aṭkkm (p. 7) s. Restraint, repression, compression, அடங்குகை. 2. Subordination, submission, கீழ்ப்படிவு. 3. Restraining the senses, self-control, forbearance, பொறியொ டுக்கம். 4. Continency, command over the appetites, temperance, modesty, chlastity, good behaviour, இச்சையடக்கம். 5. Concealment, sepulture, interment of a dead body, பிரேதமடக்குகை. 6. Retiredness, reservedness silence, taciturnity, மௌனம். 7. Contents of a box, &c., that which is comprehended, அடங்கியது. 8. Contents of a book, &c., epitome, abstract, summary, import, substance, பொழிப்பு. 9. Shrinking, compressing,--as a tortoise its members; reduction, condensation, compression, &c. of the powers of the mind, syncope from snake bite, &c., ஒடுக்கம். 1. [prov.] Fireworks in layers, producing successive discharges, பாணம். 11. Treasure kept in concealment, or laid by unobserved by others, புதைபொருள். 12. Erudition, profound knowledge connected with paucity of words and gravity of manners, மிக்கறிவு; (ex) அடக்கு or அடங்கு. அடக்கமெழும்ப, inf. To revive as from the stupor caused by the bite of a snake, a fit, &c. அடக்கம்பண்ண, inf. To bury, inter, entomb. 53)

irutu (p. 50) s. A season of two months. (See பருவம்.) 2. The monthly flowings of females, catamenia, மகளிர்சூதகம். Wils. p. 168. RUTU. 3. The first menstrual discharge, மகளிர்முதற்பூப்பு. 4. (தத்துவ-24.) Office, function, operation--as the evolving, carrying forward and reduction of nature by the deity, கடவுளின்முத்தொழில். இருதுசாந்தி--இருதுசாந்திக்கலியா ணம், s. The ceremony incident to a girl's arriving at puberty, when offerings are made to the moon to appease that malignant deity, that he may not injure her or attempt her chastity, சோபனகலியா ணம். இருதுவாக, inf. To menstruate, பூக்க. 71) *

ilayam (p. 53) s. Death, destruction, சா வு. 2. Absorption, transformation, involution, reduction of one element into another --as of earth into water; water into fire; fire into air; and air into ether, அடங்குகை. (See ஒடுக்கம்.) 3. Concealment, disappearance, ஒளிப்பு. 4. Dissolution, fusion, கரைவு. 5. Dancing, a kind of dance, கூத்தின்விகற்பம். Wils. p. 717.LAYA. (p.) இலயந்தப்பிப்போயிற்று. Destruction or loss is evaded. இலயகாலம், s. Time of destruction, end of the world. இலயக்கியானம்--இலயைக்கியான ம், s. The knowledge or science of beating drums, cymbals and other instrumental accompaniments, சங்கீதசுரக்கியானம். இலயஸ்தானம், s. The primitive of the evolved forms of nature, and of the transformations or assumed appearances of deity, into which they all become at last resolved, ஒடுங்குமிடம். இலயமாக, inf. To perish, to be destroyed. உற்பத்திஸ்திதிலயம், s. Creation, preservation and destruction. சீவலயம், s. Destruction of animated nature. சீவலயமானகாரியம், s. A destructive event. 38)

aintu (p. 80) adj. or noun. Five, ஓரெண். ஐங்கணை, s. Five flowers feigned to be the arrows of Hindu cupid. (p.) ஐங்கணைக்கிழவன், Kama, the Hindu cupid, lit. lord of the five arrows, மன்மதன். (p.) ஐங்கரன், s. Ganesa, the five-handed. He is represented with an elephant's head, the proboscis or trunk is figuratively reckoned as a hand, விநாய கன். (p.) ஐங்கரற்கிளையோன், s. A name of Skanda, முருகன். 2. Verapattra, வீரபத் திரன். (p.) ஐங்கலம், s. Sixty marcals. ஐங்காதம், s. Five leagues. ஐங்காயம், s. The five kinds of காயம். (See காயம்.) 2. Other five kinds are used in witchcraft, viz.: 1. மிளகு, pepper. 2. வெந்தயம், dill. 3. ஓமம், cardamom. 4. வெள்ளுள்ளி, garlic. 5. பெருங் காயம், assaf&oe;tida. ஐங்காயத்தூள்--ஐங்காயவுண்டை, s. Powders of five ingredients given to women after child-birth, ஓர்மருந்து. ஐங்குரவர், s. The five superiors, ஐம்பெரியோர், viz.: King, அரசன்; guru, குரு; father, பிதா; mother, மாதா and elder brother, தமயன். In some classifications, உபாத்தியாயன் is placed instead of மாதா. ஐங்குழு, s. The five confidential servants of a king, அரசர்க்குக்குழு, viz.: 1. மந்தியர், ministers. 2. புரோகிதர், priests. 3. சேனாபதியர், generals. 4. தூதர், ambassadors. 5. சாரணர், spies. ஐங்கோணம், s. A pentagon, quinquangular figure, பஞ்சகோணம். ஐஞ்ஞூறு, s. Five-hundred, ஐந் நூறு. ஐந்தரு, s. The five trees in the world of Indra, பஞ்சதாரு, viz.: 1. அரிச்சந்த னம். 2. கற்பகம். 3. சந்தானம். 4. பாரிசாதம். 5. மந்தாரம். ஐந்தருநாதன், s. Indra, lord of the five trees in the celestial world, which yield whatever is asked or desired of them, இந்திரன். (p.) ஐந்தலைநாகம், s. A fabulous fiveheaded cobra, of which each head is supposed to contain a very precious gem. It is said to be found in mountainous districts and to have the power of flying. ஐந்தவித்தல், s. The control of the senses, ஐம்பொறியடக்கல். ஐந்தவித்தானாற் றலகல்விசும்புளார்கோமானிந்திர னேசாலுங்கரி. Indra, the god of the celestials, is a living monument of the wonderful power of those who control the five senses. (குறள்.) ஐந்தனுருபு, s. The fifth case (இன்) --one of the ablatives denoting procession, similitude, limit, and means, ஐந்தாம் வேற்றுமையுருபு. மலையின்வீழருவி. Torrents rushing from the mountains. காக்கையிற்கரிதுகளம்பழம். The களா berry is as black as a crow. மதுரையின்வடக்குச்சிதம்பரம். Sethamparam is situated to the north of Madura. கல்வியிற்பெரியன்கம்பன். Kampan made himself great by learning. ஐந்தாங்கால், s. The first post of the marriage shed when planted on the fifth day before the marriage, the third, fifth, or seventh day being chosen, as it may be lucky or otherwise, according to astrological calculation, மணப்பந்தரின் ஐந்தாங்கால். ஐந்தானம், s. The fifth lunar asterism, மிருகசீரிடம். (p.) ஐந்திணை, s. The five kinds of land, &c., ஐவகைநிலம். (See திணை.) 2. The closest friendship or love between husbands and wives, அன்புடைக்காமம். (p.) ஐந்திணைச்செய்யுள், s. A poem in which the five different kinds of soil are described and illustrated--one of the ninety-six பிரபந்தம், ஓர்பிரபந்தம். (p.) ஐந்துருவாணி, s. A shaft connecting the floors or stages of a car. See அ ஞ்சுருவாணி. ஐந்துறுப்படக்கி, s. The tortoise, ஆமை. (p.) ஐந்தொகைவினா, s. [in arithmetic.] The rule of five or double rule of three, ஓர்வகையெண்வினா. ஐந்தொழில், s. The five divine operations, பஞ்சகிருத்தியம், viz.: 1. சிருஷ்டி, creation or reproduction. 2. ஸ்திதி, preservation. 3. சங்காரம், destruction, reduction of things to their primitive elements. 4. திரோபவம், that act of the deity by which he conceals from the sentient soul its future destiny for purposes of moral discipline; concealing, obscuring; i. e. involving the soul in ignorance or illusion by means of magic. 5. அனுக்கிரகம், grace, the various means adopted for the deliverance of the soul from the power of illusion and consequent transmigrations. See கிருத்தியம். ஐமீன், s. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். (p.) ஐமுகன்--ஐயானனன், s. Siva, the five-faced, சிவன். (p.) ஐமுகாஸ்திரம், s. A five-pointed arrow, பஞ்சமுகாஸ்திரம். (p.) ஐம்பது, s. Fifty. ஐம்பத்தொன்று, s. Fifty-one. ஐம்பால், s. [in grammar.] The five பால், or the genders and numbers, ஐந்து பால். 2. The five modes of dressing a woman's hair, ஐவகையாகமயிர்முடிக்கை. 3. The hair of a female, மகளிர்கூந்தல். See பால். (p.) ஐம்புலம்--ஐம்புலன், s. The five senses, பஞ்சவிஷயம். ஐம்புலத்தடங்கான், s. He who is not comprehensible by the five senses-God, கடவுள். (p.) ஐம்புலம்வென்றோர், s. Ascetics, holy persons, முனிவர். (p.) ஐம்புலனடக்கல். Subjugation of the five senses. ஐம்புலனுகர்ச்சியினிறப்பன, s. The five kinds of creatures which perish by means of the senses, viz.: 1. சுவையரல்--மீன், fish, by the taste in catching at the bait. 2. நாற்றத்தால்-வண்டு, beetles, by the smell. 3. ஊற்றினால்-யானை, elephants, by copulation. 4. ஓசையால்-அசுணம், a species of bird by harsh sounds. 5. ஒளியால்-விட்டில், a species of insect, attracted by the light. ஐம்புலன்விழையான், s. An ascetic, முனிவன். (p.) ஐம்புலாதி, s. [prov.] Anxiousness, being full of cares. ஐம்பூதம், s. The five elements, பஞ்சபூதம். ஐம்பொறி, s. The five organs of sense, பஞ்சேந்திரியம். ஐம்பொறிநுகர்ச்சி, s. Enjoyment of the senses, பொறிபுலனைக்கொள்ளுகை. ஐம்பொன், s. The five kinds of metals, பஞ்சலோகம். ஐயாயிரம், s. Five-thousand, ஐந்தா யிரம். ஐயைந்து, s. Five times five. ஐவகைப்பொழுது, s. Five divisions of the day, சிறுபொழுது, viz.: மாலை, யாமம், வைகறை, எற்பாடு, நண்பகல். ஐவகைப்பொன், s. See பஞ்ச லோகம். ஐவகைமயிர்முடி, s. The five methods of dressing women's hair. See ஐம்பால். ஐவகைவினா, s. Five modes of interrogation for the solution of doubtful subjects. See வினா. ஐவர், s. The five பாண்டவர், or sons of பாண்டு, viz.: 1. தருமன். 2. வீ மன். 3. அருச்சுனன். 4. நகுலன். 5. சகாதே வன். 2. (fig.) The five senses in the language of ascetics, ஐம்புலன். ஐவரையடக்கி. Subjugating. the five senses-- ஐவருக்குந்தேவி, s. Dropada the wife of the Pandavas, துரோபதை. ஐவாய்மான், s. A cow, பசு. (திரு விளை.) (p.) ஐவாய்மிருகம், s. A bear--so called from the prehensile power of his four feet and mouth, கரடி. (p.) ஐவிரலி, s. [commonly ஐவேலி.] A creeping plant whose leaf is supposed to resemble the fingers, a pentadactyle, ஓர்கொடி, Bryonia laciniosa, L.-Note. In this plant the god Siva is said to have concealed himself when pursued by பஸ்மாசுரன், who had, by penance, obtained from him, as a boon, power to destroy all on whose head he should place his hand. ஐவிரல், s. The thirteenth lunar mansion, அத்தநாள். (p.) ஐவேலி, s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். 2. A creeper. See ஐவிரலி. ஐவைந்து, s. Five of each, &c., ஐந்தைந்து. 11)

oṭungku (p. 81) கிறேன், ஒடுங்கினேன், வே ன், ஒடுங்க, v. n. To shrink, become reduced, compressed, closed, contracted, narrow, to lessen, to abate, crouch, lie within a small compass, diminish, grow less--as a globe from the centre to the poles, அடங்க. 2. To be restrained--as the senses, desires, &c., புலனொங்க. 3. To give place, recede, pass on one side--as in meeting a superior; to shrink within one's self, showing reverence, taking off the mantle, turban, sandals, &c.; to creep along sideways, ஒதுங்க. 4. To be reduced in circumstances, power, prosperity, in show, in expenditure, in the mental or bodily faculties, energies, &c., to grow lean, be reduced in size, whether by disease, want of food, or otherwise, குறைய. 5. To cease-as noise, bustle, stir, &c., அமைய. 6. To sink or retire--as the soul in sleep, fainting, or through the different stages at death, சோர. 7. To become dissolved or involved one within another--as the elements, worlds, &c., till all is absorbed in the deity, பூதங்களொடுங்க. 8. To end, terminate, cease, முடிய. 9. To obey, submit, கீழ்ப்படிய. 1. To be concealed, பதுங்க. 11. To be packed, stowed away, செறிய. 12. To be retrenched, சுருங்க. 13. To disappear, become absorbed, dissolved--as salt in water, &c., கரைய. 14. To grow dim-as a light, a heavenly body, &c., to become extinct--as light by passing into its previous elements or ether, ஒளிமழுங்க. மாடுநுகத்தைக்கண்டொடுங்குகிறது. The ox has assumed a sickly appearance; or it shrinks at the sight of the yoke. ஊணொடுங்கவீணொடுங்கும். If his food be reduced, his dissipation will cease. உலகுதோன்றினமுறையேயொடுங்கும். The world will be reduced to its primeval elements in the order in which it was educed. ஆளொடுங்கினவேளைபார்த்துவந்தான். He watched for an opportunity and came when all was still (for plunder, &c.). கலிமுதிரமுதிரப்பெரியவர்களொடுங்கிவிட்டார்கள்... As the iron age advances, the great are reduced. ஒடுங்கலில்பல்கலை. The various sciences which are unlimited. குளிராலொடுங்க, inf. To shrink with cold. ஒடுங்கி, s. A tortoise, ஆமை. ஒடுக்கம், v. noun. Narrowness, straitness, closeness, வழியொடுக்கம். 2. Contraction into itself--as the tortoise, an elastic substance, &c., சுருங்குகை. 3. Retirement within doors, abatement, concealment by stooping and creeping along--as a man to shoot, or a tiger to spring on its prey, &c., பதுங்குகை. 4. Suppression, contraction, reduction, நெருக்கம். 5. Reverence, self-restraint, modesty, அ டக்கம். 6. Involution--as of the elements one into another, absorption, dissolution, disappearance--as of salt in water, ஒன்றிலொன்றடங்குகை. 7. Cessation (of noise, bustle, stir--as by night in time of epidemics, &c.), quietude, calmness, stillness, அமைவு. 8. Sinking as the soul through its different stages at death, gradual reduction--as of circumstances, the powers of the body by age, &c., பலமுதலியவொடுங்குகை. 9. s. End, close, termination, முடிவு. ஒடுக்கத்திலேயொன்றுமில்லை. At the end nothing (of earth) will accompany us, remain, avail, &c. அவனுக்குச்சாப்பாடொடுக்கமாய்ப்போயிற்று. His food is diminished in quantity. காரியமொடுக்கத்தில்வந்தது. The matter has resolved itself into a narrow compass. காரியமொடுக்கமாயிருக்கின்றது. The business, provision, ceremony, &c., is on a small scale. ஒடுக்கநாள், s. A day of distress. ஒடுக்கமில்லாதவன், s. One who does not restrain himself, his passions, desires, &c. 2. One who does not pay proper respect to his superiors. ஒடுக்கம்பார்த்துவர, inf. To attack a house, a city, when in a defenceless state, or by night when all are asleep. ஒடுக்கவணக்கம், s. Modest deportment, reverence, veneration. பனியொடுக்கம், s. The fall of heavy dew when all is still. காற்றொடுக்கம், s. A calm, a lull, absence of wind. புலனொடுக்கம், s. Restraint of the senses. 2. Absorption of the senses by sleep, syncope, the approach of death, &c., unconsciousness, stupor. 49)

kuṟuku (p. 132) கிறது, குறுகினது, ம், குறுக, v. n. To grow short; to be twarfish, குள்ளமாக. 2. To shrink, contract; to lessen, to be reduced, to become scanty; to decrease, diminish, to be brought low, to decline, சுருங்க, குறைய. 3. (p.) To approach, approximate, arrive at, come to contact with, அணுக. 4. [in gram.] To shorten--as a long vowel, &c., மாத்திரையிற்குறைய. குறுக, [used adverbially.] Near, short, close. குறுகப்பண்ண, inf. To shorten. குறுகப்பிடிக்க, inf. To make short. 2. To curtail (expenses), to retrench. 3. To shorten (a story &c.). 4. To hold nearer, closer, &c. குறுகக்காய்ச்ச, inf. [prov.] To boil liquor or water away--as சுண்டக்காய்ச்ச. குறுகல், v. noun. [substantively.] A thing that is short dwarfed or stinted, குறுகிய பொருள். 2. Shortening, &c. குறுகலாயிருக்க, inf. To be short. 2. To be near. குறுகல்முத்து, s. [prov.] A double pearl. குறுகலர், s. Enemies, foes--as அடை யலர். குறுவித்துப்பார்க்க, inf. To look steadfastly, intently. 2. To scowl, to frown. குறுக்கம், v. noun. Abridgment, abbreviation, contraction, epitome, summary, சுருக்கம். 2. Shortness, brevity, succinctness, compendiousness, declension, reduction, குறுமை. 3. [local.] A certain quantity of land, in land measure. ஆறுகுறுக்கம், s. The six obbreviations of letters, viz.: குற்றியலிகரம், abbreviated இ, --as in நாகியாது, எஃகியாது, வரகியாது, கொக்கி யாது, குரங்கியாது, தெள்கியாது, கேண்மியா,சென் மியா. 2. குற்றியலுகரம், abbreviated உ--as நாகு, எஃகு, வரகு, கொக்கு, குரங்கு, தெள்கு. 3. ஐகாரக்குறுக்கம், abbreviated ஐ--as ஐப்பசி. இ டையன், குவளை. (See under ஐ, கான்.) 4. ஔ காரக்குறுக்கம், abbreviated ஔ--as கௌவை. 5. மகரக்குறுக்கம், abbreviated ம்-- as போ னம், for போலும், மருணம் for மருளும், தரும் வளவன். 6. ஆய்தக்குறுக்கம், abbreviated ஃ- the changes of ல் or ள் before த் into ஃ or ஆய்தம்--as கஃறீது for கல்தீது, முஃடீது for முள்தீது. 28)

cangkātam (p. 155) s. Destroying, killing, reduction of the world to the primitive atoms, சங்காரம். 2. [in dancing, or dramatic representation.] Five steps forward in succession with the feet close together, ஓர் வகைநடிப்பு. 3. Assemblage, multitude, company, association, combination--as of pre-existent, primitive elements, கூட்டம். 4. A division of one of the classes of hells, ஓர்நரகம். W. p. 882. SANGHATA. (p.) 48) *

cangkāram (p. 156) s. [sometimes சம்மாரம்.] Destruction, annihilation, dissolution in general, அழிக்கை. 2. The periodical destruction of the universe, in the reduction of all things to their primitive Maya--as one of the five கிருத்தியம், உலகசங்காரம். (c.) 3. The constant dissolution of all animate existences, as one of the five கிருத்தியம் or divine operations, இளைப்பாற்றஅழித்தல். 4. Restriction, restraint, suppression--as of the passions and appetites, கடிதல். W. p. 878. SAMHARA. 5. [in astrom.] The process of reduction, &c., (உள்ளமு.) ( See சரசங்காரம்.) (Sa. Samskara, completing or finishing.) சங்காரகாலம், s. A time of dissolution. சங்காரதூதன், s. [in Christian usage.] The destroying angel. சங்காரம்பண்ண, inf. To destroy, reduce things to their primitive Maya--as at the termination of the great yuga, or in the dissolution of individual creatures. சங்காரன், s. A destroyer. சர்வசங்காரநாள், s. Doomsday, the day of final and universal destruction, and judgment. சங்கரிக்க, inf. To destroy, exterminate, annihilate, அழிக்க. 2. To destroy the world, at the universal deluge, by resolving one element into another, and reducing all things to their primitive state. சங்கரிப்பு, v. noun. Destruction, annihilation, &c. நிருமூலமாக்குகை. 2. Involution of elements one into the other, and their ultimate reduction to Maya, at the termination of the world, சங்காரம். சங்காரகாலத்துப்பு, s. As அமரியுப்பு, which see. 2)

clkkrṇai (p. 169) s. Alleviation, mitigation, abatement in price, indulgence, reduction of a debt in one's favor, சகாயம். 2. Privilege, prerogative, right, immunity, நயம். (c.) சலக்கரணைபண்ண, inf. To make reduction in a sum due, rate of interest, &c., வட்டியிற்சுளுவுபண்ண. சலகரணையாய்வாழ, inf. To prosper. 24)

cūkkumcrīrm (p. 198) --சூக்குமதேகம், s. The subtile or ethereal body formed of spiritual elements, the immediate vehicle of the soul and capable of reduction ad libitum. Also written, சூட்சுமசரீரம். 134)

tṇi (p. 222) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To mitigate, to allay, to calm, to appease, தணியச்செய்ய. 2. To slacken in tenseness, இளகச்செய்ய. 3. To moderate, சாந்தப்படுத்த. 4. To extinguish, to quench, as fire, அவிக்க. 5. To lower in height, to set lower, to strike a flag, தாழ்த்த. 6. To lesson, to reduce, to humble a person. குறைக்க. 7. [vul.] To cause to increase, பருக்கச்செய்ய. இன்னந்தணி. Make it lower still. தணித்துச்சொல்ல, inf. To extenuate. பசிதணிக்க, inf. To appease or allay hunger. பாய்தணிக்க, inf. To lessen sail, to strike sail. தணிப்பித்தல், v. noun. Mitigating, softening. தணிப்பு, v. noun. Mitigation, reduction, abatement, தணிவு. 47)

taṟ (p. 230) [prop. தத்.] A Sanscrit prefix in Tamil, the த் being changed to ற் before க், ச், ப். தற்காலம், s. The exact precise time of an action or occurrence, the expected time, the given time being, நிகழ்காலம். 3. Coincidence in time, அக்காலம். 4. [astron.] A given time for which calculation is made.--Note. This word is often used synonymously with தற்காலசுத்தபுடம், which see. தற்காலகிரகநிலை, s. Planetary positions at a given time. 2. The horoscope at the moment of birth. (A term used in nativities.) தற்காலசுத்தபுடம், s. The true longitude or position of a planet at a fixed time. தற்காலமத்திமம், s. The mean longitude at a given time. தற்காலவிலை, s. The price at the time. தற்காலவிலைப்படிதருவேன். I will give as the price may be at the time. தற்காலிக்க, inf. [in astron.] To determine longitude, &c., for a given time, to make a reduction in the elements of calculation of the time given or sought. தற்சணம்--தச்சணம்--தட்சணம்--த க்ஷணம், s. The very moment, not a moment intervening, உடனே. 2. The present moment, அந்தக்ஷணம். தற்சம்ம, s. Words from the Sanscrit used in Tamil, or any of the other cognate languages, without change--as கமலம், the letters of which are the same in Sanscrit and Tamil, but சக்தி in Tamil, is சக்தி in Sanscrit. (சது.) தற்சமயம், s. The particular juncture, the exact moment required, அச்சமயம். 2. The best opportunity, a special season or juncture, உற்றசமயம். தற்பதம், s. Deity, கடவுள். (சது.) தற்பரம்--தற்பரன், s. Absolute deity independent of agencies, assumed energies or operations; i. e. deity quiescent or the male principle in the deity, கடவுள். 2. Siva, சிவன். தற்பரை, s. The Sakti, or female principle of deity, சத்தி. 2. [in astron.] The thirtieth part of the twinkling of an eye, ஒருமாத்திரையில்முப்பதிலொன்று. தற்பவம், s. Words of Sanscrit origin which have undergone a change in their derivatives, வடமொழியிற்றிரிந்தசொல். 16)

tuykkm (p. 247) --துயக்கு, s. Fatigue, reduction by strength or courage, தளர்வு. (p.) 61)

nācam (p. 273) s. Destruction, ruin, loss, damage, waste, அழிவு. 2. Dissolution, annihilation, death, மரணம். 3. Involution of matter, reduction to its primitive elements, ஒடுக்கம். W. p. 453. NASA. நாசகாலம், s. The closing period of a thing or person. 2. A time of fatality, to one from the influence of former deeds. நாசமிலி, appel. n. The deity as the imperishable one. (சது.) நாசகாலன், s. An atrociously wicked person like Yama. (a curse.) நாசப்பட--நாசமாக, inf. To be destroyed. நாசமோசம், s. [loc. மோசநாசம்.] Peril, jeopardy, danger of life. நாசம்பண்ண, inf. To destroy. நாசம்வருவான்--நாசமறுவான்--நாச மற்றுப்போவான், appel. n. That cursed one; used in imprecation. நாசயோகம், s. An inauspicious astrological yoga, மரணயோகம். நாசன், s. Yama, the god of death, இயமன். நாசோற்பத்தி, s. Periodical dissolution, and reproduction of worlds. 2. Succession of deaths and births, இறப்பும் பிறப்பும்; [ex உற்பத்தி.] 43) *

nontlai (p. 283) --நொந்தலைமை, s. [prov.] Decay, weakness, feebleness, பலவீனம். 2. [sometimes நொந்தகைமை.] Lowness of circumstances, reduction, impoverishment, வறுமை; [ex நோ.] (Jaff.) நொந்தலைப்பட, inf. To be reduced in circumstances. நொந்தலையானகப்பு, s. An injured, decayed, weak wooden post. நொந்தலையானகுடி, s. [com. நொந்தகு டி.] A reduced, poor family. 11)