aẕi (p. 32) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To blight, blast, ruin, கெடுக்க. 2. To waste, injure, damage, பாழாக்க. 3. To abolish, consume, annihilate, destroy. demolish, exterminate, சங்கரிக்க. 4. To efface, obliterate, குலைக்க. 5. To refute an argument. கண்டிக்க. தேடாதழிக்கிற்பாடாய்முடியும். If you spend what you have not earned, you will suffer. (ஔவை.) கருவழித்திடலுநன்றே. It would be better to destroy the foetus, (to cause abortion.) வறிதினழித்திடார். They will waste nothing in vain. (காசிகரண்டம்.) அழிகட்டு, s. A fabrication either varbal or written to deprive another of his right, a forgery, (a law term), பொ ய்ச்சீட்டு. 2. An excuse, pretence, subterfuge, வீண்போக்கு. 3. Obstacle, impediment, hinderance, தடை. 4. Means used for counteracting magic, poison, &c. மாற்று. அழிச்சாட்டியம், s. Improper treatment, an unlawful or wicked proceeding. வாங்கின கடனைக்கொடாம லழிச்சாட்டியம் பண் ணிவருகிறான். He gives much trouble by delaying to pay the debt. அழிச்சாட்டியக்காரன், s. A turbulent fellow, a bully. அழிப்பு, v. noun. Destroying, ruining, wasting, consuming in an active sense, அழிக்கை. அழிப்பாளி, s. A spendthrift, squanderer, prodigal, profligate, ஊதாரி. 8)

ārātūri (p. 41) s. [vul.] Prodigality, extravagance, profusion, ஊதாரிக்குணம். 2. Lasciviousness, wantonness, துஷ்டத்தனம். 3. A prodigal, spendthrift, அழிப்பாளி. (c.) 15)

uṟuppu (p. 68) s. A limb, or member of the body, parts, features, அவயவம். 2. Body, உடல். 3. Part (of a whole) component part, member, subdivision, department, section, பங்கு. 4. Just proportion, symmetry, அங்கலட்சணம். 5. Abundance, மிகுதி. 6. Bough, மரக்கொம்பு. 7. Closeness, narrowness, நெருக்கம். 8. A copy of single letters set for a child to imitate, மேல்வரிச்ச ட்டம். 9. Title deed, registry, &c. of land, காணியாட்சிப்பத்திரம். அந்தக்காணிக்கோருறுப்புமில்லை. There is no security, title, &c. for that land. உறுப்படக்கி, s. A tortoise, a turtle --from the contraction of its limbs, ஆமை; [ex உறுப்பு, et அடக்கி, from அடங்கு contraction.] உறுப்பணங்கெட்டவன். [prop. உ றுப்பினங்கெட்டவன்.] An ill-shaped, maimed, ugly person. 2. (Rott.) உறுப்பினங் கெட்டவன், A foolish, a witless fellow. உறுப்பற்றவன்--உறுப்புக்குறைந்த வன். An ill-formed, or deformed person, அவயவவீனன். 2. An ill-bred person. ஒழுக்கமில்லான். உறுப்பில்பிண்டம், s. The embryo. See எச்சம. உறுப்புக்குறைவிசேடம், s. [in rhetoric.] A species of the figure called விசேடம். உறுப்புத்தோல், s. A species of deer-skin which, according to the shasters, the Brahman should fasten to his sacred cord, நூலிற்கட்டியமான்றோல். உறுப்புநலனழிதல், v. noun. Decaying or withering--as the beauty of a female, on account of the absence of her lover, அங்கத்தழகுகெடுதல். உறுப்புமயக்கம், s. A prodigy, a monster, one whose limbs are redundant, defective, &c. See எச்சம். உறுப்புள்ளவன், s. A vigorous, well-formed man, அங்கலட்சணமுடையவன். 2. A man of enterprising character, qualified for business, திறமையுடையான். 3. A man of good conduct, அறத்துறுப்புடை யான். 4. A man of good manners, ஒழுக்கமுள்ளவன். காணிக்குறுப்புப்பண்ண, inf. To get a title deed passed for land. அகத்துறுப்பு, s. The constituent parts of virtue; they are eight in number. 1. ஐயப்படாமை, Freedom from doubt and uncertainty. 2. விருப்பின்மை, Liberation from the desires of the senses. 3. வெ றுப்பின்மை, Freedom from antipathy, prejudice, &c. 4. Exemption from illusion, confusion of mind, error, ignorance, &c. 5. பழியைநீக்கல், Freedom from evils. 6. அழி ந்தோரைநிறுத்தல், Restoring the ruined or apostate. 7. அறம்விளக்கல், Expounding or elucidating the nature of virtue. 8. பேரன்புடைமை, Great kindness, or benevolence to all sentient creatures. நூலுறுப்பு, s. One of the members or component parts of a treatise. மதிலுறுப்பு, s. The component parts of a fortification. திருவுறுப்பு, s. A jewel worn by bridegrooms upon their foreheads--a sign of the goddess இலக்குமி. செய்யுளுறுப்பு, s. The constituent parts or elements of poetry, as given in காரிகை, they are six, viz.: 1. எழுத்து, Letters forming thirteen classes. 2. அசை, Metrical syllables of two kinds. 3. சீர், Metrical feet of thirty kinds. (See. சீர்.) 4. தளை, Combination of feet one with another, of seven kinds. 5. அடி, Metrical lines determined by the number of feet of which they are composed, five kinds are given. 6. தொடை, Rhyme, forty-three species are enumerated. சீட்டினுறுப்பு, s. The style or different parts of a writ, or deed, &c. 5)

uṟpātam (p. 69) s. A portent, an evil omen--as a prodigy, or preternatural phenomenon, துர்க்குறி. 2. Any public calamity--as an earth-quake, hurricane, கொ டுமை. Wils. p. 144. UTPADA. 3. [vul.] Sometimes used for deep research, great discrimination, நுண்ணறிவு. (p.) ஒருவனிருவருதரத்துமுடனுற்பவித்தஉற்பாதம்வெருவி. Dreading the portentous birth of the same infant from two different mothers, partly from one and partly from the other. உற்பாதபிண்டம், s. Great wit. உற்பாதமாய்நினைக்க, inf. To meditate on a thing deeply. 3) *

ēktēcm (p. 76) s. Rareness, scarceness, a rare, extraordinary or prodigious occurrence, அருமை. 2. Anomaly, difference, excentricity, வேற்றுமை. 3. A blunder, a mistake; difference as above or below the mark; greater or less, disparity; unfitness, incongruity, disagreement, inconsistency, ஒவ்வாமை. 4. Exception to a general rule, ஒரோவிடத்துவிதிபிறழ்வு. 5. Undefinedness, uncertainty, fickleness, சந்தேகம். ஏகதேசத்திலுநினைத்திருக்கவில்லை. I never even once thought of it. ஏகதேசமில்லை. It is without error, not different, exact. இந்தநிலமேகதேசமாயிருக்கிறது. This ground is uneven. அதற்குமிதற்குமிகவுமேகதேசம். There is a great difference between that and this. இங்கேநின்றேகதேசமாய்ப்பேசப்படாது. Don't use scurrilous language here. 11)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kūṭṭu (p. 133) கிறேன், கூட்டினேன், வேன், கூட்ட, v. a. To unite, conjoin, combine, connect, இணைக்க. 2. To collect together, to assemble, சேர்க்க. 3. To compound, mingle, commix, amalgamate, கலக்க. 4. To add, cast or sum up; to aggregate, தொகைப்படுத்த. 5. To increase--as interest, salary, allowance, price, &c.; to enhance, to augment, அதிகரிக்கச்செய்ய. 6. To add--as ingredients in food, medicine, &c., கூடச்சேர்க்க. 7. To receive, take, or admit one into a company, party, class, society, partnership, &c., சபை முதலியவற்றிற்கூட்ட. 8. To accumulate, hoard, to store up, to treasure up, சேகரிக்க. 9. To sweep; to gather--as sweepings, பெருக்க. 1. To draw one over to a party, to enlist, to engage; to proselyte, to convert, கட்சி முதலியவற்றிற்சேர்க்க. 11. To append, to attach, to annex, to subjoin, to superadd, கூட்டிவைக்க. 12. v. n. [prov.] To from-as pus &c., உண்டாக்க. கூட்டிக்கட்ட, inf. To gather and tie up--as hair, &c., சேர்த்துக்கட்ட. 2. To encroach on another's land, எல்லை கட்ட. 3. To tie together--as the hands, or the hands and feet; &c. கூட்டிக்கொடுக்க, inf. To give more --as salary, price, &c., to superadd. 2. To add interest to principal and pay it at once. 3. [low.] To pimp, &c. கூட்டிக்கொள்ள, inf. To add an ingredient to medicine or one's food. 2. To take one in company, admit into society, or receive to office, &c. இன்று போசனத்துக்கென்ன கூட்டிக்கொண் டாய். What have you eaten with your food rice to-day? கூட்டிக்கொண்டுபோக--கூட்டிப்போக, inf. To take in company, to take along; to carry, convey. 2. To gather up and take away. கூட்டிச்சேர்க்க, inf. To collect together. கூட்டிப்பிடிக்க, inf. To hold together --as things in the hand. 2. To encroach upon--as lands. 3. To grasp, take up, or thumb too much, in measuring cloth, &c. 4. [local] To receive, entertain, treat with kindness--as a repenting prodigal. கூட்டிமுடிக்க, inf. To gather up and tie the hair. 2. To accomplish, to bring about--as the deity, or as the actions of former births, producing their proper fruits--little used. கூட்டிவிட, inf. To pimp, to pander, (low.) 2. To send along. கூட்டிவைக்க, inf. To accumulate, to lay up, to deposit. 2. To cause to succeed. 3. To bestow enjoyments on one --as the deity in granting a wife, sexual enjoyment, &c. தெய்வங்கூட்டிவைக்கவேண்டும். May God send prosperity. கூட்டுவிக்க, inf. To join together, reconcile. 2. To cause to be swept, &c. இதழ்கூட்ட--சொண்டுகூட்ட, inf. [prov.] To join the lips in speaking. See under இதழ். கறிகூட்ட, inf. To mix ingredients for curry. சுருதிகூட்ட, inf. To tune the voice, or instruments before performing. 2.To accompany the singing by an instrument, or the voice sounding the key note. பறவைகூட்ட, inf. To become fledged; to attempt to fly--as a fledgeling; to assist to fly. மைகூட்ட, inf. To make ink or paint. 2. To make collyrium for the eyes. கூட்டல்கழித்தல், v. noun. Accepting and rejecting. 2. Adding and subtracting. கூட்டு, v. noun. A compound, medley, mixture, composition, aggregation, aggregate, கலப்பு. 2. Curry stuffs ground together, கறிக்கூட்டு. 3. [in arith.] Addition; generally in composition with கணக் கு--as in கூட்டுக்கணக்கு; [ex கூட்டு, mix, add, &c.] கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuffs. கூட்டுக்கறி, s. Compound curry, made of several vegetables. 2. Another kind of curry. கூட்டுக்கூட்ட, inf. To moisten ground curry stuffs. 2. To mix aromatic ingredients in grinding sandal. கூட்டுத்தட்டு, s. A salver with compartments for holding ground curry stuffs, கூட்டுவைக்குந்தட்டு. கூட்டுவர்க்கம், s. Mixture of odoriferous ointment. சந்தனக்கூட்டு, s. [prov.] Perfumery ground with sandal. பாக்குவெற்றிலைக்கூட்டு, s. [prov.] Spices mixed with chopped areca-nuts and used in chewing betel. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A famous medicinal oil compounded of castor, margosa and rape-seed oils. கூட்டுக்கால்கட்ட, inf. To tie a beast's forelegs together. கூட்டாகுழப்பம், s. Confusion of things, affairs, &c., a clutter, தாறுமாறு. கூட்டுக்கச்சவடம்--கூட்டுவியாபாரம்-கூட்டுத்தொழில்--கூட்டுவர்த்தகம், s. A traffic in partnership. கூட்டுப்பயிர், s. Joint cultivation, joint culture. கூடியிருந்துபார் கூட்டுப்பயிரிட்டுப்பார். Try a man by, living with him, or by having a field in common. கூட்டுமூட்டு, s. Union or combination of persons for effecting an object-as the marriage of a destitute girl, &c. 2. League, confederacy, conspiracy. 3. Slander, aspersion, calumny. கூட்டெழுத்து, s. Double or compound letters--as , , . 2. Compound Sanscrit letters--as க்ஷ See under எழுத்து. கூட்டுக்கணக்கு, s. [in arith.] Addition. கூட்டுக்கழிவு, v. noun. Addition and subtraction; increasing and reducing. கூட்டிடைச்சொல், s. [modern.] A copulative conjunction. 30)

tāṉam (p. 236) --ஸ்தானம், s. Place, location, situation, spot, station, இடம். 2. Home, abode, dwelling, residence, locality; natural situation, habitation; elements of a creature, &c., இருப்பிடம். 3. Any part or member of the body, any particular or special part, உயிர்நிலை. 4. Any of the five seats or situations of the soul in the body. (See அவத்தை.) 5. Any special place, as the residence of the king or chief, இராசஸ் தானம். 6. A sacred shrine, the interior or most sacred spot in a temple, &c., சர்ப்பக் கிரகம். 7. The world of Indra, as சுவர்க்கம். 8. Strength, power, firmness, வலி. 9. Stage of life-poetically considered, செய் யுட்பொருத்தம். 1. Any of the four seats or sources of the sounds of the letters, எழுத்துப்பிறக்குமிடம். 11. [in numeration.] Place or digit, எண்ணின்தானம். 12. [in astrol.] Any of the twelve signs consulted, for predicting one's fortune, in reference to the planets and their situation in the signs, கிரகநிலை. 13. Any of the five places in the zodiac with respect to any given planet. 14. [vul. for ஸ்நானம்.] A bath. 15. (R.) The upright posture of the images of Vishnu, in distinction from the sitting. தானம், 5. The five places are: 1. ஆட் சித்தானம், when the planet presides, (See under ஆள், v.) 2. உச்சதானம். when the sun is in Aries, the Moon in Taurus, Mars in Capricornus, Mercury in Virgo. This is a very auspicious conjunction, four times better than the first. 3. நீசத் தானம், the position of the planets in the seventh place from the auspicious, உச் சம், and thought to be very bad. 4. நட் புத்தானம், the benign position of the planets. (See under நட்பு.) 5. பசைத்தானம். the malign position, causing continual hatred. See under பகை. தானம், 12. The twelve astrological signs are: 1. சென்மஸ்தானம், the rising sign at birth, having reference to fortune generally, according to the character and influence of the planets that may be in it. 2. வாக்குஸ்தானம், திரவியஸ் தானம், குடும்பஸ்தானம், the second sign at birth as applying to the powers of speech, influence, learning, wife, &c. 3. சகோதரஸ்தானம், the third, referring to brothers and sisters whether there will be any, the good or evil they will do to the person, or he to them. 4. மாதுருஸ்தானம், மித்துருஸ்தானம், வாகனஸ்தானம், the forth, referring to the life of the mother, or friends. 5. புத்திரஸ்தானம், the fifth regards future offspring. 6. சத்துருஸ்தானம், உரோகஸ்தானம், the sixth shows whether the person will have enemies, and the evils to which he will be liable. 7. களத்திரஸ்தானம், குடும்பஸ்தானம், the seventh, referring to a wife and settlement in life. 8. மிருத்துஸ்தானம், ஆ யுஸ்தானம், the eighth, the limit of life. 9. தருமஸ்தானம், புண்ணியஸ்தானம், the ninth, referring to the extent of the person's liberality, &c. 1. கருமஸ்தானம், the tenth, conduct, character good or bad, &c. 11. இலாபஸ்தானம், பாக்கியஸ்தானம், the eleventh income, acquisition, wealth prosperity. 12. செலவுஸ்தானம், வியஸ்தா னம், the twelfth, prodigality or penuriousness, &c. தானக்கை, s. [prov.] Any vital part of the body, உயிர்நிலை. 2. Favorable situation of a place, தகுந்தஇடம். தானத்தான், s. A pujari in a Saiva temple, ஸ்தானீகன். 2. A hereditary chief, தலைமைக்காரன். தானப்புழு, s. Worms in the anus, causing irritation or itching. See திமி ரிப்பூச்சி. தானப்புழுக்கிண்ட, inf. To gnaw as worms in the anus, &c. [prov.] தானப்பொருத்தம், s. The fourth of ten items to be regarded in the choice of the first word of a poem--being the correspondence of its initial letter, with any of the five arbitrary divisions in which the initial of the name of the hero falls. The five தானம் are, 1. பாலன். 2. குமரன். 3. அரசன். 4. விருத்தன். 5. மரணம். which denote the five stages of life. The five arbitrary divisions of letters are அ, ஆ; இ, ஈ, ஐ; உ, ஊ, ஔ, எ, ஏ; ஒ; ஓ. தானவண்ணம், s. A curious kind of song, சுரவிகற்பப்பாட்டு. தானவரிசைபாட, inf. To sing with a tremendous noise. 13) *

makā (p. 338) adj. Great, high, exalted, dignified, noble, honorable, பெருமையான. 2. Immense, prodigious, stupendous, monstrous, extreme, அளவற்ற. 3. Superior, greater, paramount, superlative, உயர்ந்த. 4. Intense, மிகுந்த.--Note. This particle is sometimes repeated to express intensity, as மகாமகாப் பட்ட, the greatest. (Beschi.) Also sometimes contracted to மக, and மா, as மகராசா, மாசனங்கள்; [ex மகத்து.] அதுமகாஅரிது. It is very difficult. அதுமகாஅபூர்வம். It is very rare. மகராசன், s. A king, அரசன். 2. A rich or great or good man, சீமான். மகராசா, s. The king, the sovereign. மகராசி, s. A rich or benevolent lady; (lit.) a queen. மகரிஷி, s. An exalted Rishi, மகாரிஷி. மகாஅவதானி, s. A person who has excellent memory. மகாகருவம்--மகாகர்வம், s. Much arrogance. 2. Ten billions. மகாகற்பம், s. The great Kalpa, consisting of a vast period, probably the life time of Bramha, or 155,52,,, solar years, after which there will be a universal destruction.--Note. By analogy it would be only 1 கற்பம் of 4,32,, each or 43,2,, years; but கற்பம் is used very indefinitely. மகாகாசம்--மகாகாயம், s. The air, or ether at large; as distinguished from கடாகாசம், or air in a pot, the atmosphere, பெருவெளி. மகாகாலம், s. A great and long period of time, sometimes used for eternity, நெடுங்காலம். மகாகிதி--மகாக்ஷிதி, s. A certain number, one thousand trillions. மகாகோணி--மகாக்ஷோணி, s. Ten trillions. மகாகோரம், s. A division of hell, or Tartarus, நரகத்தினோரிடம். மகாசகை, s. A plant bearing an unfading flower, Gomphr&oe;na globosa, வாடா மல்லிகை. W. p. 652. MAHASAHA. மகாசங்கம், s. A hundred billions. 2. As மகாநாடு. மகாசங்காரம், s. The universal destruction. மகாசத்தி, s. The great and universally pervading female energy of deity. மகாசமுத்திரம், s. A number, usually one-hundred billions. 2. As மகோததி. மகாசனம், s. Great people, noble persons of high rank, உயர்ந்தோர். 2. Brahmans, பிராமணர். மகாசீனம், s. China proper. (adopted.) மகாசூரன், s. A very valiant man. மகாசேனன், s. A general, the commander of a large force, சேனாபதி. 2. Skanda, கந்தன். 3. Argha, அருகன். மகாசோபம்--மகாக்ஷோபம், s. A hundred-thousand trillions. மகாஸ்தலம்--மகாதலம், s. A sacred place. 2. Head quarters, the chief place, the court, நீதிஸ்தலம். மகாஞானி, s. One who has attained to the highest degree of religion. மகாண்டு, s. The Hindu cycle of sixty years; [ex ஆண்டு.] மகாதலம், s. The sixth of the nether worlds. See கீழுலகம். 2. As மகாஸ்தலம். மகாதிசை, s. Aggregate influence of the planets, counted according to the natal asterism for the horoscope. மகாதீவு, s. The Maldive islands, said to have been, in ancient times, one island. மகாதேவன், s. God, கடவுள். 2. Siva --as supreme, சிவன். 3. Epithet of god among various votaries, தெய்வம். 4. A god of the sea or waters, வருணன். மழையும்பிள்ளைப்பேறும்மகாதேவருக்குந்தெரியாது. Rain and child-birth are mysterious even to the gods. மகாதேவி, s. Parvati as the great goddess, பார்வதி. மகாதோஷம், s. Very great sin. மகாதோரை, s. A large number, ஓரெண். மகாத்தியாகம், s. [appel. n. மகாத்தியாகி.] Total and absolute abandonment of secularities, for abstract devotion and ultimate union with the deity. மகாத்துமா, s. [com. மகத்துமா.] An excellent man, (lit.) a great soul. மகாத்துமாக்களுடையலீலை, s. Superhuman exploits of Rishis. See இலீலை. மகாநசம். See மகானசம். மகாநவமி, s. The ninth phasis of the increasing moon in the month of September. See ஆயுதபூசை. மகாநாடு, s. The great council of a nation. மாநாடுகூடுதல், v. noun. Assembling --as the chiefs of a nation. மகாநிகற்பம், s. An inconceivable length of time, probably one-thousand கற்பம். மகாநிதி, s. One of Kuvera's treasures. See நிதி. மகாநுபாவன், s. [com. மானபாவன்.] An illustrious person. 2. A magnanimous liberal man. W. p. 649. MAHANUB'HAVA. 3. One who has advanced to the highest degree in religion, மகாத்துமன். மகாபதுமம், s. A thousand billions, ஓரெண். 2. See நிதி. மகாபதுமன், s. One of the eight serpents that support the earth. See அஷ்ட நாகம், under நாகம். மகாபலன், s. A strong person, பலாஷ் டிகன். 2. Air, wind, காற்று. W. p. 65. MAHABALA. மகாபலி, s. [com. மாபலி, மாவலி.] A king dethroned by Vishnu in his Dwarf Avatar. See பலி. மகாபாதகம்--மகாபாவம், s. Crime of the highest magnitude. See பஞ்சமாபாத கம். மகாபாரதம், s. Mahab'harat, the great epic poem; so called from its having outweighed the four Vedas, when weighed by the Rishis in a scale. புகாபுண்ணியம், s. Great religious merit. மகாபுத்திமான், s. A very wise man. மகாபுருஷன், s. One who is distinguished for peculiar personal qualities. மகாபூதம், s. Elementary principles. மகாபூரி, s. Ten quintillions, ஓரெண். மகாபோகம், s. Great enjoyment, enjoyment of affluence and luxury. மகாப்பிரகாசசத்தி, s. Mica, as அப் பிரகம். மகாப்பிரதோஷம், s. The thirteenth evening from the new and full moon, a time in which the Saivas, expect particular benefits from their religious exercises. See பிரதோஷம். மகாப்பிரபு, s. A very great, illustrious, or holy person. மகாப்பிரபுக்கள்சபை, s. House of lords. (adopted.) மகாப்பிரளயம், s. The great deluge which destroys the universe at the end of each great Kalpa See பிரளயம். 2. (fig.) A number, ஓரெண். மகாமகம், s. [com. மாமகம்--colloq. மாமா ங்கம்.] The occurrence of the full moon in or about the asterism, மகம், with other astronomical incidents, which occur once in twelve years. Peculiar rites in honor of Siva, are then performed. The time is auspicious for bathing, especially at Combaconum. மகாமண்டபம், s. An open large court of temple, the fourth from the shrine. மகாமந்திரம், s. [com. மூலமந்திரம்.] An appropriate name of Deity. மகாமந்திரமூர்த்திகள், s. A class of souls of a superior order, consisting of seventy-five millions. Of these, thirty-five millions attain liberation when the work of creation is finished. மகாமந்திரி, s. The prime minister. மகாமாயி--மகாமாரி, s. [com. மகமாயி.] A name of Durga, துர்க்கை. மகாமாயை, s. Mother of the king of the Asuras, சூரபன்மன்தாய். 2. As மாமாயை. மகாமிருகம், s. The elephant, யானை. மகாமுத்திரை, s. One of the symbols of the Yoga system, யோகமுத்திரை. மகாமுனி--மகாரிஷி, s. A great Muni. 2. A name of Agastya, அகஸ்தியன். மகாமேரு--மகமேரு, s. The great Meru, or golden mountain, thought to be in the middle of the Central continent. மகாயக்கியம்--மகாயாகம், s. The first order of sacrifices. It is of five kinds; 1. பிரமம், or வேதமோதல், reading and learning Vedas; 2. தெய்வம், or ஓமம்வ ளர்த்தல், kindling a sacrificial fire; 3. பூதம், or பலியீதல், fragments of food left at an oblation; 4. பிதிர், or தர்ப்பணமுடித் தல், presenting water to the manes of persons deceased; 5. மானுடம், or இரப் போர்க்குணவீதல், gifts to beggars. மகாயுகம், s. The great age, the aggregate of the four ages, 4,32, years. மகாயோசனை, s. A large number. மகாரணியம், s. A very large forest, பெருங்காடு; [ex ஆரணியம்.] மகாரதன்--மாரதன், s. A charioteer commanding 11, chariots; any warrior of note, 11,--ந்தேருக்குத்தலைவன். மகாராசன்--மகாராசா, s. A great king, a monarch. W.p. 651. MAHARAJA. 2. An epithet of Kuvera. 3. One who possesses elephants, யானைகட்டிவாழ்பவன். மகாராட்டிரம், s. [Tamil மராடம்.] The original Maharatta country. See தேசம். 2. The Maharatta language. See பாஷை. மகாலட்சுமி, s. The great Lukshmi, goddess of felicity. மகாலயம், s. The world of Brahma, பிரமனுலகம். 2. A temple, கோயில். மகாலுத்தன்--மகாலோபி, s. A very great niggard. மகாலோகம்--மகலோகம், s. One of the seven upper worlds. See மேலுலகு. மகாவராகம், s. Vishnu in the hogincarnation, விஷ்ணு. மகாவற்புதம், s. A large number, ஓர் பேரெண்; [ex அற்புதம்.] மகாவாக்கியம், s. A mystic word in the Vedanta, a religious formule among the Saivas and others. மகாவிசுவம்--மகாவிஷீவம்--மகாவிடு வம், s. [in astron.] The moment of the sun's entering Aries, the vernal equinox, but varying several days from the European computation, மேடத்திற்சூரி யன்வருகை. W. p. 651. MAHAVISHUVA. மகாவியாகிருதி, s. The three mystical words, Bhur, Bhuva and Swer, the essential part with ஓம், of the Gayatri of the Brahmans, in their daily incantations, காயத்திரிமந்திரம். மகாவிந்தம், s. A number probably one thousand billions, ஓரெண். 2. A certain city, நளனுடையநகரம். 3. A residence of Vishnu, வைகுந்தம். மகாவிந்து, s. Mica or talc, as அப் பிரகம். மகாவிரதம்--மாவிரதம், s. One of the six approved or orthodox sects of the Saiva religion, சைவசமயத்தொன்று. மகாவிரதர், s. [sing. மகாவிரதி.] Professors of the above sect, சைவர்கள். மகாவெள்ளம், s. A great flood. 2. (fig.) A great number, ஓரெண். மகேசன்--மகேசுரன்--மகேசுவரன்-மகேச்சுரன்--மகேச்சுவரன், s. Siva--as Mahasuran, or obscurer of souls. See பஞ்ச கர்த்தாக்கள். His consort is called மகேசு வரி. மகேந்திரசாலம், s. Astonishing supernatural appearances by magic. See கலை ஞானம், சாலம். மகேந்திரம், s. A range of mountains. See சத்தகுலாசலம். W. p. 658. MAHENDRA. 2. A mountain, மலை. 3. [in mythol. also மகேந்திரபுரி.] A famous town said to have been inhabited by the Asuras but afterwards submerged in the southern ocean, ஓர்நகரம். மகேந்திரன், s. Indra, இந்திரன். மகைசுவரியம், s. [also மகதைசுவரியம்.] Great opulence. மகோததி, s. The ocean, the great sea, கடல்; [ex உததி, sea.] 2. [prov. also இரத் தினாகரம்.] The northern sea, from its connection with India; and the Ganges as being north of Ramisseram. மகோதயம், s. Final beatitude, emancipation from vitality, and absorption into the divine essence, முத்தியிற்கலப்பு. W. p. 653. MAHODAYA. 2. The rising of the sun and moon in conjunction, on a Monday, the sun being in Capricorn, in the month of January, and the moon in the twenty-second lunar asterism, in the seventh யோகம்--regarded as a most auspicious moment for sacred bathing; such is called மகோதயதீர்த்தம். Compare அத்தோதயம். மகோதரம், s. Dropsy of the belly, ascites, ஓர்நோய். 2. A large belly, பெரு வயிறு; [ex உதரம், belly.] மகோதரன், s. [in mythol.] The minister of Ravana; (lit.) the big bellied, இராவ ணன்மந்திரி. மகோபநிஷதம், s. One of the Upanishads. See உபநிடதம். மகோற்சவம், s. A great festival. மகோன்னதபலசாலிகள், s. Gigantic men, giants; [ex உன்னதம்.] 64)