kẕuttu (p. 98) s. The neck of a person, brute, thing, &c., கண்டம். கழுத்தடி, s. The lower part of the nape of the neck, தோண்மேல். கழுத்தறுக்க, inf. To cut the throat, to server the wind-pipe. முன்விட்டுப்பின்னின்றுகழுத்தறுக்கலாமோ...... Would you bid one take precedence and then cut his throat? ஒருவன்கழுத்திலேகட்டிவிட. To devolve unpleasant consequences on another. 2. To attribute a crime or blame to a person. 3. To impose on another unsaleable goods, or a woman ineligible for marriage. கழுத்திடுகயிறு, s. Halter for a beast. கழுத்திருத்த, inf. To have the neck pressed down with a heavy load. (c.) கழுத்திலேகயிறுபோட, inf. To threaten self-immolation for the purpose of recovering debts, &c. 2. To be very treacherous, insidious, perfidious. (c.). கழுத்துக்குட்டை, s. A neckcloth, a cravat. (c.) கழுத்துக்கொடுக்க, inf. To lay down the neck for another on the block, to subject one's self to inconvenience or danger. 2. To expose one's life by a commission of crime. 3. To submit to the yoke as bullocks. கழுத்துச்சந்து, s. The joint of the neck. கழுத்துச்சுளுக்கு, s. Straining of the ligaments of the neck by violent turning of the head. கழுத்துத்திருக, inf. To wring off the head of a fowl, &c. 2. To throttle, twist the head. கழுத்துநெடியபானை, s. A longnecked pot. கழுத்துப்பட்டிகை, s. A collar, a cape. கழுத்துப்பட்டை, s. The collar of a cloak. கழுத்துப்பருத்திருக்க, inf. To have a thick neck. கழுத்துப்பொருத்தம், s. One of the ten பொருத்தம் for marriage, மணப்பொருத்தம் பத்திலோன்று. (c.) கழுத்துமுறிக்க--கழுத்தைமுறிக்க, inf. To break the neck--spoken of the power, &c., of demons. வேண்டாமென்றுகழுத்தைமுறிக்கிறான். He absolutely refuses, it is very repugnant to his feelings, &c. கழுத்துவெட்டி, s. A cut-throat, a betrayer, an assassin. (c.) கழுத்தூட்டி, s. The throat. (p.) கழுத்தேறுதண்டம், s. Aggravated or very heavy punishment. கழுத்தைநெரிக்க, inf. To throttle one. கட்டுக்கழுத்தி, s. A married woman. 81)

camam (p. 161) s. Evenness, smoothness, மேடு பள்ளமின்மை. 2. Likeness, similarity, sameness, uniformity, ஒப்பு. 3. Equality, equipoise, balance, equilibrium, சரி. 4. Mean, medium, நடு. 5. Moderation, moderateness, mediocrity, மிகை குறைவின்மை. 6. Equity, impartiality, unbiasedness, நடுநிலை. (c.) W. p. 893. SAMA. 7. War, battle, engagement, conflict, போர். 8. Stillness, calmness, quietude, composure, equanimity, அமைவு. 9. [in astron.] Syzygy, கிரகசமநிலை. 1. [in vedantism.] Stoicism, indifference, restraining the appetites and passions, அகக்கரணதண்டம். W. p. 83. S'AMA. 11. (R.) All, the whole, entireness, எல்லாம். சமக்கிராமம், s. A village with the like revenues to another, சமவருமானக்கிராமம். 2. A neighboring village, அடுத்தகிராமம். (R.) சமகட்சி, s. [loc.] A party equal in valor and strength; an equal contest; equality in rank, ஒன்றுபோன்றகட்சி. சமசக்கரம், s. [in geog.] The equator from its being every where equally distant from the poles. [Modern.] சமசந்தி, s. [prov.] Concord, correspondence, uniformity, இணக்கம். சமசந்திரன்--சமதிங்கள், s. [in astron.] Moon's true longitude at the middle of an eclipse, கிரகணமத்தியகாலத்திற்குச்சந்திர புடம். சமதரிசனம், s. Being evident to, or seen by, persons in common. சாதாரணகாட்சி. 2. The capacity to see and comprehend all things alike; omniscience, சமானகாட்சி. சமதளம், s. A plane, an even surface, a level floor, ஒத்ததரை. 2. An equal army, சரிசேனை. 3. (Rott.) A crowd, a multitude, சனதளம். சமதாளம், s. One of the nine kinds of musical measure. See தாளம். சமநிலை, s. Equilibrium, equipoise, medium, mean, நடுநிலை. 2. [in pros.] Poetry composed of words having a due mixture of hard, soft and medial letters, ஓரலங்காரம். சமநிலைவெண்பா, s. A stanza composed of two குறள்வெண்பா, without an extra connective foot in the middle, சவலைவெண்பா. சமநிறை, s. Equipoise, equilibrium. (c.) சமபந்தி, s. Equality in guests at table, விருந்திற்சரிசமம். சமபலம், s. Equal power, strength, &c., சரிபலம். 2. Equal influence--as of any two or more planets in the horroscope, &c., கிரகங்களின்தொத்தபலன். 3. Equal profit, advantage, utility; middling, moderateness--as the united effects resulting from configuration of the planets. சமபாகம், s. A moiety, an equal share, சரிபங்கு. சமபாரம், s. Equiponderousness, ஒத் தபாரம். (c.) சமபூமி, s. A plain country, level ground. (c.) 2. A field of battle, யுத்த களம். சமபோகம், s. Mutual and simultaneous enjoyment in coition. (p.) சமப்பால், s. Medial soil or tract, that which is neither வன்பால் or மென் பால்; hence, maritime soil or district, நெய்தநிலம். 2. Forest soil or district முல்லைநிலம்; [ex பால், soil.] (திவா.) சமப்பட--சமமாக, inf. To be in, or become reduced to, an equilibrium--as the humours of the body or otherwise. 2. To become tranquil, even, level, &c. சமப்படுத்த, inf. To make even, to equalize, balance, poise, level, tranquillize, moderate. சமமானமனம், s. A composed mind, equanimity. (Little used.) சமமின்மை, s. Partiality, bias, want of mental equilibrium, நடுநிலையின்மை. 2. Inequality. சமமுகம், s. One of the fourteen expressions of the countenance, that of the head erect and fixed--as in contemplation, deep thought, &c., தியானிப் பதுபோற்றலையசைவின்மை. See முகம். சமம்பாவிக்க, inf. [loc.] To attempt a similar act, pursuit, &c--as a rival; to emulate, vie, எதிர்பாவிக்க. சமயுத்தம், s. An equal contest, an engagement in which neither party is victorious. சமரசம், s. Peace, tranquillity, சமா தானம்; [ex சமம், calm, et ரசம், state.] 2. Reconciliation, agreement, the act of reconciling opinions, views. &c., seemingly repugnant, சமாதானஞ்சொல்லல். 3. Equality, ஒப்பு. 4. (Rott.) Fellowship, familiarity, ஐக்கம். (c.) சமரசர், s. Companious, familiar friends. (R.) சமரதம், s. A royal car or chariot of war of the third order, that next above, அத்தரதம், and next below மாரதம். See இரதம். சமரதர், s. Warriors fighting in a சமரதம் car, defending themselves and the army equally. (பார.) சமரவி, s. [in astron.] The sun's true longitude at the middle of an eclipse, கிரகணமத்தியகாலத்துக்குச்சூரியபுடம். சமராத்திரம், s. Equinox, equal night. --Note. The word does not seem to mean the equinoctial points. (Modern.) சமரேகை, s. The equatorial circle or line, as சமசக்கரம். (Modern.) சமவிருஷ்டி--சமவிருட்டி, s. Moderate rain, மத்திபமழை; [ex விருஷ்டி, rain.] சமவிலை, s. A moderate price. சமவணி--சமவுவமை, s. [in rhet.] Similitude, simile, ஓரலங்காரம்.

nāṇu (p. 273) கிறேன், நாணினேன், வேன், நாண, v. n. To feel bashful, to be modest, or coy, as a woman, கூச. 2. to be shy, to shrink back, as from a forbidding sight; to feel repugnance or dislike, பின்னிட. 3. To acquiesce or yield through regard, அட ங்க. 4. To shrink from the touch, as some vegetables; to yield, as disease to medicine, வாட. 5. To be shy, and run away, as snakes, &c., are said to do when certain herbs or roots are shewn, அஞ்ச. 6. [prov.] To be influenced unfavorably as some trees or plants by nearness to the cocoa; to be uncongenial, to each other, as the red and white lotus, பிணங்க. (c.) மாமியாரைக்கண்டுமருமகள்நாணுகிறதுபோலே..... As the doughter-in-law is embarrassed in presence of her mother-in-law. நாணி, s. A modest person, நாணமுடை யாள். 84)

pkai (p. 287) s. Hatred, enmity, dislike, repugnance, abhorrence, வெறுப்பு. 2. A foe, an enemy, an opponent, a rival, a competitor, பகைஞன். 3. Disagreement, counteraction, heterogeneousness, contrariety, as of light to darkness, or of medicine to the disease, விரோதம். 5. One of the five situations of a planet. See கிரகநிலை. (c.) முப்பகை, s. The three enemies are: பைசாசு, the devil; 2. உலகு, the world; 3. உடல், the body or flesh. (சது.) உட்பகை, 6, s. The six internal foes attached to the soul: காமம், lust; 2. குரோதம், anger; 3. உலோபம், avarice; 4. மோகம், sensuality; 5. மதம், pride; 6. மாச்சரியம், envy or malice. பகைமுன்னெதிரேறல். Facing an enemy. பகைமேற்செல்லல். Going against an enemy. முற்பகைசெய்யிற்பிற்பகைவிளையும். He who hates will be hated in return. (Avv.) இருளுக்குசூரியன்பகை. The sun is the foe of darkness. பகைசாதிக்க, inf. To gratify one's anger. See சாதி, v. பகைஞர், s. [sing. பகைஞன்.] Enemies. foes. (சது.) பகைத்தானம், s. One of the five situations of a planet. See தானம். பகைத்திறந்தெரிதல், v. noun. Knowing an enemy's strength. (குற.) பகைத்தொடை, s. [in gram.] The composition of words of opposite meaning, as முரண்டொடை. பகைப்படல், v. noun. Being displeased with, being at variance. பகைமன்னர், s. [pl.] Hostile kings. பகையகம், s. Battle-field, போர்க்களம்; [ex அகம், place.] (சது.) பகையாளி, s. A foe, an enemy. (c.) பகையாளிக்குடியைஉறவாடிக்கெடுக்கிறது. Destroying the habitation of an enemy by feigning friendship. பகைவர், s. [sing. பகைவன்.] Enemies. பகைவர்அரண்வளைத்தல். Besieging an enemy's fort. 27)

pñci (p. 291) s. [prov.] Difficulty, labor, irksomeness, வருத்தம். 2. Irksome feelings, repugnance to activity by lassitude, lazyness or ailment, சோம்பல். (Jaff.) பஞ்சிப்படுதல், v. noun. Trying hard, taking pains, exerting one's self greatly. 2. Feeling reluctant to work through weakness or idleness. *பஞ்சி, s. Cotton, பஞ்சு. --In Wils. The wisp of cotton from which thread is spun. 19) *

pēy (p. 336) s. A devil, goblin, fiend, as பிசா சம். 2. [in combin.] Wild, as plants or trees, காட்டுக்கடுத்த. 3. Evil, bad, vile, ferocious, கெட்ட. (c.) உலகத்துக்குஞானம்பேய் ஞானத்துக்குலகம்பேய்.... Wisdom is a devil to the world and vice versa. [prov.] பேய்க்குவேப்பிலைபோலே. As repugnant to one as Margosa leaves are to devils. பேய்போலேதிரிகிறது. Going about in eager search of gain. பேயத்தி, s. A species of fig-tree, Ficus d&ae;monum, L. பேயன், s. [fem. பேய்ச்சி, பேச்சி.] A demoniac. 2. A head-strong fool, a madman, பைத்தியகாரன். பேயன்வாழை, s. A kind of plantain, a medicinal fruit. பேயாட, inf. To whirl the head through possession. பேயாடி, appel. n. A conjurer. 2. A fortune-teller. பேயாட்ட, inf. [appel. n. பேயாட்டி.] To cause a person, to be possessed for the utterance of oracles. பேயாட்டம், v. noun. A devil's dance, பேய்க்கூத்து. [also பேயாட்டு.] 2. Fiendishness, ferociousness, பேய்த்தன்மை. 3. Confusion, disorder, கலக்கம். பேயாமணக்கு, s. A wild castor-oilplant. பேயாவிரை, s. A kind of wild ஆவிரை. பேயாழ்வார், s. One of the twelve Vaishnuva devotees. He composed a hundred verses of நாலாயிரபிரபந்தம், ஓராழ் வார். பேயுமிய, inf. [prov.] To suck the blood of a person--as a devil; either killing or greatly weakening him. பேயுள்ளி, s. Wild onion, ஓருள்ளி. பேயுறைந்தவீடு, s. A house haunted by devils. பேயெரிக்க, inf. To burn out a devil by magic. See எரி, (v.) பேயையுருவேற்ற, inf. [sometimes பே யேற்ற.] To cause a devil to possess a person. பேயோடாடி, appel. n. Siva, as dancing with devils, சிவன். பேயோட்ட--பேய்துரத்த, inf. appel. n. பேயோட்டி.] To exorcise. பேயோணான், s. The large kind of ஓணான் lizard. பேய்க்கண், s. Eyes, or looks of a demoniac. 2. Frightful eyes, அஞ்சத்தக் கவிழி. பேய்க்கண்டல், s. A tree. See கண் டல். பேய்க்கரும்பு, s. A wild and useless sugar-cane, Saccharum arundinaceum. பேய்க்காடு--பேயுறைந்தகாடு--பேய் மேய்ந்தகாடு, s. A jungle haunted by devils. பேய்க்குணம், s. An unsociable, peevish disposition. பேய்க்குப்படைக்க, s. To make offerings to devils; also used in cant. பேய்க்குறை--பேய்க்கோட்டாலை, s. Evil, disaster, &c., resulting from the malice of an unpropitiated devil. பேய்க்கூண்டு--பேய்ப்பள்ளி, s. A noted place where the black arts are said to be taught, மாயவித்தைபயிற்றுமோரிடம். பேய்க்கொம்மட்டி, s. Coloquintida or bitter apple, Cucumis colocynthis. பேய்க்கோலம், s. A hideous, monstrous or diabolical appearance. பேய்ச்சத்தம், s. Hideous noise of devils, said to be heard in desert places in time of epidemics. பேய்ச்சிலை, s. An idol, a statue of a demon. பேய்ச்சுரை, s. A bitter variety of gourd. பேய்த்தக்காளி, s. A plant, Solanum Lycopersicum. பேய்த்தண்ணீர், s. [in cant.] Ardent spirits; (lit.) devil's water, சாராயம். பேய்த்தனம், s. Fiendishness, ferociousness, &c. பேய்த்தும்மட்டி, s. As பேய்க்கொம் மட்டி. பேய்த்தும்பை, s. A plant. See தும் பை. பேய்த்தேர், s. The mirage or vapor of the noonday-sun, said to be the chariot of devils. பேய்நரி, s. A mad fox. பேய்நாய், s. A mad dog. பேய்நிலை, s. One of the postures of devils. பேய்பிடிக்க, inf. [appel. n. பேய்பிடித்த வன்.] To be possessed by a devil. பேய்ப்பசலை, s. A plant. See பசலை. பேய்ப்பழக்கம், s. Unnatural and irregular habits. பேய்ப்பயல், s. A foolish fellow. பேய்ப்பள்ளி. See பேய்க்கூண்டு. பேய்ப்பாகல், s. A creeper. See பாகல். பேய்ப்பாட்டு, s. Diabolical songs addressed to devils, &c. பேய்ப்பார்வை, s. Demon-like, frightful looks. பேய்ப்பாற்சொற்றி, s. A plant. See பாற்சொற்றி. பேய்ப்பிடி, s. An irresistible grasp. பேய்ப்பிள்ளை, s. A disobedient, in-tractable child. பேய்ப்புடல், s. A gourd. See புடல். பேய்ப்புத்தி, s. Imprudence, folly, rashness. பேய்ப்புல், s. A kind of grass. See புல். பேய்ப்போக்கு, s. Irregular, absurd conduct, &c., ஒழுங்கில்லாநடை. பேய்மருட்டி--பேய்வெருட்டி, appel. n. A plant. See பேய்த்தும்பை. பேய்மனம், s. The vile heart, the carnal mind. பேய்முகம்--பேய்மூஞ்சி, s. A hideous face, hideous features. பேய்முசுட்டை, s. A plant, Convolvulus speciosus. பேய்முன்னை, s. A tree, Celtis orientalis, L. பேய்விட்டாட்ட, inf. To cause possession by a devil. பேய்வித்தை, s. Witchcraft, sorcery, conjuring, சூனியவித்தை. 10)