aṇimā (p. 9) s. The faculty of reducing one's self, or any thing else, to the size of an atom, one of the eight சித்தி, Which see, அஷ்டசித்தியினொன்று; ex அணு, atom. Wils. p. 15. ANIMAN. (p.) 35)

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

oṭukku (p. 81) கிறேன், ஒடுக்கினேன், வே ன், ஒடுக்க, v. a. To reduce, compress, bring into a narrower compass, condense, to lessen, bring down--as another's pride, to keep down, keep under, அடக்க. 2. To press, oppress, tyrannize, vex, வருத்த. 3. To reduce the system by medicine or a sparing diet, உடம்பையொடுக்க. 4. To involve one in another--as the elements, cause to disappear--as the worlds, &c., at the close of an age, பூதங்களைலயிக்கச்செய்ய. 5. To close, to finish as a work, the harvest, &c., முடிக்க. 6. To pack in, to put in, to put things close in a bag, a box or other receptacle, செறிக்க. உலகப்பற்றையொவ்வொன்றாயொடுக்க. To relinquish worldly attachments one by one. ஒடுக்கிக்கட்ட, inf. To compress and tie a thing close. 2. To tuck up the skirts and fasten the end behind-as in wet weather. 3. To hem an ola basket, fan, &c. ஒடக்கித்தட்ட, inf. To make a metal utensil thicker and narrower by beating. ஒடுக்கித்தைக்க, inf. To make a garment smaller. ஒடுக்கிவெட்ட, inf. To hew timber reducing the breadth. ஒடுக்குவாய், s. Distorted mouth, கோணல்வாய். வீட்டையொடுக்கிக்கட்ட, inf. To build a house narrow. உடம்பையொடுக்க, inf. To reduce the body by eating sparingly. 2. To contract the body--as a tiger, a cat, &c., to reduce the body to a smaller compass --as in a leaping, sneaking, or creeping posture. செலவையொடுக்க--செலவையொ டுக்கிப்பிடிக்க. inf. To retrench expenses. 2. To live frugally, sparingly, &c. வயிற்றையொடுக்க, inf. To restrain the appetite, to reduce the quantity of food in order to save money. புலனையொடுக்க, inf. To restrain the senses--as ascetics or otherwise; to mortify the senses, passions, &c. 2. To call home the thoughts and fix them on divine things. ஒடுக்கு, v. noun. Contracting, closing, compression, narrowness, அடக் கம். 2. s. A corner to creep into, இடுக்கு. ஒடுக்கிடம், s. A corner, a narrow or confined place, மூலை. 2. A recess, a hiding place, மறைவிடம். ஒடுக்குச்சீட்டு--ஒடுக்குத்துண்டு, s. A receipt given by government for money, வரிச்சீட்டு. பணவொடுக்கு, v. noun. [prov.] A remittance of money. 48)

kavacam (p. 97) s. Armor, mail, a jacket or coat-of-mail, சட்டை. 2. An incantation repeated for defence, ஓர்மந்திரம். An amulet, a charm worn as a defence from evil, phylactery, spell, காப்பு. 4. The mystical syllable hum, forming part of a mantra and considered as a preservative or armor inscribed or carried about the person as a charm, மந்திரத்தினோருறுப்பு. (p.) 5. (c.) A lute, a clayey composition with which chemists close vessels, சீலைமண். Wils. p. 24. KAVACHA. 6. A medicinal composition, used as a cover for medicines for reducing them to ashes,மருந்துக்கவசம். கவசகுண்டலன், s. The king கன் னன்-- said to have been born with a coat-of-mail and ear-rings, கவசத்தோடுங்கு ண்டலத்தோடும்பிறந்தகன்னன். கவசங்கட்ட, inf. To bind or restrain malignant deities, &c., by repeating the defensive incantations, as the initiatory part of the daily worship, in order to prevent their depriving the worshipper of the benefit, &c., மந்திரத்தினாற் காவற்பண்ண. 2. To cover or overspread with loam or clay, to lute, சீலையால்வாய் கட்ட. கவசந்தரிக்க, inf. To put on a coatof-armor. கைக்கவசம், s. A gauntlet, an iron glove used for defence. மெய்க்கவசம், s. A jacket, a coatof-mail. மார்க்கவசம், s. A breast-plate. தோட்கவசம், s. A leathern jacket. 3)

kāyam (p. 104) s. The body, உடல். Wils. p. 212. KAYA. காயகற்பம், s. Medicines for strengthening the body, சரீரத்தைப்பலப்படுத்துமருந்து. காயசித்தி, s. The power of securing the body by magical medicaments against age and its effects--as loss of teeth, gray hairs, decay of mental or corporal powers, &c., சரீரத்தை நெடுநாளிருக் கச்செய்யுஞ் சித்தி. 2. The art of reducing the body to an atom, or enlarging it at pleasure, அணிமாமகிமாசித்தி. காயசித்திக்கடியான், s. Load-stone, கா ந்தக்கல். (M. Dic.) காயசித்திசுண்ணம், s. Crystalized or foliated gypsum used as a medicine, கரு ப்பூரசிலாசத்து. (M. Dic.) காயசித்தியானோன், s. One who has obtained the power of காயசித்தி. 2. A kind of prepared arsenic, சூதபாஷாணம். (M. Dic.) காயசித்தியுப்பு, s. Urine salt, அமரி யுப்பு. காயத்தையிருத்தி, s. Washerman's earth, பூவழலை. காயத்தையுருக்கி, s. Iron ochre, அஸ் திபேதி. காயப்பெண், s. மோகினி Who appears in dreams. காயவேகம், s. [prov.] Anger, spleen, fretfulness. காயாபுரி--காயாபுரிபட்டனம், s. The body as the tabernacle or dwelling of the soul; also considered a city in miniature. குஷ்மகாயம், s. The spiritual and invisible body. See குக்ஷமதேகம். வச்சிரகாயம், s. A robust body, indestructible body. ஸ்தூலகாயம், s. The gross material body. 86)

kāram (p. 104) s. A caustic; a corrosive of any kind; an escharotic, கார்ப்புப்பு. 2. Alkali, soda, potash, &c.; impure corbonate of soda, சாம்பலுப்பு. (Mat. Ind.) 3. Washerman's lye, lixivium, சீலையழுக்குவாங்குங் காரம். 4. A mordant; an alkaline preparation for fixing colours, சாயமிடுங்காரம். Wils. p. 263. KSHARA. The காரம் are five in number, viz.: சவக்காரம், soap. 2. சீனக்காரம், alum. 3. பொரிகாரம், another kind of alum. 4. வெண் காரம், borax. 5. காடிக்காரம், lunar caustic. 5. (p.) Act, acting, doing, agency, காரியம். 6. A termination denoting action, agency --as உங்காரம். wils. p. 213. KARA.. காரக்கல், s. A kind of caustic mineral, விஷக்கல். காரங்கட்ட, inf. To strengthen the blue die by adding other ingredients. 2. To prepare caustics with various ingredients. காரங்கூட்ட, inf. To prepare dyer's lye, காரஞ்சேர்க்க. காரச்சீலை, s. A corrosive plaster, a blister, புண்ணுக்குப்போடுமோர்மருந்துச்சீலை. காரத்திரி, s. A kind of seton with a corrosive or caustic preparation on it, inserted in an abscess, &c., காரச்சீலைத்திரி. காரநீர், s. Dyer's lye made of alum, rust, &c., காரமாயசாயநீர். காரப்பசை, s. A cement of solder of குன்றிமணி seeds and alum, used by gold or silver smiths, காரமானபசை. காரம்போட, inf. To apply alkali, caustic, &c. காரம்போட்டுவெளுக்க, inf. To whiten cloth, &c., with lye or alkali. காரம்வைத்துப்புண்ணாக்க, inf. To make a sore by applying a corrosive, for reducing a tumour, &c. காரம்பூச, inf. To imbue cloth with alum--as a dyer, that it may retain the colour. காரலவணம், s. A corrosive preparation. 107)

kiruttiyam (p. 111) s. Act, actions, performances, operation, தொழில். 2. Moral actions good or bad, involving future retributions, கன்மக்கிரியை. 3. A course of conduct, நடக்கை. 4. Work, business, employment, லௌகிகவேலை. 5. Religious rules, prescribed duties, கடமை. 6. Rites, ceremonies, &c., religious acts or practice, சடங்கு. 7. The operations of the deity--popularity in the characters of creator, preserver and destroyer; but in the mystic parts of the Agama system, the works of obscuring and enlightening the soul are superadded. Wils. p. 243. KRUTYA. தன்கிருத்தியந்தான்பார்க்கவேண்டும். Each one must perform his appropriate duties, personal, social, relative, civil, &c. கிருத்தியகர்த்தா, s. An operating deity, or a god who performs either of the five great operations in the universe. கிருத்தியகர்த்தாக்கள், s. (pl.) Agents who carry on operations in the universe; also, those of the விஞ்ஞானகலர் and பிர ளயாகலர் class of souls that have advanced so as to be cleansed from மலம், and permitted to be operative. கிருத்தியப்பிழை, s. Misdeeds, misbehaviour. 2. Failure or transgression in the performance of prescribed rites, ceremonies or other duties. கிருத்தியமில்லாதவன், s. One who does not practise the rites of the religion. ஒருகிருத்தியமுமில்லாதவன். One unemployed. கிருத்தியமுடிக்க, inf. To perform prescribed duties--as religious rites, ceremonies, &c. கிருத்தியம்பண்ண--கிருத்தியம்நடத்த inf. To perform the works of creation, &c..--as a deity, ஐந்தொழில்செய்ய. The direct object of this work is fancied to be; 1. To cleanse the soul from its moral defilements. 2. To cause it to experience the fruit of former actions. 3. To give it a temporary rest. 4. To produce an equilibrium between the good and evil actions of the soul. 5. To emancipate it from the பாசம் entanglements. (சிவ. சி.) 2. To perform works, rites, &c., சடங்குசெய்ய. 3. To perform the duties of one's calling, தொழில்செய்ய. 4. To perform the funeral rites for a deceased ancestor, உத்தரகிரியைசெய்ய. பஞ்சகிருத்தியம், s. The five operations of deity under various names, forms and modifications, viz.: 1st. சிருட்டி or படை த்தல், the work of creating or transforming matter, evolving it from the primitive Maya, producing words, furnishing the soul with its appropriate body, according to its actions in a previous birth, &c. In the popular system, this office is ascribed to Brahma. 2d.திதி or காத்தல், the work of preserving, usually ascribed to Vishnu. 3d. சங்காரம் or அழித்தல், the work of destroying, or of reducing the universe to the primitive Maya, through numerous involutions, --as earth into water, water into fire, &c. This office is ascribed to உருத்தி ரன், who by his worshippers is identified with Siva whom they consider supreme. 4th. திரோபவம் or மறைத்தல், the work of obscuration, or the veiling of the soul in moral darkness, and beclouding the understanding, so that the divine being cannot be perceived, while the mind attracted and illuded by visible and sensual objects, is excited to the performance of new actions, by which absolute liberation from பாசம் entanglements is prevented, and connection with Maya and its consequent transmigrations--except where the sanchita (சஞ்சிதம்) of former births is exhausted --is indefinitely prolonged. This is ascribed to மயேச்சுரன். 5th. அனுக்கிரகம் or அருளல், this is a work of benevolence as exerted for the benefit of the soul in furnishing it with appropriate bodies by which to expiate the guilt of former actions, though obscuring it with திரோ பவம், while it is thus working itself clear, at length withdrawing the veil and showing it that all visible and sensual objects are illusory and deceptive; also annihilating the passions and exciting disgust toward the objects of sense, and utter indifference to all mundane affairs, and thus causing entire cessation from physical and moral actions, and maturing it for final emancipation, and union with the Supreme. It is ascribed to சதாசிவம். சமுசாரகிருத்தியம், s. Domestic affairs, household business. 10) *

kukkil (p. 114) s. A bird, the jungle-cock, செம்போத்து. 2. [prop. குக்குலூ.] A fragrant gum-resin, bdellium. குக்கிலிற்கண்போல். As red as the eyes of a குக்கில் bird. குக்கிற்சூரணம், s. A kind of medicine prepared by stuffing a fowl with bdellium and then reducing it to a powder. 18)

kūṭṭu (p. 133) கிறேன், கூட்டினேன், வேன், கூட்ட, v. a. To unite, conjoin, combine, connect, இணைக்க. 2. To collect together, to assemble, சேர்க்க. 3. To compound, mingle, commix, amalgamate, கலக்க. 4. To add, cast or sum up; to aggregate, தொகைப்படுத்த. 5. To increase--as interest, salary, allowance, price, &c.; to enhance, to augment, அதிகரிக்கச்செய்ய. 6. To add--as ingredients in food, medicine, &c., கூடச்சேர்க்க. 7. To receive, take, or admit one into a company, party, class, society, partnership, &c., சபை முதலியவற்றிற்கூட்ட. 8. To accumulate, hoard, to store up, to treasure up, சேகரிக்க. 9. To sweep; to gather--as sweepings, பெருக்க. 1. To draw one over to a party, to enlist, to engage; to proselyte, to convert, கட்சி முதலியவற்றிற்சேர்க்க. 11. To append, to attach, to annex, to subjoin, to superadd, கூட்டிவைக்க. 12. v. n. [prov.] To from-as pus &c., உண்டாக்க. கூட்டிக்கட்ட, inf. To gather and tie up--as hair, &c., சேர்த்துக்கட்ட. 2. To encroach on another's land, எல்லை கட்ட. 3. To tie together--as the hands, or the hands and feet; &c. கூட்டிக்கொடுக்க, inf. To give more --as salary, price, &c., to superadd. 2. To add interest to principal and pay it at once. 3. [low.] To pimp, &c. கூட்டிக்கொள்ள, inf. To add an ingredient to medicine or one's food. 2. To take one in company, admit into society, or receive to office, &c. இன்று போசனத்துக்கென்ன கூட்டிக்கொண் டாய். What have you eaten with your food rice to-day? கூட்டிக்கொண்டுபோக--கூட்டிப்போக, inf. To take in company, to take along; to carry, convey. 2. To gather up and take away. கூட்டிச்சேர்க்க, inf. To collect together. கூட்டிப்பிடிக்க, inf. To hold together --as things in the hand. 2. To encroach upon--as lands. 3. To grasp, take up, or thumb too much, in measuring cloth, &c. 4. [local] To receive, entertain, treat with kindness--as a repenting prodigal. கூட்டிமுடிக்க, inf. To gather up and tie the hair. 2. To accomplish, to bring about--as the deity, or as the actions of former births, producing their proper fruits--little used. கூட்டிவிட, inf. To pimp, to pander, (low.) 2. To send along. கூட்டிவைக்க, inf. To accumulate, to lay up, to deposit. 2. To cause to succeed. 3. To bestow enjoyments on one --as the deity in granting a wife, sexual enjoyment, &c. தெய்வங்கூட்டிவைக்கவேண்டும். May God send prosperity. கூட்டுவிக்க, inf. To join together, reconcile. 2. To cause to be swept, &c. இதழ்கூட்ட--சொண்டுகூட்ட, inf. [prov.] To join the lips in speaking. See under இதழ். கறிகூட்ட, inf. To mix ingredients for curry. சுருதிகூட்ட, inf. To tune the voice, or instruments before performing. 2.To accompany the singing by an instrument, or the voice sounding the key note. பறவைகூட்ட, inf. To become fledged; to attempt to fly--as a fledgeling; to assist to fly. மைகூட்ட, inf. To make ink or paint. 2. To make collyrium for the eyes. கூட்டல்கழித்தல், v. noun. Accepting and rejecting. 2. Adding and subtracting. கூட்டு, v. noun. A compound, medley, mixture, composition, aggregation, aggregate, கலப்பு. 2. Curry stuffs ground together, கறிக்கூட்டு. 3. [in arith.] Addition; generally in composition with கணக் கு--as in கூட்டுக்கணக்கு; [ex கூட்டு, mix, add, &c.] கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuffs. கூட்டுக்கறி, s. Compound curry, made of several vegetables. 2. Another kind of curry. கூட்டுக்கூட்ட, inf. To moisten ground curry stuffs. 2. To mix aromatic ingredients in grinding sandal. கூட்டுத்தட்டு, s. A salver with compartments for holding ground curry stuffs, கூட்டுவைக்குந்தட்டு. கூட்டுவர்க்கம், s. Mixture of odoriferous ointment. சந்தனக்கூட்டு, s. [prov.] Perfumery ground with sandal. பாக்குவெற்றிலைக்கூட்டு, s. [prov.] Spices mixed with chopped areca-nuts and used in chewing betel. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A famous medicinal oil compounded of castor, margosa and rape-seed oils. கூட்டுக்கால்கட்ட, inf. To tie a beast's forelegs together. கூட்டாகுழப்பம், s. Confusion of things, affairs, &c., a clutter, தாறுமாறு. கூட்டுக்கச்சவடம்--கூட்டுவியாபாரம்-கூட்டுத்தொழில்--கூட்டுவர்த்தகம், s. A traffic in partnership. கூட்டுப்பயிர், s. Joint cultivation, joint culture. கூடியிருந்துபார் கூட்டுப்பயிரிட்டுப்பார். Try a man by, living with him, or by having a field in common. கூட்டுமூட்டு, s. Union or combination of persons for effecting an object-as the marriage of a destitute girl, &c. 2. League, confederacy, conspiracy. 3. Slander, aspersion, calumny. கூட்டெழுத்து, s. Double or compound letters--as , , . 2. Compound Sanscrit letters--as க்ஷ See under எழுத்து. கூட்டுக்கணக்கு, s. [in arith.] Addition. கூட்டுக்கழிவு, v. noun. Addition and subtraction; increasing and reducing. கூட்டிடைச்சொல், s. [modern.] A copulative conjunction. 30)

cangkāram (p. 156) s. [sometimes சம்மாரம்.] Destruction, annihilation, dissolution in general, அழிக்கை. 2. The periodical destruction of the universe, in the reduction of all things to their primitive Maya--as one of the five கிருத்தியம், உலகசங்காரம். (c.) 3. The constant dissolution of all animate existences, as one of the five கிருத்தியம் or divine operations, இளைப்பாற்றஅழித்தல். 4. Restriction, restraint, suppression--as of the passions and appetites, கடிதல். W. p. 878. SAMHARA. 5. [in astrom.] The process of reduction, &c., (உள்ளமு.) ( See சரசங்காரம்.) (Sa. Samskara, completing or finishing.) சங்காரகாலம், s. A time of dissolution. சங்காரதூதன், s. [in Christian usage.] The destroying angel. சங்காரம்பண்ண, inf. To destroy, reduce things to their primitive Maya--as at the termination of the great yuga, or in the dissolution of individual creatures. சங்காரன், s. A destroyer. சர்வசங்காரநாள், s. Doomsday, the day of final and universal destruction, and judgment. சங்கரிக்க, inf. To destroy, exterminate, annihilate, அழிக்க. 2. To destroy the world, at the universal deluge, by resolving one element into another, and reducing all things to their primitive state. சங்கரிப்பு, v. noun. Destruction, annihilation, &c. நிருமூலமாக்குகை. 2. Involution of elements one into the other, and their ultimate reduction to Maya, at the termination of the world, சங்காரம். சங்காரகாலத்துப்பு, s. As அமரியுப்பு, which see. 2)

citti (p. 182) s. Success, accomplishment, prosperity, the attainment of the desired object, கைகூடுதல். (c.) 2. Supernatural powers obtained by abstract devotion, and exercised at will, தபோபலம். 3. Final emancipation from mortal existence and the attainment of eternal beatitude, மோட்சம். 4. The sixteenth of the astronomical yogas, ஓர்யோகம். 5. Firmness, durability, திடம்-as காயசித்தி, firmness of body. W. p. 925. SIDDHI. 6. The எட்டி tree. 7. Soap, சவ க்காரம். (p.)--Note. As the last member of a compound word, it implies success obtained--as காயசித்தி, மந்திரசித்தி, &c. சித்திகணபதி--சித்திவிநாயகன், s. Ganesa the god who removes obstacles or gives success. 2. A manifestation of this god. சித்திநெறி, s. The way to bliss. 2. The way to success. (பஞ்சதந்.) சித்திபெற--சித்தியடைய, inf. To succeed. 2. To succeed in magic, medicine or some art. 3. (p.) To obtain bliss. சித்திபெற்றவன்--சித்தியுள்ளவன், s. One who has succeeded in magic, medicine, business, &c. சித்திமுத்தி, s. The happiness of success. (Colloq.) சித்தியாக, inf. To prove successful as magic, incantations, medicines, undertakings, &c., பயன்பட. அட்டசித்தி--அட்டமாசித்தி, s. The eight superhuman powers ascribed to Siva, and which, it is supposed, may be acquired by extraordinary austerities attended with magical rites. They are. 1. அணிமா, the power of reducing one's self or any thing else to the size of an atom. 2. மகிமா, the power of increasing one's bulk without limit. 3. இலகிமா, the power of rendering one's self or other things light, overcoming gravitation. 4. கரிமா, the faculty of increasing weight, solidity, &c., also written கிரிமா. 5. பிராத்தி, the power of attaining every thing desired, as to touch the moon with the finger, &c. 6. பிராகாமியம், the power to overcome natural obstacles and go any where. 7. ஈசத்துவம் or ஈசிதை, Supreme dominion over animate or inanimate nature. 8. வசித்துவம், or விசி தை, the power of enchanting, changing the course of nature or assuming any form.--Note. In Wilson's Dictionary, instead of கரிமா, is given, காமாவசா யிதை, the accomplishment of every promise or engagement. See also Ellis. p. 18. சிவஞானசித்தி, s. [commonly called சித்தியார்.] See சித்தியார். வாக்குச்சித்தி, s. Successful pleading, &c. 2. Supernatural gifts as attained by Munis to give their word effect. 3. Influence attending or supposed to attend the words of some persons. (c.) காரியசித்தி, s. Effect or the result of a thing. 2. Success of a thing. (c.) மந்திரசித்தி, s. Success in magical incantations. 75)

pañca (p. 290) --பஞ்சம், adj. Five-fold, ஐந்து. W. p. 493. PANCHAT or PANCHAN. பஞ்சகச்சஞ்சொருக, inf. To tuck up the cloth in five ways. See சொருகு, v. பஞ்சகச்சாயம், s. Five kinds of cakes. பஞ்சகதி, s. The five paces of the horse. See துரககதி. பஞ்சகந்தம், s. The five aromatics. See கந்தம். பஞ்சகம், s. Any thing of five parts. பஞ்சகம்மாளர், s. [also பஞ்சாளர்.] The five castes of mechanics. See கம்மாளர், under கம். பஞ்சகர்த்தாக்கள், s. The five deities, or forms of deity performing operations for the benefit of souls. 1. பிரமா, creator, or evolver of the universe; 2. விட்டுணு, preserver, who furnishes each soul with its allotted portion of jois, and sorrows, as the results of former actions; 3. உருத்திரன், destroyer, reducing souls and worlds to their primitive elements; 4. மகேசுரன், obscurer, darkening the understanding, that the soul may act, and work off its accumulation of moral evil, so as to become ripe for salvation; 5. சதாசிவன், enlightener of illuminator, who imparts divine grace, and prepares the soul for emancipation, and union with the deity. See பஞ்சகிருத்தியம், under கிருத்தியம். பஞ்சகலாத்தானங்கள், s. The five parts of the body touched by the gurus in giving தீட்சை. பஞ்சகலை, s. The five developments of the soul in its beatification are; நிவிர்தி, பிரதிஷ்டை, வித்தை, சாந்தி,சாந்தியாதீதம். (தத்துவ.) பஞ்சகல்யாணி, s. A horse whose feet and forehead are white. See கலியாணி. பஞ்சகன்னியர், s. The five famous women worshipped by females, as able to confer benefits. See கன்னிகை. பஞ்சகாவியம், s. The five ancient classic poems. See காவியம். பஞ்சகிருத்தியம், s. The five operations performed by five பஞசகர்த்தாக்கள். See ஐந் தொழில், கிருத்தியம். பஞ்சகுரோசஎல்லை, s. The distance of five calls of குரோசம், around Benares, within which no foreign religionist, or other unclean person, should come. பஞ்சகோசம், s. The five sheaths of the soul. See கோசம். பஞ்சகோணம், s. A pentagon. See ஐங்கோணம். பஞ்சகோலம், s. The mixture of five spices, சுக்கு, திப்பிலி, திப்பிலிமூலம், செவ்வியம், and சித்திரமூலம்; [ex Kola. pepper.] பஞ்சகௌடம், s. The five divisions of Bengal or the கௌடம் country. See கௌடம். பஞ்சகௌவியம், The five products of the cow, used in ceremonial purifications, viz. milk, curds, ghee, urine and dung, ஆனிடத்தைந்து. பஞ்சகௌவியம்கூட்டித்தெளித்தல். Mixing the five ingredients and sprinkling the the floor, &c.--Note. The same mixture is administered to the woman after child-birth; also sprinkled on the child at the time of purification. பஞ்சகொ?வியப்பிராசினம். Eating the above compound as a purification. பஞ்சசத்தி, s. The five saktis. See சத்தி. பஞ்சசயனம், s. The five kinds of beds. See சயனம். பஞ்சசிகை, s. The five parts of the body which the Shastras forbid to be shaved; the crown of the head, the two eye-brows, and the arms from the elbow to the hand. பஞ்சசுத்தி, s. The five purifications. See சுத்தி. பஞ்சணை, s. [com. for பஞ்சசயனம்.] The five kinds of mattresses, filled with silk-cotton, red cotton, white cotton, hair, or feathers. 2. See பஞ்சு. பஞ்சதந்திரம், s. [in politics.] The five means of accomplishing one's object; 1. மித்திரபேதம், sowing discord among friends; 2. சுகிர்லாபம், associating with equals; 3. சக்திவிக்கிரகம், associating with a foe and ruining him; 4. அர்த்தநாசம், spending one's property to gain an object; 5. அசம்பிரெட்சியம், acting without inquiry, examination, &c. பஞ்சதந்திரக்கதை, s. Panchatantra. பஞ்சதம்--பஞ்சதை, s. Death, dissolution og the five elements of whose aggregate the body consists, மரணம். பஞ்சதரு--பஞ்சதாரு, s. The five trees in Swerga. See ஐந்தரு, தரு. பஞ்சதன்மாத்திரை, s. The five grounds of knowledge by the senses. See தன் மாத்திரை. பஞ்சதாது, s. The five elements, earth, water, fire, air, ether. பஞ்சதாரை, s. (Tel. பசார.) Sugar, சருக்கரை. பஞ்சதிரவிடம், s. The five provinces of Southern India. See திராவிடம். பஞ்சதிரவியம், s. The five productions of the cow used in purification. See கௌவியம். பஞ்சநகம், s. An elephant. 2. A tortoise, ஆமை. W. p. 493. PANCHANAKHA. பஞ்சநகக்கூர்மையோன், s. A tortoise as having five divisions in its claws. பஞ்சநதி, s. The Punjaub having five rivers, as famous for sacred bathing. பஞ்சநிம்பம், s. The five parts of the Neem, or Margosa tree; the flowers fruit, leaves, bark and root; [ex நிம்பம், margosa.] பஞ்சபட்சி, s. The five birds for augury. See பஞ்சபட்சிக்காதல், under காதல். --The letters, அ, இ, உ, எ, and ஒ, are applied to the birds, and the following accidents, உண்டி, feeding, நடை, walking, அரசு, governing, தூக்கம், sleeping, and சாவு; dying. பஞ்சபட்சிக்காதல், s. A treatise on augury. பஞ்சபட்சிவேளை, s. Augury from the eating, sleeping, walking, governing and dying of the five birds, between the full and the new moon. 2. An auspicious hour, ascertained by augury. பஞ்சபர்வங்கள், s. Five religious ceremonial days in each fortnight. பஞ்சபாணம், s. [alsoஐங்கணை.] The five arrows of Kama consisting of five kinds of flowers; வனசம், lotus; 2. குதம், mango; 3. அசோகு, ashoka; 4. முல்லை, jasmine; 5. நீலம், blue water lily. பஞ்சபாணன், s. Kama, the god of love, as armed with the five arrows, காமன். பஞ்சபாணாவஸ்தை, s. The five effects produced by the arrows of Kama; சுப்பிரயோகம், thinking and talking of the person loved; 2. விப்பிரயோகம், sighing and lamenting; 3. சோகம், heat or feverishness, nausea and languishing; 4. மோகம், weeping and bewliderment of the faculties; 5. மரணம், death or suspension of the natural powers. பஞ்சபாணி, s. Parvati, as armed with five arrows, பார்வதி. பஞ்சபாண்டவர், s. [pl.] The five Pandavas. See ஐவர். பஞ்சபாதகம், s. [pl.] [also பஞ்சமாபாதகம்.] The five heinous sins; கொலை, murder; 2. காமம், lust; 3. களவு, theft or fraud; 4. கள்ளுண், drinking intoxicating liquor; 5. குருநிந்தை, abuse of the Guru. (சது) --Some Omit காமம், and others, குருநிந்தை. and give பொய், instead. பஞ்சபாதகன், s. One guilty of the five heinous. 2. One very oppers sive, and unjust, as பஞ்சமாபாதகன். பஞ்சபாத்திரம், s. A kind of vessel of five plates collectively, or made of five metals, used by advanced religionists, to hold water for purification, பஞ்சலோக பாத்திரம். 2. (R.) The centre piece of this vessel. பஞ்சபூதம், s. The five elements; earth, air, fire, water, and ether. பஞ்சபூதஅணு, s. The five atomic bases. See பரமாணு under பரமம். பஞ்சப்பிராணன், s. The five vital airs constituting life--commonly reckoned ten. See வாயு. பஞ்சமகதி, s. Final bliss, liberation from births and absorption in the deity --there being four other states, மோட்சம். பஞ்சமகாயக்கியம், s. The five special sacrifices or oblations. See யாகம்; [ex மகா et யக்கியம்.] பஞ்சமம், s. One of the five musical modes, ஓர்பண். 2. One of the seven musical notes, சத்தசுரத்தொன்று. W. p. 493. PANCHAMA. See நிஷாதம். பஞ்சமலம், s. The five evils attaching to the soul, ஐவகைமலம். பஞ்சமன், s. A low caste man; (lit.) a fifth man, one not belonging to either of the first four castes, ஐந்தாஞ்சாதியான். பஞ்சமாசத்தம், s. The five kinds of musical sounds; also the sources of the sounds. See கருவி. பஞ்சமாபாதகம், s. The five heinous sins, as பஞ்சபாதகம். பஞ்சமாபாதகன், s. A grievous sinner, one quilty of the five heinous crimes, பஞ்சபாதகன். 2. A very oppressive, unjust of cruel man, துஷ்டன். (c) பஞ்சமி, s. The fifth day of the moon, either in her increase or decrease, ஐந் தாந்திதி. 2. The last five of the lunar days; a death occurring on the first of these is portentous of death to five others in the house, or it vicinity; on the second day to four others, &., on which account, if the death occur on the first day, the corpse is carried out through a hole made in the wall, the house is vacated for months, and various ceremonies are performed to appease the incensed goddess, அவிட்டமுத லைந்துநாள், commonly தனிஷ்டபஞ்சமி. 3. The goddess Durga, துற்கை, அவிட்டபஞ்சமி. The last five lunar days, as பஞ்சமி, 2. பஞ்சமிதேவதை--பஞ்சமிப்பேய், s. [prov.] The tutelary deity of the five unlucky days. பஞ்சமியிற்செத்தவீடு, s. A house forsaken in consequence of a death occurring in one of the பஞ்சமி days. 2. பஞ்சமுகாஸ்திரம், s. A five pointed weapon; [ex முகம், et அஸ்திரம்.] பஞ்சமூலம், s. Five kinds of medicinal roots, of which there are two classes. See மூலம். பஞ்சமூலகஷாயம், s. A decoction of five different medicinal roots. See கஷாயம். பஞ்சயாகம்--பஞ்சவெச்சம், s. The five daily sacraments or oblations, as பஞ்சமாகாயக்கியம். See எச்சம். பஞ்சரத்தினம், s. Five precious stones. 2. The name of a treatise, ஓர்பிரபந்தம். பஞ்சராசிகம், s. Rule of five, ஐந்தொ கைவினா. பஞ்சராத்திரம், s. A sect of Vaishnuvas. பஞ்சலக்கணம், s. The five parts of Grammar. See இலக்கணம். பஞ்சலிங்கம், s. The five kinds of Linga, represented by the five elements. See இலிங்கம். பஞ்சலோகம், s. The five simple metals. See உலோகம். 2. A mixture of the five, ஐவகைலோகக்கலப்பு. பஞ்சவர்தூதன், s. Vishnu, once employed as a messenger for the five பஞ்ச வர், or Pandavas, விஷ்ணு. பஞ்சவர்னம், s. The five colors; white, black, red, yellow and green. பஞ்சவர்னக்கிளி, s. The finest species of parrot. See கிளி. பஞ்சவாசம், s. The five aromatics or spices. See பஞ்சகந்தம். பஞ்சவிஷயம், s. The object of the five senses; the whole material world See புலன். பஞ்சாக்கரம்--பஞ்சாக்ஷரம், s. The five lettered incantation, சிவாயநம, which see. பஞ்சாக்கினி, s. The five fires amidst which the devotee performs austerities. one toward each quarter and the sun over-head; or, according to others, a fire in the centre. 2. The five mystic fires in the body, given as இராகம், கோபம், காமம், சடம், தீபனம். Compare தீ. பஞ்சாக்கினிமத்தி, s. The centre of an area in which are five fires, as a place for the performance of austerities. பஞ்சாங்கம், s. An almanac embracing five things; lunar days or phases of the moon, திதி; solar days or week, வாரம்; periods of the asterisms, நட்சத்திரம்; the yogas, யோகம்; and karnas, கரணம்; [ex அங்கம், member, அ becoming ஆ in combination.] பஞ்சாங்கங்கணித்தல்--பஞ்சாங்கம் எ ண்ணுதல், v. noun. Calculating an almanac. பஞ்சாங்கஞ்சொல்லுதல், v. noun. Notifying special days and periods, with the ceremonies to be performed, as the household priest to princes. பஞ்சாங்கதெண்டன்-பஞ்சாங்கநமஸ்கா ரம், s. Prostrating the five members of the body, the feet, hands and head to the earth. Compare சாஷ்டாங்கம். பஞ்சாங்கபலன், s. Astrological results for the year as given in the almanac. பஞ்சாங்கமானியம், s. Land held free by such a brahman for his duty. பஞ்சாங்கவாக்கியம், s. [in Hindu astron.] The table of the moon's given longitudes from apogee and daily motions for two hundred and fortyeight days. பஞ்சாங்குலம், s. The castor-plant whose leaves resemble the five digits, ஆமணக்கு; [ex அங்குலம்.] பஞ்சாசயம், s. The five receptacles in the body are: ஆமாசயம், the stomach; 2. இரத்தசயம், the heart; 3. கர்ப்பாசயம், the womb; 4. சலாசயம், the bladder; 5. மலாசயம், rectum. பஞ்சாக்ஷரம், s. As பஞ்சாக்கரம். பஞ்சாமிர்தம்--பஞ்சாமுதம், s. The five delicacies; milk, curds, ghee, sugar, and honey. (in Wils.) 2. (R.) A mixture of plantains, cocoa kernel, milk, sugar and honey, used in anointing an idol. பஞ்சாமிலம், s. An aggregate of the five acids, jujube. இலந்தை; pomegranate, மாதளை; sorrel, புளியாரை; emblica, நெல்லி, citron, எலுமிச்சை; [ex ஆமிலம்.] W. p. 494. PANCHAMILA. பஞ்சாயுதம், s. The five weapons of Vishnu; the discus, club, chank, bow and sword. 2. [prov.] A gold ornament worn by children or women, on the neck with the tali, bearing in relief the five weapons of Vishnu. It is of two kinds, அரசிலைப்பஞ்சாயுதம், one made in the form of fig-leaf; வட்டப்பஞ்சாயுதம், one in a circular form, ஓராபரணம். பஞ்சாயுதபாணி-பஞ்சாயுதன், s. Vishnu, as bearing the five weapons. பஞ்சார்க்கம், s. Five phenomena of the heavens constantly recurring in connexion with the planets; regarded as exerting planetary influence of an unpropitious character taken into account in astrological computation, viz.: 1. தூமம், smaoke; 2. விதிபாதம், one of twentyseven astrological yogas; 3. வில் or இந்திரவில், rainbow; 4. பரிவேடம், halo; 5. சேது, the descending node. பஞ்சார்க்கதோஷம், s. [in astrol.] Evil influence or result of any of the five அர்்க்கம். பஞ்சாவத்தை, s. The five states of the human intellect. See அவத்தை. பஞ்சாளர், s. [pl.] Mechanics--as பஞ் சகம்மாளர். பஞ்சானனன், s. Siva the five-faced, சிவன்; [ex ஆனனம்.] பஞ்சீகரணம், s. The operation of the five elements in the human body, by the varied union of which, according to the Tatwa philosophy, the different mental and physical actions are performed, பூதங்களாலுண்டானதேகஸ்திதி. பஞ்சேந்திரியம், s. The organs of sense, also of action. See இந்திரியம். 7) *

pyil (p. 296) --பயிலு, கிறேன், பயின்றேன், வேன், பயில. v. n. and v. a. To practise, to learn by practice, as an art; to become trained, accustomed, exercised, பழக. (c.) 2. To speak, to utter, to tell, to talk, சொல்ல. 3. To occur, to take place, to exist, நிகழ. 4. To energize, முயல. 5. To behave, to conduct one's self, நடக்க. 6. To join, to be close, to be thick, crowded, நெருங்க. 7. To utter indistinet sounds, as birds, not reducible to language, to sound, ஒலிக்க. பயிலிடம்--பயிலுமிடம், s. A training place, a school of arts. பயின்றகல்வி, s. Acquired learning. பயின்றுகொள்ளுதல், v. noun. Practising, habituating one's self to any thing. பயில்வு, v. noun. Practising, exercising as பயிற்சி. 2. Act, action, deed, moral action, செய்கை. 13)