aṇintm (p. 9) s. The seat or pial near the entrance of a pagoda, கோபுரவாச லின்மேடை. (p.) 34) *

amplm (p. 20) s. An open building in a village for public concourse or for transacting affairs of justice, சபை. 2. Open space, public, வெளி. 3. All ornamented or painted room, a room containing pictures and statues, சித்திரகூடம். (p.) அம்பலம்பண்ணுகிறாயோ. Do you transact public affairs? ஏழைபேச்சுஅம்பலமேறுமோ. Will the poor be heard in the court? 2. Justice is overruled by power. அரைச்சொற்கொண்டம்பலமேறலாமோ. Can one partially informed come before an assembly; i. e. for discussion. அம்பலக்காரன், s. A chief of the Karller caste, as கள்ளச்சாதித்தலைவன். 2. He who publishes the decrees of the assembly. (p.) அம்பலமாக, inf. To be left to the wide world, be abandoned. 2. To be made manifest, to become public. திருச்சிற்றம்பலம், s. One of the names of the pagoda of Chellambrum. 56)

arikūṭm (p. 24) s. A room under the tower at the entrance to a castle or pagoda, கோபுரவாயில். (p.) 3)

alku (p. 27) s. The blade of a weapon or instrument, the top or head of an arrow, ஆயுதத்தினலகு. 2. Weapon, arms in general, ஆயுதப்பொது. 3. Glow worm, மின் மினி. 4. A bird's beak, பறவைமூக்கு. 5. An ear of rice or other grain, பயிர்க்கதிர். 6. Number, calculation, எண். 7. Poetic numbers of feet or syllables, செய்யுளலகு. 8. Cowries, small shells used as signs of numbers in reckoning, பலகறை. 9. Seeds of மகிழ் tree, மகிழம்விதை, Mimusops elengi, L. 1. Grains of paddy, நென்மணி. 11. A broom, a besom, துடைப்பம். (p.) 12. (c.) The mandibles, jaws, கொடிறு. 13. [prov.] Breadth, extension, விசாலம். 14. A weaver's stay or staff to adjust a warp, நெசவுநூற் பாவினலகு. அரணை அலகுதிறக்கிறதில்லை. The eft does not bite, (lit.) does not open its jaws. அலகிட, inf. To reckon, compute, number, கணக்குப்பார்க்க. 2. To measure verse, scan, செய்யுட்கோசையூட்டும்பொருட்ட லகிட. 3. To sweep the sacred precincts of a temple as one of the duties of the சரிதைக்காரன், or religionist of the lowest degree in the Siva system, கோயிலலகிட. அலகுகட்ட, inf. To bind (charm) the mouth of a serpent, a dog, &c. 2. To charm a weapon to prevent its cutting, &c. 3. To settle an account. அலகுகழிக்க, inf. To subtract or deduct a number in reckoning with kernels, seeds, &c. அலகுகிட்டுகை, v. noun. Having the lock-jaw. அலகுகூடை, s. A basket made of twigs closely twisted together, used to draw water. அலகுநிலை, s. The result of a reckoning, as the sum in addition, product in multiplication, &c. அலகுநிறுத்தல், v. noun. Placing a sword upright. This is a ceremony performed in the pagoda of துரோபதை, before the festival in honor to her is commenced. A sword is set up--the point downwards-- on the side of a vessel filled with water, and if it does not move, they think that the ceremony will be attended with success. This is also done in private houses. அலகுபருப்பு, s. A kind of pea. அலகுபனை, s. The long, flat leaved palmyra, Borassus flabelliformis, L. அலகுபாக்கு, s. Betel-nut sliced thin and boiled in water in which its husk has been boiled, giving it a reddish hue. அலகுபோட, inf. To perform a penance, in which the tongue is pierced with an iron wire, strings are drawn through the sides of the loins, or the breast cut with a knife. (c.) அலகுப்பூட்டு, v. noun. Closing the mouth in penance. அலகுவிறைப்பு, v. noun. Becoming cold and stiff as the jaws in childbirth, fits, hunger, &c. வேப்பலகு, s. The rib or small stalk of the leaves of the margosa tree. திருவலகு, s. A broom used in pagodas. சோற்றலகு, s. A sort of rice strainer, made of ribs of palm leaves. 23)

aḷintam (p. 33) s. A terrace before a house, கோபுரவாயிற்றிண்ணை. 2. A verandah at the gate of a tower or at the outside of the entrance to a pagoda, வீட்டின்வெளிச் சாலை. Wils. p. 74. ALINDA. (p.) 34)

ālayam (p. 42) s. An abode, asylum, a residence, receptacle, தங்குமிடம். 2. A temple, place of worship, church, கோயில். 3. A brahman's residence, பிரமாலயம். 4. A house, வீடு. Wils. p. 121. ALAYA. 5. An elephant's stall, a shed in which to keep elephants, யானைக்கூடம். (p.) ஆலயங்கட்ட, inf. To build or erect a temple. ஆலயம்பழுதுபார்க்க, inf. To repair a temple. சிவாலயம், s. A temple or pagoda of Siva. தேவாலயம், s. A heathen temple. 2. [in christ. usage.] The temple of Jerusalem, a synagogue. 8)

kaṉṉi (p. 102) s. A virgin, a maiden, a young unmarried woman, குமரி. 2. Virgo, a sign of the zodiac, ஓரிராசி. Wils. p. 187. KANYA. 3. [in mythology] A river that flows into the sea at Cape Comorin, regarded as a sacred virgin, ஓராறு. (c.) 4. (p.) Youthfulness, tenderness, juvenility, இளமை. 5. Virginity, கற்புக்கெடாமை. 6. A woman, பெண். 7. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். 8. The wild or Socotrine aloe, an evergreen, கற்றாழை. Aloe perfoliata. 9. A wild creeper, the காக்கணம். 1. Unfading, imperishable, eternal youth, freshness, vigor, evergreen, அறிவில்லாமை. 11. A female ascetic, தவப்பெண். 12. A female possessing eternal youth--spoken of the goddesses or celestial females, தெய்வப்பெண். 13. Durga, துர்க்கை. 14. A plant, காவிளை. (Rott.). கன்னிகழியாதஆண்பிள்ளை, s. A chaste youth. கன்னிக்கால், s. The first post set up in the wall of a new house facing south, decked with cloth, in imitation of a female, முதல்நாட்டுத்தம்பம். See கலியாணம். கன்னிக்கால்நாட்ட, s. To set up the first post in a large building. 2. To plant the first marriage post. கன்னிக்குட்டி, s. [prov.] The first kid of lamb. கன்னிக்கோழி, s. A pullet nearly arrived at maturity. கன்னிச்சவ்வு--கன்னிமுத்திரை, s. The hymen. கன்னித்திங்கள்--கன்னிமாதம், s. The month of September when the sun is in the sign virgo, புரட்டாசிமாதம். கன்னித்தீட்டு, s. The catamenia of a young woman, deemed impure in a higher degree than afterward. கன்னித்துவம்--கன்னிமை, s. Virginity, virgin age, கன்னித்தன்மை. கன்னிபுதன், s. Mercury in the sign virgo indicating learning in one born under its influence. கன்னிப்பருவம், s. The age of mature virginity. கன்னிப்பிள்ளைத்தாய்ச்சி, s. [prov.] A woman in her first pregnancy. கன்னிமதில், s. Imperishable fortress walls. கன்னிமார், s. Virgins, deified females who were pious virgins on earth, afterward born in deified forms, in the supernal worlds in some one of the three lower states of bliss, கன்னியர். கன்னிமையழித்தல்--கன்னியழித் தல், s. The crime of deflouring a virgin. 2. The guilt of suffering a virgin to be defloured. கன்னிமையழிய--கன்னியழிய, inf. To lose virginity, to be be defloured, கன்னிமைகெட. கன்னியழியாதபெண், s. A girl that has not lost her virginity. கா, A syllabic letter, the consonant க் and long vowel, ஆ, ஓரெழுத்து. 2. s. A pole with ropes attached on the shoulder, for carrying common burdens, or gifts to a temple, &c., காவடி. (c.) 3. (p.) A lever or beam for a well-sweep, also the lever of steel yards, scales, &c., துலாக்கோல். 4. A grove, சோலை. 5. A flower garden, பூந் தோட்டம். 6. A poetic expletive, அசைச்சொல். இவளிவட்காண்டிகா. See her here. (நன்னூ லுரை.) காக்காரர், s. [prop. காவுவோர்.] Bearers of palankeens, pole-burdens, &c., persons who carry burdens suspended from a pole on the shoulders. காத்தாடி--காத்தண்டு, s. A pole for carrying burdens, காவடித்தண்டு. காமரம், s. [prov.] A pole for carrying on the shoulder, the one used for heavy timber, காவடித்தண்டு. கற்பகக்கா, s. Indra's paradise. திருவானைக்கா, s. The name of a celebrated pagoda on the island of Sreerungam near Trichinopoly, lit. the grove of the holy elephant. 81)

krukku (p. 96) s. The teeth of a saw or sickle, வாட்பல்லின்கூர். 2. The rough edge of a newly ground instrument, ஆயுதத்தின் கூர். 3. The jagged edge of the palmyra leaf-stalk, பனையின்கருக்கு. 4. Edge, keenness of a knife, கத்தியின்கூர். 5. Engraved, carved, or embossed work, bass-relief, இரெகித்தசித்தி ரம். 6. The exterior rind of palmyra fruit which dries and, if pressed, peels off in flakes, பனங்காய்த்தோற்கருக்கு. 7. Jag, indentation, pectination of leaves, &c., இலைகளின்கரு க்கு. 8. A decoction of several kinds of drugs made by pouring water on them while heating in a vessel over the fire, கஷாயம். கருக்கரிவாள், s. A sickle. கருக்கழிய--கருக்குமழுங்க, inf. [vul.] To be blunted--as an edge, கூர் மழுங்க. கருக்கழிந்திருக்கிறது. The coin has lost its stamp, it is defaced. கருக்காக்க, inf. To make sharp. கருக்கானபணம், s. Newly coined money. கருக்கானவன், s. [com.] A sharpwitted man, கூர்மையாயிருப்பவன். 2. A man of guile, வஞ்சகன். கருக்கானவாள், s. A sharp sword. கருக்கிட, inf. To whet, edge, sharpen. கருக்குக்கஷாயம், s. A decoction, &c. கருக்குச்சுருட்டு, s. Guilefulness, crookedness of mind, வஞ்சகம். கருக்குப்பீர்க்கு, s. A kind of creeper whose fruit is used for curry. கருக்குப்போட, inf. To make a decoction of drugs. கருக்குவராகன், s. A new pagoda or coin on which the figures are well defined. கருக்குவாய்ப்பட, inf. To be rough edged. கருக்குவாளி--கருக்காமரம், s. The name of a tree, கருக்குவரய்ச்சி, with a dark jagged leaf, serrated, ஓர்மரம், Zizyphus trinervius. (Rott.) கருக்குவாள், s. A sword with a sharp edge, கருக்கானவாள். கருக்குவேலை, s. Work in stone or metal, bass-relief, raised-work, fret-work. கருக்குள்ளது, appel. n. That which is sharp-edged. கருக்கெடுபட, inf. To have the edge of an instrument removed by use. 125)

kummṭṭm (p. 123) s. (Hind.) A globe-lantern of paper, &c., விளக்கேற்றக்காகிதமுதலியவற்றாற்கட் டுங்கூடு. 2. The cupola or dome of a pagoda, &c., கோவிலின்தூபி. 3. Rott. Arch, vault, arched roof, வளைவு. 4. A kind of small drum, ஓர்வாத்தியம். 43)

kōṭi (p. 149) s. A crore, or ten millions, நூறுலட்சம். 2. End, tip, point, projection, முனை. 3. Cape, headland, promontary. தரைமுனை. 4. Nook, corner; the exterior of an angle, மூலை. 5. [in Mathemat.] The complement of an arc or angle to 9, correlative of புசை, W. p. 25. KOTY, 6. [loc.] Back side or backyard of a house--as புறக்கோடி. கோடிகண்டால்விடுவாரோ. If he get a hint will he not find it out? கோடாகோடி, s. [com. கோடானகோடி.] A number--a hundred billions, பதுமம். 2. An immense, indefinite number, அளவின்மை. கோடிகாண்பிக்க, inf. [loc.] To touch slightly on a thing, to hint. கோடிக்கரை, s. Point Calimere. கோடிக்கல், s. A corner stone in a building. கோடிச்சா, s. [in Mathemat.] The cosine. கோடிசீமான்--கோடீஸ்வரன், s. A man of crores, one worth 1 millions of pagodas or rupees. கோடிதீர்த்தம், s. A sacred bathing place near Ramisseram. 2. A bathing place near Point Calimere. கோடிதூங்க, inf. [prov.] To be idle about another's house, to loiter about. கோடிதூங்கி, appel. n. A loiterer about other's houses. கோடிப்பாம்பு, s. [loc.] A full grown cobra snake. கோடியன், s. [prov.] The first and last in a set of palenkeen bearers. 2. The out side ox in a row going round a trading floor,--the inside one being called உள்ளான். 7)

kōyil (p. 150) s. [com. கோவில்.] [ex கோ, et இல், abode.] A palace the residence of a nobleman. or a king, அரமனை. 2. A temple, sanctuary, church, chapel, ஆலயம். 3. A sacred shrine, the abode of a deity, கடவு ளிருக்குமிடம். 4. A metal casket enclosing the சிவலிங்கம், or phallic emblem worn about the person, இலிங்கசம்புடம். 5. A bag, &c., for sacred ashes, விபூதிசம்புடம். 6. [loc.] The pagoda at Chillumbrum, or that at Seringham, சிதம்பரசீரங்கஸ்தலம். 7. [prov.] A parish church, also a parish, கோயிற்பற்று. கோயிற்பூனைதேவருக்கஞ்சாது. The cat in the temple dreads no deity; i. e., too close an intimacy destroys veneration. கோயில்மாடுபோலே. Like a temple cow-spoken of indulged or idle young persons who have their own way, &c. கோயில்கொள்ள, inf. To take possession of a temple, a shrine or the heart-as a deity. (p.) கோயில்சுற்றிக்கும்பிட--கோயில்வலம் வர, inf. To pass round a temple to the right hand, out of homage to it. கோயில்சேவிக்க, inf. [loc.] To serve the temple daily--as musicians. கோயில்மணியகாரன், s. The purveyor or manager of a temple--often a hereditary office. Also கோயில்மணியம். கோயில்மாடு, s. Cows or bulls devoted to a temple. கோயில்வரவு--கோயில் வருமானம், s. The revenue of a temple. கோயிற்கணக்கு, s. Temple accounts. 2. [prov.] The parish registry. கோயிற்காணி--கோயில்மானியம், s. Temple lands. கோயில்குளத்துக்குப்போகாதவன். One who is neglectful of religious ceremonies. கோயிற்கிராமம், s. A village and lands belonging to a temple. கோயிற்படி, s. The daily allowance for the expenditure of a temple, of rice, &c., to the idol, Brahman, servants, &c. கோயிற்பற்று, s. [prov.] A parish, or districts belonging to a church. கோயிற்பிரகாரம், s. The court or enclosure of the temple; [ex பிரகாரம், enclosure.]. கோயிற்பிரதிட்டை, s. The conscration of a temple when the deity is supposed to be brought to take up his abode; [in Christian usage.] also the dedication of a church. கோயிற்புராணம், s. One of the five puranas concerning சிதம்பரம். கோயிற்பூனை, s. (fig.) A dissembler in religion. கோயின்மகமை, s. Free offering or gifts to a temple. See மகமை. கோயின்மேரை, s. (also கோயிற்குறுணி.) The portion of a harvest given to the temple. கோயிற்றுறை, s. [loc.] A temple establishment. (Limited.) 86)

cāmpirāṇi (p. 177) s. (Tel. ஸா்ராணி.) Frankincense, Benzoin or Benjamin styrux, தூபவர்க்கத்தொன்று. (c.) சாம்பிராணித்தயிலம், s. Oil of frankincense. சாம்பிராணித்தூபம், s. Offering frankincense in worship. சாம்பிராணிப்புகை, s. Burning frankincense, for medical or other purposes. சாம்பிராணிப்பதங்கம், s. [prov.] A kind of medicine; also a kind of perfume of which one of the chief ingredients is frankincense. See பதங்கம். சாம்பிராணிப்பட்டயம், s. [loc.] A perfumed deed of gift to a pagoda, &c. சாம்பிராணிவர்த்தி, s. [loc.] A fragrant stick or wick for burning to diffuse its odor. சாம்பிராணிகாட்ட, inf. To burn frankincense so as to perfume any thing, as is commonly done in ஆயுதபூசை. சாம்பிராணிபோட, inf. To burn or offer incense. பறங்கிச்சாம்பிராணி, s. Another kind of Benzoin, Olibanum. Madras usage. மலாக்காச்சாம்பிராணி--மடைச்சாம்பி ராணி, s. A sweeter kind of frankincense. மடயசாம்பிராணி, s. A dolt. See மட யன். (c.) 62)

cori (p. 211) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To flow down, shower down, rain, trickle down; to spill as grain, &c., சிந்த. 2. To be abundant, profuse, copious, மிக. (c.) 3. [prov.] To drop off, as dry scales in small-pox; to be scattered as rice form the husk, உதிர. மரத்திற்பழஞ்சொரிந்திருக்கின்றது. Fruit is thick on the tree. சொரிகுவியல், s. A heap poured down. சொரிநெல், s. Loose paddy, not tied up in a bag. சொரிபொன், s. Loose pagodas--not tied up. 2. Pagodas given profusely, in charity, &c. பால்சொரிய, inf. To shed milk, as teats. மழைசொரிய, inf. To pour down rain. 2. To fall--as rain. பூசொரிய, inf. To shower down as flowers. சொரிவு, v. noun. Pouring down, effusion, shedding, trickling, showering. 16)

tngkm (p. 221) s. (probably a corrupted use of Sa. Tanka.) A weight, used for gold and silver, fine or pure gold, மாற்றுயர்ந் தபொன். (c.) தங்கமானநிலம். Rich soil. 2. Clean ground, floor, &c. 3. Ground, &c., ceremonially pure. தங்கமானநெல்லு. Very nice paddy--spoken in praise. தங்கமானபிள்ளை. A very dear, beautiful or promising child, a very amiable, good child. தங்கமானகுணம் An excellent disposition. தங்கக்கம்பிபோலே. Like gold wire; i. e. a tall, handsome person of good size; fair and not corpulent. தங்கவிக்கிரகம்போலே. Like a golden statue; i. e. one of good colour, proportions, &c. தங்கமே! An expression of endearment. தங்கமானவன். A generous person, an excellent man. தங்கத்துக்கழிவில்லை. Pure gold will never wear away by the lapse of time. பத்தரைமாத்துத்தங்கம். Gold of the highest quality, a hyperbolical or fancied quality, the best gold known being only of the tenth degree. தங்கத்தைஉருக்கிவிட்டதுபோல. Shining in complexion, &c., as refined gold. தங்கக்கட்டி, s. Mass of gold. 2. (fig.) A very dear, beautiful child. தங்கக்காசு, s. Gold coin. தங்கக்காப்பு, s. Golden bracelets. தங்கக்காறு, s. Gold in bars. தங்கக்குடம், s. Gold pot set on the tops of temples. 2. As பொன்குடம். தங்கச்சிந்தூரம், s. As தங்கமிருதியாதி. தங்கத்தகடு, s. Gold plate. தங்கத்தாம்பாளம், s. A plate of gold. தங்கபஸ்பம், s. Medicinal powder of gold--called ashes of gold. தங்கப்பாளம், s. A flat piece or ingot of gold. தங்கப்புகைக்காட்ட, inf. To gild. தங்கப்பூச்சு, v. noun. Gilding, gilt. தங்கமலாம்--தங்கமுலாம், s. Gilt, gilding. See முலாம். தங்கமழுத்த--தங்கமிட--தங்கமிழைக்க, inf. To lay gold, to mount or set with gold. தங்கமிருதியாதி, s. [prov.] A kind of powder said to be of gold. தங்கம்பூச, inf. To gild. தங்கரேக்கு, s. Gold leaf. தங்கவராகன், s. A pagoda, a goldcoin. தங்கவரைஞாண், s. A waist cord of gold. தங்கவேலை, s. Setting precious stones, &c., in pure gold. புடமிட்டதங்கம், s. Refined gold. வடிதங்கம், s. [prov.] Pure gold. 2. The best of its kind, excellent, superior, 3. Well recovered, as from sickness; healthy, cured of cutaneous diseases, &c. 19)

tiru (p. 240) s. Lukshmi, as the goddess of felicity, riches, &c., இலக்குமி. 2. Wealth, riches, affluence, செல்வம். 3. Distinction, eminence, மேன்மை. 4. Beauty, அழகு. 5. adj. Divine, sacred, celestial, திவ்விய. திருஅலகு, s. A broom. See அலகு. திருஅலகிட, inf. As அலகிட. 2. As அலகுபோட. திருஉறுப்பு, s. A jewel. See உறுப்பு. திருக்கடைக்காப்பு, s. An invocation in a poem. See கடைக்காப்பு. திருக்கடையாப்பு, s. A series of poems by Sampanthar, one of three famous Saivites. திருக்கடையூர், s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். திருக்கண், s. Divine eyes. 2. [prov.] A temporary canopy, erected in different places of a main street, in honor of an idol taken in procession; that, in passing under, the god may cast upon it a gracious eye. (c.) திருக்கலியாணம், s. The marriage of a god or idol. திருக்கழுக்குன்றம், s. The name of a mountain sacred to Siva. திருக்காட்சி, s. The sight or appearance of a deity or great person. See காட்சி. திருக்காளத்தி, s. A famous town. See காளத்தி, ஷ்ரீகாளஸ்தி. திருக்குளம், s. The sacred tank of a temple where the idol is bathed. திருக்கூட்டம், s. The fraterity of the worshippers of Siva. திருக்கூத்து--திருநடனம், s. The dancing of Siva, or other deity; or, mystically, the operations of nature. 2. (fig.) Trick, device. திருக்கோணாமலை--திருக்குன்றாமலை, s. [prop. திரிகோணமலை.] Trincomalie. திருக்கோயில் s. A temple, a place of worship, a sacred shrine. திருக்கோலம், s. Splendid decoration, magnificent display. திருச்சபை, s. Among Saivas, a sacred assembly at Madura or Chillumbrum. 2. (Chris. usage.) The church, or society of believers. திருச்சித்தம், s. The divine will; according to the will of your Lordship; as you please. திருச்சிற்றம்பலக்கோவை, s. A poem. See கோவை. திருச்சிற்றம்பலம், s. One of the names of the pagoda of Chillumbrum. திருச்சின்னம், s. A kind of trumpet, usually blown in pairs before a guru, or in a temple. திருச்சுண்ணம், s. Saffron and other powders used at a temple. திருச்சூரணம், s. A paste with which the forehead is marked. திருச்சூரணபரிபாலனம், s. A ceremony among Vaishnuvas on removing a dead body from the house. திருச்செந்தூர்--திருச்சீரலைவாய், s. A town near Ramisseram, one of the six places sacred to Subramanya. திருச்செவி, s. The ear of a great, or divine person. திருத்தொண்டர், s. (plu.) Servants of the deity, especially sixty-three devotees of Siva. திருத்தொண்டு, s. Meritorious services performed to a deity. திருநடனம், s. See திருக்கூத்து. திருநயனம், s. The eyes of deity or a holy person, as திருக்கண். திருநாமக்கத்திரி, s. A kind of snake, ஓர்பாம்பு. திருநாமச்செடி, s. A plant, Artemisia vulgaris, L. திருநாமத்துத்தி, s. A plant, ஓர்செடி. திருநாமப்பாலை, s. A plant, ஓர்பூடு, Periploca tunicata, L. திருநாமம், s. A sacred name, the name of a deity or holy person. 2. The Vaishnuva sectarian mark on the forehead. 3. A divine song. திருநாளைப்போவார், appel. n. One of the sixty-three devotees of Siva. திருநாள், s. A religious festival, a great or special day, a holy day. திருநீலகண்டன், s. A large kind of centiped, ஓர்பூரான். 2. One of the sixtythree devotees of Siva, சிவனடியாரிலொரு வன். 3. A very wicked man. திருநீறு, s. (also விபூதி.) Sacred ashes of burnt cowdung, one of the chief marks of the Saiva sect. திருநீறணிய--திருநீறிட--திருநீறுபூச, inf. To rub sacred ashes on the forehead, breast, &c. திருநீறுசுட--திருநீறுவிளைவிக்க, inf. To make sacred ashes. திருநீற்றுக்காப்பு, s. Sacred ashes rubbed on one's forehead by a great person as a charm or for benefit to the soul. 2. As திருநீறு. திருநீற்றுக்கோயில்--திருநீற்றுப்பை, s. A bag for sacred ashes. திருநீற்றுப்பச்சை--திருநீற்றுப்பத்திரி, s. A species of fragrant ever-green shrub used for perfuming the திருநீறு, also medicinal sweet Basil, உருத்திரசடைப்பூடு, Ocymun basilicum, L. திருநீற்றுப்பழம், s. Balls of sacred ashes. திருநீற்றுமடல், s. A metal stand in a temple with an urn like the sheaths of a pine flower, for sacred ashes. திருநெல்வேலி, s. A town south of Madura, Tinnevelly, ஓர்பட்டணம். திருநெற்றிமாலை, s. A garland for the forehead of an idol. திருநோக்கு, s. The gracious look of the deity, or a great person. 2. The official look of the guru in the administration of the தீட்சை. திருப்படைவீடு, s. Places sacred to Siva, Vishnu, &c., who are supposed to be present with their retinue at their respective shrines. திருப்பணி, s. Service in an idol temple, கோயிற்சேவகம். 2. Work on the temple as masonry, carpentry, &c., கோயில்வேலை. திருப்பணிமுட்டு, s. Materials, &c., for building a temple. திருப்பதி, s. Tripaty, a place sacred to Vishnu. (See வடமலை and திசை.) 2. Any one of the one-hundred and eight Vishnu shrines, விஷ்ணுஸ்தலம். திருப்பரங்குன்று, s. A hill west of Madura, one of the six places sacred to Subramanya, சுப்பிரமணியர்ஸ்தலம். திருப்பரம், s. Boiled rice, சோறு--a word used by brahmans only, குழூஉக்குறி. திருப்பள்ளி, s. A place of repose, especially of an image, சயனதலம். திருப்பள்ளிகொள்ள, inf. To rest, especially spoken of an idol. திருப்பள்ளித்தாமம், s. Garlands for the idol, கோயிற்பூமாலை. திருப்பள்ளியெழுச்சி, v. noun. The early rising of the god--a song daily sung to awaken the god, especially of a festival of ten days in December; also sung by the people on these days to rouse one another to their religious duties, ஓர்பிர பந்தம். திருப்பாடல், s. A hymn, a sacred song. திருப்பாட்டு, s. Hymns or songs in praise of a deity, commonly ancient. 2. [in irony.] A satire, lampoons. திருப்பாவாடை, s. A long cloth on which offerings of rice are presented to idols. திருப்புகழ், s. Songs, odes in praise of a god. திருப்பூட்டு, v. noun. Putting on the wedding badge, as the essential part of marriage, தாலிகட்டுகை. 2. The wedding badge, தாலி. திருமகள்--திருமாது, s. Lukshmi. திருமகண்மைந்தன், s. Kama; [ex மைந் தன், son.] திருமஞ்சனம், s. Daily bathing of the idol, for its purification. திருமஞ்சனமாட்டல், v. noun. Bathing an idol. திருமண், s. Sacred earth used by Vaishnuvas in marking their foreheads, as . திருமயிலை, s. A sacred place, ஓர்ஸ் தலம். திருமரம், s. The sacred fig tree, அரசு. திருமலர், s. The lotus, தாமரை. திருமலை, s. A name of the feigned mountain Kylasa, the chief residence of Siva; கயிலாயமலை. 2. Tripaty, as திருப்பதி. திருமறுமார்பன், s. Vishnu, from his having a mole on his breast, விஷ்ணு. 2. Argha, for the same reason, அரு கன். 4)