āṟṟu (p. 43) கிறேன், ஆற்றினேன், வேன், ஆற்ற, v. a. To cool, refresh, குளிரச்செய்ய. 2. To assuage, appease, alleviate, soothe, console, compose, lull, mitigate, தணிக்க. 3. To slack, loosen what is tied or twisted, முறுக்குத்தளர்த்த. (c.) 4. (p.) To do, act, perform a duty, செய்ய. 5. To bear a weight, தாங்க. 6. To carry, or sustain a burden or calamity, பொறுக்க.--Note. This verb is sometimes used impersonally--as இந்த வழியென்னாலேயாற்றாது. I cannot get along this road. ஆற்ற, inf. [used adverbially.] Greatly, exceedingly, மிகுதியாய். அமிழ்தினுமாற்றவினிதே. Sweeter than nectar. (குறள்.) கணவராற்றமுனிந்தே. The husbands greatly resenting. ஆற்றாக்கேடு, s. Extreme poverty, indigence exigence, great necessity. ஆற்றாச்சண்டி, s. One who perversely persists in application for aid through poverty, one past shame, an insatiable wretch. ஆற்றாத்தனம், s. Insatiableness. ஆற்றாப்பட்சம், s. What cannot be borne, intolerableness--as ஆற்றாமை. ஆற்றாமை, neg. v. noun. Inability to bear--as excessive hunger, pain, &c., சகிக்கக்கூடாமை. 2. Impatience, பொறா மை. 3. Voracity, voraciousness, insatiableness, திருத்தியின்மை. ஆற்றார், s. Foes, opponents, rivals, those who envy one, பகைவர். 2. The poor, the afflicted, தரித்திரர். (p.) ஆற்றிக்கொடுக்க, inf. To cool and give. 2. To help or relieve one at work. ஆற்றித்தேற்ற, inf. To soothe and console. ஆற்றிப்போற்றிக்கொள்ள, inf. To treat guests with civility, விருந்தினரை யுபசரிக்க. 2. To render aid--as to a sick person, to help one in distress, துன்புற்றோ ரைக்காக்க. 3. To console, ஆற்ற. ஆற்றுவிக்க, inf. [causal.] To console, cherish, afford consolation, தணி யச்செய்ய. 2. To inspire with courage, வலிதர. 3. To enable to bear, or endure, உறுதிசெய்ய. ஆற்றல், v. noun. Cooling, assuaging, consoling, &c. 2. Enduring, bearing patiently. 3. Bearing a load.

etir (p. 73) s. That which is opposite, in front, before, in presence of, over against, முன். 2. That which is opposed, is adverse, hostile, முரண். 3. Similitude, comparison, ஒப்பு. 4. Futurity, வருங்காலம். 5. Rivalry, competition, எதிரிடை. எதிரதுபோற்றல், v. noun. An author's adopting what is authorized by good usage though modern. See உத்தி. எதிரறை, s. An opposite room. எதிராக--எதிரே, adv. Before, opposite to, in front, &c. எனக்கெதிரே. Before me. சத்துருவிற்கெதிராகப்போதல். Encountering or meeting an enemy. எதிராளி--எதிரி, s. Opponent, adversary, antagonist, பகைஞன். 2. The defendant in a lawsuit, எதிர்வழக்காளி. 3. A rival, a competitor, எதிரிடைக்காரன். எதிரிட, s. To meet, எதிர்ப்பட. 2. To oppose in battle, எதிர்க்க. எதிரிடை, v. noun. Opposition, encounter, counteraction, எதிர்க்கை. 2. Contrariety, விரோதம். 3. Rivalry, competition, எதிரித்தனம். 4. That which is equivalent, சமமாயிருப்பது. எதிரிடைகட்ட, inf. To rival, to vie with, compete with, எதிர்க்க. 2. [prov.] To act in opposition, விரோதிக்க. எதிரிடைகாரன், s. Competitor, rival, antagonist, விரோதஞ்செய்வோன். எதிரிடைச்சீட்டு--எதிரிடைமுறி, s. A counter bond. எதிரிடையாய்ப்பேச, inf. To dispute or contradict. எதிருத்தரம்--எதிர்மொழி, s. An answer, a reply, a rejoinder, a retort, பிரதியுத்தரம். எதிருரை, s. Answer, retort, எதிர் மொழி. 2. Cavil, dispute, வாது. எதிருரைக்க, inf. To oppose, to disobey, to be contumacious, எதிர்த்துப் பேச. 2. To answer, retort, மறுமொழிசொ ல்ல. 3. To cavil, dispute, to be petulant, morose, cross, வாதுசெய்ய. எதிரூன்ற, inf. To take a firm position--as an army, உறுதியாய்நிற்க. 2. To resist, oppose, withstand, எதிர்த்துநிற்க. எதிரெடுக்க, inf. To vomit, eject from the stomach, சத்திசெய்ய. எதிரேற்றல், v. noun. Counteracting a magical evil, எதிரேவல். 2. Counteracting evil in general, தடுத்தல். 3. Attacking, opposing or resisting--as an enemy, எதிர்த்தல். 4. Receiving in one's own person the weapons discharged by a foe out of bravery, or to save a friend, பிறன்மேல்வருவதைத்தானேற்றல். எதிரேற்று, v. noun. Counter magic, magic resorted to in retaliation, sorcery, &c., எதிரேவல். எதிரொலி, s. Echo, reverberation of sound. பிரதித்தொனி. எதிரொலித்தல், v. noun. Echoing, resounding. எதிர்கொள்ள--எதிர்கொண்டழைக் க, inf. To meet and receive a guest, a great person, a wedding party, &c., coming to one's house, சந்திக்க. எதிர்கோள், v. noun. Meeting in the way, meeting or receiving a person, எதிர்கொள்ளுகை. விருந்தெதிர்கோடல், v. noun. Inviting guests, or devotees, religious mendicants, &c.--one of the duties enjoined on a householder as the condition of his own participation of the good things of providence. See இல், house. (சிலப்பதிகாரம்.) எதிர்க்கடை, s. An opposition bazaar. கீரைக்கடைக்குமெதிர்க்கடைவேண்டும். An opposition stall is necessary even among green grocers. [prov.] எதிர்க்கட்சி, s. An opposite party, எதிரானகூட்டம். எதிர்க்காற்று, s. Contrary wind. எதிர்க்கை, s. A slanting timber forming a continued line with the ridge and uniting in an angle formed by the slanting hip-rafters on either end of a hipped or bungalo roof. எதிர்ச்சாட்சி, s. Counter testimony; a witness brought to disprove previous testimony, மாறானசாட்சி. எதிர்ச்செட்டு, s. Competition in trade, ஒருவன்விற்பதற்குமாறாகவிற்கை. 2. [prov.] Trading at second hand, buying and selling again directly at a small profit. எதிர்நடை, s. The act of doing perversely. 2. Opposite course. எதிர்நடைக்கணக்கு, s. A register or account kept by each partner in a concern, that one may be examined by the other. எதிர்நிரைநிறை--எதிர்நிரனிறை, s. An arrangement of a series of verbs, &c. in the contrary order to that in which their nouns occur. See முறை நிரனிறை. எதிர்நிலை, s. Resistance, opposition, எதிர்நிற்கை. எதிர்நிலையகத்திணை, s. [in amatory verse.] The rule for elucidating a circumstance by the opposite case, contrast. எதிர்நிற்க, inf. To stand before one, முன்னிற்க. 2. To oppose, to be perverse, or contumacious, மாறுபட்டுநிற்க. 3. To stand against, withstand, cope with, போர்செய்ய. எதிர்நோக்குநட்சத்திரம், s. A nutchattra whose influence has respect to movements and interests in the different points of the compass, not an astrological, but a common phrase; the same as எதிர்நாள், or more properly, பக்கநாள். எதிர்பார்க்க, inf. To wait for an expected person, வரவுபார்த்திருக்க. 2. To expect, to look forward, காத்திருக்க. இருகாரியத்திற்கெதிர்பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது. To hope for a thing, to be in expectation of it. எதிர்போக, inf. To go against, oppose, meet as an army, assail, எதிராய் போக. எதிர்ப்பட, inf. To meet as in the way, சந்திக்க. 2. To happen, occur, தோன்ற. எதிர்ப்படுத்த, inf. To confront, எதிராக்க. 2. To stir up strife, cause opposition, பகையாக்க. எதிர்ப்பாடு, v. noun. Meeting, எதிர் ப்படுகை. எதிர்ப்பாய்ச்சல், s. A contrary current; leaping in a contrary direction. எதிர்மறை, s. [in grammar.] The negative forms of expression, மறை--அ, அந், ந், கி, கு, வி, &c. are Sanscrit prefixes expressing negation. எதிர்மறைவினை, s. [in grammar.] The negative verb, மறைவினை. எதிர்முகம், s. Face to face, முகா முகம். 2. Presence, சன்னிதி. 3. Front, முன். அதற்கெதிர்மகமாக. Opposite to it. எதிர்வர, inf. To come against, to oppose, விரோதமாகவர. 2. To meet as one on leaving home meets a person (considered ominous), எதிராகவர. எதிர்வழக்கு, inf. A counter lawsuit, instituted out of revenge, எதிர்வியாச் சியம். எதிர்வாதம், s. reply, a dispute. எதிர்வாதி, s. Defendant in law, repliant, respondent, பிரதிவாதி. எதிர்வினை, s. [not com.] Negative verbs, மறைவினை. 2. Effects of the deeds of former births to be experienced, வருவினை. எதிர்வினைவிலக்கு, v. noun. [in rhetoric.] Preventing a person doing a thing by pointing out its evil consequences, ஓரலங்காரம். 46)

ēṭākuṭm (p. 78) --ஏடாகூடம், s. [vul.] Disrespect, insubordination, stubbornness, perverseness, ஒழுங்கின்மை. (Sans. Hét'a.) ஏடாகூடக்காரனுக்குவழியெங்கே--போகிறவன்றலை மேலே. Where is the path for a self-willed person? On the heads of fellow passengers. 19)

ktumu (p. 91) கிறேன், கதுமினேன், வேன், கதும, v. n. To be obstinate, perverse, selfwilled, அதம்ப. 18)

tāṟuāmṟu (p. 236) s. (Tel.) Confusion, derangement, disorder, ஒழுங்கின்மை. 2. Perverseness, contrariety, untractableness, stubbornness, முருட்டுத்தன்மை. 3. Impropriety. transgression, disorderly conduct, அதிக கிரமம். 4. Insolence, இறுமாப்பு. (c.) தாறுமாறாய்ப்பேச, inf. To give indirect answers. 2. To contradict one's self, to prevaricate. 3. To talk nonsence, to speak absurdities. 4. To abuse, to use affronting words, insuiting language. தாறுமாறானநடக்கை, s. Perverse, insolent, or disorderly conduct. தாறுமாறுக்காரன், s. A perverse, insolent, disorderly person. 9) *

teri (p. 256) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To make evident, bring to view; to cause one to see, know or perceive, தோன் றச்செய்ய. 2. To tell, mention, say, declare, சொல்ல. 3. To write, inscribe, எழுத. [a change of தெரிவிக்க.] (p.) 4. [prov.] To separate large and small gems, &c., also different kinds of grain by a fan, &c., கொழிக்க. தெய்வமாக்கதைமாட்சிதெரிக்கவே. To make known the excellency of this divine tale. (இராம.) தெரித்தல், v. noun. Writing, எழுதுதல். 2. Saying, சொல்லுகை. 3. Being perverse, மாறுபாடு, (சது.) தெரிப்பு, v. noun. Informing, acquainting; communicating information, அறி விப்பு. 2. Saying, mentioning, telling, சொல்லுகை. 3. Writing, inscription, எழு துகை. 4. Separation of defferent particles by shaking or sifting in a fan, கொ ழிப்பு. 5. [prov.] Things separated, assorted, chosen, கொழிக்கப்பட்டவை. 6. [in the கொக்கான் play.] Selecting stones, &c. 57) *

teṟṟu (p. 257) கிறேன், தெற்றினேன், வேன், தெற்ற, v. n. (com. தெத்து.) To stammer in speaking, வாய்கொன்ன. 2. To have the feet entangled in a rope, &c., to be tripped up, upset, supplanted, இடற, (c.) 3. To be perverse, obstinate, மாறுபட. 4. v. a. (c.) To braid whips, mats, baskets, &c., to plait, entwine, enfoid, weave, பின்ன, 5. To disturb, அலைக்க. தெற்றிப்பேச, inf. To stammer. தெற்றிவீழ்த்த, inf. To trip, supplant. தெற்றுக்காலன், s. A person whose legs in walking strike one against the other. தெற்றுப்பல், s. A lapping tooth, a snag tooth. தெற்றுப்பல்லன், s. (fem. தெற்றுப்ப ல்லி.) A person with teeth lapping over each other. தெற்றுவாயன், s. A stammerer. தெற்றல்--தெற்று, v. noun. Intwining, braiding, பின்னுகை. 2. Tripping, இடறுகை. 3. Being perverse, மாறுபாடு. 34)

piṭi (p. 314) s. Handle, haft, hilt, catch ஆயு தப்பிடி. (c.) 2. A female elephant, பெண் யானை. 3. A she-camel, பெண்ணொட்டகம். 4. A female Yak, bosgrunniens, பெண்க வரி. (சது.) 5. (c.) A hold, gripe, clutch, pinch, seizure by the hand, பற்று. 6. Firm grasp of the mind, comprehension, கிரகிப்பு. 7. (fig.) Confidence, reliance, trust, நம்பிக் கை. 8. Help, power, refuge, support, உதவி. 9. Religious belief, opinion or tenet, மதக் கொள்கை. 1. A fist, a closed hand, கை முஷ்டி. 11. A handful with the hand closed, a small quantity, பிடியளவு. பிடிகாசு, s. [prov.] A small sum kept back by a purchaser as auspicious. பிடிகாரன், s. [prov.] A fisherman by occupation மீன்பிடிக்கிறவன். பிடிகொடுக்க, inf. To suffer one's self to be taken. 2. To give a handle. 3. To speak or act so as to commit one's self, to divulge one's affairs unintentionally. பிடிகொடாதபேச்சு, Talk of which the meaning cannot be made out. 2. Abuse or irony in terms not to be taken hold of for prosecution. பிடிக்கட்டு, s. A little bundle especially of palm-leaves, tied up. பிடிக்கொழுக்கட்டை, s. A kind of கொழுக்கட்டை pastry. பிடிசுட்டுப்படைக்க, inf. [prov.] To bake little cakes and offer them to the household gods. பிடிதண்டம், s. Unjust seizure of a person. See தண்டம். பிடிநெல்லு, s. A handful of paddy, taken from each marcal by the servants at the public store, as their perquisite for measuring. பிடிநெல்லுக்கிள்ள, inf. [prov.] To take the handful of paddy for measuring. பிடிபிடியென்றுநிற்க, inf. [fig.] To hasten a business. பிடிபோட, inf. To put a handle to any implement. பிடிப்பிச்சை, s. A handful of rice given by a house-wife to the Brahmans, or other religious mendicants. பிடிப்பிட்டு, s. A small kind of confectionary, ஓர்சிற்றுண்டி. பிடிமண், s. A handful of sand. நானுன்வாயிற்பிடிமண்போடுகிறேன். I put a handful of sand in your mouth-spoken in anger. பிடியரிசி, s. Handfuls of rice taken from the daily allowance, for charity. பிடியாள், s. A person seized or taken into custody. 2. As அமஞ்சியாள். பிடியெழுத்தாணி, s. A style in a handle, usually folding and with a knife. பிடிமானம், s. Affection, attachment, fondness, favoritism, அன்பு. 2. Relish, zest; a liking, பிரியம். 3. Acquisition, money amassed, தேட்டம். 4. Frugality, sparingness, parsimony, உலோபம். Rigidness, bigotry, pertinacity, perseverance, உறுதி. பிடிமானமில்லாமற்செலவுசெய்கிறான். He expends profusely. பிடியன், appel. n. [vul.] A pot that will hold any given quantity. 2. s. A female elephant, as பிடி. பிடிவாதம், s. Stubbornness, contumacy, pertinacity, perverseness, முரண்டு. 2. Firm determination--as of an enthusiast who tortures himself till the god complies with is request; persistence, strenuousness, விடாநிலை. 3. Unyieldingness, spitefulness, வைராக்கியம். பிடிவாதக்காரன், s. An obstinate, selfwilled person. பிடிவாதி, appel. n. As பிடிவாதக்காரன். பிடிவிட, inf. To let go one's hold or grasp. 2. To give up one's religious opinion or faith. 90) *

māṟu (p. 351) s. A particle of continuity, regularity, time, change of time, as பகல்மாறு வருகிறான், he always comes in the daytime. 2. A besom, a broom, விளக்குமாறு. 3. A twig or branch without leaves, மிலாறு. 4. Mutation, change, வேறு. 5. Enmity, பகை. 6. Recompense, கைம்மாறு. மாறுகண், s. [appel. மாறுகண்ணன்.] Squint eyes, ஓரக்கண். மாறுகால்மாறுகைவாங்குதல், v. noun. Cutting off one leg and one hand--a punishment said to have been inflicted by the Zemindars of old times. மாறுகொ?க்கூறல். Contradiction. See நூற்குற்றம், under குற்றம். மாறுகோள், s. Contradiction, விரோதம். 2. Discrepancy, ஒவ்வாமை. (p.) மாறுத்தரம், s. An answer, as மறுவுத் தரம். (c.) மாறுபட, inf. [trans. மாறுபடுத்த.] To be opposed, to disagree, differ, to be discordant, to be in contrast. மாறுபடுபுகழ்நிலை, s. A figure in rhetoric. See அலங்காரம். மாறுபாஷை, s. Another language, as மறுபாஷை. மாறுபாடு, v. noun. Opposition, diversity, disagreement, disunion, perverseness, double-dealing. (c.) இதுக்குமாறுபாடாக. On the contrary. மாறுபாட்டுக்காரன், s. A double-dealer, one who contradicts. மாற்றாந்தகப்பன், s. [fem. மாற்றாந்தாய்.] A mother's second husband. மாற்றுக்கதை--மாற்றுநொடி, s. A conundrum, or riddle proposed in return. மாற்றுவஸ்திரம், s. A spare cloth, or garment. 75)

mōṭu (p. 369) s. Height, உயர்ச்சி. 2. A hill, an eminence, மேடு. 3. The top of a height, a hill, house, &c., as முகடு. 3. Greatness, பெருமை. 5. Belly, stomach, வயிறு. 6. Stupidity, ignorance, dullness of intellect, மட மை.--For the compounds, see முகடு, மேடு. மோட்டுத்தனம், s. Stupidity, perverseness. திருடன்மோட்டைபீறிவந்தான். The thief broke through the top of the house. 15) *

vakkiram (p. 374) s. A curve, a bend, the winding of a river, வளைவு. 2. Retrograde motion, as of a planet, or its direct course and retrogression, மீளமடங்குகை. 3. Violence, cruelty, கொடுமை. 4. Fraud, a lie, dishonesty, வஞ்சனை. W. p. 728. VAKRA. 5. Impatience, envy, பொறாமை. 6. A circle, வட்டம். 7. Confusion, disorder, கலக்கம். வக்கிரக்கிரகம், s. A retrograding planet. வக்கிரசாரம், s. Motion of a planet when retrograding. வக்கிரதந்தம், s. Curved teeth, fangs, வளைந்தபல். மிருகவக்கிரதந்தம். The curved teeth of beasts. வக்கிரன், s. A man of perverse temper, குரூரன். 2. The planet Mars, செவ்வாய். வக்கிராங்கம், s. A swan, as having a crooked neck; அன்னம்; [ex அங்கம்.] வக்கிராஸ்தமனம், s. Heliacal setting of a planet when retrograding. வக்கிரோதயம், s. Heliacal rising of a planet when retrograding; [ex உதயம். 13)

vitaṇṭai (p. 393) s. [improp. விகண்டை.] Disputation, controversy; investigation, வாக்குவாதம். (உபநி.) W.p.766. VITAN'DA. 2. Hostility, பகை. (c.) விதண்டாவாதம், s. A perverse dispute, wrangle. விதண்டைக்காரன், s. An adversary. விதண்டைக்குச்சொல்லுகிறது. Speaking invidiously. 25)