atikam (p. 10) s. Much, மிகுதி. 2. Abundance, plenty, பொலிவு. Wils. p. 22. AD'HIKA. 3. Pre-eminence, மேன்மை. 4. (p.) Gain, profit, இலாபம். 5. Name of a tree, குருக்கத்தி. 6. Army, படை. அதிகப்பட, inf. To exceed, surpass, excel, be above mediocrity, predominate, increase, மிஞ்ச. See படு. அதிகப்படுத்த, inf. To promote, enhance, aggravate, further, facilitate, மிகச்செய்ய. அதிகப்பற்று, s. What is taken in excess. அதிகப்பிரசங்கம், s. Talking proudly, extravagantly or too much. 2. Sauciness, sulkiness. 3. Insubordinate talk. அதிகப்பிரசங்கி, s. A mischievous person. அதிகமாதம், s. An intercalated month, occurring once in six years. அதிகன், s. A chief personage. 2. God the Supreme Being. 48) *

aḷḷu (p. 33) கிறேன், அள்ளினேன், வேன், அள்ள, v. a. To take up a handful, lade, bale, take up in the hollow of the hand-as water, sand, grain, &c., கையான்முகக்க. 2. To sweep away as a flood, carry off in large quantities or great numbers as an epidemic, famine, thief, &c., to ravage, plunder, pillage, spoil, devastate, வாரிக் கொள்ள. (c.) அள்ளாதுகுறையாது சொல்லாது பிறவாது. If nothing be taken, nothing will be wanting; if nothing be spoken, nothing will be rumored; i. e. there is no rumor however vague, but has some truth in it. அரிசியள்ளுகிறகாகம்போலே திரிகிறான். He wanders about as greedy (of gain) as the crow is of the rice which it steals. கையையள்ளிப்போட்டது. It has grazed or taken off the skin of my hand (whether a bow, hot iron, or any thing else.) அள்ளிக்கொட்ட, inf. To take up from a quantity and shoot down elsewhere. 2. To give liberally. அள்ளிருள், s. Thick darkness, or darkness so dense that it may be grasped. அள்ளுகொள்ளை, s. Great waste, profusion, extravagance or taking more than what is right, பெருங்கொள்ளை. அள்ளு, v. noun. A handful of grain, &c., given to the man who measures, அளவுகூலித்தானியம். அள்ளெடுக்கிறவன், s. The man who receives the handful of grain for measuring. அள்ளுதல், v. noun. Being narrow, close, நெருங்கல். 2. Taking up a handful of water, rice, grain, &c., getting water in a basket, pot, &c., taking out rice, milk, &c., by a spoon from a cup, &c., அள்ளுகை. 43)

aẕi (p. 32) கிறேன், ந்தேன், வேன், அழிய, v. n. To decay, degenerate, perish, be corrupted, ruined, wasted, blighted, effaced, obliterated, abolished, demolished, annihilated, கெட. 2. To fail (as a promise), be frustrated as a hope, &c., be refuted, தவற. அழிகரு, s. Abortion, கருவழிவு. அழிகுட்டி, s. A miscarriage, an abortion applied chiefly to brutes--the casting of the young, வயிற்றில்மரித்தது. அழிந்தோரைநிறுத்தல், v. noun. One of the eight constituent parts of virtue, அறத்துறுப்பு. அழிபுண், s. A foul ulcer, ஆறாப் புண். (M. Dic.) அழிமதி, s. Waste, extravagance, malicious intention, கெடுபுத்தி. அழிமுதல், s. Waste of property, as of capital, principal, &c. முதலழிவு. அழிம்பு, s. [vul.] The nin-payment of a debt or the non-restoration of another's property from dishonest motives, புரட்டு. 2. Ruin, devastation, injury, damage, கேடு. என்னுடையமைக்கழிம்புபேசுகிறான். He talks of destroying my property. அழிம்புசெய்ய, inf. To damage a thing. 2. To debauch a woman. அழிம்பன், s. [vul.] A spendthrift, a profligate, ஊதாரி. 2. One who makes excuses for not paying debts, restoring property, &c., புரட்டன். அழியாதபத்தினி, s. A name of D'hurupary, the wife of the Pandu princes. அழியாமுதல், s. Property devoted or entailed in perpetuity to a temple or other charity, நிலையான ஆஸ்தி. 2. God, கடவுள். அழியாமை, neg. v. noun. Incorruption, immortality, imperishableness, கெடாமை. அழிவழக்கு, s. An unjust lawsuit, a groundless prosecution, a frivolous or groundless defence, a lost lawsuit, அநி யாயவழக்கு. கற்பழியாதபெண், s. A pure virgin. அழிகை, v. noun. Destruction, decay, ruin, சிதைவு. அழிவு, v. noun. Decay, injury, ruin, loss, desolation, the act of perishing. கேடு. 2. That which has perished of itself, கெட்டது. 3. Fault, immorality, (in a restricted sense,) deviation from rule, குற்றம். அன்றுகண்டமேனிக்கழிவில்லை. Just the same appearance as before. அழிவின்மை, neg. v. noun. Freedom from decay. அழிவுகாலம், s. The time of a universal deluge and destruction at the end of an age, யுகமுடிவு. கடையழிதல், v. noun. Suffering extremely. நிறையழிதல், v. noun. Being disheartened, dispirited, without hope. 7)

ārātūri (p. 41) s. [vul.] Prodigality, extravagance, profusion, ஊதாரிக்குணம். 2. Lasciviousness, wantonness, துஷ்டத்தனம். 3. A prodigal, spendthrift, அழிப்பாளி. (c.) 15)

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

ūtāri (p. 69) s. [vul.] A spendthrift, a profligate, a squanderer, வீண்செலவுக்காரன். ஊதாரித்தனம், s. Prodigality, profligacy, வீண்செலவு. ஊதாரியாக, inf. To be extravagant. 55) *

ēṟu (p. 79) கிறேன், ஏறினேன், வேன், ஏற. v. n. [also used with the impers. terminations.] To rise, rise--as the heavenly bodies-as a kite, &c.; to emerge, இவர. 2. To get upon, mount, to ride a horse, a vehicle, வாகனமேற. 3. To enter, to penetrate--as a nail, a probe, a thorn; as thoughts or advice into the mind, &c., தைக்க. 4. To embark, to get into a boat or vessel, to be laden--as cargo, கப்பலேற. 5. To be elevated, high, beyond, &c.; to exceed mediocrity, to be excessive, redundant, superfluous, உயர. 6. To exceed in number, weight, measure, to rise in price, quality, &c., தொகைமுதலியவதிகரிக்க. 7. To pervade, to be diffused through the blood--as poison, நஞ்சேற. ஏறுகாலிறங்குகால்பார்க்க. To trace the track of an animal up and down a hill, to or from the water, &c.--as a hunter. குதிரையேறிவந்தான். He came on horseback. பயிரேறிவிட்டது. The corn is grown up. சொன்னதுமனதிலேறவில்லை. It did not enter his mind, he did not take notice of what was said. மாவேறமலையேறும். Small sums make a large total, lit. mountains are formed from atoms. இந்தத்தோணியிலெவ்வளவேறும். What is the tonnage of this dhoney? ஏற. [inf. of ஏறு, used adverbially.] High, much more, exceeding, மிக. அரைப்படிக்கேறக்கொடு. Give me more than half a measure. இதேறப்பெறும். This is worth more. விலையேறப்பெற்றது. That which is obtained at a high price. 2. That which is valuable, precious. ஏறக்கட்ட, inf. To build up, to edify, உயரக்கட்ட. 2. To refuse selling that the price may be increased, தானிய மேறக்கட்ட. 3. To be restrained, or to withhold as the clouds from raining, or a cow from giving milk, மழைமுதலியபெய் யாதிருக்க. 4. [local.] To collect scattered grain in a heap, இறைந்ததானியத்தைக்கூட்டிச் சேர்க்க. வானம்மழையேறக்கட்டிவிட்டது. The heaven has withheld the rain. ஏறக்கட்டித்தூக்க, inf. To hang up a thing. 2. To hang one up by the hands--as a school boy, a slave, &c., in order to flog him. ஏறக்குறைய--ஏறத்தாழ, s. More or less, about right, nearly. ஏறக்குறையப்பேச. to insult, to abuse. நூறுபேருக்கேறக்குறைய. About one-hundred persons. ஏறச்செலவழிக்க, inf. To spend extravagantly. ஏறவாங்க, inf. To buy cheaper, நயமாகவாங்க. 2. to be drawn up, distorted--as the neck by cold, &c., கழுத்தேற வாங்க. ஏறவிட, inf. To keep off a vessel from shore, மரக்கலத்தைக்கரைக்குத்தூரவிட. 2. To keep near to the wind--as a vessel, காற்றுமுகமாய்விட. 3. To turn a vessel to the shore, கரைசேரவிட. ஏறவிட்டேணியைவாங்கினதுபோல். Like removing the ladder a person has ascended. ஏறவிறங்கப்பார்க்க, inf. To stare at one, to gaze at one from head to foot, கேசாதிபாதமீறாகப்பார்க்க. நடந்தேற, inf. To be accomplished, to succeed. கரையேற, inf. To land, disembark. 2. To attain the shores of final salvation. ஏறாங்கடைசி, s. [prop. ஏறுகடை.] The very end, அறமுடிவு. ஏறாமேடு, s. A height which one cannot reach, or to which water cannot rise, உயர்ந்தமேடு. 2. An enterprise above one's power, செய்யக்கூடாதகாரியம். 3. An inconvenient engagement, unsuitable contract, &c.--as an unequal marriage, ஒவ்வாமை-- in use, ஏறாங்கடை ஏறிக்கொள்ள, inf. To establish one's self in a high office, &c., to arrive at a high state or sanctity, or to attain a higher degree in religion. See நிலை or பாதம். சாதியிலேயேறிக்கொண்டான். [prov.] He has risen in caste by marrying in a higher family (spoken sarcastically). ஏறிட, inf. To stick into, to cause to enter, to pierce, புகப்பண்ண. 2. To place, set up, fix, ஏற்ற. வில்லைவளைத்துநாணேறிட்டு. Bending the bow and fixing on the bowstring. பருவிற்சலாகையையேறிட்டான். He introduced the probe into the sore. ஏறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look up. 2. To attend to one when speaking. 3. To look or stare at a person. என்னையேறிட்டுப்பார்க்கவில்லை. He did not even cast a look at me, he took no notice of me. Amongst the Hindus it is not deemed respectful to look at a superior in the face; even when addressing him or receiving his directions. ஏறுகடை, s. The very end, the extremity, முடிவானகடை. ஏறுகுதிரை, s. A riding horse. ஏறுக்குமாறு--ஏறுமாறு, s. Improper, unruly, or vicious behavior, தாறுமாறு. ஏறுசலாகை, s. [prov.] In building, a large lath passing through the ends of rafters, கைமரங்கோக்குஞ்சலாகை. ஏறுதுறை, s. A port, place of embarkation, exportation, &c., துறைமுகம். ஏறுநெற்றி, s. A high forehead (regarded as a fortunate mark in a man, but unlucky in a female--as calculated to cause an untimely death to her husband), also a mark of a masculine, imperious and irrascible temper, அகன்ற நெற்றி. ஏறுபடி, s. An extra batta or allowance above the stated proportion, to a servant, for expenditure in the temple, for an entertainment, &c., அதிகப்படி. ஏறுபெட்டி, s. [prov.] A toddydrawer's basket for carrying toddy, கள் ளேறுபெட்டி. ஏறுபொழுது, s. The sun as it rises toward the meridian. ஏறுமிராசி, s. The constellation in the sun's path from the equator to the northern solstitial point, உச்சத்திற்கேறு மிராசி. See இறங்குமிராசி. ஏறுவட்டம், s. The difference, less or more than sixty Indian hours, in the passage of the moon through any of the asterisms, also the difference in the கர ணம் and யோகம் as affected thereby, நட் சத்திரமுதலியனநாழிகையேறுமுறை. 2. In the division of the inheritance of lands, trades, &c., the excess above or the deficiency in equal shares, பங்கினளவுக்கதிகமா னநிலமுதலியன. ஏறுவால், s. A long tail--a good sign in certain animals, நீண்டவால். பசுஏறுவாலுமெருதுகூழைவாலும். A long tail for a cow and a short one for a bull are desirable. ஏறுவெய்யில். Increasing heat or sunshine as the sun rises towards the meridian, காலைவெய்யில்--opp. இறங்குவெய் யில். ஏறெடுக்க, inf. To lift up the head, eyes, &c., மேலெடுக்க. 82)

oṟṟu (p. 84) s. A mute consonant, மெய் யெழுத்து. 2. Spying, espionage, searching, agency, வேவு. 3. A messenger, an agent or emissary, தூதன். 4. A spy, வேவுகாரன். ஒற்றர், s. Spies, searchers, emissaries, வேவுகாரர். 2. The confidential agents or messengers of a prince whether employed in his own dominion or another's, for a good or bad purpose, தூதர். ஒற்றராலக்கணத்தேயுணர்ந்து. Being acquainted (with the counsels of the enemy) at that time through the spies. (பார.) கன்னலொன்றளவைதன்னிற்கந்தவேளொற்றன்யா க்கை சின்னபின்னங்களாகச்செய்குவன். I would tear to pieces the body of Veeravagu, Skandar's emissary, in the space of an hour. (ஸ்காந்.) ஒற்றளபு--ஒற்றளபெடை, s. The insertion of a consonant in verse to lengthen the sound. See அளபெடை. ஒற்றாடல், v. noun. The act of directing spies. ஒற்றாளுதல், v. noun. Employing spies or secret messengers, தூதரையாளுதல். ஒற்றுக்கேடு, s. The elision of a consonant. ஒற்றுக்கேட்டல், v. noun. Overhearing. ஒற்றுப்பெயர்த்தல், v. noun. [in மி றைக்கவி.] Constructing a species of verse so artfully that, independent of the main sense, other meanings may be contained in it, மிறைக்கவியினோருறுப்பு--as அம்புத்தலை, the head of an arrow is அப்பு த்தலை, when the mute is hardened--which means the new head--besides the original meaning. ஒற்றெழுத்து, s. An inanimate consonant, மெய்யெழுத்து. ஒற்றொழிபாட்டு, s. A verse that contains no mute consonants, மெய்யெழு த்தில்லாப்பாட்டு. 27)

koṇṭi (p. 146) s. [local.] The corner pin for a hinge of a native door--as கொண்டை, கத வுக்குடுமி. 2. Pillage, plunder, ravage--as கொள்ளை. கொண்டியாய்த்திரிகிறான். He is sauntering about. கொண்டிக்கதவு, s. A door that turns with a pin at the upper corner. கொண்டிமாடு, s. A thievish, stray cow or bullock. கொண்டிமேய, inf. To graze thievishly where not allowed. கொண்டிப்பணம், s. The fine imposed for கொண்டிமேய்தல். 51)

koḷḷai (p. 147) s. Robbery, plunder, pillage. devastation, depredation, sacking, பிறர்பொருளைக்கவர்கை. 2. Excess, abundance, copiousness, plenty, மிகுதி. (சது.) 3. An epidemic, a pestilence, a plague, பெருவாரி நோய்; [ex கொள்.] கொள்ளைக்கடிக்கப்போனேன். [prov.] I have been working without pay, for that bad man--spoken as an imprecation. கொள்ளைக்கும்ஊழிக்குந்தப்பு. Flee from devastating armies, and from epidemics. கொள்ளைக்குப்போனாலுங் கூட்டாகாது. One who intends to pillage, should not associate with others. கொள்ளாகொள்ளை, s. [prov.] Great abundance, plenty. கொள்ளைகொடுக்க, inf. To be plundered. 2. To allow plunder--as a general to his troops. கொள்ளைகொள்ள, inf. To plunder, to ravage, to spoil. 2. To usurp, to monopolize. 2. (p.) To engross the mind, affections, desires, &c. கொள்ளைக்காய்ச்சல், s. Epidemic fever. கொள்ளைக்காரர், s. Plunders, murderers. கொள்ளைநோய், s. As கொள்ளை. 3. கொள்ளைபோக--கொள்ளையாய்ப்போக, inf. To be plundered. கொள்ளையடிக்க--கொள்ளையாட--கொ ள்ளையிட--கொள்ளையெடுக்க, inf. To rob, plunder, sack, pillage, devastate. 2. To commit burglary. கொள்ளையாய்க்காய்க்க, inf. To yield abundantly--as trees, &c. (c.) கொள்ளையாய்க்கிடக்க, inf. To be in a state of devastation--as a town. 2. To be abundant. கொள்ளையுடைமை--கொள்ளைப்பொருள், s. Booty, spoil. ஒருகொள்ளை, s. A great abundance, or great number. See ஒரு. 22)

caṉṉatam (p. 173) s. Temporary possession, i. e., the presence of a demon in a person to utter oracles as to the result of a sickness, the means to be used for healing, whether a person will have issue, &c., ஆசேவம். 2. Oracle, the utterance of oracles, தெய்வங்கூறல். 3. (fig.) Rage, excessive anger, உத்தண்டம். 4. (fig.) The vanity and parade of one elated from office, &c., வீறாப்பு. (c.) சன்னதக்காரன், s. One who utters oracles by possession. சன்னதங்குலைய, inf. To depart--as the demon from one possessed. 2. To be deprived of authority, office, &c. சன்னதங்கேட்க, inf. To consult the oracle. சன்னதங்கொண்டாட, inf. To be possessed; to be in a rage; to assume parade, &c. See சன்னதம். சன்னதமழைக்க, inf. [prov.] To invoke the demon by singing its praises, burning incense, &c., to come, and take possession.--Note. It is often not known whether any of the company will be possessed, or who, if any. சன்னதமாட, inf. To whirl the head and be agitated, as one temporarily possessed. சன்னதமேற--சன்னதம்பற்ற--சன்னத ம்வர, inf. To possess a person, as a demon to utter oracles. 2. (fig.) To be provoked, உத்தண்டங்கொள்ள. தன்னைமறந்தசன்னதம், s. [prov.] Extravagant pride, forgetfulness of one's low origin, &c., பெருமைபாராட்டல். 78) *

celvu (p. 205) v. noun. (used substantively.) Expenses, charges, cost; expenditure of money, time, life, &c., disbursement, பண முதலியவற்றின்செலவு. 2. Consumption of stores, &c., materials used, consumed, worked up, செலவழிகை. 3. Provisions, &c., given out or purchased for daily consumption. சாமக்கிரியை. (c.) 4. [loc] Permission, leave, license, விடை. 5. Way, passage, route, வழி. 6. (p.) Conduct, behavior, நடக்கை. 7. Lapse of time, காலக் கழிவு. 8. Current, issue of a stream, &c., discharge from a sore, &c., நீர்பரவுகை. 9. Removal, detachment, separation, departure, movement, நீங்குகை. (தீ 358.) 1. Going, passing, progress, procedure, procession, course, career, journey, செல் லுகை; [ex செல், to go.] செலவோடுசெலவாய். Together with other expenses. செலவாய்ப்போனான். He has passed away, is dead. செலவுக்கில்லை. I have no money for my expenses. எனக்குஅதுசெலவில்லை. I have no call for it. எச்செலவுந்தள்ளி--எல்லாச்செலவுந்தள்ளி.... Clearing all expenses. செலவழிக்க, inf. v. a. To spend, to consume, to use up--as stores. 2. To give out, give away, to sell off, dispose of, விற்றுப்போட. நான் இந்தப்பல்லக்கைச் செலவழித்துப்போட வேண்டும். I wish to dispose of this palankeen. செலவழிய, inf. v. n. To be spent, exausted, used or worked up, consumed; to be all gone. 2. To be squandered, wasted, lavished, சீரழிய. செலவழிவு, v. noun. Disbursements and expenditures. 2. Loss and gain. செலவுகொடுக்க, inf. To give out stores for consumption. 2. To bear, or pay expenses. 3. [loc.] To give leave, விடைதர. செலவாக--செலவாய்ப்போக, inf. To be spent, exhausted, &c.--as செலவ ழிய, 1. செலவுபெற, inf. [loc.] To take leave. செலவுவாங்க, inf. To buy curry stuffs, &c., for consumption. 2. [loc.] To take leave, to get leave, விடைபெற. செலவாளி--செலவுக்காரன், s. An extravagant man, மிதமிஞ்சிச்செலவுபண்ணு கிறவன். செலவிட--செலவுபண்ண, inf. To expend. 2. To sell off, dispose of, give out--as செலவழிக்க. 3. To give out stores, money, &c., for expenditure. செலவுகிற்றாயம், s. Provisions, &c., as செலவு, 3. (c.) செலவுசொல்ல, inf. To account for sum received by enumerating the expenses. 2. To give directions for the expenditure of a sum. செலவுநடக்க, inf. To be expended, be incurred, as expenditure. (Rare.) செலவையொடுக்க, inf. To curtail expenses. See ஒடுக்கு, v. செலவெடுக்க, inf. [prov.]. To take out provisions, &c., for one day or for some days from a store. செலவோட, inf. [loc.] To run deep, as an ulcer. Compare சிலையோடல். கைச்செலவு. Expense from one's own pocket. சாச்செலவு. Funeral expenses. வீட்டுச்செலவு. House expenses. பணச்செலவு. Expense of money. கலியாணச்செலவு. Wedding expenses. தருமச்செலவு. Expenditure for charitable purposes. வழிச்செலவு. Travelling expenses for provisions. 2 Stores, supplies, or money for a journey. அன்றன்றைச்செலவு--அன்றாடசெலவு. Daily expenses. சில்லறைச்செலவு. Sunday expenses. நாட்செலவு. Daily expenses. 2. (p.) Lapse of days, time, &c. பொருட்செலவு. Expenditure of property. வீண்செலவு. Useless expenses. வரவுசெலவு. Income and expenditure, receipts and disbursements. 2. Debt and credit, in accounts. இதெல்லாம்அவனுக்கொருவரவுசெலவா. Does he care about the receipts and expenditures? சொற்செலவு. The expense of a word, speaking for one, &c, ஒருவருக்காகப் பேசுதல். 8)

cellm (p. 205) s. (a change of செல்வம்.) Felicity, opulence, prosperity, ஐசுவரியம். 2. Amusement, pastime. வினோதம். 3. Soft prattling as of a female, a child, &c., மழலை ப்பேச்சு. (c.) செல்லஞ்செருக்குகிறது வாசற்படிவழுக்குகிறது.... Wealth inflates, and the door steps are the occasions of one's sliding. இந்தச்செல்லமெல்லாமிங்கேநடவாது. Your soft prattlings and delicate talk won't do here. 2. I can't leave you unpunished. செல்லங்காட்ட, inf. To caress or fondle a child. செல்லங்சொஞ்ச-செல்லம்பண்ண, inf. To prattle, use gestures, &c., as a humored child, or female. 2. To fondle, dally with a woman. செல்லச்சிரிப்பு, v. noun. A delicate, tender smile. செல்லங்கொடுக்க, inf. To be indulgent to a child. செல்லச்செருக்கு, s. As செல்வச்செ ருக்கு. செல்லச்சோறு, s. Rice given in small quantities, and great varieties, dainties. செல்லத்தனம், s. [prov.] As செல்லம். செல்லத்தொந்தி--செல்லத்தொப்பை, s. A premature paunch-belly through high living. செல்லநடை, v. noun. A gentle, graceful pace--as of children, of persons walking at leisure, &c. 2. A slow, loitering walk--as of a lazy person; sauntering. செல்லநரை, s. [prov.] Premature gray hairs, supposed to result from dainty living, and being too much within doors, &c. செல்லப்பசி, s. Frequent hunger, as in children. செல்லப்பிள்ளை, s. A child brought up delicately, a pet. 2. A gentleman of leisure. 3. The second character in comedy, supposed to have been originally a representation of Skanda. செல்லப்பிள்ளைவிளையாட்டு, v. noun. The play, gestures, and humors of an indulged child. 2. The conduct of a man of pleasure, who is careless, and extravagant. செல்லப்பிள்ளைவேஷ்டி--செல்லப்பிள் ளைத்தோவத்தி, s. A child's cloth. செல்லப்பேச்சு, v. noun. A child's prattle, especially of one fondled. 2. Soft, delicate talk of a female. செல்லமடி, s. [prov.] A premature, large udder of a heifer. செல்லமாய்வளர்க்க, inf. To bring up delicately. செல்லம்பொழிய, inf. To pay very merrily, be frolicsome, jovial. 2. To live prosperously and luxuriously, செல் வமாயிருக்க. (c.) செல்லவண்டி--செல்லவயிறு, s. [prov.] Corpulence from high living--as செல் வத்தொந்தி. செல்லன், s. [prov. செல்வன். fem. செ ல்வி.] A child or person delicately brought up. 2. A wealthy person free from care--as செல்லப்பிள்ளை. 19)

timitm (p. 238) s. (properly திமிர்தம்.) Noise, bustle, riot, பேரொலி. திமிதகுமுதம், s. Noise, stir, bustle, இரைச்சல். 2. Joy, mirth, joviality, மகி ழ்ச்சி. (See திமிலகுமிலம்.) 3. Abundance, plenty, மிகுதி. 4. Extravagance, profusion, ஊதாரித்தனம். திமிதமிட, inf. To be merry, jovial, jolly, noisy. 86)

nāṭi (p. 273) s. W. p. 46. NADI. Pulse especially at the wrist, sometimes at the foot, தாது. 2. An Indian hour of twentyfour minutes, நாழிகை. (c.) 3. An artery, a vein, tendon, sinew, muscle, nerve, ligament, நரம்பு. 4. String of a guitar, யாழ் நரம்பு. 5. Any thing tubular, tube, pipe, tupularity, உட்டுளை. 6. Nose, மூக்கு. 7. A man's lock of hair, ஆண்மயிர். (சது.) 8. The hollow stalk of the lotus, தாமரைத்தாள்.-There are three varieties of pluse; 1. வாத நாடி, indicating acid humors, hypochondria, &c., and felt by the fore-finger. 2. பித்தநாடி, indicating billous humors, felt by the second finger. 3. சிலேட்டுமநாடி, indicating phlegmatic humors, felt by the third finger,--Note. In healthy persons, cach நாடி is supposed to be prevalent for ten நாழிகை, or four hours of the day and night alike, beginning from sunrise and from sunset; any derangement of these is regarded as indicative of disease. தசநாடி, s. The ten nerves are: 1. சுழிமுனை, passing through the six ஆதாரம்; 2. இடை. beginning from the great toe of the right foot and passing up to the left nostril; 3. பிங்கலை, beginning from the great toe of the left foot, and passing up to the right nostril, crossing each other in five different places; 4. காந்தாரி, beginning at the navel and passing to the neck, where they assume a seven-fold form, being the sources of the seven musical tones of the human voice; 5. அத்தி; 6. சிகுவை, situated in the region of the eyes forming ten branches, as optical nerves; 7. அலம் புடை. 8. புருடன், in the region of the ears forming 12 branches or auditory nerves; 9. குரு, beginning at the navel and reaching to the verenda; 1. சங்கி னி, situated in the verenda,--Note. There are said to be 72, pulses in the body. அவன் ஓடிப்பாடி நாடியிலடங்கினான். His power, and bustle, have come to an end said of an extravagant person reduce to poverty. நாடிக்குறி, s. Indication of the pulse. நாடிதாரணை, s. The system of nerves and arteries with their ramifications. நாடிநிலை, s. State of the pulse. நாடிபார்க்க, inf. To feel the pulse. See தாதுபார்க்க. நாடிபரீட்சை, s. Acquainted with the pulse. நாடியறிய, inf. To be acquainted with the system of pulsation in its threefold variety. நாடியெழும்புதல், v. noun. Rising of the pulse. நாடியொடுக்கம்--நாடிவிழுந்துபோதல், v. noun. Sinking of the pulse. நாடியோட்டம், v. noun. The beating of the pulse, pulsation. 2. The state of the pulse. நாடிவிதி, s. System of the arteries. சாத்தியநாடி, s. A pulse indicating recovery. அசாத்தியநாடி, s. A pulse indicting death. 63) *