aṟu (p. 33) கிறது, ந்தது, ம், அற, v. n. To be parted, detached, separated; to break as a rope, அறுபட. 2. To cease, become extinct, perish, end, vanish, அழிய. 3. To be decided, ended, தீர. (c.) அற, inf. [used adverbially.] With a verb it expresses; 1. Wholly, entirely, quite, முழுதும். 2. Intensely, excessively, மிகவும். 3. Negation, being without, as குற்றமற, without fault. அறச்செட்டுமுழுநஷ்டம். Selling things too dearly will cause entire loss; i. e. avarice causes loss. அறப்படித்தான். He has learnt all perfectly. எழுத்தறவாசி. Read with distinct articulation. அறக்கட்ட, inf. To tie tightly, இறுகக்கட்ட. 2. To monopolize, ஒருமிக்கக் கொள்ள. அறக்காய, inf. To be over-dried, over-boiled, over-heated. அறக்கூட்ட, inf. To sweep clean or thoroughly. அறக்கூர்மை, s. Excessive sharpness as of a writing style. அறச்சிவப்பு, s. Deep red, extremely red. அறச்சிறியது, appel. n. The smallest. அறப்பாடல், v. noun. [commonly, அறம்பாடல்.] Composing poetry containing imprecations or spells.--Note. Verses of this kind are supposed sometimes to be made without design, and thus to injure the maker and others. அறப்பார்க்க, inf. To examine thoroughly, sift. 2. To take measures to defeat, ruin or injure one by defamation. அறமிகுந்தால், v. part. At most, at the utmost, by any means, with the greatest effort. அறமிகுந்துவந்தாலும்வரட்டும். If it must come (if no effort will avert it) let it come. அறவிளக்க, inf. To polish thoroughly. அறவூத--அறவைக்க, inf. To refine metals by fire, புடமிட. அறாவிலை, s. An exorbitant price. அறுகுறை, s. A headless body, கவந்தம். அறுந்தருணம், s. Emergency, exigency. அறுந்தொகை, s. A sum, number, &c. in dividing, in which there is no remainder. அறுவாய், s. The parting made in sawing a piece of timber. 2. The opening of a cut or wound. 3. A junction, a conjunction of two periods of time, extremity, end. 4. Deficiency, what is wanted to complete a whole; [ex அறு, parted, et வாய், opening.] அறுவாய்நிறைந்தவயிர்மதி. The bright moon whose waning is restored. அற்றறுதி, s. A complete end, entire ruin. அற்றறுதிபற்றறுதியாய்விட்டது. All communion is withdrawn. அற்றான், s. A poor man, தரித் திரன், 2. A sage, முனிவன். அற்றுப்போக, inf. To be lost, to cease to be. தடையற, inf. [used adverbially.] Without impediment. அறவு, v. noun. Cessation, ceasing, extinction. 2. Parting, separation, breach. அறவுளி, s. Incantations performed over a sick person in order to restore him. 2. Cessation, end, முடிவு. அறுதல், v. noun. Finishing, liquidating a debt. 2. s. A broken thread, string, rope, bandage, &c. அறுந்திருப்பது. 3. A mean, despicable or faulty person, உதவாதவன் அந்த அறுதலையிங்கேவரவிடலாகாது, You must not allow that vagabond to be here. தாம்புமறுதல் தோண்டியும்பொத்தல். A broken rope and a leaky water-pot. அறுதலி, s. A widow, கைம்பெ ண்; [ex அறுதல், being plucked off (the marriage jewel), et இ, fem. termination; or அறு, torn off, et தலி, contracted from தாலி, the badge of marriage.] அறுதலிமகனுக்கங்கமெல்லாஞ்சேஷ்டை. The son of a widow is mischievous throughout his whole frame. அறுதி, v. noun. End, close, termination, முடிவு. 2. Decision, decisiveness, determination--as a decisive sale, entire renunciation of a title to landed property, தீர்ப்பு. 3. s. The purchaser's possession or title to property purchased, விற்கிரயச்சீட்டு. 4. Absence, non-existence, இல்லாமை. 5. Death, சாவு. அறுதியாய்ப்போயிற்று. It is settled, completed, ended. அறுதியிட்டுச்சொன்னான். He spoke decisively. நமக்குக்கிடைத்தது நமக்கறுதி. Thus much is realized and we shall not have to part with it. அந்தப்பழக்கத்தையறுதியாய்விட்டுவிட்டேன். I have relinquished that custom entirely. அறுதிக்கரை, s. The proper and just division or distribution of land. அறுதிச்சாதனம்--அறுதியுறுதி, s. A deed of transfer, அறுதிச்சீட்டு. அறுதிச்சொல், s. A decisive word or sentence. அறுதிப்பங்கு, s. What is given in full of all demands, a final allotment. அறுதிப்பாடு, s. Being accomplished, finished, decided. அறுதியிட, inf. To determine, to point a day, &c. 55)

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

eṭu (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take up, lift up, raise, தூக்க. 2. To take off, take away, extract, take out, remove a stain, dirt, humor, &c., or one body from another, chemically, or otherwise combined, ஒன்றிலிருந்தெடுக்க. 3. To undertake, take in hand, enter upon, தொடங்க. 4. To adopt--as a sentiment, &c., receive, take--as one's own, அங்கீகரிக்க. 5. To take a subject, to discourse, write, think on, look out, find a place in a book, &c., ஆராய்ந்தெடுக்க. 6. To adduce (an argument), ஒன்றையெடுத்துப்பேச. 7. To strike (a sound), pitch the key-note, to try the lightness of a bow-string by striking it, இசையெடுக்க. 8. To select, choose, (as a spot, for a house, a well, &c.), தெரிந்துகொ ள்ள. 9. To buy, purchase (chiefly applicable to cloth), வாங்க. 1. To bear, carry, sustain, சுமக்க. 11. To weigh in a balance, நிறுக்க. 12. v. n. [in combination.] To rise, extend itself, become spread, or liffused, to be attacked with pain, &c., மயக்கமெடுக்க. 13. To swell, heave, rise in billows, எழும்ப. 14. To keck, puke, vomit, வாந்தியெடுக்க. எடுக்கத்தொடுக்கவிடான். He will not let me begin; spoken figuratively in allusion to the discharge of arrows. எடுப்பாரும் பிடிப்பாருமுண்டானாலிளைப்புந்தவிப்பும் மெத்தத்தோன்றும். Where there are many attendants much trouble is experienced. பிள்ளைக்குமூக்கெடுக்க. To raise or force out the upper part of the nose of an infant--as a nurse by pressing with two fingers. அரசனாலயமெடுத்தான். The king has built a temple. இந்தப்பாரமெடுக்கமாட்டேன். I am unable to carry this load. அதையெடுத்துப்பேசினான். He took up the subject. யானைதும்பிக்கையினாலேபணத்தையெடுக்கும். The elephant will take up a small coin with his proboscis. ஏரியெடுத்துப்போகிறது. The water of the lake has carried away its embankment. இதினாலிலாகிரியெடுக்கும். This will cause intoxication. சோற்றிலிருக்கிறகல்லையெடுக்கமாட்டாதவன்மோக னக்கல்லைத்தாங்குவானா. Will he who cannot pick out a stone from rice be able to lift the stone architrave of a temple vestibule? i. e. he who is incapable of little matters must be incapable of great ones. விழுந்தவனையெடாமலுதைக்கலாமா. Is it proper to kick, instead of raising, a fallen man? இந்தச்சீலையையெந்தக்கடையிலெடுத்தாய். In what bazaar did you buy this cloth? புல்லெடுக்கிறதரை. Ground covered with an exuberant growth of grass. எடாதஎடுப்பு, s. Living above one's rank, circumstances, means, &c., engaging in an enterprise, beyond one's powers, &c. எடாதஎடுப்பெடுக்கலாகாது. It is improper to engage in an enterprise above one's circumstances. எடுகூலி, s. Porterage, hire for carrying burdens, சுமைக்கூலி. எடுத்தடிமடக்கு, s. Retort, turning a person's reasons or remarks against himself, confuting one by his own arguments, anticipating a person in word, or action, in order to check, or thwart him in his object; interrupting one in speaking, &c. 2. Temerity, rashness; speaking, answering, or acting rashly, துணிவு. எடுத்தடிவைக்க, inf. To begin to step--as a child, காலைப்பெயர்த்துவைக்க. எடுத்தபடி, adv. Suddenly, at once, promptly, extemporaneously. எடுத்தமொழியினெய்தவைத்தல், v. noun. An author's forming rules applicable to the examples he finds-one of the உத்தி. எடுத்தலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which, the weight of the article weighed is used for the scale. எடுத்தாட்சி, s. A thing much in use, வழக்கம். எடுத்தார்கைப்பிள்ளை, s. A docile, tractable, yielding person; one who has no opinion of his own. எடுத்துக்கட்ட, inf. To fabricate, invent. எடுத்துக்கட்டு, v. noun. Fabrication, கட்டுக்கதை. 2. Invention--as of a word. எடுத்துக்காட்டல், v. noun. An author's adducing examples, illustrations, &c. (See உத்தி.) 2. Citing, quoting, &c. எடுத்துக்காட்டு, s. An example, illustration, உதாரணம். எடுத்துக்கைநீட்ட, inf. To help one--as a waiter, or attendant. எடுத்துக்கொள்ள, inf. To take to one's self, தனக்காகக்கொள்ள. 2. To accept, admit, approve, ஏற்றுக்கொள்ள. எடுத்துக்கொண்டுபோக, inf. To take, to carry away. எடுத்துச்சொல்ல, inf. To quote, cite, பிறர்கருத்தைஎடுத்துக்கூற. 2. To give one's own opinion, தன்கருத்தையெடுத்துக்கூற. எடுத்துத்தொடுக்க, inf. To fabricate, invent, எடுத்துக்கட்ட. 2. To pick quarrels, institute a lawsuit, commonly on frivolous grounds, வழக்குப்பிணைக்க. எடுத்துப்பிடிக்க, inf. To hold up and expose little faults to view, தூக்கிக் காட்ட. 2. To encourage, strengthen, establish, திடப்படுத்த. எடுத்துப்பேச, inf. to speak as an advocate, plead for a client, பரிந்து பேச. 2. To offer arguments, treat on, நியாயம்பேச. 3. [with accus. of person.] To praise, commonly one absent, துதிக்க. எடுத்துப்போட, inf. To deprive a person of office, situation, &c., to turn out, displace, dislodge, தள்ளிப்போட. எடுத்தேற்றம், s. Random. எடுத்தேற்றமானவேலை, s. A thing done at random. எடுத்தேற்றியாயிருக்க, inf. To be unequal, uneven, discrepant in size, character, rank, &c.; to be irregular, இணக்கமின்றியிருக்க. எடுபட, inf. To be taken up, out, away, &c., நீக்கப்பட. 2. To rise, part, to be detached, displaced, dislodged, எழும்ப. 3. To be abolished, terminated, அழிந்துபோக. 4. To be led away by evil, ill-advice, நியாயந்தவற. 5. To leave one's station, place of residence, &c., to leave and be no more heard of (used in an ill sense), காணாமற்போக. 6. To be overcome in argument--as a party in controversy, &c., to be confuted, தோற்றுப்போக. அவள்பேச்சினாலயலெல்லாமெடுபடுகின்றது... The whole neighborhood is raised by her clamor. எடுபட்டவள், s. A lewd woman, குடும்பத்தைவிட்டுவெளிப்பட்டவள். எடுபட்டுப்போக, inf. To be raised --as a siege. 2. To be abolished. 3. To be defeated. அங்கிருந்தபள்ளிக்கூடம்எடுபட்டுப்போயிற்று.... The school which existed there formerly has been abolished. உன்னால்நானெடுபட்டுப்போவேனா. Am I to be defeated by you? எடுபாடு, s. Celebrity, a high style of living, notoriety in a good or bad sense, உயர்ச்சி. 2. Abolition, அழிகை. 3. Gaiety, in dress, in a woman, a lax, or lascivious disposition, மேட்டிமை. எடுப்பிக்க, inf. To cause to raise, or lift up. மனிதவதாரமெடுக்க, inf. To assume the human form, to become incarnate. வெறியெடுக்க, inf. To be intoxicated. வெறியெடுத்தவன், s. One who is intoxicated. பெயரெடுக்க, inf. To assume an appearance, a name, a character, &c.; to acquire a name, celebrity. நூலெடுக்க, inf. To disentangle thread. வாயாலெடுக்க--வாயிலெடுக்க, inf. To vomit. தொழிலெடுக்க, inf. To enter upon an occupation. 2. To suspend one from office. பூவெடுக்க, inf. To gather flowers. கிணறெடுக்க, inf. To dig a well. 2. [prov.] To select a spot for a well in reference to the situation of the house and other surrounding objects that ill luck may not result, as also to the nature of a soil or the depth at which water may be found, judged of by the produce of the land, &c. வயிறெடுக்க--வயிறுகடுப்பெடுக்க, inf. To have a looseness. தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language from other authors. See உத்தி. எடுப்பு, v. noun. The act of taking off, taking up, தூக்குகை. 2. Elevation, உயரம். 3. Taking in hand, undertaking attempt, engagement, தொடங்குகை. 4. Insolence. arrogance, pride, haughtiness, superciliousness, இறுமாப்பு. 5. Elation, a style of living above one's rank, circumstances, மேட்டிமை. 6. Abusive words, நிந்தை. எடுத்தஎடுப்புவிடான். He will not desist from his purpose. வாயெடுப்பாய்ப்பேசுகிறவன். One who talks arrogantly. ஒருவன்மேலெடுப்பெடுத்தல். Publishing the faults of another. எடுப்பாயிருக்க, inf. To be high. எடுப்பானவன், s. A haughty person, an upstart, one who lives above his rank or circumstances, மேட்டிமைக் காரன். எடுப்புச்சாய்ப்பு, Gentility, genteel and obliging behavior, united with display, pomp, grandeur, &c., உயர்வுதாழ்வு. எடுப்புண்டது, appel. n. That which is taken and carried away. எடுப்புத்தேர், s. A small portable shrine for the conveyance of an idol on men's shoulders--opp. to இழுப்புத்தேர். கல்லெடுப்பு, s. A funeral rite. எடை, v. noun. Taking up, தூக் குகை. 2. Weighing, நிறுக்குந்தொழில். 3. A weight, நிறையளவு. 4. Assumption, adoption, ஏற்றுக்கொள்கை. 5. [ex எடுப்பு, to rouse.] Rousing from sleep, &c., எழுப் புகை. See அளபெடை, துயிலெடை, &c. 29)

kyiṟu (p. 96) s. Rope, cord, string, twine, line, bobbin, வடம். கயிறடிக்க, inf. To strike lines on timber with a colored string--as a carpenter. கயிறறுந்தஆட்கள், s. [prov.] Vagabonds, vagrants, strollers. கயிறுகட்ட, inf. To put off from day to day. 2. To show a pretended consent--as a seller to give his goods to one who offers a low price. 3. To employ one to deceive another. கயிறுசாத்த--கயிறுபோட, inf. To pass a string between the leaves of an ola book in order to divine by it. கயிறுசிக்குப்பட, inf. To be embroiled, to disagree, to quarrel--as husband and wife, &c., தொந்தரவுபட. கயிறுதடி, s. One of the weaver's implements, நெய்வார்கருவியிலொன்று. கயிறுதிரிக்க--கயிறுமுறுக்க, inf. To twist, twine, cord, &c. கயிறுபிடிக்க--கயிறுபின்ன, inf. To plat bobbin, cord, &c. கயிறுமாற, inf. To change the rope on the head of a horse or ox newly bought, to ratify the purchase--considered auspicious to the seller. (திருவிளை.) கயிற்றுக்கோல், s. A kind of balance or steel-yard, ஓர்தராசு. கயிற்றுக்கோலாட்டம், v. noun. Playing with strings and sticks so that a weft or lace is formed thereby, ஓர்வ கைவிளையாட்டு. கயிற்றுச்சுருள், s. A coil of rope. See சுருளை. கயிற்றுப்பொருத்தம், s. Astrological agreement required in order to the assumption of the marriage symbol-one of the ten points in astrology in which there should be agreement in the horoscopes of the male and female in order to the suitableness of a marriage connexion.--Note. When such agreement is wanting, though the marriage takes place, the symbol is not put on. கயிற்றேணி, s. A rope-ladder, the shrouds of a vessel, நூலேணி. வடக்கயிறு, s. A rope which is used in lowering or elevating the ploughshare. 2. A great rope used at Hindu festivals for drawing the car. தொடுகயிறு, s. A rope used in ploughing. 51)

kirayam (p. 109) s. Price, value, விலை. 2. Buying, purchase, கொள்ளுகை. Wils. p. 266. KRAYA. என்வீட்்டைக்கிரயத்துக்குக் கொடுத்தேன். I have sold my house. காலக்கிரயப்படி. At the current price. கிரயச்சீட்டு, s. A bill of sale, a deed of purchase. கிரயஞ்செய்ய--கிரயப்படுத்த--கிரயமா க்க--கிரயம்பண்ண, inf. To sell. கிரயமாக, inf. To go off by sale. கிரயமாகக்கொள்ள--கிரயமாகவாங்க, inf. To buy, to purchase. 84) *

kuttkai (p. 121) s. A contract, job; farming out, lease, rent. கவுல். 2. (fig.) Monopoly, sole possession or right of use, பராதீனமில் லாமை. குத்தகைக்காரன், s. A contractor, a renter; a lessee. குத்தகைக்காணி-குத்தகைநிலம், s. Land taken by lease. குத்தகைச்சரக்கு, s. Contracted goods. குத்தகைப்பணம், s. Money, collected, or paid by a government-renter. குத்தகைவேலை, s. Work by the job or contract. குத்தகைச்சீட்டு, s. A bond of lease, rent, &c. கள்ளுக்குத்தகை, s. Toddy-rent. சாராயக்குத்தகை, s. Arrack-rent. குத்தகைகொடுக்க-குத்தகைக்கடைக்ககுத்தகையாய்க்கொடுக்க, inf. To let out, to farm or lease out land. குத்தகைகொள்ள--குத்தகையெடுக்க, inf. To purchase government-rents, &c. குத்தகைபேச-குத்தகையாய்ப்பேச, inf. To treat for a lease, a job. &c. குத்தகையாய்வாங்க--குத்தகைவாங்க, inf. To take by paying rent; to take a piece of ground or any thing, at a stipulated rate. குத்தகைமாற, inf. To close--as the period of rent, lease, &c. குத்தகைவிற்க, inf. To sell the government-tithes, ferries, revenues, &c., commonly by auction. குத்தகைபொருந்த--குத்தகையாகப்பொ ருந்த, inf. To contract for work by the job. 3)

kai (p. 139) s. Hand; arm, கரம். 2. Elephant's trunk or proboscis, யானைத்துதிக்கை. 3. Wing of an army, படைவகுப்பு. 4. A course of conduct, ஒழுக்கம். 5. Littleness, meanness, lowness; adversity, சிறுமை. 6. Side--as right or left side, பக்கம். 7. Side--as party, பகுதி. 8. Place, இடம். 9. Rank, degree, வரி சை. 1. Embellishment, ஒப்பனை. 11. A handful, கைகொண்டஅளவு. 12. Sleeve of a garment, சட்டையின்கை. 13. Ability, சாமர்த் தியம். 14. A rafter, கைமரம். கைகட்டிநிற்க, inf. To stand with the arms folded; i. e. to stand in awe, to obey strictly. கைகழுவ, inf. To wash the hands after cating. 2. To relinquish, reject. கைகாட்ட, inf. To make signs with the hand, to beckon, &c. 2. To make gestures with the hands--as dancing girls. 3. To give a bribe, a present, something to please one, &c. 4. To make a pretence of giving; to give a little only. 5. To make signs with the back of the hand for one to go. கை. 8. The ear, or organ of hearing, காது. 9. The hearing or trial of a case, வழக்குக்கேட்கை. 1. Report, rumor, பேச்சு. 11. Tradition, பாரம்பரியம். கேள்வியற்றுக்கிடக்கிறது. There is no administration of justice; no justice or satisfaction can be obtained. கேள்விமுயல். Be prompt in receiving information. கேள்விகொடுக்க, inf. To give ear, to listen--not elegant. கேள்விமறுமொழி, s. Question and answer; a catechism. கேள்விக்கடுதாசி, s. [prov.] Written application to a court of justice. 2. Tenders or proposals in writing. கேள்விக்காரர், s. [prov.] Bidders at an auction. 2. Persons who tender proposals at a purchase. 3. Candidates or applicants for an office. கேள்விச்செவி, s. Listening credulously to hear-say reports. கேள்விச்செவியன் ஊரைக்கெடுத்தான். The credulous ruler ruined the country. கேள்விப்பத்திரம், s. [prov.] A request, application, petition, &c., in writing. கேள்விகேட்பாடு, s. [local.] Judicial inquiry, investigation. கேள்வியற்றஊர்--கேள்வியில்லாதஊர், s. A town without justice. கேள்விமுறை, s. Inquiry into; superintendence, control, management. கேள்வியாக, inf. To be heard, to be reported; to reach the ears--as news; to be heard in court. கை கைகாட்டு, v. noun. Gesture with the hand, as in dancing; beck of the hand. கைகுவிக்க, inf. To hold up the hands joined, in worship, &c. See குவி. கைகுறண்ட, inf. To have the hands bent by spasms. 2. To be cramped in the hands. 3. To be stingy, parsimonious, close-fisted. கைகூச, inf. To be backward in using the hand. See கூசு. கைகூட, inf. To come to hand, be obtained, to succeed, அனுகூலப்பட. அவன்செய்வதெல்லாம் அவனுக்குக் கைகூடும். All that he does prospers. கைகூப்பு, v. noun. Raising the joined hands in worship--as கூப்பு. 2. The distance from the tip of the fingers to the feet, when the hands are joined and raised above the head. கைகொட்ட, inf. To clap the hands. கைகோக்க, inf. To clasp one another's hands, to join hands. 2. To be arm in arm, to take another's arm. கைகோத்தாட, inf. To dance with arms linked. கைகோள், s. A course of conduct, especially in love affairs. (அகப்பொ.) கேள்வி, v. noun. The grand subjects of information under four heads; 1. அ றம், virtue or a virtuous course of action; all knowledge relating to the nature or practice of virtue, or having virtue as its object, including religion, jurisprudence, ethies and every thing connected with the well-being of society, and the promotion of universal benevolence towards all sentient beings. This is subdivided into, 1. இல்லறம், the duties and usages of man--as a member of society. 2. துறவறம், the duties and practices of the recluse, who renounces social life and retires to the desert. 2. பொருள், wealth, property, substance; truth; all kinds of knowledge relating to the nature, acquisition and uses of learning and wealth--including. 1. கல்விப்பொருள், general knowledge, and science. 2. செல் வப்பொருள், property, trade, commerce and the various occupations for gain or the support of life. 3. இன்பம், delight, gratification, knowledge of the nature and means of pleasure and bliss--especially love and matrimony. 4. வீடு, liberation from births, knowledge relating to final emancipation or eternal felicity. --Note. Another classification makes five parts, the fifth embracing the practice of the rules laid down for the attainment of the benefits implied in the four. 72)

kaivilai (p. 143) s. Ready payment, purchase money down; prime cost.

koḷ (p. 147) --கொள்ளு, கிறேன், கொண் டேன், வேன், கொள்ள, v a. To take, receive with the hand, வாங்கிக்கொள்ள. 2. To contain, hold, comprehend, have, comprise, embrace, அடக்கிக்கொள்ள. 3. To buy, purchase, விலைக்குக்கொள்ள. 4. To accept, approve of, admit, அங்கீகரிக்க. 5. To take a wife, to marry, பெண்கொள்ள. 6. To take --as food, medicine, sleep, rest, &c., உணவு முதலியகொள்ள. 7. To conceive--as in the womb, in the mind or in the heart. 8. To get, to acquire, பெற்றுக்கொள்ள. 9. v. n. To be contained in, அடங்க. As an auxiliary to other verbs, கொள் denotes, continuation, certainly, &c., of the action, and that the fruit of it reverts to the agent-as படித்துக்கொள்ளுகிறான். He continues to study, குதிரையைவாங்கிக்கொண்டேன். I bought a horse for myself. The verb is generally found in composition with other words --as வாங்கிக்கொள்ள, பெண்கொள்ள, உட்கொள்ள, &c., and very rarely in the personal finite forms in common usage, except in the third meaning. கொள்வாருமில்லைகொடுப்பாருமில்லை.... There are none who receive, none who give. கொண்டிருந்துகுலம்பேசுகிறதா? Would it be proper to twit a family after you have taken a wife from it? கொண்டான், s. A husband, புருஷன். 2. A play as கொண்டல். See under கொண் டு, for other words. கொண்டுபோக, inf. To carry, to convey; to take away. கொள்க, [obtative.] May take, accept, or may uderstand. உமதுசித்தத்தின்படிகொள்க. You may take it as you please. கொள்கலம், s. A vessel, a salver, a dish; a receptacle for sandal-paste, or other ointments, or for ornaments, &c., சாந்துமுதலியபெய்கலம். 2. A cup of palm leaf, or bamboo to eat from, பிழர. (சது.) A beggar's dish, இரப்போர்கலம். கொள்கை, v. noun. The act of taking, getting, &c. See, கொள், v. 2. Quality, nature, habit, state, குணம். 3. Liking, fondness, regard, attachment, intimacy, சினேகம். 4. Opinions, tenets, belief, கோ ட்பாடு. 5. Knowledge, instruction, அறிவு. அவருக்குமிவருக்குமிகுந்தகொள்கை. [prov.] They two are very intimate. கிழவியிவனோடேமிகுந்தகொள்கையாயிருக்கிறாள். The old woman is very fond of him. கொள்கொம்பு, s. A prop supporting vines. (R.) கொள்வனை--கொள்வனவு--கொள்வினை, v. noun. Buying, borrowing; taking receiving வியாபாரக்கொள்ளுகை. 2. Marrying a wife, பெண்கொள்ளுகை. கொள்வனைகொடுப்பனை, v. noun. Borrowing and lending. 2. Giving and receiving in marriage. 3. [vul. loc.] Taking, receiving; buying, borrowing, கொள்ளுகை. கொள்விலை--கொள்கிரயம், s. The first or prime cost, the sum paid for a thing exclusive of profit, &c., கொண்டவிலை. 2. [prov.] Purchase, purchased land or property, விலைக்குக்கொண்டது. 3. One of the three species of real property. See சீதனம் and பிதிரார்ச்சிதம். கொள்விலைக்காணி, s. [prov.] Land attained by purchase, as distinguished from lands by dowry and inheritance. கொள்விலைக்காரன், s. The purchaser of land, &c. கொள்வோன், s. One who buys, or one who accepts any thing. 2. (நன்.) a pupil, student, learner, கற்போன். கொள்ள, [adverbially.] While, when-as நான்வரக்கொள்ள, while I was coming. 2. Since, therefore, because, as இருக்கக்கொ ள்ள, since it is so. ஆகக்கொள்ள, in the phrase நாளையவன்வருவானாகக்கொள்ள, he will come tomorrow, therefore, [tarry.] 3. (Rott.) as கொள்க in the phrase கொள் ளாதநோய்கொள்ள, may you be seized with an insupportable disease--a malediction. 4. [prov.] More, further on, in or under --as கொஞ்சங்கொள்ளவார், pour out a little more; also in கொள்ளக்கொடு, insert a lever, or land, further in, further under, &c., or let a pair of scissors or pincers take a good hold; and in கொள்ளப்பிடி, take hold further in measuring cloth. கொளல்வினா, s. [in gram.] One of the six kinds of interrogation, implying a desire to obtain the thing mentioned --as அரிசியுளதோ, have you got any rice? wishing to buy some. கொள்ளல்--கொளல், v. noun. Taking, receiving, obtaining, buying, &c. கொள்ளற்பாடு, [prov.] Estimation, worth, honor, மேன்மை. கொள்ளாதசெய்கை, s. A fragrantly wicked, unbearable act. கொள்ளாதசிறை, s. One assiduous as a slave--spoken of an affectionate, faithful wife, or a dependent. கொள்ளாதபுகழ், s. Unbounded praise. கொள்ளாமை, v. noun. (neg.) Excessiveness transcedency, pre-eminence in good or evil. 2. Disagreement, discordance, enmity, பகை. வாய்கொள்ளாப்பேச்சு. Language not proper to be used. கொள்ளார், s. Haters, enemies, பகை வர். (சது.) இரட்டித்துக்கொள்ள, inf. See இரட் டிக்க. அர்த்தங்கொள்ள, ஆசைகொள்ள, தலைகொள்ள, துயர்கொள்ள, நாட்கொள்ள, நிலைகொள்ள, நீர்கொள் ள, பைத்தியங்கொள்ள, மேற்கொள்ள, வேர்கொள்ள, are some of the compounds. 15)

cṭuttm (p. 157) s. [vul.] Rivalry, competition, போராட்டம். 2. Compulsion, force in extorting money, exacting payment, &c., urgency in borrowing, soliciting, teasing, &c., தொந்தரவுபண்ணுகை. (c.) சடுத்தத்திலேவந்துவிழுந்தது. The matter is in dispute. சடுத்தக்காரன், s. One very urgent, a compeller, an obstinate fellow. சடுத்தஞ்செய்ய--சடுத்தம்பண்ண, inf. To compel, urge. 2. To compete, vie, rival. சடுத்தமாயிருக்க, inf. To counteract each other, as competitors. சடுத்தத்திலேவிற்றுப்போட, inf. To sell to the highest bidder. (R.) சடுத்தமாய்வாங்க, inf. To purchase a thing by out-bidding another. (R.) 51)

ciṟai (p. 189) s. A captive, a slave, அடிமை யானவள். 2. Captivity, slavery, bondage, incarceration, அடிமைத்தனம். 3. Guard, defence, safe-guard, watch, காவல். 4. Confinement, restraint, binding, தடை. 5. A beautiful but loose woman, விபசாரி. (c.) 6. Prison, jail, place of confinement, சிறைச்சா லை. (சது.) 7. Place, location, situation, இடம். 8. Fence, hedge, a surrounding wall, &c., மதில். 9. Wing, feather, plumage, இறகு. 1. Side, பக்கம். 11. A dam, a bank, நீர்க்கரை. அவளொருநல்லசிறை. She has meretricious beauty. ஒருசிறைசார்ந்தான். He inclined to one side. (p.) சிறைகொள்ளவந்தான். He came to buy slaves. சிறைக்களம்--சிறைக்கூடம்--சிறைச் சாலை, s. A place of captivity. 2. A prison. சிறைக்கோலம், s. State of captivity. சிறைசெய்ய, inf. To imprison, to confine; to limit the powers of the soul. 2. To capture men or animals. 3. To dam up water. (p.) சிறைச்சோறு, s. Food given to prisoners, or captives, in charity; one of the thirty-two அறம், acts of charity. சிறைத்தீர்வை, s. A tax on slaves. (R.) சிறைபோக, inf. To be exposed to plunder. (R.) சிறைபோனவர்கள். People led into captivity. சிறைபிடிக்க, inf. To take captive, to enslave. 2. To hold in slavery. சிறைப்பட, inf. To be enslaved, to be taken captive; to be ensnared--as animals, &c., 2. To be imprisoned or impounded as stolen, or strayed cattle, &c., 3. [prov.] To be laid up, to be mislaid, or forgotten. சிறைப்படுத்த--சிறைபடுத்த, inf. To enslave, to take captive. 2. To confine, to impound. 3. To take or encage birds, wild animals, &c. to ensnare. 4. To imprison, incarcerate. சிறைப்பாடு, v. noun. [prov.] Captivity, slavery, bondage, &c., as சிறை, 2, 4. 2. Being dropped, and lying untouched; as a thing lost. சிறைப்புறம், s. The outside of a fence, or wall, for secret prying, spying, &c. (p.) சிறைமீட்க, inf. To redeem from slavery or captivity, to ransom. சிறைமீட்பு, v. noun. Redemption from slavery, enfranchisement. சிறைமீள, inf. v. n. To go free as a slave by purchase, or otherwise. 2. v. a. [prov.] To ransom, சிறைமீட்க. சிறைமுறிய, inf. To burst--as a dam, banks, &c. (p.) சிறையாக்க, inf. To take captive; to captivate, enslave. சிறையிருந்துநோக, inf. To be in distress (imprisoned)--said of a woman longing for her absent husband. (c.) சிறையிருப்பு, v. noun. Captivity, slavery. 2. Imprisonment, incarceration. சிறையெடுக்க, inf. To take a woman for wife or concubine by force, or without the consent of her friends. 2. To purchase the freedom of a slave. சிறைவிட--சிறைவிடுக்க--சிறைநீக்க, inf. To release from captivity, slavery, or confinement, to enfranchise. சிறைவைக்க, inf. To imprison, to keep in prison. 2. To place captives in custody, &c. 58) *

celvu (p. 205) v. noun. (used substantively.) Expenses, charges, cost; expenditure of money, time, life, &c., disbursement, பண முதலியவற்றின்செலவு. 2. Consumption of stores, &c., materials used, consumed, worked up, செலவழிகை. 3. Provisions, &c., given out or purchased for daily consumption. சாமக்கிரியை. (c.) 4. [loc] Permission, leave, license, விடை. 5. Way, passage, route, வழி. 6. (p.) Conduct, behavior, நடக்கை. 7. Lapse of time, காலக் கழிவு. 8. Current, issue of a stream, &c., discharge from a sore, &c., நீர்பரவுகை. 9. Removal, detachment, separation, departure, movement, நீங்குகை. (தீ 358.) 1. Going, passing, progress, procedure, procession, course, career, journey, செல் லுகை; [ex செல், to go.] செலவோடுசெலவாய். Together with other expenses. செலவாய்ப்போனான். He has passed away, is dead. செலவுக்கில்லை. I have no money for my expenses. எனக்குஅதுசெலவில்லை. I have no call for it. எச்செலவுந்தள்ளி--எல்லாச்செலவுந்தள்ளி.... Clearing all expenses. செலவழிக்க, inf. v. a. To spend, to consume, to use up--as stores. 2. To give out, give away, to sell off, dispose of, விற்றுப்போட. நான் இந்தப்பல்லக்கைச் செலவழித்துப்போட வேண்டும். I wish to dispose of this palankeen. செலவழிய, inf. v. n. To be spent, exausted, used or worked up, consumed; to be all gone. 2. To be squandered, wasted, lavished, சீரழிய. செலவழிவு, v. noun. Disbursements and expenditures. 2. Loss and gain. செலவுகொடுக்க, inf. To give out stores for consumption. 2. To bear, or pay expenses. 3. [loc.] To give leave, விடைதர. செலவாக--செலவாய்ப்போக, inf. To be spent, exhausted, &c.--as செலவ ழிய, 1. செலவுபெற, inf. [loc.] To take leave. செலவுவாங்க, inf. To buy curry stuffs, &c., for consumption. 2. [loc.] To take leave, to get leave, விடைபெற. செலவாளி--செலவுக்காரன், s. An extravagant man, மிதமிஞ்சிச்செலவுபண்ணு கிறவன். செலவிட--செலவுபண்ண, inf. To expend. 2. To sell off, dispose of, give out--as செலவழிக்க. 3. To give out stores, money, &c., for expenditure. செலவுகிற்றாயம், s. Provisions, &c., as செலவு, 3. (c.) செலவுசொல்ல, inf. To account for sum received by enumerating the expenses. 2. To give directions for the expenditure of a sum. செலவுநடக்க, inf. To be expended, be incurred, as expenditure. (Rare.) செலவையொடுக்க, inf. To curtail expenses. See ஒடுக்கு, v. செலவெடுக்க, inf. [prov.]. To take out provisions, &c., for one day or for some days from a store. செலவோட, inf. [loc.] To run deep, as an ulcer. Compare சிலையோடல். கைச்செலவு. Expense from one's own pocket. சாச்செலவு. Funeral expenses. வீட்டுச்செலவு. House expenses. பணச்செலவு. Expense of money. கலியாணச்செலவு. Wedding expenses. தருமச்செலவு. Expenditure for charitable purposes. வழிச்செலவு. Travelling expenses for provisions. 2 Stores, supplies, or money for a journey. அன்றன்றைச்செலவு--அன்றாடசெலவு. Daily expenses. சில்லறைச்செலவு. Sunday expenses. நாட்செலவு. Daily expenses. 2. (p.) Lapse of days, time, &c. பொருட்செலவு. Expenditure of property. வீண்செலவு. Useless expenses. வரவுசெலவு. Income and expenditure, receipts and disbursements. 2. Debt and credit, in accounts. இதெல்லாம்அவனுக்கொருவரவுசெலவா. Does he care about the receipts and expenditures? சொற்செலவு. The expense of a word, speaking for one, &c, ஒருவருக்காகப் பேசுதல். 8)

trku (p. 225) s. (Tel.) Negociating for another, in making bargains, borrowing money, &c., brokery, the employment of a broker, தரகுத்தொழில். 2. Brokerage, fee, allowance to a person by a seller or buyer for doing the business, தரவுகூலி. (Beschi.) (c.) 3. A dry measure nearly two படி, ஓரளவுக்கருவி.--Note. Servants often get an allowance from the seller in buying for their masters. தரகன்--தரகுகாரன், s. A broker. தரகுபேச, inf. To negociate for another. 2. To make purchases. 6)

tḷr (p. 229) தளரு, கிறேன், தளர்ந்தேன், வேன், தளர, v. n. To grow slack--as a tie, a grasp, a bandage; to become ralaxed, enfeebled, கட்டவிழ. 2. To grow weak, weary, infirm, decrepit, impotent through age or disease; to be enfeebled as the joints, பலவீனப்பட. 3. To grow wrinkled or flabby from age; to be flexible, limber, tender, நெகிழ. 4. To suffer in mind, to be troubled, faint at heart, மனந்தளர. 5. To be remiss, relax; to decline in duty, to grow careless, to degenerate, சோம்ப. 6. To droop, lanquish, fail as persons, plants, &c., சோர. (c.) தளரப்பிசைய, inf. To make thin by mashing with the fingers. தளரப்பிசைந்தூட்ட, inf. To feed a child with thin food, or pap. தளரவிட, inf. To forsake one, to leave one without assistance. தளரவிட்டுப்பேச, inf. To chaffer or haggle in making a purchase. தளராமல்சாப்பிட, inf. To fare sumptuously or plentifully. தளருடை, s. Loose dress. (p.) தளர்ந்தகாலம், s. Decrepit old age. 2. Time of adversity, when one has lost his influence. தளர்ந்தநடை--தளர்நடை, s. A gentle walk, as of an old or feeble person. தளர்ந்தவயது, s. Decrepit old age. தளர்ந்துகொடுக்க, inf. [prov.] (com. தாழ்ந்துகொடுக்க.) To yield. தளர்பாடம், s. [vul.] A lesson well learned, தண்ணீர்குடித்தபாடம். மனந்தளர்தல், v. noun. Being grieved or vexed in mind. தளர்விக்க, inf. To slacken, to give out rope, to loosen. 2. To suffer, to languish. 3. To be less rigid, to be indulgent. தளர்வு, v. noun. Growing slack, relaxing. 2. Staggering. 3. Decay. See தளர்ச்சி. 35)

paṇam (p. 291) s. Money in general, wealth, திரவியம். W. p. 496. 2. A fanam, a small coin of gold or silver, பணம். 3. Coin, gold coin, காசு. (c.) பணத்துக்குப்பணவிடை.Very scarce, just the weight of a fanam for a fanam; hyperbolical. பணத்தோடேசீவனைவிடுவான். He will relinquish life as soon as money. பணக்கலியாணம், s. [prov.] A feast made to obtain contributions from friends. பணக்காரன்--பணமுள்ளவன், s. [fem. பணக்காரி.] A rich man. பணச்சலுகை, v. noun. Show, parade, insolence of wealth. பணச்செப்பு, s. A money-box. பணச்செருக்கு, s. Pride of wealth. பணச்செலவு, Expenditure of money. பணத்துக்குக்கொள்ளுதல், v. noun. Making an actual, unconditional purchase. 2. Acquiring by purchase. பணத்தையிறைக்க, inf. To spend money lavishly. பணத்தோடேபணம், s. Accumulation of wealth; (lit.) money with money. பணந்திரட்ட, inf. To treasure up. See திரட்டு. பணப்பித்து, s. Greediness after money, avarice. பணப்புரட்சி--பணப்புரட்டு, v. noun. [prov.] Command of money, abundance of wealth. பணப்பெட்டி, s. A money-box, coffer, &c., பணப்பெயர்ச்சி--பணப்பெயர்த்தி, v. noun. [prov.] Raising money by borrowing, &c. பணப்பெருமை, s. Pride of wealth. பணப்பேய், s. A very avaricious, covetous person. பணமடித்தல்--பணம்வெட்டுதல், v. noun. Coining money. பணமிடுக்கு, s. Power of wealth. பணமுடிப்பு, s. Money tied in a little piece of cloth, or on the ends of a garment. பணமுட்டு, s. Straits for want of money. பணமூறுதல், v. noun. Accruing as money, increasing as income, &c. பணம்பரிமாறுதல், v. noun. [prov.] Circulation of money. 2. Money being at command. பணம்பறித்தல், Getting money by dishonorable means, as prostitutes, strolling jugglers, impostors, &c. பணவரவு, s. Income. பணவாஞ்சை, s. Desire of money, avarice. பணவிடை, s. A small weight of gold, the ninth of a pagoda, also the twelfth of a கழஞ்சு. பணமில்லாதவன்பிணம். One without property is but a corpse. ஈட்டிஎட்டினமட்டுங்குத்தும், பணம்பதின்காதம் குத்தும். The spear will pierce its own length, money will go ten காதம், or 1 miles. பணம்இறகில்லாப்பட்சியாயிருக்கிறது. Wealth is a bird flying without wings. 156) *