tṉ (p. 231) (oblique of தான். His, hers, its. தனது. (sing. gen. of தான்.) His, hers, its. தன்காரியம், s. One's pursuits, self-interest. தன்காரியப்புலி. One who cares only for himself, a self-interested person. தன்காலம், s. Its own appropriate season, time of a person's power, or prosperity; or the period when a thing prevails, as rain in the monsoon, தன் னுடையகாலம். தன்குலம்வெட்டி, appel. n. Destroyer of his own family, தனதுவமிசத்தைக்கெடுக் கிறவன். 2. (fig. as a riddle.) The handle of an axe, கோடரிக்காம்பு. தன்கொண்டி, s. Self-will, one's pleasure, without consulting subordinates. தன்படுவன், s. [prov.] Natural formation, as of salt, in distinction from artificial, விளையுப்பு. தன்பாடு, v. noun. Attending to one's own business, going on in one's own way. . He is going on quietly, without interfering with others. தன்பால், s. (com. தனிப்பால்.) Pure milk. 2. See பால். தன்பிடி, s. One's opinion, religious or other. 2. Religious confidence. தன்பொருட்டனுமானம், s. [in log.] Inference from experience or observation applied to one's benefit, as opposed to பிறர்பொருட்டனுமானம். தன்பொறுப்பு, v. noun. Personal responsibility. தன்மயம், s. His own nature, தற்சுபா வம். (P.) தன்மனம், s. Uncontrolled, at liberty. 2. Self-will--as தன்கொண்டி. தன்மூப்பு, v. noun. Youthful arrogance, forwardness, self-will, இறுமாப்பு. 2. His own master, தன்னிஷ்டம். தன்மூப்பானவன்--தன்மூப்பாய்நடக் கிறவன், appel. n. An assuming, arrogant youth; an upstart. 2. One who acts on his own responsibility. தன்மூப்புச்செலுத்த--தன்மூப்புப்பண் ண, inf. To act on one's own responsibility. தன்மேம்பாடு, v. noun. One's abilities, greatness, influence, தன்பெருமை. தன்மேம்பாட்டுரை, s. [a figure in rhetoric.] Declaration of one's greatness, abilities &c., ஓரலங்காரம், அஃது தற்பு கழ்ச்சி. தன்வசம், s. In one's power. (c.) தன்வசப்படுத்த, inf. To take under charge, to appropriate a thing to one's own use. தன்வயத்தனாதல், v. noun. Independence or self-existence--one of the eight attributes of God, கடவுளெண்கு ணத்தொன்று. (p.) தன்வழி, s. One's parentage, or ancestry, one's relations, தன்மரபோர். தன்வழிப்படுத்த, inf. To bring to one's party, interest or religion; to proselyte. 2. To connect another family with one's own, by marriage. தன்விருத்தி, s. One's own employment. 2. One's daily occupation. தன்வினை, s. One's innate depravity, தன்னிருதயத்தின்கேடு. 2. Evil actions as resulting in future sufferings, ஊழ்வினை. 3. [in gram.] The intransitive or neuter verb, as பிறவினை is active. தன்வினைதன்னைச்சுடும். One's own devices prove his ruin. தன்வேதனை, s. Self-experience, selfperception, self-knowledge, சுயபரீட்சை. (p.) தன்வேதனைக்காட்சி, s. Perception by experience, &c. See காட்சி. தன்னடக்கம், s. Modesty, in regard to learning, wealth, &c. 2. Self-restraint, self-denial. 3. Self-possession, self-command. 4. Self-abasement. தன்னயம், s. Self-interest, one's own benefit, profit, self-indulgence. 2. Selfishness. தன்னரசு, s. Want of just administration of government, a state of anarchy. தன்னரசுநாடு, s. A country whose government is democratic or republican. தன்னரண்காத்தல், v. noun. One of the eight kinds of victory. See வெற்றி. தன்னவன், s. One nearly related or of the same party. தன்னறிவு, s. Consciousness, self-knowledge, சுயவறிவு. 2. Sobriety, recollection, self-possession, தன்னினைவு. 3. One's own knowledge, தனக்குரியவுணர்ச்சி. தன்னாணை, s. An oath upon one's self, person, life or soul. தன்னாரவாரம், s. One's own pleasure, free choice, preference. தன்னாலேதான்கெட, inf. To be ruined by one's own folly. தன்னிச்சை--தன்னிஷ்டம், s. Free will, one's own choice, எதேச்சை. 2. Self-will, independence, தன்கொண்டி. 3. Freedom, liberation from slavery, ஆளப் படாமை. தன்னிரைமீட்டல், v. noun. One of the eight kinds of victory. See வெற்றி. தன்னிலை, s. One's proper standing, nature, or state, சுபாவநிலை. 2. Equilibrium of the proper state of the numerous parts of the system, சமனாய்நிற்கை. தன்னிறமாக்கி, appel. n. A kind of hornet or wasp hat changes a grub to its own likeness. தன்னிறம், s. The color of red ochre, கற்காவி. தன்னீங்கல், v. noun. Liberty. 2. Independence, தன்னிஷ்டம். 3. Unconnectedness, சேராமை. தன்னுடையவன், appel. n. A client, a friend, a relation. தன்னெடுப்பு, v. noun. [prov.] Arrogance, self-importance, அத்தை. 2. Determined perseverance in a thing undertaken for credit's sake, தன்முயற்சி. தன்னைக்கட்ட, inf. [vul. தன்னக்கட்ட.] To be just sufficient for one's support. 2. v. a. To defend one's self by incantations, while going in the dark, in danger of wild beasts, &c. See கட்டு, v. செலவுக்குத்தன்னைக்கட்டும். It will be just sufficient for his expenses. தன்னைக்கட்டிநடக்கிறவன், appel. n. A frugal person, one who keeps within his income. தன்னைத்தாழ்த்த, inf. To humble or to abase one's self. தன்னைப்புகழ்தல், v. noun. Praising one's self. தன்னைப்புகழ்தலுந்தகும்புலவோர்க்கே. It becomes a poet to praise himself. தன்னையறிதல், v. noun. A girl becoming marriageable, பருவம்வாய்புறல். 2. Knowing one's self; i. e. knowing the power of the soul--as the ascetic, ஆ ன்மநிலையையுணர்தல். தன்னையறியாதசன்னதமில்லை. There is no want of self-possession; spoken of one supposed to be possessed by an evil spirit, yet retaining his conning. தன்னையறிந்தவன்தலைவனைஅறிவான். He who knows himself will know God. தன்னைமறந்தவன், appel. n. A selfrenouncing person, as an ascetic or a ஞானி. தன்னைமறுத்தல், v. noun. Self-denial. தன்னைவாட்டுதல்--தன்னையொறுத்தல், v. noun. Mortifying one's self. தன்னைவியக்க, inf. To admire one's self. தன்னொழுக்கம், s. Conduct suitable to one's age, rank, caste, religion, தன்னிலைக் குத்தக்கநடை. 51)

tāraṇai (p. 234) s. Stability, steadiness, firmness, establishment, fixture, உறுதி. 2. One of the eight அங்கயோகம் of the silent, motionless devotee; fixing the mind, constantly on a member of the body as an expedient for keeping the thoughts from wandering. 3. Construction, arrangement, order, system, principles, established order of things either natural or artificial. See நவதாரணை. (Sa. Dha'ran'a.) நவதாரணை, The nine classes of things; existing or established by art; 1. நாமதாரணை, names appellations. 2. வச் சிரதாரணை,(probably) terms of architecture. 3. மாயாதாரணை, things formed by மாயை, as words, appearance of things created. 4. சித்திரதாரணை, paintings or sculpture. 5. செய்யுட்டாரணை, poems, poetry, compositions. 6. நிறை வு குறைவாகிய எண்பொருட்டாரணை, perhaps abstract numbers. 7. சத்ததாரணை, contrivance for the formation or modulation of sounds, as bells, musical instruments. 8. வஸ்துதாரணை, productions of art in general. 9. சதுரங்கதாரணை, a complete army of four kinds of forces. (See சதுரங்கம்.) II. The nine forms of worship practised by the Saiva Yogis. Their classification is: 1. நாமதாரணை, the worship of the Omnipresent God in the form of an image, to which is given his name. அளவிடப்படாதபிர மத்தைநாமத்தினால்வரையறைப்படுத்தல். 2. மாயாதா ரணை, worshipping the Supreme Being, who is unlimited, and without form, by the use of he formule, Maha Vakya (the great speech), accompanied by the entire renunciation of the world. This accords with the practice of the Adwita class of Vedantists, விகாரங்களில்லாதபாமரன் மாவினிடத்தில்புனைந்துரைக்கப்பட்ட பிரபஞ்சவியா பாரமாயையைத்துறப்பதற்குக்கருவியானமகாவாக்கியத் தைப்பொளுணர்ச்சியோடுஉச்சரித்தல். 3. பேததார ணை, an exercise of the Yogi to restrain his bodily affections, by uniting the vital air in the heart, பிராணன், in the podex, அபானன், in the body generally, வியானன், and in the throat, உதானன், these four, with that in the navel, சமானன்; and thus with the inward recital of the mystic O'm, to alter the position of his heart, supposed to be like a lotus flower with eight petals hanging downwards, பலமுறைஇயமாதிகள்செய்து, பிராணன், அபாணன், வியானன், உதானன் என்கிறவாயுக் களைச்சமானவா யுவுடனேசேர்த்து, கீழ்முகமாயிருக்கிற உள்ளக்கமலத் தைமேல்முகமாக்குகை, 4. மந்திரதாரணை, worshipping Siva by the famous five lettered incantation, நமசிவாய--rejecting the mystic O'm--ascribing to him the supremacy, and recognizing the universe as only the manifestation of Siva. Such as do this reject the primitive system, and believe in an all pervading soul of the universe, called Siva, எல்லாவற்றிற்கும் அதிஷ் டானமாய்எவையுமாகிறவன்சிவனேயென்று, பௌ ராணிகமந்திரங்களால்சிவத்தியானஞ்செய்தல். 5. சது ரங்கதாரணை, meditating on the Supreme Being, as one who having purified himself, and suspended his breath, unites the faculties of the mind with the four constituents of the body--earth, water, fire and wind--in the cavity of the crown of the head. This is done when the reason represented by fire; reflection by the wind; the will by water, are joined with resolution or passion, represented by earth, and all co-operate to fix the mind in the air, the seat of Brahma, காய சோதனம்பண்ணுகிறவன் நிலம், நீர், தீ, கால் என் னுஞ்சதுரங்கமாகிய அகங்காரசித்த புத்திமனசென்கிற வைகளைமுறையாக அடக்கி, பின்பு கால்வடிவானம னசை ஆகாயமாகியபிரமத்தானத்தில் சேரும்படிதியா னித்தல். 6. சத்ததாரணை, continual meditation of an ascetic in an immoveable posture, uttering the sounds of அ, உ, ம், or O'm. which represent the deity. This is done while closing the eyes and restraining all the external senses. By the mystic syllable, the வாதநாடி pulse is said to be purified, and its pulsation may be beard. (See கும் பகம்.) பிரமத்தையுணர்த்துகிற பிரணவத்தைத்தியான தாரணசமாதிகளால்அடைந்து, புறக்காணச்செய்கை யற்று, கும்பகத்தானமானவாதநாடியைச்சுத்திபண் ணி, நாதானுசந்தானத்தையடைதல். 7. வஸ்துதார ணை, the mental perception of Brahm, obtained by the firm power of thought, separated from external things, which unites the reason with the will, These combined, produce action or passion, Passion, reason and will are condensed in reflection, by which Brahm is perceived, பிறபொருளையடையாமல்அசைவற்றிருக்கிற மனமானதுபுத்தி, சித்தம், அகங்காரங்கள்மூன்றையு முறையேசேர்த்துக்கொண்டபின், அம்மனத்தால்பிரம த்தைத்தரித்தல். 8. வச்சிரதாரணை, rendering homage to Siva only in the Lingam. rejecting the lower positions which represent Brahma and Vishnu; and renouncing passion, and the corporeal senses, contemplating the divine essence with a fixed mind, பிரமன்வடிவாகியபீடத் தையும், திருமால்வடிவாகியவிவரத்தையும்நீக்கி, இலி ங்கத்தைமாத்திரம்பூசித்தல்என்றால்--அகங்காரத்தை யுஞ்சீவத்துவத்தையும்துறந்து, பரத்துவத்தையேதியா னித்தலாம், 9. சித்திரதாரணை, becoming ripe for absorption and approaching assimilation to the deity, by gaining a knowledge of the twenty-six properties of the body, the soul, and the Supreme Being (ஷட்விம்சகபாவம்). This is obtained by entirely forgetting the austerities practised, repeating continually the மகா வாக்கியம், solely contemplating the benefit to be derived, and then renouncing even that; the soul thus dominates over the immerging principle, arrives at a pure, spiritual knowledge and is merged in the Divinity, சத்தஉச்சரிப்பா லாகியமந்திரப்பிரயோகத்தைநீக்கி, பொருளையே ம னதில் அனுசந்தானம்பண்ணிக்கொண்டு, ஷட்விம் சகபாவத்தையடைந்து, பிராரப்தம் என்கிற கர்மபயன் களைமறந்து, சத்தார்த்தங்களையும்விட்டு, அறிவுமயமாயே இருத்தல். 32) *

virakam (p. 397) s. Separation, absence; parting of lovers or married persons, பிரிவு. W. p. 78. VIRAHA. 2. Lasciviousness, lust, காமம். [corrup. of. Sa. Virakta.] விரகங்கொண்டவன், appel. n. A lascivious man. விரகதாபம்--விரகநோய், s. Burning lust, concupiscence. விரகவேதனை, s. The torment of lewd desire. விரகாவஸ்தை, s. Vehement lust in ten states: 1. காட்சி, sight [of a woman]; 2. வேட்கை, desire [for her]; 3. உள்ளுதல், thinking [of her]; 4. மெலிதல், pining, 5. ஆக்கஞ்செப்பல், talking of; 6. நாணுவ ரையறுத்தல், renouncing shame; 7. கண்டன வெல்லாமவையாய்த்தோன்றல், fascination from illusive appearances; 8. மறதி, forgetfulness [of all else]; 9. மயங்கல், infatuation; 1. சாக்காடு, death. விரகி, s. [masc. and fem.] A lascivious person. 5) *