prosperity, elevation to office, &c. கூத்தன், s. Dancer, actor, performer, comedian, &c., நாடகன். 2. Soul, life, spirit--as the directing cause of the various corporeal functions and actions, உயிர், ஆத்துமா. (நாலடி.) 3. The deity--as the operating cause in the universe, கட வுள். (p.) கூத்தாட, inf. To dance or play, to exhibit pranks, to take a part in play, நடனஞ்செய்ய. 2. To persist in an improper request, &c., சோலிபண்ண. 3. To be elated by promotion, wealth, &c.; to assume too much, &c., பெருமைகாட்ட. 4. (little used.) To act merely for form's sake, in religion, civilities, mourning, &c., ஒப்புக்குச்செய்ய. கூத்தாடி, s. (fem. கூத்தாடிச்சி.) A dancer, player, an actor, a comedian, நடன். 2. A pole-dancer, கழைக்கூத்தன். கூத்தாட்டு--கூத்தாட்டம், v. noun. Dancing, acting, playing, &c., நடிப்பு. கூத்தாட்டுச்சிலம்பம் படைவெட்டுக்குதவாது. The fencing of the actor will not do in battle. கூத்தி--கூத்திச்சி, s. A female actor or dancer; a dancing girl, நாடகப்பெண். 2. A courtezan, a strumpet, a prostitute, வேசி. 3. A concubine, கூத்தியார். கூத்துக்களரி, s. The area or hall for play; a ball room; a theatre; a circus, &c., நடனசாலை. கூத்துக்காரன், s. (fem. கூத்துக்காரி.) An actor, a dancer, கூத்தாடுவோன். 2. A dancing master, கூத்தாட்டுவோன். 3. A buffoon; a ludicrous, comical person; a mimie, விகடக்காரன். கூத்துப்பயிலிடம், s. A dancing school; a place where dancing is practised. கூத்துப்பாட்டு, s. Dancing tunes, and songs. கூத்துவகை--கூத்தின்விகற்பம், s. The two divisions of dancing, commonly by woman. 1. தேசிகம், modes of dancing in different countries. 2. மார்க்கம், modes of dancing--as laid down in the shastras. கூத்துப்பண்ண, inf. To make fun, sport, &c. 2. To do a droll, funny, action. 3. To confound; to derange. கூத்துவிட, inf. To introduce the actors in a play. 2. [prov.] To say something odd, or droll; to do a funny, humorous thing, pleasing to a company. கூத்துவைக்க, inf. To give a dance, or ball--modern. 7)