akattiyaṉ (p. 2) --அகஸ்தியன், s. A poet and sage celebrated in the Ramayanam, Skandam and other works of antiquity. He is regarded as the former of the Tamil language which he is said to have learned of Skanda the son of Siva. He is also the reputed author of several works, still extant, in whole or in part, in the Tamil language; such as, a Grammar, Materia Medica, a work on Astrology, Astronomy, and several essays on the unity of the divine being, as opposed to the popular system of polytheism, &c. He is regarded as the son of both Mythra and Varuna by Urvasi; is represented to be of very short stature, and to have been born in a water jar. He is famed for having compressed and swallowed the ocean, for the sake of the celestials. Other wonderful stories are also told of him, and received with undoubted credence. He is considered as the regent of the star Canopus, குறுமுனி. Wils. p. 5. AGASTYA. அகத்தியர்குழம்பு, s. A famous compound cathartic. See குழம்பு. 6)

angkikri (p. 5) --அங்கீகரி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To accept, receive, approve, welcome, ஏற்றுக்கொள்ள. 27)

aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

aṭimai (p. 8) s. Slavery, bondage, service, தொண்டுபடுந்தன்மை. 2. Slave, servant, devotee, தொண்டானவன். (c.) அடிமைகொள்ள, inf. To receive, or use one as a slave, or servant. அடிமைபூண, inf. To become the bond-servant of the deity, &c. (p.) அடிமைப்பட, inf. To become a slave. அடிமைப்படுத்த, inf. To enslave. 7)

atiti (p. 11) s. The daughter of Daksha, mother of the goods, or devas, one of the thirteen wives of Kasyapa, காசி பப்பிரமாவின்மனைவிகளிலொருத்தி. Wils. p. 2. ADITI. 2. A guest, விருந்தன். (p.) 3. A stranger applying for hospitality, or received as a guest; an unknown, religious mendicant, பரதேசி. Wils. p. 16. ATITHI. (காசிகா.) 4. The anniversary of one's death occurring inauspiciously on a part of two tithis, so that the ceremonies cannot be performed, சிராத்தத்திற்கொவ்வாததிதி. 5. one of the seven பிதிர், whose manes are propitiated in funeral ceremonies, சத்தப்பிதிர்களி லொருவர். அதிதிநாள், s. The seventh lunar constellation, புநர்பூசநாள். அதிதிபூசை, s. Hospitality. 16)

aṉaittum (p. 33) s. Entireness, universality, all things, எல்லாம். (p.) Note.-This and the following word receive the termination of the cases before the final syllable உம்--as அனைத்தையும், &c. அனைவரும்--அனைவோரும், s. All the persons, யாவரும். 127) *

amr (p. 19) s. War, fighting, strife, with all the din of war, போர். 2. Wall around a fort, மதில். 3. Rage, fury, crisis of a disease, the violence or paroxysm of a fever, delirium, உக்கிரம். (p.) அமரர், s. Foes, enemies, பகை வர். (p.) அமராட--அமரியற்ற, inf. To fight, war. See ஆடு and இயற்று. அமராபரணன், s. An undaunted hero, one who considers his wounds received in close action as ornaments. (நன்னூல்.) அமர்க்களம், s. [impr. அமக்களம்.] Field of battle, போர்க்களம் 2. A confused noise, stir, bustle, tumult, agitation, conviviality, ஆரவாரம். விருந்தமர்க்களம், s. Stir and bustle, as talking, cooking, going out and coming in. வேளாண்மையமர்க்களம், s. Stir and bustle of harvest. 21)

aruntu (p. 25) கிறேன், அருந்தினேன், வேன், அருந்த, v. a. To eat or drink, take food, betel-nut, உண்ண. 2. To enjoy, experience either good or evil, pleasure or pain, receive the fruits of actions done in former births, அனுபவிக்க. (p.) 27)

arai (p. 27) s. Half, பாதி, (marked &tamilhalf;, &tamilhalf, or இ.) 2. Waist, middle, loins, இடை. 3. That part of the trunk of a tree, or shrub, which reaches from the ground to where the branches begin, (occurs only in composition) thus: கோழரை, a smooth trunk, like the plantain; பொரியரை, a rough trunk, like the tamarind or mangoe; முள்ளரை, a thorny trunk. அரைக்கச்சு--அரைக்கச்சை, s. A girdle, a belt, zone worn round the waist. அரைக்கால், s. The eighth part of the whole, half a quarter, marked , .) அரைச்சதங்கை, s. A string of bells worn by children round the waist. அரைஞாண்--அரைநாண்--அரை நூல், s. A cord worn round the loins to which the cloth to cover the nakedness is attached, or sometimes worn over the inner cloth, and made of gold, silver, &c., called, பொன்னரைஞாண், வெள்ளியரை ஞாண், பட்டையரைஞாண். &c. அரைநலவன், s. [prov.] A bull not well castrated. அரைநாவை, s. A part of the plough which receives the share bent one side and unfit for use, the tip of a hoe bent one side. அரைநாள், s. The half of a day. அரைப்பட்டிகை, s. A golden or silver plate or girdle worn by dancing girls and some other women round the waist, sometimes also by men, இடையணியினொன்று. அரைப்பூட்டு. Girdle, இடைக் கட்டு. 2. A joint of the loins, இடுப்பின் பொருத்து. அரைமூடி, s. A small plate of metal worn by little girls over the private parts. அரையாப்பு--அரையாப்புக்கட்டி, s. A venereal swelling, tumor or bubo about the groin, மேகநோயாலிடையிலுண்டா கும்பரு. அரைவடம், s. A string of beads worn round the waist. (p.) அரைவட்டம், s. A semi-circle, 2. A small plate of metal worn by very small female children, as அரைமூடி. அரைவயிறன், s. [prov.] Rice husks half full, or with the grains half perished, for want of rain, &c., கருக்காய். அரைவாசி, s. Half. (c.) அரைவாய், s. Half a mouthful. 2. A flat mouth with thin lips. அரைவெறி, s. The state of being half drunk, partial intoxication. 4)

aḷḷu (p. 33) கிறேன், அள்ளினேன், வேன், அள்ள, v. a. To take up a handful, lade, bale, take up in the hollow of the hand-as water, sand, grain, &c., கையான்முகக்க. 2. To sweep away as a flood, carry off in large quantities or great numbers as an epidemic, famine, thief, &c., to ravage, plunder, pillage, spoil, devastate, வாரிக் கொள்ள. (c.) அள்ளாதுகுறையாது சொல்லாது பிறவாது. If nothing be taken, nothing will be wanting; if nothing be spoken, nothing will be rumored; i. e. there is no rumor however vague, but has some truth in it. அரிசியள்ளுகிறகாகம்போலே திரிகிறான். He wanders about as greedy (of gain) as the crow is of the rice which it steals. கையையள்ளிப்போட்டது. It has grazed or taken off the skin of my hand (whether a bow, hot iron, or any thing else.) அள்ளிக்கொட்ட, inf. To take up from a quantity and shoot down elsewhere. 2. To give liberally. அள்ளிருள், s. Thick darkness, or darkness so dense that it may be grasped. அள்ளுகொள்ளை, s. Great waste, profusion, extravagance or taking more than what is right, பெருங்கொள்ளை. அள்ளு, v. noun. A handful of grain, &c., given to the man who measures, அளவுகூலித்தானியம். அள்ளெடுக்கிறவன், s. The man who receives the handful of grain for measuring. அள்ளுதல், v. noun. Being narrow, close, நெருங்கல். 2. Taking up a handful of water, rice, grain, &c., getting water in a basket, pot, &c., taking out rice, milk, &c., by a spoon from a cup, &c., அள்ளுகை. 43)

ār (p. 41) --ஆரு, கிறேன், ஆர்ந்தேன், வே ன், ஆர, v. n. To become full, complete, entire, crowded, to abound, நிறைய. 2. To abide, stay, தங்க. 3. To join, belong to, பொருந்த. 4. v. a To eat, drink, take food, சாப்பட. 5. To suffer, enjoy, experience, receive the fruit of actions, performed in former births, வினைப்பயனுகர. (p.) ஆர்ந்தமர்ந்துசெய். Be expeditious but with caution; i. e. let not your haste out-run your wit. அமையாரும்வெற்ப, O! king of the hills covered by the bamboos. ஆரஞர், s. Abundant sorrow, மி குதுக்கம். ஆரருள், s. Full grace, perfect benevolence. ஆர்மதி, s. The sign cancer of the zodiac, கற்கடகவிராசி. 2. A crab, நண்டு; [ex ஆர், abiding et மதி, moon--the sign deemed peculiar to the moon.] வாக்கார--வாயார, adv. With open mouth, mouthfully. நெஞ்சார--மனதார, adv. With willingness, readily. கண்ணாரக்காண, inf. To see clearly--as an eye-witness. காதாரக்கேட்க, inf. To hear with open ears, well, plainly. கையார, adv. With full, open hands, with a prompt hand. ஆர்வு, v. noun. Fulness, abundance, நிறைவு. 2. Eating, feeding, புசிப்பு. 3. Drinking, குடிக்கை. 4. Investigation, ஆராய்தல். (p.) 54)

āḷ (p. 43) s. A person, grown man, ஆண் மகன். 2. A man of property, power, influence, consequence, &c., ஆடவன். 3. A servant, slave, அடிமை. 4. A laborer, messenger, கூலியாள். 5. A devotee, தொண்டன். 6. The common termination of the third person singular feminine, பெண்பாற்படர்க்கை யொருமைவிகுதி. ஆளானான். He has attained to manhood, has become a person of consequence. அவனதற்காளோ? Is he competent for that? மரங்களாளாய்ப்போயின. The trees have arrived at maturity. ஆட்காட்டி, s. The forefinger, சுட்டுவிரல். 2. A bird, the lapwing, which screeches on the approach of a person by night, ஓர்பறவை. ஆட்கூலி, s. The hire of a workman. ஆட்கொல்லி, s. A murderer, manslayer, homicide, assassin, கொலை காரன். 2. (fig.) Gold, money, பணம். ஆட்கொள்ள, inf. To employ as a servant, admit as a worshipper, devotee, &c.--used in reference to the deity, or a great person--implying grace or condescension in the receiver, and benefit to the person taken, அடிமைகொள்ள. ஆட்பட, inf. To become a servant, devotee, &c., commonly to a deity. 2. [prov.] To rise from obscurity, become a man of some property, or consequence. 3. To come to manhood. 4. To regain strength, &c., after sickness. அவனென்னாலேயாட்பட்டான். He became eminent by me. ஆட்படுத்த, inf. To adopt one as a devotee, servant, &c. 2. To raise a person from obscurity. 3. To rear, bring up a person from a child to a man, cherish, nourish. ஆட்பார்க்க, inf. To seek another. 2. To watch as a thief, guard himself against detection. 3. To look for persons for any bad purpose--as a prostitute, &c.--as Yama the god of death. ஆட்பார்த்துழலுமருளில்கூற்றுண்மையால். Since Yama the merciless god of death, who goes about looking for his victims, does actually exist. (நாலடி). ஆளரி, s. Vishnu in his incarnation as a lion. ஆளன்கீழப்பெண்சாதி, s. A wife. ஆளானவன், s. One who is arrived at the state of manhood. 2. One who is become eminent, or exalted over others. ஆளொட்டி--ஆளொதுங்கி, s. A hiding place, மறைவு. 2. A sentry-box, காவற்கூடு. ஆளோட்டி, s. A slave-driver, task-master, overseer of workmen, ஆளை வேலைகொள்வோன். ஆள்தேறுதல், v. noun. Recovering strength or stoutness. ஆள்த்திட்டம்--ஆட்டிட்டம், s. Depth, capacity of a person. 2. Marks for recognizing a person, recognizance. ஆள்வணங்கி, s. A tree, Ficus, L. ஆள்வினை, s. Energy, alacrity, diligence, application, exertion, perseverance, an enterprise, முயற்சி. 2. Bravery, உற்சாகம். (p.) ஆள்வினையுடைமை, s. The possession of energy. (p.) வீட்டாள், s. A house-servant. சிற்றாள், s. A servant boy. 58)

āḷ (p. 43) --ஆளு, கிறேன், ஆண்டேன், வேன், ஆள, v. a. To rule, reign, exercise royal power, whether supreme or delegated, அரசுசெய்ய. 2. To possess and employ slaves, அடிமையாள. 3. To possess and enjoy the produce of land, the use of a house, &c., ஆட்சிசெய்ய. 4. To govern a wife, household, &c., குடும்பத்தையாள. 5. To accept, adopt--as a servant, slave, &c., receive into protection, ஆட்கொள்ள. 6. To use, establish usage--as in language, மொ ழியாட்சிசெய்ய. 7. To cherish, maintain, cultivate, exercise, ஓம்ப. 8. To manage, direct, கையாள. (c.)--Note. An appellative affix is formed from ஆள் by adding அன், for the singular, and அர் for the plural-as பகையாளன், a foe; பகையாளர், foes. ஆளமாட்டாதவனுக்குப்பெண்டேன்? What does he want with a wife, who cannot govern her? எடுத்தாளாதபொருளுதவாது. A thing not used becomes useless. என்னைமகிழ்வாலிசைந்தாளில். If thou receivest me with cheerfulness into thy protection. நட்பாள்பவர். Those sincerely united in friendship. யாமத்துமாளுந்தொழில். Employed even by night. (குறள்.) சான்றோராலாளப்பட்டசொல். A word used by the learned ancients. மன்னுயிரோம்பியருளாள்வார். They who cherish and exercise charity toward all living. அல்லலருளாள்வார்க்கில்லை. Evil cannot assail the charitable. ஆண்டவன்--ஆண்டான், appel. noun. A ruler, governor, lord, master, ஆள்வோன். ஆண்டி, s. [fem. ஆண்டிச்சி.] A religious mendicant of the Siva sect, a devotee, சிவனடியான். 2. A ruler, an appellative of the deity, transferred to the devotee. ஆண்டை, s. [fem. ஆண்டைச்சி.] A master, lord, landlord--as spoken by low castes, in reference to their feudal chief of superior caste, எசமானன். சத்தியமாய்்ச்சொல்லுகிறேனாண்டைகேளீர். My lord, listen to me; I will confess the truth. (ஞானவெட்.) ஆட்சி, v. noun. Possession, heritage, inheritance, title, உரிமை. 2. Government, domination, rule, reign, ஆளு கை. 3. Use, practice, occupancy, usage-especially in language by classical writers, வழக்கம். ஆட்சித்தானம்--ஆட்சிராசி, s. [in astrology.] One of the five situations in which a planet has government--that of its being in a sign deemed its own, during which it exerts special benignity --an occurrence favorable to the birth of a child, &c. ஆட்சிப்பட, inf. To become one's right by long possession, தற்கிழமை யாக. நெடுநாளாயவனுக்காட்சிப்பட்ட தெய்வம். A spirit or demon that has long been subject to him, or with which he has long been familiar. ஆட்சிப்படுத்த, inf. To secure a title by long possession, தற்கிழமையாக்க. ஆளுகை, v. noun. Rule, government, domination, authority. ஆளுகைசெய்ய, inf. To exercise government. ஆள்வாரில்லாமாடு, s. A cow or bull appropriated to a temple, which is left to stray as it likes; such are well received and fed. 59)

uṇ (p. 59) --உண்ணு, கிறேன், உண்டே ன், உண்பேன் or உண்ணுவேன், உண்ண, v. a. To eat, drink, suck--as a child; to take food, whether solids, liquids or other kinds, to taste, அருந்த. 2. To feed, make a full meal --as a dinner, &c., புசிக்க. 3. To enjoy, suffer, experience, or receive the fruits of actions performed in former births, or in future the actions of the present, அனுபவிக்க. 4. To imbibe, absorb, விழுங்க.--Note. With verbal roots and sometimes with verbal nouns it forms a passive--as அடியுண்ண, to be beaten; அலையுண்ண, to be distressed. உண்டசுற்றமுருகும். Relations or friends who have eaten together will cherish towards each other kindly feelings. உண்டசோற்றுக்கிரண்டகம்பண்ணப்படாது. One ought not to be ungrateful to his benefactor. உண்டார்மேனிகண்டாற்றெரியும். A person's diet may be known by his appearance. உண்ணக்கைசலிக்க. To be so delicate as to tire by eating--as a dainty child, &c. 2. To be wearied, cloyed, sated, &c. by too profuse a supply of food. உய்யாவினைப்பயனுண்ணுங்காலை. While experiencing the inevitable fruits of former births. உண்கலம், s. A plate or dish to cat from, a porringer, commonly brass, தாலம். உண்டாட்டு, s. Play of females, மகளிர்விளையாட்டு. 2. Play, sport, விளையாட்டு. 3. Festivity, drinking, joviality, மதுவுண் டாடுகை. உண்ணி, s. An appellative termination often contracted to உணி--as தூக்குணி, &c., one who eats, an eater. உண்ணீர், s. Water to drink. உண்பிக்க, inf. To cause to eat, drink, &c., feed one, உண்ணுவிக்க. தூக்குணி, s. One so vile and daring as not to fear hanging. 2. A malefactor who is hanged. 3. One who hangs about to get food. அழுகுணி, s. One who is always weeping; also one who is disposed to weep. அடியுணி--குட்டுணி, s. One who is beaten. குத்துணி, s. One who is stabbed. 2. A dastard, mean spirited person. இரப்புணி, s. A beggar, one who eats what he begs. அடையுணி, s. One dependent for food. கட்டுண்ண, inf. To be tied up. வெட்டுண்ண, inf. To be cut down. தடையுண்ண, inf. To be hindered. மையுண்கண்ணி, s. A woman with painted eyes, (lit.) she whose eyes have absorbed paint. முலையுண்ணுங்குழந்தை, s. An infant at the breast. நீலுண்டுகிலிலை. The pencil which has imbibed blue paint. (நன்னூலுரை.) கள்ளுண்ணி, s. A drunkard. தள்ளுண்ண, inf. To be rejected. வீண்சோறுண்ணி, s. A rice consumer, a worthless person. உண்டல். A past verbal form of உண்ணல், eating. 119)

utai (p. 60) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To rebound, dash against and turn--as water; to receive a counter impulse--as a ball, &c., தாக்கிமீள. 2. v. a. To discharge (arrows), பிரயோகிக்க. நொய்துதைந்துமீளுமால். (The arrows) striking slightly (on the breast) returned. (நைட்.) வாளியுதையினான். He shot arrows. (பாரதம்.) உதை, v. noun. A rebound, recoil. 24)