ācaṉam (p. 36) s. A seat, any thing to sit on--whether a mat placed on the ground or a raised seat, பீடம். 2. A tiger's skin, a plat of sacrificial or other prescribed article on which the worshipper squats, or the more advanced devotee sits for the performance of his worship, புலித் தோன்முதலியவாசனம். 3. An alter on which sacrifices, oblations, &c. are offered, regarded as the seat of the divinity, பலிபீடம். 4. A throne, சிங்காசனம். 5. The fundament, posteriors, seat, பிட்டம். 6. Any of the prescribed postures of the யோகி, or silent devotee, அஷ்டயோகத்திலொன்று, of which are nine attributes. 1. சுவத்திகம். 2. கோமுகம். 3. பதுமம். 4. வீரம். 5. கேசரி. 6. பத்திரம். 7. முத்தம். 8. மயூரம். 9. சுகம். 7. Sitting. இருக்கை. Wils. p. 126. ASANA. ஆசனமேற்ற, inf. To seat one, provide a seat for a great person. ஆசனவழியாய், adv. By way of the posteriors. சிங்காசனம், s. A throne. நியாயாசனம், s. The judgmentseat. பத்திராசனம், s. A royal throne. 42) *

iṟumā (p. 57) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be overjoyed, enraptured with spiritual delight, மிகமகிழ. 2. To be proud, self-conceited, vain, to be elated, puffed up, to exult in a feeling of self-importance, ஏமாக்க. 3. To sit erect, be erect, நிமிர்ந்திருக்க. என்றும்வீடடைந்தவரிறுமாப்ப. While those in bliss enjoy eternal delight. (வைராக்கியசதகம்.) இறுமாந்துநடக்க, inf. To walk or behave proudly. இறுமாந்துநிற்க, inf. To stand erectly or proudly. இறுமாந்துபோக, inf. To be overjoyed from a slight cause, to be conceited. இறுமாப்பு, v. noun. Transport, rapture, spiritual joy, மிகுமகிழ்ச்சி. 2. Pride, self-conceit, arrogance, vainglory, vanity, elation, ஏமாப்பு. 3. Erect posture, நிமிர்ச்சி. இறுமாப்புக்கொள்ள, inf. To be come transported, over-joyed, proud, haughty, to grow arrogant. 27)

uyrttu (p. 63) கிறேன், உயர்த்தினேன், வேன், உயர்த்த, v. a. To lift up, elevate, raise higher--as a wall in building, a heap, &c., உயரச்செய்ய. 2. To raise (the price), increase (expenditure), அதிகப்படுத்த. 3. To promote to higher office, to make great, to exalt, ennoble, dignify, aggrandize, மேலாக்க. 4. To extol, magnify, praise, கனப்படுத்த. 5. To receive one with honors, show respect, treat in a dignified manner, உபசரிக்க. 6. To raise the voice in singing, speaking, &c., to lift up the heart, affections, thoughts, &c., எழுப்ப. 7. To raise an arm, a leg, a weapon, &c., to raise the head above water, raise the head when in a lying posture, மேலெடுக்க. 8. To improve one's character, improve one's dignity, moral worth, raise one's self to a higher degree in preparation for a future state, ஒழுக்கத்தினாலுயர்த்த. 9. To assume, elevate one's self, make much of one's powers, பெருமைப்படுத்த.--Note. Instances of உயர்த் தல், in the past are found in verse, but in the present and future it seems to be seldom or never found. நரகந்தன்படத்தையுயர்த்திக்காட்டும். The cobra raises its hood and exhibits it. சேவலையுயரியதேவநாயகன். The leader of the gods (skanda) who has exalted the cock as his banner. வலனுயர்த்தவண்ணலஞ்சேல். The lofty carp banner which has exalted victory to view. (நைடதம்.) உயர்த்திப்பேச, inf. To dignify, speak of one with high respect. உயர்த்தியாய்க்கேட்க, inf. To bid high in an auction, &c. 16)

ēkpātvātṉm (p. 77) s. A peculiar religious posture. 7)

ēkvttvātṉm (p. 77) s. A peculiar religious posture. 23)

oṭukku (p. 81) கிறேன், ஒடுக்கினேன், வே ன், ஒடுக்க, v. a. To reduce, compress, bring into a narrower compass, condense, to lessen, bring down--as another's pride, to keep down, keep under, அடக்க. 2. To press, oppress, tyrannize, vex, வருத்த. 3. To reduce the system by medicine or a sparing diet, உடம்பையொடுக்க. 4. To involve one in another--as the elements, cause to disappear--as the worlds, &c., at the close of an age, பூதங்களைலயிக்கச்செய்ய. 5. To close, to finish as a work, the harvest, &c., முடிக்க. 6. To pack in, to put in, to put things close in a bag, a box or other receptacle, செறிக்க. உலகப்பற்றையொவ்வொன்றாயொடுக்க. To relinquish worldly attachments one by one. ஒடுக்கிக்கட்ட, inf. To compress and tie a thing close. 2. To tuck up the skirts and fasten the end behind-as in wet weather. 3. To hem an ola basket, fan, &c. ஒடக்கித்தட்ட, inf. To make a metal utensil thicker and narrower by beating. ஒடுக்கித்தைக்க, inf. To make a garment smaller. ஒடுக்கிவெட்ட, inf. To hew timber reducing the breadth. ஒடுக்குவாய், s. Distorted mouth, கோணல்வாய். வீட்டையொடுக்கிக்கட்ட, inf. To build a house narrow. உடம்பையொடுக்க, inf. To reduce the body by eating sparingly. 2. To contract the body--as a tiger, a cat, &c., to reduce the body to a smaller compass --as in a leaping, sneaking, or creeping posture. செலவையொடுக்க--செலவையொ டுக்கிப்பிடிக்க. inf. To retrench expenses. 2. To live frugally, sparingly, &c. வயிற்றையொடுக்க, inf. To restrain the appetite, to reduce the quantity of food in order to save money. புலனையொடுக்க, inf. To restrain the senses--as ascetics or otherwise; to mortify the senses, passions, &c. 2. To call home the thoughts and fix them on divine things. ஒடுக்கு, v. noun. Contracting, closing, compression, narrowness, அடக் கம். 2. s. A corner to creep into, இடுக்கு. ஒடுக்கிடம், s. A corner, a narrow or confined place, மூலை. 2. A recess, a hiding place, மறைவிடம். ஒடுக்குச்சீட்டு--ஒடுக்குத்துண்டு, s. A receipt given by government for money, வரிச்சீட்டு. பணவொடுக்கு, v. noun. [prov.] A remittance of money. 48)

oṭṭiyāṇm (p. 81) s. (Tel.) A girdle of platted hair or thread worn by ascetics in a sitting posture, passing round the waist and knees, the latter being raised, யோகப்பட்டை. 2. A gold or silver girdle worn by Hindu women, மாத ரிடையணியினொன்று. 64)

oru (p. 83) adj. [changed from ஒன்று, which is the root.] Before vowels and sometimes before consonants, the உ often is dropped and the ஒ lengthened--as ஓரிலை, a leaf. In some connexions and with appropriate emphasis, it means sameness, singularity, peculiarity, specialness, celebrity, &c. ஒருகூடுமுடைந்தவனொன்பதுகூடுமுடைவான். . . . . He who has fabricated one bird's cage may fabricate nine. [prov.] ஒருகண்டசீராக, adv. In one uninterrupted course, monotonously, invariably, constantly. ஒருகண்டசீராகமழைபெய்கிறது. It rains without intermission. ஒருகண்டசீராகக்கூப்பிடுகிறான். He continues calling. ஒருகண்டசீராய்நடக்க. To continue unchanged. ஒருகண்ணுக்குறங்க, inf. To enjoy a short nap. ஒருகண்மூடியொருகண்விழித்தல். Partiality, especially to children. ஒருகாரியம், s. [prov.] One thing, something, a term used in calling or diverting attention, or in stating a reason, &c., in discussion. ஒருகால், s. A foot or one foot, ஒற்றைக்கால். 2. adv. [improp. ஒருக்கால்.] Once, sometime or other, for once, sometimes, ஒருமுறை. ஒருகாலிலேநிற்கிறான். He insists on (going, having, &c.), he is firmly resolved. ஒருகாலும். Never. ஒருகாலுஞ்செய்யான். He never does it, he never will do it, he never can do it. ஒருகாலுமில்லை. Never, at no time, not once. ஒருகாலுமுன்னைக்கைவிடேன். I will never forsake thee. ஒருகாலும்பொய்சொல்லான். He will never tell a lie. ஒருகாலே, adv. In great abundance, greatly. 2. Once, at once, continuously. ஒருகாலேகூட்டமாய்ப்போக. To go together in one continuous company. ஒருகாலே தேடிக் குவித்துக்கொண்டான். He has laid up a vast quantity. ஒருகாலேபேசுகிறானொன்றும்விளங்கவில்லை. He speaks a great deal, but nothing is understood. ஒருகாலேயுறுக்கிக்கொண்டுவருகிறார். He is scolding much. ஒருகாலேயெல்லாங்கொடுக்கிறது. To give all at once. ஒருகாலேயெல்லாஞ்செய்ய. To do all at once, to finish the whole. ஒருகாலேயெல்லாம்வாங்க. To receive altogether. ஒருகாற்கண்டசீராயிருக்க. To be unchangeable. ஒருகாற்செய்தவனிருகாற்செய்வான். He who has done so once, may do it again. இன்னமொருகால். Again, once more. மாற்றானுமொருகாலிதஞ்சொல்லுகிறான். Even one's foe may sometimes speak to one's advantage. ஒருகிடை, v. noun. Being bedridden; confinement by sickness or grief to a recumbent posture, கிடந்தகிடை. ஒருகிடையாகக்கிடத்தல். Lying still, unable or unwilling to rise. ஒருகுடி, s. The relations of one family. ஒருகுடித்தமர், s. Persons of the same family, near relatives--commonly on the paternal side, தாயத்தார். ஒருகூட்டு, s. Close union, combination between two persons, taking another's part, ஒருசேர்க்கை. ஒருகை, s. (fig.) Party, union, conjunction, combination, ஒருவகுப்பு, lit. one hand. அவர்களொருகையாயிருக்கிறார்கள். They are in combination, united in a conspiracy. அவர்களொருகை இவர்களொருகை. They are opposite parties. ஒருகைபரிமாறுதல், v. noun. Dealing out one course at table. ஒருகைபார்த்தல், v. noun. Coping with, striving for the mastery, &c., யார்வெல்வோமென்றுபார்த்தல். 2. Wrestling in combat, &c., once round as rivals. ஒருகைபார்த்துவிடுவோம். Let us fight one round. 2. Let us try for once. ஒருகைவிளையாடுதல், v. noun. Playing a game once round. ஒருகொள்ளை, s. A great deal, a great many. ஒருசந்தி, s. A partial fast during which one meal only is taken in the day, on Sunday in reference to the sun, by persons with diseased eyes; on Monday to Siva to cure diseases generally, &c., ஒருபொழுதுண்டல். ஒருசந்திப்பானையைநாயறியுமா. Can a dog distinguish a sacred vessel? ஒருசந்தியிருக்க, inf. To make but one meal a day. ஒருசாயல், s. Being alike, ஒருவி தம். 2. Singularity, அபூர்வம். ஒருசாயலாயிருக்க, inf. To be of the same likeness. ஒருசாய்வு, v. noun. A leaning, of one party, ஒருபட்சம். 2. [prov.] At once, altogether, ஒருமிக்க. 3. Without intermisson, continuously, இடைவிடாமை. ஒருசார்--ஒருசார்பு, s. One party. ஒருசிறை, s. One side, ஒருபக்கம். 2. adv. Partly, in some respects, to some extent, ஒருசார். ஒருசேர, adv. Altogether, at once, once, ஒருங்கு. (p.) ஒருசொன்னீர்மை, s. A compound word expressing a simple idea--as போய் விட்டான், he is gone. ஒருதரம், s. Once, ஒருமுறை. 2. One and the same kind, sort, &c., ஒருவி தம். ஒருதலை, s. Absoluteness, positiveness, indispensableness, by all means, நிச்சயம். 2. One side of a case or question, favor to one party where two are concerned, ஒருசார்வு. ஒருதலையாகச்சொல்லுதல். Speaking positively. 2. Giving partial judgment. ஒருதலையாய்ச்சேருதல். All holding to one point steadfastly. இவ்விகாரமொருதலையன்று. This grammatical change is not absolute. ஒருதலைக்காமம், s. Love on one side not yet reciprocated, love-intrigue, கைக்கிளை. ஒருதலைதுணிதல், v. noun. [in literature.] An author's choice or decision between two different sentiments found in the writings of others, 32--உத்தியி லொன்று. ஒருதலைநோவு--ஒருதலைவலி, s. Pain on one side of the head. ஒருதலைப்பாக்கு, s. [prov.] An imperfect arecanut, defective on one side. ஒருதலைவழக்கு--ஒருதலைநியாயம், s. Partiality in giving judgment, statements, descriptions, &c., leaning to one side or party, an ex-party statement. ஒருதலைவழக்குநூலினுஞ்செம்மை. The statement made by only one party in a suit is straighter than a line; i. e. one tale is good till another is told. ஒருதன்மை, s. Being of one and the same kind, ஒருவிதம். 2. Incomparableness, ஒப்பற்றதன்மை. 3. Unchangeableness, மாறாமை. ஒருதாரை, s. One edge. 2. adv. [prov.] At once, altogether, without interruption, ஒருமிக்க. ஒருதாரைக்கத்தி, s. One edged sword. ஒருத்தன், s. (fem. ஒருத்தி.) One person, one man, one only, denoting speciality, either good or bad. ஒருத்தருமில்லை. There is nobody. ஒருத்தரும்வரவில்லை. No one is come. ஒருத்தரொருத்தராய். One person at a time, singly. ஒருத்தரோடொருத்தர். One with another. ஒருத்தனுமப்படிச்செய்யான். No one will ever do so. தேவரீரொருத்தரேகருத்தர். Thou only art the Lord. அவனொருத்தன்வந்தான். He only is come. 2. That fellow is come. ஒருநெல்லுப்பெருவெள்ளை, s. [prov.] A kind of rice, ஓர்வகைநெல். ஒருநேரம், s. An unseasonable time. இவனிராத்திரியொருநேரத்தில்என்வீட்டுக்குவந் தான். He came last night to my house at an unseasonable hour. ஒருபடி, adv. Tolerably, ordinarily, ஒருவாறு. 2. In some degree, to some extent, ஒருவிதம். ஒருபடிசெய்துமுடித்தார்கள். They have done it, finished it, &c. with great labor. 2. They have done it defectively, exceptionably, not thoroughly. ஒருபடித்தாய். So and so, tolerably. ஒருபடியாக, inf. [used as an adverb.] In some sense, manner, degree, partly. 2. Tolerably, passably, in some way or other. 3. With great pains, with difficulty--as in escaping, &c. ஒருபவம், s. [as ஒருபிறப்பு.] One birth. ஒருபார்வை, s. Steadfast look, directing the eyes to one object, ஒருநோ க்கம். ஒருபாவொருபஃது. s. A பிரபந்தம் or poem of ten verses. ஒருபிடி, s. Firm determination, உறுதி. 2. Firm trust or dependence, ஒரேபற்று. 3. Stubbornness, persistence or perseverance, பிடிவாதம். ஒருபிரகாரம், adv. After a fashion, in a certain degree, to some extent. உன்முகமொருபிரகாரமாகத்தோன்றுகிறது. Your countenance appears strange. அவனொருபிரகாரமானவன். He is a singular kind of man. ஒருபுடை, s. In some respects, partly, to some extent. ஒருபுடைசெல்லல்--ஒருபுடைசே றல், v. noun. Going on one side, ஒருபக்க மாய்ப்போதல். ஒருபுடையொப்புமை, v. noun. Having an imperfect analogy. ஒருபொருட்டீவகம், [in rhetoric.] An ellipsis by which one word qualifies, or is qualified by a succession of dependent words, ஓரலங்காரம். ஒருபொருட்பன்மொழி, s. [in grammar.] An allowed tautology, மீமி சை--as நாகிளவண்டு, a young beetle; புனிற் றிளங்கன்று, a young calf. ஒருபொருள், s. One substance or being, i. e. God, கடவுள். ஒருபொழுது, s. One time, ஒரு காலம். 2. Eating once a day, ஒருசந்தி. ஒருபொழுதிப்படி ஒருபொழுதப்படி. In one view it is thus, in another it is not so. ஒருபொழுதுசாப்பிடுதல். Taking but one meal a day. ஒருபோகு, s. [in prosody.] A member of a certain verse, கொச்சகக்கலிப்பாவி னுளொன்று. ஒருபோக்கு, s. The same manner, ஒருவிதம். 2. v. noun. Going at one time, ஒருமுறைபோகுதல். ஒருபோக்காய்ப்போக, inf. To be gone forever--an imprecation. ஒருப்பட, inf. To become one, to unite, combine, coalesoe, ஒருங்குபட. 2. To be unanimous, to consent, மனமொக்க. 3. To have the mind fixed on the deity, be abstracted from outward objects, ஒரு நினைவாக. 4. To be closely engaged in an object or pursuit, கருத்தொன்றுபட. ஒருப்படுத்த, inf. To cause to consent, agree, &c. 2. To fix the mind on divine things, to concentrate the powers of the mind on the deity. 3. To fix the mind closely on an object. 4. To collect, to bring together, cause to coalesce. ஒருப்பாடு, s. Mutual and full consent, unanimity, concord, ஒருமைப்படு கை. 2. Close application, concentration of the mental powers, மனமொன்றுபடுகை. ஒருமட்டம்--ஒருமட்டு, s. Equality in size, qualifications, &c., ஓரளபு. ஒருமரம், s. One tree. 2. (p.) The அழிஞ்சில் tree. (திவா.) ஒருமனப்பட, inf. To be united, unanimous, harmonious, ஏகமனமாக. 2. To apply the mind intensely, to be deeply engaged in the pursuit of an object, மனதையொன்றிலேசெலுத்த. 3. To have the senses under restraint--as in fasting, &c., ஐம்புலனடக்க. ஒருமனப்பாடு, v. noun. Unanimity, concord, இணக்கம். 2. Close or undivided application to an object, மனதை யொன்றிற்செலுத்துகை. 2. Mental restraint. ஒருமாதிரி, s. Being of one kind, ஒருவிதம். 2. Singularity, peculiarity. ஒருமுகம், s. In one direction. 2. Union, harmony. எல்லாருமொருமுகமாயிருந்தார்கள். They were all unanimous in their sentiments. குரங்கெல்லாமொருமுகம். All monkies side together; i. e. persons of the same creed or family form a party. ஒருமுகமாய்ப்பேச, inf. To speak unanimously. ஒருமுகமாய்ப்போக, inf. To proceed in one direction. ஒருமுறை, s. One form, method. 2. One time, once. ஒருலாகை--ஒருவகை--ஒருவிதம், s. One kind. ஒருவகையாயிருக்கிறான். He is dispirited, dejected. 2. He is indisposed, out of health. ஒருவகையாய்ப்பேசுகிறான். He speaks in a peculiar way, unseemly or unfriendly, out of the way. ஒருவிதமாயிருக்க, inf. To be indifferent. ஒருவந்தம், s. Intentness of mind on an object, inclination, concentration of the powers of the soul, ஒற்றுமை. 2. A place of retirement or seclusion, தனித் திருக்குமிடம். 3. Connection, unity, relation, combination, சம்பந்தம். ஊக்கமொருவந்தங்கைத்துடையார். They who are intensely energetic. (குறள்.) ஒருவயிற்போலியுவமை, s. [in rhetoric.] உவமையணியிலொன்று. ஒருவழிப்படுதல், v. noun. Having the mind constantly directed to one point, மனமொருநெறிப்படல். 2. Being unanimous, united in the same object or pursuit, especially in divine things, ஒன் றுபடல். ஒருவன், s. One person, one man, ஒருத்தன். ஒருவர்க்காகவொருவர். One for, or in behalf of another. ஒருவர்க்கொருவர். One with another. ஒருவிசை, s. One time, once. ஒருவியாழவட்டம், s. A revolution of Jupiter round the sun; i. e. twelve years. ஒருவினைச்சிலேஷை, [in rhetoric.] A figure in which the verb conveys two different meanings, சிலேஷையணியிலொன் று--as அம்பொற்பணைமுகத்துத் திண்கோட்டணி நாகம்--வம்புற்றவோடைமலர்ந்திலங்க, உம்பர்-நவம்புரியுமாநதியுநாண்மதியுநண்ணத்--தவம்புரி வார்க்கின்பந்தரும். ஒருவேலைக்கிருவேலை, s. Double work, taking double trouble with a thing. ஒருவேளை, adv. Once, ஒருமுறை. 2. Sometimes, ஒருசமயம். 3. Perhaps. ஒரே, adj. Only. ஒரேகுமாரன்--ஒரேயொருபிள்ளை, s. An only son, an only child. ஒரோவொன்று, s. One, one in multiplication, one by one, one of each individually. ஒவ்வொரு, adj. Each. ஒவ்வொருகாரியம், s. One thing at a time. ஒவ்வொருமாதம், s. Every month, monthly. ஒவ்வொருவன், s. Each man. ஒவ்வொருவராய் வருகிறார்கள். They come one by one. ஒவ்வொருவேளைகளில், adv. Sometimes, occasionally. ஒவ்வொன்று, s. Each. ஒவ்வொன்றாய், adv. One by one. ஒவ்வொன்றாய்ப்பார்க்க, inf. To examine one by one. 11)

kiṭ (p. 108) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To lie, lie down, lie in a state of sleep or inactivity, &c., to lie-as a stone, or other lifeless bodies, படுக்க. 2. To be in a state or condition, to exist, இருக்க. 3. To remain, to continue, தரித்திருக்க.--Note. It is often used contemptuously, and sometimes assumes a transitive form. கிடக்கட்டும். Never mind; it is of no consequence; let it be; leave it untouched. அதுவெகுநாளைக்குக் கிடக்கும். It will endure a long time; will last long. காரணங்கிடக்கும். There is a cause. முட்டக்கிடவாது. It will not bear a slight hit or shove. ஊர்அமர்க்களமாய்க்கிடக்கிறது. There is a row or riot in town, lit. the country is a battlefield. அதுகிடக்க. Leaving that; further more. சும்மாகிட. Be quiet, hush. சென்றதுகிடந்திட. Leaving what is past. பகைவர்வருகிறாரென்று கிடக்கிறது. The rumour, the report is, that the enemy is coming. வியாதியாய்க்கிடக்க, inf. To be sick. கிடக்கை, v. noun. Lying, கிடத்தல். 2. s. State, condition, நிலைமை. 3. A bed, a couch, any sleeping place, படுக்கை. 4. The earth, பூமி. மனக்கிடக்கை, s. A feeling, as it exists in the mind; one's own feeling, மனக்கருத்து. 2. Emotion, pathos, passion, உளத்தியல். கிடப்பு, v. noun. Lying, கிடக்கை. 2. s. State, condition--commonly undersirable--as suffering, hunger, &c., இருக்கை. கிடை, v. noun. Lying, lying prostrate, a reclining posture, கிடக்கை. 2. s. State, condition--commonly not desirable, நிலை மை. 3. A fold, a pen, a stall, a nest, a lair, any place where beasts or birds lie, --as ஆட்டுக்கிடை, a sheep-fold, மாட்டுக் கிடை, a cow-stall, &c. கிடைகாட்ட, inf. To lie on the back-as beasts when dying. கிடைகூட்ட--கிடைமறிக்க--கிடைவை க்க, inf. To pen up or fold cattle for their manure. கிடைச்சரக்கு, s. Goods lying long on hand. கிடைதலை, s. The condition of being bed-ridden; prostration by sickness or old age. கிடைநாய், s. A shepherd's dog. கிடைப்பட, inf. To be laid on a bed of sickness, to lie ill. கிடைப்பாடு, v. noun. Lingering on a bed of sickness; being bed-ridden, being long lost, by theft, &c. கிடைபாய், s. Bed-mat, a mat for sleeping on. See பாய். கிடைமாடு, s. Cows in a pen, கிடையி லுள்ளமாடு. கட்டுக்கிடையாயிருக்க, inf. To lie a long time unopened, and thus liable to damage. கிடந்தகிடை, Lying as before. கிடந்தகிடையிலேகிடக்கிறான். He still lies as he did. 2. He remains as he was. கிடந்தகிடையைமறந்துவிட்டான். He has forgotten his former estate. நான்மூன்றுமாசங்கிடைவிடவில்லை. I have not left my bed for these three months. கிடவாக்கிடை, [vul.] Hardship, unusual severity, hunger, &c., கஷ்டம். கிடவாக்கிடைகிடக்க, inf. To be starved. 2. To pinch one's self. 27)

kiṭttu (p. 109) கிறேன், கிடத்தினேன், வேன், கிடத்த, v. a. [causative of கிட.] To cause to lie down, to place in a recumbent posture--as a child, &c.; to set or lay a thing down or upon, கிடக்கச்செய்ய. கிடத்தியளக்க, inf. To apply a measuring instrument to any thing and so measure it. கிடத்திவைக்க, inf. To put an infant on its bed, or a corpse on a bier. 2)

kukai (p. 114) s. A pit or hole in the ground, அளை. 2. A cave, a cavern, a mountain cavern, a grotto, மலைக்குகை. Wils. p. 294. GUHA. 3. A hermit's cell, முனிவரிருப்பிடம். 4. A crucible, a melting or fining pot, பொ ன்முதலியவுருக்கும் பாத்திரம். 5. Cellar or subterraneous-walled room for the silent ascetic, and serving for a place of sepulture after his death, when he is placed in it in a sitting posture, சமாதியறை. குகைச்சட்டி, s. A kettle. (Rott.) குகைப்புடம், s. The fining of metal in a crucible. குகையில்வைத்தூத, inf. To melt metal in a crucible. 11)

kuntu (p. 121) கிறேன், குந்தினேன், வேன், குந்த, v. n. To sit; to sit on the legs, to squat, குந்தியிருக்க. 2. To stand on the end of the toe, காற்படங்குந்த. குந்துகாலிலேநிற்க, inf. To stand on tip-toe. 2. To wait impatiently--as anxious to go. 3. To tarry but a moment--as one in haste. சுவர்குந்துகாலிலேநிற்கிறது. The wall inclines, ready to fall. குந்தினபடியிருக்கிறான். He is still sitting; i. e. still resolved on obtaining his demand. குந்துதிண்ணை, s. A step used as a seat, at the front margin of the verandah, or ends. See ஒட்டுத்திண்ணை. குந்்து, v. noun. A squatting posture. குந்துகை. 2. The margin of a raised verandah or of a raised floor, serving as a seat, திண்ணைக்குந்து. 26) *

kuṉi (p. 132) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. (from Sans. Kun'a, contracted or curved.) To stoop, crouch, bend; to be bowed--as the head, வணங்க. 2. To bend or be bent-as a bow, வளைய. 3. (fig.) To stoop, condescend; to yield, தாழ. 4. (சது.) To pity, commiserate, relent, grieve, இரங்க. குனியநிமிரமாட்டான். He can neither stoop nor straighten himself--either from disease, fatness, or having eaten too much. வில்லுக்குனியாதெய்தால்விலகாதெதிர்த்தபகை. If the bow be not bent sufficiently, the enemy will not be put to flight. முட்டுமுன்குனியவேண்டும். Stoop before you strike your head; i. e. after-thoughts avail nothing. குனிந்துநடக்க, inf. To walk stooping. குனிந்துபார்க்க, inf. To stoop and look. குனியப்போட--குனியவைக்க, s. To place in a stooping posture or position. குனிதல்--குனிவு, v. noun. Stooping; inclination. 64)

kēcari (p. 139) s. A lion, சிங்கம். Wils. p. 249. KESAREE. 2. One of the postures of the Yogi, sitting with the ankle under the posteriors, &c. (See அஷ்டாங்கயோகம்.) 3. Wils. p. 274. KHECHAREE. Moving through mid air, ஆகாயகமனம். (p.) கேசரியாசனம், s. See கேசரி, 2. கேசரியோகம், s. [in astrol.] The situation of the moon in conjunction with Jupiter, also in the first, fourth, seventh, or tenth sign; being very auspicious to a child born at that time. கேசரிமார்க்கம், s. The way or passage through mid-air. (p.) 11)

kolu (p. 146) s. An erect, majestic, stately posture, &c., நிமிர்ச்சி. 2. The royal presence or that of an idol in the temple, சமுகம். 3. The presence-chamber, hall of audience, &c. கொலுமண்டபம். 4. (Tel. கோட) Service, சேவை. கொலுக்கட்டிக்கொண்டிருக்க, inf. To stand ready for service. கொலுக்கூடம்--கொலுச்சாவடி, s. A court house. கொலுமண்டபம், s. The presence chamber, the hall of audience. 2. A room in the temple where the idol sits in state. கொலுவிருக்க--கொலுவீற்றிருக்க, inf. To sit or preside as a king, to sit in state. கொலுவிருப்பு, v. noun. The sitting in state, as a king. 105)