alku (p. 27) s. The blade of a weapon or instrument, the top or head of an arrow, ஆயுதத்தினலகு. 2. Weapon, arms in general, ஆயுதப்பொது. 3. Glow worm, மின் மினி. 4. A bird's beak, பறவைமூக்கு. 5. An ear of rice or other grain, பயிர்க்கதிர். 6. Number, calculation, எண். 7. Poetic numbers of feet or syllables, செய்யுளலகு. 8. Cowries, small shells used as signs of numbers in reckoning, பலகறை. 9. Seeds of மகிழ் tree, மகிழம்விதை, Mimusops elengi, L. 1. Grains of paddy, நென்மணி. 11. A broom, a besom, துடைப்பம். (p.) 12. (c.) The mandibles, jaws, கொடிறு. 13. [prov.] Breadth, extension, விசாலம். 14. A weaver's stay or staff to adjust a warp, நெசவுநூற் பாவினலகு. அரணை அலகுதிறக்கிறதில்லை. The eft does not bite, (lit.) does not open its jaws. அலகிட, inf. To reckon, compute, number, கணக்குப்பார்க்க. 2. To measure verse, scan, செய்யுட்கோசையூட்டும்பொருட்ட லகிட. 3. To sweep the sacred precincts of a temple as one of the duties of the சரிதைக்காரன், or religionist of the lowest degree in the Siva system, கோயிலலகிட. அலகுகட்ட, inf. To bind (charm) the mouth of a serpent, a dog, &c. 2. To charm a weapon to prevent its cutting, &c. 3. To settle an account. அலகுகழிக்க, inf. To subtract or deduct a number in reckoning with kernels, seeds, &c. அலகுகிட்டுகை, v. noun. Having the lock-jaw. அலகுகூடை, s. A basket made of twigs closely twisted together, used to draw water. அலகுநிலை, s. The result of a reckoning, as the sum in addition, product in multiplication, &c. அலகுநிறுத்தல், v. noun. Placing a sword upright. This is a ceremony performed in the pagoda of துரோபதை, before the festival in honor to her is commenced. A sword is set up--the point downwards-- on the side of a vessel filled with water, and if it does not move, they think that the ceremony will be attended with success. This is also done in private houses. அலகுபருப்பு, s. A kind of pea. அலகுபனை, s. The long, flat leaved palmyra, Borassus flabelliformis, L. அலகுபாக்கு, s. Betel-nut sliced thin and boiled in water in which its husk has been boiled, giving it a reddish hue. அலகுபோட, inf. To perform a penance, in which the tongue is pierced with an iron wire, strings are drawn through the sides of the loins, or the breast cut with a knife. (c.) அலகுப்பூட்டு, v. noun. Closing the mouth in penance. அலகுவிறைப்பு, v. noun. Becoming cold and stiff as the jaws in childbirth, fits, hunger, &c. வேப்பலகு, s. The rib or small stalk of the leaves of the margosa tree. திருவலகு, s. A broom used in pagodas. சோற்றலகு, s. A sort of rice strainer, made of ribs of palm leaves. 23)

āṭu (p. 38) s. A goat, sheep, (the word is common to both,) அசம். (c.) 2. The sign Aries of the zodiac, மேடவிராசி. 3. Victory, success, வெற்றி. (p.) ஆடுதின்னாப்பாலை, s. A plant, (lit.) that which the goat will not eat, புழுக்கொல்லி, Aristolochia bracteata, L. See பாலை. ஆடுமாடு, s. Cattle, the mixed multitude of cow and sheep kinds. The varieties are காட்டாடு, a wild sheep; குறும் பாடு, a crump-horned, fleecy sheep; கொடி யாடு, வெள்ளாடு or காராடு, a long legged sheep or goat; செம்மறியாடு, a reddish sheep; பள்ளையாடு, a prolific goat or goat of low size, and வரையாடு, a mountain sheep. ஆட்டிறைச்சி, s. Mutton. ஆட்டுக்கடா, s. A he goat or ram, ஆணாடு. ஆட்டுக்கடாத்தானம், s. The gift of a he goat, with money, to avert or counteract the evil effects of an unpropitious planetary influence--made to a Brahman who is to offer incantations for the party for a certain number of days. ஆட்டுக்கல், s. The bezoar of the sheep, பாஷாணத்தொன்று. ஆட்டுக்கால், s. The அடம்பு creeper. ஆட்டுக்காற்கல், s. Coral stone, கொக்கைக்கல். ஆட்டுக்கிடை, s. A sheep-fold. ஆட்டுக்குட்டி, s. A lamb or kid. ஆட்டுச்செவிப்பதம், s. A certain immature stage in the growth of the kernel of the cocoanut, the maturest state in which the இளநீர் can be eaten, தேங்காய்வழுக்கைப்பருவம். 9)

āmṇkku (p. 38) s. The castor plant, ஏரண்டம், Ricinus and jatropha, L. ஆமணக்கங்கொட்டை--ஆமணக்கு முத்து, s. The seed of the castor plant. ஆமணக்குக்குலை, s. The bunch or spike of the shrub called Palma Christi. ஆமணக்கெண்ணெய், s. Castor oil, Ricinus communis. காட்டாமணக்கு, s. An angular leaved shrub whose nut is used in medicine, Jatropha curcas, L. பறங்கியாமணக்கு, s. A tree of the species Carica papaya, L. எலியாமணக்கு, s. A small castor plant, Jatropha glauca, L. மலையாமணக்கு, s. The coral tree, Jatropha multifida. பேராமணக்கு, s. The smoothfruited Palma Christi, Ricinus inermis, L. கடலாமணக்கு, s. A variety of the same. புல்லாமணக்கு, s. A grass, Melanthium indicum, L. செவ்வாமணக்கு, s. The reddish variety of the castor plant. சிற்றாமணக்கு, s. A plant from which the castor oil is extracted, Ricinus communis, L. 113) *

krppṉ (p. 96) --கரப்பான், s. Humors causing eruptions, scurf, scall, eruption, blain, any cutaneous or herpetic disease, a rash, erysipelas, tetter, ஓர்கிரந்திப்புண் (c.) கரப்பன்பண்டம், s. Eatables that promote eruptions. கரப்பன்மொய்த்தல், v. noun. Being full, as part of the body with hu mors and itching. கரப்பான்பூச்சி, s. A cockroach, Blatta orientails. கரப்பான்பூடு, s. A plant, Lepidagathis cristata. கண்டக்கரப்பான், s. Eruptions on the neck. மண்டைக்கரப்பான்--கபாலக்கரப் பான், s. A kind of itch that appears on the head of skull. உமிக்கரப்பான், s. A disease of children, a kind of scurf over the whole body. கத்தரிக்காய்க்கரப்பான், s. A kind of eruption supposed to be produced by eating brinjals. கொள்ளிக்கரப்பான், s. A kind of blain extending over the body in children generally between two and four years old. அக்கி--அக்கினிக்கரப்பான், s. The erysipelas. செங்கரப்பான், s. A kind of reddish scurf in children. கருங்கரப்பான், s. A dark kind of eruption. ஊதுகரப்பான், s. A disease of children, a kind of scall, Achy or crustalactea. கடுவான்கரப்பான், s. A cutaneous disease, in the legs of infants, of rare occurrence. 80)

kāvi (p. 105) s. Red-ochre, ஓர்வகைமண், Bole armenic, Bolus. (Mat. Ind.) 2. A reddish colour in garments consequent on frequent dippings in water. 3. (p.) The blue lily, கருங்குவளை.--Note. For குங்குமக்காவி, சந்திர காவி, சீமைக்காவிக்கல், நீர்க்காவி, பூங்காவி, and பற் காவி as different kinds of காவி, see those words. காவிக்கல், s. Reddle, red chalk, ஆ திரவிச்சிலை. காவிதோய்க்க, inf. To dye or tinge with red-ochre. காவிபிடிக்க--காவியேற, inf. To contract a reddish colour, as cloth by daily dipping. காவிபிடித்தபல்--காவிபற்றினபல்--கா விப்பல், s. Teeth colored with black ochre. 2. Teeth stained with betel composition. 3. Soiled teeth. காவிமண், s. Red ochre in powder, or loose earth. காவியேறினவஸ்திரம், s. A cloth made reddish by frequent dipping in water. காவியேற்ற, inf. To deepen the reddish colour by dipping in water. கருங்காவி, s. Indigo in cake, அவுரிம ருந்துண்டை. 2. Brown colour, ஊதாச்சாயம். 3. A plant, கருங்குவளை. கற்காவி, s. A kind of red earth from Persia. 35)

kiḷuvai (p. 112) s. A kind of wild duck, a teal, ஓர்பறவை. 2. A kind of tree used in hedging, ஓர்மரம், Amyris spinosa. (Nob.) 3. A kind of fish, a small kind of eel, a grig, ஓர்மீன். செங்கிளுவை, s. A kind of wild duck with a reddish breast. பெருங்கிளுவை, s. A large kind of கிளுவை tree. முட்கிளுவை, s. A species of thorny கிளுவை tree. வெண்கிளுவை, s. A species of thornless கிளுவை tree. 12)

kucumpā (p. 115) s. A kind of tree, the seeds of which are used for giving a reddish tinge to cloth, செந்திருக்கம்பூமரம். Carthamus tinctorius. Wils. p. 237. KUSUMBA. 2. Bright red scarlet, மிகுசிவப்பு. 3. A beverage made of narcotic seeds, &c., ஓர்வ கைப்பானம். குசும்பாதோய்க்க, inf. To tinge with the குசும்பா colour, by soaking in a solution of the Kusumba seeds. குசும்பாச்சால்வை, s. A scarlet shawl. 12) *

kevuḷi (p. 138) s. A red species of cocoanut. (See கேளி.) 2. [prop. கௌளி.] A wall lizard. கெவுளிச்செவ்விளநீர். The unripe fruit of the கெவுளி tree.--Note. The water of this nut is much esteemed for bathing an idol, and for medicinal use. கெவுளிசொல்லுகின்றது. The lizard chirps-regarded as an omen. கெவுளிபாத்திரம், s. A large reddish shell used by religious mendicants for receiving alms, eating, &c. கெவுளிசாத்திரம், s. The art or science of divining by the chirp of lizards. 36)

koẕuñci (p. 146) s. [com கொளிஞ்சி.] A kind of orange tree bearing a small reddish fruit, கொழுமிச்சை. 2. The கொள்ளுக்காய்வேளை plant. காட்டுக்கொழுஞ்சி, s. A shrub, ஓர்செடி, Purple galega. 129)

cantiraṉ (p. 159) s. Chandra, the moon as a planet or deity, திங்கள். (c.) 2. [in combination.] A pre-eminent or dignified personage--as இராமச்சந்திரன். சந்திரனைப்பார்த்துநாய்குலைத்தாற்போல. As if the dog had barked at the moon, i. e., mere chatter to no purpose. சந்திரகணம், s. One of the four auspicious feet with which to begin a poem --consisting of one நிரை and two நேர். See கணம். (p.) சந்திரகதி--சந்திரபுத்தி, s. The daily motion of the moon. சந்திரகலை, s. The phases of the moon. 2. The breath of the left nostril. (c.) See சூரியகலை. சந்திரகாந்தம்--சந்திரகாந்தச்சிலை, s. A kind of mineral gem, the moon-stone, said to emit moisture, when placed in the moon-light; and believed by some to be a congelation of the moon's rays. See சூரியகாந்தம். சந்திரகாந்திப்பூ, s. A moon-flower, a flower which turns towards the moon. சந்திரகாவி, s. A kind of radish color made from the செநதுருக்கம் flower or Bastard saffron. Carthamus tinctorius. Ains. v. 2. p. 364. 2. A reddish ochre, செங்காவிமண். 3. A kind of red cloth, ஓர்வகைப்புடவை. (c.) சந்திரகாவிப்பட்டு, s. Silk of a red colour. சந்திரகிரகணம், s. A lunar eclipse. See கிரகணம். சந்திரகும்பம், s. A sacred water-pot dedicated to the moon. See கும்பம். சந்திராதித்தர்--சந்திரசூரியர், s. The sun and moon. (c.) சந்திராதித்தருள்ளவரைக்கும். As long as the sun and moon exist. சந்திரசூடன்--சந்திரசேகரன், s. Siva, the moon crested. சந்திரதரிசனம், s. The first sight of the New Moon on an auspicious evening.-Note. If the time be not auspicious, the sight is avoided. 2. The ceremony of showing either the crescent or full moon to a child, for the first time, on an auspicious evening. சந்திரப்பிரவை, s. The moon's rays, moon-light. 2. [loc.] A sect for an image on festival occasions. 3. [com. சந்திரப்பிறை.] A female ornament. See சூரியப்பிரவை. சந்திரநாகம், s. A black serpent, இராகு; the dragon's head or ascending node, in Astronomy. சந்திரபீசம், s. The cochineal insect. சந்திரபுடம், s. Moon's longitude. சந்திரமண்டலம், s. The orb or disk of the moon, சந்திரவிம்பம். 2. The moon's halo, பரிவேடம். 3. [in the human body.] The head and the shoulders. (p.) சந்திரமத்திம்புத்தி, s. [in astron.] The mean motion of the moon in a fixed time --as a day, an hour, &c. சந்திரமானம், s. [in astron.] A calculation made from the motion of the moon in its orbit. See சாந்திரமானம். சந்திரமந்தோச்சம், s. [in astron.] The moon's apsis. சந்திரமுருகு, s. An ear ornament shaped like the crescent moon. (c.) சந்திரமோலி--சந்திரமௌலி, s. Siva, the moon crested. There are other compounds--as திங்கண்மோலி, மதிமோலி, &c. சந்திரரேகை--சந்திரலேகை, s. The moon's digits. சந்திரரோகம், s. A kind of leprosy, [in the gospels] lunacy, ஓர்குட்டம். (c.) சந்திரலவணம், s. A medicinal salt, Rock salt, இந்துப்பு. சந்திரலோகம், s. The region or sphere of the moon. சந்திரவட்டம், s. One of the three umbrellas of Argha. சந்திரவட்டக்குடை, s. A large white umbrella used in processions. சந்திரவருஷம்--சந்திரனாண்டு, s. Lunar year. சந்திரவமிசம், s. The lunar race, the race of kings from Chandra, his son Buddha, his son Purúravas, &c. சந்திரவலயம்--சந்திரவளையம், s. [prov.] A brass ring filled with pebbles and used as a small tabour. They are held one on each thumb, by public singers, கைச்சிலம்பு. சந்திரவாதம், s. A system of religion in which the moon is god. சந்திரவிம்பம், s. The disk of the moon. சந்திரனாள்--சந்திரனாட்கூறுபாடு, s. The phases of the moon, திதி. சந்திரோதயம், s. Moon-rise. (c.) 107)

civ (p. 187) க்கிறது, ந்தது, க்கும், க்க, v. n. (etymological'y செவ.) To redden, blush, to be red, to be streaked or tinged with red, செவக்க. 2. To become angry, to redden, as the eyes by anger, உக்கிரங் கொள்ள.--Note. Where redness comes on of itself, சிவத்தது is used in the past tense; where art is used, or the thing is red by birth, or origin, சிவந்தது is common; but in the latter it is sometimes optional; சிவந்தது may sometimes indicate the deeper color.--Note. 2. The participle in the latter form (as also in கறுத்தல்.) requires reduplication before hard letters. சிவத்தமுகம், s. A red face by nature. சிவத்தவுடம்பு, s. A copper colored person. (lit.) a red body. சிவந்தகல், s. A red gem, a ruby or other reddish stone. சிவந்தகுளிகை, s. Red pills given in fevers, சிந்தூரக்குளிகை. சிவந்தசோறு, s. [prov.] Rice made reddish by being burnt in boiling. சிவந்ததானியம், s. Reddish kind of grain. சிவந்ததோல், s. A fair, red skin. சிவந்தநாயுருவி, s. [com. செந்நாயுருவி.] A species of நாயுருவி, which see. சிவந்தபழம், s. A red fruit, a reddening fruit. Compare செம்பழம். சிவந்தபூமி, s. Red soil, செங்காடு. சிவந்தமேனி, s. A red body--commonly used for persons and fruits. சிவந்தவாய், s. A mouth with red lips. சிவந்தராசி, s. [prov.] Any thing red --generally used for ripe fruits. (c.) சிவந்தவேசை, s. The செம்பரத்தை shrub, shoe-flower; [ex சிவந்த--செம், et வேசை--பரத்தை.] (M. Dic.) சிவந்தவுடை, s. Red vestments as worn by some of the gods. (p.) கண்சிவக்க, inf. To redden--as the eyes through anger or disease. சிவப்பு, v. noun. Ruddiness, redness in all its variety of shades from brown. yellow, or chocolate to a bright scarlet. செந்நிறம். 2. Redness of eyes, blush of countenance, &c., as signs of anger, சினக் குறிப்பு. சிவப்பம்மான்பச்சரிசி--செவ்வம்மான் பச்சரிசி s. A plant. See அம்மான்பச்சரிசி. சிவப்பாமணக்கு--செவ்வாமணக்கு, s. A red kind of ஆமணக்கு, which see. சிவப்பவரை, s. A red kind of bean. See செவ்வவரை. சிவப்பானவெள்ளைச்சி, s. A kind of ore, புற்றாம்பழம். (R.) சிவப்பன், s. A person of a reddish, florid, fair complexion. (Rare.) சிவப்பி, s. [com. செகப்பி.] A woman of light complexion. 2. [prov.] A reddish cocoanut or its tree, சிவப்புத்தேங்காய். சிவப்புக்கந்தி, s. A kind of native arsenic, கோழித்தலைக்கந்தகம். (R.) சிவப்புக்கல், s. A red stone, one of the hundred and twenty kinds of ore, ஈரற்கல். சிவப்புப்பொடி, s. A red gem of a smaller species. (c.) சிவப்புச்சோளம், s. [com. செஞ்சோ ளம்.] The red maize. சிவப்புப்பசளை, s. A plant. See செம்ப சளை. சிவப்போலை, s. Olas tinged red for baskets, mats, &c. சிவப்புக்கரு, s. Yolk of an egg; commonly மஞ்சட்கரு. சிவப்புக்கொடிப்பசளை, s. A plant, ஓர் பூடு. Bassella rubra, L. (R.) சிவப்புமந்தாரை, s. A tree, Bauhinia purpurea, L. சிவப்புமானம், s. [prop. சிவப்புவானம்.] A red sky--as செவ்வானம். சிவப்புவர்ணம், s. A red plant; a red color. 13) *

civlai (p. 187) s. [prov.] A man of light complexion, செந்நிறமுடையோன். 2. A reddish animal, சிவத்தது. (c.) 27) *

cengkrumpu (p. 202) s. A reddish species of sugar cane, ஓர்கரும்ப, (c.) 30)

cengklngkl (p. 202) s. Freshets floods from rains, of a turbid, reddish color, கலங்கனீர். 31)

ceñcmpā (p. 202) s. A kind of reddish rice, ஓர்நெல். (c.) 73)