uruṭṭu (p. 65) கிறேன், உருட்டினேன், வேன், உருட்ட, v. a. To roll a ball, or wheel, trundle a hoop, &c., to wheel a barrow, to bowl, turn about, revolve a thing on a plane, to whirl, (a discus, &c.), passing through the air at right angles with the horizon, உருளச்செய்ய. 2. [prov.] To defeat a rival by arguments, sophistry, &c., to overcome in athletic exercises, games, to overmatch, வெல்ல. 3. To beat a drum rapidly, to beat a ruffle, மத்தளம்விரை வாயடிக்க. 4. [in architecture.] To form a moulding, திரட்ட. 5. To form clay or other substances into balls or globules by rolling, working in the hand, &c; குண் டுருட்ட; [ex உருள், v.] உலகுக்குநாயகனாயோராழிதனியுருட்டி. Guiding the wheel of power as the sovereign of the universe. அவனைப்புடையனுருட்டும். The beaver snake will bite, will tumble him over (and bite him). (A curse.) உருட்டித்தைக்க, inf. To roll and sew a border--a kind of hemming. உருட்டிப்பார்க்க--உருட்டிவிழிக் க, inf. To roll the eyes and look intently with signs of anger or intimidation. உருட்டிப்போட, inf. To roll a ball, &c. 2. To defeat by arguments, by a display of skill, or by sophistry, to overcome in games, &c., புரட்டிவிட, 3. To be the cause of ruin to a family, &c., அழித்துப்போட. அசத்தியமந்தக்குடியையுருட்டிபோட்டது. Perjury has ruined the family. ஆனையவனையுருட்டிப்போட்டது. The elephant rolled him over and over. உருட்டுதிரைக்கடல், s. The sea with rolling billows. குளிகையுருட்ட--மாத்திரையுருட் ட, inf. To form or make pills. (Med.) நாயுருட்ட, inf. To tumble down and bite--said of a dog. வாயாலுருட்ட, inf. To use sophistry, to dispute clamorously. கவறுருட்ட, inf. To throw dice'. உருட்டு, v. noun. Rolling, revolving on a plane, the revolution or turning of a wheel, whirling, உருட்டுகை. 2. Fraud, artifice, trick, sophistry in overcoming an antagonist, புரட்டு. 3. [in architecture.] Roundness, globosity, moulding, திரட்சி. 4. Terrifying, frightening, driving away, வெருட்டு. உருட்டும்புரட்டுஞ்சிரட்டையுங்கையும். Prevarication and lying lead to begging. [prov.] உன்னுடையவுருட்டுக்குப்பயப்படேன். I fear not your sophistry. உருட்டுப்புரட்டுள்ளவன், s. A man of tricks and frauds. உருட்டுவண்ணம், s. A poem, or song composed of syllables occurring in rapid succession. குண்டுருட்டு, s. The roundness of a bullet or ball. குண்டுருட்டாய்க்கட்ட, inf. To tie up a person head to heels. பொன்னுருட்டு, s. A gold ring without seal or stone. 17)

catur (p. 159) s. (Sa. Chatur.) Four-fold. 2. [vul.] A party to witness dancing, &c.-as சதிர். 1,3. 3. Sagacity, &c.--as சதுரம். 2, 3, 4. 4. Propriety, suitableness, good, நன்மை. (p.) சதுரகராதி, s. A dictionary consisting of four divisions viz. 1. பெயரகராதி, the different signification of words. 2. பொ ருளகராதி, containing words of the same signification. 3. தொகையகராதி, containing collective nouns or generic words. 4. தொடையகராதி, a rhyming dictionary. சதுரங்கம், s. The aggregate of the four constituents of an army, elephants, horse, chariots and infantry, கச ரத துரக ப தாதி. 2. The game of chess, consisting of fingures representing the four kinds of force in an army, ஓர்விளையாட்டு; [ex அங்கம், member.] (c.) சதுரங்கத்துக்கடிபார்க்க, inf. To think of speculate at chess how to win, &c. 2. [loc.] To use various stratagems. 3. Met. To deliberate, யுத்திக்க. (R.) சதுரங்கசேனை--சதுரங்கதானை, s. As ச துரங்கம், 1. சதுரங்கதாரணை, s. One of the தாரணை. see நவதாரணை. சதுரங்கபட்டணம்--சதுரை, s. The town of Sadras, ஓரூர். சதுரங்கபந்தம், s. Verses arranged in fanciful figures. See மிறைக்கலி. சதுரங்கமாட, inf. To play at chess. சதுரங்கக்காய், s. Chess-men. சதுரங்கபலம்--சருதங்கதளம், s. A force composed of the four military constituents of an army. See சதுரங்கம். சதுரங்கயுத்தி--சதுரங்கவெத்து, s. Stratagem at chess. சதுர்முகன்--சதுராளன், s. Brahma, பிரமன். சதுர்க்காலம், s. The four different seasons of the year in northern countries. சதுர்க்கோணம், s. Quadrangular figure, a tetragon. சதுர்த்தசம், s. Fourteen, பதினாலு; [ex தசம், ten.] சதுர்த்தசபுவனம், s. The fourteen worlds. சதுர்த்தசி, s. The 14th day of the moon. See திதி. சதுர்த்தர், s. Sudras--the forth caste of the Hindus, சூத்திரர். சதுர்த்தி, s. The fourth day after the new or full moon. See திதி. சதுர்ப்பலன், s. Privilege, a good fortune (p.) சதுர்ப்பாகம், s. Four parts. 2. The fourth part. சதுர்ப்பாடு, v. noun. [prov.] Eloquence, skill, excellence. See சதுரப்பாடு. சதுர்ப்புயன், s. The god Vishnu, the four armed. சதுர்யுகம்--சதுரியுகம், s. A Maháyuga, being the aggregate of the four yugas or 4,32, years. சதுருபாயம்--சதுர்விதோபாயம், s. The four kinds of expedients for overcoming an opponent. See உபாயம். சதுர்வருணம், s. The four castes. சதுர்வேதம், s. The four vedas. See வேதம். சதுராச்சிரமம், s. The four orders or states of religious life. See ஆச்சிரமம். சதுரானவிலை, s. A low cheap price. சதுர்காண, inf. To be cheap, to be obtained at a low price. (R.) சதுர்விளையாட, inf. To dance as a dancing girl before an assembly. (Rare.) 32)

camucāram (p. 163) s. The family state, as tending to promote earthly attachments, இல்வாழ்க்கை. 2. Family, குடும்பம். (c.) 3. Worldly attachments or connections, secularity--as distinguished from abstract devotion; earthliness, worldliness, உலகப் பற்று. 4. Mortal or corporeal existence; the state of being in connexion with and subject to births, பிறவிக்கேதுவானவை. W. p. 876. SAMSARA. 5. [little used.] The world --as the habitation of mortals or corporeal beings, உலகசஞ்சாரம். 6. [vul.] A wife, மனைவி. சமுசராஞ்சரலதுக்கம். Matrimony has many sorrows. சமுசாரம்விழுந்துபோயிற்று. The wife is dead. சமுசாரத்திலடிபட்டவன். One who has experienced the troubles, accompanying the matrimonial state, and house-keeping. சமுசாரகிருத்தியம், s. House-hold duties. சமுசாரக்காரன், s. A married man. 2. A man who has children. சமுசாரசன்னியாசம், s. Renunciation of matrimonial life, celibacy. சமுசாரத்தொல்லை, s. Cares and vexation of a family. சமுசாரநாசம், s. The ruin of a family. 2. (p.) Annihilation of the passions; overcoming earthly attachments--as an ascetic. சமுசாரபாரம், s. The burden and responsibility of a family, &c.--as குடும்ப பாரம். சமுசாரமார்க்கம், s. Conjugal life; the family state, as distinguished from the state of the bachelor or ascetic. 2. Domestic duties. (c.) சமுசாரம்நடத்த--சமுசாரம்பண்ண, inf. To manage a family. சமுசாரவாளி, s. [vul.] A married man. சமுசாரவாழ்வு, s. Conjugal life, conjugal felicity. சமுசாரம்பெருத்தவன், appel. n. One who has a large family. சமுசாரவிருத்தி, s. Increase of family. 2. [prov.] Family cares, concerns, affairs, சமுசாரத்தனம். சமுசாரி, s. A married person--man or woman, கிரகஸ்தன். (c.) 2. (fig.) One involved in the results of actions, transmigration, secularities, &c., பந்தமுடைய வன். 3. [loc.] A husband-man, a tiller; a farmer, குடியானவன். சமுசாரித்தொழில், s. Husbandry. சமுசாரிமார்க்கம், s. [loc.] Nuptial or matrimonial state; a chaste, honest course of life. சமுசாரிமகன், s. A man of virtuous life. (c.) பாரிசமுசாரம்--பாரிக்குடும்பம், s. A large family. (c.) See பாரி. 50)

citti (p. 182) s. Success, accomplishment, prosperity, the attainment of the desired object, கைகூடுதல். (c.) 2. Supernatural powers obtained by abstract devotion, and exercised at will, தபோபலம். 3. Final emancipation from mortal existence and the attainment of eternal beatitude, மோட்சம். 4. The sixteenth of the astronomical yogas, ஓர்யோகம். 5. Firmness, durability, திடம்-as காயசித்தி, firmness of body. W. p. 925. SIDDHI. 6. The எட்டி tree. 7. Soap, சவ க்காரம். (p.)--Note. As the last member of a compound word, it implies success obtained--as காயசித்தி, மந்திரசித்தி, &c. சித்திகணபதி--சித்திவிநாயகன், s. Ganesa the god who removes obstacles or gives success. 2. A manifestation of this god. சித்திநெறி, s. The way to bliss. 2. The way to success. (பஞ்சதந்.) சித்திபெற--சித்தியடைய, inf. To succeed. 2. To succeed in magic, medicine or some art. 3. (p.) To obtain bliss. சித்திபெற்றவன்--சித்தியுள்ளவன், s. One who has succeeded in magic, medicine, business, &c. சித்திமுத்தி, s. The happiness of success. (Colloq.) சித்தியாக, inf. To prove successful as magic, incantations, medicines, undertakings, &c., பயன்பட. அட்டசித்தி--அட்டமாசித்தி, s. The eight superhuman powers ascribed to Siva, and which, it is supposed, may be acquired by extraordinary austerities attended with magical rites. They are. 1. அணிமா, the power of reducing one's self or any thing else to the size of an atom. 2. மகிமா, the power of increasing one's bulk without limit. 3. இலகிமா, the power of rendering one's self or other things light, overcoming gravitation. 4. கரிமா, the faculty of increasing weight, solidity, &c., also written கிரிமா. 5. பிராத்தி, the power of attaining every thing desired, as to touch the moon with the finger, &c. 6. பிராகாமியம், the power to overcome natural obstacles and go any where. 7. ஈசத்துவம் or ஈசிதை, Supreme dominion over animate or inanimate nature. 8. வசித்துவம், or விசி தை, the power of enchanting, changing the course of nature or assuming any form.--Note. In Wilson's Dictionary, instead of கரிமா, is given, காமாவசா யிதை, the accomplishment of every promise or engagement. See also Ellis. p. 18. சிவஞானசித்தி, s. [commonly called சித்தியார்.] See சித்தியார். வாக்குச்சித்தி, s. Successful pleading, &c. 2. Supernatural gifts as attained by Munis to give their word effect. 3. Influence attending or supposed to attend the words of some persons. (c.) காரியசித்தி, s. Effect or the result of a thing. 2. Success of a thing. (c.) மந்திரசித்தி, s. Success in magical incantations. 75)