cintaṉai (p. 183) s. Thought, conception, recollection, imagination, reflection, consideration, நினைவு. 2. Heed, attention, கருத்து. 3. Care, concern, grief, regret, கவ லை. 4. Deep thought, meditation, contemplation, தியானம். 5. Supplication to or desires after the deity in the heart, தேவசிந்தனை. 6. Inquiry, investigation, search, ஆராய்வு. 7. Wish, desire, விருப்பம். (c.) 8. The thing conceived in the mind, as one of the three things about which the astrologer is consulted. See நஷ்டம் and முஷ்டி. Compare சிந்தை. உனக்கொருசிந்தனையுமில்லை. You need have no concern. 2. (R.) There is nothing against you. சிந்தனைகெட்டுப்போக, inf. To become bewildered, or deranged. சிந்தனைப்பட, inf. To be careful, anxious, concerned. 2. To be distracted, disturbed in thought. சிந்தனைபண்ண, inf. To remember, to think, to reflect, to meditate. 2. To make supplication in the heart. 3. To heed, attend to. 4. To inquire, examine. சிந்தனைபண்ணிப்பார். Ponder this well; think over and over. சிந்தனையின்மை, s. (neg.) Freedom from care or apprehension. 2. Inconsiderateness, heedlessness, carelessness. சமுசாரசிந்தனை, s. Family or worldly cares. தேவசிந்தனை, s. Divine meditation or contemplation; attention to divine things. 39)

cintai (p. 184) s. (Sa. Chinta.) Thought, conception, imagination, எண்ணம். 2. Reflection, consideration, recollection, meditation, contemplation, mental worship, கருத் து. 3. Mind, mental faculties or powers, intellect, மனம். 4. Intention, design, குறிப்பு. 5. Solicitude, concern, care, anxiety, கவலை. 6. (p.) Sorrow, regret, துன்பம்.--Note. In many of its compounds, the word retains the Sanscrit pronunciation of சிந்தா. சிந்தாகுலம், s. Great care, sorrow, மிகு வியாகுலம். (p.) சிந்தாசனம், s. The seat of the intellect or affections, the mind, the heart; [ex ஆசனம்.] (p.) சிந்தைகூரியன், s. The planet Mercury; also Bhdha son of Chandra. (R.) See புதன். 2. One of keen intellect, கூர்மையானபுத்தியுடையவன். (p.) சிந்தைசெய்ய, inf. To meditate upon, to contemplate--as in 'அவனடிசிந்தைசெய் தனன்.' (ஸ்காந்.) 2. To keep in mind, bear in mind, store up in the memory, ஞாபகத்தில்வைக்க. சிந்தைதெளிய, inf. To be clear minded, enlightened. சிந்தையில்வைக்க, inf. As சிந்தை செய்ய, 2. நிச்சிந்தை, s. As appeased, pacified, unruffled mind. 2. Unconcern; freedom from anxiety or apprehension. பலசிந்தையுள்ளவன், appel. n. A man of cares, involved in a multiplicity of projects or business. நல்லசிந்தையுள்ளவன், appel. n. A well disposed person. 2. A pious person. 10)

tṉ (p. 231) (oblique of தான். His, hers, its. தனது. (sing. gen. of தான்.) His, hers, its. தன்காரியம், s. One's pursuits, self-interest. தன்காரியப்புலி. One who cares only for himself, a self-interested person. தன்காலம், s. Its own appropriate season, time of a person's power, or prosperity; or the period when a thing prevails, as rain in the monsoon, தன் னுடையகாலம். தன்குலம்வெட்டி, appel. n. Destroyer of his own family, தனதுவமிசத்தைக்கெடுக் கிறவன். 2. (fig. as a riddle.) The handle of an axe, கோடரிக்காம்பு. தன்கொண்டி, s. Self-will, one's pleasure, without consulting subordinates. தன்படுவன், s. [prov.] Natural formation, as of salt, in distinction from artificial, விளையுப்பு. தன்பாடு, v. noun. Attending to one's own business, going on in one's own way. . He is going on quietly, without interfering with others. தன்பால், s. (com. தனிப்பால்.) Pure milk. 2. See பால். தன்பிடி, s. One's opinion, religious or other. 2. Religious confidence. தன்பொருட்டனுமானம், s. [in log.] Inference from experience or observation applied to one's benefit, as opposed to பிறர்பொருட்டனுமானம். தன்பொறுப்பு, v. noun. Personal responsibility. தன்மயம், s. His own nature, தற்சுபா வம். (P.) தன்மனம், s. Uncontrolled, at liberty. 2. Self-will--as தன்கொண்டி. தன்மூப்பு, v. noun. Youthful arrogance, forwardness, self-will, இறுமாப்பு. 2. His own master, தன்னிஷ்டம். தன்மூப்பானவன்--தன்மூப்பாய்நடக் கிறவன், appel. n. An assuming, arrogant youth; an upstart. 2. One who acts on his own responsibility. தன்மூப்புச்செலுத்த--தன்மூப்புப்பண் ண, inf. To act on one's own responsibility. தன்மேம்பாடு, v. noun. One's abilities, greatness, influence, தன்பெருமை. தன்மேம்பாட்டுரை, s. [a figure in rhetoric.] Declaration of one's greatness, abilities &c., ஓரலங்காரம், அஃது தற்பு கழ்ச்சி. தன்வசம், s. In one's power. (c.) தன்வசப்படுத்த, inf. To take under charge, to appropriate a thing to one's own use. தன்வயத்தனாதல், v. noun. Independence or self-existence--one of the eight attributes of God, கடவுளெண்கு ணத்தொன்று. (p.) தன்வழி, s. One's parentage, or ancestry, one's relations, தன்மரபோர். தன்வழிப்படுத்த, inf. To bring to one's party, interest or religion; to proselyte. 2. To connect another family with one's own, by marriage. தன்விருத்தி, s. One's own employment. 2. One's daily occupation. தன்வினை, s. One's innate depravity, தன்னிருதயத்தின்கேடு. 2. Evil actions as resulting in future sufferings, ஊழ்வினை. 3. [in gram.] The intransitive or neuter verb, as பிறவினை is active. தன்வினைதன்னைச்சுடும். One's own devices prove his ruin. தன்வேதனை, s. Self-experience, selfperception, self-knowledge, சுயபரீட்சை. (p.) தன்வேதனைக்காட்சி, s. Perception by experience, &c. See காட்சி. தன்னடக்கம், s. Modesty, in regard to learning, wealth, &c. 2. Self-restraint, self-denial. 3. Self-possession, self-command. 4. Self-abasement. தன்னயம், s. Self-interest, one's own benefit, profit, self-indulgence. 2. Selfishness. தன்னரசு, s. Want of just administration of government, a state of anarchy. தன்னரசுநாடு, s. A country whose government is democratic or republican. தன்னரண்காத்தல், v. noun. One of the eight kinds of victory. See வெற்றி. தன்னவன், s. One nearly related or of the same party. தன்னறிவு, s. Consciousness, self-knowledge, சுயவறிவு. 2. Sobriety, recollection, self-possession, தன்னினைவு. 3. One's own knowledge, தனக்குரியவுணர்ச்சி. தன்னாணை, s. An oath upon one's self, person, life or soul. தன்னாரவாரம், s. One's own pleasure, free choice, preference. தன்னாலேதான்கெட, inf. To be ruined by one's own folly. தன்னிச்சை--தன்னிஷ்டம், s. Free will, one's own choice, எதேச்சை. 2. Self-will, independence, தன்கொண்டி. 3. Freedom, liberation from slavery, ஆளப் படாமை. தன்னிரைமீட்டல், v. noun. One of the eight kinds of victory. See வெற்றி. தன்னிலை, s. One's proper standing, nature, or state, சுபாவநிலை. 2. Equilibrium of the proper state of the numerous parts of the system, சமனாய்நிற்கை. தன்னிறமாக்கி, appel. n. A kind of hornet or wasp hat changes a grub to its own likeness. தன்னிறம், s. The color of red ochre, கற்காவி. தன்னீங்கல், v. noun. Liberty. 2. Independence, தன்னிஷ்டம். 3. Unconnectedness, சேராமை. தன்னுடையவன், appel. n. A client, a friend, a relation. தன்னெடுப்பு, v. noun. [prov.] Arrogance, self-importance, அத்தை. 2. Determined perseverance in a thing undertaken for credit's sake, தன்முயற்சி. தன்னைக்கட்ட, inf. [vul. தன்னக்கட்ட.] To be just sufficient for one's support. 2. v. a. To defend one's self by incantations, while going in the dark, in danger of wild beasts, &c. See கட்டு, v. செலவுக்குத்தன்னைக்கட்டும். It will be just sufficient for his expenses. தன்னைக்கட்டிநடக்கிறவன், appel. n. A frugal person, one who keeps within his income. தன்னைத்தாழ்த்த, inf. To humble or to abase one's self. தன்னைப்புகழ்தல், v. noun. Praising one's self. தன்னைப்புகழ்தலுந்தகும்புலவோர்க்கே. It becomes a poet to praise himself. தன்னையறிதல், v. noun. A girl becoming marriageable, பருவம்வாய்புறல். 2. Knowing one's self; i. e. knowing the power of the soul--as the ascetic, ஆ ன்மநிலையையுணர்தல். தன்னையறியாதசன்னதமில்லை. There is no want of self-possession; spoken of one supposed to be possessed by an evil spirit, yet retaining his conning. தன்னையறிந்தவன்தலைவனைஅறிவான். He who knows himself will know God. தன்னைமறந்தவன், appel. n. A selfrenouncing person, as an ascetic or a ஞானி. தன்னைமறுத்தல், v. noun. Self-denial. தன்னைவாட்டுதல்--தன்னையொறுத்தல், v. noun. Mortifying one's self. தன்னைவியக்க, inf. To admire one's self. தன்னொழுக்கம், s. Conduct suitable to one's age, rank, caste, religion, தன்னிலைக் குத்தக்கநடை. 51)

nāmm (p. 273) s. Name, appellation, especially of a deity, பெயர். W. p. 461. NAMAN. 2. [vul. ராமம்.] The Vaishnuva sectarian mark on the forehead, திருநாமம். (சது.) 3. The white clay, or earth, used for the tridental mark, திருமண். (c.) 4. Reputation, celebrity, கீர்த்தி. 5. That part of the scales which incloses the needle, நிறைகோலின்நடு. 6. Fear, அச்சம்.--There are in use two kinds of marks, as பட்டைநாமம், a large mark worn by some Vaishnuvas ostentatiously; கிள்ளுநாமம், கீறுநாமம், a small mark worn in compliance with custom. நாமகரணம், s. (St.) Naming a child, commonly on the twelfth day for the brahman castes, the thirteenth for the royal caste, &c., being the day after purification. நாமகரணம்பண்ணுதல், v. noun. Naming a child with prescribed ceremonies. நாமக்கட்டி, s. Lumps of white clay, as நாமம், 3. நாமக்காரர், s. [plu.] Vaishnuvas. See நாமதாரி. நாமக்குச்சரி--நாமக்குச்சிலி, s. A woman's cloth of divers colours, ஓர்சேலை; [ex நாமம், the tridental mark.] நாமக்கூசா, s. A goglet made of whte clay. நாமசங்கீர்த்தனம், s. Praising the name (of Vishnu.) நாமஞ்சாத்த--நாமஞ்சூட, inf. To invest with a name, பெயரிட. 2. To wear the Vaishnuva mark. நாமஸ்தோத்திரம், s. Praise of a deity. நாமஸ்மரணை, s. Mental recollection of the name of a deity. நாமதாரணம், s. Bearing a name. 2. Wearing the Vaishnuva mark. நாமதாரணை, s. The first of the nine தாரணை, the worship of God under a name, or through an image. See தாரணை. நாமதாரி, appel. n. A worshipper of Vishnu as wearing the நாமம், நாமதாரி. நாமதேயம், s. A name given, or appellation, பெயர். (Sa Namadheya.) உம்முடையநாமதேயமென்ன. What is your given name? நாமம்தரிக்க--நாமமிட, inf. To take, have, or be invested with, a name. 2. To give a name. 3. To wear the Vaishnuva mark. நாமப்பொருத்தம், s. Astrological agreement in the names of a man and woman before they are married. நாமமாலை, s. A வஞ்சிப்பா poem, celebrating a man's praise; (lit.) garland of names. See பிரபந்தம், 16. நாமமிட, inf. To give a name. பெயரிட. 2. To put on the நாமம் mark. நாமமின்மை, s. Being nameless, as the deity, See எண்குணம், under குணம். நாமோச்சாரணம், s. (St.) Repetition of a name (of Siva or Vishnu). 115)

niṉai (p. 277) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To consider, reflect, கருத. (p.) நினைவு, v. noun. Thought, &c., as நி னைப்பு. (c.) நினைவாயிருக்கிறது. There is recollection. எனக்குநினைவில்லை. I do not remember it; I cannot call it to mind. நினைவுகூர, inf. To recollect. See கூர், v. நினைவுகேடு, v. noun. Loss of memory, forgetfulness, மறதி. 2. Loss of consciousness, as in sleep, swooning, drunkenness, &c., கருத்தழிவு. நினைவுதடுமாற்றம், v. noun. Delirium, derangement. நினைவுத்தப்பு--நினைவுமோசம், s. A mistake in thought, forgetting. நினைவுவைக்க, inf. To apply the mind, to fix the thoughts on the Deity, or any object, மனம்வைக்க. 2. To hanker after, to desire, இச்சிக்க. 3. To think of one, நினைக்க. 4. To remember with gratitude, or affection, ஞாபகஞ்செய்ய. நினைவோட, inf. To occur as a train of thought, to be pursued, as an object in the mind. 210)

piṉ (p. 320) . [adv. and prepo.] After, afterward பிற்காலம். 2. Behind, hinderpart, backward, பின்னிடம். 3. (சது.) Succeeding, following, subsequent, கடை.--oppos. to முன். (c.) 4. [poetice.] A form of the seventh case, as கண், or இடத்தில், ஏழனுருபிலொன்று; thus காதலிபின்சென்றதம்ம. 5. s. Cause, source, கார ணம். 6. Greatness, eminence, பெருமை. 7. Way, road, வழி. அவன்போனபின். After he had gone. பிற்காரியம், s. That which is to come. பிற்காலம், s. After-times, பிற்படுசமயம். 2. Succeeding times, after one's decease. வருங்காலம். பிற்கூறு, s. The latter part or stage of any process or act, பின்பங்கு. பிற்கொழுங்கோல், s. The twenty-sixth lunar asterism, உத்திரட்டாதி. (சது.) பிற்சாமம், s. The fourth or last watch of the night, நான்காஞ்சாமம். பிற்பகல், s. Afternoon. பிற்பக்கம், s. The back side, as பின் பக்கம். பிற்படுதல், v. noun. Getting behind, commonly in time, sometimes in place. பிற்படை, s. Rear of an army, as பின் படை. பிற்பாடு, adv. After, afterwards, பிறகு. பின்கட்டு, s. The hands pinioned behind, also பின்கட்டுமாறாய்க்கட்டுதல். 2. The second or back apartment of a house, வீட்டின்பின்புறம். See கட்டு. பின்கட்டுதல்--பின்கொடுத்தல், v. noun. Turning the back going away--sometimes in displeasure, புறங்காட்டல். 2. Turning the back to a foe; yielding in games of competition, in dispute, &c., தோற்றுப்போகுதல். பின்கூரை, s. The hinder part of a roof, வீட்டின்பின்பக்கத்துமேற்புறம். பின்கொக்கி, s. A clasp for the neck fastened behind. பின்கொம்பு, s. The hinder pole of a palankeen, தண்டிகையின்பிற்புறத்துக்கொம்பு. பின்சந்ததி, s. Posterity. பின்சந்து, s. Back part of the hips, இடுப்புச்சந்து. 2. The hinder part of rump of a beast. 3. The back street. பின்சரிவு, s. Afternoon, decline of the sun, பின்னேரம். பின்செல்ல, inf. To follow another. 2. To be obedient, submissive, வழிபட. 3. To entreat, to supplicate in a cringing manner. கெஞ்ச. பின்தட்டு--பின்றட்டு, s. Short beams across the stern of a dhoney. 2. Stern of a vessel. 3. Back strap of a harness. பின்தலை--பின்றலை--பிற்றலை, s. The stern of a ship. பின்தளை--பின்றளை, s. Fetters for the hind legs of a cow when milking. பின்பக்கம்--பிற்பக்கம், s. The back side, the rear. 2. Period of the decreasing moon. அபரபக்ஷம். 3. Latter part, latter stage, கடைப்புறம். பின்பத்தி, s. The latter row. See பத்தி. பின்பற்றுதல், v. noun. Following one. 2. Imitating. 3. As பின்றொடர்தல். பின்பனி--பின்பனிக்காலம், s. The latter dewy season, in February and March. See பருவம். பின்பிறந்தாள், appel. n. A younger brother, தம்பி. பின்புத்தி, s. Want of wisdom, folly, indiscretion. 2. After-thought, recollection when it is too late. See பிராமணன். பின்புறணி, s. Slander, speaking ill of a person in his absence. பின்புறம், s. Hinder side, the rear, back part. பின்போடுதல், v. noun. Putting off, postponing, deferring, தாமதித்தல். பின்மடி, s. The hinder part of an udder, ஆவின்பின்மடி. 2. Any thing tied or folded in the cloth behind, உண்மடி. பின்மழை--பின்மாரி, s. Latter rains; latter part of the rainy season. பின்முடிச்சு, s. Any thing tied up in the corner of the cloth, and tucked in behind. பின்முடுகுவெண்பா, s. A வெண்பா, which has a quick measure in the last two feet. See முடுகு. பின்வரி, s. The next line. பின்வருகிறது, appel. n. That which will happen in after-times. 2. That which follows. பின்வருநிலை, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வருவிளக்கணி, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வாங்கல்--பின்வாங்குதல், v. noun. Receding, drawing back, retiring, பின் போதல். 2. Retreating in battle, giving way in a contest, declining as a competitor, flinching, தோற்குதல். 3. Declining a bargain, engagement or enterprize, பின்னிடுதல். 4. [Chris. usage.] Backsliding, ஒழுக்கங்குன்றல். பின்வைத்தல், v. noun. Leaving behind --as a widow or orphans, விட்டுவிடல். 2. Deferring, postponing, delaying, தாமதப்படுத்தல். 3. Excluding, excepting, omiting in giving invitations; deserting. தள்ளல். பின்றொடரி, appel. n. A thorny shrub. See தொடரி. பின்றொடர்தல், v. noun. Following, pursuing, as பின்பற்றுதல். பின்றோன்றல், s. A young brother, தம்பி; [ex தோன்றல்.] (சது.) பின்னங்கால், s. The hind leg, or foot, of a beast. 2. The hinder part of the foot. பின்னடி, s. Latter part--as of a book, a season, time or a thing; that which is subsequent, கடைசி. 2. Future time, futurity, வருங்காலம். [com. பின்னாடி.] 3. Posterity, சந்ததி. பின்னடிக்குத்தெரியும். You will see hereafter. பின்னடியார், s. Descendants, posterity. பின்னடைப்பன், appel. n. Obstruction of urine in cattle, பசுவினோயினொன்று. பின்னணி, s. Rear. See அணி. பின்னணியம், s. The hinder part or the stern of a ship or vessel, தோணியின் பின்புறம். பின்னணை, s. The back-yard house. 2. (c.) The child next after the eldest. See முன்னணை. பின்னதுநிறுத்தல், v. noun. [in literary works.] One of the thirty-two rules of criticism, முப்பத்திரண்டுத்தியினொன்று. பின்னந்தலை, s. Back of the head. பின்னந்தொடை, s. Hinder part of the thing; hind quarter of mutton, &c. பின்னரை, s. The latter half of the stars in a sign of the Zodiac; [ex அரை.] பின்னர், adv. After, afterward, subsequently, பின்பு. (p.) பின்னர், s. As பின்னவர். பின்னவர், s. [pl.] Those who come after. 2. The caste of Sudras, சூத்திரர். (சது.) பின்னவன், s. A younger brother, தம்பி. (சது.) பின்னவையகத்திணை, s. The rule for foretelling consequences See அகப்பாட் டுறுப்பு. பின்னனை, s. One's mother's sister, or a step-mother, சிறியதாய்; [ex அனை.] பின்னாக--பின்னாலே, adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. And again. பின்னாலே ஆகட்டும். Let it be done afterwards. பின்னிட, inf. To retire, to go back. 2. To retreat. 3. To get behind. 4. To yield, to be defeated. 5. To be reluctant. 6. To recoil, rebound. 7. To be past, to be too late. பின்னிடைய, inf. To flinch, to fall back, to retreat; to yield. பின்னிரக்கம், s. Relenting from previous anger, &c. பின்னிருட்டு--பின்னிருட்டுக்காலம், s. Dark only in the latter part of the night. See இருட்டு. பின்னிலவு, s. The moon in its decrease. பின்னிளவல், s. A younger brother, தம்பி--as இளவல். (சது.) பின்னிற்றல், v. noun. Standing back, being reluctant to give, or to contend, பிறகிடல். 2. Begging humbly and cringing, கெஞ்சல். 3. Yielding, submitting, தாழ்தல். பின்னுக்குவருதல். Coming after, or late. பின்னும், adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. Again, as இன்னும். பின்னே, adv. After, afterward; behind in time or place, பிறகே. பின்னேரம், s. Afternoon, சாயங்காலம். பின்னை, s. A younger sister, தங்கை. 2. Lukshmi as younger sister, இலக்குமி. 3. A younger brother, இளையவன். (சது.) 4. adv. Moreover, besides, furthermore. consequently. 5. After, afterward, பிறகு. பின்னையென்ன. What further? பின்னைகேள்வன்--பின்னைபிரான், s. Vishnu as husband of Lukshmi, விஷ்ணு. பின்னைநாள், s. The next day. பின்னையும், adv. Moreover. பின்னோடே, adv. Presently, afterwards. 2. Behind. பின்னோக்குதல், v. noun. Looking or turning back; retreating. பின்பார்த்தல். பின்னோன், s. [pl. பின்னோர்.] A younger brother, தம்பி. (சது.) 2. One of the Sudra caste. 3. (நன்.) A close imitator of an original work, வழிநூல்செய்வோன். 7)

maṉacu (p. 346) --மனது, s. Mind, heart, will, உள்ளம். W. p. 635. MANAS. 2. Purpose, intention, feeling, எண்ணம். 3. Desire, inclination of the mind, விருப்பம். மனசறிந்தவன், appel. n. One who is fully conscious. மனசறிய, inf. [adverbially.] Knowingly or wilfully, as மனசார, நெஞ்சறிய. மனசறியச்செய்தான். He has wilfully done it. மனசாயிருக்க, inf. To be willing; to purpose. மனசார--மனதார, inf. [adverbially.] Spontaneously, cordially. மனசாரநானொன்றும்அறியேன். To the best of my recollection, I know nothing of it. மனசிரங்க--மனதிரங்க, inf. To pity, to commiserate. மனசிரங்கிக்கொடுத்தான். He gave it out of pity. மனசிலேகிடக்கட்டும். Keep your own mind. மனசிலேவைத்துக்கொள். Keep this in mind. மனசில்லாமை--மனதில்லாமை, v. noun. (neg.) Unwillingness, reluctancy. மனசிளகப்பண்ண, inf. To soften the mind. 2. To move the affections. மனசினாலேகாண, inf. To meditate, to consider. மனசுஅதின்மேலோடுகிறது. The mind is bent upon it. மனசுக்குச்சரிபோனபடிசெய்கிறான். He acts according to his own mind. மனசுக்கேற்கநடக்க, inf. To walk or act according to one's mind or will. மனசுநோக--மனசுநோவ, inf. To be grieved in mind. மனசொருவிதமாயிருக்கிறது. My mind is wavering. மனசோடே. Wilfully. மனதின்தீக்குணம், s. [also மனத்தீக்கு ணம்.] The evil dispositions of the mind. See தீக்குணம். மனதின்நற்குணம், s. The good dispositions of mind: 1. அருள்நினைவு, kind thoughts; 2. ஆசையறுத்தல், mortification of corrupt desires; 3. தவப்பற்று, persevering penance. See நற்குணம். மனதைக்கருக்க, inf. To wound the feelings. See கருக்கு, v. மனதொழுக்கம்--மனத்தொழுக்கம், s. Right way of thinking. அதின்மேலெனக்குமனதில்லை. It does not suit me. மனஸ்தாபம்--மனத்தாபம், s. Grief, heart-burning. 2. Displeasure, வெறுப்பு. 3. [Chris. usage.] Repentance. உத்தமமனஸ்தாபம். True repentance. அவர்என்மேல்மனஸ்தாபமாயிருக்கிறார். He is displeased with me. 91) *