arattam (p. 23) s. Blood, இரத்தம். 2. Red color, சிவப்பு. Wils. p. 69. RAKTA. 3. Coral, பவளம். 4. The shoe-flower, செம் பரத்தை. 5. The red water lily, செங்குவளை, (Nymph&ae;a rubra.) 6. The Cadamba tree bearing red flowers, கடம்பு. 7. A species of red cotton, செம்பஞ்சு. 8. Red sealing wax or lac, அரக்கு. 9. Gold, பொன்; 1. Nicety, neatness, செம்மை; [ex ரக்த, dyed, tinged.] (p.) அரத்தன், s. Mars, the planet செவ் வாய். அரத்தோற்பலம், s. Red water lily, (Nymph&ae;a rubra.) Wils. p. 692. RAKTOTPALA. 16)

alppu (p. 28) கிறேன்--அலப்பினேன், வேன், அலப்ப, v. n. [vul.] To chatter, babble, talk in vain, வீண்பேச்சுப்பேச. (c.) அலப்பன், s. [impr. அளப்பன்.] A babbler, prattler. 4)

iṭi (p. 45) s. A stroke, blow, push with the fist, elbow, shoulder, &c.--also with a club or other blunt weapon, தாக்குகை. 2. A thunder-bolt, அசனி. 3. (p.) A roar, thunder, sound, noise, ஒலி. 4. Ground grain, flour, rice-flour, இடித்தமா. 5. Cakes, &c., as a light meal, luncheon, tiffin, சிற்று ண்டி. 6. Pulvil, powder, dust, any thing pulverized, &c., சுண்ணம். 7. Hair-ointment, probably made of powder, மயிர்ச்சா ந்து. 8. Asseveration, affirmation, உறுதிச் சொல். 9. A throb, palpitation, துடிப்பு. 1. The standard of Indra, இந்திரன்கொடி. இடிபுரிந்தெள்ளுஞ்சொற்கேட்பர் மடிபுரிந்துமாண்ட வுஞற்றிலவர். They who are too idle to engage in any enterprize, will hear the words of rebuke which are applied to them. இடியுந்துய்த்து. Eating also millet-meal. (கல்லா.) இடிகொம்பு--இடியம்பு, s. Small mortars fastened upon a pole, which are loaded with powder and discharged at festivals, funerals, &c. இடிக்கொடி, s. The flag of Indra, இந்திரன்கொடி. இடிக்கொடியோன், s. Indra, இந் திரன். இடிபட--இடியுண்ண, inf. To be pushed about, elbowed, shouldered, battered, demolished, &c.--as a wall, bank, &c. 2. To be pounded--as rice, &c. இடிமுழக்கம், s. Thunder. இடியப்பம், s. A kind of paste or cake cooked in steam, சிற்றுண்டிவகை யிலொன்று. இடியப்பத்தட்டு, s. Flat circles or squares of braided rattan, &c., used for making the இடியப்பம். இடியப்பவுரல், s. The mould or cullender through which the paste is pressed to form the cake. இடியப்பவுரற்கண், s. The holes of the இடியப்பம் mould. இடிவிழ, inf. To strike as lightning, to fall as a thunder-bolt. 2. To cave or fall in--as a well. 86)

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

irattam (p. 49) s. Red, crimson, சிவ ப்பு. (p.) 2. Blood--as one of the seven தாது, or constituent parts of the body, உதிரம். Wils. p. 69. RAKTA. 3. (p.) Red coral, பவளம். இரத்தகதசுரம், s. A fever affecting the blood. இரத்தகாசம்--இரத்தடசயம், s. Spitting of blood, Hemoptysis, காசவியாதி யிலொன்று. இரத்தக்கட்டி, s. Clot or congelation of blood. இரத்தக்கண்ணன், s. A fierce, irascible man, கோபக்கண்ணன். இரத்தக்கலப்பு--இரத்தவுறவு, s. Consanguinity, இரத்தசம்பந்தம். இரத்தக்கலப்பிலேபெண்கொள்ளல். Taking a wife from among one's kindred. இரத்தக்கவிச்சு, s. [vul.] Offensive smell of blood, இரத்தநாற்றம். இரத்தக்கழிச்சல், s. Dysentery, bloody flux, இரத்தபேதி. இரத்தக்கறை, s. A stain of blood on cloth, dried gore in a wound, &c. 2. Blood extravasated and coagulated on the lungs. 3. A collection of blood in local inflammations, contusions, &c. இரத்தக்கனப்பு, s. Obesity, a full or morbid state of the blood, plethora, இரத்தமீறுகை. 2. (fig.) Pride, arrogance, கருவம். இரத்தக்காட்டேரி, s. A female demon. See காட்டேரி இரத்தக்கிராணி, s. Discharge of blood from the bowels, ஓர்வகையிரத்தபேதி. இரத்தக்கொதி, s. [prov.] Heat of blood in youth inflamed with sexual desires, lasciviousness. 2. Feverish state of blood, such a state of the system as induces anger, venery, derangement, &c., fulness of system, plethora. இரத்தக்கொழுப்பு, s. High mettle, wantonness, the state of being high-fed, voluptuousness, இரத்தபுஷ்டி. 2. (fig.) Pride, arrogance, &c., கருவம். இரத்தக்கோமாரி, s. A disease of cows producing a discharge of blood, மாட்டுக்குவருமோர்நோய். இரத்தங்கக்க, inf. To raise or eject blood whether from disease or injury. இரத்தங்கன்ற, inf. To turn black and hard--as a bruise or contusion. இரத்தங்குத்திவாங்க--இரத்தமெடு க்க, இரத்தம்வாங்க, inf. To bleed, to take blood from. இரத்தங்குபீரிட--இரத்தம்பீரிட, inf. To spring, flow or spout--as blood from a vein. இரத்தசாகம், s. The செங்கீரை plant. இரத்தசாட்சி, s. Martyrdom. (Christian usage.) இரத்தசூலை, s. Swelling in the abdomen from obstruction of the menses, operating as a preventive of pregnancy, சூதகவாயு. இரத்தச்சுரப்பு, s. Local inflammation, இரத்தவூறல். 2. Fulness of blood, இரத்தப்பெருக்கு. 3. Suffusion of blood from a bruise, இரத்தச்செறிவு. 4. (fig.) Insolence, haughtiness, இரத்தக்கொழுப்பு. இரத்தஞ்சாக, inf. To look aghast, appear pallid. இரத்தஞ்சிந்த, inf. To shed blood. 2. (fig.) To kill. இரத்தஞ்சுண்ட, inf. To have the blood dried--as in emaciation. 2. To turn pale by having the feelings wounded or mortified. 3. To be reduced in flesh by hunger, fasting, &c., be emaciated. இரத்தத்துடிப்பு, v. noun. Thrilling of the blood in seeing or hearing a near relation under suffering, also superstitiously supposed to take place on such an event, though not seen or heard of. இரத்தத்தொடர்வு, s. Relation, consanguinity, இரத்தசம்பந்தம். இரத்தநரம்பு, s. Vein, blood-vessel, இரத்தநாடி. இரத்தபலி, s. Libation of blood which it is supposed some of the deities partake, இரத்தஞ்சிந்தும்பலி. 2. Bloody sacrifice, இரத்தத்தோடுசெலுத்தும்பலி. 3. (fig.) Murder, கொலை. இரத்தபாத்தியம், s. Consanguinity, kin. இரத்தபாஷாணம், s. One of the thirty-two kinds of prepared arsenic. இரத்தபித்தம், s. The name of a disease, a vehement casting up or vomiting of blood. இரத்தப்பசப்பு--இரத்தப்பசுமை, Plumpness of body, fulness, sleekness, இரத்தபுஷ்டி. இரத்தப்பழி, s. Blood-guiltiness, revenge for blood-shed. இரத்தப்பிரமியம், s. A urinary passing of blood--as in bad cases of gonorrh&oe;a, ஓர்நோய். இரத்தப்பிரவாகம், s. A flood or deluge of blood, இரத்தப்பெருக்கு. இரத்தப்பிரவை, s. One of the seven hells, ஏழுநரகத்தொன்று. இரத்தப்பிரியன், s. A bloodthirsty man. இரத்தப்பீனசம், s. A species of inflammation in the head with discharges of blood. இரத்தப்புடையன், s. A species of the beaver snake, the bite of which speedily causes hemorrhage from the eyes, nose, mouth and other passages. இரத்தமண்டலி, s. A very venomous kind of snake whose bite causes the blood to issue from the pores. இரத்தமாடன், s. A demon fabled to be dreadfully cruel. இரத்தமாரணம், s. The காவிக்கல் --Reddle, red chalk. இரத்தமூலம், s. Hemorrhoids. இரத்தவலிப்பு, s. Convulsion by too great a fulness of blood. இரத்தவள்ளி, s. A species of red yam. இரத்தவாரி, s. Immoderate flow of menses. See துவாலை. இரத்தவிரியன், s. A species of beaver snake. இரத்தவெறி, s. Wanton cruelty, high mettle. 2. Fury from drinking blood. இரத்தாசயம், s. The heart--as the receptacle of blood. இரத்தாம்பரம், s. Red vestments, blood-colored cloth, சிவப்புச்சீலை; [ex அம் பரம், vesture.] இரத்தோற்பலம், s. The red waterlily, செங்குவளை, Nymph&oe;a rubra; [ex உற்பலம், lily.] Wils. p. 692. RUKTOTPALA. 15) *

irattāṭci (p. 49) s. The fifty-eighth year of the Hindu cycle, அறுபதுவருடத்தொன்று. 16)

irattiṉam (p. 49) s. A jewel, a gem, precious stone, மாமணி. Wils. p. 695. RATNA. The nine gems are, 1. கோமேதகம் gomada. 2. நீலம், sapphire. 3. பவளம், coral. 4. புட்பராகம், topaz. 5. மரகதம், emerald. 6. மாணிக்கம், ruby. 7. முத்து, pearl. 8. வைடூ ரியம், lapis-lazuli. 9. வைரம், diamond. இரத்தினக்கம்பளம்--இரத்தினக்கம் பளி, s. A kind of carpet of various colors, probably studded with gems in ancient times, சித்திரக்கம்பளம். இரத்தினச்சுருக்கம், s. A book of comparisons by புகழேந்தி, உறுப்புவமைநூல். 2. A medical boo of Agastiar, ஓர்வாகடம். இரத்தினபரிட்சை, s. Acquaintance with gems, the art or practice of examining precious stones, இரத்தினசோத னை--one of the sixty-four கலைஞானம். இரத்தினப்பல்லக்கு, s. A palankeen ornamented with precious stones. இரத்தினமயம், s. That which is like, made of or adorned with gems, the nature or appearance of precious stones. Wils. p. 695. RATNAMAYA. இரத்தினமாலை, s. A garland of gems. இரத்தினாகரம், s. The ocean, கடல். Wils. p. 695. RATNAKARA. (p.) 2. [prov.] The sea north of Ramisseram. See மகோததி. நவரத்தினம், s. The nine kinds of gems. See இரத்தினம். 19) *

irattiṉi (p. 49) s. A kind of cubit measured with closed hand, பிடிமுழம். Wils. p. 695. RATNI. 2. A bone, the ulna, முன் கைப்பேரெலும்பு. (Anat.) 20)

urṟṟu (p. 64) கிறேன், உரற்றினேன், வேன், உரற்ற, v. n. To sound, resound, make a loud noise, ஒலிக்க. (p.) உரற்றியகன்மழையும்பர்சூழ்ந்தென. As if a heavy rattling shower of hall had filled the sky. (ஸ்காந்தம்.) உந்தினன்றிசைதொறுமுரற்றிவீழவே. He scattered the things which, when they fell, caused the whole hemisphere to resound. (ஸ்காந்தம்.) உரற்றல், v. noun. Loud noise, thundering sound, பேரொலி. 8)

uloṭloṭeṉl (p. 66) --உலொட லொடென்றுகூப்பிடல், v. noun. [vul.] Making a harsh and coarse noise--a sign of great noise, ஓர்வகையொலிக்குறிப்பு. உலொடலொட்டைப்பேச்சு, s. Vain or useless prattling. உலொடலொட்டையாயிருக்க, inf. To be broken, to be vain or useless. 35)

ullāpam (p. 66) s. Babble, prattle, stammering, imperfect utterance--as of foreigners, children, birds; the delicate prattle of females, மழலைமொழி. 2. Change of voice by sickness, நலிந்தமொழி. Wils. p. 164. ULLAPA. (p.) உல்லாபன், s. A convalescent person, நோயுற்றொழிந்தோன். (p.) 53)

aiym (p. 80) s. Doubt, hesitation, uncertainty, indecision, suspense, scepticism, terms or probability, possibility, and any thing short of positive certainty are included, சந்தேகம். 2. (p.) Alms, charity, பிச்சை. 3. A beggar's vessel or shell, இரப்போர்கலம். 4. Phlegm--one of the humors of the body, சிலேட்டுமம். 5. Doubt, surprise, &c.--as one of the துறை, அகப்பொருட்டுறையினொன்று-as, போதோவிசும்போபுனலோபணிகளது பதியோ யா தோவறிகுவதேதுமரிது, whether the place the damsel occupies is a lotus flower, the world of the gods, water, or the world of serpents, it is difficult to determine. ஐயம்புகினுஞ் செய்வினைசெய். Though you go abegging, perform your duties. (ஔ வை.) ஐயகணசூலை, s. An arthritic disease arising from phlegm and heat, ஆறுசூலையிலொன்று. ஐயக்காட்சி, s. An object of subject exciting doubt, indistinct perception, problematical or hypothetical terms, அதுவோவிதுவோவெனக்காண்கை. (See காட்சி.) 2. Doubt, சந்தேகம். ஐயக்காரன், s. A beggar, a mendicant, பிச்சைக்காரன். ஐயக்கிளவி, s. Terms or particles of doubt or uncertainty, commonly found in interrogative expressions, ஐய மொழி--such as ஆ, ஏ, ஓ, கொல், யா, &c. ஐயநாடி, s. One of the three states of the pulse--that in which the phlegmatic humor is supposed to be prevalent in the system, சிலேட்டுமநாடி. See நாடி. ஐயப்பட, inf. To doubt, hesitate. ஐயப்படாமை, neg. v. noun. Freedom from doubt and fear, certainty, undauntedness, சந்தேகங்கொள்ளாமை. 2. One of the eight அறத்துறுப்பு. See உறுப்பு. ஐயப்பாடு, s. Doubt, uncertainty, indecision, apprehension, suspense, சந் தேகம். ஐயமறுக்க, inf. One of the five kinds of questions which are proposed to remove doubt from the mind, சந்தேக நிவர்த்திசெய்ய. ஐயமிட, inf. To give alms, பிச் சையிட. ஐயமிட்டுண். Give alms before you eat. ஐயமுற, inf. To doubt, சந்தேகம டைய. ஐயமேலிட, inf. To be in a great doubt, சந்தேகமதிகரிக்க. 2. To have the rattles in the throat--as a dying person, சிலேட்டுமமேலிட. ஐயவணி, s. A figure in rhetoric-as where doubt is entertained as to whether a thing which bears analogy to another is identical with or distinct from it--as தாதளவிவண்டுதடுமாறுந்தாமரைகொ ல் மாதர்விழியுலவும் வாண்முகங்கொல். I doubt whether it is the face of a woman or a lotus flower, since it resembles so much the latter. ஐயவதிசயம், s. A figure in rhetoric, ஓரலங்காரம். ஐயவிலக்கு, s. A figure in rhetoric, ஓரலங்காரம். ஐயவும்மை, s. A particle showing uncertainty, doubt. See உம். ஐயவுவமை, s. A figure in rhetoric, ஓரலங்காரம். ஐயுற, inf. To doubt, hesitate, to be undecided, to suspect, to be in suspense, சந்தேகமடைய. சக்கரஞ்சுற்றுகின்றமைகண்டையுற்று. Wondering at the sight of the whirling discus. பக்கத்தார்யாரையுமையுறுதல். Suspecting all neighbors. (நீதிநெறி.) ஐயுறல்--ஐயுறவு, v. noun. Doubting, apprehension, suspicion, சந்தேகம். ஐயுறுத்த, inf. To cause or excite doubt, to induce apprehension, ஐயமுறுத்த. 22)

kckcttl (p. 85) --கசகசவென்றிருத் தல்--கசகசெனல், v. noun. Sounding or rattling as the crumpling of fine paper, linen; the moving or rubbing of small seeds, &c., rustling, ஒலிக்குறிப்பு. கசகசவென்றுதண்ணீரூறுகிறது. The water springs up with a quick gurgling noise. கசகசென்றுநடக்கிறான். [prov.] He walks fast, making a quick rattling noise with his garments, sandals, &c. அவருக்கிப்போதுகசகசென்றுநடக்கிறகாலம். It is with him a time of prosperity. 29)

kṭkṭttl (p. 87) --கடகடெனல், v. noun. Clattering, rattling, rumbling, clicking, கடகடென்றொலித்தல். 2. Shaking, tottering, a word imitative of sound and motion, கடகடவென்றுபோதல். கடகடென்றுபாடஞ்சொன்னான். He repeated his lesson without hesitation. பல்லுக்கடகடென்றாடுகிறது. My tooth is loose. பெட்டிக்குள்ளேயாதோவொன்று கடகடென்கிறது. Something rattles in the box. கடகடென்றோட, inf. To run at a rattling rate. கடகடப்பு, v. noun. A clatter, a rattling, rumbling, a clicking, ஈரடுக்கொ லிக்குறிப்பு. 3) *

kṟkṟeṉl (p. 101) v. noun. Importuning, பேச்சினாலலட்டல். 2. Rattle, &c., ஒலிக்குறிப்பு. 3. Rattling in the throat--as a dying person or from phlegm. கறகறென்றுபல்லுடனேபல்லைக்கடிக்கிறான். He gnashes his teeth. கறகறென்றோடுகிறான். He runs with a rustling noise, very fast. காற்றாடிகறகறென்றுசுற்றுகிறது. The wind-whirl rattles. கறகறப்பு, v. noun. [prop. கரகரப்பு] Importunity, teazing, மனங்கொள்ளாமை. 2. Reiterative sound, ratting, &c., ஒலிக் குறிப்பு. 13)