amplm (p. 20) s. An open building in a village for public concourse or for transacting affairs of justice, சபை. 2. Open space, public, வெளி. 3. All ornamented or painted room, a room containing pictures and statues, சித்திரகூடம். (p.) அம்பலம்பண்ணுகிறாயோ. Do you transact public affairs? ஏழைபேச்சுஅம்பலமேறுமோ. Will the poor be heard in the court? 2. Justice is overruled by power. அரைச்சொற்கொண்டம்பலமேறலாமோ. Can one partially informed come before an assembly; i. e. for discussion. அம்பலக்காரன், s. A chief of the Karller caste, as கள்ளச்சாதித்தலைவன். 2. He who publishes the decrees of the assembly. (p.) அம்பலமாக, inf. To be left to the wide world, be abandoned. 2. To be made manifest, to become public. திருச்சிற்றம்பலம், s. One of the names of the pagoda of Chellambrum. 56)

īṉai (p. 58) s. The nerve of a leaf, இலை நரம்பு. 2. The outline of a picture, சித்திரக் குறிப்பு. 3. The name of a disease, ஓர்வியாதி. ஈனையெழுத--ஈனைவாங்க, inf. To delineate, to make the first outline of a picture, to design a pattern. 47)

eẕutu (p. 75) கிறேன், எழுதினேன், வேன், எழுத, v. a. To write, paint, draw, mark, stain, trace (letters, &c.), inscribe, வரைய. 2. To foreordain, to predestine. This verb is soused from the notion that each one's fate is written by Brahma in the skull, தலையிலெழுத. 3. To write composition, draw up in writing, வசனாதிகளெழுத. 4. To engrave, சித்திரமெழுத. எழுதக்கைதிரும்பவில்லை. The hand is not yet trained. எட்கிடைநெற்கிடைவிட்டெழுத. To write leaving the space of a sesamum seed between the letters, and of a grain of rice between the lines--the order to be observed in writing. எழுதாக்கிளவி--எழுதாமறை, s. The vedas, lit. unwritten works--an appellation adopted with reference to their meaning being handed down by oral explanation and not written, or to the accent, pronunciation, &c., which cannot be written, வேதம். எழுதிக்கொடுக்க, inf. To grant by writing, write and deliver as a voucher. 2. To betroth a girl by written contract. 3. To write for another, draw up a document. 4. To write lessons for a learner. 5. To give a list, inventory, &c. எழுதிக்கொள்ள, inf. To write a letter, petition, &c., to a great person; to write for one's self. 2. To enrol. 3. To write and deliver vouchers reciprocally. எழுதிச்சேர்க்க, inf. To register, file a writing as a notary public. எழுதிவைக்க, inf. To recount,register, write and keep for a memorandum, &c., to write and leave behind for the use of others. எழுதினஉடன்படிக்கை--எழுதின வொப்பாசாரம், s. Written contract. எழுதுகோல், s. A writing reed, எழுதுங்கோல். 2. A painter's brush or pencil, தூரியக்கோல். எழுதுபடம், s. A picture, கிழி. மேற்பாடம்பார்த்தெழுதுதல், v. noun. Copying from a written book. பெயர்த்தெழுத, inf. To copy, to transcribe. குறிப்பெழுத, inf. To note down the time, &c. of the birth of a child. திருத்தமாயெழுத, inf. To write correctly. சரமகவியெழுத, inf. [prov.] To write a stanza, commemorative of the death of an ancestor, or other near relative, mentioning the day, hour, &c. of the moon, as a memorandum for ascertaining the time to perform the annual funeral rites. மறுமொழியெழுத--பதிலெழுத, inf. To write an answer. பருக்கவெழுத, inf. To write in large characters. கைபடியவெழுத, inf. To practise writing, train the hand in writing. 14)

oppṉai (p. 82) v. noun. Adorning, decorating, embellishing, attiring, அலங்கரிப்பு. 2. s. Simile, comparison, allegory, உவ மை. 3. Proof, evidence, parable, instance from history, exemplification, திருட்டாந்தம். 4. Representation, likeness, resemblance, imitation, symbol, emblem, effigy, பாவனை. 5. Levelness, evenness, smoothness, parallel, சமம். ஒப்பனைக்குச்சப்பாணிகொட்டுகிறார்கள். They clap their hands in feigned congratulation. ஒப்பனைகாட்ட, inf. To exhibit a likeness whether picture, or bust, ஒப்பு க்காட்ட. 2. To adduce proof or illustration by a parallel instance from history, திருட்டாந்தங்காட்ட. ஒப்பனைசொல்ல, inf. To use comparison, ஒப்புச்சொல்ல. ஒப்பனைபண்ண, inf. To decorate, adorn, அலங்கரிக்க. 2. To prove, demonstrate, திருட்டாந்தங்காட்ட. 3. To level, to smooth, சமனாக்க. ஒப்பனையிட, inf. To compare. 14)

oḷvu (p. 84) கிறேன், ஔவினேன், வேன், ஔவ, v. a. To grasp or seize, or take hold with the mouth, to bite off, கடித்துப்பி டிக்க. 2. To graze, rub off the skin. burn or scald so as to excoriate, அழுந்தியெடுக்க. --Note. The meaning is similar to கௌவ, but less intense. ஓவியம், s. A picture, a portrait, சித் திரம். 2. A statue, a puppet, பிரதிமை. (p.) ஓவியத்துறைகைபோயவொருவன். One practised in painting-- (நைட.) ஓவியமானபிள்ளை, s. A very dear and beloved child. ஓவியர், s. Painters, sculptors, artists, சித்திரகாரர். 2. Mechanics, artificers, smiths, கம்மாளர். (p.) 145)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kmpai (p. 96) s. A ledge, a moulding, the frame of a picture, &c., any rod or piece of moulding, கதவுமுதலியவற்றின்கம்பை. 2. Slips of wood forming the binding of an ola book, ஏட்டுப்புஸ்தகத்தின்கம்பை. 3. A river near Conjeveram, கம்பாநதி. 4. [prov.] Charge, responsibility, பொறுப்பு. கம்பைக்கல், s. Cambay pebble, semi-opal. கம்பைக்குள்ளாக்க, inf. To bring one into subjection. கம்பைதைக்க, inf. To nail a beading or border on the pannel of a door, or on the edge of a box, &c. கம்பைபோட, inf. To put a frame on a slate, a picture, a looking glass, to put wooden binders on an ola book. 18)

kri (p. 96) s. Elephant, யானை. Wils. p. 193. KARIN. (p.) கரிகரலீலை, s. A kind or mode of sexual intercourse. கரிக்காடு, s. A forest full of elephants. கரிக்கொடி, s. A flag on which is painted the picture of an elephant-the banner of poets. கரிமுகன், s. Ganesa the elephantfaced. கரிவாகனன், s. Ianaar, ஐயனார். 2. Indra, இந்திரன் the conveyance of both being the elephant. 98)

karuṭaṉ (p. 96) s. The Brahmany kite, கலுழன். 2. The bird and vehicle of Vishnu. He is generally represented as a being something between a man and a bird, and considered to be sovereign of the feathered race; he is the son of Kasyapa and Vinata and the younger brother of Aruns, விட்டு ணுவாகனம், Falco pondischerianus. Wils. p. 283. GARUDA. கருடகம்பம், s. A species of lamp used by one of the Vaishnava sects at religious festivals. கருடகேதனன்-கருடக்கொடியோ ன்--கருடத்துவசன், s. Vishnu, விட்டுணு, whose flag is the kite. Wils. p. 283. GARUDATHVAJA. கருடக்கல்--கருடப்பச்சைக்கல்-கருடபட்சிக்கல் s. A kind of medicinal stone or mineral taken for the bite of a snake or put on the wound with the repetition of incantations, ஓர்கல். கருடக்கொடி, s. A flag in which the picture of a kite is drawn, கருடத்துவ சம். 2. A plant called பெருமருந்து, Aristolochia Indica. 3. Another plant called குறிஞ்சா, Gymnema sylvestra. கருடக்கொவ்வை--கருடத்தொண் டை, s. A climbing plant, ஓர்கொடி Clitoria, L. கருடசாரம், s. Sea salt, சிந்துல வணம். கருடதரிசனம், s. The worship of the kite as the representative of Vishnu on special days; the sight of the bird at such seasons is deemed very auspicious, கருடனைத்தரிசிக்கை. கருடதிசை, s. East, கீழ்த்திசை-used in astrology. கருடத்தியானம், s. Devotion addressed by the enchanter to the god Garuda in case of venomous bites, கருட னைத்தியானிக்கை. கருடபஞ்சாக்கரம், s. An incantation of five letters sacred to Garuda. கருடபாடாணம்--கருடபாஷாண ம், s. A species of arsenic. கருடபார்வை, s. A squint eye, மாறுபார்வை. 2. [prov.] An expressive, penetrating look. கருடவாகனன், s. A Vishnu regarded mounted on Garuda. கருடவித்தை, s. Incantations, &c., connected with Garuda. கருடற்கண்ணன், s. [as புதன்.] The elder brother of கருடன் and son of சந்திரன். (சது.) கருடன்கிழங்கு, s. A kind of root. கருடன்தாய், s. The same as விநதை. கருடாஞ்சனம், s. Eye-salve for a person bitten by a snake, or for cases of apoplexy, விஷந்தீர்க்கக்கண்ணிலிடுமருந்து. ஆகாசகருடன், s. A climbing plant whose root resembles the head of a Brahmany kite, கொல்லன்்கோவை, Bryonia epigea. 132)

kiẕi (p. 111) s. A line--as drawn on the ground, paper, &c., கீற்று. 2. A shred, a piece torn off, கிழிந்ததுண்டு. 3. A strip of cloth tied round the waist of mendicants, a mendicant's girdle, கீளுடை. 4. A prize, reward, or treasure tied up in a cloth and exposed to public view to invite competition in any work of skill, நிதிப்்பொதி. 5. Ears of corn tied into a small bunch, or otherwise, and suspended in some conspicuous place of a temple as the first-fruit of the crop, புதிர்க் கிழி. 6. A picture, எழுதுபடம். கிழிகட்ட, inf. To hang up a prize, to lay down a reward. கிழிக்கட்டு, s. Prize, treasure, sacred ashes, &c., tied in a strip of cloth. உலவாக்கிழி, s. Inexhaustible treasure. (p.) கிழிதீட்ட, inf. To draw a picture. (p.) 47)

kuṟippu (p. 132) s. Intention, wish, internal desire, அபிப்பிராயம். 2. Concord, ஒருமை. 3. Allusion, hint, intimation, indication; a significant look, word, &c., சைகை. 4. The occult and real meaning of a speaker or writer, in distinction from the apparent meaning; figurative expressions--as irony, &c., உட்கருத்து. 5. [in gram.] Implication; that which is implied or understood, metaphorical, metonymical, &c.--opposed to வெளிப்படை. 6. Mark, sign, signature, அடையாளம். 7. Memorandum, memanto, ஞாபகக்குறிப்பு. 8. Summary abstract, epitome, பொழிப்பு. 9. Description, representation, delineation; distinguishing marks or characteristics, காரியவிவரம். 1. Symbolic terms, constructions, short-hand writing, abbreviations, குறிப்புக்குறி. 11. Aim, direction; mark aimed at இலக்கு. 12. Sketch in painting, outlines, traces, உருவக்குறிப்பு; [ex குறி, intend, &c.] முகக்குறிப்பு, s. Expression of the countenance. குறிப்பறிய, inf. To know one's particular intention, wants, desires, &c.; to understand the special object intended; to possess a knowledge of physiognomy. குறிப்பாகச்சொல்ல, inf. To give descriptive marks, signs, or hints; to allude to, to intimate concerning. குறிப்பறிந்துகொடுக்க, inf. to anticipate a person's wants and supply them. குறிப்பாளி, s. One capable of drawing a right inference from apperances. 2. A person of quick discernment; a good counsellor; a genius. குறிப்பாய்க்கேட்க, inf. To inquire particularly into a thing. 2. To listen to, to hearken with attention. 3. To hear distinctly. குறிப்பானபார்வை, v. noun. A significant expression; a fixed or steadfast look. குறிப்பானபேச்சு, s. A figurative, or sareastic remark. 2. A hint. குறிப்பிடம், s. [among Romanists.] Images representing the sufferings of the Saviour, &c. 2. A summary, compendium; an epitome. குறிப்புக்கட்டை, s. A water-mark--as a post or block at a ford, in sign of danger from a hole or quick-sand. குறிப்புக்கண்டுநடக்க, inf. To act agreably to another's mind, ascertained by inference. குறிப்புக்காட்ட, inf. To give a hint, to intimate, allude to. 2. To represent by a symbol. 3. To exhibit signs, indication, symptoms, &c. குறிப்புக்குவைக்க, inf. To set or keep for a sign, token, memorandum--as images, statues, pictures, relies, &c. குறிப்பெழுத்து, s. Abbreviations, contractions, &c.--as the initials or finals of names, words, &c. 2. Any particular letter. குறிப்பெழுத, inf. To write notes, memorandums, characters, short-hand, &c. 2. To note down the date, hour, &c., of a child's birth. குறிப்பேடு, s. An ola-day-book, the items of which are transferred to the ledger or பேரேடு; a memorandum book. குறிப்போலை, s. An ola-memorandum, &c. 2. An ola-memorandum of the hour of a child's birth, so as to cast its nativity. குறிப்புப்பண்பு, s. [in gram.] Ideal, abstract qualities, properties or attributes--as ஞானம், பாவம், as distinguished from குணப்பண்பு, and தொழிற்பண்பு. குறிப்புச்சொல்--குறிப்புமொழி, s. [in gram.] Words or terms, used figuratively, metaphorically, &c. குறிப்புவினை, s. [in gram.] A symbolic verb, without variation of tense. See வினை. குறிப்பெச்சம், s. [in gram.] Ellipses in metonymical expressions, &c. குறிப்புவினையெச்சம், s. [in gram.] A symbolic verb in an incomplete form, being either a பெயரெச்சம் or வினையெச்சம். 2. Incomplete symbolic verbs terminating with other verbs. See வினை. குறிப்புவினைமுற்று, s. [in gram.] A finite symbolic verb --as மலையேன். குறிப்புவினையாலணையும்பெயர், s. A symbolic verb used as an appellative noun--as in இம்மலையேன். குறிப்புவினைப்பெயரெச்சம், s. A symbolic relative participle. 26)

kōṭṭu (p. 150) கிறேன், கோட்டினேன், வேன், கோட்ட, v. a. To bend, inflect, crook; to make crooked, வளைக்க. (Sa. Kot'a.) 2. To write, delineate, to draw pictures, &c., சித்திரமுதலியவரைய. (p.) 9)

cittiram (p. 183) s. A picture; any variegated printing, ornamental writing or carved work; an image, சித்திரித்தவடிவம். 2. Nicety, fineness, neatness or minuteness of a work; elegance, சிறப்பு. 3. Beauty, great beauty, பேரழகு. 4. Ornament, decoration, embellishment, அலங்காரம். 5. Ornamental or forcible language, நாகரீகமானபேச்சு. 6. Facetious, playful conversation; jesting, conundrums, riddles; deceitful discourse to secure an object, &c., மெய்போற்பொய்கூறல். 7. One of the four classes of poems or கவி. See மிறைக்கவி. 8. Wonder, surprise, அதிச யம். 9. The castor-plant, ஆமணக்கு. 1. Romantic, fanciful description; imagery, exaggeration, hyperbole, (commonly in poetry, வருணீயம்.) 11. A work on architecture, ஓர்சிற்பநூல். W. p. 325. CHITRA. சித்திரமுங் கைப்பழக்கஞ் செந்தமிழும் நாப்பழக்கம். The art of painting is but the habit or practice of the hand, and that of language is but the practice of the tongue. சித்திரம்பேசேல். Make no fanciful exaggerations. (Avv.) சித்திரகரணம், s. One of the five கரணம். See கரணம். சித்திரகவி, s. A curiously wrought poem. See திரிபங்கி. There are different kinds as-இரதபந்தம். A poem in the figure of a car. கோமூத்திரி. One written in the form of inter-linked curves. சதுரங்கபந்தம். One in the form of squares. சுழிகுளம். Verses written in a winding manner. நாகபந்தம். A poem in the form of intertwined snakes, &c. சித்திரக்காரன், s. A carver, painter. சித்திரகூடம், s. An ornamented or painted room, or hall with pictures, --as சித்திரசாலை.--Note. This term is applied to the temple at Chillumbram, and a mountain in Bundelcund where Rama abode in his exile. சித்திரக்குள்ளன், s. A cunning or shrewd dwarfish person. (c.) சித்திரங்கொத்த--சித்திரம்வெட்ட, inf. To carve, sculpture, grave, &c., on a plain surface. சித்திரசொரூபம், s. An image, an idol, a carved statue, a picture. சித்திரதீபம், s. A painted candle or taper. சித்திரதீபம்போலிருந்து தியானிக்கிறான். He sits meditating, motionless as a painted taper. சித்திரத்தையல், s. Fancy needle work. 2. As சித்திரப்பாவை. சித்திரத்தேர், s. An ornamented car. சித்திரந்தீர--சித்திரந்தீட்ட, inf. To carve or engrave any figures on wood or stone. சித்திரப்படம், s. A picture. 2. (p.) Variegated, painted or printed cloth, எழுத் துப்புடவை. சித்திரப்படாம், s. Veriegated, painted cloth. 2. A book of pictures, folds of paintings for amusement. (p.) சித்திரப்பதிமை--சித்திரப்பதுமை, s. A doll, statue, a puppet. சித்திரப்பா, s. As சித்திரகவி. சித்திரப்பாவை, s. A portrait or picture of a person or persons, real or imaginary, a carved figure. (நன்.) சித்திரப்பிரதிமை, s. A picture, a portrait. சித்திரப்பூம்பட்டாடை, s. Flowered silk cloth. (c.) சித்திரப்பேச்சு, s. Artful speech, cunning, jesting shrewdness. சித்திரமண்டபம்--சித்திரச்சாலை, s. A painted chamber or hall. சித்திரமெழுத, inf. To draw a picture, to paint, to sketch. (c.) சித்திரவெழுத்து, s. Elegant, nice, beautiful writing; caligraphy. 2. Variegated or fancy painting. 3. An anagram, as ஞிமிறு for மிஞிறு. சித்திரரேகை, s. Ornamental lines drawn on the body of a person. 2. One of the lines in the hand. 3. The wife of Kuvéra, குபேரன்மனைவி. சித்திரர்--சித்திரக்காரர், s. Fancy painters, portrait painters, limners, embroiderers. 2. Artizans, carvers, sculptors, engravers, சிற்பர். 3. Carpenters, தச்சர். சித்திரவதை--சித்திராக்கினை, s. Cutting and slashing in battle, prolonged butchery, cutting off member after member. 2. Ingenious and varied torture in inflicting death. (c.) சித்திரவித்தாரன், s. One artful, clever, or dexterous; one fluent in speech. (p.) சித்திரவித்தை, s. The art of fancypainting, sculpture, carving, engraving, &c. சித்திரவேலைக்காரர், s. Any fancyworkers, imitators of nature--as flower makers, artizans, sculptors, engravers. 2. Fancy-painters. (c.) சித்திரவேளாகொல்லி, s. A mode of music, a fine melody, கொல்லித்திறத்தினொ ன்று. (p.) சித்திரோடாவி, s. [prov.] An artizan who carves images, statues, &c.,சித்திர கன்; [ex சித்திரம் et ஓடாவி.] 17) *

cittiri (p. 183) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To paint, carve, or make fancy work-as flowers, pictures, statues, &c., சித்திரமெ ழுத. 2. (fig.) To use beautiful imagery, or figurative description in language, to paint in words, சித்திரமாய்ப்பேச. 3. To speak artfully, வஞ்சகமாய்ப்பேச. 24) *

cīr (p. 191) s. Beauty, comeliness, fairness, gracefulness, அழகு. 2. Prosperity, opulence, wealth, felicity, வாழ்வு. 3. Goodness, a good state, or condition, நன்மை. 4. Greatness, excellence, moral worth, worthiness, virtue, நன்னடை. 5. Distinction, peculiarity, சிற ப்பு. 6. [vul.] Nature, state, condition, நி லைமை. 7. Quality, தன்மை. 8. Moderation, consistency, uprightness, sobriety, decorum, propriety of character or deportment, கிரமம். (c.) 9. Reputation, renown, fame, celebrity, புகழ். 1. A picture; fancy work, சித்திரம். 11. Weight, gravity, பாரம். 12. The scales of a balance, தராசு. 13. Libra of the Zodiac, துலாராசி. 14. A foot in poetry, செய்யுளுறுப்பிலொன்று. 15. Tune in music, தா ளவொத்து. 16. Tinkling ornaments for the feet, காற்றண்டை. 17. A club, a bludgeon, த ண்டாயுதம். (சது.) 18. A pole for the shoulder in carrying burdens, காவுதடி. (நிக.) 19. Gold, பொன். 2. Noise, sound, ஒலி. 21. Wielding the shield as a fencer, சிலம்பம். The metrical feet are thirty, divided into five classes, viz.: 1. உரிச்சீர், or ஆசிரியவுரிச்சீர், feet peculiar to the அகவல் verse--as (a.) தேமா, foot of two simple syllables, a spondee. (b.) புளிமா, one compound and one simple syllable; an iambus. (c.) கருவி ளம். Two compound syllables, a pyrrhic. (d.) கூவிளம். One simple and one compound syllable, a trochee. The names serve also as models for the kinds of feet respectively. They are names of trees and their fruits. 2. வெண்சீர், or வெண்பாஉரி ச்சீர். Feet peculiar to வெண்பா verse; as (a.) தே-மாங்-காய். A foot of three simple syllables. (b.) புளி-மாங்-காய். One compound and two simples. (c.) கரு-விளங்--காய். Two compounds and one simple; an anap&ae;st. (d.) கூ-விளங்-காய். A simple, a compound and a simple. 3. வஞ்சியுரிச்சீர், or வஞ்சிச்சீர். Feet peculiar to வஞ்சி verse; as (a.) தே-மா ங்-கனி. A foot of two simple syllables and one compound. (b.) புளி-மாங்-கனி. One compound, one simple, and one compound; an amphibrach. (c.) கரு-விளங்கனி. Three compounds, a tribrach. (d.) கூவிளங்-கனி. One simple and two compound syllables. 4. பொதுச்சீர். Feet of four syllables peculiar to வஞ்சி verse; there are sixteen of them; the models for these are formed by adding respectively, தண்-ணி ழல், தண்-பூ, நறும்-பூ, நறு-நிழல் to the terms employed in the உரிச்சீர். 5. ஓரசைச்சீர். A foot of a single syllable; as (a.) நாள். A foot of one simple syllable. (b.) மலர். A foot of a compound syllable.--Note. 1. One use of the last two is to end the வெண்பா verse. --Note. 2. Sometimes feet answering to காசு, instead of நாள், and பிறப்பு instead of மலர், are employed to end the வெண்பா verse, i. e., the addition of குற்றுகரம் or short உ to the foregoing; and rarely the full உ, or முற்றுகரம் is found. சீராயிருக்கிறேன். I am in a good state. சீரழிக்க, inf. To disturb, subvert, pervert. 2. To ruin, demolish. 3. To disparage one's character. (c.) சீராக, inf. (adverbially.) Orderly, decently, properly, soberly, consistently, circumspectly, moderately, temperately, discreetly. சீராகநடக்க, inf. To act consistently, &c. சீராடிக்கொண்டுபோதல், v. noun. [prov.] The going of a married girl to her father's house for redress of grievances from her husband's family, especially from her mother-in-law. (c.) சீரானநடை, s. A moderate pace. 2. Good moral character without excess. சீரிழுக்க, inf. To pervert good circumstances. (R.) சீரிட--சீர்செய்ய--சீர்கொடுக்க, inf. To give house-hold utensils, &c., to a daughter when married. 2. To put in order, சீர்செய்ய. சீருக்குவர--சீரிலேவர, inf. To be altered for the better, to come to a right or natural state. சீரைத்தேட, inf. To desire wealth. (Avv.). சீரைவிசாரிக்க, inf. To inquire after one's health. (R.) சீர்குலைய, inf. To be disordered, deranged. 2. To be lost--as character, ruined--as circumstances; to be disgraced. 3. (fig.) To be defloured, கற்பழிய. சீர்குலைச்சல், v. noun. Disorder, immodesty. (R.) சீர்கெட, inf. To degenerate, deteriorate, to become tarnished, corrupt, spoiled. சீர்கெட்டவன்--சீர்கேடன், s. A worthless person, a wretch. 2. A sloven. சீர்கெட்டவாழ்வு, s. Unhappy, domestic life. சீர்கேடு, s. Disorder, derangement, irregularity. 2. clumsiness, awkwardness. 3. Ugliness, deformity. சீர்கேடி, s. The goddess of misfortune or poverty, மூதேவி. (நிக.) (p.) சீர்சிறப்பு, s. Splendid prosperity. சீர்செய்ய, inf. To put in order, regulate, improve. 2. To adorn. 3. As சீரிட, which see. சீர்திருத்த, inf. To correct, rectify, amend, ameliorate, to perform. சீர்திருந்த--சீர்பொருந்த, inf. To be corrected, rectified, reformed, &c. சீர்தூக்க, inf. To weigh or examine with a balance. 2. To weigh in the mind, to consider, deliberate. 3. To compare--commonly with பார்த்தல், for the second and third persons. சீர்தூக்கிப்பார். Ponder this well. சீர்நிருவாகம், s. Condition, state, circumstances; [ex நிருவாகம், strength.] சீர்பண்ண, inf. To make ready, to put in order, correct, improve. சீர்பதி, s. The Supreme Being, கடவுள். See சீபதி. சீர்பாதம், s. The divine feet, the illustrious feet--spoken reverently for the person. See சீபாதம். சீர்பெற, inf. To attain prosperity. சீர்போட, inf. [prov.] To tie the balance string to a paper kite. (c.) சீர்ப்பட--சீர்பட, inf. To be restored, to amend, recover, come to a good state --as செம்மைப்பட. சீர்ப்படுத்த, inf. To reform, improve, bring to a good state--as செம்மைப்படுத்த. சீர்ப்படுத்திவைக்க, inf. To arrange things in order. சீர்ப்பாடு, s. Celebrity, distinction, eminence, splender, beauty. (p.) சீர்ப்பிழை, s. An impediment, an obstacle, an untoward circumstance. 2. Fault, defect, குற்றம். சீர்மடக்கு, v. noun. Repetition of a foot in a line. (p.) சீர்மரம், s. A weaver's beam, படமரம். சீர்வரிசை, s. Presents made to a married girl, or one arrived at puberty (c.) ஒருகண்டசீராய், adv. Equally, uniformly, uninterruptedly. ஒருசீரானவன், appel. n. One who maintains consistency of character, moderation of temper, &c. பலசீரும்நடக்கும். You will be hospitably entertained. Or the matter will take verious shapes. துர்ச்சீர், s. A bad state or condition. நற்சீர், s. A good state or condition. 7)