īṭu (p. 58) s. Equivalent, substitution, vicarious retribution, fruit, result, பிரதி. 2. Comparison, equal, match, ஒப்பு. 3. Reward, recompense, compensation, remuneration, satisfaction, கைம்மாறு. 4. Pawn, pledge, security, mortgage of land, அடகு. 5. (p.) Greatness, dignity, moral excellence, பெருமை. 6. Power, strength, robustness, வலி. 7. Ability, means, தகுதி. 8. Tendency, liability, exposure, obnoxiousness, being subject to, falling a prey, நேரா குகை. (சத. 63.) 9. Thickening, becoming slimy, குழைவு. அம்மாத்திரத்துக்கெனக்கீடில்லை. I have not the means to do so much. வினைக்கீடாகவனுபவமுண்டாம். Enjoyments and sufferings will accord with the deeds done within the periods of former births. அதற்கீடாகவிதுகொடுக்கிறேன். I give this for or instead of that. அவளுக்கவனீடல்ல. He is not a suitable match for her. ஈடழிய, inf. To suffer the loss of power, dignity, wealth, &c., to become poor, பெருமைகுன்ற. ஈடழிவு, v. noun. Loss of power, property, dignity, &c., சீர்கேடு. ஈடன், s. A strong, competent, wealthy man, பெருமையுடையோன். ஈடன்பாடஞ்சான். A wealthy man will not fear losses. ஈடாட, inf. To compete with another, நேர்நிற்க. 2. [prov.] To be loose--as a tooth, a nail, the spokes of a wheel, to joggle, உழல. ஈடாட்டம், v. noun. Competing or matching with another. 2. Pecuniary ability, the free use of money--as by a rich merchant, கொடுக்கல்வாங்கல். 3. Being loose--as a nail, &c., உழலுகை. ஈடுகட்ட--ஈடுபண்ண, inf. To give security, பிணைகொடுக்க. 2. To make amends, restitution, reprisals, &c., to identify, ஈடுசெய்ய. ஈடுகொடுக்க--ஈடுசெலுத்த, inf. To reward, give an equivalent, to content, பதிலளிக்க. 2. To bear, tolerate, endure, yield, &c., ஈடுகட்ட. அவனுக்கீடுகொடுக்கமுடியாது. It is impossible to give him satisfaction. வீடுபலக்கக்கட்டினாற்புயலுக்குமீடுகொடுக்கும். If the house be strongly built, it will endure the storm. அவனுக்கிவனீடுகொடுக்கமாட்டான். This person cannot compete with him. ஈடுபாடு, s. Loss and gain, நய நஷ்டம். 2. Substitution, ஒப்பு. ஈடேற, inf. To be emancipated from sin, births, &c., to obtain final happiness, உய்ய. 2. To be saved from ruin and be rendered secure, to rise from indigence to prosperity, to be completely rescued from distress, difficulty, danger, disease, &c., வாழ்வடைய. கன்னிகையீடேறிவிட்டாள். The girl has attained a marriage settlement. அந்தக்குடியீடேறிவிட்டது. That family is rescued from indigence, saved from ruin. &c. ஈடேற்ற, inf. To deliver, rescue, இரட்சிக்க. 2. To raise one from distress, indigence, &c. to the attainment of the desired good, to promote, to establish in good circumstances. வாழ்வடை யச்செய்ய. 3. To redeem, emancipate from births, &c., மீட்க. ஈடேற்றப்பட, inf. To be saved, delivered, rescued from ruin indigence, distress, &c., to be rendered secure against danger, &c., இரட்சிக்கப்பட. ஈடேற்றம், s. Final and eternal happiness, the liberation of the soul from the body and its exemption from further transmigrations, and translation to a permanent state of happiness, final emancipation, பேரின்பவாழ்வு. 2. Deliverance from a state of suffering, indigence, &c., உய்வு. 3. The marriage of a destitute girl under favorable auspices, கன்னிகையீடேற்றம். ஈட்டுக்கீடு, s. Like for like, retaliation, requital. கடையீடு, s. Ground the lowest in value and assessment. தலையீடு, s. A very fruitful soil, known to be such by its aspect. 6)

upa (p. 61) . A Sanscrit prefix implying that which is secondary, auxiliary, near by, over, together with, less &c., ஒருபசர்க்கை. Wils. p. 152. UPA. உபகசிதம், s. Laughter, சிரிப்பு. Wils. p. 159. UPAHASITA. உபகதை, s. An ancient anecdote or story told in proof or illustration of a subject, கிளைக்கதை. உபகந்தம், s. Perfume, வாசனை. Wils. p. 153. UPAGANTH'A. உபகரணம், s. Implements, means, materials, apparatus, துணைக்கருவி. 2. Things required for a sacrifice--as grain, ghee, fuel, &c., எத்தினங்கள். 3. Insignia of royalty, அரசசின்னம். Wils. p. 152. UPAKARAN'A. உண்டிமருந்தோடுறையுளுபகரணங்கொண்டுய்த்த னான்காவதம். Furnishing food, physic, lodging and all needful aid to the devout forms the four special duties of the householder. (அருங்கலச்செப்பு.) பூசோபகரணம், s. Things necessary for performing a puja. உபகாசம், s. Ridicule, பரிகாசம். Wils. p. 16. UPAHASA. உபகாரம், s. [opp. to அபகாரம்.] Favor, kindness, benefit, assistance, சகா யம். 2. Use, advantage, உதவி. 3. Protection, patronage, ஆதரிப்பு. Wils. p. 152. UPAKARA. 4. Wils. P. 159. UPAHARA. A donation, a present, a gift, a benefaction, a contribution, ஈகை. உபகாரவபகாரங்களிரண்டுமில்லாதவன். A useless person, one who does neither good nor evil. உபகரிக்க, inf. To render aid, do a kindness, to benefit, favor, help, assist, patronize, உதவ. 2. To bestow, grant, உபகாரஞ்செய்ய. 3. To exercise benevolence--as the deity to souls, தயைசெய்ய. 4. To be affable, polite, obliging, civil, உபசாரஞ்செய்ய. உபகாரகன்--உபகாரன் s. A friend, a supporter, a benefactor, a donor, a liberal person. Wils. p. 152. UPAKARAKA. உபகாரஞ்செய்ய--உபகாரம்பண் ண, inf. To favor, benefit, succor. உபகாரி, s. (mas. or fem.) A benefactor or benefactress, one who gives liberally. 2. An obliging person. லோகோபகாரம், s. Favor or benefit done to the world. பிரதியுபகாரம், s. A favor in return, a recompense. கையுபகாரம், s. Aid by means of the hand--as lending a hand. வாயுபகாரம், s. Aid or help by means of speech--a word in season. பரோபகாரம், s. Favor or benefit to others, philanthropy. Wils. p. 515. PAROPAKARIN. ஜனோபகாரம், s. Favor to mankind in general, philanthropy. உபகிருதம்--உபகிருதி, s. Help, aid, favor, உதவுகை. Wils. p. 153. UPAKRITA and UPAKRITI. உபகேசி, s. Parvati, பார்ப்பதி. (p.) உபக்கிரமம், s. Beginning, ஆரம் பம். Wils. p. 153. UPAKRAMAM. உபக்கிரமிக்க, inf. To begin, ஆ ரம்பிக்க. உபசங்காரம், s. Reduction to original elements--as when the deity destroys the world, &c., அழிக்கை. 2. [in logic.] Refutation, ஆட்சேபம். 3. Excluding, விலக்குதல். Wils. p. 158. UPASUMHARA. உபசத்தி, s. Union, meeting, ஐக் கம். 2. Service, உதவி. 3. Donation, ஈகை. Wils. p. 158. UPASATTI. உபசமனம், s. Tranquillity, cessation from external actions for the purpose of silent contemplations, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHAMA. உபசரணை, s. Civility, compliment, reverence, respect, politeness, உப சாரம். உபசரணைபண்ண, inf. To show civility, respect, &c. உபசருக்கம்--உபசர்க்கம்--உபசர் க்கை, s. A Sanscrit auxiliary prefix, forming a component part of a word, வடமொழிமுதனிலையடை--as பிர in பிரசங்கம், உப in உபசாரம், &c. Wils. p. 159. UPASARGA. உபசாந்தம்--உபசாந்தி, s. Calmness, tranquillity, alleviation, mitigation, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHANTA and UPASHANTI. 2. Kindness, mildness, gentleness, தயை. 3. Freedom from the power and agitation of the passions, the calmness of the mind of the ascetic, விருப்புவெறுப்பின்மை. வியாதியுபசாந்தமாயிற்று. The disease is become milder. வியாதிக்குபசாந்திசெய்யவேண்டும். A remedy must be applied to mitigate the disease. உபசாந்தமானமருந்து, s. A mild medicine. 2. A medicine calculated to mitigate a disease, also an anodyne. உபசாபம், s. Disunion, வேறுபாடு. 2. Treachery, treason, துரோகம். Wils. p. 154. UPAJAPA. உபசாரகன்--உபசாரன்--உபசாரி, s. A polite person, உபசரிப்பவன். உபசாரம், s. Civility, politeness, urbanity, attention to a guest, affability, blandness, மரியாதை. 2. Salutation, compliment, obeisance, complaisance, வாழ்த்து. 3. Reverence, homage, acts of worship, duty, வழிபாடு. 4. A present, உபகாரம். 5. External honors done to a deity or holy person, including sixteen kinds, சோடசோ பசாரம், viz.: 1. தூபம், burning incense. 2. தீபம், placing lamps (before an idol). 3. நைவேத்தியம், eatables. 4. தாம்பூலம், betel and nut. 5. சந்தனம், sandal wood, &c. for anointing. 6. புட்பம், strewing flowers. 7. கர்ப்பூரம், camphor. 8. சலம், water for the feet, &c. 9. எண்ணெய், oil. 1. கண்ணாடி, mirrors. 11. சாமரை, hair fans. 12. குடை, umbrella. 13. கொடி, flags. 14. விசிறி, fans. 15. ஆல வட்டம், large circular fans. 16. வத்திரம், cloths. Wils. p. 153. UPACHARA. உபசரிக்க, inf. To compliment, show respect, to receive and wait on with marks of attention, treat with civility, உபசாரஞ்செய்ய. 2. to make obeisance, மரியாதைபண்ண. 3. To reverence a deity, perform service--as strewing flowers before idols or holy persons, வழிபட. உபசாரஞ்செய்ய--உபசாரம்பண் ண, inf. To treat with civility. உபசாரஞ்சொல்ல, inf. To give compliments, pay respects, to salute. உபசாரப்பணிவிடை, s. Civility, attention, obeisance. உபசாரமறியாதவன், s. A rude, unpolite, uncivil man. உபசாரவசனம், s. Obliging discourse, words spoken in compliment. உபசாரவந்தனம், s. Civilities and obeisance. 27)

etirppai (p. 73) s. Something given in order to obtain a benefit afterwards, கைம் மாறு; [ex எதிர்.] குறியெதிர்ப்பைநீரதுடைத்து. With the hope of getting a return, anticipating a recompense-- (குறள்.) 49)

aivēcu (p. 81) s. (ar.) Equivalent, recompense, substitute--commonly in money concerns, ஈடிருப்பு. 20)

ottukkoṭukk (p. 81) --ஒத்துத்தர, inf. To give in lieu of a loss sustained, gain derived, &c.; to allow, to concede, to make an abatement or recompense, to relinquish a claim. 2. To allow in whole or in part sums due on another's account, to appropriate. 15)

krumm (p. 96) s. Act, action, moral actions involving future retribution, &c., கிரியை. 2. Actions of a previous birth, good or evil, entailed on the soul and resulting in the enjoyments and sufferings of the present or a future state, fate, destiny, முன்வினை. 3. Business, profession, occupation, attempt, essay, enterprise, தொழில். 4. Religious rites, duties, &c., stated, periodical, or otherwise, according to the rules of the shasters; moral duty, specific action, duty, obligation imposed by peculiarities of tribe or occupation, &c., வைதீகக்கிரியை. 5. Natural activity, self-moving energy, &c., இயற்கைச்சொல். 6. Religious actions --as connected with the hope of future recompense and as opposed to speculative religion--as explained in the Agamas, ஆகாயமிருகம். 7. [in grammar.] The object of actions, செயப்படுபொருள். 8. Magical enchantment of eight kinds, அஷ்டகருமம். (1.) வசியம். getting a person into one's own power, influence, &c. (2.) மோகனம், libidinous fascinations. (3.) தம்பனம், stopping, checking, restraining the powers of fire, the flowing of water, the ferocity of wild beasts, &c., making a spirit or person stand immovable in a place and depriving him on the power of speech, &c. (4.) உச்சா டனம், setting demons against one to ruin him by magical incantations, or dislodging them from persons or places. (5.) ஆகருட ணம், summoning or invoking a spirit or absent person visibly into one's presence. (6.) வித்துவேடணம், excitment to hatred. (7.) பேதனம், causing separation, dissension, discord. (8.) மாரணம், deprivation of life, killing either spirits or men. Wils. p. 197. KARUMA., and p. 198. KARUMAN. 9. Heat, உஷ்டணம். கருமஒழுங்குபெருமைக்களவு, rectitude of his actions is the measure of a man's dignity. கருமவரிசையால். For the attainment of an object-- (நாலடி.) கருமகர்த்தா, s. A doer, actor, performer. கருமஞ்செய்பவன். 2. [in grammar.] The agent, காரியகர்த்தர். கருமகாண்டம், s. A division of the Vedas, வேதநூலினோர்பகுப்பு. 2. A medical treatise of Agustya. See கன்ம காண்டம். கருமகாண்டிகன், s. One who practises the rites and ceremonies inculcated in the Vedas, கிரியாகாண்டிகன். கருமங்கட்டுப்பட, inf. To be contracted, accumulated, laid up, &c.--as sins for retribution in future births, வி னைகட்டுப்பட. கருமசண்டாளன், s. A villian, a scoundrel, a rogue, an abandoned wretch. கருமசம், s. Vice, atrocity, தீவினை. Wils. p. 197. KARMAJA. கருமசாங்கரியம், s. Community of wives, promiscuous or indiscriminate cohabitation, ஐக்கம். கருமஞானம், s. Knowledge and skill religious exercise and ceremonies. கருமத்தலைவர், s. Royal fortunetellers, astrologers, conjurers, foretellers of future events, வருங்காரியஞ்சொல்வோர். கருமத்தலைவன், s. a superntendent. 2. A minister, அரசர்க்குத்துணைவன். கருமத்துரோகம், s. Treachery, treason, villainy துரோகஞ்செய்யல். கருமநிவிர்த்தி, s. Ceremonies performed to expiate the evil deeds of former births in times of disease, &c. கருமபந்தம்--கருமபந்தனம், s. The tie or vinculum, கருமபாசம், Which connects the actions of a former birth with their fruits in after transmigrations. Wils. p. 198. KARMMABANTHANA. கருமபாகை, s. One of the three parts of the Vedas, relating to daily ceremonial rites, வேதத்தின்பொருட்பாகுபாட் டிலொன்று. See ஞானபாகை, and அருத்தபாகை. கருமபூமி, s. The part of the earth deemed most sacred in which Hinduism prevails and religious rites are regularly performed, வினைசெய்தற்குரியபூமி. Wils. p. 198. KARMMAB'HUMI. 2. A place of cremation, சுடுகாடு. கருமபூமிக்குரிமை, s. The six occupations of men, viz.: 1. வரைவு, marriage. 2. தொழில். trade. 3. வித்தை, study. 4. வாணிபம், merchandize. 5. உழவு, husbandry. 6. சிற்பம், the arts. கருமமுடிக்க, inf. To accomplish one's purpose. 2. To perform duties, rites, ceremonies, &c., especially the daily rites and duties of religion. கருமவியாதி, s. A lingering and afflictive disease, the result as supposed of atrocious deeds in previous births. கருமவேதனை, s. The results, actions-as births, bodies, pleasures, pains, &c., கன்மவாதனை. கருமாதி, s. Prescribed funeral rites for deceased ancestors, அந்தியேட்டிமுதலிய சடங்கு. கருமாதிகாரன், s. A ruler, a governor, கருமத்தலைவன். கருமாதிசெய்ய, inf. To perform funeral rites. கருமாத்துமா, s. A heinous sinner, one who has accumulated evil deeds either in a previous birth or the present. Wils. p. 199. KARMMATMAN. கருமாந்தம்--கருமாந்தரம்--கருமாந் தியம், s. The end of a funeral ceremony which continues for sixteen days. Wils. p. 199. KARMMANTA, KARMANTARA. கருமானுட்டானம், s. Performance of exterior rites as distinguished from the contemplative or internal ritual of the silent worshipper. Wils. p. 199. KARMMANUSHTANA. கருமானுபவம், s. Suffering evils from sins of previous births, கருமப்பய னுகர்ச்சி. கருமி, s. A person engaged in the ordinary external rites of religion who has not risen to the higher degrees, கிரி யைசெய்பவன். 2. One who performs pujah regularly, பூசைசெய்பவன். 3. An atrocious sinner, தீவினையுடையோன். Wils. p. 199. KARMMI. கருமேந்திரியம், s. The organs of action, கன்மேந்திரியம், Wils. p. 199. KARMENDRYA. துஷ்கருமம், s. A bad action. சற்கருமம், s. A good action. 154)

kāruṇiyam (p. 104) --காருண்ணியம், s. Grace, mercy, compassion, கிருபை; [ex கருணை.] Wils. p. 214. KARUNYA. காருணிகன், s. A kind, benevolent person. காருணியப்பிரயோசனம், s. The blessings of divine grace. காருண்ணியன், s. A kind, benevolent person. சீவகாருணியன், s. A person kind to living creatures. காருண்ணியமேகம், s. One whose bounty is like a cloud, without limit and without expectation of recompense. 131)

kēḷ (p. 139) கேட்கிறேன், கேட்டேன், கேட் பேன், கேட்க. v. a. To hear, hearken, give ear, listen; to over-hear, செவியாற்கேட்க. 2. To attend to, regard, mind; to be tractable, docile; to obey, புத்திகேட்க. 3. (from Sans. Gesha.) To ask, inquire, question; catechise, வினவ. 4. To request, solicit, crave, இரக்க. 5. To investigate, examine, call to account, ஆராய. 6. To require, demand, insist on, to claim, கொடுக்கச்சொல்ல. 7. To requite, recompense, avenge, கண்டிக்க. 8. To learn, to be instructed in, நூன்முதலியகே ட்க. 9. To bid, ask at a price, offer, விலை கேட்க. 1. To operate upon, உறுத்த. 11. v. n. To be heard, to reach--as a sound, a call, &c. சொன்னபடிகேளாதகுதிரை. An intractable horse. இந்தவியாதியைமருந்துகேட்கும். This disease will yield to medicine. எளியாரை வலியார் கேட்டால் வலியாரைத்தெய்வங் கேட்கும். If the powerful oppress the poor, God will hear them. பொல்லாதமனங்கேளாது. The wicked heart will not obey. கேட்டுங்கேளாதிருக்க, inf. To pretend not to hear. 2. To slight, disregard, not to mind. கேட்டுநிற்க, inf. To beg, pray, solicit, ask favors. 2. To require, demand. கேட்டுவிசாரிக்க, inf. To make inquiry about, inquire into, to examine. கேட்பார்பேச்சுக்கேட்க, inf. To listen to every one's advice; to be duped. கேளாச்செவி, s. Neglect, disregard, inattention to worldly pleasures; lit. an unlistening ear, உலக காரியங்களைக்கேளாத செவி. காணாக்கண்ணாய் கேளாச்செவியாய்ப்போய்விட் டான். He has gone away unseen and unheard. கேளாதகேள்வி, s. A question not to be asked; indecent, unbecoming language. சொற்கேட்க, inf. To obey one's word; to be obedient. நூல்கேட்க, inf. To read a book, or learn a science under a teacher. புராணங்கேட்க, inf. To hear the Puranas--as at a temple. பெண்கேட்க, inf. To solicit a girl of her friends in marriage. பொருள்கேட்க, inf. To ask for a thing. 2. To inquire after the meaning of a passage, &c. வழக்குகேட்க, inf. To inquire into or try a cause. கேளாமை, neg. v. noun. Disregard, inattention; disobedience, intractableness, insubordination, சொல்வார்த்தைகேளாமை. கேளார், s. Enemies, foes, பகைவர். கேள்வி, v. noun. Hearing--the sense of the act, கேட்கை. 2. Asking, inquiry, solicitation, வினாவுகை. 3. Research, investigation, கேட்டாராய்வு. 4. Question, வினா. 5. (Rott.) Obedience, கீழ்ப்படிவு. 6. Information gained, கேள்விப்பயிற்சி. 7. Tuition under a competent teacher, கற் கை, A compound letter consisting of க் and ஐ. 2. A termination of some verbal nouns--as in செய்கை. 3. A termination of some abstract nouns--as in கடுங்கை, கொள் கை. 71)

cari (p. 166) (indeclin.) s. Declivity or side of a mountain, மலைச்சாரல்; [ex சரி, to lean.] (p.) 2. A kind of bracelet; an anklet, கைச்சரி, காற்சரி; [ex சரம், string.] 3. Way, road, வழி, (நிக); [ex Sa. Chara, going.] 4. Right, propriety; straightness, exactness, ஒழுங்கு; [ex Sa. Sara, being straight.] 5. Equality, parity, சமம். 6. Agreement, conformity, similarity, ஒப்பு. 7. Identity, ஒருதன்மை; [ex Sa. Chara, being like.] 8. (சது.) Collection, multitude, flock, கூட்டம். 9. [adv.] A term of approbation, equivalent to, right, சம்மதிக்குறிப்பு. சரிதான். That is right, proper, true. அதுவுமிதுவுஞ்சரி. This and that are alike; they are equal to one another. வந்தாலுஞ்சரி, போனாலுஞ்சரி. It is all the same whether he, (or it) comes or not. இதனோடேசரி. This completes it; this is his last; this terminates his life; just so far, &c. எனக்குச்சரியாகநடந்துகொள்ளுகிறான். He does every thing, as I wish. சரியானமட்டும். As much as you need. இதுபெரியோர்க்குச்சரியல்ல. This does not become the great. சரிகாண, inf. To prove just right, exactly equal. 2. To see that a thing is right, or to make it right. 3. To fulfil, நிறைவேற்ற. 4. [prov.] To bring about one's death, கொல்லுவிக்க. சரிக்கட்ட, inf. To compare, to show the comparative qualities of two things. 2. To adjust, to rectify, correct, redress. 3. To satisfy demands, to pay, liquidate. 4. To retaliate, to take revenge, to make reprisals. 5. To render an equivalent. 6. To indemnify, reimburse, compensate. 7. To recompense, requite, reward. 8. [prov.] To compass one's death, to kill--as சரிகாண, 4. சரிக்குச்சரி, s. Like for like, measure for measure. சரிக்குச்சரிபேச, inf. To answer impertinently, to retort. சரிக்குச்சரிக்கட்ட--சரிக்குச்சரிசெய்ய, inf. To render like for like, to retaliate. 2. To return a favour, recompense. சரிசமானம், s. Exact likeness, equality in rank, persons, things, &c., (a pleonasm.) (c.) சரிசாமம், s. [vul.] Midnight. சரிசொல்ல, inf. To second or support--as a motion, &c. 2. To answer for one, To satisfy, to become responsible for. சரிபங்கு, s. Equal share, portion, distribution. சரிபாதி, s. Just half, a moiety. சரிபார்க்க, inf. To compare, identify, --as a copy with the original, ஒத்துப்பார் க்க. 2. To consume, as food, &c., தின்று விட. 3. To use secret arts to accomplish another's down fall. 4. To kill, despatch, கொல்ல. சரிபோக, inf. To go properly--as a tune, a game, a play or other process; to agree, to be to one's liking. 2. [prov.] To become reconciled, to come to an agreement--as contending parties. தனக்குச்சரிபோனபடிசெலவழிக்கிறான். He squanders away his property as he likes. சரிப்பட--சரியாக, inf. To suit one, to be to one's liking, to be satisfactory. 2. To agree, to suit. 3. To become right, proper, correct; to come up to the mark, measure, &c. 4. To succeed; to take effect, சித்தியாக. 5. To be similar, to resemble. 6. To be finished, settled, தீர்ந்துபோக. 7. To die, perish, மடிய. என்மனதுக்குச்சரிப்படவில்லை. I am not at all satisfied (with your decision). அவனுக்குமெனக்குஞ்சரிப்படாது. There is between him and me no union; we can't agree. அதோடேசரிப்பட்டுப் போயிற்று. There remains no more, all is settled. சரிப்படுத்த--சரிப்பண்ண--சரியாக்க, inf. To rectify, correct, adjust, satisfy one's mind. 2. To indemnify. 3. To persude, to prevail on one; to induce consent. 4. To reconcile, to adjust differences, சமரசஞ்செய்ய. 5. To equalize, to balance. 6. (fig.) To kill, கொல்ல. சரிப்பிடிக்க, inf. To finish, to terminate, to fulfil, முடிக்க. 2. To pay off, to liquidate, கடன்றீர்க்க. 3. To overtake or keep even with one in running, learning, &c. 4. [prov.] To aim at, or devise projects for, another's downfall, கேடுவரு விக்க. சரியளவு, s. A right, correct standard. 2. Equal capacity, contents, quantity, &c. சரியொத்துநடக்க, inf. To conform to; to be like another in manners, habits, &c., to agree in. சரியிட--சரிவைக்க--சரிவைத்துப்பார் க்க, inf. To compare, to liken. (p.) 2. To contrast. சரியாக, inf. To be exactly alike, or equal. 2. To be spent, ஒழிய. (R.) இராத்திரிகாலஞ் சரியாயிற்று. The night is gone. சரிவந்தவர்கள், s. appel. n. Equals in rank, talents, wealth, qualities, &c. சரிவயது, s. Middle age, நடுப்பிராயம். 2. Proper age to be wedded, &c. சரிவர, inf. To prove right--as a sum, an experiment, process, prediction, &c. 2. To be alike, to be equal. 3. To agree, tally or correspond with--as statements, reckonings. 4. To be finished, liquidated, fulfilled. தீர. அவன் எனக்குச்சரிவந்தவன். He is of equal standing with me. சரிவர, s. [adverbially.] Satisfactorily. 2. Rightly. 3. Wholly, fully, completely, முழுவதும். 4. Precisely, exactly, திட்டமாய். 5. Abreast, collaterally, ஒருமிக்க. 6. In retaliation, return of like for like. அவனுக்குச்சரிவரக் கொடுத்துத் தீர்த்தேன். I have given, or paid him the due amount. 74)

cilāru (p. 186) --சிலார், s. [loc.] Quarrel, trouble, jarring, குழப்பம். 2. [prop. சலார். prov.] Premium, reward, recompense, பதிலீடு. 51)

cukirtam (p. 192) s. [improp. சுகுர்தம்.] W. p. 927. SUKRUTA. Virtue, morality, goodness, moral merit, meritorious deeds, நல் லறம். 2. Goodness, நன்மை. 3. The practice of religious austerities, தவஞ்செய்கை. 4. Reward, recompense, especially an inferior heaven--as the reward of virtue, புண்ணியபலன். 5. Deliciousness, delightsomeness, இன்பம். 6. [ex சு, et கிருதம்.] Ghee, நெய். சுகிர்தகுறள், s. A famous R. Cath. work on morality, a sacred poem in couplets. சுகிர்தசாலி, s. A meritorious person, one who enjoys the reward of moral merit. (R.) சுகிர்தபோசனம், s. Delicious food. சுகிர்தன், s. A well-wisher, one welldisposed, a virtuous person. 2. One receiving in this life the reward of virtue in a former birth. சுகிர்தநூல், s. A treatise on religion and morality. சுகிர்தபலன்--சுகிர்தபுண்ணியம், s. The merit of works. சுகிர்தமடைய, inf. To obtain felicity of any kind, short of supreme bliss. சுகிர்தவசனம், s. Good sayings, auspicious words. 2. Gratifying discourse. அதிலேஒரு சுகிர்தமுமில்லை. There is no virtue in it. 27) *

tēr (p. 259) s. A car, a chariot, இரதம், (c.) 2. The fourth lunar mansion, உரோகிணி. --There are different kinds of care as எடுப் புத்தேர், a car borne on the shoulders; கட் டுத்தேர், temporary car; இழுப்புத்தேர், சக்க ரத்தேர், a wheeled car; கிண்ணித்தேர், a car ornamented with brass; செய்கைத்தேர், a car for processions; நிலைத்தேர், a fixed car. தேரடி, s. The place where the idolcar is kept, தேர்முட்டி. (c.) தேராள்--தேரோன், s. A chariot-warrior, இரதவீரன். தேரிடக்கியம், s. A flag or benner in a car. See இடக்கியம். தேரிழுக்க, inf. To draw the car at a festival. தேருட்பரப்பு--தேர்ச்சார்பலகை, s. Place in the car for the seat of the idol. தேருருளை--தேருருள்--தேர்க்கால், s. Wheel of a car or chariot. தேருமச்சி, s. A kind of snail with a turbinated shell. See ஊமச்சி. தேரெழுத்தாணி, s. A style shaped at top like a car or tower. See எழுத்தாணி. தேரோட, inf. To run or be drawn, as a car. தேரோடிநிலையிலேநின்றது. The car has run and stopped in its place; i. e. a prosperous course has come to an end. தேரோடும்வீதி, s. The outer road around a temple along which the car is drawn. தேரோட்டம், v. noun. [prov. தேரோட் டு.] The running or drawing of a car, especially at the temple festival. 2. The moving of a chariot. 3. (R.) Defeat of charioteers in war. தேரோட்டுவோர், appel. n. See தேர்க் கொற்றர். தேர்க்கவி, s. A kind of poem so constructed as to be written in the form of a car, இரதபந்தம். தேர்க்காரன், s. Charioteer, சாரதி. தேர்க்குடம், s. Brass knobs in the form of inverted pots, as ornaments to a car. தேர்க்கூம்பு--தேர்மொட்டு, s. Pinnacle of a car. தேர்க்கொடி, s. Pennon or streamer of a car. தேர்க்கொடுங்கை, s. The outside arches of a car, binding it together. (c.) தேர்க்கொற்றர், s. (plu.) Car-drawers, enjoing immunities from the state as a recompense for their services, தே ரோட்டுவோர். தேர்ச்சக்கரம்--தேர்ச்சில்--தேர்ச்சில்லு, s. A wheel of a car of chariot. தேர்ச்சார்பலகை, s. See தேருட்பரப்பு. தேர்ச்சீலை, s. Bright colored clothes with which the idol-car is ornamented. தேர்ச்சுவடு--தேர்த்தடம், s. The track of a car. தேர்த்தட்டு, s. Middle loft of a car, as தேர்ச்சார்பலகை. தேர்த்தானை, s. The chariot-force of an army; also தேர்ச்சேனை. 2. As தேர்ச் சீலை. தேர்த்திருநாள், s. A festival when a temple-car is drawn, தேர்த்திருவிழா. (c.) தேர்த்துகள், s. Dust rising from a car in motion. 2. A measure of length, being the eighth part of a பஞ்சிற்றுகள், and equal to eight கதிரெழுதுகள். தேர்நிலை, s. Stopping place of a car, as தேர்முட்டி. தேர்ப்பந்தல், s. An ornamental shed in the form of a car. தேர்ப்பாகன், s. A car-driver, a charioteer, சாரதி. 2. The planet Mercury, புதன். தேர்ப்பார், s. [prov.] The floor of a car on which the idol is placed, இரதப்பார். தேர்முட்டி, s. A building in which the car is kept, தேர்விடுமிடம், (c.) தேர்மொட்டு, s. See தேர்க்கூம்பு. தேர்வடம், s. Cable with which a car is drawn. (c.) ஓராழித்தேரோன், appel. n. The sun, as having a car of one wheel. (p.) 14)

ptil (p. 294) --வதில், (Arab.) A particle-instead of, in place of, or in lieu of, equivalent to; used with the dative and declined only in that case. அவனுக்குப்பதிலாகஇவன்சாமங்காக்கிறான். He keeps watch in place of the other. பதிலாளி--பதிலாள், s. A substitute, deputy, representative, proxy. பதிலுக்குப்பதில்--பதிற்குப்பதில், s. Like for like, requital, retaliation. பதிலுத்தரம்--பதில்மொழி, s. An answer, reply, rejoinder. பதிலுபகாரம், s. A kindness in return, recompense, requital, compensation. பதில்வைக்க, inf. To substitute in place of. 2. To recompense, to reward, to repay, to compensate. பதிற்சீட்டு, s. A copy of a document, &c., See சீட்டு. பதிற்செய்ய, inf. To render like for like, to retaliate. பதிற்பாணம், s. An arrow shot in return. (R.) 31)

piratti (p. 316) s. A substitute, counterpart, &c., as பிரதி. பிரத்தியங்கம், s. An organ of perception, as a necessary appendage to the body. See உபாங்கம் and சாங்கம். 2. A minor or secondary member of the body, as the chin, nose, &c., மூக்குமுதலியவுறுப்பு கள். W. p. 569. PRATYANGA. 3. Weapons, accoutrements, ornaments, apparel, &c., பிரதியுறுப்பு. பிரத்தியட்சம்--பிரத்தியக்ஷம், s. [in poet. பிரத்தியக்கம்.] Visibleness, appearance to the eye, காட்சி. W. p. 569. PRATYAKSHA. பிரத்தியட்சதரிசனம், s. Visibility; ocular vision, a perfect sight, கண்ணாற்காண் கை. பிரத்தியட்சப்பிரமாணம், s. [in logic.] Evidence by any of the organs of sense. See அளவை. பிரத்தியட்சமாய்க்காண--பிரத்தியட்ச மாய்நிற்க, inf. To appear evident to the sight, as a deity, &c. பிரத்தியட்சமாய்ப்பேச, inf. To speak evidently, personally, &c., as a deity. பிரத்தியபகாரம், s. Retaliation, injury for injury, or evil for evil, தீமைக்குத்தீமை செய்கை. (Beschi.) [not in good use.] பிரத்தியயம், s. Termination, an affix to a word, சமுஸ்கிருதவிகுதி. W. p. 57. PRATYAYA. பிரத்தியருத்தம், s. A contrary signification, counter-meaning, எதிரருத்தம். W. p. 57. PRATYART'HA. பிரத்தியவாயம், s. A fault, mistake, error, குற்றம். W. p. 57. PRATYAVAYA. பிரத்தியாகரணம், s. Absorption or restraint of the senses, புலனடக்கல். பிரத்தியாகாரம், s. One of the eight qualities of yogi--abstraction or restraining the senses. See யோகம். 2. A scabbard, கத்தியுறை. W. p. 57. PRATYAKARA. பிரத்தியாலீடம், s. One of the four attitudes in archery. See நிலை. W. p. 57. PRATYALEEDA. பிரத்தியுதவி, s. Mutual help. பிரத்தியுத்தரம்--பிரத்தியுத்தாரம், s. An swer, reply,மறுமொழி. பிரத்தியுபகாரம்--பிரதியுபகாரம், s. A favor in return, requital of a benefit, recompense of good for good, கைம்மாறு. பிரத்தியூசன், s. One of the eight வ சுக்கள், who belong to a class or supernals, அஷ்டவசுக்களிலொருவன், W. p. 571. PRATYOOSHA. பிரத்தியேகம்--பிரத்தேகம், s. Distinctness, separateness, singleness, தனிமை. W. p. 571. PRATYEKA. பிரத்தியேகமாயிருக்க, inf. To be apart, distinct, separate. பிரத்தியேகம்பண்ண, inf. To keep a person or thing apart, or alone. பிரத்தியேகராச்சியம், s. An independent kingdom, a state not interfered with by other states, தனியரசு. பிரத்துவமிசாபாவம், s. [in logic.] Nonentity, annihilation, ஊறுபட்டபாவம். பிரத்தொங்கிசம், s. Retribution, recompense of evil for evil, revenge, retaliation, பழிவாங்குகை; [ex தொங்கிசம்.] 35) *

mṇm (p. 341) s. Nuptials, marriage, wedding, wedlock, கலியாணம். (சது.) 2. [fig.] Better circumstances, நலம். அஷ்டமணம். Eight kinds of marriage: 1. பிரமம், marriage of a virgin to a bachelor; 2. பிரசாபத்தியம், marriage by mutual consent of the relations; the girl having been solicited by the friends of the bridegroom; 3. ஆரிடம், the gift of a girl in marriage; her relations receiving as a present one or two cows, or bullocks; or according to some, the girl is placed between a cow and a bullock with gilded horns and hoofs, and the ceremony is comfirmed by the pouring of water; 4. தெய்வம், marriage of a girl bestowed by a deity in recompense for a sacrifice offered by her father; or, as some say, marriage in the presence of a sacrifice.--Note. These four are performed before the god of fire, as a witness; 5. காந்தருவம், marriage by the mutual consent of the individuals themselves; without consulting friends, or having a marriage ceremony; 6. ஆசுரம், marriage in which the bridegroom furnishes the bride with jewels, and pays her friends the sum which they demand for her.--Note. Some authorities mention certain heroic or athletic explcits as the price to be paid. 7. இராக்கதம், marriage in which the girl is taken by force, without her own consent or that of her friends; 8. பைசாசம், marriage in which a girl is forced when asleep, or in a state of insensibility. மணமும்பிணமும் போகிறவீதியிலிருந்துபேசுகி றேன். I assert it in a street where weddings and funerals pass; a strong asseveration. மணக்கோலம், s. Marriage-attire or costume. 2. See கோலம். மணப்பந்தல், s. A marriage-shed erected and adorned for the wedding. மணப்பறை, s. Drumming at a marriage--oppos. to பிணப்பறை. மணப்பொருத்தம், s. A marriage-contract, a written agreement between the parties marrying; or their parents, on giving their children in marriage. 2. See தசப்பொருத்தம். மணமகன், s. A bridegroom, மணவா ளன். 2. (சது.) A husband, புருஷன். மணமகள், s. A bride, மணவாளி. 2. A wife, மனைவி. மணம்புரிய, inf. To marry. மணவணி, s. Wedding ornaments or decorations; [ex அணி.] (p.) மணவறை, s. The chamber for the performance of the marriage-ceremony, மணமண்டபம். 2. The bride-chamber, as பள்ளியறை; [ex அறை.] மணவறைத்தோழன், s. [com. மாப்பிள் ளைத்தோழன்.] A companion or personal attendant of the bridegroom. மணவாளன்--மணாளன், s. [fem. மண வாட்டி, மணாட்டி.] A husband, நாயகன். 2. A man, ஆண்மகன். (திவா.), [ex ஆள்.] மணவினை, s. Nuptial, marriage-ceremony, விவாகச்சடங்கு. மணவோலை, s. A marriage-ola, or invitation to a marriage; [ex ஓலை.] 15)