āyācam (p. 39) s. Fatigue, weariness, faintness, lassitude, languor, weariness of mind, இளைப்பு. Wils. p. 118. AYASA. 2. Dissatisfaction, displeasure, மனவருத்தம். 3. Regret, துக்கம். (c.) நான்சொன்னதுமக்காயாசமாயிருக்கிறதா? Do you feel displeased at what I said? ஆயாசந்தீர, inf. To be relieved after fatigue, to be refreshed. 31)

āṟu (p. 43) கிறேன், ஆறினேன், வேன், ஆற, v. n. To abate, relax, cool, grow cold, be refreshed, குளிர. 2. To be appeased, alleviated, mollified, தணிய. 3. To heal as a wound, hurt, &c., சொஸ்தமாக. 4. To rest, repose, இளைப்பாற. (c.) ஆறுவதுசினம். Anger should be appeased. புண்ணாறிற்று. The wound is healed. ஆறாப்பசி, s. An insatiable hunger. ஆறாப்புண், s. An incurable sore, ulcer, &c. மனதாற, inf. To be appeased when angry, be consoled. ஆறுதல், v. noun. Abating, being alleviated, consoled, mitigated, refreshed. ஆற்றிபண்ண, inf. To relieve, aid one by carrying his load, &c., give one rest, respite. 67) *

āṟṟu (p. 43) கிறேன், ஆற்றினேன், வேன், ஆற்ற, v. a. To cool, refresh, குளிரச்செய்ய. 2. To assuage, appease, alleviate, soothe, console, compose, lull, mitigate, தணிக்க. 3. To slack, loosen what is tied or twisted, முறுக்குத்தளர்த்த. (c.) 4. (p.) To do, act, perform a duty, செய்ய. 5. To bear a weight, தாங்க. 6. To carry, or sustain a burden or calamity, பொறுக்க.--Note. This verb is sometimes used impersonally--as இந்த வழியென்னாலேயாற்றாது. I cannot get along this road. ஆற்ற, inf. [used adverbially.] Greatly, exceedingly, மிகுதியாய். அமிழ்தினுமாற்றவினிதே. Sweeter than nectar. (குறள்.) கணவராற்றமுனிந்தே. The husbands greatly resenting. ஆற்றாக்கேடு, s. Extreme poverty, indigence exigence, great necessity. ஆற்றாச்சண்டி, s. One who perversely persists in application for aid through poverty, one past shame, an insatiable wretch. ஆற்றாத்தனம், s. Insatiableness. ஆற்றாப்பட்சம், s. What cannot be borne, intolerableness--as ஆற்றாமை. ஆற்றாமை, neg. v. noun. Inability to bear--as excessive hunger, pain, &c., சகிக்கக்கூடாமை. 2. Impatience, பொறா மை. 3. Voracity, voraciousness, insatiableness, திருத்தியின்மை. ஆற்றார், s. Foes, opponents, rivals, those who envy one, பகைவர். 2. The poor, the afflicted, தரித்திரர். (p.) ஆற்றிக்கொடுக்க, inf. To cool and give. 2. To help or relieve one at work. ஆற்றித்தேற்ற, inf. To soothe and console. ஆற்றிப்போற்றிக்கொள்ள, inf. To treat guests with civility, விருந்தினரை யுபசரிக்க. 2. To render aid--as to a sick person, to help one in distress, துன்புற்றோ ரைக்காக்க. 3. To console, ஆற்ற. ஆற்றுவிக்க, inf. [causal.] To console, cherish, afford consolation, தணி யச்செய்ய. 2. To inspire with courage, வலிதர. 3. To enable to bear, or endure, உறுதிசெய்ய. ஆற்றல், v. noun. Cooling, assuaging, consoling, &c. 2. Enduring, bearing patiently. 3. Bearing a load.

iḷai (p. 56) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To tire, grow weary, be fatigued, exhausted, to languish, தொய்ய. 2. To grow emaciated, be lean, meagre, &c., மெலிய. 3. To be worn out with age, sickness, &c., to become decrepit, தளர. 4. To become poor, be worn out--as land by continued cultivation, want of manure, &c., சக்திகுறைய. 5. To grow weak and wanting in luxuriance or fruitfulness--as trees, rice, &c., to fade--as a color, வளங்குறைய. 6. To fail before a foe or rival, to yield to superior force, தோற்க. ஒருத்தனுக்கொருத்தனிளையான். One is not inferior to the other, one will not yield to the other (they will fight till they die, except they to parted). இளைத்தோய, inf. To be exhausted from over-exertion. இளைப்பு, v. noun. Weariness, fatigue, exhaustion, faintness, மெலிவு. இளைப்பறுதி, s. Recruiting, recovery from fatigue. இளைப்பாயிருக்க, inf. To be wearied. இளைப்பாற, inf. To rest, take rest, repose, இளைப்புத்தணிய. இளைப்பாறுமண்டபம், s. A room for rest or repose--1. For idols after a procession, before they are set in the usual place. 2. For kings, or other distinguished personages after journey. to wash their feet, &c. before entering their house, வசந்தமண்டபம். இளைப்பாற்ற, inf. To refresh, cause to rest, show civilities, &c. to travellers or weary persons, இளைப்பொழிக்க. வழியிளைப்பாற்ற, inf. To entertain and refresh travellers, offering them a seat, water to wash their feet, fanning them, &c. மன்றலந்தென்றல்வீசி வழியிளைப்பாற்றினாளே. She (the Ganges) refreshed them by causing the fragrant south wind to blow. (பாரதம்.) இளைப்பாற்றி, s. Rest, resting, repose, cessation, இளைப்புத்தணிகை. இளைப்புற, inf. To be fatigued, to grow weary. 10)

īrm (p. 58) s. Wet, moisture, humidity, dampness, நனைவு. 2. Coolness, agreeableness, pleasantness, amenity, குளிர்ச்சி. 3. (p.) Kindness, affection, amenity of disposition, tenderness, அன்பு. 4. Grace, favor, தயவு. 5. Knowledge, wisdom, அறிவு. 6. Duty, tribute, பகுதி. 7. Nature, பண்பு. 8. (fig.) Beauty, அழகு. 9. The குங்குமம் flower. ஈரச்சீலைபோட்டுக்கழுத்த றுத்தாள். Having applied a wet cloth she cut my throat; i. e. she has behaved treacherously toward me. ஈரமிக்கசிந்தையண்ணல். (Dharma) the kindhearted sovereign. ஈரமில்லாநெஞ்சத்தார்க்கீந்தவுபகாரம். Favor bestowed on those whose heart is void of love. ஈரக்கல், s. A red stone, one of the one-hundred-and-twenty kinds of ore, குருந்தக்கல். ஈரங்கொல்லியர், s. Washermen, வண்ணார்; [ex கொல், killing; i. e. expelling moisture.] ஈரஞ்சுவற, inf. To be imbibed or absorbed--as water in the sand, or moisture in the head after bathing, &c., ஈரமுலர. ஈரநாவு, s. A slanderous tongue. ஈரநாவுக்கெலும்பில்லை. There is no bone in the tongue of a slanderer. ஈரந்துவட்டல், v. noun. Rubbing off moisture from the head and body after bathing. ஈரப்பசுமை--ஈரப்பசை, s. Moisture, dampness--as in lands, clothes, esculent roots, &c., நரம்புலராமை. ஈரப்பசையுள்ளவன், s. A benevolent man, இரக்கமுள்ளவன். 2. A prosperous man, செல்வமுடையோன். ஈரப்பலா, s. The bread-fruit tree, the wood of which is used for musical instruments, the ஆசினி, Artocarpus incisa, L. ஈரப்பற்று, s. Moisture, dampness, ஈரக்கசிவு. 2. Property, சம்பத்து. 3. Benevolence, நன்றி. ஈரமதி, s. The cool moon, குளிர்ந்த சந்திரன். (p.) ஈரவன், s. The moon, சந்திரன். (p.) ஈரவிதைப்பு, v. noun. Sowing when the land is wet, ஈரநிலத்தில்விதைக்கை. 2. [prov.] A crop from grain sown in moist land. See புழுதிவிதைப்பு. ஈரவுள்ளி--ஈருள்ளி--ஈரவெங்கா யம்--ஈரவெண்காயம், s. Onion--the two latter are formed of வெம் and வெண், pungent and white, and காயம், pungency, Allium cepa. ஈரிக்க, inf. [vul. ஈர்க்க.] To become or be made wet, moist, damp, cool, ஈரமாக. 2. To be benumbed, stiffened, or deadened by cold or disease, to grow cold. ஈரிப்பு, v. noun. Dampness, coldness, குளிர்மை. ஈரிப்புக்காண, inf. To be morbidly, cold. ஈரியநெஞ்சம், s. Kind-heartedness, அன்புள்ளமனது. ஈர்ங்கதிர், s. The moon, சநதிரன். (p.) ஈர்ங்கதிர்த்திங்கள், s. The coolrayed moon. (p.) ஈர்த்தல், v. noun. Refreshing--for ஈரித்தல், &c. ஈர்த்தமாமதி, s. The refreshing full moon. (p.) ஈர்ந்தமிழ், s. The agreeable Tamil language, குளிர்ந்ததமிழ். (p.) ஈரலித்தல், v. noun. Becoming moist, damp, cool, &c., ஈரமாதல். 22)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kāṟṟu (p. 107) s. Wind, a breeze, the air, atmosphere, வாயு. 2. The wind that passes downward, அபானவாயு. 3. The fifteenth lunar asterism, or nacshatra, சோதிநட்சத் திரம். 4. A ghost, an apparition, a spectre, an evil spirit.--Note. This word is from the third person neut. sing. of a symbolic verb from கால், air. காற்றுள்ளபோதே தூற்று. Winnow while the wind blows; i.e. attend to a thing at a favorable time. காற்றசைகிறது, The wind moves (after a lull). காற்றடங்கிற்று--காற்றமர்ந்தது. The wind has subsided. காற்றடிக்கிறது, The wind blows. 2. The storm beats. காற்றருந்த, inf. To feed on wind--as snakes. 2. [vul.] To be gaping, listless, idle. காற்றாடவைக்க, inf. To air a thing; to expose it to the wind. காற்றாடி, s. A wind-whirl, a child's toy, கறங்கு. 2. A paper kite, காற்றாடிப்பட் டம். 3. (fig.) A changeable person, a waverer, நிலையிலி. காற்றாடிக்கொள்ள, inf. To cool, to refresh one's self. காற்றின்சகாயன், s. Fire, lit. the helper of wind; that which invites wind for winnowing, as a fire. காற்றுக்கழிய--காற்றுப்பறிய, inf. To break wind. காற்றுக்காலம், s. The windy season. காற்றுக்கிளம்பிற்று. The wind has sprung up or risen. காற்றுக்கிளம்பவில்லை. No wind rises. காற்றுக்குமறைவிடம். A shelter from the wind. காற்றுச்சங்கை, s. Possession by a demon. காற்றுத்திரும்பிவிட்டுது--மாறிவிட்டுது. The wind has changed. காற்றுநாள், s. The fifteenth lunar asterism, சோதிநாள். காற்றுப்போகிறது, The air is escaping. காற்றுமுந்துநாள், s. The sixteenth lunar asterism, விசாகநாள். காற்றுமோதுகின்றது, The wind beats or puffs. 2. The monsoon is set in. காற்றுவாக்கு, s. [prov.] Leeward--used when a current of offensive effluvia is conveyed to one by the wind--as by a fisher-woman in passing, &c., காற்றுப் பக்கம். 2. Neglect of duty, சோம்பல். 3. Random, chance, கண்டபாடு. காற்றுவீசுகின்றது, The wind blows. காற்றெழும்புகிறது. The wind rises. காற்றொதுக்கு, s. A shelter from the wind, காற்றடைப்பு. காற்றோட்டி, s. A kind of shrub yielding bitter fruit of an unpleasant smell, said to expel flatulency. It is fried and eaten on some fasts as a mode of selfmortification, ஓர்முட்செடி, Obtuse-leaved hibiscus. இளங்காற்று, s. A gentle breeze. ஊதைக்காற்று--பனிக்காற்று, s. A cold wind, in the dewy season. எதிர்காற்று--எதிர்க்காற்று, s. A contrary wind. கீழ்காற்று, s. East wind. குளிர்காற்று, s. A cold wind. சிறுகாற்று, s. A gentle wind. சுழல்காற்று--சூறைக்காற்று, s. A whirlwind. சுழிக்காற்று, s. A whirl-wind, limited to a small space, and tearing up trees, &c., that stand in its way. தீக்காற்று, s. A scorching, blasting wind. தென்காற்று, s. South wind. நச்சுக்காற்று, s. A noxious air, miasma --as in time of epidemics. நல்லகாற்று, s. A favorable wind. பெருங்காற்று, s. A strong or violent wind. மேல்காற்று, s. West wind. வடகாற்று, s. North wind. 2)

kuḷir (p. 131) -- குளிரு, கிறது, ந்தது, குளிரும், குளிர, v. n. To be cold, chilly, frigid; to be cold to the touch; to be moist, damp, குளிர்கொள்ள. 2. To be cool, to be refreshed, குளிர்ச்சியுற. 3. To be refreshing, gratifying, pleasant, cheering to the touch, sight or hearing; to be engaging, attactive, benignant--as the countenance, இதமாக. 4. To be appeased, consoled, comforted, சாந்தமுற. 5. To die--spoken of death in time of epidemies, when fear of the avenging goddess prevents the use of the proper word, வசூரிமுதலியவியாதியால்மரிக்க. அப்பாவென்றால்உச்சிகுளிருமா. Will merely saying அப்பா afford relief? i. e. not mere words, but actions are necessary. அவன்ஒரு குளிர்ந்தகொள்ளி. He is a coldblodded persons; a man of a fair speech, but an enemy at heart. இப்பொழுதுஎனக்குமனங்குளிர்ந்தது. I am now refreshed, satisfied, gratified, appeased, &c. உச்சிகுளிர்ந்தது. The head has been cooled or refreshed--as on hearing joyful intelligence, &c. எனக்குக்குளிருகின்றது. I feel cold. என்வயிறுகுளிர்ந்ததுபோல உன்மாளிகையுங்குளிர வேண்டும். May you and your family be refreshed as I have been--an expression of thanks for favors received. சரீரமெல்லாங்குளிர்ந்தது. The whole body is refreshed. குளந்தைஅம்மைவார்த்துக்குளிர்ந்துபோயிற்று. The child has died of small-pox. குளிரப்பண்ண--குளிரவைக்க, inf. To cool wines, spirits, &c. 2. To refresh, to satisfy the appetite, the mind, &c.; to regale, to oblige, to appease. கண்குளிரப்பார்த்தான். He feasted his eyes with a gratifying sight. காதுகுளிரக்கேட்டேன். My ears were refreshed by hearing. நிலங்குளிரமழைபெய்தது. It rained abundantly so as to cool the earth. மனங்குளிரக்கொடுத்தேன். I gave him as much as he desired. குளிர்ந்தகிரணம், s. A gratifying light, lustre, &c.--as of the moon, a gem, &c. குளிர்ந்தகுரல், s. A pleasant voice in singing. குளிர்ந்தசரீரம், s. A cool temperament of body. குளிர்ந்தநிழல், s. Refreshing shade. குளிர்ந்தநிறம், s. A gay, cheerful, fine color. குளிர்ந்தநீர், s. cool water. 2. Cooled water after boiling, &c. 3. Good water in gems. குளிர்ந்தபார்வை, s. Engaging, attractive, benignant looks. குளிர்ந்தமுகம், s. Benignant expression of countenance. குளிர்ந்தபூமி, s. A cool climate. குளிர்ந்தபேச்சு--குளிர்ந்தவசனம்--கு ளிர்ந்தவார்த்தை, s. Pleasant, comforting, gratifying language. குளிர்ந்தவாசனை, s. Refreshing odors. குளிர்ந்தமனம், s. A calm, composed mind. 2. A benevolent mind. 3. A pleasant temper, an obliging disposition. குளிர்ந்தபரிமளம், s. A kind of native arsenic, சீதாங்கபாஷாணம். குளிர்ந்துகொல்லி, s. A cold blooded person. குளிர்ந்துகிடக்க--குளிர்ந்துபோக, inf. To become cold--as water after boiling. 2. To die--used auspiciously in time of epidemics. குளிர்ச்சி, v. noun. [imp. குளிர்த்தி. vul. குளுத்தி.] Coolness, refrigeration, சீதளம். 2. That which is refreshing, pleasant, gratifying, appeasing; cooling offerings, திருத்திசரம். கண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி. Refreshing to the eyes. தெய்வத்துக்குக்குளிர்த்திசெய்தான். He gave cooling fruits to appease the goddess or demon. குளிர்ச்சிப்பண்டம்--குளிர்மைப்பண் டம், s. Any thing that is cooling, refrigerative. குளிர்ச்சியானசாப்பாடு--குளிர்மையான சாப்பாடு, s. Refreshing or cooling kinds of food. குளிர்ச்சியாயிருக்க, inf. To be cool, refreshing to the system. குளிர்ப்பிக்க--குளிர்விக்க, inf. v. a. To cool, to refrigerate; to refresh with water, perfumes, &c.; to gratify the mind, sight, &c., குளிரச்செய்ய. 8)

caittiyam (p. 209) --சயித்தியம், s. Cold, coldness, குளிர்மை. 2. That which is cool, refreshing, குளிர்ச்சியுள்ளது. (Sa. S`āit&hmacr;ya.) (c.) சைத்தியமுறிகிறது. The cold is breaking. சைத்தியங்கொள்ள, inf. To take cold. சைத்தியம்நீங்க--சைத்தியம்வாங்க, inf. To leave--said of a cold. சைத்தியோபசாரம், s. Cooling refreshment, cordials, fanning, &c. (Rare.) சைத்தியஉடம்பு, s. A phlegmatic temperament. சைத்தியமூடுதல், v. noun. The inducing of come, or cold fits. சைத்தியகுணம், s. Rheumatic tendencies. 22) *

caukkiyam (p. 212) s. (also சவுக்கியம்.) Health, convalescence, சுகம். 2. Salubriousness, ஆரோக்கியம். 3. Ease, comfort, delight, refreshment, pleasantness--as சௌக ரியம். (c.) 4. Kindness, attention, tenderness of treatment, சௌசன்னியம். W. p. 946. SOUKHYA. சௌக்கியமா. Are you well? அவ்விடத்துக்குஇவ்விடஞ்சௌக்கியம். This is a better place than that. சௌக்கியத்தப்பு, v. noun. Illness, sickness. (c.) சௌக்கியகீனம்--சௌக்கியவீனம். s. Indisposition, slight disease; [ex கீனம், ஈனம், want.] (Colloq.) 142) *

tṇ (p. 222) s. Coolness; that which is refreshing, குளிர்ச்சி. 2. adj. Cool. (p.) தண்கதிர்--தண்சுடர்--தண்ணவன், s. The moon; (lit.) the cool-rayed, சந்திரன். தண்ணீர், s. Cold or fresh water, குளிர்ந்தநீர். 2. [improp.] Water in general, நீர். 3. What is too much diluted, இளகுந்தன்மை.--commonly used தண்ணி. தண்ணீராக, inf. To become watery, to be too much diluted. தண்ணீராக்க, inf. To cause one to have pity. 2. To dissolve metals. 3. To dilute. மனதைத்தண்ணீராக்கிவிட்டான். He has gained his good will. தண்ணீருக்குவிட, inf. To let cattle drink. தண்ணீரெற்ற, inf. To throw out water, with the feet, hands, &c. தண்ணீர்கட்ட, inf. To admit water into garden beds and confine it. தண்ணீர்காட்ட, inf. To water beasts. 2. To deceive, to tantalize; from the story of a buffoon who obeyed the command literally, and showed water to his master's horse, but did not suffer him to drink. தண்ணீர்காண, inf. To appear or gush out, as water in a newly dug well. தண்ணீர்குடித்தபாடம்--தண்ணீர்ப்பா டம், s. An expression used to denote intimate acquaintance. 2. A lesson well learnt. 3. A science well mastered. (c.) தண்ணீர்க்கண்டம், s. Accident by water. See கண்டம். தண்ணீர்கலசம்-தண்ணீர்க்குடம், s. A water-pot. தண்ணீர்க்காரன், s. (fem. தண்ணீர்க்காரி. vul. தண்ணீர்க்காரிச்சி.) A man who draws or brings water. தண்ணீர்க்கால், s. A water-course, a channel for water. தண்ணீர்தெளிக்க, inf. To sprinkle water for the purification of sheep, for sacrifice. 2. (fig.) To give one over to his own way. நான்அவனைத்தண்ணீர்தெளித்துவிட்டுவிட்டேன். I have left him to himself. தண்ணீர்த்தவனம்--தண்ணீர்விடாய், s. Thirst. தண்ணீர்த்துறை, s. The entrance to a tank, river, &c., where men or cattle go for water. தண்ணீர்பட்டபாடு, v. noun. Like water; i. e. profuse, plentiful, free. (c.) தண்ணீர்ப்பந்தல்--தண்ணீர்ச்சாலை, s. A shed where water, butter-milk, lemonade, &c., are furnished. தண்ணீர்ப்பிடி--தண்ணீர்ப்பிடிப்பு, v. noun. Being watery as food or fruits. 2. Containing water, as pustules. 3. Being suffused with watery humors, as the body. 4. The limit of the water in a tank. See சீர்ப்பிடி. தண்ணீர்ச்சாரை, s. A kind of ratsnake living in tanks, as நீர்ச்சாரை. தண்ணீர்ப்பகை, s. Hurtfulness of some kinds of water. (Rare.) தண்ணீர்ப்பாம்பு, s. A water snake, whose bite is not venomous. தண்ணீர்மாற, s. [prov.] To lead water into garden-beds, to trees, &c. (c.) தண்ணீர்வார்க்க, s. To give water to travellers from a water shed. 2. To pour water for a low caste person to drink, who is not allowed to touch the cup. தலைக்குத்தண்ணீர்வார்த்தல். Bathing a girl with appropriate ceremonies, on her becoming marriageable; done by aged matrons, not widows, who are not allowed to be present. தண்ணீரொத்துக்கொள்ள, inf. To agree with one's constitution, as water. (c.) தண்ணீரோத--தண்ணீர்மந்திரிக்க, inf. To consecrate, or enchant water to be given to a woman in labor, &c., to dispel the effects of the evil eye, &c. தண்ணீர்விட்டான், appel. n. A kind of plant, a linear leaved shrub, Asparagus racemosus. (Willd.) தண்ணீர்விட்டான்கிழங்கு, s. The root of the above, containing cool water. 50) *

tṇṇeṉl (p. 223) v. noun. Being cool, refreshing, குளிர்ச்சியுறல். (p.) தண்ணென்றசெழுவயல். The cool, verdant fields. தண்ணெனவானமனம். A kind disposition, a peaceful, tranquil mind. 15)

nayaṉam (p. 270) s. Eye, கண். W. p. 455. NAYANA. நயனகஸ்தூரி, s. A medicine for the eye. வார்த்தையிலேநயனகஸ்தீரியாயிருக்கிறான். His words are like medicine for the eyes; i. e. pleasent and refreshing. நயனகாசம், s. A film ever the eye. நயனசைகை, s. Alluring by the eyes. நயனதீட்சை, s. Occular illumination of an advanced disciple, by the guru, or deity. See தீட்சை. நயனபாஷை, s. Language of the eyes, கண்பயில். நயனப்பார்வை, s. An amorous look. 2. Sight. நயனப்பத்து, s. A poem in praise of the eyes of a lady, in ten verses, ஓர் பிரபந்தம். நயனரோகம்--நயனவியாதி, s. Disease of the eye. நயனவிதி, s. The science that treats on diseases of the eye, their remedies, &c., கண்வைத்தியம். நயனவிதியெண்ணெய், s. [prov.] Oil with various ingredients for anointing the head before bathing; deemed good for the eyes. நயனவீடு, s. Communicating sight to an idol, by prescribed rites with sacred fire, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறத்தல். 56)

pcntu (p. 289) --பசுந்து, s. (Hind.) Any thing pleasing to the eye, refreshing to the sight, கண்ணுக்கழகு. 2. Elegance, beauty, attractiveness, நேர்த்தி. (c.) பசந்தாயிருத்தல், v. noun. Being pleasing, attractive, engaging to the sight. 20)

paṇṭam (p. 292) s. A thing, substance, article, utensil in a house, பொருள். (சது.) 2. Gold, wealth, பொன். 3. Store, provision, grain, merchandize, சரக்கு. 4. Cakes, பணிகாரம். பண்டக்காரன், s. A man of preperty, a rich man. 2. Owner of goods. பண்டசாலை, s. A granary, a storehouse, களஞ்சியம். 2. A repository, a treasury, அணிகலன்முதலியவைக்கும்வீடு. பண்டந்தேடுதல், v. noun. Seeking or acquiring property, provisions, &c. 2. [loc.] Making pastry. பண்டபதார்த்தம், s. Things organized and unorganized, இரசநிரசவஸ்து. 2. Goods, provisions, property. பண்டப்பழிப்பு, v. noun. Undervaluing goods. 2. Disparagement of a thing, or a person. பண்டமாற, inf. To barter. 2. To sell. பண்டமாற்று, v. noun. Barter, exchange. பண்டம்பாடி, s. Various wares or commodities. பண்டம்பாடிவிற்க, inf. To sell goods. 2. To be sold, as wares, &c. பண்டவறை--பண்டவீடு, s. A storehouse, &c., as பண்டகசாலை. அர்ச்சியசிஷ்டபண்டம், s. [R. C. usage.] Relies, (Beschi.) பலபண்டம், s. Various utensils. 2. Different kinds of delicious food. 3. A luncheon, refreshment in travelling, as நடைப்பரிகாரம். 29) *