aṭkkm (p. 7) s. Restraint, repression, compression, அடங்குகை. 2. Subordination, submission, கீழ்ப்படிவு. 3. Restraining the senses, self-control, forbearance, பொறியொ டுக்கம். 4. Continency, command over the appetites, temperance, modesty, chlastity, good behaviour, இச்சையடக்கம். 5. Concealment, sepulture, interment of a dead body, பிரேதமடக்குகை. 6. Retiredness, reservedness silence, taciturnity, மௌனம். 7. Contents of a box, &c., that which is comprehended, அடங்கியது. 8. Contents of a book, &c., epitome, abstract, summary, import, substance, பொழிப்பு. 9. Shrinking, compressing,--as a tortoise its members; reduction, condensation, compression, &c. of the powers of the mind, syncope from snake bite, &c., ஒடுக்கம். 1. [prov.] Fireworks in layers, producing successive discharges, பாணம். 11. Treasure kept in concealment, or laid by unobserved by others, புதைபொருள். 12. Erudition, profound knowledge connected with paucity of words and gravity of manners, மிக்கறிவு; (ex) அடக்கு or அடங்கு. அடக்கமெழும்ப, inf. To revive as from the stupor caused by the bite of a snake, a fit, &c. அடக்கம்பண்ண, inf. To bury, inter, entomb. 53)

intiram (p. 46) s. An organ of sense-as இந்திரியம். 2. [in comp.] Excellency, what is best, மேன்மை. Wils. p. 131. INDRA. (p.) இந்திரகோபம், s. A scarlet insect appearing after rain, the cochineal, தம் பலப்பூச்சி, Coccinella; [ex இந்திர, best, கோ, light, et ப, which nourishes.] Wils. p. 131. INDRAGOPA. இந்திரசாலம், s. Conjuring, juggling--one of the sixty-four கலைஞானம்; [ex சாலம், net.] Wils. p. 132. INDRAJALA. இந்திரமாசாலம், s. The art of producing supernatural and wonderful appearances, இந்திரசாலம். இந்திரநீலம், s. Sapphire. Wils. p. 132. INDRANEELA.. இந்திரவல்லி, s. The கொத்தான் plant or creeper, Cassyta filiformis, L. 2. The பிரண்டை creeper. இந்திரவாசம், s. The நெய்தல் plant, Nymph&ae;a pubescens, L. 16) *

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

irattam (p. 49) s. Red, crimson, சிவ ப்பு. (p.) 2. Blood--as one of the seven தாது, or constituent parts of the body, உதிரம். Wils. p. 69. RAKTA. 3. (p.) Red coral, பவளம். இரத்தகதசுரம், s. A fever affecting the blood. இரத்தகாசம்--இரத்தடசயம், s. Spitting of blood, Hemoptysis, காசவியாதி யிலொன்று. இரத்தக்கட்டி, s. Clot or congelation of blood. இரத்தக்கண்ணன், s. A fierce, irascible man, கோபக்கண்ணன். இரத்தக்கலப்பு--இரத்தவுறவு, s. Consanguinity, இரத்தசம்பந்தம். இரத்தக்கலப்பிலேபெண்கொள்ளல். Taking a wife from among one's kindred. இரத்தக்கவிச்சு, s. [vul.] Offensive smell of blood, இரத்தநாற்றம். இரத்தக்கழிச்சல், s. Dysentery, bloody flux, இரத்தபேதி. இரத்தக்கறை, s. A stain of blood on cloth, dried gore in a wound, &c. 2. Blood extravasated and coagulated on the lungs. 3. A collection of blood in local inflammations, contusions, &c. இரத்தக்கனப்பு, s. Obesity, a full or morbid state of the blood, plethora, இரத்தமீறுகை. 2. (fig.) Pride, arrogance, கருவம். இரத்தக்காட்டேரி, s. A female demon. See காட்டேரி இரத்தக்கிராணி, s. Discharge of blood from the bowels, ஓர்வகையிரத்தபேதி. இரத்தக்கொதி, s. [prov.] Heat of blood in youth inflamed with sexual desires, lasciviousness. 2. Feverish state of blood, such a state of the system as induces anger, venery, derangement, &c., fulness of system, plethora. இரத்தக்கொழுப்பு, s. High mettle, wantonness, the state of being high-fed, voluptuousness, இரத்தபுஷ்டி. 2. (fig.) Pride, arrogance, &c., கருவம். இரத்தக்கோமாரி, s. A disease of cows producing a discharge of blood, மாட்டுக்குவருமோர்நோய். இரத்தங்கக்க, inf. To raise or eject blood whether from disease or injury. இரத்தங்கன்ற, inf. To turn black and hard--as a bruise or contusion. இரத்தங்குத்திவாங்க--இரத்தமெடு க்க, இரத்தம்வாங்க, inf. To bleed, to take blood from. இரத்தங்குபீரிட--இரத்தம்பீரிட, inf. To spring, flow or spout--as blood from a vein. இரத்தசாகம், s. The செங்கீரை plant. இரத்தசாட்சி, s. Martyrdom. (Christian usage.) இரத்தசூலை, s. Swelling in the abdomen from obstruction of the menses, operating as a preventive of pregnancy, சூதகவாயு. இரத்தச்சுரப்பு, s. Local inflammation, இரத்தவூறல். 2. Fulness of blood, இரத்தப்பெருக்கு. 3. Suffusion of blood from a bruise, இரத்தச்செறிவு. 4. (fig.) Insolence, haughtiness, இரத்தக்கொழுப்பு. இரத்தஞ்சாக, inf. To look aghast, appear pallid. இரத்தஞ்சிந்த, inf. To shed blood. 2. (fig.) To kill. இரத்தஞ்சுண்ட, inf. To have the blood dried--as in emaciation. 2. To turn pale by having the feelings wounded or mortified. 3. To be reduced in flesh by hunger, fasting, &c., be emaciated. இரத்தத்துடிப்பு, v. noun. Thrilling of the blood in seeing or hearing a near relation under suffering, also superstitiously supposed to take place on such an event, though not seen or heard of. இரத்தத்தொடர்வு, s. Relation, consanguinity, இரத்தசம்பந்தம். இரத்தநரம்பு, s. Vein, blood-vessel, இரத்தநாடி. இரத்தபலி, s. Libation of blood which it is supposed some of the deities partake, இரத்தஞ்சிந்தும்பலி. 2. Bloody sacrifice, இரத்தத்தோடுசெலுத்தும்பலி. 3. (fig.) Murder, கொலை. இரத்தபாத்தியம், s. Consanguinity, kin. இரத்தபாஷாணம், s. One of the thirty-two kinds of prepared arsenic. இரத்தபித்தம், s. The name of a disease, a vehement casting up or vomiting of blood. இரத்தப்பசப்பு--இரத்தப்பசுமை, Plumpness of body, fulness, sleekness, இரத்தபுஷ்டி. இரத்தப்பழி, s. Blood-guiltiness, revenge for blood-shed. இரத்தப்பிரமியம், s. A urinary passing of blood--as in bad cases of gonorrh&oe;a, ஓர்நோய். இரத்தப்பிரவாகம், s. A flood or deluge of blood, இரத்தப்பெருக்கு. இரத்தப்பிரவை, s. One of the seven hells, ஏழுநரகத்தொன்று. இரத்தப்பிரியன், s. A bloodthirsty man. இரத்தப்பீனசம், s. A species of inflammation in the head with discharges of blood. இரத்தப்புடையன், s. A species of the beaver snake, the bite of which speedily causes hemorrhage from the eyes, nose, mouth and other passages. இரத்தமண்டலி, s. A very venomous kind of snake whose bite causes the blood to issue from the pores. இரத்தமாடன், s. A demon fabled to be dreadfully cruel. இரத்தமாரணம், s. The காவிக்கல் --Reddle, red chalk. இரத்தமூலம், s. Hemorrhoids. இரத்தவலிப்பு, s. Convulsion by too great a fulness of blood. இரத்தவள்ளி, s. A species of red yam. இரத்தவாரி, s. Immoderate flow of menses. See துவாலை. இரத்தவிரியன், s. A species of beaver snake. இரத்தவெறி, s. Wanton cruelty, high mettle. 2. Fury from drinking blood. இரத்தாசயம், s. The heart--as the receptacle of blood. இரத்தாம்பரம், s. Red vestments, blood-colored cloth, சிவப்புச்சீலை; [ex அம் பரம், vesture.] இரத்தோற்பலம், s. The red waterlily, செங்குவளை, Nymph&oe;a rubra; [ex உற்பலம், lily.] Wils. p. 692. RUKTOTPALA. 15) *

entirm (p. 73) s. Engine, machine in general, சூத்திரம். 2. A hand-mill, திரிகை. 3. Sugar-cane press, ஆலை. 4. A kind of machine for separating the seeds from cotton, பஞ்சுகொட்டுமெந்திரம். 5. Sticks for producing fire by attrition, தீக்கடைகோல். 6. A potter's wheel, குலாலச்சக்கரம். 7. A car, carriage, chariot, தேர். 8. A conveyance artificially managed, ஊர்தி. 9. A mystical diagram in magic or astrology, written on metal or ola and worn on the arm or other part of the body--as a charm or amulet, மந்திரசக்கரம். 1. Engines, or other contrivances connected with a fortification to repel or exclude an enemy, மதிலுறுப்பு. See இயந்திரம் and யந்திரம். எந்திரகாரன், s. A machinist, சூத் திரகாரன். எந்திரமெழுதிக்கட்ட, inf. To write or engrave a diagram and fasten it on. எந்திரவாவி, s. A machine for drawing water, இலவந்திகை. 61)

kātrm (p. 104) s. The entailed effect of evil actions upon the soul, producing transmigrations with their accompanying sufferings, தீவினைத்தொடர்பு. (p.) 18) *

kāṟu (p. 106) கிறேன், காறினேன், வேன், காற, v. a. To hawk, to hawk up phlegm, &c., காறி யுமிழ. 2. v. n. To taste bitter, musty, or rancid--as stale food, காறலாயுருசிக்க. கத்தரிக்காய் காறுகின்றது. The cooked brinjal tastes bitter. காறித்துப்ப--காறிப்போட--காறியுமிழ, inf. To hawk and spit. எல்லாரும் உன்முகத்திற் காறித்துப்புவார்கள்.... Every body will hawk and spit on your face; i.e. if you act thus, every one will treat you with contumely. காறல், s. A bitter, musty flavor, producing often a tendency to hawk and spit; the bitter taste of stale food; rancidity, காறுகிறருசி. 2. An eatable that tastes bitter and musty, காறலான பதார்த் தம். 3. v. noun. Hawking; retching, காறுதல். காறலாயிருக்க, inf. [local.] To feel an itching in the throat. 39)

kiruttiyam (p. 111) s. Act, actions, performances, operation, தொழில். 2. Moral actions good or bad, involving future retributions, கன்மக்கிரியை. 3. A course of conduct, நடக்கை. 4. Work, business, employment, லௌகிகவேலை. 5. Religious rules, prescribed duties, கடமை. 6. Rites, ceremonies, &c., religious acts or practice, சடங்கு. 7. The operations of the deity--popularity in the characters of creator, preserver and destroyer; but in the mystic parts of the Agama system, the works of obscuring and enlightening the soul are superadded. Wils. p. 243. KRUTYA. தன்கிருத்தியந்தான்பார்க்கவேண்டும். Each one must perform his appropriate duties, personal, social, relative, civil, &c. கிருத்தியகர்த்தா, s. An operating deity, or a god who performs either of the five great operations in the universe. கிருத்தியகர்த்தாக்கள், s. (pl.) Agents who carry on operations in the universe; also, those of the விஞ்ஞானகலர் and பிர ளயாகலர் class of souls that have advanced so as to be cleansed from மலம், and permitted to be operative. கிருத்தியப்பிழை, s. Misdeeds, misbehaviour. 2. Failure or transgression in the performance of prescribed rites, ceremonies or other duties. கிருத்தியமில்லாதவன், s. One who does not practise the rites of the religion. ஒருகிருத்தியமுமில்லாதவன். One unemployed. கிருத்தியமுடிக்க, inf. To perform prescribed duties--as religious rites, ceremonies, &c. கிருத்தியம்பண்ண--கிருத்தியம்நடத்த inf. To perform the works of creation, &c..--as a deity, ஐந்தொழில்செய்ய. The direct object of this work is fancied to be; 1. To cleanse the soul from its moral defilements. 2. To cause it to experience the fruit of former actions. 3. To give it a temporary rest. 4. To produce an equilibrium between the good and evil actions of the soul. 5. To emancipate it from the பாசம் entanglements. (சிவ. சி.) 2. To perform works, rites, &c., சடங்குசெய்ய. 3. To perform the duties of one's calling, தொழில்செய்ய. 4. To perform the funeral rites for a deceased ancestor, உத்தரகிரியைசெய்ய. பஞ்சகிருத்தியம், s. The five operations of deity under various names, forms and modifications, viz.: 1st. சிருட்டி or படை த்தல், the work of creating or transforming matter, evolving it from the primitive Maya, producing words, furnishing the soul with its appropriate body, according to its actions in a previous birth, &c. In the popular system, this office is ascribed to Brahma. 2d.திதி or காத்தல், the work of preserving, usually ascribed to Vishnu. 3d. சங்காரம் or அழித்தல், the work of destroying, or of reducing the universe to the primitive Maya, through numerous involutions, --as earth into water, water into fire, &c. This office is ascribed to உருத்தி ரன், who by his worshippers is identified with Siva whom they consider supreme. 4th. திரோபவம் or மறைத்தல், the work of obscuration, or the veiling of the soul in moral darkness, and beclouding the understanding, so that the divine being cannot be perceived, while the mind attracted and illuded by visible and sensual objects, is excited to the performance of new actions, by which absolute liberation from பாசம் entanglements is prevented, and connection with Maya and its consequent transmigrations--except where the sanchita (சஞ்சிதம்) of former births is exhausted --is indefinitely prolonged. This is ascribed to மயேச்சுரன். 5th. அனுக்கிரகம் or அருளல், this is a work of benevolence as exerted for the benefit of the soul in furnishing it with appropriate bodies by which to expiate the guilt of former actions, though obscuring it with திரோ பவம், while it is thus working itself clear, at length withdrawing the veil and showing it that all visible and sensual objects are illusory and deceptive; also annihilating the passions and exciting disgust toward the objects of sense, and utter indifference to all mundane affairs, and thus causing entire cessation from physical and moral actions, and maturing it for final emancipation, and union with the Supreme. It is ascribed to சதாசிவம். சமுசாரகிருத்தியம், s. Domestic affairs, household business. 10) *

kūṭṭu (p. 133) கிறேன், கூட்டினேன், வேன், கூட்ட, v. a. To unite, conjoin, combine, connect, இணைக்க. 2. To collect together, to assemble, சேர்க்க. 3. To compound, mingle, commix, amalgamate, கலக்க. 4. To add, cast or sum up; to aggregate, தொகைப்படுத்த. 5. To increase--as interest, salary, allowance, price, &c.; to enhance, to augment, அதிகரிக்கச்செய்ய. 6. To add--as ingredients in food, medicine, &c., கூடச்சேர்க்க. 7. To receive, take, or admit one into a company, party, class, society, partnership, &c., சபை முதலியவற்றிற்கூட்ட. 8. To accumulate, hoard, to store up, to treasure up, சேகரிக்க. 9. To sweep; to gather--as sweepings, பெருக்க. 1. To draw one over to a party, to enlist, to engage; to proselyte, to convert, கட்சி முதலியவற்றிற்சேர்க்க. 11. To append, to attach, to annex, to subjoin, to superadd, கூட்டிவைக்க. 12. v. n. [prov.] To from-as pus &c., உண்டாக்க. கூட்டிக்கட்ட, inf. To gather and tie up--as hair, &c., சேர்த்துக்கட்ட. 2. To encroach on another's land, எல்லை கட்ட. 3. To tie together--as the hands, or the hands and feet; &c. கூட்டிக்கொடுக்க, inf. To give more --as salary, price, &c., to superadd. 2. To add interest to principal and pay it at once. 3. [low.] To pimp, &c. கூட்டிக்கொள்ள, inf. To add an ingredient to medicine or one's food. 2. To take one in company, admit into society, or receive to office, &c. இன்று போசனத்துக்கென்ன கூட்டிக்கொண் டாய். What have you eaten with your food rice to-day? கூட்டிக்கொண்டுபோக--கூட்டிப்போக, inf. To take in company, to take along; to carry, convey. 2. To gather up and take away. கூட்டிச்சேர்க்க, inf. To collect together. கூட்டிப்பிடிக்க, inf. To hold together --as things in the hand. 2. To encroach upon--as lands. 3. To grasp, take up, or thumb too much, in measuring cloth, &c. 4. [local] To receive, entertain, treat with kindness--as a repenting prodigal. கூட்டிமுடிக்க, inf. To gather up and tie the hair. 2. To accomplish, to bring about--as the deity, or as the actions of former births, producing their proper fruits--little used. கூட்டிவிட, inf. To pimp, to pander, (low.) 2. To send along. கூட்டிவைக்க, inf. To accumulate, to lay up, to deposit. 2. To cause to succeed. 3. To bestow enjoyments on one --as the deity in granting a wife, sexual enjoyment, &c. தெய்வங்கூட்டிவைக்கவேண்டும். May God send prosperity. கூட்டுவிக்க, inf. To join together, reconcile. 2. To cause to be swept, &c. இதழ்கூட்ட--சொண்டுகூட்ட, inf. [prov.] To join the lips in speaking. See under இதழ். கறிகூட்ட, inf. To mix ingredients for curry. சுருதிகூட்ட, inf. To tune the voice, or instruments before performing. 2.To accompany the singing by an instrument, or the voice sounding the key note. பறவைகூட்ட, inf. To become fledged; to attempt to fly--as a fledgeling; to assist to fly. மைகூட்ட, inf. To make ink or paint. 2. To make collyrium for the eyes. கூட்டல்கழித்தல், v. noun. Accepting and rejecting. 2. Adding and subtracting. கூட்டு, v. noun. A compound, medley, mixture, composition, aggregation, aggregate, கலப்பு. 2. Curry stuffs ground together, கறிக்கூட்டு. 3. [in arith.] Addition; generally in composition with கணக் கு--as in கூட்டுக்கணக்கு; [ex கூட்டு, mix, add, &c.] கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuffs. கூட்டுக்கறி, s. Compound curry, made of several vegetables. 2. Another kind of curry. கூட்டுக்கூட்ட, inf. To moisten ground curry stuffs. 2. To mix aromatic ingredients in grinding sandal. கூட்டுத்தட்டு, s. A salver with compartments for holding ground curry stuffs, கூட்டுவைக்குந்தட்டு. கூட்டுவர்க்கம், s. Mixture of odoriferous ointment. சந்தனக்கூட்டு, s. [prov.] Perfumery ground with sandal. பாக்குவெற்றிலைக்கூட்டு, s. [prov.] Spices mixed with chopped areca-nuts and used in chewing betel. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A famous medicinal oil compounded of castor, margosa and rape-seed oils. கூட்டுக்கால்கட்ட, inf. To tie a beast's forelegs together. கூட்டாகுழப்பம், s. Confusion of things, affairs, &c., a clutter, தாறுமாறு. கூட்டுக்கச்சவடம்--கூட்டுவியாபாரம்-கூட்டுத்தொழில்--கூட்டுவர்த்தகம், s. A traffic in partnership. கூட்டுப்பயிர், s. Joint cultivation, joint culture. கூடியிருந்துபார் கூட்டுப்பயிரிட்டுப்பார். Try a man by, living with him, or by having a field in common. கூட்டுமூட்டு, s. Union or combination of persons for effecting an object-as the marriage of a destitute girl, &c. 2. League, confederacy, conspiracy. 3. Slander, aspersion, calumny. கூட்டெழுத்து, s. Double or compound letters--as , , . 2. Compound Sanscrit letters--as க்ஷ See under எழுத்து. கூட்டுக்கணக்கு, s. [in arith.] Addition. கூட்டுக்கழிவு, v. noun. Addition and subtraction; increasing and reducing. கூட்டிடைச்சொல், s. [modern.] A copulative conjunction. 30)

kūmrai (p. 134) s. A tree producing a silken kind or cotton, கோங்கு. (M. Dic.) 15)

cāṉmali (p. 181) s. The silk-cotton tree, producing the cotton used for pillows, &c., இலவமரம். (Compare சனமாலி.) 2. The fifth of the seven dwipas or continents, named from the above tree said to abound in it; and surrounded by the sea of ghee, ஓர்தீவு. (ஸ்காந்.) W. p. 84. S'ALMALI. சான்மலிசாரம், s. The gum of the சா ன்மலி tree; [ex சாரம். (R.) 19)

cālam (p. 179) s. Magic, conjuration, மாயா வித்தை. 2. Trick, artifice, deception, வஞ்ச கம். (c.) 3. Multitude, company, assemblage, கூட்டம். 4. A flock, herd, shoal, விலங்கின்கூட்டம். 5. A net, வலை. 6. A latticed window, a looplet, பலகணி. 7. A flower bud, இளம்பூவரும்பு. W. p. 348. JALA. 8. Pride, arrogance, இறுமாப்பு. 9. A surrounding wall, a fortress, &c., அரண். 1. The ஆச்சா tree. 11. A tree in general, மரப்பொது. W. p. 921. SALA. 12. Variety, modifications in the form assumed by the deity in the evolutions of nature, &c., combination, சத்திசாலம். 13. (R.) The science of medicine--as சித்தர்நூல். 14. A shrub, செடி. 15. The கடம்பு tree. சாலக்காரன், s. A deceiver, a hypocrite. சாலமாலம், s. [prov.] Tricks, artifice, deception, evasion. சாலம்பண்ண, inf. To deceive. சாலவித்தை, s. Sorcery, magic. 2. The exercise of the சாலம் art. பதிசத்திசாலங்கள், s. The various combinations of the male and female principles of deity. See பதி. பாசசாலம், s. The innumerable entanglements of the soul. See under பாசம். இந்திரசாலம், s. Deception of the sense, spectral illusion, false perception, கண்ணுக்குமாயம். 2. Conjuration, legerdemain, jugglery; [ex இந்திரம், sentient organ.] W. p. 132. INDRAJALA. (c.) மகேந்திரசாலம், s. The art of producing wonderful appearances in the heavens. See under மகா. 46)

cem (p. 204) adj. Red, straight, beautiful, &c., See செம்மை. செம்பசலை--செம்பசளை, s. A plant. See பசலை. செம்பஞ்சி--செம்பஞ்சு, s. Red cotton. See பஞ்சி. செம்பஞ்சூட்ட, inf. To coat the soles of a lady's feet with red cotton. (p.) செம்படாம், s. Red cloth, red vestments; [ex படாம்.] செம்படிகம், s. Red crystal. (M. Dic.) செம்படை, s. [prov.] Reddishness of hair, &c. (used in jaffna.) செம்பட்டை, s. As செம்படை. (c.) செம்பட்டைத்தலை, s. A red head. செம்பட்டைமயிர்--செம்பட்டமயிர், s. Red or golden hair. செம்பட்டு, s. Red silk, சிவந்தபட்டு. செம்பண்ணை, s. Cock's comb, காவற் பண்ணை. செம்பரத்தை--செவ்வரத்தை, s. The shoe-flower shrub. [loc. சப்பாத்துச்செடி.] செம்பருத்தி, s. The cotton plant with red flowers. செம்பருந்து, s. The red kite with a white neck. (p.) செம்பலகை, s. Brick-stone, செங்கல். (p.) செம்பவளச்சம்பா, s. A kind of reddish rice. செம்பழம், s. [prov.] Fruit turning yellow or red as it ripens. See செங்காய். செம்பாகம், s. A moiety, half, an equal share, சரிபாகம். 2. The natural construction, unforced meaning of a passage, word, &c. 3. A natural, flowing and easy style in writing. See பாகம். காமத்திற்செம்பாகமன்று. In coition, unequal desire of the two. (குறள்.) செம்பாடு, s. [prov.] Red soil. (See செங்காடு.] 2. Any thing soiled or tinged with red earth, செம்மண்ணடைந்தது. செம்பாட்டுத்தரை--செம்பாட்டுமண், s. [prov.] As செம்மண். செம்பாதி, s. An exact half, சரிபாதி. செம்பாம்பு, s. Kéthu the descending node, as the red tail of the dragon, கேது. See செந்நாகம். செம்பரைமீன், s. A kind of fish. செம்பால், s. Blood, இரத்தம். (சது.) Compare சீம்பால். செம்பாளை, s. [prov.] A reddish kind of paddy, ஓர்நெல். செம்பிரால், s. [vul.] The name of a red fish, ஓர்மீன். செம்புளிச்சை, s. A kind of red Hibiscus canabinus. See புளிச்சை. செம்புறைக்கல், s. As செம்பூரான்கல். (R) செம்புலி, s. A tawny colored tiger. செம்புனல், s. Blood; (lit.) red fluid. (p.) செம்பூரான்--செம்பூரம், s. A species of red centiped, See பூரான். செம்பூரான்கல், s. [com. செம்புராங் கல்.] A kind of stone resembling the color of the centiped, laterite. செம்பொடி, s. Red sand or powder, செம்மணல். செம்பொன், s. Fine gold, பொன். 2. One of the kinds of gold, that of reddish color. See பசும்பொன். (p.) செம்பொன்மலை, s. Mount Meru. 2. (R.) A mountain producing copper, செம்புமலை. (p.) செம்மணல், s. Red sand. செம்மணி, s. A ruby, மாணிக்கம். 2. The name of different kinds of red stones--as பதுமராகம், செம்பு, குருவிந்தம், குருந்தக்கல், மாம்சகந்தி. 3. Red beads, சிவப்புமணி. 4. [prov.] One of the circles about the pupils of the eye. செம்மண், s. Red earth, red soil. (c.) செம்மந்தாரை, s. A tree, ஓர்பூமரம். செம்மயிற்கொன்றை--செம்மயிற்கொண் டை, s. A plant, ஓர்பூஞ்செடி. செம்முருங்கை, s. A red species of முருங்கை tree. See முருங்கை. செம்முள்ளி, s. A species of முள்ளி plant, Barleria prionitis, L. செம்மூக்கன், s. [prov.] A species of alligator, ஓர்முதலை. 2. A kind or rat, ஓரெலி. (M. Dic.) செம்மொழி, s. Right words, proper sentiments, good advice, &c. 2. [in philos.] Words in their natural order. செம்மொழிச்சிலேடை, s. [in log.] Ambiguity, a verse allowing two different constructions--as வேதனைக்கூற்றைத்தவிர்க் கும். It will remove many afflictions, or it will remove Brahma (birth) and Yama (death.) செம்மேனி, s. A copper colored body, சிவந்தமேனி. 6)

taṉmam (p. 231) s. Justice, equity, நீதி. 2. Virtue, merit, நன்மை. 3. Charity, அறம். See தருமம். தன்மப்பயிர், s. A great benefactor; (lit.) a plant producing charity. தன்மராசா, s. A name of Yud'histh'ra. 2. (R.) A tree, பாலைமரம், Mimusops, L. தன்மன், s. Yama, இயமன். See தரு மன். 54)

tī (p. 242) s. Fire, நெருப்பு. 2. Elementary principle of fire and heat, caloric, பஞ்ச பூதத்தொன்று. 3. Hell, நரகம். (சது.) 4. As தீக்கணம்--Note. A three-fold class of elementary fire is given in சதுரகராதி. 1. உயிரி லுள்ளதீ. principle of fire in the sentient soul, and animal body, being a source of warmth, and energy or principle of fire in the stomach, assisting digestion, causing appetite and hunger. It is seated in the peritoneum, 3. சினத்திலெழுந்தீ, fiery principle developing itself in anger. Instead of the first, other authorities give காமத்தீ, the heat or fire of venereal appetite.-Note 2. A three-fold class of sacred fire, வேதாக்கினி, is also given. 1. காருகபத்தியம், the sacrificial fire of the Brahmanical houesholder, received from his ancestors. and kept alive. 2. தட்சிணாக்கினியம், a fire kindles from the standing fire on the southern side of the house, &c. 3. ஆக வனீயம், consecrated fire, taken from the standing fire, for sacrificial purposes. தீக்கஞ்சி, s. A kind of camphor. See தீபக்கொடிச்சி. தீக்கடன், s. (sometimes தீக்கருமம்.) The duties of the son of heir to one deceased, such as cremation and other funeral rites performed with fire. தீக்கடைகோல், s. Sticks for producing fire by friction. See கடைகோல். தீக்கதிக்கும்பச்சை, s. A precious stone, as நாகப்பச்சை. தீக்கதிர், s. A smith's poker, உலையா ணிக்கோல். (R.) தீக்கரண்டி, s. A little cup or bowl for taking up fire, தீயெடுக்குங்கருவி. தீக்கல், s. Flint, தீத்தட்டிக்கல். தீக்காய, inf. (com. குளிர்காய.) To warm one's self at the fire. தீக்குடுக்கை, s. See குடுக்கை. தீக்குதிக்க, inf. To leap into a pit of fire for self-destruction, as தீக்குளிக்க. தீக்குருவி, s. The Ostrich. See தழல் விழுங்கி. தீக்குவெறுங்குகை, s. Soap, சவுக்காரம். (R.) தீக்குழி, s. A pit with coals of fire on which persons walk. தீக்குழிபாய, inf. As தீக்குளிக்க. 2. To pass through burning coals, as a ceremony. தீக்குளிக்க, inf. To plunge into fire, for self-destruction. See குளி, v. தீக்கூர்மை, s. Rock-salt, இந்துப்பு. 2. Salt extracted from sesamum, as திலாசாரம். (R.) திக்கையோன், s. Siva, as holding fire in his hand. 2. See தீக்கை. தீக்கொளுத்த, inf. To kinde a fire &c., to set fire to any thing. தீ தீச்சட்டி, s. A vessel of coals, for warming one's self, or heating any thing; a chafing dish, கும்பிடுசட்டி. 2. A vessel for fire carried on one's head in performance of a vow. தீத்தட்டிக்கல், s. [prov.] (sometimes தீத்தட்டி.) A flint. தீத்தாங்கி, appel. n.. A fire-fender, தீம றைக்கும்பலகை. தீத்திரள், s. The deluge of fire, வடவா முகாக்கினி. தீத்தீண்டல், v. noun. s. A marriage ceremony, ஒருசடங்கு. தீத்தெய்வம், s. The god of fire. தீநா, s. [in seamen's language.] A lighted torch, held up in a vessel, or on shore, as a signal, அடையாளப்பந்தம். தீப்பறக்க, inf. To flash as fire, to be red hot. (c.) தீப்பற்ற, inf. To kindle, as fire. தீப்பொறி, s. A spark of fire. தீப்போட, inf. To set fire to any thing. தீமுறுகல், s. A kind of prepared arsenic, ஓர்பாஷாணம். தீயிறைக்க, inf. To belch fire. 2. To persecute with wrath. தீயெச்சம், s. See எச்சம். தீவட்டி--தீவத்தி, s. [prop. தீவர்த்தி.] A torch, a flambeau. (c.) தீவட்டிக்காரன், s. Torch-bearer. தீவட்டிக்கொள்ளை, s. Plundering one's house, as robbers with torches. தீவட்டிபிடிக்க, inf. To carry a torch. தீவலஞ்செய்தல், v. noun. Worshipping fire, as in the marriage ceremonies, by passing around it to the right, அக் கினிப்பிரதட்சணஞ்செய்தல். தீவளர்க்க, inf. To kindle or argument a fire, more especially the sacred fire as one of the duties of the Brahmanical house-holder, or a fire for a widow to plunge into. தீவளர்ப்போர், appel. n. Brahmans. தீவறை, s. [prov.] A hole dug in the ground for a fire, குழியடுப்பு. தீவிழ, inf. To be consumed by fire, as form heaven; used in cursing, or lively description. தீவிளங்கும்வயிரம், s. Ambergris, மீன ம்பர். (R.) தீவேட்க, inf. To perform a sacrifice. யாகஞ்செய்ய. 2. To marry a wife, கலியா ணஞ்செய்ய; [ex வேட்க, to sacrifice, &c.] தீவேள்வி, s. A wedding, கலியாணம். (சது.) தீக்காலி, s. A hag, a mischievous woman. See துடைகாலி. 3)